αναΜορφωση – συνΙστολογιο – Page 33 – Νομικα, οικονομικα, φιλοσοφια, επιστημες

Περί πωλήσεως των αδειών διαμονής

20/10/201716/03/2016 by Αθ. Αναγνωστόπουλος

[Όσα ακολουθούν δεν αφορούν τους πρόσφυγες. Για αυτούς, τα έχει πει ωραία ο Θαλυς εδώ].

Μεταφέρω στα καθ’ ημάς την πρόταση του Γκάρυ Μπέκερ, όπως διατυπώθηκε σε αυτό εδώ το άρθρο. Με τις ευχαριστίες μου στον Θαλυς που μου το υπέδειξε.

Γνωρίζουμε ότι η διαφορά ευημερίας δημιουργεί μεταναστευτικές ροές, μέχρι να εξισωθή τουλάχιστον η ευημερία στα δύο δοχεία, τον τόπο προέλευσης και τον τόπο προορισμού. Μπορούμε να αποδεχθούμε ότι αυτό ισχύει σαν νόμος της φύσης, σχεδόν όσο και η δημιουργία των ανέμων από τις διαφορές της ατμοσφαιρικής πίεσης. Το μέγεθος του ανέμου αυτού εξαρτάται βέβαια από πολλά πράγματα, ιδίως την τεχνολογία των μεταφορών, την οικονομική κατάσταση στις χώρες προέλευσης κλπ. Αλλά θα υπάρχη.

Αν δεν επιθυμούμε μια πολιτική ανοιχτών συνόρων (που ισοδυναμεί με πολιτική ανοιχτών συνόρων σε επίπεδο ΕΕ, άρα είναι αδιανόητη), πρέπει κάπως να επιχειρήσουμε να ελέγξουμε την ροή, προς όφελος δικό μας και των μεταναστών. Μέχρι τώρα, το παροιμιωδώς ανίκανο ελληνικό κράτος απλώς 1. απαγόρευε κατ’ ουσίαν την νόμιμη μετανάστευση (βασικά απαιτώντας υπερπολύπλοκη γραφειοκρατία), και 2. ανεχόταν, σε κυμαινόμενο κάθε φορά βαθμό, την λαθρομετανάστευση (επιχειρώντας περιοδικές νομιμοποιήσεις ή με τον θεσμό της άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους κλπ). Έκανε δηλαδή ακριβώς το αντίθετο από αυτό που κάθε ευνομούμενο κράτος οφείλει: ανελέητες απαγορεύσεις, ήπια εφαρμοζόμενες. Όταν κλείνεις τα μάτια στο πρόβλημα και δεν ενεργείς μακροπρόθεσμα, αυτά συμβαίνουν.

Ένα δεδομένο του προβλήματος που δεν έχει προσεχθή είναι ότι οι μετανάστες της δεκαετίας του 2000 και εξής, κυρίως εκ της ινδικής υποηπείρου και των πέριξ, έχουν πληρώσει πολλά λεφτά για να έρθουν εδώ. Η μετανάστευση συνιστά για αυτούς μια τεράστια επένδυση ζωής, που δεν πρόκειται φυσικά να επιτρέψουν την απαξίωσή της, όσο περνά από το χέρι τους. Όμως όλοι αυτοί οι πόροι καταλήγουν στον υπόκοσμο των διακινητών, επειδή ακριβώς η αγορά της μετανάστευσης είναι, χάριτι του ελληνικού κράτους, παράνομη. Όταν η ζήτηση υπερβαίνει κατά πολύ την προσφορά, η αγορά θα κινηθή να την καλύψη, νομίμως ή παρανόμως.

Εκείνο που πρέπει να γίνη είναι η νομιμοποίηση της αγοράς μετανάστευσης. Όπως και σε άλλους τομείς (νεφρά, αφροδίσια, ναρκωτικά), τα πλεονεκτήματα που θα προκύψουν θα υπερκαλύψουν κατά πολύ τα όποια μειονεκτήματα, διότι η αξιοποίηση του μηχανισμού της τιμής επιτρέπει την κατά πολύ ικανοποιητικώτερη λειτουργία της αγοράς. Και ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος νομιμοποίησης είναι ο εκπλειστηριασμός αδειών διαμονής.

Υπέρ των ανδρικών ποσοστώσεων λόγος επιδεικτικός

26/05/201612/03/2016 by Αθ. Αναγνωστόπουλος

Εξ αφορμής του άρθρου της Λίνας Παπαδοπούλου “Γυναικεία συμμετοχή και Δημοκρατία“.

Σύμφωνα με το άρ. 116 παρ. 2 Σ (αναθεώρησης 2001):

Δεν αποτελεί διάκριση λόγω φύλου η λήψη θετικών μέτρων για την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Το Κράτος μεριμνά για την άρση των ανισοτήτων που υφίστανται στην πράξη, ιδίως σε βάρος των γυναικών.

Το σχετικά νεόκοπο και καινοφανές αυτο άρθρο εισήγαγε στα συνταγματικά μας θέσμια καινά δαιμόνια. Κατωχύρωσε τις θετικές διακρίσεις, ήτοι τις έμφυλες διακρίσεις που είναι (όχι πια κακές, αλλ’ αίφνης) καλές, επειδή κατατείνουν στην συμπλήρωση της τυπικής έμφυλης ισότητας με ολίγη από ουσιαστική ισότητα.

[Μερικοί κακόγλωσσοι λένε βέβαια ότι χωρίς την ειδική συνταγματική διάταξη οι θετικές διακρίσεις θα ήταν οφθαλμοφανώς αντισυνταγματικές, όπως δηλαδή κρίθηκαν στην Γαλλία το 1982 και στην Ιταλία το 1995, αλλά εγώ δεν τα πιστεύω αυτά: αποκλείεται οι υπέρμαχοι της έμφυλης ισότητας να εργαλειοποίησαν το Σύνταγμα για να επιβάλουν αντισυνταγματικές απόψεις. Πού ακούστηκε να γίνεται αυτό!].

Μικρό γλωσσοζωγραφικό

09/03/201609/03/2016 by Αθ. Αναγνωστόπουλος

Ως γνωστόν, ο Αλβρέχτος Ντύρερ δεν ήξερε ελληνικά.

Μικρό το κακό βέβαια, όταν έχεις ζωγραφίσει αριστουργήματα σαν κι αυτό:

Ωστόσο, πώς το ξέρουμε;

Ο πολυπαραγωγικώτατος Ντύρερ φιλοτέχνησε το 1526 και μια προσωπογραφία του Εράσμου εκ του φυσικού (μικρή παρένθεση εδώ: ο Ολλανδός φιλόλογος αναφέρεται ενίοτε ως Δεσιδέριος Έρασμος, που είναι η μετάφραση του ελληνικού ονόματός του στα λατινικά).

Read moreΜικρό γλωσσοζωγραφικό

Greek agriculture and the EU – inconvenient truths

13/03/201608/03/2016 by Σωτηρης Γεωργανας

Slightly different version published in ekathimerini

Incidentally, the European Court of Justice just ruled that subsidies of almost 500 million euros given in 2008-2009 to the farmers by the Greek government, are illegal. They will now have to be paid back, who knows how.

The deepest harm inflicted on Greece by the EU, among the many benefits, is probably that it has maintained a large agricultural sector. Hundreds of thousands of young Greeks, instead of working hard in creative ways to gain a better future, just sit around waiting for European subsidies to materialize. Instead of utilizing their skills to create useful knowledge and innovation, they devote themselves to devising EU-fooling tricks and ways to block Greek roads.

Notwithstanding what most Greeks think, the country is not truly agricultural – only about 13% of the population works in the sector. However, thanks to the EU’s Common Agricultural Policy, the Greek farming sector remains unusually big by European standards. Greece has the most farmers per capita after Romania, definitely more than the number that is needed or what the market would sustain.

Ο Νόζικ για τα δικαιώματα των ζώων

07/03/2016 by Αθ. Αναγνωστόπουλος

Παραθέτω τις σελ. 35-42 του Anarchy, State and Utopia σε δική μου μετάφραση.

Ο συνδικαλιστής δικαστής ως μηνυτής και ως καταμηνυόμενος

03/03/2016 by Αθ. Αναγνωστόπουλος

Οι φίλοι (και οι οχτροί) του συνΙστολογίου μας γνωρίζουν ότι πριν λίγες ημέρες υπεβλήθη έγκληση της Προέδρου του Αρείου Πάγου Βασιλικής Θάνου κατά του Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου και αγαπητού φίλου Σταύρου Τσακυράκη επί εξυβρίσει. Η εξύβριση υποτίθεται ότι διεπράχθη με αυτήν την ανάρτηση. Στην έγκληση απάντησε ο Τσακυράκης εδώ, ενώ οι πρώτες αντιδράσεις έχουν ήδη σημειωθή.

Στην υπόθεση αυτή έχω την τύχη να εκπροσωπώ τον κατηγορούμενο, μαζί με τον έτερο προσωπιδοφόρο εκδικητή της ελευθερίας της έκφρασης Κωνσταντίνο Καλλίρη. Επειδή η υπόθεση βρίσκεται ακόμη στην προδικασία, ο σχολιασμός της θα είναι μετρημένος. Αν χρειαστή, υπάρχουν πολλά που μπορούμε να πούμε, πολλά και πολύ ενδιαφέροντα, δικηγορικώς και νομικώς και πολιτικώς. Αλλά μέχρι τότε, ας αρκεστώ στον σχολιασμό ενός τρίτου: της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων (όπου η Θάνου ήταν Πρόεδρος και εξακολουθεί να είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου και της οποίας την νυν Πρόεδρο προτείνει για μάρτυρα στην έγκλησή της).

Πάμε λοιπόν.

Το καθήκον μας

03/03/201601/03/2016 by Θ. Αλυσανδράτος

Το 2015 εισήλθαν στην χώρα 856.723 πρόσφυγες. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ φέτος έχουν ήδη εισέλθει περισσότεροι από 120.000. Η ροή προσφύγων δεν αναμένεται ν’ανακοπεί άμεσα. Το έργο της υποδοχής, περίθαλψης, καταγραφής και ξεπροβοδίσματος όλων αυτών των ανθρώπων είναι τιτάνιο. Θα ήταν τέτοιο ακόμη κι αν η χώρα δεν βρισκόταν σε άσχημη οικονομική κατάσταση. Οι προκλήσεις οργάνωσης και συντονισμού του κρατικού μηχανισμού θα δοκίμαζαν ακόμη και την ικανότερη κυβέρνηση, πόσω δε μάλλον την παρούσα.

Οι εθελοντές τοπικών οργανώσεων, οι επαγγελματίες των μεγάλων ΜΚΟ, τα στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης, όλοι όσοι έχουν προσφέρει στην ανακούφιση της δυστυχίας των προσφύγων έστω και λίγο, αξίζουν συγχαρητηρίων¹. Με τις ακάματες προσπάθειες τους καλύπτουν το κενό που αφήνει αφενός η αδυναμία των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να συμφωνήσουν σε ένα σχέδιο διαμοιρασμού των προσφύγων και αφετέρου η πάγια ανικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να διαχειριστεί οποιοδήποτε πρόβλημα. Είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι πρόσφυγες δεν θέλουν να μείνουν στην χώρα. Είμαστε ο ενδιάμεσος σταθμός για τουλάχιστον 97.3% των εισερχομένων². Οι πρόσφυγες συνωστίζονται στην Ελλάδα όχι γιατί θέλουν να την καταλάβουν, αλλ’επειδή δεν έχουν πώς αλλιώς να πάνε στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη, που αποτελεί τον τελικό προορισμό τους.