αναΜορφωση – συνΙστολογιο – Page 67 – Νομικα, οικονομικα, φιλοσοφια, επιστημες

Οικονομιες υπεραστερων και υπερανισοτητα ή φορολογώντας τον Ζεραρ

21/03/201304/02/2013 by Σωτηρης Γεωργανας

Πρωτοδημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στην Καθημερινη

Το περιοδικο Fortune προσπαθώντας το 1998 να εκτιμήσει την συμβολή του Μαϊκλ Τζορνταν στην οικονομια κατεληξε σε εναν αριθμο περι τα 10 δισεκατομμυρια δολλαρια. Η αξία του αθλητή για την Nike και μόνο υπολογίστηκε στα 5 δις. Οι συνολικές απολαβές του Αιρ Τζόρνταν ήταν αντίστοιχα στρατοσφαιρικές, μακριά από κάθε άλλο παίχτη της εποχής. Όσο καταπληκτικό θέαμα και να προσέφερε όμως ο Τζόρνταν, ήταν τόσο πιο πολύτιμος απο τους συμπαίχτες του στους Μπουλς ή τους άλλους παίχτες του ΝΒΑ; Πιο πρόσφατα, ο Γιουσεϊν Μπολτ έγινε ο πιο γρήγορος άνθρωπος στον κόσμο σε μικρές αποστάσεις. Η διαφορά του από τον επόμενο μπορεί να μετριέται στα δέκατα του δευτερολέπτου, αλλα η διαφορά φήμης είναι αβυσσαλέα. Ένα οκτάχρονο παιδί που πρωτοαθλείται δεν θέλει να μοιάσει στον δευτεραθλητή Μπλέηκ -ίσως δεν ξέρει ποιός είναι- ολοι θέλουν να γίνουν σαν τον υπεραθλητη Μπόλτ. Προσέξτε ότι δεν μετράει τόσο η επίδοση η ίδια, αλλά η σχετική θέση: ο πρώτος τα παίρνει όλα.

Διαφορα λιγων μετρων στο σταδιο, πολλων εκατομμυριων στην τσεπη

Παρόμοια φαινόμενα υπεραπολαβών για υπεραστέρες υπάρχουν σε πολλές αγορές. Ο Τομ Κρουζ μπορεί να μην είναι ούτε 10 φορές πιο ελκυστικός ή ταλαντούχος από έναν μέσο αγγλόφωνο ηθοποιό, τα 75 εκ. δολλάρια αμοιβής φέτος είναι τουλάχιστον 1000 φορές περισσότερα από την αμοιβή του μέσου ηθοποιού.

Η ελευθερία της έκφρασης του βουλευτή εντός της Βουλής των Ελλήνων

31/01/201326/01/2013 by Αθ. Αναγνωστόπουλος

Σύμφωνα με το άρ. 75 παρ. 2 του Κανονισμού της Βουλής

Oι Boυλευτές έχoυν απεριόριστo τo δικαίωμα της γνώμης και ψήφoυ κατά συνείδηση.

Η ρύθμιση αυτή επαναλαμβάνει την ταυτόσημη διάταξη του άρ. 60 παρ. 1 Σ. Ο βουλευτής, όπως έχω πει και στο παρελθόν, και να με συμπαθά το Ιδεοδικείο, απολαμβάνει ιδιαίτερη, αυξημένη προστασία της ελευθερίας του λόγου του. Όλοι οι πιθανοί περιορισμοί σε αυτήν δεν αφορούν το περιεχόμενο των απόψεων, ήτοι το τι του βουλευτικού λόγου, αλλά μόνο το πώς.

Πράγματι, το ίδιο άρ. 75 παρ. 3 του Κανονισμού εισάγει κάποιες υποχρεώσεις των βουλευτών:

Στις συνεδριάσεις της Boυλής oι Boυλευτές oφείλoυν: α) να εμφανίζoνται και να συμπεριφέρoνται με τρόπo πoυ να ανταπoκρίνεται πρoς τη σoβαρότητα τoυ επιτελoύμενoυ έργoυ· β) να απoφεύγoυν ενέργειες πoυ παρενoχλoύν την άνετη διεξαγωγή των εργασιών και γ) να συμβάλλoυν καθένας ατoμικά στην ευπρεπή εμφάνιση της Boυλής.

Η εθνοκάθαρση ενώπιον του Στρασβούργου

16/01/2013 by Αθ. Αναγνωστόπουλος

Για το Αρχιπέλαγος Σάγος μάλλον δεν έχετε ακούσει ποτέ στην ζωή σας. Αν προσέχετε το δελτίο των εξωτερικών ειδήσεων όμως ή αν είστε απλά στρατόκαυλοι σαν κι εμένα, ίσως έχετε ακουστά την Αεροπορική Βάση Διέγο Γκαρσία.

Στην πανίδα του νησιού ανήκουν πλέον βομβαρδιστικά Β-52.

Ευχάριστο δικαστομαχικό διάλειμμα

14/01/201310/01/2013 by Αθ. Αναγνωστόπουλος

Και για να μην με λέτε δικαστομάχο, διαβάστε πώς τα έλεγε ένας παλιός στοχαστής: J’allai l’autre jour dîner chez un homme de robe, qui m’en avait prié plusieurs fois. Après avoir parlé de bien des choses, je lui dis: Monsieur, il me paraît que votre métier est bien pénible. Pas tant que vous vous imaginez, … Read more Ευχάριστο δικαστομαχικό διάλειμμα

7 αλτρουϊστικοι και μη λογοι να ασχοληθεις με μικροχρηματοδοτηση και φιλανθρωπια

03/01/201331/12/2012 by S G

Παλιο φιλοσοφικο διλημμα. Θα σκοτωνες 500 παιδια για ενα ωραιο αυτοκινητο? Οχι? Την στιγμη που αγορασες ομως ενα αυτοκινητο για 10 χιλιαδες ευρω αντι να τα δωσεις στους πιο αδυναμους του πλανητη, επελεξες την βολη σου και το αυτοκινητακι σου αντι να σωσεις 500 παιδια ή και περισσοτερα. Δια πραξης ή απαλειψης (omission ή comission που λενε), επελεξες τον θανατο τους.

Ας το πω ξεκαθαρα, αυτο ειναι ενα κειμενο προπαγανδας. Λιγα πραγματα θεωρω οτι πρεπει κανείς να προωθει επιθετικα, σπαζοντας τα νευρα φιλων και γνωστων. Η συμμετοχη σε προγραμματα μικροχρηματοδοτησης ειναι νομιζω ενα απο αυτα (το κοψιμο του καπνισματος ενα αλλο).

Το Kiva ειναι ενας οργανισμος χρηματοδοτησης μικροεπιχειρηματικων κινησεων, κυριως στον αναπτυσσομενο κοσμο. Το microfinance (μικροχρηματοδοτηση) εχει εξελιχτει και αναπτυχθει, σε βαθμο που μιλαμε για ολοκληρο κοσμο πια με τα Νομπελ του και τις εκατονταδες ΜΚΟ του. Το Kiva ειναι ενδιαφερουσα προσπαθεια σε αυτον τον χωρο γιατι επιτρεπει να επιλεγει το ιδιο το ατομο τι ιδεες θα χρηματοδοτει και πόσο. Δινεις το ποσό, αν δωσουν ολοι αρκετα η ιδεα χρηματοδοτειται, φερνει εισοδημα και μετα απο καποια περιοδο το δανειο αποπληρωνεται. Τα λεφτα γυριζουν στον λογαριασμο σου και μπορεις να τα ξαναδανεισεις σε αλλους.

Εχουμε μια ομαδα χρηματοδοτησης και ολοι ειναι ευπροσδεκτοι να συμμετασχουν (ή σε οποιαδηποτε αλλη ομαδα θελετε προφανως, φτανει να συμμετασχετε!). Οριστε οι βασικοι λογοι:

Στρατιωτικά ενθυμήματα Ι: το πεταμένο σακκουλάκι

29/12/201229/12/2012 by Αθ. Αναγνωστόπουλος

Θνήσκοντος του χαλεπού 2012, ενδείκνυνται οι ανασκοπήσεις. Και οι αναπολήσεις.

Συνειδητοποίησα λοιπόν ότι τόσα χρόνια ιστολογώ και ακόμη δεν έχω γράψει κατιτίς για την δική μου στρατιωτική θητεία. Κάτι τέτοιο είναι πολλαπλώς ανεπίτρεπτο, δεδομένου ότι κάθε άρρην ιστολόγος που σέβεται τον εαυτό του πρέπει οπωσδήποτε να μοιραστή με τους αναγνώστες του πώς τα πέρασε στον στρατό. Βέβαια, έγραψα και εγώ κανα δυο τρία στρατοκαυλικά άρθρα, αλλά δεν νομίζω ότι έπραξα το καθήκον μου ως πιστός και φιλότιμος ιστολόγος στο ακέραιο.

Ό,τι μπορούσαμε κάναμε κι εμείς στα νιάτα μας. — Ό,τι μπορούσαμε κάναμε κι εμείς.

Γιατί τίποτα δεν είναι δωρεάν?

03/02/201326/12/2012 by Κώστας

Τον υπόλοιπο χρόνο τρώγομαι για όλα όσα μου λείπουν. Για τα παρκέ πατώματα που θα ήθελα να έχει το σπίτι. Για το αυτοκίνητο που κλείνει δέκα χρόνια και δεν έχω καταφέρει να το αλλάξω. Για τα Broadway shows που θα ήθελα να δω με τη σύζυγο αλλά δεν μας βγαίνει να πληρώσουμε και εισιτήρια και babysitter για τόσες ώρες. Τώρα στις γιορτές όμως, όταν κάθομαι στο τραπέζι με την οικογένειά μου, το μυαλό μου πάει αυτόματα στον Αφροαμερικανό, πρέπει να ήταν στην ηλικία μου, που με πλησίασε πριν μερικούς μήνες και με παρακάλεσε να του αγοράσω ένα χάμπουργκερ για να φάει, ή στους άστεγους, τους ξεχωρίζεις από το καροτσάκι του σούπερ μάρκετ με το οποίο κουβαλάνε τα λιγοστά υπάρχοντά τους, που ψάχνουν μια ζεστή γωνιά για να περάσουν ένα ακόμα κρύο βράδυ του χειμώνα. Και τότε αισθάνομαι ευγνώμων για όλα όσα έχω.

Αν ρωτήσει κανείς απλούς πολίτες γιατί δεν έχουμε εγώ, ο άστεγος, και ο επισκέπτης των συσσιτίων αντίστοιχα καινούργιο αυτοκίνητο, στέγη, και φαγητό, η πιο συχνή απάντηση ίσως θα είναι η έλλειψη χρημάτων. Αυτή είναι και η λάθος απάντηση. Αν το πρόβλημα ήταν η έλλειψη χρημάτων η λύση θα ήταν απλή. Θα μπορούσαμε να τυπώσουμε περισσότερο χρήμα και να το δώσουμε στον κόσμο για να ικανοποιήσει όλες του τις επιθυμίες. Ωστόσο η οικονομική θεωρία, αλλά και η εμπειρία όσων κρατών προσπάθησαν κάτι τέτοιο, λένε ότι το αποτέλεσμα μιας τέτοιας προσπάθειας θα είναι η άνοδος των τιμών. Ο κόσμος θα έχει μεν περισσότερα χρήματα να ξοδέψει αλλά λόγω της άνοδου των τιμών το βιωτικό του επίπεδο δεν θα έχει βελτιωθεί, καθώς θα μπορεί να αγοράσει τα ίδια αγαθά όπως και πριν. Αφού λοιπόν το τύπωμα χρήματος δεν είναι η λύση, το πρόβλημα δε μπορεί να είναι η σπανιότητά του.

Read moreΓιατί τίποτα δεν είναι δωρεάν?