Ως γνωστόν, είμαι στρατόκαυλος. Εκθέτω λοιπόν τα μείζονα (όχι όλα βέβαια, είναι υπερβολικά πολλά) εξοπλιστικά προγράμματα της φίλης, συμμάχου και γείτονος χώρας. Της Τουρκίας ντε!
Κάποιες διευκρινίσεις όμως είναι απαραίτητες: δεν υποστηρίζω κατ’ ανάγκην ούτε ένα (νέο) αγώνα εξοπλισμών ούτε την ανάληψη εθνικών προσπαθειών ανάπτυξης όπλων. Ούτε και τα αντίθετά τους όμως, απλώς δεν διαθέτω επαρκή στοιχεία. Στόχος όλων μας είναι η ύπαρξη ενός ικανοποιητικού επιπέδου εθνικής άμυνας (και είναι κάπως αμφίβολο αν το διαθέτουμε…), δηλώνω όμως αγνωστικιστής ως προς τον τρόπο.
Η παρούσα ανάρτηση λοιπόν έχει αποστολή βασικά ενημερωτική για το τι συμβαίνει στην γειτονιά μας. Απευθύνεται προς όσους τυχόν δεν ξέρουν τι συμβαίνει εκείθεν του Αιγαίου και, κυρίως, σε όσους δεν θέλουν να τα μάθουν. Και έκαστος ας εξαγάγη συμπεράσματα κατά τις δυνάμεις του.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Το γνωστό αόρατο μαγικό μαχητικό, που δεν θα το πιάνουν τα ραντάρια, θα μας βομβαρδίζη πριν το καταλάβουμε και που θα κάνη και καφέ. Η Τουρκ Χαβά Κουβεττλερί έχει παραγγείλει καμιά 100αριά κομμάτια, αν και δεν παίρνω και όρκο ότι με τις υπερβάσεις κόστους που παρατηρούνται στο πρόγραμμα ο αριθμός αυτός θα πραγματοποιηθή. Εν πάση περιπτώσει, πρόκειται για το αεροπλάνο που θα χαζεύουμε σύντομα πάνω από τα κεφάλια μας.
Το Αλτάυ, που δεν πήρε την ονομασία του από νοσταλγία προς την μογγολική πατρογονική κοίτη, αλλά από τον Φαχρεντίν Πασά, είναι το επόμενο τουρκικό άρμα μάχης. Προορίζεται να απεξαρτήση τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις από την αμερικανική και γερμανική κυριαρχία στον τομέα αυτό, καθώς πρόκειται για ιθαγενή προσπάθεια, με την στήριξη του νοτιοκορεατικού προγράμματος Κ2. Η Τουρκία λοιπόν αναπτύσσει ένα εντόπιο βασικό όπλο, απολύτως πρόσφορο για εξαγωγή, στηριζόμενη στην τουρκική βιομηχανία.
Δεν ξέρω αν έχετε μάθει τα νέα, αλλά η Τουρκία έχει εξαγγείλει νέο ναυτικό δόγμα εδώ και κάτι χρόνια. Διαμορφώνοντας νέο ναυτικό δόγμα, δίνοντας έμφαση στην ανοιχτή θάλασσα και προβαίνοντας σε μια πολύ έντονη διακήρυξη περί ναυτικής ισχύος, η Τουρκία διεκδικεί μετά από αιώνες την κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο. Το πιάσατε το υπονοούμενο.
Νέο δόγμα σημαίνει προφανώς και νέους εξοπλισμούς, προκειμένου να μπορέση να εφαρμοστή.
Έτσι λοιπόν, οι Τούρκοι έχουν προγραμματίσει την κατασκευή ενός εθνικού πλοίου (αυτό σημαίνει Μιλγκέμ), και συγκεκριμένα 8 κορβετών και 4 φρεγατών, που θα είναι αόρατες κλπ κλπ.
Ήδη η πρώτη εμφανίστηκε στα μέρη μας, φέροντας το χαρίεν όνομα Heybeliada. Δηλαδή, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, Νήσος Χάλκη.
Και όλα αυτά τα ωραία συμβαίνουν την ώρα που η Ελλάς έχει απολέσει την ικανότητα αεροπορίας ναυτικής συνεργασίας που διέθετε επί δεκαετίες…
Το νέο ναυτικό δόγμα δεν θα μπορούσε παρά να υποστηρίζεται από έξι ολοκαίνουργια αστραφτερά και πανάκριβα υποβρύχια αναερόβιας πρόωσης τύπου 214.
Κάτσε, κάτι μου θυμίζει αυτό… Μμμ…
Α ναι! Είναι τα στραβά κουτσά χωλά ραιβά τυφλά και γενικώς αμέα υποβρύχια που μας πουλήσανε οι κακοί Γερμανοί. Αυτά που γέρνουνε, όπως μας πληροφορούνε οι εγχώριοι τιτάνες της δημοσιογραφίας. Ε, από δαύτα παρήγγειλαν 6 οι Τούρκοι, 9 οι Κορεάτες και 2 οι Πορτογάλοι. Κάτι ψιλοδισεκατομμύρια ευρώ το όλον.
Mehmetcik
Μεμέτηδες, εκτός από τους οπαδούς της ΑΕΚ, λέγονται και οι Τούρκοι στρατιώτες (ο όρος δεν είναι υποτιμητικός, σημαίνει απλώς “φαντάροι”). Επειδή λοιπόν τα φαντάρια τους είχανε μείνει, σαν και μας, με τα τζιτρία εδώ και 30τόσα χρόνια, οι Τούρκοι αποφάσισαν να τα προμηθεύσουν με νέο τυφέκιο εφόδου, τουρκικής κατασκευής, βασισμένο βέβαια σε σχέδια της αγαπημένης Heckler&Koch. Εμείς θα μείνουμε με τα παλιά.
Αυτοκινούμενο πυροβόλο των 155 χιλιοστών, βασισμένο πάλι στο νοτιοκορεατικό Κ9. Η Τουρκία παρήγγειλε στις εγχώριες βιομηχανίες καμιά 300 κομμάτια, τα πρώτα εκ των οποίων έχουν στελεχώσει εδώ και καιρό τις πυροβολαρχίες της εκείθεν Θράκης. Με βεληνεκές γύρω στα 40 χιλιόμετρα (33-75% ανώτερο των ελληνικών) φτάνουν χαλαρά μέχρι Κομοτηνή.
Ουφ, έχει κι άλλο ακόμα. Επιθετικά ελικόπτερα, ίσαμε 70 τεμάχια. Η συγκεκριμένη προμήθεια έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον όχι μόνο σε τακτικό επίπεδο, αλλά επειδή δείχνει και το πώς αντιλαμβάνονται οι Τούρκοι τους εξοπλισμούς τους: απαίτησαν και πέτυχαν από τους Ιταλούς συνεταίρους τους την παράδοση των πηγαίων κωδικών του λογισμικού των ελικοπτέρου, ώστε να έχουν τον απόλυτο έλεγχο του όπλου.
Εδώ παίζεται η μεγάλη μπάλα. Τι γυρεύει η τουρκική αλεπού στο παζάρι των πυραυλικών δυνάμεων; Ποιον αμυντικό σκοπό εξυπηρετεί ακριβώς ένας βαλλιστικός πύραυλος βεληνεκούς έως 300 χιλιομέτρων; [και έχει ο Αλλάχ, αναμένονται και νέες βελτιωμένες εκδόσεις του συστήματος] Τι είδους πολεμική κεφαλή αισιοδοξούν να του φορτώσουν οι επιτελείς της Άγκυρας;
Συνοψίζοντας λοιπόν:
Πρώτον, η Τουρκία εξοπλίζεται.
Δεύτερον, εξοπλίζεται σε μεγάλο βαθμό με προγράμματα εγχώριας παραγωγής ή με προγράμματα όπου διατηρεί τον έλεγχο σε όλα τα ευαίσθητα συστήματα.
Τρίτον, επιζητεί και επιτυγχάνει εν πολλοίς την αμυντική της ανεξαρτητοποίηση.
Τέταρτον, εξάγει όπλα, πολλά όπλα, αξίας πάνω από 600 εκατομμυρίων δολαρίων για το 2010.
Πέμπτον, εισάγει και εντελώς νέα οπλικά συστήματα, εννοώντας νέα όχι μόνο στο οπλοστάσιό της, αλλά για όλα τα κράτη της περιοχής.
Έκτον, πολλά από τα νέα αυτά συστήματα δεν μπορούν να δικαιολογηθούν σε καμία απολύτως αμυντική λειτουργία. Αντιθέτως, αφήνουν εύλογες υπόνοιες πυρηνικών φιλοδοξιών.
Αυτά.
Πήραν οι Τούρκοι F35 και χέστηκε η Φατμέ στο Γεντί Γκουλέ. Εδώ έχουν εισβάλει ο “Σουλεϊμάν”, το “Ρώτα την αγάπη”, το “Εζελ”, και όλες οι υπόλοιπες σαπουνόπερες που παρακολουθεί η μισή Ελλάδα πρωί-βράδυ (η μάνα μου θυμήθηκε ότι η μάνα της ήταν από την Πόλη και άρχισε να μου πετάει τούρκικες λέξεις ξαφνικά). Ελληνικές κατασκευαστικές εταιρίες επιβιώνουν χάρη σε αναθέσεις έργων στην Τουρκία και μόνο (όπου σύμφωνα με τον ξάδερφό μου δεν έχουν πρόβλημα να υψώσουν Ελληνική σημαία σε εργοτάξια στο βάθος της Ανατολίας). Σιγά μη χρειάζεται βαλιστικούς πύραυλους για την Ελλαδίτσα. Για Συρία-Ιράν τους βλέπω.
Καλα δεν το συζητω, τα τουρκικα σηριαλ ειναι νεο χαμηλο στην ηδη κακη ιστορια της ελληνικης τιβι. Ημουν σε πλοιο για νησι και ξαφνικα ακουω τουρκικα απο το μεγαφωνο, επαθα σοκ, νομισα οτι εχασα καποιον επανακαθορισμο συνορων ή κατι τετοιο (οπως ειδα και αρκετους εκπληκτους τουριστες γυρω μου νομιζω).
Κατα τα αλλα Κωστα ο Θανασης νομιζω δειχνει αρκετα πειστικα οτι πολλοι απο τους εξοπλισμους δεν απευθυνονται στον τουρκικο νοτο και ανατολη, αλλα στην Δυση. Εδω περα οι τυποι λενε να φτιαξουν αεροπλανοφορο (που μου φαινεται εντελως αχρηστο και λευκος ελεφαντας, αλλα τελοσπαντων).
Το σημαντικο νεο ειναι οτι φαινεται να ειναι ολο και πιο αποτελεσματικοι στο να φερνουν προτζεκτ στην δικη τους βιομηχανια, που σημαινει αυτονομια απο την μια και τονωση της εγχωριας οικονομιας απο την αλλη, ενω η Ελλαδα ειναι και θα ειναι πληρως εξαρτημενη απο τις ορεξεις αλλων, με την επιπροσθετη εξαρτηση απο τις ορεξεις των δανειστων μας τωρα! (εχουμε να σπασουμε πλακα αν πανε να παραγγειλουν μεγαλο εξοπλιστικο απο ΗΠΑ και η τριμερης πει οχι).
Επισης αποσο καταλαβαινω, για πρωτη φορα η Τουρκια αποκτα και πλεονεκτημα ποιοτητας, περα απο ποσοτητας που παντα μου φαινεται υπηρχε. Πριν 100 χρονια με ενα Αβερωφ (που δεν ηταν καν θωρηκτο) ειχαμε κλεισει τον στολο τους στα λιμανια και καναμε οτι θελαμε στο Αιγαιο. Σε λιγα χρονια θα εχουμε ακριβως το αναποδο, τα ελληνικα αεροσκαφη θα εχουν προβλημα να σηκωθουν απο το αεροδρομιο χωρις να καταρριφθουν επι τοπου.
Ξαναερχομαι λοιπον στην εκτιμηση οτι η καλυτερη σχεση ελληνικης-τουρκικης ισχυος ειναι στο παρελθον, η κατασταση θα χειροτερευει συνεχως. Ο,τι διαπραγματευση θελουμε να κανουμε, πρεπει να γινει συντομα (επρεπε να εχει γινει απο το 2004, τεσπα). Και θελω να δω σε 5 χρονια αυτους που εβριζαν το Σχεδιο Αναν, τι καλυτερο σχεδιο θα καταφερουν να διαπραγματευτουν.
Κώστα,
για εσένα που κατοικείς μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά μπορεί να μην χέζεται καμία φοράδα, μπορεί η φοράδα σου μάλιστα να επιδεικνύη μειωμένη ενσυναίσθηση. Πρέπει να σκεφτής όμως και να μας πης πότε θα αποφάσιζες ότι όλο αυτό το όργιο εξοπλισμών μάς αφορά. Αν αποκτούσαν πυρηνικά ας πούμε; Ή ούτε τότε;
ΣΓ,
ξέχασα να βάλω και μια σειρά από καινούργια αποβατικά, δήτε εδώ ας πούμε. Κάπως πιο ανησυχητικό από τα σίριαλ θα έλεγα. Μπορεί να τα χρειάζωνται και για το Κουρδιστάν βέβαια.
Γαι τουρκικές εξαγωγές δες εδώ ας πούμε, ΤΟΜΑ και ΤΟΜΠ στην Μαλαισία αξίας άνω των 600 εκ. δολαρίων. Αρχίζουν και κερδίζουν μεγάλα συμβόλαια σε αδελφές μουσουλμανικές χώρες, όπου το παίζουν οι πλούσιοι δυτικοί ξάδερφοι. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου λοιπόν, και εθνική άμυνα και μπίζνα.
Ας πούμε απλώς καλύτερη πέντε χρόνια πριν παρά πέντε χρόνια μετά.
Θανάση,
γράφω από τα Αθηναϊκά προάστια στα οποία βρίσκομαι εδώ και δυο εβδομάδες και θα βρίσκομαι μέχρι 19 Ιουνίου, μένω στο σπίτι μου, και προσδοκώ να περάσω Πάσχα με τη μητέρα μου, τον αδελφό μου και τα ξαδέλφια μου. Άρα οι μαλακίες περί αποστάσεως και γενικότερα οι προσωπικές αναφορές παρακαλώ να εκλείψουν. Άσε που εγώ μίλησα για τη Φατμέ και όχι για φοράδα! :)
Επειδή δε το πνεύμα του σχολίου μου σου διέφυγε, ας το επαναλάβω με πιο απλό τρόπο. Έφτασα Ελλάδα 23 Μαρτίου. Κατά την εθνική εορτή της ανεξαρτησίας είδα παρελάσεις με οδοφράγματα για να μην πλησιάσουν οι απρόσκλητοι (από πότε χρειάζεται πρόσκληση?) και Έλληνες να πλακώνονται με άλλους Έλληνες. Την ίδια ώρα η τηλεόραση έδειχνε από το πρωί μέχρι το βράδυ Τουρκικές σειρές (πάνε οι ασπρόμαυρες ταινίες που βλέπαμε παλιά με τον Παπαφλέσσα). Αυτές τις σειρές στήνεται κόσμος και κοσμάκης να τις παρακολουθήσει επί καθημερινής βάσης. Ο ξάδελφός μου είχε μόλις γυρίσει από την Κωνσταντινούπολη όπου εδρεύουν τα γραφεία της Ελληνικής κατασκευαστικής στην οποία δουλεύει, και μου έλεγε ότι χωρίς τα έργα στην Τουρκία η εταιρία κατά πάσα πιθανότητα θα είχε κλείσει (παράλληλα με το περιστατικό με τη σημαία). Το συμπέρασμα που έβγαλα εγώ λοιπόν είναι ότι η Τουρκία δεν χρειάζεται F35 για να κατακτήσει μια ήδη παραδομένη χώρα. Αυτό που τη σταματάει είναι η σχέση της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το γεγονός ότι το οικονομικό της συμφέρον δεν της το επιτάσσει. Αυτός ο αποτρεπτικός μηχανισμός είναι ο μόνος τον οποίο μπορούμε και πρέπει να ενισχύσουμε βάσει των συνθηκών, είτε μας αρέσει είτε όχι. Ταμάμ?
Οπότε, τι προτείνεις;
Δήλωσα ήδη αγνωστικιστής :-)
Κοίτα, λεφτά δεν υπάρχουν. Υπάρχουν όμως κάποιες ευκαιρίες για καλό μεταχειρισμένο υλικό, επειδή ΗΠΑ και Γερμανία, αλλά και άλλοι προβαίνουν σε περικοπές. Όλο και κάτι καλό θα βγη και από την συνεργασία με το Ισραήλ, οπωσδήποτε σε θέματα εκπαίδευσης.
Όταν με το καλό ξανασταθούμε στα πόδια μας, ας σκεφτούμε και για επαγγελματικό στρατό.
Ο στόχος είναι κάποια στιγμή να αποκαταστήσουμε αεροναυτική υπεροχή όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά στο τρίγωνο των τριών Κ, Κρήτης, Καστελόριζου, Κύπρου.
http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=187911
Θέλουν οι Αμερικανοί ισορροπία στην περιοχή μας?
Γενικά θα έλεγα μάλλον ναι, ειδικά με μια νεοοθωμανική και ψιλοϊσλαμική Τουρκία, που απέδειξε ότι δεν ελέγχεται ήδη το 2003 με την άρνηση διέλευσης στην εισβολή του Ιράκ. Η συγκεκριμένη προσπάθεια πάντως, και αν ευοδωθή, δεν το αποδεικνύει κατά την γνώμη μου, γιατί αφορά χερσαίο υλικό.
Από κει και πέρα, καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι κανείς δεν είναι παντοδύναμος και ότι οι Αμερικανοί δεν ήθελαν επίσης να αποκτήση το Πακιστάν πυρηνικά, πλην όμως…
Ο καλυτερος πολεμος ειναι αυτος που πολεμαει ο αλλος για σενα. Το μεγαλυτερο πρβλ της Ελλαδας ειναι οτι συνεχιζει να λειτουργει ιδεολογικα και οχι πραγματιστικα, (και το πιο σοκαριστικο αυτο συμπεριλαμβανει τους επαγγελματιες πατριωτες και στρατοκαυλους). Πχ η Κυπρος οταν βρηκε τους υδρογονανθρακες αποφασισε οτι το Ισραηλ θα ειναι το μελλον της. Αλλαξε αμεσα την πολιτικη της, προσεφερε απτα ανταλλαγματα και μεχρι και το εθνικι Αρχιεπισκοπος τους υπεγραψε δηλωση οτι οι Εβραιοι δεν σταυρωσαν το Χριστο. Αποτελεσμα οι λεονταρισμοι της Τουρκιας αντιμετωπισθηκαν με την αμεση απειλη για χρηση της ισραηλινης αεροποριας, πρωτη φορα στην ιστορια του Ισραηλ για αμυνα τριτης χωρας, (το ’56 ηταν αλλο).
Η Ελλαδα, οπως σοφα ελεγε ο Δημου,
διαθετει μια εξωτ.πολιτικη που ουτε ελληνικη, ουτε εξωτερικη και ουτε πολιτικη ειναι. Λεφτα δεν εχουμε και το υποτιθεμενο ποιοτικο πλεονεκτημα μας πιστευω οτι ηδη ηταν εξαιρετικα αμφιβολο κρινοντας απο οτι εζησα στο στρατο εγω ως αγγαριομαχος – πλεον και για τα επομενα 20 χρονια δεν προβλεπεται να το αποκτησουμε. Αν σκοπος μας ειναι να αποτρεψουμε μια τουρκικη επιθεση αυτο μπορει να γινει εφικτο αν δεν μπορουν λογω ισχυος μας, δε θελουν λογω αντιποινων η’ δεν τους αφηνουν αρα σκεψου διαφορετικα.
υγ. Τσεκαρε την επιστολη Μπερμαν σε Κυπρο.
Επιστρέφω για να εκθεσω μερικές ακόμα σκέψεις. Πριν από αυτό να ξεκαθαρίσω ότι τα προηγούμενα σχόλιά μου είχαν πειρακτική διάθεση προς τον φίλο Αθανάσιο. Παρακαλώ τους υπόλοιπους σχολιαστές να μην κατέβουν στο επίπεδό μου (do as I say, not as I do).
Επί της ουσίας, κάποια ισορροπία υπήρχε όταν η Τουρκία είχε 6 φορές τον πληθυσμό της Ελλάδας αλλά 1/3 το κατά κεφαλήν εισόδημα της Ελλάδας. Άρα το ΑΕΠ της ήταν 2 φορές μεγαλύτερο, ωστόσο είχε και περισσότερα μέτωπα (Κουρδιστάν, Συρία, κ.α.). Σήμερα η Τουρκία έχει 7 φορές τον πληθυσμό της Ελλάδας και λόγω της οικονομικής της ανάπτυξης (και της δικής μας κρίσης) το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι στο 1/2 της Ελλάδας. Άρα το ΑΕΠ της είναι 3.5 φορές μεγαλύτερο. Αν η σύγκλιση της οικονομίας της με τις άλλες χώρες του ΟΟΣΑ συνεχιστεί και το κατά κεφαλήν ΑΕΠ πλησιάσει αυτό της Ελλάδας τότε το ΑΕΠ της θα είναι 7 φορές μεγαλύτερο από το δικό μας. Για να δούμε τι σημαίνει αυτό ας σκεφτούμε πόσο εφικτό θα ήταν να είμαστε στρατιωτικά ανταγωνιστικοί με τη Γαλλία, ή έστω την Ιταλία.
Νομίζω ότι λόγω αυτής της πρόβλεψης ο Καραμανλής επιθυμούσε διακαώς την ένταξή μας στο ΝΑΤΟ και κυρίως στην τότε Ε.Ο.Κ. Είτε μας αρέσει είτε όχι, ο μόνή λύση είναι η διασφάλιση της εθνικής μας ανεξαρτησίας από την Ε.Ε. Και νομίζω ότι αυτό είναι ένα από τα λάθη των κυβερνώντων μας. Δεν έχουμε δώσει στους υπόλοιπους Ευρωπαίους να καταλάβουν το κόστος που υφιστάμεθα από την φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της Ευρώπης. Πρόσφατα προσπαθούσα να το εξηγήσω στην επικεφαλής του οικονομικού τμήματος της πρεσβείας της Γερμανίας στην Ουάσιγκτον, και η αθεόφοβη μου έφερνε ως παράδειγμα την Πολωνία και τη Ρωσική απειλή. Πέρα του γεγονότος ότι η Πολωνία παρά τη σημαντική της πρόοδο παραμένει μια χώρα αρκετά πιο φτωχή από την Ελλάδα και άρα όχι παράδειγμα προς μίμηση, η Πολωνία είναι δίπλα στη Γερμανία, τα μόνα σύνορα που μοιράζεται με τη Ρωσία είναι με το ξεκομένο από την υπόλοιπη Ρωσία Καλίνιγκραντ, και ουσιαστικά τελεί υπό την προστασία του ΝΑΤΟ. Καμία σχέση δηλαδή με την Ελλάδα. Ειλικρινά φοβάμαι ότι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν καταλαβαίνουν τις δυσκολίες του να βρίσκεσαι σε αυτή τη γειτονιά των Βαλκανίων.
Θεωρώ ότι το ελάχιστο που θα έπρεπε να απαιτήσουμε ως αντάλλαγμα για τις σημαντικές θυσίες που υφίσταται ο Ελληνικός λαός είναι να αναλάβει η Ε.Ε. τη φύλαξη των ανατολικών μας συνόρων με τη δημιουργία ομοσπονδιακού στρατού. Από την άλλη μεριά, όταν κάθε πρωί ο Τράγκας μιλάει για Ες-Ες και Γερμανική κατοχή δεν ξέρω ποσο εφικτή θα ήταν η παρουσία Γερμανών στρατιωτικών δυνάμεων σε Ελληνικό έδαφος, έστω και για τη δική μας προστασία.
Κώστα και Ντζιντίο,
αναφέρεστε σε πολιτικά θέματα και εν πολλοίς έχετε δίκιο. Τι να υποθέσω όμως από την αποφυγή αναφοράς σε στρατιωτικά θέματα; Ότι δεν τα γνωρίζετε; Ότι δεν θέλετε να τα μάθετε; Ή ότι τα γνωρίζετε και δεν τα κρίνετε άξια λόγου;
Τα όσα έγραψες σαφώς και δεν τα γνωριζα, και σίγουρα είναι άξια λόγου εντός και εκτός Ελλάδας. Αλλά τη γενικότερη τάση προς “ανισορροπία” την είχα προβλέψει εδώ και χρόνια, άρα δεν με εκπλησσει.
Κωστα
το ΑΕΠ της Τουρκιας ειναι βεβαια και πολυ επιρρεπες στα σκαμπανεβασματα των νομισματων, και η συνεχης υποτιμηση της λιρας ηταν ενας παραγοντας δυναμης για μας. Γιαυτο και η εξελιξη της εγχωριας βιομηχανιας ειναι ιδιαιτερα σημαντικη, ανεξαρτητως ισοτιμιων και πολιτικων σχεσεων, η Τουρκια θα εχει εξοπλιστικη δυνατοτητα, να μην αναφερω και ισχυροτατες εγχωριες πολιτικες πιεσεις για ακριβους εξοπλισμους (βλ ανοδο του military-industrial complex που θαλεγε ο Γκωλμπρεηθ)
Κατα τα αλλα συμφωνω βεβαιως οτι το μελλον ειναι εντος ΕΕ, και μια συνεπεια της ολης κρισης που δεν εχουμε προσεξει ειναι οτι Γερμανια και σια ειναι ολο και πιο εντονα συνδεδεμενοι με την Ελλαδα. Θελουν δεν θελουν, Bild notwithstanding, με ολη αυτη την διαδικασια το συμφερον της Γερμανιας συνδεεται πιο πολυ με το συμφερον της Ελλαδας. Δυστυχως δεν μπορω να πω το ιδιο για την κοινη γνωμη. Εδω μου λεγε Γαλλος χτες οτι δεν ειχαν ιδιαιτερα στερεοτυπα περι Ελληνων προ κρισης, αλλα τωρα εχουν: “βαθια διαφθορα, αποτυχημενο πολιτικο συστημα, low trust society”!
Υπάρχουν και καλά (και φτηνά!) εξοπλιστικά νέα.