Συνταγματολογικά και εκλογικά άτακτα V

Η πολιτική επικαιρότητα μάς κρατά με κομμένη την ανάσα. Θα χρεωκοπήσουμε ή δεν θα χρεωκοπήσουμε; Θα εισβάλουν οι λαφαζανιστές στα Χειμερινά Ανάκτορα του Νομισματοκοπείου ή θα ζήσουμε να δούμε κι άλλη μέρα; Θα πληρώσουμε 29% φόρο εισοδήματος ή μήπως να το πάμε στο 99% να τελειώνουμε; Πέτυχε το πραξικόπημα των δανειστών ή συνετρίβη από την αντίσταση της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ; Και τι γνώμη έχει για όλα αυτά η Ραχήλ Μακρή;

Ενόσω συμβαίνουν όλα αυτά όμως, στον πλανήτη αναΜόρφωση μπορούμε να σχολιάζουμε και τα τραγελαφικά δικά μας. Τα νομικά.

1. Αντισυνταγματικότητα του δημοψηφίσματος.

Δημοψήφισμα επί δημοσιονομικού θέματος είναι αντισυνταγματικό, ακόμη και αν μεταμφιεστή σε κρίσιμο εθνικό θέμα. Την άποψη αυτή διετύπωσα ήδη τον Νοε 2011, την επανέλαβα τώρα και χαίρομαι που την ασπάστηκε και ο Βενιζέλος (ο οποίος τότε βέβαια έλεγε τα ακριβώς αντίθετα, δεν ξεχνώ!). Δυστυχώς κανείς δεν μοιάζει να αντιλαμβάνεται το θεσμικό προηγούμενο που δημιούργησαν οι τσιπροκαμμένοι: πλέον μπορεί να τεθή σε δημοψήφισμα ακόμη και το προσχέδιο του προϋπολογισμού.

Εν προκειμένω μάλιστα, η αντισυνταγματικότητα του δημοψηφίσματος ενισχύθηκε με το γελοίο ερώτημά του, ένα ερώτημα που μέλλει να έχη τραγικές πολιτικές συνέπειες (Ας είχατε τα μέζεα του Λαπαβίτσα τουλάχιστον να προτείνετε ευθέως στον λαό την δραχμή).

referendum

Read moreΣυνταγματολογικά και εκλογικά άτακτα V

Η βυκεβούργειος κονκάρδα

Το Βυκεβούργο είναι μια ασήμαντη μικρή γερμανική πόλη, κάπου στην Κάτω Σαξωνία (τόσο μικρή και ασήμαντη, που δεν τιμήθηκε καν με μεταγλώττιση στον διάσημο Οδηγό Μεταγραφής Γερμανικών Τοπωνυμίων!)

Bückeburg
Bückeburg

Έλα όμως που το νυσταλέο Βυκεβούργο απολαύει ατιθάσου νεολαίας, νεολαίας που ψάχνεται και την βρίσκει αλλιώς, που κάνει όνειρα και αντιστέκεται, που θέτει όλα τα απαγορευμένα ερωτήματα, που κάνει κοπάνα από το σχολείο, που φορά επαναστατικά ρούχα.

Επαναστατικά ρούχα; Ναι. Ρούχα που αμφιβητούν την καθεστηκυία τάξη, ρίχνοντας γροθιά στο στομάχι των νοικοκυραίων.

Να ας πούμε:

fck-cps

Μια κονκάρδα με την επιγραφή FCK CPS, δεν μπορώ να φανταστώ τίποτε πιο επαναστατικό. Το 1995 εννοώ!

Read moreΗ βυκεβούργειος κονκάρδα

Ονοματοδοσία και βάπτιση

Σύμφωνα με το άρ. 16 Ν. 344/1976:

1. Ο θρησκευτικός λειτουργός, ο τελέσας ή συμπράξας εις ιεροπραξίαν βαπτίσεως ή γάμου, υποχρεούται να συντάξη επί τόπου, άμα τω πέρατι της ιεροπραξίας, δήλωσιν περιέχουσαν πάντα τα στοιχεία της οικείας ληξιαρχικής πράξεως, υπογραφομένην υπ’αυτού. Την ίδια υποχρέωση έχει ο δήμαρχος ή ο πρόεδρος της κοινότητας που δέχθηκε τη δήλωση για την τέλεση του γάμου.
2. Τη δήλωση που αναφέρεται στην προηγούμενη παράγραφο υπογράφουν επίσης επί μεν θρησκευτικού γάμου οι σύζυγοι και ο παράνυμφος, επί δε πολιτικού οι σύζυγοι και οι μάρτυρες. Επί βαπτίσεως την ανωτέρω δήλωση υπογράφουν επίσης ο πατέρας ή η μητέρα ή άλλος από τους οικείους ή ο ανάδοχος. Αν αυτοί είναι αγράμματοι, υπογράφουν ως μάρτυρες δύο από αυτούς που παρέστησαν.

Το άρθρο αυτό προβλέπει την δήλωση βαπτίσεως, στην οποία διαδηλώνεται η βούληση αμφοτέρων των γονέων, πατέρα και μητέρας, να προσδοθή ωρισμένο όνομα στον βλαστό τους (για τις παρεκτροπές και καταχρήσεις που διαπράττονται κατά την άσκηση αυτή της γονικής μέριμνας, τύπου Νεφέλη-Κλεοπάτρα, θα γράψουμε άλλη φορά τα δέοντα). Πρόκειται για το ακριβές ανάλογο του θρησκευτικού γάμου: η έκδοση του κρίσιμου εγγράφου γίνεται από τον θρησκευτικό λειτουργό, κατ’ ανάθεση του νόμου, προς διευκόλυνση των πολιτών και προς πληρεστέρα ενάσκηση της θρησκευτικής τους ελευθερίας.

Καίτοι η δήλωση αυτή, προσκομιζόμενη στο οικείο ληξιαρχείο, υποτίθεται ότι αφορά μόνο το θρήσκευμα, με την δήλωση αυτή πήραμε όλοι το όνομά μας ενώπιον του ελληνικού κράτους. Έτσι έκανα και εγώ στα δύο πρώτα παιδιά μου (που δεν τα λένε ούτε Ορέστη ούτε Μιχαήλ).

Read moreΟνοματοδοσία και βάπτιση

Η υπόθεση Heinz Richter

Γράφοντας αρκετά εκνευρισμένος και οργίλος για τον διαβόητο αντιρατσιστικό νόμο που μας φορτώσανε, αλλά και γενικώτερα για την νεομισαλλόδοξη επίθεση στην ελευθερία της γνώμης που βιώνουμε, δεν περίμενα ότι τα πράγματα θα εξελίσσονταν έτσι. Στο κάτω κάτω, το άρ. 2 του ντροποθετήματος αυτού, που αφορά την κακόβουλη άρνηση γενοκτονίας, είναι το άρθρο εκείνο που συγκέντρωσε τα περισσότερα πυρά και το οποίο, στα λόγια τουλάχιστον, δεν εναγκαλίστηκαν ούτε οι νεομισαλλόδοξοι. Και στο κάτω κάτω, ήταν ασφαλής η πρόβλεψη ότι πιθανός κατηγορούμενος σε ποινική δίωξη θα ήταν πάλι κανάς Πλεύρης. Και τον Πλεύρη είναι πάντα δυσάρεστο να τον υπερασπίζεσαι.

Αμ δε.

Η πρώτη γνωστή ποινική δίωξη για το καινοφανές αδίκημα της κακόβουλης άρνησης εγκλημάτων πολέμου με εξυβριστικό χαρακτήρα είναι γεγονός. Και κατηγορούμενος δεν είναι μηδέ ακροδεξιός μηδέ αρνητής μηδέ ακραίος φανατικός. Ούτε καν ακροκεντρώος ψηφοφόρος του Ποταμιού.

Κατηγορούμενος είναι ο σεβάσμιος 76χρονος Έκτακτος Καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Μάννχαϊμ Χάιντς Ρίχτερ. Ένας ανθρωπος που έχει αφιερώσει όλη του την επαγγελματική και επιστημονική πορεία στην Ελλάδα και στην Κύπρο, και μάλιστα στην νεώτερη και νεώτατη φάση της ιστορίας τους.

Δεν θα αντέλεγα βέβαια να του ασκήσουμε δίωξη για το γραβατοκασκόλ.
Δεν θα αντέλεγα βέβαια να του ασκήσουμε δίωξη για το γραβατοκασκόλ.

Read moreΗ υπόθεση Heinz Richter

Η αγορά νεφρού

Ναι, καλά διαβάστε, η αγορά νεφρού, τα έχουμε πει αυτά τα πράγματα στο παρελθόν, ώρα να τα δούμε και λίγο πιο εκ του σύνεγγυς, στην πρακτική τους εφαρμογή.

Έστω λοιπόν ότι νομιμοποιείται η πώληση νεφρών. Η αναμενόμενη συνέπεια είναι οικονομικώς μία: αύξηση της προσφοράς, διότι κάποιοι που κωλύονταν από την νομική απαγόρευση να εισέλθουν στην αγορά τώρα θα το πράξουν. Ως προς την τιμή, δεν είναι απολύτως βέβαιο προς τα πού θα κινηθή, διότι η αύξηση της προσφοράς ενδεικνύει μεν μείωση της τιμής, ίσως όμως η τιμή τελικά αυξηθή ανάλογα ή και πιο πολύ λόγω αυξημένης ζήτησης από νεφροπαθείς οι οποίοι προηγουμένως δίσταζαν να αγοράσουν νεφρά λόγω της απαγόρευσης.

Ένα το κρατούμενο λοιπόν και σπουδαίο: περισσότερα μοσχεύματα ίσον περισσότεροι νεφροπαθείς που θα ζήσουν πολλά και ευτυχισμένα εύβια χρόνια.

Read moreΗ αγορά νεφρού

11 θέσεις για την φορολογία

Έχω γράψει στο παρελθόν ένα, δύο, τρία άρθρα περί φορολογίας. Θα ήθελα τώρα να τα συνοψίσω και να τα επαυξήσω σε μερικές θέσεις για την φορολογία. Διαβάστε τις με την προειδοποίηση ότι, ειδικά εδώ και όλως κατ’ εξαίρεσιν, δεν έχω πάντα δίκιο, αλλά μπορεί να κάνω και λάθος.

Θέση πρώτη

Το αντικείμενο της φορολόγησης πρέπει να χαρακτηρίζεται από ανελαστικότητα, διότι έτσι ελαχιστοποιείται όχι μόνο η φοροαποφυγή, αλλά και η στρέβλωση λόγω υποκατατάστασης του φορολογούμενου αγαθού από άλλα: οι άνθρωποι εξακολουθούν να καταναλώνουν ακολουθώντας το ίδιο σχήμα, που εξ υποθέσεως μεγιστοποιεί την ωφέλειά τους, έστω και δυσανασχετώντας.

Θέση δεύτερη

Ένας στιβαρός φόρος ακινήτων είναι αναπόσπαστο μέρος της φορολογίας. Ο φόρος ακινήτων συλλαμβάνει πολλή από την φοροδιαφυγή που έλαθε, έχει εξαιρετικά ταμειακά αποτελέσματα, χαμηλό κόστος συλλογής και μηδενικό περιθώριο εκτίμησης από την φορολογική διοίκηση. Και το πιο σημαντικό ίσως, δεν στρεβλώνει τους παραγωγικούς συντελεστές της οικονομίας.

Θέση τρίτη

Φορολογητέα είναι κατά προτίμηση η κατανάλωση παρά το εισόδημα. Η φορολόγηση του εισοδήματος απαιτεί πολύπλοκες ρυθμίσεις και εκτεταμένη γραφειοκρατία, που τελικά κατακλύζει τα φορολογικά δικαστήρια.

Read more11 θέσεις για την φορολογία

Περί απεργίας και ψευδαπεργίας

Κάποτε υπήρχε η απεργία. Ένα ατομικό δικαίωμα κάπως ιδιόμορφο, γιατί ασκείτο μόνο συλλογικά (όπως και δυο τρία άλλα βέβαια), το οποίο στην βάση του ήταν κάτι σαν εκβίαση, στρεφόμενη κατά του ατομικού δικαιώματος της οικονομικής ελευθερίας άλλων συμπολιτών. Βασάνισε τους νομικούς για κάμποσο καιρό, αλλά τελικά μπόρεσαν να την τιθασεύσουν: ο απεργός εργαζόμενος εκβιάζει τον … Read more Περί απεργίας και ψευδαπεργίας