Η πολιτική επικαιρότητα μάς κρατά με κομμένη την ανάσα. Θα χρεωκοπήσουμε ή δεν θα χρεωκοπήσουμε; Θα εισβάλουν οι λαφαζανιστές στα Χειμερινά Ανάκτορα του Νομισματοκοπείου ή θα ζήσουμε να δούμε κι άλλη μέρα; Θα πληρώσουμε 29% φόρο εισοδήματος ή μήπως να το πάμε στο 99% να τελειώνουμε; Πέτυχε το πραξικόπημα των δανειστών ή συνετρίβη από την αντίσταση της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ; Και τι γνώμη έχει για όλα αυτά η Ραχήλ Μακρή;
Ενόσω συμβαίνουν όλα αυτά όμως, στον πλανήτη αναΜόρφωση μπορούμε να σχολιάζουμε και τα τραγελαφικά δικά μας. Τα νομικά.
1. Αντισυνταγματικότητα του δημοψηφίσματος.
Δημοψήφισμα επί δημοσιονομικού θέματος είναι αντισυνταγματικό, ακόμη και αν μεταμφιεστή σε κρίσιμο εθνικό θέμα. Την άποψη αυτή διετύπωσα ήδη τον Νοε 2011, την επανέλαβα τώρα και χαίρομαι που την ασπάστηκε και ο Βενιζέλος (ο οποίος τότε βέβαια έλεγε τα ακριβώς αντίθετα, δεν ξεχνώ!). Δυστυχώς κανείς δεν μοιάζει να αντιλαμβάνεται το θεσμικό προηγούμενο που δημιούργησαν οι τσιπροκαμμένοι: πλέον μπορεί να τεθή σε δημοψήφισμα ακόμη και το προσχέδιο του προϋπολογισμού.
Εν προκειμένω μάλιστα, η αντισυνταγματικότητα του δημοψηφίσματος ενισχύθηκε με το γελοίο ερώτημά του, ένα ερώτημα που μέλλει να έχη τραγικές πολιτικές συνέπειες (Ας είχατε τα μέζεα του Λαπαβίτσα τουλάχιστον να προτείνετε ευθέως στον λαό την δραχμή).
Δεν αναφέρομαι μόνο στην πρακτικά ανύπαρκτη προεκλογική περίοδο, της οποίας οι προθεσμίες πετσοκόφτηκαν με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, ούτε στο απαράδεκτα σχοινοτενές του ερωτήματος ούτε στο δυσνόητο της διατύπωσης ούτε καν στην εκ του πονηρού πρόταξη του ΟΧΙ έναντι του ΝΑΙ επί του ψηφοδελτίου. Αναφέρομαι πρώτα και κύρια στο γεγονός ότι ο ελληνικός λαός εκλήθη να απαντήση εφ’ ενός ερωτήματος που δεν έγινε ομοιόμορφα κατανοητό από όλες τις μερίδες του εκλογικού σώματος: οι μεν ψήφισαν ΟΧΙ στην λιτότητα, οι δε απάντησαν ΝΑΙ στο ευρώ. Διάλογος κωφών.
Το συμπέρασμα είναι ότι, όπως απεδείχθη παραχρήμα από τις πολιτικές εξελίξεις, η ψήφος του ελληνικού λαού υφαρπάχθηκε από την κυβέρνηση σε ένα παραδημοψήφισμα με νόθο ερώτημα. Δεν πρόκειται ποτέ να το ξεχάσουμε αυτό.
2. Ένσταση αντισυνταγματικότητας της Χρυσής Αυγής.
Κατά την συζήτηση του Ν. 4333/11.07.2015 η ΧΑ έθεσε ζήτημα αντισυνταγματικότητας του νομοσχεδίου, με το επιχείρημα ότι απέκλινε από το δεσμευτικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Η ένσταση είναι υπερασπίσιμη. Η ένσταση είναι σοβαρή.
Κατά την συνταγματική θεωρία, κατά πλειοψηφία τουλάχιστον, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για κρίσιμο εθνικό θέμα δεν είναι απλά συμβουλευτικό, αλλά δεσμευτικό. Μόνο αυτή η ερμηνεία ικανοποιεί την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας: πώς θα μπορούσε να σταθή κυβέρνηση που δεν θα υπάκουε στην vox populi;
Οπωσδήποτε όμως αυτή η δεσμευτικότητα χρειάζεται και κάποιες διευκρινίσεις: είναι απεριόριστα δεσμευτικό χρονικά; Και κυρίως, παραμένει δεσμευτικό, ακόμη και αν μεταβληθούν τα πραγματικά περιστατικά επί των οποίων στηρίχθηκε η λαϊκή βούληση; Υποθέτω πως όχι.
Αγορεύοντας στην Βουλή, ο Βενιζέλος επεχείρησε ένα ερμηνευτικό ελιγμό σπάνιας δικανικότητας: θα ήταν βάσιμη η ένσταση, αν ήταν συνταγματικό το δημοψήφισμα. Αλλά το δημοψήφισμα είναι αντισυνταγματικό, άρα η ένσταση είναι άνευ αντικειμένου:
Αν, λοιπόν, όσα είπε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής αφορούσαν ένα κανονικό δημοψήφισμα, ένα συνταγματικό δημοψήφισμα, ένα δημοψήφισμα που έχει διεξαχθεί σύμφωνα με τις δημοκρατικές παραδόσεις και αρχές, θα είχε δίκιο. Γιατί πράγματι η θεωρία του Συνταγματικού Δικαίου ομόφωνα λέει ότι ο δημοψήφισμα αυτό δεν είναι συμβουλευτικό, δεν είναι μια επίσημη δημοσκόπηση που την ερμηνεύουμε μετά κατά το δοκούν. Είναι δεσμευτικό επί της αρχής. Άρα, δεν μπορεί να εισαχθεί νομοσχέδιο στη συνέχεια επί άλλης αρχής.
Αντικρούω όμως την ένσταση, επειδή το δημοψήφισμα αυτό ήταν στην πραγματικότητα ένα διχαστικό δημοψήφισμα που υποδυόταν τη συνταγματική διαδικασία, ενώ ήταν μια στιγμή αμηχανίας του κ. Τσίπρα. Αυτό φάνηκε από το γεγονός ότι ζήτησε να ψηφιστεί το «ΟΧΙ» και τώρα έρχεται και καλεί τη Βουλή να πει ένα «ΝΑΙ» επί του ίδιου καταλόγου μέτρων. Άρα, δεν ισχύουν τα επιχειρήματα της Χρυσής Αυγής, επειδή το δημοψήφισμα δεν είναι κατά κυριολεξία δημοψήφισμα.
Εντάξει, εύγλωττος και περίτεχνος ο ελιγμός, αλλά πετά την μπάλα στην εξέδρα. Υπήρχε κι άλλος τρόπος:
Ο σοφός ελληνικός λαός ήθελε ταυτόχρονα και ευρώ και τερματισμό λιτότητας. Εξ ορισμού η μία από τις δύο εντολές δεν θα γινόταν σεβαστή. Γιατί το ονομάζουν οι φστ φστ πραξικόπημα όταν γίνεται σεβαστή η βούληση της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού υπέρ του ευρώ; Με άλλα λόγια, όλα εκπηγάζουν από το ασαφές του αρχικού ερωτήματος: δίκιο έχουν οι ΧΑίτες ότι ο λαός είπε ΟΧΙ στην λιτότητα. Αλλά ο λαός είπε και ΝΑΙ στο ευρώ. Η εξουσιοδότηση του Ν. 4333/2015 αφορούσε όχι μόνο ένα διαγραφόμενο ΝΑΙ στην λιτότητα, αλλά εξίσου και το δεύτερο ΝΑΙ στο ευρώ. Λαϊκή βούληση ήταν και αυτό.
3. Ερμηνεία της Ερπυστριοφόρου στο άρ. 120 Σ.
Ως γνωστόν, βία είναι η ερπυστριοφόρος ΠτΒ. Και το απαύγασμα της βίας που ασκεί πάνω μας, ήταν οι γραφικότητες που εξεστόμισε αγορεύοντας στην Βουλή επί του Ν. 4333/2015, καθώς ερμήνευε τάχα το άρ. 120 παρ. 4 Σ:
Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.
Ας αφήσουμε το ύφος της συνομιλίας με την Ιστορία, την αλαζονεία της ταύτισης με το 1-1-4, την γελοιότητα του εγωισμού σου, Ζωή. Να δούμε λίγο τα νομικά που μας πέταξες κατάμουτρα (σελ. 84-85). Πάμε:
Θεωρώ ότι έτσι είμαι πιο χρήσιμη στο λαό, στην Κυβέρνηση, στον Πρωθυπουργό, στις επόμενες γενιές και στις ευρωπαϊκές κοινωνίες, εγγράφοντας τις πραγματικές συνθήκες υπό τις οποίες καλείται το Κοινοβούλιο να λάβει αποφάσεις… και αποκρούοντας τον εκβιασμό όπως επιβάλλει και επιτάσσει το παλιό άρθρο 1.1.4, το άρθρο 120 του Συντάγματος. Η απόπειρα επιβολής μέτρων που απέκρουσε ο λαός με δημοψήφισμα μέσα από τον εκβιασμό των κλειστών τραπεζών και την απειλή χρεοκοπίας, συνιστά βίαιη κατάλυση του Συντάγματος και αποστέρηση του Κοινοβουλίου από την εξουσία που του χορηγεί το Σύνταγμα… Καθένας και καθεμία δικαιούται και υποχρεούται να αντιστέκεται, να υπερασπίζεται την πατρίδα και την δημοκρατία με τον τρόπο που επιλέγει και αποφασίζει.
Οι λέξεις χάνουν το νόημά τους. Η διακονιά μας ανά τας Ευρώπας βαφτίζεται “απειλή χρεωκοπίας”, το κλείσιμο των τραπεζών με τις υπογραφές των τσιπροβαρουφάκηδων σε ΠΝΠ μεταμορφώνεται σε “εκβιασμό”. Και όλα αυτά υπάγονται στην έννοια της “βίαιης κατάλυσης”, η οποία, από τα άρματα μάχης του Παττακού και την κυριολεξία της φυσικής ακαταμάχητης βίας, όπως είναι η φυσική ερμηνεία των λέξεων, το βούλημα του ιστορικού νομοθέτη και η τελεολογία του Συντάγματος, κατέληξε στον εγκέφαλό σου, Ζωή, να σημαίνει κάτι σαν “έπαιξα κι έχασα”.
Μόνο ντροπή.
Αλλά είπες και άλλα, Ζωή, που δεν θα τα έλεγε ούτε βιβλιοθηκονόμος της Νομικής (και συγνώμη από τις βιβλιοθηκονόμους μας. Τα νομικά της Ερπυστριοφόρου είναι επιπέδου παιδικής χαράς):
Κι όμως, η Γερμανία συμπεριφέρεται σαν να της χρωστά η ιστορία και ο ελληνικός λαός, σαν να θέλει να πάρει την ιστορική ρεβάνς για τις θηριωδίες της, προωθώντας και επιβάλλοντας μία πολιτική που συνιστά έγκλημα, όχι μόνο κατά του ελληνικού λαού, αλλά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, υπό την ποινική έννοια της εκτεταμένης και συστηματικής επίθεσης σε έναν πληθυσμό με σκοπό την υπολογισμένη μερική ή ολική εξόντωσή του.
Για να δούμε τι λέει και το Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, που το ξέρει ασφαλώς η συνάδελφος ποινικολόγος (άρ. 7 Ν. 3003/2002):
1. Για τους σκοπούς του παρόντος Καταστατικού, “έγκλημα κατά της ανθρωπότητας” σημαίνει οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις όταν διαπράττεται ως μέρος ευρείας και συστηματικής επίθεσης που κατευθύνεται κατά οποιουδήποτε αμάχου πληθυσμού, εν γνώσει της επίθεσης:
α) Ανθρωποκτονία με πρόθεση
β) Εξόντωση […]
2. Για τους σκοπούς της παραγράφου 1:
(α) “Επίθεση κατευθυνόμενη κατά οποιουδήποτε αμάχου πληθυσμού σημαίνει συμπεριφορά που συνεπάγεται την κατά συρροή διάπραξη πράξεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 κατά οποιουδήποτε αμάχου πληθυσμού, κατ’ εφαρμογή ή προς εξυπηρέτηση της πολιτικής ενός κράτους ή μιας οργάνωσης που στοχεύει στη διάπραξη τέτοιας επίθεσης.
(β) Η “εξόντωση” περιλαμβάνει την με πρόθεση επιβολή συνθηκών ζωής, μεταξύ άλλων στέρηση πρόσβασης σε τροφή και φάρμακα, υπολογισμένων να επιφέρουν την καταστροφή μέρους του πληθυσμού.
Η Ερπυστριοφόρος μιλά για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Δεν υπάρχει λέμε άλλο επίπεδο γραφικότητας. Εκείνοι βέβαια που εισήγαγαν την γελοιογραφική ορολογία της “ανθρωπιστικής κρίσης” και της “κοινωνικής γενοκτονίας” ήταν μόνο θέμα χρόνου να ανακαλύψουν και “εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας”.
4. Επιστολή Προέδρου Αρείου Πάγου.
[Η συνδικαλίστρια και απεργοδικάστρια Β. Θάνου νέα Πρόεδρος του Αρείου Πάγου. Άξια. Δεν περιμέναμε κάτι άλλο. Ο Νίκος Παρασκευόπουλος θα είναι για πάντα ο Υπουργός που τοποθέτησε νύχτα στην κορυφή της δικαιοσύνης την απεργοδικάστρια Βασιλική Θάνου.]
Η απεργοδικάστρια Β. Θάνου λοιπόν, η απασχολήσασα το παρόν συνΙστολόγιο και στο παρελθόν με τα καμώματά της, απέστειλε επιστολή στους ομολόγους της, από την οποία σας παραθέτω τα πιο γελοιογραφικά αποσπάσματα:
Η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν επιθυμεί την έξοδο της Ελλάδος από την Ευρωζώνη, αλλά αντίθετα επιθυμεί την παραμονή της εντός αυτής. Το ερώτημα στο Ελληνικό δημοψήφισμα δεν ήταν η έξοδος από το ευρώ, όπως κατά τρόπο ανακριβή επέμεναν να υποστηρίζουν ορισμένοι εκ των εκπροσώπων της Ευρωπαϊκών θεσμών αλλά και ορισμένοι από τους ευρωπαίους πολιτικούς, αλλά ήταν σαφώς η έγκριση ή όχι της πρότασης των θεσμών για νέα μέτρα λιτότητας, χωρίς ρύθμιση του ελληνικού χρέους, και ο ελληνικός λαός σε ποσοστό 61,3% εψήφισε ΟΧΙ. Οι Έλληνες δεν ζητούν να μην πληρωθεί το χρέος του ελληνικού Κράτους, για τη δημιουργία του οποίου βεβαίως οι ίδιοι ουδεμία ευθύνη φέρουν, αφού αυτό (το χρέος) οφείλεται αφενός μεν στην κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος από τις Κυβερνήσεις, αφετέρου δε στην εσφαλμένη οικονομική πολιτική η οποία εφαρμόστηκε τα τελευταία πέντε χρόνια, με βάση τα μνημόνια που επιβλήθηκαν από την Τρόικα και τα οποία αποδείχθηκαν ανεπιτυχή, αφού οδήγησαν σε μεγαλύτερη ύφεση, σε ανεργία και σε φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού.
Ο Έλληνες δεν επιθυμούν μία λύση που θα είναι σε βάρος των λαών των άλλων λαών-μελών της Ευρωζώνης, όπως, επίσης ανακριβώς, θέλουν να εμφανίζουν ορισμένοι από τους ευρωπαίους πολιτικούς για να είναι αρεστοί στους δικούς τους ψηφοφόρους, αλλά αναμένουν από τους ευρωπαίους εταίρους να επιτευχθεί με την ελληνική κυβέρνηση μία συμφωνία, η οποία θα προβλέπει ρύθμιση του ελληνικού χρέους κατά τρόπο που να επιφέρει ανάπτυξη της οικονομίας και μείωση της ανεργίας. Αναμένουν από τους ευρωπαίους εταίρους να σκεφθούν όχι μόνο τους αριθμούς και τα οικονομικά μεγέθη, αλλά και της ηθικές αξίες που επιβάλλει η Ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης.
Η Ευρώπη πήρε το όνομά της από την κόρη του βασιλιά των Φοινίκων, την οποία ερωτεύθηκε ο Ζευς, και αφού μεταμορφώθηκε σε λευκό ταύρο την πήρε στην πλάτη του και την μετέφερε στη νήσο Κρήτη κλπ κλπ κλπ
Μόλις διάβασα την επιστολή της Προέδρου του Αρείου Πάγου στους ομολόγους της. Μια αθλιότητα. Η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου κατεβαίνει από το υψηλό της αξίωμα και με ύφος που δεν προσιδιάζει στον θεσμό που ενσαρκώνει (αλλά πάει κουτί σε μια συνδικαλίστρια…) μεταμορφώνεται αίφνης σε κομματάρχισσα του ΟΧΙ. Διαδηλώνοντας μάλιστα με αυτόν τον τρόπο και την ευγνωμοσύνη της προς την κυβέρνηση που την ανέδειξε σε αυτόν τον ανέλπιστο θώκο… Στην επιστολή της συνδυάζει αγαστά το κομματικό λεξιλόγιο της Άκρας Αριστεράς, τύπου “φτωχοποίηση”, με την πατροπαράδοτη ιδεοληψία της Άκρας Δεξιάς με τους Αρχαίους Ημών Προγόνους, καθιστώντας την Θάνου την ιδανική επίτροπο της κοινωνιοσωτηρίου κυβερνήσεώς μας επί του δικαστικού σώματος.
Και μη χειρότερα.
5. Πρόσκληση ΧΑ στο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών.
Ορθώς ο Παυλόπουλος προσεκάλεσε και τον Μιχαλολιάκο στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών. Ευτυχώς που δεν πήγε. Όσο και αν το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών είναι ένας άτυπος θεσμός του πολιτεύματος, χωρίς σαφείς αρμοδιότητες ή διαδικαστικό περίγραμμα, η τελεολογία παρόμοιων θεσμών (: να μαζευτούμε όλοι γύρω από ένα τραπέζι για να βρούμε μια λύση) επιβάλλει την πρόσκληση όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων (τουλάχιστον. Κατά την γνώμη μου δεν θα ήταν άτοπη κατά περίπτωση ούτε η πρόσκληση και εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων ή πρώην πρωθυπουργών). Πράγμα που εκθέτει ακόμη περισσότερο το συνταγματικό σφάλμα του Παπούλια να μην προσκαλέση τον Μιχαλολιάκο στην σύσκεψη του άρ. 37 Σ το 2012. Τα είχαμε πει αυτά τότε.
6. Εξουσιοδότηση προς την Κυβέρνηση διά τυπικού νόμου.
Σύμφωνα με το άρθρο μόνο Ν. 4333/2015:
Εν όψει της κατατεθείσας από την Ελληνική Κυβέρνηση αίτησης δανείου προς τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (European Stability Mechanism, ESM) και βάσει του σχεδίου των μεταρρυθμίσεων για την Ελληνική οικονομία και των όρων για τη δημοσιονομική πολιτική της χώρας που κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων, η Βουλή των Ελλήνων εξουσιοδοτεί τον Πρωθυπουργό, τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης ως αναπληρωτή του, τον Υπουργό Οικονομικών και τον Υπουργό Επικρατείας, να διαπραγματευθούν με τους ομολόγους τους τους τελικούς όρους της συμφωνίας και να συνάψουν σύμβαση με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) για τη χρηματοδότηση του Δημοσίου χρέους για την περίοδο 2015−2018 και για τη διαπραγμάτευση λήψης μέτρων για τη βιωσιμότητα και εξυπηρετησιμότητα του μακροπρόθεσμου χρέους.
Με άλλα λόγια, η νομοθετική λειτουργία εξουσιοδότησε την εκτελεστική για να… κάνη την δουλειά της!
Σύμφωνα όμως με το άρ. 82 παρ. 1 Σ:
Η Κυβέρνηση καθορίζει και κατευθύνει τη γενική πολιτική της Χώρας, σύμφωνα με τους ορισμούς του Συντάγματος και των νόμων.
Τι χρείαν είχετε εξουσιοδοτήσεως, ω αγαθοί της κυβερνήσεως του δικεφάλου τέρατος; Την έχετε εκ του Συντάγματος! Η ζητηθείσα εξουσιοδότηση, την πολιτική σημασία της οποίας δεν αμφισβητώ και μάλιστα θεωρώ ότι υπήρξε αρκούντως ευφυής πρόταση εκ μέρους του Τσίπρα, επί σκοπώ καλύψεως των ιδίων αυτού οπισθίων, ήταν το λιγώτερο περιττή, κατ’ ακριβολογίαν μάλιστα μάλλον αντισυνταγματική, σε πολιτικά συμφραζόμενα δε έθεσε εν πλήρει αμφιβολία την δεδηλωμένη της κυβέρνησης. Απομένει να δούμε και τυπικό νόμο που να εξουσιοδοτή τα δικαστήρια να δικάζουν για να ολοκληρωθούμε σαν άνθρωποι.
Και ένα ποινικό:
Η απαλλακτική εισ. πρόταση για Κασιδιάρη στην υπόθεση Μπαλτάκου είναι ορθή (και γενναία). Μακάρι να υιοθετηθή και από το Συμβούλιο. Προτού πέσουν τίποτα τηλεφωνήματα από την θεούσα συντοπίτισσα ξερωγώ. Εγώ τα είχα γράψει από την πρώτη στιγμή βέβαια. Στο μεσοδιάστημα μάλιστα εκδόθηκε και η απόφαση ΕΔΔΑ Haldimann κατά Ελβετίας (την οποία δεν πρόκαμα να σχολιάσω…), που ενισχύει ακόμη περισσότερο την νομική θέση Κασιδιάρη. Εγώ είπα και ελάλησα.
…και μάλιστα όταν οι “στυγνοί” και “αδίστακτοι” Ευρωπαίοι προτείνουν φορολόγηση των επιχειρήσεων της τάξης του 28%! Τέλος πάντων, θα το ξεπεράσουμε κι αυτό.
Εμένα Θανάση μου προκαλεί πάντως μεγάλη εντύπωση η προσπάθεια όλων των φερόμενων ως μνημονιακών καναλιών να ρίξουν όλο το βάρος της ευθύνης στον (υφιστάμενο) Βαρουφάκη και να παρουσιάσουν ως αθώα περιστερά τον προϊστάμενό του, τον Τσίπρα.
Ή πέφτει γλύψιμο εν όψει της επερχόμενης διανομής των αδειών των τηλεοπτικών συχνοτήτων ή απλά τον προβάρουν ως τον νέο αρχηγό της φιλευρωπαϊκής κεντροαριστεράς.
Αλήθεια, ο ΣΥνασπισμός ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς δεν ακούγεται πλέον ως ανέκδοτο; Το μόνο ριζοσπαστικό σε αυτό το καταστροφικό συνοθύλευμα αιθεροβαμόνων οπορτουνιστών είναι η ριζοσπαστικές μέθοδοι φορολόγησης των παραγωγικών τάξεων.
Μα το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Συν ότι τον ενθαρρύνουν να αναλάβη τις ευθύνες του πια, αφού είναι ο μόνος που το μπορεί.
Να πούμε επίσης, στο θέμα της ένστασης αντισυνταγματικότητας, ότι δεν είναι δυνατή μια αντένσταση του τύπου ότι ο Ν. 4333 αφορά όχι την πρόταση που τέθηκε στο δημοψήφισμα, αλλά μια άλλη πρόταση. Επειδή προφανώς εκείνη η πρόταση απερρίφθη ως υπερβολικά αυστηρή και, άρα, πολλώ δε μάλλον δεσμεύεται η εθνική αντιπροσωπεία από την νέα, αυστηρότερη πρόταση. Όπως σωστά το διατυπώνει ο Βενιζέλος, δεσμευτικό είναι το θέμα της αρχής επί της οποίας αποφάσισε ο λαός και όχι η στενή διατύπωση.
Πολύ ορθώς έκρινε το ΣτΕ ότι εκφεύγει της αρμοδιότητάς του ο ακυρωτικός έλεγχος της προκήρυξης του δημοψηφίσματος με την απόφαση ΟλΣτΕ 2787/2015.
Κακώς κατά την γνώμη μου έγινε καν η αίτηση ακυρώσεως, που ήταν προφανές ότι θα κρινόταν απαράδεκτη. Έδωσε σε κάποιους επιχειρήματα υπέρ της συνταγματικότητας τάχα του δημοψηφίσματος.
Παρατραβηγμένη ή ερμηνεία για την δεσμευτικότητα του δημοψηφίσματος. Το ναι ή όχι αφορά έχει δεσμευτικό χαρακτήρας αναφορικά με το πολύ συγκεκριμένο ερώτημα. Αν μπορεί να έρθει κοντινή παραλλαγή του ερωτήματος, τότε αφενός το ερώτημα δεν ήταν καλό εξ’αρχης κι αφετέρου το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος μόνο συμβουλευτικά μπορεί να ερμηνευθεί. Υποθέτουμε ότι με λογικές προτιμήσεις αν κάποιος απορρίπτει το Α θα απορρίπτει και οποιαδήποτε αυστηρότερη συμφωνία. Ωστόσο τις προτιμήσεις τις γνωρίζουμε με βεβαιότητα μόνο για το Α. Για τα υπόλοιπα σημεία απλώς τις υποθέτουμε. Άρα ως προς το Α υπάρχει δεσμευτικότητα, για τα υπόλοιπα απλή συμβουλή.
να δεις που μέσα στην αναμπουμπούλα θα ξεχάσουν να καταθέσουν τις ΠΝΠ για κύρωση
Πόσες είναι, 5-6; Έχασα τον λογαριασμό, είχαμε τρεις από την προκήρυξη του δημοψηφίσματος.
Ρίξε μια ματιά στο ΦΕΚ 80α: όταν ανάμεσα στο «Νόμος 4334» και στο «Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας» παρεμβάλλεται κείμενο, άραγε αυτό αποτελεί μέρος του νόμου ή όχι;
1. Αντισυνταγματικοτητα του Δημοψηφισματος:
Παραδειγμα ερωτηματων για δημοψηφισμα:
« Χρειαζεται να εχουμε ισχυρες στρατιωτικες δυναμεις σε περιπτωση που μας εππιτεθει ο Τουρκος, ή δε χρειαζεται , διοτι θα καθαρισουν οι Ευρωπαιοι φιλοι μας;»
« Να παραμεινουν ή να απολυθουν οι πλεοναζοντες δημοσιοι υπαλληλοι; »
«Το συστημα Υγειας να είναι Δημοσιο ή ιδιωτικο;»
«Να διεκδικησουμε τη διοργανωση του Μουντιαλ του 2026; »
Να περιθαλπονται δωρεαν στα νοσοκομεια οι………«παρατυποι μεταναστες»;
Ολα τα παραπανω παραγουν εντονο δημοσιονομικο αποτελεσμα, διοτι όλα κοστιζουν πολλα χρηματα. Συνεπως ολες οι δημοσιες υποθεσεις είναι «δημοσιονομικα ζητηματα» και η τερατωδης συνταγματικη διαταξη των Σημιτη-Βενιζελου συγκρουεται όχι μονο με την κοινη λογικη, αλλα και με το Υπερτατο Αρθρο του Συνταγματος που λεει ότι «Θεμελιο της κρατικης εξουσιας είναι η λαϊκη κυριαρχια», και υπερτερει οποιουδηποτε αλλου αρθρου. Ως εκ τουτου οτιδηποτε μπορει να τεθει σε δημοψηφισμα.
2.Eνσταση της ΧΑ
Είναι αληθεια ότι δεν τεθηκαν στο Λαο με σαφηνεια οι δυνητικες επιλογες, με διατυπωση, απλη κατανοητη και αντικειμενικη:. Πχ:
« Παμε σε χρεωκοπια και Δραχμη, η στηνουμε κωλο να μας πηδηξουν οι Δανειστες για να μεινουμε στο ευρω;»
Αλλα είναι σαφες ότι εφοσον η συμφωνια που ηλθε είναι ολοφανερα χειροτερη από αυτή που απερριφθη, τοτε η αποδοχη της είναι παρανομη, και όλα τα αλλα είναι σοφιστειες.
3. Ερμηνεία της Ερπυστριοφόρου στο άρ. 120 Σ.
Δεν ξερω αν η Ζωιτσα τα λεει σωστα, αλλα ξερω τι θα της ελεγε ο Θουκυδιδης:
«Κοριτσι μου, ουτε οι Μηλιοι δεν κλαψουριζαν ετσι. Ο νομικισμος θα σας φαει εσας τους ΣΥΡΙΖΑίους. Λες και ο κοσμος είναι ένα απεραντο δικαστηριο, και το μονο που χρειαζεται είναι να εχουμε καλους δικηγορους! Εχετε ρε τα κοτσια να αναμετρηθειτε με τους Δανειστες; Χρεωκοπηστε όπως κανατε το 1932, επαναφερετε τη δραχμη, υποφερετε για ένα ετος, και μετα θα ειστε ενταξει, αν τα κανετε όλα σωστα. Δεν τα εχετε; Τοτε προσκυνηστε, ικετευστε για ελεος τους Δανειστες, και STFU!!!!!!
4. Επιστολή Προέδρου Αρείου Πάγου.
Θεωρω ότι κανενας από τους ομολογους της κ. Προεδρου δεν ειχε την υπομονη να διαβασει τις πληκτικες πολιτικολογιες της.
5. Πρόσκληση ΧΑ στο συμβούλιο πολιτικών αρχηγών.
Η ΧΑ εχει και πολλα αλλα δικαιωματα ως τριτο κομμα. Συνταγματικα, προηγειται του κομματος του Σταυρακα του Θεοδωρακη. Ή όχι; ;
6. Εξουσιοδότηση προς την Κυβέρνηση διά τυπικού νόμου.
Οντως παγκοσμια πρωτοτυπια. Αλλα αυτό το ζητησε ο Ολαντ, για να πει ότι υπαρχει «πολιτικη συναινεση» στην Ελλαδα, και να μας βοηθησει καλυτερα. Αρα τι σκουζουν ορισμενοι;
Νομιζω οτι τα σχετικα με την αντισυνταγματικοτητα τα απαντησες σε συμπληρωματικο σου σχολιο.
Η αντισυνταγματικοτητα κρινεται στα αρμοδια δικαστηρια και οχι στην βουλη.
Το ιδιο και τα υπολοιπα για τις ενστασεις της Χ.Α.
Το θεμα ειναι οτι κανεις δεν θα παει στα αρμοδια δικαστηρια και κανεις δεν θα κλεισει φυλακη οσους ενδεχομενως εκαναν το συνταγμα σφεντονα για να εξυπηρετησουν τους σκοπους τους.
Εχω την εντυπωση οτι και ο προεδρος της δημοκρατιας ειναι αρμοδιος να αποφανθει γι αυτο οπως και για ολους τους νομους που κυρωνει.
Θα ηθελα την γνωμη σου, σαν νομικου, γι αυτο.
Στην πραξη βεβαια δεν υπαρχει τιποτε απο αυτα.
Οποιος μπορει κανει οτι μπορει και δεν δινει λογαριασμο σε κανεναν ουτε εχει καμια νομικη συνεπεια οσο το συστημα δουλευει.
Δικαιολογειται απο το συνταγμα η παραχωρηση εθνικης κυριαρχιας βασει του αστερισκου για την συμμετοχη μας στην ΕΕ;
Παραχωρουμε την εθνικη μας κυριαρχια για χαρη της ευρωπαικης ολοκληρωσης στην ΕΕ η λογω χρεους σε τοκογλυφους;
Εγω παντως σ αυτο απαντησα στο δημοψηφισμα και ας μην εκανε τον κοπο κανεις να με ρωτησει.
Για να μην “χανουν οι λεξεις το νοημα τους” οπως αναφερεις θα πρεπει να επισημανω οτι την επαιτεια στην Ευρωπη δεν την εκανε ο ελληνικος λαος, αλλα αυτοι που τον εφεραν στην θεση του επαιτη και δεν ειναι καθολου σιγουρο οτι αυτο οφειλεται στα συμφεροντα του λαου στα οποια οι εν λογω κυριοι ξαστοχησαν επι σαραντα χρονια και οχι στον Χριστοφορακο τον οποιο οι μεν κανονισαν να διαφυγει, οι δε κρατουν εν αναμονη.
Οσο για το νοημα του δημοψηφισματος, η προσωπικη μου αποψη ειναι οτι ο Τσιπρας δηλωνοντας αμετανοητα ευρωπαιστης ηταν φυσικο να ερθει σε αδιεξοδο αφου διαπραγματευεται με αυτους που κανουν κουμαντο στην Ευρωπη.
Επιχειρησε με ενα δημοψηφισμα που εγινε με ανοικτα καναλια και κλειστες τραπεζες, αντι για το αντιθετο, να εκβιασει το ΝΑΙ για να μπορει να “υποταχθει” στην θεληση του λαου και να κρατησει για τον εαυτο του την φημη του σκληρου διαπραγματευτη.
Τελικα ο λαος δεν ειναι τοσο χαλβας οσο υπολογιζε.
Το διαδικτυο πηρε φωτια.
Ο Ελληνας ειναι φωτια, με οτι καλο και κακο συνεπαγεται αυτο.
Το ερωτημα ομως του δημοψηφισματος ηταν πονηρο.
Δεν ξερω εσυ που το βρηκες οτι ο λαος αποφασισε οχι στην λιτοτητα αλλα ναι στο Ευρο, εγω παντως ξερω οτι αποφασισε οχι στην προταση των “εταιρων”.
Τα υπολοιπα μοιαζουν καπως ετσι.
-Θελέτε να σας γαμανε πρωι και βραδυ;
-ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ
-Ωραια τοτε θα σας γαμανε πρωι μεσημερι και βραδυ. Σ αυτο δεν ειπατε οχι.
Οπως ειπα ο καθενας καταλαβαινει οτι θελει εφ οσον καμια τιμωρια δεν προβλεπεται για οποιον καταλαβαινει λαθος.
Για το τελευταιο μερος σχετικα με την υποθεση Μπαλτακου, η δικαιοσυνη στα χαμηλοτερα κλιμακια φαινεται οτι δεν εχει την “τολμη” των υψηλοβαθμων κομματοσκυλων, αλλα σε σχεση με την πολιτικη, το θεμα ειναι οτι η βουλη ηρε για ενδεκατη νομιζω φορα την βουλευτικη ασυλια του Κασιδιαρη, για να δικαστει γι αυτο το “εγκλημα” που εδειχνε την σκευωρια εναντιον του.
Οι βουλευτες δεν συγκινηθηκαν ουτε απο το ηχητικο ντοκουμεντο στο οποιο ο Σαμαρας εδινε εντολες σε δικαστικο για τις διωξεις.
Η βουλευτικη ασυλια ομως αυτον ακριβως τον σκοπο εχει και οχι να καλυπτει κλεφτες δολοφονους και απατεωνες.
Η ασυλια καλυπτει τους βουλευτες απο πολιτικες διωξεις.
Ο μονος λοιπον που απεδειξε οτι επρεπε να τυχει αυτης της προστασιας εμεινε ακαλυπτος την ωρα που καλυπτονταν ο Σταθακης για υπεξαιρεση ενος εκατομμυριου και ο Μιχελακης που βρεθηκε να χρηματιζεται απο τον Παλλη.
Η δημοκρατια, η ισηγορια και η ισοτητα των πολιτων εχει καταντησει ανεκδοτο.
Το θεμα εχει αμεση σχεση με το δημοψηφισμα.
Ολα τα κομματα του κοινοβουλιου πλην Χ.Α εχουν ταχθει υπερ της παγκοσμιοποιησης και αργα η γρηγορα θα ξεβρακωνοντουσαν.
Οταν εισαι στην ΕΕ υπακους στην ΕΕ και οταν θελεις ευρο υπακους στην ΕΚΤ.
Αμα δεν θελεις ελεγχους, συνεχιζεις μονος σου.
Αν οι διωξεις αυτες δεν ειχαν γινει, σημερα η Χ.Α θα ηταν αντιπολιτευση και θα διεκδικουσε την εξουσια.
Η Χ.Α ομως δεν πιστευει στον διεθνισμο και την πολυπολιτισμικοτητα.
Θα προσπαθουσε να φτιαξει ενα εθνικο κρατος, αδιαφορωντας για το Ευρο και την ΕΕ.
Οι εγχωριοι απατεωνες θα λογοδοτουσαν, εστω και μονο για να δοθει στον λαο καποια ικανοποιηση για να ξεχναει την πεινα του.
Αυτη ειναι και η αιτια των διωξεων και οχι γιατι τους πηρε ο πονος για να μην πεσουν οι Ελληνες στα νυχια του φασισμου.
Με σημερινό άρθρο του στην Καθημερινή ο καθηγητής του ΕΚΠΑ κ.Λαζαράτος λέει ότι πρέπει να διερευνηθεί η διάπραξη του εγκλήματος της εσχάτης προδοσίας από τον Γιάνη.
Θανάση βλέπεις βάση για έστω διερεύνηση;
ΥΓ. Να σημειωθεί ότι για μένα τα πολιτικά εγκλήματα τιμωρούνται στην κάλπη, όχι στα δικαστήρια.
Τα πολιτικά εγκλήματα τιμωρούνται στα δικαστήρια, αν υπάρχουν όμως.
Ισχυρίζεται ο αγαπητός σε όλους μας Λαζαράτος, Καθηγητής Διοικητικού:
Το άρ. 134 παρ. 2 ΠΚ διαλαμβάνει τα εξής:
Και η υπαγωγή είναι η κάτωθι:
Να μαζεύουμε λίγο τα περί εσχάτης προδοσίας, απιστίας, παράβασης καθήκοντος του Βαρουφάκη. Άλλο ανίκανος, άλλο ποινικός.
Τα σοβαρά σφάλματα στην διαπραγμάτευση από τον Φλεβάρη μέχρι τώρα είναι πολιτικά εγκλήματα που έχουν κοστίσει δις και χιλιάδες θέσεις εργασίας. Δεν βλέπω όμως γιατί αυτές οι πολύ κακές πολιτικές αποφάσεις δικαιολογούν δικαστική τιμωρία. Αντιθέτως πιστεύω ότι απαιτούν τιμωρία στην κάλπη.
Τώρα που το έχω σκεφτεί κάπως, υποθέτω ότι η κατηγορία της εσχάτης προδοσίας στηρίζεται στο εξής εδάφιο του ΠΚ:
Το οποίο θα ίσχυε αν στελέχη της κυβέρνησης προσπάθησαν να φέρουν τον πρωθυπουργό προ τετελεσμένου και να τον εξαναγκάσουν ν’ακολουθήσει τ’ομολογημένο σχέδιο δραχμής.
Αφενός βέβαια μιλάμε για λεπτές διακρίσεις (όλοι οι πολιτικοί επιδιώκουν σε κάποιο βαθμό να φέρουν αντιπάλους και συμμάχους προ τετελεσμένου για να περάσει το δικό τους) κι αφετέρου άντε ν’αποδείξεις ότι ο πρωθυπουργός δεν γνώριζε τι έκανε ο ΥπΟικ του στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Προφανως ο καθηγητης Λαζαρατος μιλαει για “εσχατη προδοσια” βρικεται σε κατασταση παρακρουσης.
Εγω παλι πιστευω οτι πραξη εσχατης προδοσιας ηταν η αποδοχη του αγγλικου Δικαιου, και η αρση της Κρατικης Ασυλιας της χωρας (waiver of State Immunity), αλλα αυτο ειναι μια πολιτικη θεση μου.
Ωστοσο ο πανσοφος νομομαθης Καθηγητης Λαζαρατος, επικαλειται τη νομικη εννοια της εσχατης προδοσιας οπως αυτη οριζεται στο αρθρο 134 παραγραφος 2 ΠΚ.
« Οποιος επιχειρεί με τα μέσα που αναφέρονται στο προηγούμενο εδάφιο (σσ: με βία ή με σφετερισμό της ιδιότητας του ως οργάνου του Κράτους) και με τρόπο πρόσφορο να διαταράξει την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος, να αποστερήσει ή να παρακωλύσει τη Βουλή, την Κυβέρνηση ή τον Πρωθυπουργό από την ενάσκηση της εξουσίας που τους παρέχει το Σύνταγμα ή να τους εξαναγκάσει να εκτελέσουν ή να παραλείψουν πράξεις που απορρέουν από την εξουσία αυτή…………………..τιμωρείται με θάνατο ή ισόβια κάθειρξη.”
Ποτε τα εκανε όλα αυτά τα τρομερα ο Βαρουφακης; Γιατι διαταραξε της λειτουργια του πολιτευματος, επειδη τα εκανε σκατα στη διαπραγματευση, μας εκοψαν τον ELA και εκλεισαν οι τραπεζες;
Ποτε παρακωλυσε τον Τσιπρα από την ασκηση των καθηκοντων του; Γιατι παρακωλυσε τη Βουλη, επειδη δεν της ειπε ότι μαζεψε 5 τυπους που εκαναν ασκησεις επι χαρτπου για Grexit; Ηταν ποτε δυνατον να ανακοινωθει ένα τετοιο πραγμα; Και αν αποφασιζε να παει στη δραχμη, δε θα εφερνε νομο προς εγκριση στη Βουλη;
Προφανως όταν γραφει αυτές τις μπαρουφες ο σοφος Καθηγητης Λαζαρατος, βρισκεται σε κατασταση παρακρουσης, και αν τολμησει να τις εκστομισει ενωπιον των φοιτητων του , θα του κρεμασουν κουδουνια.
Ρε, παει καλα αυτος η εχει κοψει αλυσιδα;
Τι βλακειες ειναι αυτες;
Ειπαμε, ο Μπαρουφακης τα εκανε σκατα και ισως να το εκανε κι επιτηδες για να κονομησει κι αυτος, η γιατι απλως γι αυτο τον εβαλαν σ αυτην την θεση.
Αυτες ομως οι σαχλαμαρες που πατανε;
————————————
Ισχυρίζεται ο αγαπητός σε όλους μας Λαζαράτος, Καθηγητής Διοικητικού:
Ας μη γελιόμαστε! Ο κ. Βαρουφάκης ομολόγησε ότι επιχείρησε με σφετερισμό της ιδιότητάς του ως υπουργός να διαταράξει την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος. Γιατί η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ενωση, η κατάληψη της Τράπεζας της Ελλάδος, το παράλληλο νόμισμα, η μυστική προετοιμασία της δραχμής, δίχως συνεννόηση με κανέναν και αντίθετα προς τη ρητή εντολή του λαού, συνιστούν διαταραχή της ομαλής λειτουργίας του πολιτεύματος.
————————————————–
Ποιος ρωτησε δηλαδη για την εισοδο στην ΕΕ, η την ΟΝΕ;
Ποιος ρωτησε για το ευρω που μπηκαμε με απατες της Γκολντμαν Σακς που θα πληρωνουμε για πολλα χρονια ακομη;
Ποιος ρωτησε για την εισοδο στα μνημονια και για την παραχωρηση της κυριαρχιας της χωρας;
Ποιος ρωτησε για την υποθηκευση της;
Οποια κυβερνηση ηταν επανω εκανε οτι ηθελε. Τι το καινουργιο εγινε τωρα;
Ποτε πηρε ρητη εντολη απο τον λαο καποιος να τα κανει ολα αυτα;
Ποτε πηρε ο Βαρουφακης ρητη εντολη απο το λαο να μεινει στην ΕΕ και στο Ευρω με καθε κοστος;
Ο λαος δεν ειπε τετοια πραγματα, αλλα μαλλον τα αντιθετα και αν υπαρχει καποια περιπτωση να πανε φυλακη, ειναι γιατι ο λαος τους ψηφισε για να σκισουν τα μνημονια συμφωνα με το προγραμμα της Θεσσολονικης και στο δημοψηφισμα το επιβεβαιωσε με το ΟΧΙ αλλα αυτοι τον αγνοησαν και εκαναν του κεφαλιου τους.
Διαταραξη και νοθευση του πολιτευματος, που αν και δεν τον ξερω και δεν εχω διαβασει τιποτε δικο του, ειμαι σιγουρος οτι δεν την ειδε ποτε ο εν λογω καραγκιοζης καθηγητης ειναι η πολιτκες διωξεις του τριτου κομματος της βουλης που κατα συμπτωση ειναι και το μονο εθνικιστικο.
Η φιμωση απο παντου, το κοψιμο της χρηματοδοτησης και οι φυλακισεις και οι περιοριστικοι οροι των βουλευτων που εγιναν με εντολες του Σαμαρα που ακουσε το πανελληνιο στο διαδικτυο, ειναι πραγματικη νοθευση και καταλυση του πολιτευματος, αφου αν δεν ειχαν γινει, τωρα τα πραγματα θα ηταν τελειως διαφορετικα.