Νομικα, οικονομικα, φιλοσοφια, επιστημες
Ως γνωστόν, ο Αλβρέχτος Ντύρερ δεν ήξερε ελληνικά.
Μικρό το κακό βέβαια, όταν έχεις ζωγραφίσει αριστουργήματα σαν κι αυτό:
Ωστόσο, πώς το ξέρουμε;
Ο πολυπαραγωγικώτατος Ντύρερ φιλοτέχνησε το 1526 και μια προσωπογραφία του Εράσμου εκ του φυσικού (μικρή παρένθεση εδώ: ο Ολλανδός φιλόλογος αναφέρεται ενίοτε ως Δεσιδέριος Έρασμος, που είναι η μετάφραση του ελληνικού ονόματός του στα λατινικά).
Slightly different version published in ekathimerini
Incidentally, the European Court of Justice just ruled that subsidies of almost 500 million euros given in 2008-2009 to the farmers by the Greek government, are illegal. They will now have to be paid back, who knows how.
The deepest harm inflicted on Greece by the EU, among the many benefits, is probably that it has maintained a large agricultural sector. Hundreds of thousands of young Greeks, instead of working hard in creative ways to gain a better future, just sit around waiting for European subsidies to materialize. Instead of utilizing their skills to create useful knowledge and innovation, they devote themselves to devising EU-fooling tricks and ways to block Greek roads.
Notwithstanding what most Greeks think, the country is not truly agricultural – only about 13% of the population works in the sector. However, thanks to the EU’s Common Agricultural Policy, the Greek farming sector remains unusually big by European standards. Greece has the most farmers per capita after Romania, definitely more than the number that is needed or what the market would sustain.
Παραθέτω τις σελ. 35-42 του Anarchy, State and Utopia σε δική μου μετάφραση.
Οι φίλοι (και οι οχτροί) του συνΙστολογίου μας γνωρίζουν ότι πριν λίγες ημέρες υπεβλήθη έγκληση της Προέδρου του Αρείου Πάγου Βασιλικής Θάνου κατά του Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου και αγαπητού φίλου Σταύρου Τσακυράκη επί εξυβρίσει. Η εξύβριση υποτίθεται ότι διεπράχθη με αυτήν την ανάρτηση. Στην έγκληση απάντησε ο Τσακυράκης εδώ, ενώ οι πρώτες αντιδράσεις έχουν ήδη σημειωθή.
Στην υπόθεση αυτή έχω την τύχη να εκπροσωπώ τον κατηγορούμενο, μαζί με τον έτερο προσωπιδοφόρο εκδικητή της ελευθερίας της έκφρασης Κωνσταντίνο Καλλίρη. Επειδή η υπόθεση βρίσκεται ακόμη στην προδικασία, ο σχολιασμός της θα είναι μετρημένος. Αν χρειαστή, υπάρχουν πολλά που μπορούμε να πούμε, πολλά και πολύ ενδιαφέροντα, δικηγορικώς και νομικώς και πολιτικώς. Αλλά μέχρι τότε, ας αρκεστώ στον σχολιασμό ενός τρίτου: της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων (όπου η Θάνου ήταν Πρόεδρος και εξακολουθεί να είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου και της οποίας την νυν Πρόεδρο προτείνει για μάρτυρα στην έγκλησή της).
Πάμε λοιπόν.
Read moreΟ συνδικαλιστής δικαστής ως μηνυτής και ως καταμηνυόμενος
Το 2015 εισήλθαν στην χώρα 856.723 πρόσφυγες. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ φέτος έχουν ήδη εισέλθει περισσότεροι από 120.000. Η ροή προσφύγων δεν αναμένεται ν’ανακοπεί άμεσα. Το έργο της υποδοχής, περίθαλψης, καταγραφής και ξεπροβοδίσματος όλων αυτών των ανθρώπων είναι τιτάνιο. Θα ήταν τέτοιο ακόμη κι αν η χώρα δεν βρισκόταν σε άσχημη οικονομική κατάσταση. Οι προκλήσεις οργάνωσης και συντονισμού του κρατικού μηχανισμού θα δοκίμαζαν ακόμη και την ικανότερη κυβέρνηση, πόσω δε μάλλον την παρούσα.
Οι εθελοντές τοπικών οργανώσεων, οι επαγγελματίες των μεγάλων ΜΚΟ, τα στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης, όλοι όσοι έχουν προσφέρει στην ανακούφιση της δυστυχίας των προσφύγων έστω και λίγο, αξίζουν συγχαρητηρίων1. Με τις ακάματες προσπάθειες τους καλύπτουν το κενό που αφήνει αφενός η αδυναμία των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να συμφωνήσουν σε ένα σχέδιο διαμοιρασμού των προσφύγων και αφετέρου η πάγια ανικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να διαχειριστεί οποιοδήποτε πρόβλημα. Είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι πρόσφυγες δεν θέλουν να μείνουν στην χώρα. Είμαστε ο ενδιάμεσος σταθμός για τουλάχιστον 97.3% των εισερχομένων2. Οι πρόσφυγες συνωστίζονται στην Ελλάδα όχι γιατί θέλουν να την καταλάβουν, αλλ’επειδή δεν έχουν πώς αλλιώς να πάνε στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη, που αποτελεί τον τελικό προορισμό τους.
Στα δημοσια αξιωματα συχνα υπαρχουν (1) εμπαθεις/κακοτροποι ανθρωποι (2) ανθρωποι που δεν καταλαβαινουν την συμβολικη σημασια του αξιωματος (οτι ειναι παραδειγμα για τους αλλους) (3) ανθρωποι που δεν ξερουν να διαχειριστουν φειδωλα την οποιαδηποτε εξουσια τους δινεται και υπαρχουν και (4) ανθρωποι που εμφανως απλα δεν εχουν επαρκεις ικανοτητες για την θεση. Σπανιως υπαρχουν ομως σε ανωτατα αξιωματα ανθρωποι που τα συνδυαζουν ολα αυτα, ταυτοχρονα.
Η Βασιλικη Θανου με συνεχεις κινησεις προσπαθει να αποδειξει οτι ειναι μια απο τις σπανιες αυτες περιπτωσεις.
Ενα ιστορικο:
α) Τοποθετειται νυχτα (κυριολεκτικα) σε ενα απο τα ανωτατα αξιωματα της δικαιοσυνης και της ελληνικης πολιτειας γενικα, προεδρος του Αρειου Παγου.
β) Χωρις ιδιαιτερη περισκεψη ή γνωση του θεματος, προλαβαινει να γραψει επιστολη σε ολους τους προεδρους των ευρωπαϊκων δικαστηριων, παιρνοντας πολιτικη θεση (!!!) για το δημοψηφισμα του καλοκαιριου του 2015.
Οι ΄Ελληνες δεν ζητούν να μην πληρωθεί το χρέος του ελληνικού Κράτους, για τη δημιουργία του οποίου βεβαίως οι ίδιοι ουδεμία ευθύνη φέρουν, αφού αυτό (το χρέος) οφείλεται αφενός μεν στην κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος από τις Κυβερνήσεις, αφετέρου δε στην εσφαλμένη οικονομική πολιτική η οποία εφαρμόστηκε τα τελευταία πέντε χρόνια, με βάση τα μνημόνια που επιβλήθηκαν από την Τρόικα
Εδω η κα Θανου κανει ταυτοχρονα τον αναλυτη της ελληνικης ψυχης, τον δημοσκοπο, τον πολιτικο επιστημονα και τον οικονομολογο. Εντελως απροσκλητα φυσικα. Και στελνει το πονημα της σε ολη την Ευρωπη, επισημα και ωραια.
Ο καθηγητης Σταυρος Τσακυρακης απο την Νομικη Αθηνων γραφει μια μαλλον ηπια κριτικη στο κειμενο, λεγοντας μεταξυ αλλων:
Read moreΔημοσιοι λειτουργοι που δεν θα επρεπε να ειναι: η Βασιλικη Θανου
Στην Μονάδα είχαμε ένα παιδί λίγο κάπως. Βασικά, ήταν αλκοολικός. Μας πήρε λίγο καιρό να το καταλάβουμε, αλλά, μόλις τον αντιληφθήκαμε, δεν τον ήθελε κανείς. Και όχι ότι δεν πίναμε εμείς ε; Πίναμε. Αλλά αυτός ρε φίλε ήταν αλκοολικός. Έβγαινε μόνο και μόνο για να πιη. Για να τον πιη το ποτό.
Ένας κοντός τύπος, με γυαλιά. Θλιβερός. Τον πήραν είδηση και οι αξιωματικοί και τον αρχίσανε στις 20άρες. Από κάποιο σημείο και μετά δεν πρέπει να ξαναβγήκε με έξοδο. Τέλος πάντων. Δεν ήταν κακό παιδί, λίγο χαζούλης μόνο. Και αλκοολικός.
Όταν επιστρέψαμε στο Κέντρο κανά μήνα πριν απολυθούμε, ήμασταν πάλι μαζί, καθότι Πατρινός και αυτός. Και άρχισε τα ίδια. Θυμάμαι χαρακτηριστικά σε μια έξοδο που τον είχα πετύχει σε ένα καφενείο, παραδοσιακό καφενείο με γέρους και κολιτσίνα, να πίνη ούζο μόνος του, με το μπουκαλάκι μπροστά του. Μόνος του.