Διάλογος Λευκόφρονος και Δικαιωρού

Dramatis personae: Λευκόφρων Δικαιωρός Χορός Δικαστικών Αντιπροσώπων Λευκόφρων: Πολλά τα δεινά κουδέν εκλογικού συστήματος δεινότερον πέλει! Χίλια μύρια βάζει ο νους των τρισκατάρατων για να υφαρπάξουν την ψήφο μας, για να ευνοήσουν το πρώτο κόμμα, για να υποκλέψουν την πλειονοψηφία! Δεν είναι κρίμα κι άδικο, παράξενο μεγάλο, η λευκοτάτη ωσάν χιών ψήφος μου να συναριθμήται … Read more Διάλογος Λευκόφρονος και Δικαιωρού

Ένα post για τον Φοίβο

Έχοντας καιρό να γράψω στην Αναμόρφωση, έχοντας βαρεθεί την υστερική πολιτικολογία των ημερών και τα ατσαλάκωτα νομικά του Αθανασίου Αναγνωστόπουλου, πιστεύοντας ότι ο Lectoratius και ο Καλλίρης είναι βαθιά μέσα τους καλλιτέχνες και μετά επιστήμονες, θεωρώντας ότι όλοι εδώ μέσα έχουμε παρα-μορφώσει την Αναμόρφωση και πρέπει να την αναμορφώσουμε εξαρχής (ξεφεύγοντας από την μονολιθικότητα της θεματολογίας), και έχοντας δώσει ως νομικός σε κάθε περίπτωση, με τα παραπάνω, μιαν ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία του παρακάτω Post, επιστρέφω στη μάχιμη Blogoγραφία μετά από καιρό (ουχί δριμύτερος, αλλά πάντως μεγαλύτερος)….

Στο post αυτό θέλω να μιλήσω στον αναγνώστη για τον Φοίβο Δεληβοριά, στου οποίου την συναυλία πήγα προχθες βράδυ, και να μοιραστώ μαζί του ορισμένες σκέψεις μου για την σύγχρονη ελληνική τραγουδοποιία. Το θέμα δεν είναι τόσο περιορισμένο όσο εξαρχής ακούγεται: Νομίζω ότι όλοι ακούμε τραγούδια, άρα έχουμε επαρκή αφορμή να κάνουμε σκέψεις σχετικά με την παραγωγή και ακρόαση τραγουδιών (στίχου και μουσικής) στην σύγχρονη Νεο-Ελλάδα μας….Το θέμα βεβαίως είναι τί ακούμε, και τί θα έπρεπε να ακούμε (αν πρέπει να ακούμε κάτι και αν το τραγούδι είναι και μέσο παιδείας και όχι απλώς διασκέδασης)…

Read moreΈνα post για τον Φοίβο

Οι σατανικοί παιδόφιλοι του Διαδικτύου ξαναχτυπούν

Έχω αναφερθή στο παρελθόν στο πώς μόλις που γλυτώσαμε από τα σατανικά παιδοφιλικά κινούμενα σχέδια. Ο Ν. 3727/2008 ευτυχώς φρόντισε να καλύψῃ το δυσβάσταχτο κενό στην ποινική καταστολή. Με τίτλο «Κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης» εμπνέεται δίχως άλλο από ευγενή κίνητρα. Τα κακόμοιρα τα παιδάκια, οι κακοί παιδόφιλοι, το Συμβούλιο της Ευρώπης, που υπερασπίζεται τους φτωχούς και αδικημένους αυτής της ζωής, η καλή μας η Κυβέρνηση με κ κεφαλαίο. Τα ευγενή κίνητρα όμως, όταν δεν συνδυάζονται με γνώση του αντικειμένου, όχι πολλά πολλά, απλώς ένα στοιχειώδες αίσθημα περί κράτους δικαίου, οδηγούν σε πολιτικώς ευπρεπείς και ποινικώς επικίνδυνες σαχλαμάρες, όπως αυτή του νέου άρ. 337 παρ. 4 ΠΚ:

Ενήλικος, ο οποίος μέσω διαδικτύου ή άλλου μέσου επικοινωνίας, αποκτά επαφή με πρόσωπο που εμφανίζεται ως ανήλικο κάτω των δεκαπέντε ετών και, με χειρονομίες ή προτάσεις ασελγείς, προσβάλλει την αξιοπρέπειά του στο πεδίο της γενετήσιας ζωής του, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους. Αν η πράξη τελείται κατά συνήθεια ή αν επακολούθησε συνάντηση με το εμφανιζόμενο ως ανήλικο πρόσωπο, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών.

Τι να πρωτοθαυμάσῃ κανείς στην διάταξη αυτή, πλην της τεχνοφοβίας της φυσικά.

Read moreΟι σατανικοί παιδόφιλοι του Διαδικτύου ξαναχτυπούν

Βιβλιοπροτάσεις για νεοεισακτέους φοιτητές οικονομικών επιστημών

… καθώς και γενικότερα ανθρώπους που επιθυμούν να ξεκινήσουν την σπουδή της επιστήμης των οικονομικών εκτός του πανεπιστημιακού χώρου

Μιας και οι οικονομικές σχολές ξεκινούν σε λίγες μέρες τα μαθήματα για το νέο ακαδημαϊκό έτος είναι νομίζω θεμιτό όλοι εμείς που έχουμε φάει τα χρόνια μας στα θρανία να λειτουργήσουμε ως σύμβουλοι για τους πρωτοετείς φοιτητές καθοδηγώντας τους σε μονοπάτια που θα βελτιώσουν την εμπειρία τους για όσα χρόνια ασχοληθούν με τα οικονομικά και τις κοινωνικές επιστήμες γενικότερα. Η πρόσφατη εμπειρία της οικονομικής κρίσης ίσως έχει δημιουργήσει ερωτήματα οικονομικής φύσης σε ανθρώπους που δεν είχαν κάποιο ενδιαφέρον στο αντικείμενο μέχρι πρόσφατα (φοιτητές σε άλλα αντικείμενα αλλά και μεγαλύτερους). Είναι γεγονός πως η οικονομική ύφεση του 1929 και η αναζήτηση των αιτιών της οδήγησε αρκετούς ταλαντούχους νέους φοιτητές προς τα οικονομικά και είναι σχεδόν σίγουρο πως κάτι τέτοιο θα συμβεί και μετά την κρίση του 2007-2009. Συνεπώς, οι παρακάτω λίστες καλύπτουν τις ανάγκες ενός ευρύτερου κοινού.

Read moreΒιβλιοπροτάσεις για νεοεισακτέους φοιτητές οικονομικών επιστημών

Το επομενο βημα για ενα μικρο κομμα: πειρατεια ενος δημου

Μετα την αλλαγη του εκλογικου νομου πριν λιγα χρονια υπηρξε μια ανθηση μικρων κομματων στην Ελλαδα. Οι ελπιδες ηταν μεγαλες σε αρκετο κοσμο, αλλα τα αποτελεσματα υπηρξαν μαλλον απογοητευτικα.

Νομιζω οτι τα μικρα κομματα πασχουν απο σειρα προβληματων. Χαμηλη αναγνωρισιμοτητα, περιορισμενους πορους και ελλειψη πρακτικης εμπειριας στην δημοσια διοικηση. Οι πολιτες δυσκολευονται να εμπιστευτουν ενα κομμα που δεν εχει καποιο εργο να δειξει, με στελεχη που ειναι λιγο πολυ αγνωστα. Εχω την εντυπωση οτι η καλυτερη κινηση για ενα μικρο κομμα αυτην την στιγμη ειναι να διεκδικησει με καθε διαθεσιμο μεσο εναν μικρομεσαιο δημο της Αττικης, κατα προτιμηση με σχετικα υψηλο εισοδημα και σχετικα κεντρικη γεωγραφικη θεση.

Οι ποροι που εχουν τα μικρα κομματα δεν επαρκουν για σωστη εκστρατεια πανελλαδικα, αλλα ειναι σιγουρα επαρκεις για εναν δημο. Και αν ξεπεραστει το εμποδιο των εκλογων, η επιτυχημενη διοικηση ενος τετοιου δημου, μπορει να λυσει και τα διδυμα προβληματα της αναγνωρισιμοτητας και ελλειψης εμπιστοσυνης των πολιτων.

Read moreΤο επομενο βημα για ενα μικρο κομμα: πειρατεια ενος δημου

Ανθρωπογεωγραφία του εγκλήματος

Γιατί να μας νοιάζῃ η εθνικότητα όσων εγκληματούν; Μας ενδιαφέρει τάχα το ύψος ή η μουσική που ακούνε; Δεν είναι οποιαδήποτε σύνδεση εθνικότητας και εγκληματικότητας ο δούρειος ίππος του ρατσισμού; Δεν δίνει άλλοθι σε κάθε είδους φοβίες και εθνικισμούς;

Ναι, μπορεί. Αλλά δεν νομίζω ότι χρειάζεται να αυτολογοκριθώ σε ένα θέμα που βρίσκω ενδιαφέρον, οποιαδήποτε σκοπιμότητα και αν εξυπηρετηθῄ. Και να γιατί:

Η συζήτηση περί μετανάστευσης είναι πολύ έντονη διεθνώς και η πραγματική και υπολαμβανόμενη εγκληματικότητα των (φτωχών και ανειδίκευτων) μεταναστών είναι μία από τις σοβαρές πτυχές του ζητήματος. Ειδικά στην Ελλάδα, η αύξηση της εγκληματικότητας συμπίπτει χρονικά με την άνοδο της μετανάστευσης στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 90 και μπορεί η σύμπτωση αυτή να μην είναι και πολύ συμπτωματική.

Και εν πάσῃ περιπτώσει μου αρέσει το κουτσομπολιό, βρε αδερφέ!

Όσα γράφω προέρχονται από την προσωπική μου παρατήρηση στα ποινικά δικαστήρια, κυρίως στο Τριμελές και Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών, χαϊδευτικά ΤριμΕφΚακ και ΠεντΕφΚακ.

Read moreΑνθρωπογεωγραφία του εγκλήματος

Ένας νεόπλουτος ημιμαθής: το νέο μουσείο της (αρχαίας) Ακρόπολης ΙΙ

Στο πρώτο μέρος αυτού του άρθρου εξετάσαμε τις αρχαιολογικές και μουσειολογικές παραμέ­τρους, στις οποίες το νέο μουσείο της Ακρόπολης παρουσιάζει μια σειρά από σοβαρά σημεία ανεπάρκειας. Ασχοληθήκαμε με την σχέση κτηρίου και εκθεμάτων, καθώς και με το γενικότερο σύστημα πα­ρουσίασης των αρχαίων ευρημάτων. Στο τέλος του κειμένου υπονοήσαμε ότι εκεί που η πε­ριήγηση στο μουσείο τελειώνει, στον αποθαυμασμό δηλαδή του Παρθενώνα στον ανώ­τερο όροφο, εκεί ακρι­βώς αρχίζει να αναφαίνεται το πιο θεμελιώδες ίσως πρόβλημα στην φιλο­σοφία του νέου μουσείου. Ποιο μπορεί να είναι αυτό;

parthenon-1.jpg

Ο Παρθενώνας κατά τον 17ο αιώνα.

Όταν επισκεπτόμαστε μια σημαντική αρχαιολογική θέση, πιστεύουμε συνήθως πως αυτό που αντικρίζουμε είναι ότι άφησε πίσω του ο χρόνος. Συχνά όμως στην πραγματικότητα η κατά­σταση διατήρησης κάποιων αρχαίων καταλοίπων έχει να κάνει λιγότερο με το μακραίωνο του παρελθόντος και περισσό­τερο με συγκεκριμένες ερευνητικές ή ιδεολογικές κατευθύνσεις του πα­ρόντος. Όταν π.χ. επισκε­πτόμαστε την ακρόπολη των Μυκηνών, δεν αντικρίζουμε το σύνολον των αρχαίων καταλοίπων αυτής της θέσης, αλλά μόνο αυτά που αποτέλεσαν κάποτε το ερευ­νητικό ενδιαφέρον ενός συ­γκεκριμένου ανθρώπου, του Ερρίκου Σλήμαν. Απομακρύνοντας τα μεταμυκηναϊκά ίχνη χρήσης του χώρου (αρχαϊκά, ελληνιστικά, βυζαντινά), ο Γερμανός ερευνη­τής ταύτισε την θέση με μία ορισμένη περίοδο της ιστορίας της (την κατ΄ αυτόν ομηρική) και ανέδειξε αποκλειστικά αυτήν.

Read moreΈνας νεόπλουτος ημιμαθής: το νέο μουσείο της (αρχαίας) Ακρόπολης ΙΙ