Κιομως η τσαπατσουλια, αδιαφορια και ανικανοτητα του ελληνικου κρατους σκοτωνουν
Αυτο που συμβαινει στην Ελλαδα αυτη την στιγμη μου ειναι σχεδον ακατανοητο. Οι εικονες θυμιζουν τις ταραχες στο Παρισι, αλλα εδω δεν εχουμε μεταναστες να καινε υποβαθμισμενες συνοικιες σε μια χωρα που νομιζουν οτι τους αδικησε. Οι εικονες θυμιζουν εικονες απο Γενοβα, αλλα εδω δεν εχουμε συνεδριο ξενων δυναμεων που καποιοι θεωρουν οτι δρουν εναντια στα συμφεροντα τους. Οι εικονες ωρες ωρες θυμιζουν την βιαιοτητα και καταστροφικη μανια της ΕΤΑ ή του ΡΚΚ*, αλλα εδω δεν εχουμε αυτονομιστες που προσπαθουν να ελευθερωθουν απο ξενη δυναμη.
Αυτο που εχουμε ειναι μερικοι νεοι Ελληνες να εχουν απιστευτη μανία εναντιον καποιων αλλων. Αυτο που εχουμε ειναι 15χρονα παιδια να καινε τα καταστηματα των θειων τους. Αυτο που εχουμε ειναι 25χρονοι ματατζηδες να σπανε στο ξυλο παιδια που θα μπορουσαν να ειναι ανιψια τους. Αυτο που εχουμε ειναι το κεντρο μιας ευρωπαϊκης πρωτευουσας για πολλοστη φορα να ειναι αβατη ζωνη. Βλεπουμ φωτιες μπροστα στην εθνικη βιβλιοθηκη και καμμενα ξενοδοχεια, χωρις να εχουμε πολεμο με κανεναν παρα μονο με τον εαυτο μας. Αυτο που βλεπουμε ειναι, εν μεσω οικονομικης υφεσης, 500 ατομα αντι να δημιουργουν, να καταστρεφουν ιδιωτικη και δημοσια περιουσια στην οποια δεν εχουν προσφερει τιποτα. Αφιβαλλω αν συνολικα θα παραξουν ποτε τοσο εργο στην ζωη τους οσο καταστρεφουν σημερα. Πως εχουμε φτασει ως εδω?
Ασχετως με τις ευθυνες της μιας πλευρας και την γενικη κουλτουρα της βιας στην Ελλαδα (για την οποια εγραφα χτες) , υπαρχει νομιζω μια διαχυτη ανικανοποιηση με το ελληνικο κρατος και με την σημερινη του κυβερνηση. Καθε συστημα οργανωσης μιας κοινωνιας εχει τους δυσαρεστημενους τους. Ο Φροϋντ το εξηγησε αυτο στο διασημο εργο του Das Unbehagen in der Kultur (Ο πολιτισμος και οι δυσαρεστημενοι του, κλικ εδω για μια δωρεαν εκδοση στα αγγλικα) λεγοντας οτι το ατομο αποζητα την ελευθερια, ενω ο πολιτισμος ζητα την υποταγη του σε καθημερινους κανονες, τον ελεγχο των ενστικτων του. Εχουμε λοιπον μια θεμελιωδη πηγη συγκρουσεων, καποιοι ανθρωποι δεν ανεχονται τον “ζυγο” του συγχρονου πολιτισμου. Και αυτοι οι ανθρωποι αντιδρουν ο καθενας με τον τροπο του, αναλογα την κοινωνια στην οποια βρισκονται, αναλογα με τις ευκαιριες εκφρασης και το πολιτιστικο επιπεδο.**
Δυστυχως στην Ελλαδα εχουμε μια πληρη αποτυχια του κρατους να διαχειριστει αυτην την θεμελιωδη συγκρουση. Και ο βασικος λογος ειναι νομιζω απλα η πολυ κακη αποδοση των ηγετων του κρατους. Η διαθεση του ατομου να υποταχτει στο κρατος εξαρταται απο το ποσο δικαιο και σοφο αντιλαμβανεται να ειναι το κρατος. Απο την συσταση του εως σημερα ομως το ελληνικο κρατος δεν εχει αποδειχθει ουτε δικαιο ουτε σοφο. Και ειδικα τον τελευταιο καιρο υπαρχει συσωρευμενη αγανακτηση με την ελλειψη ικανοτητων και εντιμοτητας των διοικουντων. Καθε τσαπατσουλια, καθε σκανδαλο, καθε μικροκομπινα αφαιρουν νομιμοποιηση απο το κρατος και δυναμωνουν οσους θελουν την διαλυση του.
Οι κ. Αλαβανος και Τσιπρας μπορει να ειναι οι πιο ανευθυνοι ηγετες της αριστερας που εχω δει εδω και δεκαετιες. Τα κομματα που δεν θα δουν ποτε εξουσια, απο ΛΑΟΣ μεχρι ΚΚΕ μπορει να κανουν καταστροφικα λαϊκιστικη αντιπολιτευση. Αλλα η σημερινη κυβερνηση εχει δωσει αρκετες αφορμες για καταρρευση 5 κυβερνησεων σε μια σοβαροτερη χωρα. Και ολες οι διακυβερνησεις απο το 1980 εως σημερα, με ελαχιστες εξαιρεσεις, εχουν μεταχειριστει το ελληνικο κρατος σαν προσωπικο τους φεουδο.
Εχουν παραγεμισει το δημοσιο με αργοσχολους τεμπεληδες. Εχουν χωσει σε καιριες θεσεις βρωμικους μπατζανακηδες και ολιγοφρενεις ανιψιους (idiot nephews που εγραφε ο Εκονομιστ). Εχουν αφησει την δημοσια περιουσια να την λυμαινονται ξεφτιλισμενοι εργαζομενοι της Ολυμπιακης και του ΟΣΕ και να την ροκανιζουν λιγδερα τρωκτικα κατασκευαστικων εταιρειων και “εθνικων προμηθευτων”. Εχουν αφησει την δημοσια παιδεια να ειναι υπο διαλυση, κυψελη κομματισμου και εργοστασιο παραγωγης ανεργων. Εχουν επιτρεψει σε οποιον θελει να αφηνει χαντακια να χασκουν στους δρομους και να παρκαρει το βρωμερο ΙΧ του στα πεζοδρομια μας. Ανεχονται τα οργανα του κρατους να κακοποιουν μεταναστες και γηγενεις. Ανεχονται η δικαιοσυνη να ζεχνει απο διαφθορα και οι πολεοδομιες απο αυθαιρεσια. Ανεχονται τα δαση μας να καιγονται και οι παραλιες μας να περιφρασσονται.
Πως περιμενουμε να πειθαρχησουν οι πολιτες στους κανονες οταν το ιδιο το κρατος δεν τους σεβεται ποτε? Οταν οι κρατικοι λειτουργοι, απο υπουργοι μεχρι αστυφυλακες δεν λογοδοτουν σε κανεναν? Πως περιμενει το πολιτικο συστημα να συμμαζεψει τους εξαγριωμενους οταν εχει συντελεσει το ιδιο και σιγουρα εχει ανεχτει τοσα χρονια την πληρη εξαγριωση των ηθων? Εχει επιτρεψει τοση βια απο καθε πλευρα? Εχει δωσει μηνυμα οτι σε αυτη την χωρα ισχυει το δικαιο του δυνατοτερου και θρασυτερου?
Ποιος λοιπον θα αγαπησει αυτο το κρατος? Ποιος θα το υπερασπιστει? Ποιος τελικα θα το θεωρησει καν αξιο υπαρξης? Ποιος θα μεινει στην Ελλαδα να παλευει με τους καννιβαλους αν εχει επιλογη να ζησει σε χλοεροτερους τοπους? Σε ποιον θα λειψει το ελληνικο κρατιδιο αν καταρρευσει μαζι με τους τρισαθλιους προγαστωρες που του πριονιζουν τα ποδια?
————–
*Ναι, το να βαζεις φωτια σε ξενοδοχειο με ανθρωπους μεσα συγκρινεται απολυτα με ενεργειες της ΕΤΑ.
**Ειμαι περιεργος να δω τι θα ελεγε ο Φροϋντ για τα κακομαθημενα που τα σπανε στην Ελλαδα.
Mισώ όσο τίποτε αυτό τον τόπο και θέλω να φύγω όσο το δυνατόν γρηγορότερα, αλλά ένα σωρό πράγματα με κρατάνε ακόμα εδώ (γκόμενα, φίλοι, δουλειά…). Δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση η μετανάστευση, αν έχεις φτάσει σε κάποια ηλικία (32 είμαι). Έπρεπε να την έχω κάνει από τα 18 μου ο μαλάκας.
Λες πολλά άνευ λόγου και ουσίας. Έχεις πάρει ένα mixer και έχεις βάλει τα πάντα μέσα και φέρνεις την καταστροφή. Ο ορισμός της λαικίστικης ρητορικής. Συγχώρεσέ με αλλά δε διακρίνω μεγάλες διαφορές από τους τρόπους που ενεργεί ο Τσίπρας και ο Αλαβάνος (για τους οποίους όμως μιλάς σωστά).
“Ποιος λοιπον θα αγαπησει αυτο το κρατος?”
Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που ζούμε σε αυτό.
“Ποιος θα το υπερασπιστει?”
Βλέπεις πως λαικίζεις τώρα. Αν κάτι είχε αυτό το έθνος στα χιλιάδες χρόνια της παρουσίας του, ήταν ανθρώποι πρόθυμοι να πεθάνουν για να το υπερασπιστούν (πιο πρόσφατα παραδείγματα Β΄ Π.Π., δικτατορία).
“Ποιος θα μεινει στην Ελλαδα να παλευει με τους καννιβαλους αν εχει επιλογη να ζησει σε χλοεροτερους τοπους?”
Μα όλοι αυτοί αγαπητέ μου που το επιλέγουν. Πρόσεξε να δεις. Υπάρχουν άνθρωποι όπως εσένα που μετοικήτε στο εξωτερικό κυρίως επειδή πηγαίνετε εκεί για δουλειά (άσχετα με το τι μπορεί να λέτε). Υπάρχουν όμωε αντίστοιχα και χιλιάδες ΔυτικοΕυρωπαίοι συνταξιούχοι που επιλέγουν να έρθουν να ζήσουν τη ζωή τους εδώ (Συγκεκριμένα στην Κρήτη) γεγονός που από μόνο του δείχνει ότι αποτελούμε επιθυμητό τόπο διαβίωσης.
“Σε ποιον θα λειψει το ελληνικο κρατιδιο αν καταρρευσει μαζι με τους τρισαθλιους προγαστωρες που του πριονιζουν τα ποδια?”
Εδώ τώρα είσαι υπερβολικός και νομίζω ότι ακόμη και εσύ δεν το εννοείς αυτό. Άλλωστε νομίζω ότι ο λόγος ύπαρξης αυτού του blog είναι η βελτίωση του ήδη υπάρχοντος “ελληνικού κρατιδίου” και όχι η πλήρης κατεδάφισή του..
Σωτήρη,
συμφωνώ απόλυτα με το πρώτο μισό του κειμένου. Όχι όμως με το δεύτερο. Θεωρώ ότι για το σύστημα παιδίας που παράγει ανέργους, τον τρόπο λειτουργίας του δημοσίου, κ.ο.κ. δεν ευθύνεται αυτή η κυβέρνηση ή οποιαδήποτε κυβέρνηση, αλλά μια μερίδα πολιτών που τέτοιο σύστημα επιθυμούν και εχουν καταφέρει να επιβάλλουν και στους υπόλοιπους. Γιατι δεν καταργείται το άσυλο, γιατι δεν επιτρέπονται τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, γιατί δεν ενοποιούνται πλήρως τα ασφαλιστικά ταμεία, κ.ο.κ.? Απλουστατα γιατί κάποιοι εκ των συμπολιτών μας δεν θέλουν και δεν πρόκειται να τα αφήσουν να γίνουν.
Το ερώτημα είναι, πώς φτάσαμε εδώ? Φοβάμαι ότι τα αίτια είναι πολύ βαθιά. Σε ένα ενδιαφέρον επιστημονικό άρθρο οι Hall and Jones βρίσκουν ότι η οικονομική ευημερία ενός κράτους εξαρτάται από την ποιότητα των θεσμών του η οποία μπορεί με τη σειρά της να προβλευτεί από τη γλώσσα, την γεωγραφική θέση, και άλλα ιστορικο-πολιτιστικά χαρακτηριστικά. Αν ισχύει αυτό τότε φοβάμαι ότι δύσκολα μπορεούν να βελτιωθούν τα πράγματα, καθώς τα όσα ζούμε σήμερα έχουν τις ρίζες τους στις συνθήκες κατά τη γέννηση του νεο-Ελληνικού κράτους.
Sargus,
εγώ πάντως μένω στο εξωτερικό όχι μόνο για επαγγελματικούς λόγους (κάτι θα έβρισκα να κάνω και στην Ελλάδα) αλλά και λόγω ποιότητας ζωής. Δε μπορώ βρε αδερφέ να ζήσω σε ένα μέρος όπου δε μπορώ να πάω στη δουλιά μου όταν οι δρόμοι κλείνουν, πρέπει να ξοδεύω μεγάλο μέρος του χρόνου μου να νταραβερίζομαι με δημόσιες υπηρεσίες, τα σχολεία του παιδιού μου χάνουν 1/3 των μαθημάτων λόγω καταλήψεων και πάει λέγοντας. Αν βέβαια ήμουν συνταξιούχος και είχα τη δυνατότητα να ζήσω έξω από μεγάλο αστικό κέντρο τότε πράγματι μπορεί να γυρνούσα. Πάντως βγάζω το καπέλο μου σε οσους από εσάς δεν έχετε χάσει ακόμα την ελπίδα και αγωνίζεστε να βελτιώσετε (ή περισώσετε?) την κατάσταση!
sargus δεν καταλαβες κατι, διαχωριζω απολυτα εθνος και κρατος. Το εθνος ή περισσοτερου τους δικους του και την πολη του οντως τα υπερασπιζομαστε εδω και αιωνες. Το κεντρικο κρατος, πολυ λιγοτερο. Και αυτο εχει παμπαλαια ιστορια. (πχ Οταν επεφτε η Κωνσταντινουπολη υπηρχαν παμπολλα ελληνοφωνα κρατιδια που δεν εκαναν τιποτα να την σωσουν.)
και οι οποιοι πενταρα δεν θα εδιναν αν ξαφνικα η Κρητη ανηκε στην Ιταλια, στην Γερμανια ή ισως και στην Τουρκια (αν και εχουν καποια αλλεργια στους μιναρεδες).
οποιονδηποτε γνωρισεις που ξερει καλα την Ελλαδα αλλα δεν μενει εκει θα συμφωνησει νομιζω 95% με την προταση: η ελλαδα ειναι πανεμορφη χωρα αλλα δυστυχως γεματη ελληνες
και ας τονισω εδω οτι το μεγαλο προβλημα ειναι με το ελληνικο κρατος, οχι τους απλους ανθρωπους.
προφανως. Δεν ζητω κατεδαφιση, ισα ισα. Αυτο ομως που λεω ειναι οτι οι κρατωντες με την συμπεριφορα τους εχουν προκαλεσει (ή συντηρησει αν θελετε) μια τεραστια αδιαφορια εως απεχθεια προς το κρατος. Κανεις δεν το θεωρει αξιο σεβασμου, κανεις δεν θεωρει οτι πρεπει να πληρωνει φορους, κανεις δεν θεωρει οτι χρωσταει απολυτως τιποτα στο κρατος.
ειλικρινα νομιζεις οτι δεν υπαρχει λογος?
Κωστα προφανως φταινει και οι πολιτες. Εν τελει αυτοι εκλεγουν ολες αυτες τις κυβερνησεις. Αλλα προσεξε:
ας τονισουμε το καποιοι. Καποιοι καφροι υπαρχουν σε καθε χωρα. Εγωϊστες και αργοσχολοι επισης. αλλα το κρατος δεν τους αφηνει να σου καθονται στο κεφαλι. Το ελληνικο κρατος εχει αποτυχει πληρως σε αυτην την λειτουργια, την προστασια απο εσωτερικους εχθρους. Αφηνει κακομαθημενα 15χρονα να καινε την πολη καθε τρεις και λιγο, ανεχεται Ολυμπιακη κτλ κτλ
το πραγματικο προβλημα ειναι οτι ενω το εισοδημα ανεβαινει οι θεσμοι και το modus operandi των πολιτικων μας δεν αλλαζει. αυτο ειναι το τραγικο, ιδιοι τσομπανηδες εχουν μεινει (και συγγνωμη στους πραγματικους βοσκους) και ας αλλαξαν τα προεδρικα αυτοκινητα και τα μεγεθη που διαχειριζονται. Το μονο που ειδαν ειναι ευκαιρια για μεγαλυτερα σκανδαλα.
Κατα τα αλλα συμφωνω απολυτα σε οσα λες περι ζωης στο εξωτερικο. Αν δεν ηταν συγγενεις και φιλοι στην χωρα ειναι πιθανο να μην σκεφτομουν σχεδον καθολου την επιστροφη (αλλο για τουρισμο, αυτο Οκ, αν και με τις σημερινες τιμες προτιμω Ισπανια, τεσπα)
φ φοβαμαι οτι ειναι οντως λιγο αργα. Τουλαχιστον οπως ειπε ο Κωστας εχεις τον θαυμασμο μας αν παλευεις ακομα. Και εν τελει νομιζω για τους διαμενοντες εν ελλαδι η λυση ειναι η κατασκευη προσωπικου νησιου, δηλαδη να απομακρυνθεις οσο μπορεις απο ολα αυτα διαλεγοντας εργασια και τροπο ζωης μακρια απο την λέρα (και κατα προτιμηση τοπο διαμονης μακρια απο το κεντρο της Αθηνας).
SG εχεις εν μερει δικιο.ομως αποκλειστικα υπευθυνοι για αυτην την κατασταση ειμαστε ΕΜΕΙΣ (ο καθενας απο εμας που ζουμε στην ελληνικη κοινωνια).και οι πολιτικοι απο αυτη την κοινωνια βγαινουν και τις ιδιες συνηθειες με την υπολοιπη κοινωνια εχουν, το ιδιο και οι αστυνομικοι κτλ. αυτο ομως που ειναι το πιο εξοργιστικο ειναι οτι αυτοι που φωναζουν στη χωρα μας για αλλαγη ειναι αυτοι που δεν θελουν στην πραξη καμια αλλαγη και ευθυνονται επισης για πολλα προβληματα της χωρας.το να βλεπω δηλαδη τον παπανδρεου ή τον αλαβανο οι διαφορους παραξενους διανοουμενους να προτεινουν λυσεις που εφαρμοστηκαν στην ελλαδα αρκετα χρονια και οδηγησαν στο σημερινο αδιεξοδο ειναι τουλαχιστον αποκρουστικο. για πολλα μπορει να κατηγορησει κανεις αυτην την κυβερνηση.οποτε ομως αυτη η κυβερνηση προτεινε εστω και 1 δειλο μεταρρυθμιστικο βημα ολοι διαμαρτυρονταν λεγοντας την κλασικη ηλιθια φραση “δεν ειναι αυτα τα πραγματικα προβληματα”.ας παρουμε για παραδειγμα το νομο πλαισιο για τα πανεπιστημια που ψηφιστηκε μετα απο εναν αποτυχημενο διαλογο (αφου στην ελλαδα ετσι και αλλιως δεν ξερουμε να κανουμε διαλογο) και λεει ο νομος πραγματα που σε αλλες χωρες ειναι απλα αυτονοητα.και ομως!!ακομα και σε αυτα οι φορεις της “αλλαγης” διαμαρτυρονται κανοντας συχνα και θεωριες συνομωσιας.εγω πιστευω οτι χειροτερη κυβερνηση απο αυτη που εχουμε μπορει να υπαρξει.και θα ειναι μια κυβερνηση πασοκ ή πασοκ-συριζα.αν συμβει αυτο θα γυρισουμε 20 χρονια πισω τουλαχιστον!!!απλα δειτε τι ασυναρτησιες βγαινουν και λενε στα δελτια και στις εκπομπες εκμεταλλευομενοι ολα τα προσφατα γεγονοτα!!ειμασταν και ειμαστε μια χωρα χαζουληδων ασυναρτητων ανθρωπων με πολλα απωθημενα και με μονη ασχολια την καλοπεραση(βαζω και τον εαυτο μου μεσα).το φυσιολογικο 10% του ελληνικου λαου που διαψα για πραγματικες αλλαγες απλα δεν προκειτε ποτε να εισακουστει!
Νομίζω ότι τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα. Δυστυχώς, είναι εξαιρετικά δύσκολο να κατανοήσει κανείς τι ακριβώς πρεσβεύουν όλοι αυτοί που ξεχύθηκαν στους δρόμους αλλά σε γενικές γραμμές νομίζω ότι τα επιχειρήματά τους τα σχετικά με το αντικείμενο του κειμένου κινούνται σε δύο άξονες. Ο πρώτος, νομίζω, αφορά την ίδια τη νομιμοποίηση του κράτους: αν δεν είσαι ελεύθερος, λένε, να επιλέξεις κάτι άλλο από αυτό το πολιτικό σύστημα τότε στην πραγματικότητα δε δίνεις ποτέ την έγκρισή σου. Κι αν υποφέρει η νομιμοποίηση του κράτους υποφέρει και η αποκλειστικότητα που απολαμβάνει στη νομοθεσία και τη χρήση βίας. Τα υπόλοιπα τα φαντάζεστε. Ο δεύτερος επιχειρηματικός άξονας αφορά το άδικο των υφισταμένων δομών. Κι αν είναι άδικο το σύστημα, ο πλουτισμός κάποιων, η άσκηση της αστυνομικής εξουσίας κλπ κλπ τότε η αντίδραση είναι δικαιολογημένη. Κανείς, εν ολίγοις, δεν υποχρεούται να σκύβει το κεφάλι στο άδικο. Τώρα, η αδικία μπορεί να οφείλεται είτε στην ίδια τη φύση του συστήματος που ευνοεί την αδικία είτε στους συγκεκριμένους λειτουργούς του συστήματος που δεν σέβονται τις επιταγές της δικαιοσύνης, είναι διεφθαρμένοι κοκ. Φυσικά, δεν υποστηρίζω ότι ο κάθε βίαιος νεαρός που γουστάρει τα καμμένα και τα σπασμένα γνωρίζει ή κατανοεί αυτά τα επιχειρήματα – αλλά έστω διαισθητικά κάπως έτσι σκέφτονται οι περισσότεροι. Με αυτό δεν παραγνωρίζω το γεγονός ότι υπάρχουν και αργόσχολοι που γουστάρουν το χαβαλέ και, ως άλλοι Σπύροι Παπαδόπουλοι, πάνε στις πορείες και τις καταλήψεις για να βγάλουν κανένα γκομενάκι. Αλλά αυτοί δεν μας αφορούν και δεν μπορεί να
διεκδικούν θέση ισότιμου συνομιλητή στον πολιτικό διάλογο.
Το πρώτο επιχείρημα δεν είναι παράλογο αλλά, ακόμα κι αν το δεχθεί κανείς (χάριν της συζήτησης, εγώ προσωπικά δεν συμφωνώ), δικαιολογεί μόνο, σε ακραίες περιπτώσεις, την αμυντική βία. Δηλαδή, αν εγώ δεν έχω συναινέσει πραγματικά στο μονοπώλιο της κρατικής βίας (επειδή δεν είχα άλλη επιλογή παρά να «συναινέσω») και αυτού του είδους η συναίνεση είναι απαραίτητη για τη νομιμοποίηση μίας κυβέρνησης απέναντί μου, το πολύ-πολύ να δικαιούμαι να αμυνθώ αν λχ η αστυνομία προσπαθήσει να με υποχρεώσει σε μία πράξη ή παράλειψη. Αλλά δεν μου δίνει το δικαίωμα ούτε να καίω ό,τι βρίσκω μπροστά μου ούτε να την πέφτω στα περιπολικά επειδή δεν μου αρέσουν και, πολύ περισσότερο, δε δικαιολογέι την τυφλή βία. Ο συμπολίτης μου που διαφωνεί μαζί μου ούτε μου επιτίθεται ούτε έχει εξαρτήσει το δικό του δικαίωμα να επιλέγει το καθεστώς που του αρέσει από τη δική μου άδεια ή έγκριση. Το ίδιο ισχύει και για το δεύτερο επιχείρημα: ακόμα κι αν οι δομές είναι άδικες, ακόμα κι αν κάποιες από τις υπάρχουσες ανισότητες είναι άδικες κλπ κλπ, η τυφλή βία δε δικαιολογείται. Δεν ξέρεις αν το πρόσωπο που έχεις απέναντί σου ή η περιουσία του είναι θιασώτης ή προϊόν αντίστοιχα της αδικίας που αντιμάχεσαι. Αλλά ακόμα κι αν είναι έτσι, που προφανώς δεν είναι, δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι η ποινή είναι η ωμή βία και η τρομοκρατία.
Αν όλα αυτά είχαν συζητηθεί στο φόρουμ του λαού τώρα θα ήταν πιο καθαρά στο μυαλό όλων μας. Αν ο Τσίπρας και ο Αλαβάνος έκαναν τον κόπο να εξηγήσουν στους βουλευτές και τους πολίτες τις θέσεις τους και έπαυαν να κρύβονται πίσω από μισόλογα θα είχαμε γλιτώσει κάποιες από τις σχιζοφρενικές αντιδράσεις του μέσου Έλληνα απέναντι στη βία και την άκριτη επαναστατικότητα. Θα είχαμε απαλλαγεί από τα χουντικά κατάλοιπα που υποχρεώνουν τους σημερινούς 50αρηδες να αρνούνται πεισματικά να πουν κακή κουβέντα για όποιον δηλώνει οργισμένο νιάτο ή επαναστάτης και αντεξουσιαστής. Ολόκληρος καθηγητής πανεπιστημίου δήλωσε σε αυτό το ιστολόγιο ότι τα προβλεπόμενα από το Σύνταγμα του θυμίζουν χουντικά διατάγματα και γι’ αυτό είναι αηδή! Το μεγάλο ηθικό ατόπημα των ανθρώπων αυτών είναι ότι περιορίζονται στη συλλογή των καρπών αυτής της συμπλεγματικής πολιτικής οικολογίας και να θρέφουν κατά καιρούς την αντίληψη ότι από το ’74 μέχρι σήμερα δεν άλλαξε τίποτα. Ομοίως, οι υπόλοιποι πολιτικοί δεν πρόκειται ποτέ να ομολογήσουν στους ψηφοφόρους τους ότι είναι τέτοιοι επειδή τέτοιοι πολιτικοί τους αξίζουν. Επειδή ο μέσος Έλληνας δεν ψηφίζει τον ηθικό, τον τίμιο, τον ικανό κοκ αλλά αυτόν που θα τον ευνοήσει ανεξαρτήτως του αν η εύνοια θα είναι άδικη και ηθικά προβληματική. Και αποτέλεσμα αυτής της τακτικής είναι οι άχρηστοι και συμπλεγματικοί αστυνομικοί, οι ανίκανοι διοικητές οργανισμών κλπ κλπ. Εν ολίγοις, κανείς δεν τοποθετεί τους Έλληνες προ των πραγματικών ευθυνών τους ώστε να καταλάβουμε επιτέλους ποιοι είναι οι αδικημένοι και τι μπορούμε να κάνουμε για να τους αποκαταστήσουμε. Αντίθετα, με τις υπάρχουσες πρακτικές η διαμαρτυρία κατά της αδικίας έχει καταντήσει αποκλειστικότητα συγκεκριμένων ανθρώπων και τελικά, διά της διαιώνισης της κόντρας και της οικολογίας της βίας, εκείνοι που πραγματικά αδικούνται υποφέρουν ακόμα περισσότερο. Μαντέψτε που βγάζουν το άχτι τους οι αστυνομικοί τύπου Ράμπο που δεν μπορούν να δείρουν τους «αντεξουσιαστές»: ούτε ψύλλος στον κόρφο του κάθε φουκαρά μετανάστη. Αυτοί θα πληρώσουν αυτό τον ηλίθιο πόλεμο που είναι, ας μη γελιόμαστε, η βασική αιτία όσων συμβαίνουν στο κέντρο της Αθήνας. Τώρα, οι μεσόκοποι που φοβήθηκαν να πάνε στο Πολυτεχνείο και ονειρεύονται επαναστάσεις στον ύπνο και τον ξύπνιο τους έχουν την συμπάθειά μου γιατί, δυστυχώς, ούτε τώρα ξέσπασε η ρεβολουθιόν κι ας είναι ιδανικές οι συνθήκες για τους ίδιους που δε θα σηκωθούν από την πολυθρόνα τους λόγω ηλικίας.
ΥΓ: Το γεγονός ότι το σύνολο της πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας έσπευσε να προκαταβάλει τη φύση του τραγικού συμβάντος και να υποσχεθεί –στο χέρι της είναι άραγε;- παραδειγματική τιμωρία των ενόχων λέει πολλά για τη δημοκρατία μας. Ειδικά ο Πρ. Παυλόπουλος εκτέθηκε ανεπανόρθωτα με τις βιαστικές και λαϊκίστικες δηλώσεις του που συνιστούν θλιβερή παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας – από έναν καθηγητή Νομικής θυμίζω…
ΥΓ2: Σορρυ για το σεντόνι.
Οφείλω να συγχαρώ τον Κωνσταντίνο για την εξαιρετική ανάλυση που κάνει στο θέμα, προσπαθώντας να δει τη λογική και από την πλευρά των “αναρχικών”. Το σεντόνι του αποτελεί το πιο συνεκτικό κείμενο που διάβασα τις δύο αυτές ημέρες και τοποθετεί επιτέλους τα πράγματα στη σωστή τους βάση και διάσταση κατά τη γνώμη μου.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η μαζική πλειοψηφία των αναρχικών οργανώσεων απαρτίζεται από άτομα νεαρής ηλικίας, πολλοί γόνοι εύπορων ή έστω ευκατάστατων οικογενειών, που διαφωνούν με τον κόσμο στον οποίο καλούνται να ζήσουν.
Το πρόβλημα είναι αρκετά θεμελιώδες. Όταν διαμορφώνεται ένα κοινωνικό συμβόλαιο όπως το σύνταγμα της χώρας, πρόκειται για μια ιδιαίτερη συμφωνία που δημοκρατικά υποννοεί το εξής: αν η πλειοψηφία αποδέχεται κάποιους κανόνες ως σωστούς, η μειοψηφία οφείλει να τους ανεχθεί αλλιώς θα χρησιμοποιηθεί βια, εκτός αν η μειοψηφία γίνει πλειοψηφία και τους ανατρέψει. Η μειοψηφία αποδέχεται “σιωπηρά” την επιβολή εφόσον οι νόμοι υπακουούν το κοινό αρχικό συμβόλαιο-σύνταγμα. Εδώ εμφανίζονται τρια σημαντικότατα προβλήματα:
α) Το κοινωνικό συμβόλαιο θεσπίζεται υπό καθεστώς βιας και υπεροχής ισχύος και συγκυρίας. Όχι με βάση κάποιο άλλο μετα-σύνταγμα, αλλά ούτε και με κάποιο μετα-θεπισμένο κανονισμό δημιουργίας και επικύρωσης συνταγμάτων.
β) Το κοινωνικό συμβόλαιο ούτε ή άλλως, αλλά και ως παράπλευρο αποτέλεσμα του α), δεν επικυρώνεται από όλους, ούτε καν κατά τη στιγμή της σύνταξης του. Δεν συμφωνούν όλοι να υπαχθούν στο κράτος, ούτε κατά την ίδρυση του.
γ) Οι νέες γενιές δεν έχουν καν βρεθεί στο σημείο και τη στιγμή της σύνταξης. Δεν έχουν δηλαδή, πότε επικυρώσει και αποδεχθεί τους θεμελιώδεις κανόνες ή καν ερωτηθεί για το θέμα.
Σταδιακά λοιπόν αρχίζομυε να ζούμε όλοι υπό το καθεστώς κανόνων – έστω δημοκρατικών υπό κάποια έννοια – για τους οποίους όμως δεν έχουμε δώσει τη συγκατάθεση μας.
Το αν δικαιολογείται η βια σε τρίτους κάτω από αυτή την ευρύτερη αντιμετώπιση του ίδιου του δικαίου, είναι ένα ερώτημα χωρίς απάντηση.
Αν οι αναρχικοί επιτύχουν την κατάρρευση της κυβέρνησης και καταλύσουν το σύνταγμα δημιουργώντας νέο δίκαιο, με όποιο τρόπο κρίνουν σωστό, τότε η βια τους και αυτή που ασκούν σήμερα δικαιολογείται και η μελλοντική βάση του νέου δικαίου. Σε αντίθετη περίπτωση, είναι αδικαιολόγητη.
Να σημειώσω, για να μην έχουμε μπερδέματα ότι δεν δέχομαι την ύπαρξη αυτοφυούς ή αυθύπαρκτου δικαίου, το οποίο κατά κάποιο θείο ή φυσικό τρόπο είναι κοινό σε όλους τους ανθρώπους.
Αντιγράφω από το Anarchist Theory FAQ του Bryan Caplan:
Εξαιρετικά και το κείμενο του Σωτήρη και το σχόλιο του Κων/νου.
Κάτι που με ενόχλησε πολύ είναι ότι πολλοί κατηγόρησαν την κυβέρνηση και τον Καραμανλή για όλα αυτά και ζητούν εκλογές.
Μάλλον ξεχνούν ότι η κυβέρνηση αυτή επανεκλέχτηκε σε πρόωρες (για γελοία αφορμή) εκλογές, 20 μερές μετά από την καταστροφή των πυρκαγιών, την οποία ο τότε αρμόδιος υπουργός απέδωσε στον αέρα (στον οποίο άλλωστε οφειλόταν και η νόσος malaria, κατά τους συναδέλφους του μεσαίωνα).
Και, τέλος πάντων, τόσο η κυβέρνηση καραμανλή όσο και ο ίδιος είναι ο μέσος έλληνας σε νοοτροπία εμφάνιση, ιδέες κτλ.
Οποιαδήποτε μεταρρύθμιση έχει προταθεί σε οποιονδήποτε τομέα από οποιονδήποτε υπεύθυνο τα τελευταία 20 χρόνια έχει συναντήσει την αντίσταση του “κόσμου”. Μέχρι και η παράκαμψη των φοιτητικών παρατάξεων και η απ’ευθείας ψήφος των φοιτητών στις πρυτανικές εκλογές πολεμήθηκε, υποθέτω εξ αιτίας της ιμπεριαλιστικής λογικής αυτής της μεταρρύθμισης.
Και όλοι αυτοί τώρα διαμαρτύρονται ότι οι κυβερνήσεις δεν έκαναν τίποτα.
Ο τσίπρας που σιγοντάρει την τρέλα της ολυμπιακής, οι φοιτητές που υπερασπίστηκαν στον δρόμο τα συμφέροντα των καθηγητών που δεν μιλάνε καν αγγλικά εις βάρος της ποιότητας των σπουδών τους, λένε τώρα ότι φταίνε οι κυβερνήσεις που δεν βρίσκουν δουλειά.
Όσο για το βατοπέδι, αν θυμάμαι καλά όταν ο χριστόδουλος είπε “αφήστε τους νόμους να κοιμούνται”, από κάτω τον χειροκροτούσε 1.000.000 κόσμος – και τώρα αυτοί απορούνε για τον Ευφραίμ.
Κρίμα πάντως που την πληρώνουν άσχετα μαγαζιά και αυτοκίνητα, την στιγμή που υπάρχουν στην αθήνα τόσοι τηλεοπτικοί σταθμοί και εφημερίδες που δεν θα έλειπαν σε κανέναν αν αναίμακτα καιγόντουσταν.
Πολύ ωραία τα σχόλια όλων σας αλλά δεν ξερω τι να συμπεράνω. Οδηγούμεστε/βρισκόμαστε δηλαδή σε εμφύλιο?
Σναποραζ γενικα συμφωνω. Ενα πραγμα ομως που πρεπει να παραδεχτει ο καθενας ειναι οτι η κυβερνηση Καραμανλη εχει δειξει αξιοσημειωτη δειλια και ανικανοτητα. Κατι σαν την κυβερνηση Μπους που στο τελος ακομα και οι οπαδοι των ιδεων που ηθελε να εφαρμοσει ο Μπους τον σιχτιριζαν!
Δηλαδη θες να κανεις μεταρρυθμισεις? Καποιοι σιγουρα θα αντιδρασουν. Το ξερεις. Κανε τα σχεδια σου και φερ τες εις περας. Αν το εκαναν με συνεπεια, ακομα και οι εχθροι των μεταρρυθμισεων θα τους σεβονταν και θα διαλεγαν τις μαχες τους πιο προσεκτικα. Ενω τωρα εχουν μυριστει τον φοβο της κυβερνησης και αντιδρουν σε καθε σχεδιο, ακομα και αν ειναι προφανως σωστο (οπως αυτο που λες για την καθολικη ψηφο στα ΑΕΙ).
Γιαυτο λεω λοιπον οτι η ανικανοτητα και τσαπατσουλια των κυβερνησεων μας πληρωνεται τωρα με πολυ ασχημο τροπο. Και φοβαμαι οτι εχουμε εθισμο στην βια, οι καννιβαλοι μυριστηκαν αιμα και δυσκολα θα ηρεμησουν. η ιστορια θα τραβηξει με τον ενα ή τον αλλο τροπο (περισσοτερες καταληψεις, πορειες, βανδαλισμους).
Οποτε Κωστα, οχι δεν εχουμε ακριβως εμφυλιο, αλλα μικροσυμπλοκες με βαριες ζημιες και αθωα θυματα θα εχουμε για πολυ καιρο…
ναι αυτο ειναι το θλιβερο. τι σοϊ ηγετες ειναι αν ο Βουλγαρακης ξερω γω ελαχιστα διαφερει απο το μεσο φανατικο κομματοσκυλο ή χουλιγκανι στις καταληψεις, ο Πολυδωρας ελαχιστα διαφερει απο τον θεο σου που επαθε εγκεφαλικο και παραμιλαει, ο Ψωμιαδης ειναι χειροτερος απο τον τρελο του χωριου στο καφενειο που μιλαει για την επιστροφη του Μεγαλεξανδρου κτλ κτλ
Κωνσταντινε
ωραιο σχολιο, ισως θα επρεπε να ειναι χωριστο κειμενο.
μα ακριβως, που ειναι ο κοινοβουλευτικος διαλογος? γιατι δεν πιανουν 4-5 μερες να τα πουνε να δουμε τι τελικα προτεινουν, να ξεγυμνωθει η αδυναμια τους?
Αυτα τα ζητημα λυνονται στην Βουλη ή σε συνεδρια, οχι στον δρομο και στις πορειες ανωριμε και ανευθυνε κυριε Τσιπρα και Αλαβανε!
ετσι μπραβο. Εγω δεν εζησα ρε γμτ ποτε χουντα, δεν εχω αδικησει κανεναν, γιατι πρεπει να ειμαι πολιτης μιας χωρας που κουβαλαει τοσες ενοχες που αφηνει τα εγγονια καποιων (ισως) αδικημενων να διαλυουν την χωρα!? Εν τελει οι μαυροι στην Αμερικη τι θαπρεπε να κανουν για την δουλεία? Να δολοφονουν οποιον λευκο βλεπουν?
πολυ σωστο. Και δεν βγαζουν το αχτι τους μονο στην πλατη του μεταναστη αλλα και του αθωου νεου που ετυχε να περασει μπροστα τους σε κακη ωρα και να εχει λιγο παρομοια εμφανιση με “αναρχικο” (πραγμα που στην εποχη μου καλυπτε 70% των παιδιων 15 χρονων που ειχαν εφηβικες αναζητησεις).
αυτοι ομως τελικα δινουν την μεγαλη νομιμοποιηση στον πανικο που γινεται και θα τους αφιερωσω χωριστο αρθρο.
JL
η απαντηση του μαικωλ ειναι εξαιρετικη. Αν καποιος δεν εχει να παρουσιασει εναλλακτικη λυση δεν δικαιουται να το παιζει αγανακτισμενη μειονοτητα πυο δεν την ρωτησαν και αποφασισαν ερημην της. Το θεμα ειναι οτι οσοι δυσανασχετουν με το συστημα το ιδιο και χειροτερο θα προσεφεραν αν ειχαν την επιλογη.
Καινε τραπεζες οι ανεγκεφαλοι λες και τωρα θα αρχισει να βρεχει στεγαστικα δανεια ή ακομα περισσοτερο ετοιμα σπιτια απο τον ουρανο… τι να πει κανεις βεβαια σε καποιον που δεν θελει νακουσει.
Αυτά τα λέει ο Κροπότκιν. Δεν αποτελούν θέσφατο. Αν αποτελούν αποδέξου και τις υπόλοιπες ιδέες του, μην τις διαλέγεις επιλεκτικά. Αν δεν αποτελούν θέσφατο, εξήγησε μου γιατί έχει δίκιο με κάποιο επιχείρημα.
Αλλά και στο προκείμενο, πρόταση υπάρχει, άσχετα αν διαφωνούμε μαζί της ή την θεωρούμε ηλίθια, περίεργη, ανεφάρμοστη, παιδιαρώδης, ή ότι άλλο χαρακτηριστικό επιθυμείς.
Όντως εξαιρετική η ανάλυση του Κωνσταντίνου. Παραβλέπει ένα στοιχείο που πολύ ορθά επισημαίνει ο maikwl. Ότι η βία δεν είναι end in itself, αλλά means to an end. Άσχετα αν, και σε ποιό βαθμό, οι περισσότεροι από αυτούς που συμμετέχουν στα επεισόδια έχουν επίγνωση του τι σημαίνει κατάργηση του κράτους και αντικατάσταση του από αυτόνομες ομάδες που θα έχουν την εξουσία (“όλη η δύναμη στα Σοβιέτ” για να μην ξεχνάμε), το γεγονός ότι αυτή είναι η λογική των κινητοποιήσεων παραμένει. Νομίζει κανείς ότι ο Τσαπάγεφ (http://en.wikipedia.org/wiki/Vasily_Chapayev) είχε πλήρη γνώση του μαρξισμού-λενινισμού και της στρατηγικής της 3ης διεθνούς;
Αλλά το σημαντικότερο είναι ο φοβερός λαϊκισμός του ΣΥΡΙΖΑ, όπου ξεκάθαρα και ανενδοίαστα χρησιμοποιείται ένας λόγος κομμουνιστικής εξέγερσης, ενώ γνωρίζουν και γνωρίζουμε ότι ή μόνη αιτία που χρησιμοποιείται είναι για ψηφοθηρία.
Επίσης συμφωνώ απολύτως με αυτά που αναφέρει ο Κωνσταντίνος για τους σημερινούς μεσήλικες.
Αμάν τι lapsus ήταν αυτό; Ο Κωνσταντίνος εννοούσα στην τελευταία πρόταση και όχι ο Αλέξανδρος. Πωπω, που είσαι ρε Φρόιντ!
Σωτήρη δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Καραμνλής είναι ανεπαρκής, αυτό νομίζω είχε φανεί ξεκάθαρα από την πρώτη τετραετία ακόμα.
Πρέπει ωστόσο να μας προβληματίσει το γεγονός ότι επαρκείς πρωθυπουργοί (Σημίτης, Μητσοστάκης) επίσης δεν κατάφεραν και πολλά και μάλιστα εξαιτίας σαμποταρίσματος από τα ίδια τα κόμματα τους.
Η αλήθεια είναι ότι οι μεταρρυθμίσεις – που όλοι όσοι δεν είναι καμμένοι εγκεφαλικά ξέρουν ποιες είναι, δεν πρόκειται εξάλλου περί υψηλής φιλοσοφίας ή πολιτικής – πλήττουν πρώτα και πάνω από όλα τα δύο μεγάλα κόμματα και τους βαμμένους ψηφοφόρους τους.
Όσο ικανός και να είναι ο πρωθυπουργός, δεν μπορεί να κάνει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις διότι πρώτα από όλα θα βλάψει το κόμμα του οποίου είναι πρόεδρος.
Κάνω και μια μικρή απόπειρα να απαντήσω στο ερώτημα του Κώστα
Ξεκινάω με ένα παράδειγμα από τον χώρο μου:
Όπως ίσως ξέρετε, έχουμε εμείς οι γιατροί μεγάλο πρόβλημα στο να ξεκινήσουμε ειδικότητα (στην δικιά μου περίπτωση μιλάμε για συνολική αναμονή κάπου 6-8 χρόνια).Κάποιοι την κάναμε για έξω και βγάλαμε κάποια άκρη.
Από φίλους που έμειναν πίσω άκουσα πρόσφατα το απίστευτο, ότι λέει έχει κατατεθεί/θα κατατεθεί νομοσχέδιο που θα επιτρέπει σε γιατρούς να εργάζονται άμισθοι για 6 μήνες προκειμένου να γράψουν ειδικότητα και να προχωρήσουν λίγο.
Το πρώτο που σκέφτεται κανείς, είναι πόσο θράσος μπορεί να έχει κάποιος για να προτείνει κάτι τέτοιο.
Το δεύτερο που σκέφτηκα είναι ότι πολλοί συνάδελφοι θα το βουλώσουν και θα πουν και ευχαριστώ και από επάνω, και όλο αυτό μέσα στην απόγνωση (δεν είναι και λίγο να είσαι 30 χρονών και να μένεις στο παιδικό σου δωμάτιο, να παντρεύεσαι με λεφτά των γονιών σου κτλ).
Και παρά του ότι αυτό το μέτρο θα γίνει δεκτό μάλλον θετικά, πιστεύετε ότι αυτή η ταπείνωση και η εκμηδένιση της προσωπικότητας θα περάσει στο ντούκου; θα βάλουν το κεφάλι κάτω και θα κάνουν μια από τις πιο υπεύθυνες δουλειές στην κοινωνία (υπογράφοντας διαγνώσεις/θεραπείες, δουλεύοντας στην κόλαση των επειγόντων κτλ) βγάζοντας λιγότερα από τον τελευταίο μετανάστη που μαζεύει χουρμάδες στον τελευταίο χωριό της χώρας.
Όταν όμως κάποτε στα 40φεύγα θα γίνουν ειδικοί νομίζετε θα έχουν σοβαρούς ενδοιασμούς να πάρουν φακελάκι ή δεν ξέρω τι άλλο;
Γενικεύω αυτην την διαπίστωση και ισχυρίζομαι ότι πολλοί έλληνες πολίτες αντιμετωπίζονται σαν ζώα από την ελίτ, πολιτική ή δημοσιογραφική, η οποία έχει αποθρασυνθεί πλήρως.
Κάνουμε το λάθος να νομίζουμε ότι όλα αυτά ο λαός τα τρώει αδιαμαρτύρητα λόγω μαλακίας ή δεν ξέρω τι άλλο.
Με τις δηλώσεις και την συμπεριφορά τους, οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι δείχνουν ότι θεωρούν τον πολίτη ένα μηδέν, ότι μπορούν να του πουν στα μούτρα ό,τι θέλουν χωρίς καμμία επίπτωση, όπως ας πούμε δίνεις 50 € σε μια πουτάνα και μπορείς να την μειώνεις, να την φτύνεις (μην πω το άλλο…) στο πρόσωπο, να της λες ό,τι διαστροφή και ανωμαλία σου περνάει από το κεφάλι.
Ότι μπορεί ο δημοσιογράφος με την πόρσε και τα ψώνια στο κολωνάκι να χτυπάει φιλικά την πλάτη του μεροκαματιάρη και να “αγανακτεί” μαζί του για την τιμή της πατάτας στην λαϊκή, ότι μπορεί ο μοναχός να λέει δημόσια ότι είχε ελικόπτερο για να πηγαίνει να προσευχεται πιο γρήγορα, ότι οι επισκέψεις του ρουσόπουλου στην μονή ήταν “καθαρά προσυνηματικού χαρακτήρα” την ίδια ώρα που η μονή αποκτούσε ολόκληρη λίμνη.
Όταν το θράσος έχει φτάσει σε αυτό το επίπεδο, είναι σχεδόν λογικό να νομοθετεί το υπουργείο υγείας την δουλεία και ο υπουργός οικονομικών να κάνει κυρήγματα περί φοροδιαφυγής στον κάθε μικρομεσαίο μαγαζάτορα, όταν ο βουλγαράκης έχει off shore και βγαίνει και μας λέει “ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό” και ο πρωθυπουργός τον καλύπτει από πάνω.
Ίσως βέβαια η κομπίνα και η απάτη να είναι “πολιτιστικό στοιχείο” του έλληνα, ωστόσο η ταπείνωση δεν νομίζω να είναι.Και όταν βγαίνεις τόσο απροκάλυπτα και κοροϊδεύεις κάποιον στα ίσια σαν να τον θεωρείς τον τελευταίο βλάκα που θα χάψεί ό,τι και να του πεις, δεν είναι μόνο ότι τον κλέβεις, αλλά και ότι τον εκμηδενίζεις σαν άτομο και αύτο είναι που πονάει πιο πολύ.
Έτσι λοιπόν, η λογική/φιλοσοφική ανάλυση που έκανε πιο πάνω ο Κων/νος μπορεί από την μια να είναι εξαιρετική, δεν βοηθάει όμως από την άλλη να καταλάβουμε τι ακριβώς γίνεται τώρα.Πρέπει να καταφύγουμε στην ποίηση, ακριβώς επειδή τα φαινόμενα που έχουμε μπροστά μας ξεπερνούν την λογική.
Το ποίημα που νομίζω είναι πιο κατάλληλο είναι το περίφημό “Επί ασπαλάθων” που έγραψε ο Σεφέρης το ’71 και τελειώνει με τον στίχο:
Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του
Ο Παμφύλιος ο Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος
Αυτό που μας μεταφέρει ο στίχος είναι μια πολύ καλά κρυμμένη σκοτεινή ικανοποίηση του ποιητή για όσα τραβάει ο τύραννος.
Ικανοποίηση που βέβαια δεν είναι λογική (ο βασανισμός του ενόχου λογικά δεν οδηγεί σε απόδοση δικαιοσύνης και απορρίπτεται από σχεδόν όλα τα άξια λόγου ηθικά συστήματα), είναι όμως υπαρκτή.
Αναρωτιέμαι πόσοι δεν θα ένιωθαν έστω και μια βαθειά (ίσως και κομψά) κρυμμένη ικανοποίηση αν άκουγαν ότι έκαψαν το ελικόπτερο του εφραίμ, τα στούντιο ενός καναλιού, μια πίστα που χρεώνει 200 € / μπουκάλι, την βίλα ενός πολιτικού που πλούτισε σε μια νύχτα.
Ευτυχώς ή δυστυχώς βέβαια οι ταραξίες είναι τόσο μαλάκες που τα έχουν βάλει με το μαγαζί και το αμάξι του κάθε κακομοίρη.Αν τα είχαν βάλει με πιο προσεκτικά επιλεγμένους στόχους, δεν ξέρω και εγώ που θα βρισκόμασταν τώρα…
^Χρειαζόμαστε δηλαδή έναν υπερήρωα στυλ Μπάτμαν να πιάσει τους κακούς και τους διεφθαρμένους. Ρε που καταντήσαμε (ή μήπως πάντα εκεί είμασταν…).
JL,
Μη λες Μπάτμαν γιατί μου θυμίζεις Μπατατούδη. :-)
Προς τους άλλους,
Εγώ πάντως έχω σηκώσει τα χέρια (και τα πόδια ψηλά). Το μόνο πλέον που κάνω είναι να αντιδιαστέλω πως λειτουργούν οι θεσμοί σε πολιτισμένες χώρες, μπας και ξυπνήσουν κάποιοι. Πάντως για να γελάσετε/κλάψετε λίγο, χθες άκουσα το ακόλουθο από τη μάνα μου. Κυκλοφορεί στους κύκλους της (και εκείνη το σκέφτεται ως σοβαρό ενδεχόμενο) ότι ο αστυνομικός καθώς και κάποιοι ινστρούκτορες στους κύκλους των ταραξιών ενεργούν κατόπιν εντολής των Αμερικανών (της ΣΙΑ) οι οποίοι δεν θέλουν λέει πλέον τον Καραμανλή γιατί δεν υπογράφει για τα Σκόπια, και όλα αυτά γίνονται για να τον ρίξουν και να βάλλουν τον Γιωργάκη στη θέση του (όχι το γιο μου, τον άλλο, τον Παπανδρέου). Όταν ακούω τέτοια πραγματικά χάνω κάθε ελπίδα ότι υπάρχει σωτηρία.
^^
και εγώ το άκουσα αυτό, αλλά όχι για τα σκόπια – για τον αγωγό που υπογράψαμε και που αλλάζει τα ενεργειακά δεδομένα στην περιοχή.
Πιστεύω είναι αδύνατον να πάρουμε στα σοβαρά αυτήν την χώρα πλέον.
Μας έχουν καταλάβει και παραέξω, δείτε εδώ:
http://www.faz.net/s/Rub7FC5BF30C45B402F96E964EF8CE790E1/Doc~E13EA3A58403D47568422F3715729C8DC~ATpl~Ecommon~Scontent.html
Gefährdet wird der Staat durch eine Schuldenlast, die riesige Behäbigkeit seiner Institutionen und ein Bildungssystem, das laut Pisa-Studien in allen Disziplinen letzte Plätze in Europa belegt. Hinzu kommen Politiker, die aus Rücksicht auf die Wähler nicht zu sagen wagen, dass zwei mal zwei vier ergibt. (έλεος)
και πιο κάτω
Wer nicht links ist, hat unter dem Druck linker Meinungsführer zu schweigen oder sich zu entschuldigen. Soziale „Mittelklasse“ zu sein gilt als Beleidigung.
εντυπωσιακο το κειμενο της FAZ, αν και μανια των ΜΜΕ να μιλανε για κρισεις μου σπαει λιγο τα νευρα. Η Γερμανια θα εχει μειωση ΑΕΠ του χρονου επι 4-5 εξαμηνα και αρκετα υψηλοτερη ανεργια απο μας, και θεωρουν οτι η Ελλαδα εχει κριση? Βεβαια απο την αλλη οι Γερμανοι θα υποστουν την ταλαιπωρια με στωικοττηα ενω οι κακομαθημανοι Ελληνες ζητανε αυξησεις κατα της ακριβειας (σε μια εποχη που ο πληθωρισμος κινδυνευει να γινει αρνητικος!).
τρομερο. το βρισκω ηδη αστειο οτι τοσοι Ελληνες θεωρουν οτι οι ΗΠΑ εχουν καποιο ιδιαιτερο συμφερον να στηριζουν την ΠΓΔΜ, για ονομα του θεου και ακομα πιο αστειο οτι ψαχνουν για πληρωμενους πρακτορες λες και δεν υπαρχουν αρκετοι ηλιθιοι να τα σπανε χωρις καμμια αμοιβη.
σναπ
ολο και περισσοτερο πεθυμω τον Σημιτη. Μπορει να ελεγε που και που χοντραδες (οπως σε καποια συγκεντρωση στην Θεσσαλια που αποκαλεσε τους αγροτες συντροφους!), μπορει ιδεολογικα να διαφερουμε, αλλα τουλαχιστον τα σχεδια του τα εφερνε εις περας και η χωρα ηταν σε ενα σοβαρο μονοπατι.
ναι, αυτο ειναι μωρε η εντυπωση που δινουν οτι νομιζουν οτι θα ανεχτει ο κοσμος τα παντα, οσο λερες και να ειναι, οσο προφανεις και να ειναι οι ατιμιες και οι αδικιες τους. Αυτη η τεραστια ελλειψη λογοδοσιας στην Ελλαδα σκοτωνει καθε αισιοδοξια και ελπιδα, καθε διαθεση για σωστη δουλεια…
πραγματικα αν ηθελα να κανω να λαϊκιστικο κινημα η Ελλαδα θα ηταν η αγαπημενη μου αγορα. Θα εβριζα τραπεζες και μεταναστες, θα εριχνα πεντε σκαμπιλια στους αναρχικους, θα εσπαγα πεντε σουπερμαρκετ και θα μοιραζα αγαθα στον λαο (κατα προτιμηση τηλεορασεις 40 ιντσων), θα επετρεπα και το παρκαρισμα στον εθνικο κηπο, στην βουλη, πανω στην ακροπολη, θα επιανα 80% ποσοστο αποδοχης…
S G,
εντάξει. Η Ελλάδα έχει χίλια μύρια προβλήματα αλλά αυτού του είδους ο εξευτελιστικός τρόπος να την ερμηνεύεις τόσο στο τελευταίο σου σχόλιο…
όσο και στο αρχικό…
νομίζω αδικεί ιδιαιτέρως την χώρα μας. Πρώτος απ’όλους (μαζί σου) θα συμφωνήσω πως υπάρχουν παθογενείς καταστάσεις που πολλαπλασιάζουν το κάθε μικρό πρόβλημα. Αλλά αδυνατώ να πιστέψω πως μια χώρα με μόλις 12 εκατομμύρια κατοίκους σιγά σιγά έφτασε σε κκΑΕΠ την Ισπανία και την Ιταλία (που ανήκει στο G7) που έχουν πολλά παραπάνω εκατομμύρια κόσμου και κλιμακούμενης οικονομικής ισχύος.
Είναι κρίμα να λέμε ότι η Ελλάδα είναι Μπανανία. Δεν είναι. Απλά υπάρχουν στρεβλώσεις που κανείς απ’τον πολιτικό κόσμο ΔΕΝ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ. Ακόμα κι αυτή τη στιγμή εθνικής κρίσης η μεν Κυβέρνηση δεν πήρε την πρώτη μέρα μέτρα αφήνοντας να λεηλαθούν οι πόλεις και η δε Αντιπολίτευση έκανε δηλώσεις απλά για να επιταχύνει την πτώση της πρώτης.
Στην Ελλάδα υπάρχει μια βαθιά κουλτούρα ατιμωρησίας και αδιαφάνειας, κάτι που έχεις εντοπίσει δεκάδες φορές με τα εύστοχα γραπτά σου. Όσο υπάρχει και ενθαρρύνεται αυτή η συστηματική παρανομία σε ΟΛΑ ΤΑ ΚΛΙΜΑΚΙΑ (απ’τον τριπλοπαρκαρισμένο ιδιώτη μέχρι τον Βατοπεδινό Υπουργό) τόσο δεν πρόκειται ποτέ να ευχαριστηθούμε τους καρπούς της ανάπτυξης στο 3% τα τελευταία 10 χρόνια.
Γιατί ανάπτυξη υπάρχει, αλλά ποιοί την χαίρονται;
Kensai τι είδους ανάπτυξη υπάρχει το βλέπεις; Το δημόσιο χρέος ξέρεις πόσο είναι; Ξέρεις τι ποσά έχουμε πάρει από την ΕΕ; Θεωρείς το ελληνικό μοντέλο ανάπτυξης sustainable; Το πρόβλημα δεν είναι μόνο του πολιτικού κόσμου, είναι των πολιτών, της κοινωνίας, που δεν ανοίγει τα μάτια της να δει ότι πρέπει να αλλάξει. Οι πολιτικοί πωλητές είναι. Δίνουν στον κόσμο αυτό που θέλει.
Ναι, th.alys. Έχω δει τι ανάπτυξη. Η ίδια ανάπτυξη που επιτέλους ολοκλήρωσε το Μετρό Αθήνας και την Εγνατία Οδό, και δεκάδες άλλα έργα που επιτέλους ξεκίνησαν (Μετρό Θεσσαλονίκης) ή ολοκληρώνονται (Πέταλο Μαλιακού).
Το δημόσιο χρέος είναι τεράστιο και μεγαλώνει, αλλά το ίδιο συμβαίνει και σε πολλές άλλες μεγάλες οικονομίες με κυριότερη αυτήν των ΗΠΑ. Δεν είναι αποκλειστικό κριτήριο να κρίνεις, εξάλλου έχουμε την ΕΕ να μας μπαστουνιάζει γι’αυτό.
Το ελληνικό μοντέλο ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ να είναι sustainable αν επιτέλους αυτήν την περίοδο «παχιών αγελάδων» ο Μπούλης με τον Καραφλόμαγκα (και κοντά το 80% του ελληνικού λαού που υποτίθεται αντιπροσωπεύουν) τα έβρισκαν και από κοινού αποφασίζαν να κόψουν τους λαϊκιστικούς τους ανταγωνισμούς (ποιός θα φάει και θα βολέψει περισσότερο…) και άρχιζαν να εφαρμόζουν αξιοκρατία και διαφάνεια, ξεκινώντας φυσικά απ’τις ίδιες τους τις κοινοβουλευτικές ομάδες.
—
Οι πολίτες έχουν κι αυτοί φυσικά το μερίδιο της ευθύνης τους. Είναι αυτοί που ψηφίζουν το ΝΔΣΟΚ εναλλάξ στην εξουσία.
kensai η ελλαδα ειναι μπανανια!τωρα οι περισσοτεροι κανετε το ιδιο λαθος!τα ριχνετε ολα στους πολιτικους!οπως ανεφερα και πιο πανω δεν φταινε οι πολιτικοι για ολα τα προβληματα της Ελλαδας.οι πολιτικοι μεγαλωσαν και εχουν τις συνηθειες αυτης της κοινωνιας.δεν διαφερουνε σε τιποτα απο εμας.καλυτερα να αφησω τον Hayek να το πει καλυτερα:
The successful politician owes his power to the fact that he moves within the accepted framework of thought, that he thinks and talks conventionally. It would be almost a contradiction in terms for a politician to be a leader in the field of ideas. His task in a democracy is to find out what the opinions held by the largest number are, not to give currency to new opinions which may become the majority view in some distant future.
FRIEDRICH HAYEK
Θα συμφωνήσω με τον Kensai ότι στις υποδομές και οικονομικά έχουν γίνει κάποια σημαντικά βήματα, κυρίως όμως με την ενίσχυση της ΕΕ, βάση της οποίας τα βήματα θα έπρεπε να είναι πολύ πιο μεγάλα. Έστω και έτσι όμως, δε μπορώ ρε παιδί μου να συνυπάρξω με τον “βατοπεδινό υπουργό”, τον “τριπλοπαρκαρισμένο ιδιώτη”, τον καταληψία συμφοιτητή. Με χαλάει, μου κόβει χρόνια από τη ζωή μου, και κυρίως, επειδή η προσπάθειά μου να είμαι νομοταγής σε συνδιασμό με την ανοχή στην παρανομία μου δίνει αυτόματα συγκριτικό μειονέκτημα απέναντι σε όλους τους άλλους. Με λίγα λόγια, άνθρωποι σαν και μένα πρέπει να επιλλέξουν ή να χαθούν στη ζούγκλα που λέγεται Ελλάδα, ή να προδόσουν αυτά στα οποία πιστεύουν προκειμένου να επιβιώσουν με ότι ψυχολογικά προλήματα αυτό συνεπάγεται.
και επιπλεον ενω οι χωρα βρισκεται σε κριση οι πολιτικοι δεν μπορουν καν να μιλησουν μεταξυ τους!για παραδειγμα στη γερμανια κυβερνουν τα 2 μεγαλυτερα κομματα εδω και 3μησι χρονια μαζι και δεν εχει ανοιξη μυτη!στις ΗΠΑ ο ομπαμα χωρις να ειναι υποχρεωμενος για κατι τετοιο θα διορισει ρεπουμπλικανους για υπουργους!σε αλλες χωρες παρομοια.επιπλεον δεν γινεται και στην ελλαδα εστω και 1 δημοψηφισμα για να αποφασισουμε για ενα θεμα ετσι ωστε να μαθουμε την πραγματικη αποψη των ελληνων πολιτων για καποια θεματα και να παρουμε την ευθυνη πανω μας χωρις να εχουμε το αλλοθι των πολιτικων!
Θάνο,
ειδικά το τελευταίο πολύ σωστό!
συμφωνω με κωστα, thalys και θανο και σημειωνω οτι η μπανανια δεν οριζεται τοσο απο το σημερινο της εισοδημα οσο απο το πολιτιστικο της επιπεδο και το πολιτικο της συστημα, την ποιοτητα κοινωνιας και δημοκρατιας εν τελει (τα οποια παρεπιμπτοντως καθοριζουν και το εισοδημα μακροπροθεσμα). Μερικες μπανανιες εχουν τρομερο πλουτο και τον σπαταλανε απο δω κιαπο κει, οπως η Βενεζουελα. Η Ελλαδα εχει τρομερη ενισχυση απο την γεωγραφια της (τι εισοδημα θα ειχαμε αν ειμασταν στην Νεα Ζηλανδια?), την ΕΕ κτλ
Σε αυτα που ομως ειναι αποκλειστικα δικη μας ευθυνη, οπως το πολιτικο συστημα, εχουμε αποτυχει. Πληρως. Με πληγωνει τρομερα να διαβαζω στο BBC οτι εχουμε τερσατια διαφθορα και στην FAZ οτι η παιδεια μας πατωνει. Γιατι ξερω οτι εχουν δικιο και αυτα τα γεγονοτα πια δεν μπορουν να κρατηθουν μυστικα. Οταν το αμειλικτο φως της διεθνους επικαιροτητας πεφτει πανω μας, οι αδυναμιες και αμαρτιες μας φαινονται ξεκαθαρες…
κατα τα αλλα Κενσαι σου εχω εξηγησει οτι το μεγεθος μιας χωρας δεν εχει σχεση με το κατα κεφαλην εισοδημα, δεν καταλαβαινω γιατι επιμενεις σε αυτην την πλανη.
μα τι λες τωρα, ποσο ειναι το αμερικανικος χρεος και ποσο το ελληνικο?
και μονο το γεγονος οτι πρεπε η ΕΕ νας μας υποδειξει οτι εχουμε τεραστιο χρεος δειχνει την αποτυχια του ελληνικου κρατους.
Θα συμφωνήσω με τον Kensai σε πολλά σημεία, ιδιαίτερα για την οικονομική ανάπτυξη και την εξάπλωση των υποδομών στην Ελλάδα. Το πρόβλημα που παραμένει είναι ότι, παρόλο που υπήρξε, η κοινωνική και πολιτική ανάπτυξη δεν ηταν αντίστοιχη της ραγδαίας οικονομικής. Για το λόγο αυτό, επειδή καλούμαστε πλέον να συγκριθούμε με Ευρωπαϊκές χώρες, τα φαινόμενα αυτά τους φαίνονται παράταιρα. Ενώ είναι τα πλέον συνηθισμένα και τρισχειρότερα σε χώρες της Βαλκανικής και της Ν.Α. Μεσογείου που γεωγραφικά, ιστορικά και πολιτισμικά ανήκει η σύγχρονη Ελλάδα.
Όπως σας έχω κουράσει παλαιότερα επιμένω ότι θα πρέπει να συγκρινόμαστε (συνολικά – το γεγονός ότι μας βοηθά η Ε.Ε. είναι εθνική επιτυχία), με τους Τόυρκους, τους Βούλγαρους, τους Ισραηλίτες και τους Λιβανέζους. Ακριβώς γιατί ξεκινήσαμε από παρόμοια επίπεδα, οι Ευρωπαίοι ήταν ήδη μίλια μπροστά…
Για να μην βρίζουμε μόνο τα εγχώρια ΜΜΕ πάντως, διαβάστε μπαρούφα που γράφτηκε στους “καιρούς”, όπως την μεταφράζει η έγκριτη εφημερίδα ελευθεροτυπία στο κάτω λινκ
το πυρπολημένο κέντρο της Αθήνας αποτελεί μία ακόμη ένδειξη της πολιτικής βίας που ακολουθεί τους Ελληνες από την εποχή των ομηρικών χρόνων (έλεος ρε φίλε)
άλλο τώρα, από bbc κιόλας:
(αυτός προφανώς δεν άκουσε για την άλλη μακραίωνη παράδοση, να χαρίζουν οι σουλτάνοι λίμνες σε μοναστηρία -προφανώς λόγω της αντιστασιακής τους δράσης- και τα έγγραφα αυτά να παρουσιάζονται σαν τίτλοι ιδιοκτησίας το 2008 μΧ βοήθεια μας)
μόνο ο γερμανός έπεσε μέσα μου φαίνεται
Θεωρώ ότι από τα θλιβερά γεγονότα των τελευταίων ημερών θα πρέπει να στρέψουμε την προσοχή και το ενδιαφέρον και την προσοχή μας στην αντίδραση των νέων (15-18 χρονών). Οι ακραίες σε πολλές περιπτώσεις συμπεριφορές τους (κάψιμο σημαίας, καταστροφή περιουσιών) πέρα από τα αρνητικά συναισθήματα που μπορεί να δημιουργούν στους περισσοτέρους από εμάς είναι μία πραγματικότητα και νομίζω ότι στο προσεχές μέλλον θα γίνουμε μάρτυρες αντιδράσεων πιο ακραίων και επικίνδυνων για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια. Οι νέοι αυτοί είναι πολλοί και από όλες τις κοινωνικές διαστρωματώσεις (μόρφωση, οικονομική δυνατότητα) , όπως τουλάχιστον πληροφορούμαστε, και αντιπροσωπεύουν ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας. Η νεολαία αυτή , είναι το μεγαλύτερο θύμα της σύγχρονης εποχής, που το μέλλον της είναι υποθηκευμένο και χωρίς καμία ελπίδα για καλύτερες ημέρες. Η αντίδραση της δε θα μπορούσε παρά να είναι ακραία και επιθετική συμμορφούμενη με το γενικότερο παραλογισμό της σύγχρονης εποχής. Η αντίδραση της είναι ανάλογη του θύματος που έχει δύναμη να βλάψει το θύτη και συνεπώς πρέπει να δούμε με συμπόνια όλους αυτούς τους νέους. Οι ανόητες αντιδράσεις του τύπου – να κατεβάσουμε τα τανκς – να τους σαπίσουν στο ξύλο οι αστυνομικοί – ή που τους αφήνουν οι γονείς τους- παραβλέπουν να κοιτάξουν και να ενδιαφερθούν για την αληθινή ανάγκη των νέων – ΕΛΠΙΔΑ.
Χρήστο,
ενδιαφέρον το σχόλιο αλλά αναρωτιέμαι, αντικατοπτρίζει η απόγνωση την πραγματικότητα ή είναι κυρίως ψυχολογικό-εκπαιδευτικό πρόβλημα οπότε εκεί κολάει η εύθύνη των γονέων? Για παράδειγμα, φοβούνται οι νέοι την ανεργία. Όμως, τα ποσοστά ανεργίας έχουν πέσει κατά τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες τα τελευταία 15 χρόνια. Άρα θα έπρεπε να είναι πιο ελπιδοφόροι από τους νέους της δεκαετίας του 1990. Παραπονιούνται για το πολιτικό σύστημα. Όντως έχει πολλά προβλήματα αλλά καμία σχέση με τα Δεκεμβριανά΄του 1960, τη Μοναρχία, τη δικτατορία, αν θες και την πόλωση που υπήρχε τη δεκαετία του 1980. Παραπονιούνται για το χάσιμο χρόνου στο στρατό, όμως, η θητεία έχει μειωθεί κατά το ήμισι. Παραπονιούνται για τους χαμηλούς μιθούς, όμως, οι περισσότεροι έχουν κινητό, ζούνε σε σπίτια με κλιματισμό, έχουν τηλεόραση με επίπεδη οθόνη, και γενικά έχουν υψηλότερη υλική ευμάρεια από τους νέους παλαιότερων εποχών. Έχουν ένα μετρό που τους πάει και τους φέρνει πλέον σε σχεδόν κάθε γωνιά της Αθήνας σε σχετικά σύντομο χρόνο και με χαμηλό κόστος (ας ρωτήσουν και εμάς τους παλαιότερους που έπρεπε να αλλάξουμε 3 λεοφωρεία και να φαμε ώρες μέσα στη ζέστη για να πάμε από τη Δάφνη στο Μαρούσι). Έχουν ένα σύγχρονο αεροδρόμιο που τους πάει οπουδήποτε στην Ευρώπη, και αν γουστάρουν μπορούν να μείνουν και να δουλέψουν εκεί, πληρωνόμενοι με το ίδιο νόμισμα που μπορούν να φέρουν μετά πίσω (λόγω της Ε.Ε.). Για όνομα του Θεού, αν οι σημερινοί νέοι έχουν χάσει την ελπίδα τους, όντας σε πολύ καλύτερη μοίρα σε πολλά επίπεδα από τις προηγούμενες γενιές, εγώ οφείλω να φωνάξω ένα μεγάλο, ΓΙΑΤΙ? Τότε εμείς οι λίγο παλαιότεροι, που ζήσαμε και τον ψυχρό πόλεμο και την πιθανότητα πυρηνικής σύραξης, έπρεπε να έχουμε αυτοκτονήσει ομαδικά.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι οι νέοι έχουν φτάσει σε stalemate διότι η αριστερίστικη ιδεολογία με την οποία έχουν εμποτιστεί τους οδηγεί σε αδιέξοδα, όμως δεν προτίθενται να την εγκαταλείψουν προκειμένου να βγουν από αυτά τα αδιέξοδα. Για αυτό έχουν χάσει την ελπίδα. Θέλουν και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Βέβαια οφείλω να επισημάνω τη δραματική απουσία πολιτικής φαντασίας και την αδυναμία ακόμα και νέων πολιτικών όπως ο Υπουργός Παιδείας να εμπνεύσουν τις νεότερες γενιές.
Αλήθεια, γιατί κανείς πια δε μιλάει για την υπόθεση Ζαχόπουλου (Αναστασιάδης και Τριανταφυλλόπουλος συνεχίζουν ακάθεκτοι), για το θέμα τον υποκλοπών, ή για τις ΔΕΚΑ?
Κώστα,
κάνεις σύγκριση της σημερινής γενιάς με προηγούμενες και βρίσκεις ότι σήμερα υπάρχουν λιγότεροι λόγοι για να αγανακτεί ένας νέος.
Παρόλο που οι παρατηρήσεις σου είναι σωστές, διαφωνώ.
Κατά την γνώμη μου δεν υπολογίζεις τον πιο σημαντικό παράγοντα: την διασκέδαση/ψυχαγωγία/ικανοποιήση.
Διότι μπορεί όλα αυτά που λες να είναι έτσι, όμως ένας 16χρονος το ’60 ή το ’70 ή ακόμα και το ΄80 πέρναγε τον περισσότερο χρόνο με τους φίλους του παίζοντας μπάλα/amiga/amstrad, βλέποντας american ninja και karate kid, διαβάζοντας βαβούρα και μπλέκ, χαζεύοντας και γενικά κάνοντας χαβαλέ.
Σήμερα αυτό, πολύ απλά, δεν μπορεί να συμβεί με ωράρια 8-2 σχολείο και 4-8 φροντιστήριο + ξένες γλώσσες.Εδώ ακούω ότι ξεκινάνε φροντιστήρια από το δημοτικό (!!!!).
Το πιο σημαντικό για ένα νέο (αλλά και για οποιαδήποτε ηλικία, εδώ που τα λέμε) είναι να αντλεί ικανοποίηση/χαρά από την ζωή του.Εκ των πραγμάτων, αυτό είναι δύσκολο για έναν έφηβο παντού στον κόσμο – για τον έλληνα έφηβο όμως, είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο.
Μόνο το λιγότερο σφίξιμο περί των σεξουαλικών είναι θετικό στην εποχή μας, αν και πιστεύω ότι και οι παλαιοί θα το έριχναν το μπαλαμουτάκι τους – ίσως να ήταν και πιο ηδονικό τότε, λόγω του ότι ένιωθες πιο ανήθικος.
Απόλυτο + της εποχής μας για τους νέους είναι μόνο το ότι οι κοπέλες είναι πραγματικά πολύ όμορφες και προσεγμένες – εμείς (οι late 20s-early 30ς) δυστυχώς φάγαμε πολύ κάρβουνο ( = μουστάκι, ξενέρωτο ντύσιμο που δεν περιελάμβανε γόβες, άβγαλτα φρύδια, μαλλί μη περιποιημένο κτλ).Μάλλον είμαστε η τελευταία γενιά που τα είδε αυτά (αν είσαι γκαντέμης… )
Εξαιρετικά εύστοχο βρήκα το παρακάτω:
Πράγματι,είναι αδύνατο για την αριστερά (που δεν έχει ξεκολλήσει από το 68) να ερμηνεύσει τον σημερινό κόσμο.
Θυμίζω συνέντευξη τσίπρα στην σχολική εφημερίδα με τίτλο schooligans (χωρίς σχόλιο), όπου αφού έχει εκδηλώσει τον θαυμασμό μου για τον Μάο, του κάνουν οι μαθητές την παρατήρηση ότι έφαγε περισσότερο κόσμο και από τον χίτλερ.
Απάντηση τσίπρα: δεν είναι το ίδιο γιατί ο κομμουνσιμός έχει σαν κέντρο τον άνθρωπο.
Φαντάσου τώρα δηλαδή να είσαι 16άρης, να μην γάμεις, να διαβάζεις φυσική και ιστορία 15 ώρες/24ώρο + σαββατοκύριακα και να περιμένεις από τον τσίπρα να σου ερμηνεύσει τον κόσμο και να σου δώσει ένα ιδεολογικό αποκούμπι.
Ε, δεν θέλει και πολύ εδώ που τα λέμε…
Όπα στην διάσκεδαση των νέων των 80ς ξέχασα διπλό double dragon και bubble bobble στα ηλεκτρονικά, όπως και το ποδοσφαιράκι που ήταν σαν τραπέζι (δηλ. η οθόνη ήταν παράλληλη με το έδαφος και όχι κάθετη σε αυτό) και έβαζες γκολ με πλάγιο σουτ λίγο πιο έξω από την μεγάλη περιοχή.
Ντροπή μου.
Snaporaz… απλά Θεός. Απολαυστικός και με νόημα. Όπως πάντα. :)
Περιμένω να ακούσω και με τι τρία γράμματα υπέγραφες στα coin-up της εποχής. Ήταν ΝΙΜ (απ’το ni-me), ήταν SNZ (απ’το Snaporaz), ήταν κάτι άλλο; Είμαι σίγουρος ότι το Shinobi το έλιωνες.
Πάντως όντως πρέπει να είμαστε η τελευταία γενιά που πέρασε το σχολείο χωρίς τις κοπέλες να βάφονται και να αλλάζουν απ’το τακούνι στο αθλητικό για την γυμναστική…
Το πρόβλημα των σημερινών νέων θεωρώ ότι είναι ότι δεν πιστεύουν σε ένα καλύτερο μέλλον και δεν παλεύουν για αυτό. Οι νέοι τις προηγούμενες δεκαετίες πίστευαν ότι μπορούν να καλυτερέψουν τον κόσμο και να τον βελτιώσουν μέσα από τους πολιτικούς αγώνες και τη συμμετοχή στην πολιτική ζωή του τόπου. Όμως σήμερα ουδείς πιστεύει ότι είναι εφικτό να ζήσει ένα καλύτερο αύριο , αλλά περιμένει στωικά ένα χειρότερο μέλλον. Έστω και αν αυτό ακούγεται πεσιμιστικό και δεν ανταποκρίνεται βέβαια στην αλήθεια , αντικατοπρίζει ένα μέρος της σημερινής ψυχολογίας των νέων. Μπορεί να έχουν σήμερα μεγαλύτερες ανέσεις (τεχνολογικά επιτεύγματα, υποδομές) και μεγαλύτερη οικονομική άνεση , αλλά όλα αυτά υποχωρούν στην αδυναμία που νιώθουν να αλλάξουν τα κακώς κείμενα της εποχής τους.
Snaporaz,
πράγματι πολύ καλό το σχόλιο, χα χα. Αν και η δική μου εμπειρία είναι διαφορετική. Αγγλικά και Γερμανικά έκανα από το δημοτικό, στη δε τρίτη Λυκείου νομίζω δεν έκανα τίποτα άλλο από το να διαβάζω, να κοιμάμαι, και να τρώω προκειμένου να περάσω σε ΑΕΙ. Τελείως φυτό!Πάντως συνδέω τα όσα έγραψες με το τελευταίο σχόλιο του Χρήστου στην απάντησή μου παρακάτω.
Χρήστο,
συμφωνώ με αυτό που γράφεις, αλλά η δική μου ερμηνεία είναι η εξής. Η πίστη των νέων ότι δε μπορούν να καλυτερέψουν τον κόσμο με πολιτικούς αγώνες είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της πολιτικής προόδου που έχουμε κάνει. Όταν τελείς υπό ξένη κατοχή, υπό δικτατορία, ή όταν τα δικαιώματα ομάδων του πλυθησμού καταπατώνται βάναυσα (όπως παλαιότερα των Αφρο-Αμερικανών στις ΗΠΑ), πράγματι εμπνέεσαι να αγωνιστείς για να αλλάξεις τον κόσμο. Σε μια κοινωνία όπου τα παραπάνω είναι δεδομένα, αγωνίζεσαι για μικρότερα πράγματα. Περισσότερη διαφάνεια, λιγότερες ανισότητες, κ.ο.κ. Σημαντικά θέματα μεν, αλλά μικρότερης ισχύος. Το πρόβλημα είναι ότι για ένα νέο που είναι ερωτευμένος με την ιδέα της επανάστασης, η έλλειψη σημαντικών αδικιών του στερεί το δικαίωμα στην επανάσταση. Και ένα σημαντικό πρόβλημα με την παιδεία είναι ότι ακριβώς σπρώχνει τους νέους σε έναν τέτοιο αδιέξοδο έρωτα. Γαλουχούμε γενιές εμπνευσμένες με τα ιδανικά της επανάστασης (επέτειος του ’21, επέτειος του ΟΧΙ, επέτειος του Πολυτεχνείου) σε μια εποχή που η ανάγκη για τέτοιες επαναστάσεις έχει περάσει. Φτιάχνουμε με άλλα λόγια επαναστάτες χωρίς αιτία που ξεσπώντας καταλύουν πολλές φορές αυτά για τα οποία αγωνίστηκαν οι προηγούμενες γενιές επαναστατών. Αντίθετα, δεν εκπαιδεύουμε σωστά τους νέους για το πώς επιτυγχάνεται η πολιτική πρόοδος στα πλάισια μιας δημοκρατικής κοινωνίας σαν αυτή που έχουμε πετύχει.
Κυρίως, δεν διδάσκουμε τους νέους ότι και σήμερα μπορεί κανείς να αλλάξει σημαντικά τον κόσμο όχι με πολιτικούς αγώνες, αλλά μέσω της προσωπικής εργασίας. Οι ερευνητές που κάθε μέρα κάνουν και ένα βήμα στην θεραπεία κατά του καρκίνου (πρόσφατα το εμβόλιο κατά του υιού HPV που προκαλεί καρκίνο της μήτρας) αλλάζουν τον κόσμο. Η ανακάλυψη θεραπείας κατά της Μαλάριας θα άλλαζε την εικόνα της Αφρικής σήμερα κατά τον ίδιο τρόπο και ίσως και περισσότερο από ότι την άλλαξαν οι αγώνες κατά της αποικιοκρατίας τον 20ο αιώνα. Οι ερευνητές στον τομέα της πληροφορικής που με τις εφευρέσεις τους έχουν επιτρέψει στην γιαγιά από την Κόρινθο να βλέπει το εγγονάκι της στην Αυστραλία στην οθόνη του υπολογιστή καθώς μιλάει με το μετανάστη γιό της, επίσης έχουν αλλάξει σημαντικά τον κόσμο. Το πρόβλημα είναι ότι to sex appeal αυτού του είδους της επανάστασης είναι πολύ μικρότερο. Απαιτεί να χώσεις τη μούρη σου στα βιβλία, να στίψεις το μυαλό σου λύνοντας εξισώσεις, να μελετήσεις τον κόσμο γύρω σου πριν βάλεις τη φαντασία σου να δουλέψει για το πώς μπορεί να γίνει καλύτερος. Αυτή η επανάσταση έχει λιγότερο χαβαλέ από τις πορείες, τα συνθήματα, τα πανό, τις ώρες πολιτικών συζητήσεων στο μπαρ ή το καφέ με τους φίλους. Και αποδεδειγμένα δεν πρόκειται να σε βοηθήσει να πηδήξεις γκόμενα, για να μπω και στα ενδιαφέροντα του Snaporaz. Ίσως όμως ένα σύστημα παιδείας που λειτουργεί σωστά να μπορούσε να σπρώξει περισσότερους νέους προς αυτήν την επανάσταση, παρά το περιορισμένο της sex appeal.