Που ειναι ο Μπομπυ μας?

Το 1968 βιαιες εξεγερσεις συγκλονιζαν τις ΗΠΑ, απο τα κορυφαια της πανεπιστημια μεχρι τα χειροτερα γκετο, η χωρα διχασμενη στα δυο απο το Βιετναμ και τις φυλετικες διαμαχες. Η παρομοιωση με την Ελλαδα σημερα ειναι σιγουρα τραβηγμενη, αλλα η αναγκη για εναν σοβαρο, ιδεαλιστη και οραματικο ηγετη ηταν ισως ιδια στις ΗΠΑ τοτε οσο στην Ελλαδα σημερα.

Κοιταχτε αυτον τον τρομερο λογο του Μπομπυ Κεννεντυ σχετικα με το κυμα βιας που επληττε την χωρα:

Whenever any American’s life is taken by another American unnecessarily – whether it is done in the name of the law or in defiance of the law, by one man or a gang, in cold blood or in passion, in an attack of violence or in response to violence – whenever we tear at the fabric of our lives which another man has painfully and clumsily woven for himself and his children, whenever we do this…then the whole nation is degraded.

Yet we seemingly tolerate a rising level of violence that ignores our common humanity and our claims to civilization alike.

Too often we honor swagger and bluster and the wielders of force; too often we excuse those who are willing to build their own lives on the shattered dreams of other human beings.

But this much is clear; violence breeds violence, repression breeds retaliation, and only a cleansing of our whole society can remove this sickness from our souls.

Read moreΠου ειναι ο Μπομπυ μας?

Πώς ο Πρωθυπουργός (δεν;) έκανε πράγματα με τις λέξεις

Πριν από λίγο καιρό, ο πρωθυπουργός της χώρας μιλώντας στην κοινοβουλευτική του ομάδα εξεφώνησε την ακόλουθη πρόταση (σε έντονο ύφος και με αποφασιστικό τόνο): «Αναλαμβάνω το μερίδιο ευθύνης που μου αναλογεί!». Ο Κ.Καραμανλής αναφερόταν με την δήλωσή του αυτή στην σκανδαλώδη υπόθεση του Βατοπεδίου και τα περίφημα πορίσματα που αφορούσαν την τελευταία.

Η παραπάνω δήλωση δεν έπεισε τον πολύ κόσμο. Οι περισσότεροι γνωστοί και φίλοι μου λ.χ., κουβεντιάζοντας γι’αυτή, την αξιολόγησαν με δηλώσεις όπως οι: «Και τί μας είπε δηλαδή ο Καραμανλής; Τίποτε…», «Πάλι στείρα ρητορική…» και παρόμοιες, των οποίων η ποικιλία είναι μεγάλη. Το βέβαιον είναι ότι οι σχετικές δηλώσεις αξιολόγησης της πρωθυπουργικής δήλωσης από πολίτες συνέπιπταν γενικώς ως προς το ότι εξέφραζαν μια «κοινή διαίσθηση»: Ότι η πρωθυπουργική δήλωση είχε προβληματικό σημασιολογικό και πραγματολογικό περιεχόμενο…

Πράγματι ο κοινός νους μας λέει ότι το «Αναλαμβάνω την ευθύνη» που είπε ο πρωθυπουργός δεν σήμανε κιόλας, ότι ανέλαβε την ευθύνη. Γιατί όμως;; Την απάντηση στο ερώτημα αυτό μπορεί να δώσει μόνον ο φιλοσοφικός νους, μέσω της προσπάθειας ακριβέστερης ανάλυσης-σημασιολόγησης της πρωθυπουργικής δήλωσης. Ο φιλοσοφικός νους μπορεί να δικαιολογήσει την «διαίσθηση» του κοινού νου μέσα από μια προσέγγιση που δεν έχει καθόλου να κάνει με πολιτικές προτιμήσεις, κομματικές τοποθετήσεις, συμπάθειες και αντιπάθειες προσώπων, κυβερνήσεων και πολιτικών αλλά με απλή και καθαρή φιλοσοφία της γλώσσας. Σε αξιοποίηση της τελευταίας προχωρώ ευθύς αμέσως στο κείμενο.

Στη φιλοσοφία της γλώσσας γίνεται εδώ και μισόν αιώνα περίπου, λόγος για το «πως να κάνουμε πράγματα με τις λέξεις». Η σχετική διδασκαλία είναι απλή: Πάντοτε, κάθε φορά που λέμε κάτι, κάνουμε και κάτι άλλο εκτός από το να μιλάμε και να εκφωνούμε λέξεις. Για παράδειγμα όταν λέω «γεια σου» στον φίλο μου Αθανάσιο, τον χαιρετώ. Όταν του λέω «Στοιχηματίζω την περιουσία μου ότι γράφω καλύτερα ποινικά βιβλία από σένα!» βάζω μαζί του πράγματι ένα στοίχημα (ενδέχεται βεβαίως και να τον απειλώ ότι θα του φάω τη θέση στο Πανεπιστήμιο, ή να κάνω χιούμορ ή χίλια δυο άλλα πράγματα). Κάθε φορά, ο λόγος μας συνιστά και μια ορισμένη πράξη και η διαπίστωση αυτή συνιστά με την σειρά της μια τεράστια επανάσταση απέναντι στην κλασική αλλά πρόχειρη και εσφαλμένη πεποίθηση του κοινού νου, ότι: «Άλλο τα λόγια κι άλλο τα έργα!» ή ότι «Ο Μανόλης με τα λόγια χτίζει ανώγια και κατώγια!»: Η αλήθεια είναι αντιθέτως, ότι «και τα λόγια είναι έργα»!

Read moreΠώς ο Πρωθυπουργός (δεν;) έκανε πράγματα με τις λέξεις

“Εξεγερση” και οι μακροπροθεσμες αλλαγες που μπορει να φερει

Η εξεγερση του Σπαρτακου και των σκλαβων το 73 πΧ εναντιον της Ρωμης ηταν μια πολυ ενδιαφερουσα στιγμη στην δυτικη ιστορια και αρκετα ρομαντικη για να την κανει ταινια ο Σ. Κουμπρικ. Ηταν ομως και εντελως ανουσια απο την αποψη ενος αντικειμενικου αναλυτη. Οι σκλαβοι δεν ηταν, ουτε θα μπορουσαν να γινουν ποτε φορεις πολιτικης αλλαγης, οπως μας ελεγε στο Λυκειο ενας (τρομερα ενδιαφερων, μαρξιστης) καθηγητης. Απο την στιγμη που το ολο μοντελο αναπτυξης της εποχης στηριζοταν στην δουλεία, παντα υπηρχε η αναγκη για δουλους. Ο Σπαρτακος ακομα και αν κερδιζε δεν θα εξαλειφε την δουλεία, απλα θα αλλαζε την ταυτοτητα των δουλων.

Ο Αριστοτελης ελεγε οτι αν ο αργαλειος υφαινε μονος του δεν θα υπηρχε αναγκη για δουλους. Ειναι ενδιαφερον οτι σημερα ο αργαλειος υφαινει σχεδον μονος του αλλα η αναγκη για εργασια δεν εχει εξαλειφθει πληρως, απλα εχουμε περασει σε ανωτερες μορφες της: πιο ανετη και δημιουργικη εργασια, πλην ομως εργασια. Το προβλημα στην Ελλαδα ειναι νομιζω οτι οι Ελληνες δεν ειναι προθυμοι για οποιασδηποτε μορφης εργασια. Φαινεται πραγματικα να πιστευουμε ομαδικα στο δωρεαν γευμα και στην ενεργεια εκ του μηδενος. Το ελληνικο μοντελο στηριζεται σε παραλογο βαθμο στην αποκτηση αγαθων, αξιωματων και θεσεων εργασιας χωρις κοπο και μοχθο.

Σημερα οι νεοι εξεγειρονται, μας λενε τα ΜΜΕ. Ειναι αγανακτισμενοι με το συστημα που τους αναγκαζει να ψαχνουν γνωριμιες και ρουσφετια για μια θεση εργασιας, να παρακαλανε και να λαδωνουν σε 45 μεριες για να φτιαξουν μια επιχειρηση, να δουλευουν για αχρηστα αφεντικα και ολιγοφρενεις εργοδοτες, να τους κυβερνουν ατομα χωρις τις στοιχειωδεις γνωσεις και ικανοτητες.

Τι αποτελεσμα ομως μπορει να εχει αυτη η “εξεγερση”? Ειναι οι νεοι μας φορεις πολιτικης αλλαγης ή περισσοτερο αλλαγης της κυριαρχης νοοτροπιας που εχει φερει την χωρα εδω που ειναι? Μπορουν να κανουν αυτο που ο Σπαρτακος ποτε δεν θα μπορουσε?

Read more“Εξεγερση” και οι μακροπροθεσμες αλλαγες που μπορει να φερει

Η κατανομη της (αντικοινωνικης) συμπεριφορας σε μια κοινωνια

Μπορει η συστηματικη και ευρεια ανοχη στην βια να την νομιμοποιει κι ενισχυει?

Η απαντηση ειναι νομιζω σαφης. Η αντικοινωνικη συμπεριφορα, οπως και καθε αλλη συμπεριφορα πηγαζει απο την κοινωνια, τις συνηθειες και τις ιδεολογιες που υπαρχουν σε αυτην. Οι πασης φυσης βιαιοι και ακραιοι ανθρωποι, χουλιγκανοι εως τρομοκρατες, μεσα απο την κοινωνια βγαινουν. Δεν ειναι, συνηθως, ατομα με βαριες ψυχασθενειες που δρουν εντελως εξω απο τις νορμες της κοινωνιας στην οποια ζουνε. Ειναι εκφανσεις υπαρχοντων ρευματων, αλλα πιο ακραιες. Ειναι ατομα που παιρνουν αυτο που ολοι δεχονται ως ανεκτο, και το προχωρανε ενα σκαλι πιο πανω. Ειναι τα ατομα που αν ειναι αποδεκτο να ακους δυνατη μουσικη μεχρι τις 10 θα βαζουν ακομα πιο δυνατη μεχρι τις 12. Ειναι τα ατομα που αν ειναι αποδεκτο να σπας το οριο ταχυτητας κατα 10 χαω θα το σπανε κατα 30.

Παρα πολλα ανθρωπινα χαρακτηριστικα, απο τα φυσικα (υψος, βαρος) εως τα πνευματικα (IQ) παρατηρειται οτι εχουν μια κανονικη (ή Γκαουσιανη) κατανομη. Μια μεγαλη μαζα του πληθυσμου βρισκεται κοντα στον μεσο ορο, ενω οσο πιο μακρια πας απο τον μεσο ορο τοσο λιγοτεροι ανθρωποι υπαρχουν. Ο μεσος δυτικος αντρας ειναι ας πουμε 80 κιλα. 50% των ανδρων ειναι απο 70 εως 90 κιλα. Λιγοι ειναι 100 κιλα και ελαχιστοι ειναι 130 κιλα.

Οι ιδεες και ιδεολογιες που κουβαλαει ενα ατομο ειναι αποτελεσμα ενος συνδυασμου γενετικων χαρακτηριστικων (IQ, επιπεδα τεστοστερονης κτλ) και επικτητων/περιβαλλοντικων χαρακτηριστικων (μορφωση, φροντιδα απο γονεις, μιμηση κτλ). Μια και ολα αυτα τα χαρακτηριστικα εχουν μια λιγο πολυ Γκαουσιανη κατανομη, το φυσικο αποτελεσμα ειναι οι ιδεολογιες σε μια κοινωνια να κατανεμονται λιγο πολυ γκαουσιανα. Με την ανοχη ή αποστροφη στην βια τα πραγματα ειναι πολυ παρομοια νομιζω. Μια χωρα μπορει να εχει συμπεριφορες απο ολο το φασμα, απο ατομα που δεν βλαπτουν μυγα μεχρι ατομα που ειναι ετοιμα να σκοτωσουν οποιον διαφωνει μαζι τους, αν ξερουν οτι δεν θα υπαρξουν συνεπειες για τους ιδιους.

ANohiStinBia

Η διαφορα ειναι στα ποσοστα των ατομων που υπαρχουν σε καθε κατηγορια. Τοσο η Γερμανια οσο η Ελλαδα εχουνα τομα απο το Α εως το Ω κομματι του φασματος. Αλλα θεωρω οτι η Ελλαδα ειναι μετατοπισμενη λιγο προς τα δεξια, στην πρασινη κατανομη εναντι της μπλε που ειναι η Γερμανια. Η διαφορα στον μεσο ορο ειναι μικρη, ομως ενα πολυ σημαντικο χαρακτηριστικο της Γκαουσιανης κατανομης ειναι οτι μια μικρη μετατοπιση του μεσου φερνει πολυ μεγαλη αλλαγη στο ποσοστο που βρισκεται στα ακρα. Ενω ο μεσος Ελληνας διαφερει λιγο απο τον μεσο Γερμανο, το ποσοστο Ελληνων που βρισκεται στο σημειο Χ και ειναι ετοιμοι να τα σπασουν ειναι διπλασιο απο οτι στην Γερμανια. Το ποσοστο οσων θα εριχναν μολοτωφ σε ΜΑΤατζη και σφαιρα σε 15χρονο παιδακι εινα 5 πλασιο.

Read moreΗ κατανομη της (αντικοινωνικης) συμπεριφορας σε μια κοινωνια

Τι εστι ανασχηματισμος

Η λεξη ανασχηματισμος ειναι απο αυτες τις ελληνικες λεξεις που δυσκολα βρισκεις σε αλλη δυτικη γλωσσα, οπως ρουσφετι, αυθαιρετο κτλ Αναρωτιεμαι τι να σημαινει αυτο για τον ανασχηματισμο ως ελληνικη πολιτικη συνηθεια. Προσωπικα δεν μπορω να καταλαβω πως στα 4 χρονια που διαρκει μια διακυβερνηση μπορει να εχουμε οχι εναν αλλα δυο ή και τρεις υπουργους στην ιδια θεση και να προλαβουν να φερουν καποιο εργο σε περας. Μια σοβαρη προσπαθεια μεταρρυθμισης χρειαζεται χρονια για να σχεδιαστει και να εφαρμοστει, χρονια συλλογης στοιχειων, χρονια περισκεψης, χρονια συστηματικης λεπτοδουλειας και εφαρμογης του σχεδιου. Ολα αυτα βεβαια αν σε νοιαζει να πετυχει η μεταρρυθμιση, οχι απλα να κερδιζεις ψηφους.


Εχουμε λοιπον παλι ανασχηματισμο. Ο λογος? Αγνωστος. Κανεις δεν βγηκε να μας πει οτι στα εξης υπουργεια τα καναμε μανταρα, οποτε αλλαζουμε πολιτικη προς αυτην και αυτην την κατευθυνση. Απλα υπαρχει δυσαρεσκεια στον κοσμο, οποτε αλλαζουμε τις φατσες μπας και νομισει ο κοσμος οτι τον κυβερνα αλλη κυβερνηση ξαφνικα και αποφασισει να την συμπαθησει. Αλλαζοντας φατσες λοιπον θα σταματησει να βρεχει μολοτωφ στην Αθηνα και ισως ανακοπει και η διεθνης οικονομικη κριση. Συγχωρεστε με οταν νομιζω οτι οσοι σκεφτονται ετσι επιφανειακα, σε αλλους καιρους ισως θα θυσιαζαν αιχμαλωτους στην κορυφη μιας πυραμιδας για να βελτιωθει η σοδεια της χρονιας.

Read moreΤι εστι ανασχηματισμος

Η διαφθορά στην Ελλάδα: Μαθήματα από το σκάνδαλο Blagojevich στις ΗΠΑ

Τελευταία οι πορείες διαμαρτυρίας για το θάνατο του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου εμφανίζονται ως γενικότερη εξέγερση ενάντια στη διαφθορά. Το ότι η διαφθορά στην Ελλάδα είναι σημαντικό πρόβλημα επιβεβαιώνεται από το Corruption Perception Index που εκδίδει ο ανεξάρτητος οργανισμός Transparency International, ο οποίος μας κατατάσει στην 57η  θέση, πίσω από χώρες όπως η Ιορδανία, η Κόστα Ρίκα, η Σλοβακία, και η Νότιος Αφρική. Η Ελλάδα ολίσθησε σε αυτή τη θέση από τη 49η που κατείχε το 2004, κατά τη θητεία μιας κυβέρνησης που ήρθε στην εξουσία με αποστολή να πατάξει τη διαφθορά. Βέβαια, για να αποδώσουμε τα εύσημα εκεί που πρέπει, ο δείκτης διαφθοράς για την Ελλάδα βελτιώθηκε από το 4.3 το 2004 στο 4.7 το 2008 (υψηλότερος δείκτης σημαίνει λιγότερη διαφθορά). Η βελτίωση αυτή όμως ήταν οριακή. Έτσι, χώρες κυρίως του πρώην ανατολικού μπλοκ όπως η Λετονία και η Σλοβακία που κατάφεραν να περιορίσουν σημαντικά τη διαφθορά κατά τα τέσσερα τελευταία χρόνια μας ξεπέρασαν στη γενική κατάταξη.  

Για να μην αισθανόμαστε μοναξιά, στις ΗΠΑ αποκαλύφθηκε πρόσφατα η προσπάθεια του Κυβερνήτη του Ιλλινόι, Rod Blagojevich, να διορίσει στη θέση του Ιλλινόι στην Ομοσπονδιακή Γερουσία που άδειασε όταν ο Ομπάμα παραιτήθηκε για να αναλάβει τα καθήκοντα του Προέδρου, αυτόν που θα του έδινε το υψηλότερο αντάλλαγμα. Αν καταδικαστεί, ο Blagojevich θα συναντήσει στη φυλακή τον πρώην κυβερνήτη του Ιλλινόι, George Ryan, ο οποίος σε ηλικία 73 ετών άρχισε να εκτίει επταετή ποινή κάθειρξης για διαφθορά. Ωστόσο, αν και οι ΗΠΑ είναι κράτος μεταναστών πολλοί εκ΄ των οποίων προέρχονται από χώρες με υψηλή διαφθορά όπως η Σερβία, η Ιταλία, η Ελλάδα, και χώρες της Λατινικής Αμερικής, βρίσκονται αρκετά υψηλά, στην 18η θέση της κατάταξης με βάση το δείκτη. Άρα δε μπορεί κανείς να επικαλεστεί πολιτιστικούς λόγους για να εξηγήσει τις καλύτερες επιδόσεις τους, όπως θα μπορούσε ίσως να κάνει προκειμένου να εξηγήσει γιατί οι Σκανδιναβικές χώρες είναι οι πιο αδιάφθορες. Στις παραγράφους που ακολουθούν θα υποστηρίξω ότι αυτό που διαφοροποιεί τις ΗΠΑ από την Ελλάδα στο ζήτημα της διαφθοράς είναι το θεσμικό πλαίσιο. Επιπλέον, θα εξηγήσω γιατί η απουσία των θεσμικών αλλαγών που είναι απαραίτητες για την πάταξη της διαφθοράς στην Ελλάδα οφείλεται στο εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο με τον τρόπο που λειτουργεί παράγει διαδηλωτές που στρέφονται στην εύκολη λύση της γενικής διαμαρτυρίας, αλλά στερούνται των ικανοτήτων και γνώσεων που είναι απαραίτητες για να συνεισφέρουν στην ποιοτική αναβάθμιση του δημοκρατικού, παρά τα προβλήματά του, Ελληνικού κράτους.  

Read moreΗ διαφθορά στην Ελλάδα: Μαθήματα από το σκάνδαλο Blagojevich στις ΗΠΑ

Η αποτυχια του ελληνικου κρατους και η απογοητευτικη διαχειριση της εξουσιας απο τους κυβερνωντες

Κιομως η τσαπατσουλια, αδιαφορια και ανικανοτητα του ελληνικου κρατους σκοτωνουν

Αυτο που συμβαινει στην Ελλαδα αυτη την στιγμη μου ειναι σχεδον ακατανοητο. Οι εικονες θυμιζουν τις ταραχες στο Παρισι, αλλα εδω δεν εχουμε μεταναστες να καινε υποβαθμισμενες συνοικιες σε μια χωρα που νομιζουν οτι τους αδικησε. Οι εικονες θυμιζουν εικονες απο Γενοβα, αλλα εδω δεν εχουμε συνεδριο ξενων δυναμεων που καποιοι θεωρουν οτι δρουν εναντια στα συμφεροντα τους. Οι εικονες ωρες ωρες θυμιζουν την βιαιοτητα και καταστροφικη μανια της ΕΤΑ ή του ΡΚΚ*, αλλα εδω δεν εχουμε αυτονομιστες που προσπαθουν να ελευθερωθουν απο ξενη δυναμη.

Αυτο που εχουμε ειναι μερικοι νεοι Ελληνες να εχουν απιστευτη μανία εναντιον καποιων αλλων. Αυτο που εχουμε ειναι 15χρονα παιδια να καινε τα καταστηματα των θειων τους. Αυτο που εχουμε ειναι 25χρονοι ματατζηδες να σπανε στο ξυλο παιδια που θα μπορουσαν να ειναι ανιψια τους. Αυτο που εχουμε ειναι το κεντρο μιας ευρωπαϊκης πρωτευουσας για πολλοστη φορα να ειναι αβατη ζωνη. Βλεπουμ φωτιες μπροστα στην εθνικη βιβλιοθηκη και καμμενα ξενοδοχεια, χωρις να εχουμε πολεμο με κανεναν παρα μονο με τον εαυτο μας. Αυτο που βλεπουμε ειναι, εν μεσω οικονομικης υφεσης, 500 ατομα αντι να δημιουργουν, να καταστρεφουν ιδιωτικη και δημοσια περιουσια στην οποια δεν εχουν προσφερει τιποτα. Αφιβαλλω αν συνολικα θα παραξουν ποτε τοσο εργο στην ζωη τους οσο καταστρεφουν σημερα. Πως εχουμε φτασει ως εδω?

Read moreΗ αποτυχια του ελληνικου κρατους και η απογοητευτικη διαχειριση της εξουσιας απο τους κυβερνωντες