Γιατί να μας νοιάζῃ η εθνικότητα όσων εγκληματούν; Μας ενδιαφέρει τάχα το ύψος ή η μουσική που ακούνε; Δεν είναι οποιαδήποτε σύνδεση εθνικότητας και εγκληματικότητας ο δούρειος ίππος του ρατσισμού; Δεν δίνει άλλοθι σε κάθε είδους φοβίες και εθνικισμούς;
Ναι, μπορεί. Αλλά δεν νομίζω ότι χρειάζεται να αυτολογοκριθώ σε ένα θέμα που βρίσκω ενδιαφέρον, οποιαδήποτε σκοπιμότητα και αν εξυπηρετηθῄ. Και να γιατί:
Η συζήτηση περί μετανάστευσης είναι πολύ έντονη διεθνώς και η πραγματική και υπολαμβανόμενη εγκληματικότητα των (φτωχών και ανειδίκευτων) μεταναστών είναι μία από τις σοβαρές πτυχές του ζητήματος. Ειδικά στην Ελλάδα, η αύξηση της εγκληματικότητας συμπίπτει χρονικά με την άνοδο της μετανάστευσης στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 90 και μπορεί η σύμπτωση αυτή να μην είναι και πολύ συμπτωματική.
Και εν πάσῃ περιπτώσει μου αρέσει το κουτσομπολιό, βρε αδερφέ!
Όσα γράφω προέρχονται από την προσωπική μου παρατήρηση στα ποινικά δικαστήρια, κυρίως στο Τριμελές και Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών, χαϊδευτικά ΤριμΕφΚακ και ΠεντΕφΚακ. Η αξιοπιστία τους και η ακρίβειά τους δεν είναι φυσικά δεδομένη και συναρτώνται άμεσα με την παρατηρητικότητσα, την μνήμη και τις προκαταλήψεις του γράφοντος, νομίζω όμως ότι δύσκολα θα διαψευστώ.
Αναφέρομαι επίσης προφανώς σε όσες υποθέσεις έφθασαν τελικά στα ποινικά ακροατήρια∙ δεν μπορώ να γνωρίζω τι συμβαίνει σε εγκλήματα με υψηλό σκοτεινό αριθμό, αν και προβλέπω ότι η εικόνα δεν θα άλλαζε σημαντικά.
Τέλος, οι παρατηρήσεις μου έχουν την έννοια ότι όσα από τα μέλη της όποιας εθνικής ομάδας εγκληματούν διακρίνονται στις πράξεις που καταλογογραφώ∙ όχι ότι όλα ή τα περισσότερα μέλη της ομάδας εγκληματούν ούτε κἀν ότι ο αριθμός των εγκλημάτων που φτάνουν στα ποινικά ακροατήρια είναι δυσανάλογος με το μέγεθος της ομάδας, που και αυτά μπορεί να είναι αληθή, αλλά δεν το γνωρίζω εγώ. Αυτά είναι αυτονόητα πράγματα, αυτονόητη δεν είναι όμως η καλοπιστία του κάθε αναγνώστη.
Οι Αλβανοί, η πιο πολυάριθμη μη ελληνική πληθυσμιακή ομάδα της χώρας, αντιπροσωπεύονται φυσικά επαρκώς και στην εγκληματικότητα. Είναι σχεδόν αδύνατον να συναντήσῃ κανείς συνεδρίαση δικαστηρίου για ναρκωτικά όπου κανείς από τους κατηγορουμένους να μην είναι Αλβανός, ειδικά για το άγιο χασισάκι. Η συνεργασία τους μάλιστα με τους ημεδαπούς φαίνεται ότι είναι πραγματικά διεθνιστική. Αλβανούς κατηγορουμένους συναντά κανείς συχνότατα σε όλο το φάσμα της εγκληματικότητας του υποκόσμου, από σωματεμπορία μέχρι ληστείες και από κλοπές μέχρι ναρκωτικά. Δεν μπορώ να προσδιορίσω αν υποαντιπροσωπεύονται ή υπερεκπροσωπούνται στατιστικά, στα συγκεκριμένα εγκλήματα όμως μάλλον το δεύτερο. Όπως όλοι οι αλλοδαποί, οι Αλβανοί είναι σχεδόν κυριολεκτικά ανύπαρκτοι από κάθε είδους εγκληματικότητα που έχει σχέση με την συναλλακτική ζωή, από ακάλυπτες επιταγές μέχρι υπεξαίρεση και από απάτη μέχρι πλαστογραφία (εκτός από την πλαστογραφία πιστοποιητικών, όταν αγοράζουν στην μαύρη πλαστές άδειες διαμονής, πλαστά διαβατήρια και τα παρόμοια).
Εύφημος μνεία αρμόζει στους Πακιστανούς. Πρακτικά η μόνη περιπτωση να δῃ κανείς Πακιστανό σε δικαστήριο ως κατηγορούμενο είναι σε Αυτόφωρο Μονομελές ή Τριμελές για παράνομη είσοδο στην χώρα. Παρά τον σημαντικό αριθμό τους η εγκληματικότητά τους μοιάζει να είναι πολύ χαμηλή. Δεν ξέρω πού οφείλεται αυτό το φαινόμενο, αλλά είμαι πολύ περίεργος. Για να είμαι απόλυτα ακριβής έχω δει Πακιστανούς θύματα αρπαγής από άλλους Πακιστανούς, ένα Πακιστανό ομοφυλόφιλο δολοφόνο Πακιστανού με το μαχαίρι του τυριού και ένα Πακιστανό ψιλικατζή θύμα ληστείας∙ αυτές είναι όλες κι όλες οι περιπτώσεις που έχω συναντήσει Πακιστανούς σε ποινικά ακροατήρια.
Οι Ρουμάνοι έχουν αποκτήσει φήμη διαρρηκτών, μάλλον ο Λούπου φταίει, και δεν μπορώ να την διαψεύσω. Το φαινόμενο είναι υπαρκτό, όπως και η δράση τους στο κύκλωμα πορνείας και σωματεμπορίας. Ρουμάνους (Τσιγγάνους) αφορούσε και μια πολύ άσχημη υπόθεση, όπου βασικά ο πατέρας πούλησε το 14χρονο κορίτσι του σε κάτι καλά παλληκάρια για να την φέρουν στην Ελλάδα να «δουλέψῃ».
Οι Πόντιοι μετανάστες (από την δεκαετία του 90 και εντεύθεν) είναι Έλληνες φυσικά, αλλά θέλω να τους αναφέρω εδώ, επειδή μιλάνε ρωσσικά και έχουν καλές σχέσεις με την ρωσσική εγκληματικότητα. Το κοινωνικό περιθώριο τους οδηγεί σε κλοπές, ναρκωτικά και τα παρόμοια ψιλικά, κάποιοι όμως από αυτούς παίζουν και πιο μεγάλη μπάλλα στην πορνεία και στις εκβιάσεις.
Οι Βούλγαροι, σαν τους Ρουμάνους, έχουν αποκτήσει την δική τους φήμη, αυτή του παραχαράκτη. Και αυτό μου έχει τύχει, οπότε και εδώ κάποια φωτιά κρύβεται πίσω από τον καπνό των βουλγαρικών ευρώ. Κατά τα άλλα, σημαντικά λιγώτερη πορνεία από τους άλλους Ανατολικούς και γενικά μου δίνουν την εντύπωση ότι εγκληματούν λιγώτερο.
Οι Έλληνες φυσικά υπερτερούν σε απόλυτους αριθμούς σε κάθε είδος εγκλήματος, εκτός από τις παραβάσεις του νόμου περί εκδιδομένων και τις κλοπές. Η κυριαρχία τους είναι συντριπτική, όπως προανέφερα, στα οικονομικά εγκλήματα, στην αυθαίρετη δόμηση, στις δυσφημήσεις, στην εισφοροδιαφυγή.
Οι Τσιγγάνοι διεκδικούν μια αξιοζήλευτη θέση στον πίνακα της εγκληματικότητας. Σχεδόν σε κάθε συνεδρίαση ΤριμΕφΚακ υπάρχει κάποιος Χαλιλόπουλος ή κάτι τέτοιο για ναρκωτικά, σπανιώτερα κλοπές ή αρπαγή ή ληστεία.
Οι Αφρικανοί έχουν κάποια παρουσία στα ναρκωτικά, συνήθως τους βλέπει κανείς όμως στο Αυτοφωρο Τριμελές για παραβιάσεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας ή για παράνομη είσοδο. Η μαύρη πορνεία είναι αρκετά διαδεδομένη, αλλά δεν έχω συναντήσει ακόμη σοβαρές υποθέσεις στα ακροατήρια.
Οι Κινέζοι… Καλά, αυτοί οι άνθρωποι κάνουν τίποτε; Εντάξει, δεν είναι και πάρα πολλοί, αλλά δεν έχω πετύχει ποτέ Κινέζο, παρά μόνο μία φορά για παράνομη είσοδο.
Απονέμω και δεύτερη εύφημο μνεία στους Πολωνούς: ελάχιστη πορνεία και μάλλον τίποτε άλλο. Θεοσεβούμενοι Καθολικοί που πίνουν πολλές μπύρες, μέσα στο στερεότυπο μιλάμε.
Οι Άραβες δεν διακρίνονται στην εγκληματικότητα που έχω υπόψιν μου, λίγα ναρκωτικά και αυτό ήταν. Και οι Κούρδοι κάπως έτσι, πολλές φορές μεταξύ τους κιόλας.
Από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης διάσημες είναι οι «Ρωσσίδες», γενικός χαρακτηρισμός που αφορᾴ οποιαδήποτε κοπέλα ήρθε για να ζήσῃ το γκρηκ ντρημ σε στριπτιτζάδικα και μασατζίδικα. Δεν πρόκειται φυσικά για εγκληματίες, αλλά η νομοθεσία μας είναι τέτοια που τις φέρνει καθημερινά στο Αυτόφωρο Μονομελές. Λέγονται πολλά για βαρειά εγκληματικότητα, για πληρωμένους εκτελεστές και συμβόλαια θανάτου, αλλά πρόκειται μάλλον, στον βαθμό που είναι ακριβή, όχι για μεταναστευτική εγκληματικότητα (: μονίμων κατοίκων), αλλά για τουριστική εγκληματικότητα (: εγκληματιών που μετακαλούνται για να φέρουν εις πέρας μια συγκεκριμένη δουλειά).
καλα ρε θαναση θες να σαι πιστος στα στερεοτυπα και μιλας για Πολωνους και *μπυρες*? Νερακι (=βοτκα) πινουν οι ανθρωποι :-)
Παρεπιμπτοντως καμποσοι Κινεζοι κανουν νομιζω συστηματικα μικροεγκληματα οικονομικης φυσεως, στα οποια βεβαια υποχρεωνονται απο το ελληνικο χαος.
Παρεπιμπτοντως και πιο σοβαρα: το στερεοτυπο με τις “ρωσσιδες” με εκνευριζει ιδιαιτερα και δεν μπορω ναρχισω να απαριθμω τους λογους.
Εμ, εδώ που τα λέμε είναι Ρωσσίδες οι περισσότερες και αν δεν είναι είναι κάτι που για μας εδώ κάτω είναι το ίδιο, π.χ. Ουκρανές.
Πάνω στο θέμα -> http://tuki8eblom.blogspot.com/2009/09/blog-post.html
Στην Ελλάδα το 58% του λογισμικού είναι πειρατικό. Η Ελλάδα είναι η χώρα με την μεγαλύτερη παραοικονομία στην Ενωμένη Ευρώπη: 28.2% Αυτή είναι η πλήρης εικόνα του προβλήματος. Όταν λοιπόν γίνονται ρεπορτάζ στην τιβί με αγαναχτισμένους εμπόρους που χάνουν πελατεία από τους «παράνομους» μικροπωλητές των δρόμων, όταν κάποιοι επαναλαμβάνουν αυτό το στερεότυπο που θέλει το μετανάστη μικροπωλητή να είναι παράνομος και να κλείνει την επιχείρηση του τίμιου Έλληνα μαγαζάτορα, νομίζω ότι το πρόβλημα δεν είναι η φοροδιαφυγή των πλανόδιων, αλλά ο στιγματισμός του μετανάστη με αρνητικά στερεότυπα, κάτι το οποίο έχει ασφαλώς ξενοφοβική αφετηρία. Με λίγα λόγια δε γίνεται να συνδέεις το φαινόμενο της παραοικονομίας με τους μετανάστες σε μία χώρα όπου το 29% του ΑΕΠ είναι μαύρα χρήματα και να απαιτείς να μη θεωρείσαι ξενοφοβικό καθικάκι.
Γιατί είναι πάνω στο θέμα αυτό;
Ωραία τα έθεσες τα θέματα Θανάση! Όσο για τις “Ρωσσίδες”… αν δεν υπάρξει ανάπτυξη και επενδύσεις στην Ελλάδα, μαντέψτε ποιές θα είναι οι νέες “Ρωσσίδες” στην Ευρώπη. Για να μην πούμε ότι ήδη δυστυχώς γίνεται αυτό…
[quote comment=”19239″]Εμ, εδώ που τα λέμε είναι Ρωσσίδες οι περισσότερες και αν δεν είναι είναι κάτι που για μας εδώ κάτω είναι το ίδιο, π.χ. Ουκρανές.[/quote]
πρωτα απολα αμφισβητω οτι ειναι Ρωσιδες οι περισσοτερες (Ρουμανες Βουλγαρες Τσεχες Ουκρανες κτλ να συγχεονται με Ρωσιδες ειναι αστειο). Κατα δευτερον διαφωνω καθετα οριζοντια και διαγωνιως με την χρηση ενος εθνικου χαρακτηρισμου ως συνωνυμου με την πορνη!! (βλ. αυτος πηγες στις Ρωσιδες κτλ).
Τριτον η ιδια η συνηθεια Ελληνες ανδρες, κακομουτσουνοι και αθλιοι να πηγαινουν για λιγα ευρουλακια με κοπελες που δεν θα εβλεπαν ουτε στο ονειρο τους αν δεν ειχε υπαρξει η ΕΣΣΔ, ε μου κακοφαινεται ιδιαιτερα.
Μα ποιός σοβαρός άνθρωπος δεν θα διαφωνούσε βρε SG; Απλά υπάρχουν κάποια «χαρακτηριστικοί χαρακτηρισμοί» (σόρρυ για το λεξιπαίγνιο) που καλώς ή κακώς (μάλλον κακώς!) έχουν περάσει σε μια ή περισσότερες γλώσσες.
Πολίτικαλι ινκορέκτ? Γιου μπετ!
Ρωσίδες είναι οι πόρνες. Αλβανοί είναι οι κακοποιοί. Γύφτοι και τσιγγάνοι είναι οι άπλυτοι και βρωμιάρηδες. Αυτά με τους εθνοτικούς χαρακτηρισμούς. Τώρα αν πάμε σε πιο καθημερινές καταστάσεις, θεωρητικά δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε ούτε εκφράσεις του στυλ «πολύ gay κατάσταση» ή «είσαι ηλίθιος» γιατί θα μπορεί να προσβληθούν αντίστοιχα οι ευαίσθητες ομάδες των ομοφυλοφίλων και των νοητικά ασθενέστερων.
Ο κόσμος μας είναι γεμάτος στερεότυπα, δυστυχώς. Αμφιβάλλω πολύ αν θα βελτιωθεί όσο αφορά αυτά τα πράγματα. Μακάρι να αλλάξουμε μυαλά.
SG: «Κατα δευτερον διαφωνω καθετα οριζοντια και διαγωνιως με την χρηση ενος εθνικου χαρακτηρισμου ως συνωνυμου με την πορνη!! (βλ. αυτος πηγες στις Ρωσιδες κτλ).
Τριτον η ιδια η συνηθεια Ελληνες ανδρες, κακομουτσουνοι και αθλιοι να πηγαινουν για λιγα ευρουλακια με κοπελες που δεν θα εβλεπαν ουτε στο ονειρο τους αν δεν ειχε υπαρξει η ΕΣΣΔ, ε μου κακοφαινεται ιδιαιτερα.»
Συμφωνώ και επαυξάνω, απλά συγχρόνως μάλλον υποψιάζομαι ότι ο λόγος που παρατηρείται το φαινόμενο δεν έχει να κάνει με κάποια συγκεκριμένη περιφρόνηση προς τις Ρωσίδες συγκεκριμένα, αλλά με τον υποκριτικό τρόπο με τον οποίο ο κόσμος (γενικά, αλλά στην Ελλάδα δυστυχώς σε ιδιαίτερα ισχυρό βαθμό) αντιμετωπίζει το φαινόμενο της πορνείας. Τουτέστιν, αν κάποιος δηλώσει ότι «αυτός πηγαίνει στις Ρωσίδες» τότε δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι ε, μωρέ, απλά του αρέσει να κοιμάται με ψηλές ξανθιές, οπότε ναι μεν το γεγονός αυτό γίνεται αφορμή για ελαφριά κοροϊδία και γέλιο (όπως καθετί που έχει σχέση με το σεξ άλλωστε), αλλά κατά βάση μπορούμε ελεύτερα να προσποιούμαστε ότι η επιλογή του είναι αθώα. Αν λέγαμε «αυτός πηγαίνει με πουτάνες», τότε αφενός η έμφαση δίδεται το γεγονός ότι ο τύπος χρειάζεται να πληρώσει για να πείσει κάποια να κοιμηθεί μαζί του, που δεν είναι εξίσου κολακευτικό βέβαια, αφετέρου μπορεί και εμείς να μπούμε σε σκέψεις για το ακριβώς τι είδους άνθρωπος είναι πράγματι ικανός να διαλέξει τον εύκολο δρόμο εκμεταλλευόμενος τη δυστυχία και ατυχία κάποιου άλλου προκειμένου να λάβει ικανοποίηση ο ίδιος….
Κένσαι: «θεωρητικά δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε ούτε εκφράσεις του στυλ «πολύ gay κατάσταση» ή «είσαι ηλίθιος» γιατί θα μπορεί να προσβληθούν αντίστοιχα οι ευαίσθητες ομάδες των ομοφυλοφίλων και των νοητικά ασθενέστερων.»
Ως προς το πρώτο, ναι, πράγματι δε θα έπρεπε – όσο και αν κάποιος θέλει να πιστεύει ότι δεν έχει κανένα πρόβλημα με τους γκέι, δεν είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνω πως μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι η χρήση της λέξης γκέι ως προσβολή είναι πολύ απλά απόδειξη ομοφοβίας. Ως προς τη λέξη ηλίθιος πάλι, δεν είναι το ίδιο – τουναντίον, ποτέ δεν θα αποκαλούσα κάποιον που πάσχει από νοητική υστέρηση ηλίθιο, οπότε δε θα έλεγα ότι προσβάλει κανείς τους νοητικά ασθενέστερους χρησιμοποιώντας μια λέξη που προσωπικά εγώ τουλάχιστον ποτέ δε θα συσχέτιζα μαζί τους.
Κατά τα άλλα, προτείνω σε επόμενο ποστ η Αναμόρφωση να καταπιαστεί με την ενδιαφέρουσα και σοβαρή επιστήμη της φρενολογίας.
Fuchsia,
δεν καταλαβαίνω γιατί βρίσκεις διαφορά μεταξύ των δύο χαρακτηρισμών όσο αφορά το προσβλητικό φορτίο που φέρουν.
Και το ομοφυλόφιλος (gay) και το ηλίθιος (idiot) είναι δύο καταστάσεις ατόμων που αποτελούν ευαίσθητες ομάδες στις περισσότερες κοινωνίες. Το να αποκαλέσω ένα άτομο «ηλίθιο» εμμέσως πλην σαφώς χλευάζει όλα εκείνα τα ευπαθή υποκείμενα (άτομα με περιγεννητικές ασφυξίες, σύνδρομα Down, κλπ) που για τον έναν ή τον άλλο λόγο έχουν πραγματικά χαμηλό IQ.
Το θέμα μας δεν είναι αν θα λέγαμε «gay» ή «ηλίθιος» ένα άτομο παρουσία όντως ενός τέτοιου ατόμου. Αυτό θα ήταν κακόγουστο και αντιπαθητικό. Το ζήτημα είναι αν ως κοινωνία και άτομα μπορούμε να ξεπεράσουμε αυτούς τους χαρακτηρισμούς μιας που στιγματίζουν ευπαθείς ομάδες.
Δηλαδή τώρα αν εγώ γράψω «σόρρυ για το GAY post μου» και «είμαι πολύ ΑΝΑΠΗΡΟΣ τελικά, τι oρθογραφικά είναι αυτά» ενώ μπορεί να μας διαβάζουν άτομα με διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις ή ΑΜΕΑ είναι απλά κακογουστιά.
Τροφή για σκέψη: άραγε το «τυφλός είσαι άνθρωπέ μου;» θα γίνει μια μέρα politically incorrect;
ΣΓ,
Στα στριπτιτζάδικα χαλαρά είναι περισσότερες, άλλωστε και μόνη η επικράτηση αυτού του εθνικού και όχι κάποιου άλλου κάτι σημαίνει.
Ή Φιλιππινέζα την καθαρίστρια ή Αλβανό τον αγρεργάτη.
Το νόημα της πορνείας γενικά είναι να βολεύωνται (μεταξύ άλλων) κακομούτσουνοι και άθλιοι άντρες, δεν έχει να κάνη τίποτα με την Ελλάδα.
Φούξια, λες:
και αμέσως δίνεις ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της υποκρισίας:
Τέλος,
Δηλαδή αν πω για κάποιον ότι είναι μαλάκας αυτό είναι πολύ απλά μια απόδειξη της αυνανοφοβίας μου; Ψυχραιμία… Οι λέξεις αλλάζουν νοήματα, αποκτάνε καινούργια, χλωμιάζουν τα παλιά ή συνυπάρχουν σαν δευτεροξάδερφα.
[quote] Φούξια, λες:
αλλά με τον υποκριτικό τρόπο με τον οποίο ο κόσμος (γενικά, αλλά στην Ελλάδα δυστυχώς σε ιδιαίτερα ισχυρό βαθμό) αντιμετωπίζει το φαινόμενο της πορνείας.
και αμέσως δίνεις ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της υποκρισίας:
εκμεταλλευόμενος τη δυστυχία και ατυχία κάποιου άλλου προκειμένου να λάβει ικανοποίηση ο ίδιος….» [/quote]
Δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι καταλαβαίνω τι εννοείς, καθώς δεν αντιλαμβάνομαι ότι υπήρχε οτιδήποτε υποκριτικό στη δήλωσή μου. Εν πάσει περιπτώσει υποπτεύομαι ότι αυτό που ήθελες να υπονοήσεις είναι πως δεν είναι όλες οι εκδιδόμενες ή ενδιδόμενοι άτυχοι και δυστυχισμένοι και πως μερικοί επιλέγουν ελεύθερα το επάγγελμά τους. Συμφωνώ, αλλά αυτό δεν αναιρεί ουδόλως το προηγούμενό μου σχόλιο: να υπενθυμίσω ότι ο πελάτης δεν έχει κανένα τρόπο να ελέγξει κατά πόσο συντρέχει ή όχι η συναίνεση του εκδιδόμενου (και να ρωτήσει η απάντηση θα είναι κενή νοήματος, καθώς αποκλείεται ο/η εκδιδόμενος/η να του πει ότι ναι, ξέρεις, με πούλησε ο πατέρας μου στα 12 μου και από τότε ζω στη σκιά του νταβαντζή…) Μπορεί βέβαια ο πελάτης θεωρητικά να προτιμάει να τύχει σε άνθρωπο που εκδίδεται εθελούσια και μπορεί μάλιστα να σταθεί και τυχερός και πράγματι να πέσει σε τέτοιο – αλλά δε μπορεί ποτέ ούτε εκ των προτέρων να εξασφαλίσει αυτήν την περίσταση αυτή ούτε εκ των υστέρων να ξέρει αν συνέτρεξε ή όχι. Οπότε η ουσία παραμένει ότι πρόκειται για άτομο το οποίο – και μόνο που έλαβε την απόφαση να κάνει σεξ με εκδιδόμενο/η – είναι ικανό να εκμεταλλευτεί την ατυχία ή δυστυχία κάποιου άλλου για να λάβει ο ίδιος σεξουαλική ικανοποίηση. Αν δεν ήταν, δε θα έπαιρνε αυτό το ρίσκο.
Και μεταξύ μας τώρα, το ρίσκο δεν είναι ακριβώς και μικρό. Θα ενδιαφερόμουνα απίστευτα να δω στατιστικές επί του θέματος, αλλά είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν έγκυρες μελέτες. Πάντως δεν θεωρώ διόλου άσχετο το γεγονός ότι στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες η πλειοψηφία των sex workers είναι ξένοι και μάλιστα προερχόμενοι κατά κανόνα από σχετικά φτωχές χώρες (εξού και η συζήτηση περί «Ρωσίδων»). Από αυτό και μόνο μπορούμε να καταλάβουμε ότι ακόμη και αυτοί που επιλέγουν την εργασία στο συγκεκριμένο χώρο ελεύθερα το κάνουν από οικονομική ανάγκη (η ατυχία που λέγαμε πιο πάνω) και όχι γιατί πράγματι είναι το επάγγελμα των ονείρων τους. Οπότε νομίζω ότι ο άνθρωπος που αναζητά τις υπηρεσίες ενός sex worker και δεν του περνάει από το μυαλό ότι ενδεχομένως με την επιλογή του να εκμεταλλεύεται πράγματι κάποιον συνάθρωπό του, ή είναι απίστευτα αφελής ή ασυνείδητος.
Αθανάσιε, έχει τύχει να μιλήσω με sex workers, έχω ψάξει λίγο το ζήτημα και σε γενικές γραμμές ξέρω σχετικά καλά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν αυτά τα θέματα. Πιστεύω ακράδαντα στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους ενώπιον του νόμου και στο δικαίωμά τους να έχουν φωνή σε αυτά τα ζητήματα, που στο κάτω κάτω τους αφορούν πολύ περισσότερο απ’ ότι εσένα ή εμένα. Νομίζω πως οι περισσότεροι θα συμφωνούσαν πως οι κοινωνίες μας έχουν πράγματι μια απίστευτα υποκριτική στάση απέναντι στην πορνεία. Εσύ διαφωνείς?
[quote] Ψυχραιμία… Οι λέξεις αλλάζουν νοήματα, αποκτάνε καινούργια, χλωμιάζουν τα παλιά ή συνυπάρχουν σαν δευτεροξάδερφα. [/quote]
Ναι, οι λέξεις αλλάζουν νοήματα, συμφωνώ. Αυτό ακριβώς έλεγα και εγώ πιο πάνω: αρχικά η λέξη γκέι σήμαινε απλώς «ομοφυλόφιλος» ή «ομοφυλοφιλικό». Τώρα σημαίνει επίσης «κάτι τόσο χάλια που μόνο σε έναν ομοφυλόφιλο θα άρεσε». Η λέξη, ναι, άλλαξε νόημα – μετατράπηκε σε μία προσβολή. Απέκτησε ένα νέο νόημα που αντανακλά την πεποίθηση της κοινωνίας ότι η ομοφυλοφιλία είναι κάτι κακό ή τουλάχιστον ακαλαίσθητο. Πώς ακριβώς δεν είναι ομοφοβικό αυτό;
Όχι απαραίτητα.
Αν σου πω «είσαι ηλίθια» δε σημαίνει πως είμαι Down-φοβικός. Αν σου πω «είσαι ζώον» δε σημαίνει πως δεν αγαπάω τις αγελάδες (ιδιαίτερα τις μπριζόλες τους). Αν σου πω «είσαι τυφλή» δε σημαίνει πως οι αόματοι μου χαλάν τη διάθεση.
Εντάξει, καταλαβαίνω ότι χρησιμοποιείς την έννοια «ομοφοβία» με μια ευρύτερη σημασία (όχι δηλαδή με την ψυχολογική της έννοια), αλλά απ’την άλλη νομίζω οι λέξεις όπως λέει ο Θανάσης αλλάζουν νοήματα ή/και εξελίσσονται.
Αν μου πεις τώρα ότι «είπα μαλακία» δεν θα πάει το μυαλό μου ότι με σκέφτεσαι να αυνανίζομαι ή κάτι τέτοιο, προς Θεού. Το ίδιο και η έννοια του πχ that’s gay (δες το παράδειγμα) αν και δε συμφωνούν όλοι, ίσως και καλά κάνουν.
Κένσαι, ετοιμαζόμουν να απαντήσω διεξοδικά στο πιο πάνω σχόλιό σου, αλλά με πρόλαβες με το δεύτερο…
[quote]«είσαι ζώον» δε σημαίνει πως δεν αγαπάω τις αγελάδες [/quote]
Όχι, αλλά θα ενοχληθώ εγώ που δεν είμαι ζώο.
Εν γένει μου φαίνεται ότι προσπαθείς να σχηματίσεις έναν ενιαίο κανόνα καλής συμπεριφοράς και να τον εφαρμόσεις σε ανόμιες περιπτώσεις. Το να είναι κανείς ομοφυλόφιλος δεν είναι κάτι κακό. Έχω φίλους ομοφυλόφιλους, είναι πολύ καλά παιδιά, για εμένα η λέξη έχει ουδέτερο νόημα και συνεπώς μου χτυπάει πολύ άσχημα όταν κάποιος τη χρησιμοποιεί αρνητικά. Από την άλλη, η περίπτωση με το σύνδρομο Down είναι λίγο διαφορετική. Μπορεί να μην κατάλαβα καλά, αλλά μου φαίνεται ότι υποστηρίζεις ότι οι άνθρωποι με σύνδρομο Down θα προσβληθούνε αν εγώ σε πω ηλίθιο, γιατί (και εδώ είναι που σε χάνω) πιστεύεις ότι εκείνοι είναι πράγματι όλοι ηλίθιοι και ότι συνεπώς θα έχουν ταυτιστεί με τη λέξη και θα τη χρησιμοποιούνε υπερήφανα όπως κάνουν και οι ομοφυλόφιλοι με τη λέξη γκέι. Εγώ πάλι υποψιάζομαι ότι οι άνθρωποι με νοητικά προβλήματα μάλλον θα προσβληθούν και θα στενοχωρηθούν πολύ περισσότερο από εσένα αν τους πω ηλίθιους, ενώ, όπως και να έχει το πράγμα, εγώ επαναλαμβάνω ότι αρνούμαι αφενός μεν να τους αποκαλώ έτσι και αφετέρου να τους συμπεριφέρομαι ως τέτοιους. Διαφορετικά γλωσσικά προβλήματα, διαφορετικές λύσεις.
Οφείλω βέβαια να πω ότι αποφεύγω γενικά να αποκαλώ τους γύρω μου ηλίθιους προκειμένου να μη προσβάλλω τους ίδιους, όχι τους νοητικά ασθενείς – από την άλλη βέβαια όμως θα έλεγα μάλλον πως είναι άλλο να αποκαλείς έναν άνθρωπο ηλίθιο και άλλο μία άποψη, καθώς δυστυχώς πολλοί έξυπνοι άνθρωποι σε αυτόν τον κόσμο έχουν πολύ ηλίθιες απόψεις. Εν γένει πάντως, για εμένα η λέξη ηλίθιος έχει πολύ περισσότερο σχέση με την εθελούσια άρνηση κάποιου να καταλάβει παρά με την αντικειμενική αδυναμία του, αν και δέχομαι ότι τα λεξικά μάλλον δε με υποστηρίζουν σε αυτή μου τη θέση…
Αλλά τέσπα, αυτά είναι μόνο οι δικές μου απόψεις, δεν έχω καθόλου στόχο να το παίξω PC police. Άσε που τα εξηγώ όλα αυτά πολύ άσχημα, γιατί βασικά νυστάζω…
Τέλος, διάβασα το λινκ σου και ομολογώ ότι διαφωνώ με τον συγγραφέα – συγκεκριμένα πάλι δε καταλαβαίνω καθόλου πώς είναι διαφορετικό το να λες “that’s such a woman thing to do” απ’το να λες “that’s so gay” – εκτός βέβαια ότι τη πρώτη φράση δε τη χρησιποποιεί κανείς με αυτήν την μορφή, οπότε και δεν την έχει συνηθίσει ο συγγραφέας, με αποτέλεσμα να καταλαβαίνει γιατί είναι προσβλητική αντί για να προσπαθεί να βρει δικαιολογίες επειδή του αρέσει να τη χρησιμοποιεί. Αν πάλι τον βάζαμε να συγκρίνει τις φράσεις “don’t be a girl” και “don’t be gay” (που χρησιμοποιούνται και οι δύο ευρέως και έχουν αναπτύξει και οι δύο αυτόνομο νόημα) υποψιάζομαι πως θα κατέληγε σε άλλο συμπέρασμα και θα προσπαθούσε εντέχνως να μας εξηγήσει γιατί και οι δύο είναι μια χαρά αθώες.
Καλύτερο παράδειγμα (νομίζω) είναι το That’s Gay! της InfoMania, που καταγγέλει ακριβώς το φαινόμενο της λανθασμένης χρήσης της λέξης και γενικά των αρνητικών στερεότηπων περί των ομοφυλόφιλων (και έχει και τρελό γέλιο! :).
Απίστευτο!!! :D
Ήμουν έτοιμος να γράψω το ίδιο για σένα. Εγώ υποστηρίζω την ακριβώς αντίθετη θέση. Λέω πως θεωρητικά ίσως θα έπρεπε να δημιουργηθεί αυτός ο κανόνας μιας που πάντα θα υπάρχουν λέξεις που κάποιους θα πειράζουν (περισσότερο ή λιγότερο, ανάλογα την ερμηνεία) αλλά επειδή ρεαλιστικά δε γίνεται καλό θα ήταν να εξετάζουμε κάθε περίπτωση ξεχωριστά, ιδιαίτερα όταν έχουμε να κάνουμε με μια σημειολογική εξέλιξη της λέξης.
Η λέξη gay, για παράδειγμα, έχει πολύ περίεργη ιστορία που ίσως δικαιολογεί και την χρήση της σε περιπτώσεις όπως “that’s gay”. Πολύ πριν την υιοθετήσουν (ή καλύτερα, τους την υιοθετήσουν) οι ομοφυλόφιλοι σήμαινε απλά «χαρούμενος». Σε αγγλικά κείμενα των αρχών του 20ου αιώνα και πιο πίσω μπορείς να βρεις μια εντελώς αθώα χρήση.
Αλλά τι να λέμε. Οι λέξεις αλλάζουν με τους καιρούς. Τώρα αν πεις κάποιον «σοφό» ή «αγαθό» ή «άριστο» είναι σα να τον χλευάζεις και ειρωνεύεσαι, το “that’s gay” σε πείραξε;
—
ΥΓ. Το ότι έχεις ομοφυλόφιλους φίλους δε μου λέει τίποτα. Κι εγώ έχω και είμαι σίγουρος πλέον πολύς κόσμος. Το βρίσκω τραγικό, είναι σα να μου λες «έχω καραφλούς φίλους». Η σεξουαλική προτίμηση είναι ένα ακόμα χαρακτηριστικό του ανθρώπου. Όπως όμως δεν θα κατηγοριοποιούσα τους φίλους μου ανάλογα με την κόμη τους, έτσι και δεν θα τους κατηγοριοποιούσα ανάλογα με το τι κάνουν στο κρεβάτι τους. Και όχι- κι εδώ είναι το clue- δεν θα έκανα καλαμπούρι ούτε στους μεν (αστεία με μαλλιάδες) ούτε στους δε (αστεία με dildos).
Αν κόβαμε και τα αστεία μια μέρα για ανάπηρους, τυφλούς, ηλίθιους, γυναίκες, ζώα.. δεν θα ήμασταν ήδη σ’έναν καλύτερο κόσμο; Το θέμα είναι πως ρεαλιστικά δε γίνεται. Τουλάχιστον όχι απ’τη μια μέρα στην άλλη. :)
[quote] Η λέξη gay, για παράδειγμα, έχει πολύ περίεργη ιστορία που ίσως δικαιολογεί και την χρήση της σε περιπτώσεις όπως “that’s gay”. [/quote]
Όταν κάποιος λέει “that’s gay”, δεν εννοεί χαρωπό και εύθυμο, εκτός αν ζει στις αρχές του 20ού αιώνα ή κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του. Η λέξη γκέι αρχικά σήμαινε χαρούμενος, μετά άλλαξε πλήρως νόημα και απέκτησε τη σημασία του «ομοφυλόφιλος» και από εκεί εξελίχθηκε για να σημαίνει τώρα επιπλέον και κακόγουστος.
[quote] Λέω πως θεωρητικά ίσως θα έπρεπε να δημιουργηθεί αυτός ο κανόνας μιας που πάντα θα υπάρχουν λέξεις που κάποιους θα πειράζουν (περισσότερο ή λιγότερο, ανάλογα την ερμηνεία) αλλά επειδή ρεαλιστικά δε γίνεται καλό θα ήταν να εξετάζουμε κάθε περίπτωση ξεχωριστά, ιδιαίτερα όταν έχουμε να κάνουμε με μια σημειολογική εξέλιξη της λέξης. [/quote]
Όχι μόνο δε γίνεται ρεαλιστικά, αλλά είναι δυνατό να δημιουργήσει έντονο backlash από και καλά υπερασπιστές της ελεύθερης έκφρασης που μάχονται ενάντια στις σκοτεινές δυνάμεις της πολιτικής ορθότητας λέγοντας κάθε προσβλητική ανοησία που τους περνάει από το μυαλό… (υπάρχουν πολλοί τέτοιοι). Η ουσία δεν είναι να μάθουμε στον κόσμο ότι κάποιες λέξεις δε κάνει να τις χρησιμοποιούμε, γιατί τζιζ κακό, αλλά να τους εμφυσήσουμε τη διάθεση να αναλογίζονται τη σημασία των λέξεων που χρησιμοποιούν και να λαμβάνουν υπόψει τα συναισθήματα των άλλων – γενικά δλδ να προσπαθούνε λίγο να βλέπουνε τον κόσμο που και πού μέσα από τα μάτια του συνάνθρωπου και όχι μόνο τα δικά τους. Τότε και να πεις και μια κοτσάνα, δε τρέχει τίποτα γιατί η ουσία είναι η νοοτροπία και τα πιστεύω σου. Αλλά στη περίπτωση αυτή μάλλον θα αποφεύγεις λέξεις που είναι προφανές ότι το περιβάλλον σου έμαθε να χρησιμοποιεί αρνητικά γιατί το περιβάλλον σου έχει άσχημη άποψη για μια κατηγορία ανθρώπων – ισχυρίζομαι δε ότι αυτό συμβαίνει στη περίπτωση της λέξης γκέι.
[quote] Το ότι έχεις ομοφυλόφιλους φίλους δε μου λέει τίποτα. Κι εγώ έχω και είμαι σίγουρος πλέον πολύς κόσμος. Το βρίσκω τραγικό, είναι σα να μου λες «έχω καραφλούς φίλους». Η σεξουαλική προτίμηση είναι ένα ακόμα χαρακτηριστικό του ανθρώπου. Όπως όμως δεν θα κατηγοριοποιούσα τους φίλους μου ανάλογα με την κόμη τους, έτσι και δεν θα τους κατηγοριοποιούσα ανάλογα με το τι κάνουν στο κρεβάτι τους.[/quote]
Δεν το είπα ούτε για να επιδειχτώ ούτε για να σε βουλώσω ούτε σίγουρα για να κατηγοριοποιήσω. Ζω στο Άμστερνταμ, δεν είναι δα και μεγάλο επίτευγμα – θα ήτανε δύσκολο να μην έχω γκέι φίλους. Αυτό που προσπαθούσα να εξηγήσω είναι το γιατί η λέξη δεν έχει αρνητικό περιεχόμενο για εμένα και γιατί δε μου αρέσει όταν κάποιος τη χρησιμοποιεί σα προσβολή. Απαγορεύεται να αναλύω τις ψυχολογικές μου αντιδράσεις και τις αιτίες τους? Υποχρεούμαι να προσποιούμε ότι ζω σε μία φούσκα και το περιβάλλον μου δεν επηρεάζει τα γούστα μου; Δεν κατηγοριοποιώ τους φίλους μου, αλλά συγχρόνως δε προσπαθώ να προσποιηθώ ότι είναι κάτι που δεν είναι. Δλδ, αν έλεγα πως έχω καλούς φίλους και άνδρες και γυναίκες, θα τους κατηγοριοποιούσα με βάση το φύλο τους ή πρέπει να αρνούμαι να μιλήσω για το φύλο των φίλων μου υπό οποιεσδήποτε συνθήκες; Υπερβάλλεις απίστευτα εδώ.
[quote] Αλλά τι να λέμε. Οι λέξεις αλλάζουν με τους καιρούς. Τώρα αν πεις κάποιον «σοφό» ή «αγαθό» ή «άριστο» είναι σα να τον χλευάζεις και ειρωνεύεσαι, το “that’s gay” σε πείραξε; [/quote]
Εδώ σε χάνω πλήρως. Δεν είναι κακό να χλευάζεις ή να ειρωνεύεσαι πού και πού – μερικές φορές χρειάζεται. Ούτε βλέπω ποιος προσβάλλεται από τη αλλαγή τους νοήματος της λέξης «σοφός» (δεν είπα ότι η αλλαγή νοημάτων είναι από μόνη της κακή, έλεος!)
[quote] Αν κόβαμε και τα αστεία μια μέρα για ανάπηρους, τυφλούς, ηλίθιους, γυναίκες, ζώα.. δεν θα ήμασταν ήδη σ’έναν καλύτερο κόσμο; [/quote]
Στην ουσία λοιπόν τουλάχιστον φαίνεται πως συμφωνούμε. Αυτό που δε καταλαβαίνω είναι γιατί σε ενοχλεί αν εγώ εν τω μεταξύ, ενώ συνεχίζω να ζω στον παρόντα κόσμο, δε γελάω με τέτοια αστεία (πάλι, όχι γιατί είμαι PC, αλλά γιατί δε τα βρίσκω αστεία).
Και ποιός σου λέει ότι δεν θα χάσει και τη σημασία «ομοφυλόφιλος» εν καιρώ και να καταλήξει να σημαίνει μόνο «κακόγουστος»; Μια φορά τη σημασία της την έχασε, δε βλέπω γιατί δε μπορεί και δεύτερη.
Α σε παρακαλώ. Όπως και gay, έτσι και εμείς οι καραφλοί μπορεί να υποφέρουμε απ’τα ανόητα χωρατά που κάνει ο κοσμάκης.
Το θέμα της πολιτικής ορθότητας όπως βλέπεις είναι θέμα υποκειμενικό, ανάλογα τα βιώματα του καθενός. Κάποιοι είναι πιο ευαίσθητοι από άλλους.
Αχ, μιλάς στην καρδιά μου! Έλα όμως που για καραφλούς, ηλίθιους, τυφλούς, ψυχικά ασθενείς, ΑΜΕΑ, κλπ αυτά δεν ισχύουν.
Είσαι καραμπινάτα «κοτσανοφοβική» λοιπόν! :D
(έλα, αυτό το είπα για να γελάσουμε, σε σύνδεση με τα προηγούμενα)
Μα εννοείται! Τα “bugs” μιας λογικής συζήτησης τα βρίσκεις μόνο όταν στρεσάρεις τον κώδικ… ερμ… τα επιχειρήματα στα άκρα τους. :)
Άρα πού το πρόβλημα στο “that’s gay” που το έχω ακούσει προσωπικά από δεκάδες αμερικανάκια χωρίς κιόλας καμία υπόνοια ομοφοβίας;
Μάλλον δεν θα έχεις ακούσει για την «επιτροπή σοφών» του Βερέμη.
Γιατί απλά βρε Fuchsia μου φτάνουμε στην αρχική μου ένσταση. Βρίσκω την παραπάνω στάση ελαφρώς υποκριτική. Ακόμα κι αν είναι 100% άθελά σου.
Γιατί δηλαδή για ορισμένες ευαίσθητες ομάδες λέξεις ή εκφράσεις να θεωρούνται «απαράδεκτες» και για ορισμένες όχι; Το “that’s gay” για μένα ακούγεται ειλικρινά πολύ πιο light απ’το «βάλε το καλάθι ρε ανάπηρε» που έχω ακούσει έκπληκτος σε αγώνα μπάσκετ, δίπλα σε ένα παλικάρι με παραπληγία…
Κι εμένα μου το έχουν φωνάξει αυτό το τελευταίο. Μια φορά είχα πιάσει και κουβέντα με έναν μεσήλικα που με έκραζε και ήταν πολύ συμπαθητικός τελικά. Άλλο αν με έλεγε βόιδο όλο το πρώτο ημίχρονο. Επί της ουσίας του ντιμπέη που λέει και η Αλέκα:
1) Οι περισσότεροι χαρακτηρισμοί που παραπέμπουν σε ομάδες ανθρώπων με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (‘βλάκες’, ‘ανάπηροι’, ‘αδερφές’ κοκ) χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: i)σε αυτούς που είναι αρνητικοί επειδή εστιάζουν σε ένα χαρακτηριστικό (πραγματικό ή μη) της εκάστοτε ομάδας που θεωρούν οι εκφορείς τους ότι είναι αντικειμενικά κατακριτέο και χαρακτηρίζει την ομάδα και ii)σε εκείνους που τονίζουν ένα γνώρισμα της ομάδας που δεν ταιριάζει με την υπό κρίση δραστηριότητα. Να τα κάνω λιανά με παραδείγματα. Κλασικός εκπρόσωπος της πρώτης ομάδας είναι η ‘πουστιά’. Οι αρρενωποί και ντόμπροι άντρακλες που γεννοβόλησαν τον όρο θέλουν να μας πουν ότι η ύπουλη ατιμία είναι χαρακτηριστικό των ομοφυλόφιλων ανδρών. Περιττό να πω ότι αυτές οι κουβέντες είναι προσβλητικές, παντελώς ανόητες και κατα περίπτωση προϊόντα ρατσισμού/σεξισμού/ιδεοληψίας κοκ. Προσοχή, όμως: υπάρχουν και θετικές εκφράσεις αυτού του τύπου που αποκαλύπτουν παρόμοιες αντιλήψεις διά της εις άτοπον: πχ ανδρισμός!
Η δεύτερη κατηγορία (μπορεί να) είναι, από ηθική άποψη, αθώα. Για παράδειγμα, η εμπροσθοφυλακή των επιχειρημάτων σας, το ‘that’s gay!’, λέγεται πολύ συχνά για να χαρακτηρίζει όχι κάτι κακόγουστο (απορώ που συμφωνείτε επ’ αυτού) αλλά κάτι θηλυπρεπές ή αταίριαστο. Και, πράγματι, σε κάποιες περιπτώσεις, η θηλυπρέπεια είναι αταίριαστη: σε έναν αγώνα ράγκπυ στην πιθανότατα λιγότερο ομοφοβική χώρα του κόσμου, την Αγγλία, ένας κολλεγιόπαις μου ανακοίνωσε μετά από μία άτολμη ενέργειά μου ‘that was gay, mate, thorougly gay’. Το θυμάμαι λόγω του ‘thorougly’ που έδωσε έναν μεγαλοαστικό αέρα στο σχόλιο. Και ένας ομοφυλόφιλος γνωστός μου, συμφώνησε απόλυτα, όταν συζητούσαμε για την στολή ενός υπερήρωα (δε θυμάμαι ποιου), ότι είναι gay=μη ανδροπρεπής και, συνεπώς, ακατάλληλη για υπερήρωα. Το ίδιο ισχύει και για το ‘ανάπηρος’ ή το ‘κουλός’ που επίσης έχω εισπράξει πολλάκις (ιδιαίτερα αυτό το ‘κουλός αριστερός’ σε δεξί layup από τα αριστερά): δεν είναι κατακριτέο να είσαι μονόχειρας, αλλά δεν μπορείς να παίξεις μπάσκετ αν είσαι. Η χρήση είναι μεταφορική και ‘αθώα’ in context.
Είπα τη μαγική λέξη: context. Μπορεί να μην τρέχει τίποτα αν αυτές οι φράσεις ειπωθούν σε μία προπόνηση 12 δίμετρων κρεμανταλάδων. Αλλά, αν δίπλα μας κάθεται ένας παραπληγικός, όπως στο παράδειγμα του Κενσάι, η αβλεψία του κρεμανταλά είναι ασυγχώρητη. Σε μια παρέα μαύρων ακούγονται 500 nigger και όλοι γελούν. Στην ίδια παρέα ένας λευκός που θα χρησιμοποιούσε τον όρο θα κατέληγε κι εκείνος μαύρος. Το έχω ξαναπραθέσει το βίντεο, αλλά ρίξτε μια ματιά στο διάλογο Pryor-Carlin επ΄αυτού. Και οι δύο, παραδόξως, έχουν δίκιο. Αλλά μόνο ο Κάρλιν πλησιάζει στην αλήθεια.
Εν κατακλείδι: κανόνες στη δεύτερη κατηγορία δεν υπάρχουν. Αν θέλουμε να τους εφεύρουμε και να τους τηρούμε απαρέγκλιτα (‘ποτέ μη λες Χ’) γινόμαστε σεμνότυφοι και άκριτα PC, που θα ‘λεγε και η Φούξια. Η ευθύνη για το με ποια συμφραζόμενα επιτρέπεται να χρησιμοποιούμε ποιες λέξεις ανήκει στο κάθε νοήμον ον – όπως και η μομφή σε περίπτωση κακής χρήσης. Εν προκειμένω, πολύ φοβούμαι πως it’s all relative.
ΥΓ: Άλλο το τι κρύβεται πίσω από την κάθε άκομψη έκφρασή μας που, παρόλα αυτά, φροντίζει να πληροί τους κανόνες: cogitationis poenam nemo patitur!
ΥΓ2: Άλλο, επίσης, το αισθητικό του πράγματος: η απαράδεκτη έκφραση ‘μόγγολο’, που κατ’ εξαίρεσιν ανέχομαι να γράψω εδώ χάριν παραδείγματος, θα έπρεπε να επιφέρει την ποινή της ατιμίας σε κάθε αξιοπρεπή Κώδικα Αισθητικής.
Πες τα ρε Κωνσταντίνε, έτσι είναι βέβαια.
Τέλος πάντων, η δική μου γενική προτίμηση είναι υπέρ του σημασιολογικού αποχρωματισμού μέσω της πληθωριστικής χρήσης. Και, όχι Κενσάι, δεν θα ήθελα να ζω σε ένα κόσμο χωρίς ανέκδοτα για ξανθιές ή Ποντίους, θα ήταν πολύ βαρετά (νταξ, μπορεί επειδή δεν είμαι ούτε το ένα ούτε το άλλο).
Δήτε και τον εύστοχο σχολιασμό του Σάουθπαρκ, που καυτηριάζει περισσότερο τις υπερβολές των καθωσπρέπει.
Πάντως, Κωνσταντίνε, η κατά περίπτωση χρήση και κρίση σε (μας) εκθέτει στην κατηγορία της υποκρισίας. Από αυτήν την άποψη η Φούξια μοιάζει συνεπέστερη.
Που είναι η υποκρισία;
ΥΓ: Συνεπής μπορεί να είναι κανείς με οποιαδήποτε αρχή, η αξία της συνέπειας εξαρτάται από την συνέπεια της αρχής. Γενικό σχόλιο αυτό.
Μη νομίζετε ότι δε συμφωνώ με την [εκτενή] ερμηνεία που έδωσε ο Κωνσταντίνος. Ιδιαίτερα η έννοια του “πλαισίου” που συζητιέται μια κουβέντα είναι πολύ σημαντική. Έχει πλάκα γιατί το θέμα αυτό το είχα αποδελτιώσει κοντά δύο χρόνια πριν. :)
Θανάση, ξέρω ότι ρεαλιστικά δεν πρόκειται να φτάσουμε ποτέ σ’αυτόν τον κόσμο γι’αυτό το αποζητάω στην πλάκα σαν σκληροπυρηνικός αριστερός που μιλάει για «αγώνες». :D
Αλλά την χαζο-υποκρισία όντως μπορούμε να την ξεπεράσουμε. Αν σ’αρέσουν τα ανέκδοτα για τους Πόντιους και τις ξανθιές, να δέχεσαι και τα αστεία για ομοφυλόφιλους ή γενικότερα τις γυναίκες. Τόσο απλά.
Μα τι gay κείμενο ανέβασε και πάλι αυτός ο Θανάσης!
Μα τι ηλίθιο κείμενο ανέβασε και πάλι αυτός ο Θανάσης!
Όποιος βρει που κρύβεται το στερεότυπο κερδίζει μια μπλούζα φούξια!
Κένσαι:
«Γιατί δηλαδή για ορισμένες ευαίσθητες ομάδες λέξεις ή εκφράσεις να θεωρούνται «απαράδεκτες» και για ορισμένες όχι; Το “that’s gay” για μένα ακούγεται ειλικρινά πολύ πιο light απ’το «βάλε το καλάθι ρε ανάπηρε» που έχω ακούσει έκπληκτος σε αγώνα μπάσκετ, δίπλα σε ένα παλικάρι με παραπληγία…»
Θα αρχίσω να πιστεύω ότι επίτηδες δε θες να καταλάβεις τι λέω! (παραπομπή πιο πάνω, *ε-χεμ*…) Πότε καλέ μου Κένσαι είπα ότι κάποιες ευαίσθητες ομάδες πρέπει να προστατεύονται και άλλες όχι? Απλά δε τυχαίνει να πιστεύω ότι «οι σοφοί» αποτελούν ευαίσθητη ομάδα! Τους ανάπηρους δε τώρα μόλις τους έβαλες στη συζήτηση και δε καταλαβαίνω γιατί πρέπει να επιλέξω ανάμεσα στο να προσβάλω (ελαφριά) τους γκέι ή να προσβάλλω (βαριά) τους ανάπηρους.
«Και ποιός σου λέει ότι δεν θα χάσει και τη σημασία «ομοφυλόφιλος» εν καιρώ και να καταλήξει να σημαίνει μόνο «κακόγουστος»; Μια φορά τη σημασία της την έχασε, δε βλέπω γιατί δε μπορεί και δεύτερη.»
Όταν συμβεί αυτό το ξανασυζητάμε. Ραντεβού στην Αναμόρφωση σε δέκα χρόνια από τώρα για να μελετήσουμε επιμελώς τυχούσες μεταβολές.
«Τα “bugs” μιας λογικής συζήτησης τα βρίσκεις μόνο όταν στρεσάρεις τον κώδικ… ερμ… τα επιχειρήματα στα άκρα τους.»
Μπορείς επίσης να προσθέσεις ένα σωρό bugs σε ένα απολύτως σώο επιχείρημα διαστρεβλώνοντάς το.
«Αλλά την χαζο-υποκρισία όντως μπορούμε να την ξεπεράσουμε. Αν σ’αρέσουν τα ανέκδοτα για τους Πόντιους και τις ξανθιές, να δέχεσαι και τα αστεία για ομοφυλόφιλους ή γενικότερα τις γυναίκες. Τόσο απλά.»
Δε γίνεται να μη μας αρέσει τίποτα από τα τέσσερα? (yes, I’m lots of fun at parties.)
«Άρα πού το πρόβλημα στο “that’s gay” που το έχω ακούσει προσωπικά από δεκάδες αμερικανάκια χωρίς κιόλας καμία υπόνοια ομοφοβίας;»
Αχ, πολύπλοκο ερώτημα… Το πρόβλημα είναι ότι επαναλαμβάνοντας «αθώα» ένα χιλιοειπομένο κλισέ ενισχύεις άθελά σου προκαταλήψεις της κοινωνίας τις οποίες βέβαια εσύ δε δημιούργησες και ενδεχομένως ούτε καν υποστηρίζεις. Το αποτέλεσμα όμως είναι ένα cognitive dissonance, όπου αντιλαμβάνεσαι την ύπαρξη επιβλαβών στερεότυπων στο περιβάλλον σου, αλλά αρνήσαι να αναγνωρίσεις ότι τρυπώνουν και στη δική σου συμπεριφορά όταν τα επαναλαμβάνεις («το ομοφοβικό πράγμα που είπα δεν είναι στη πραγματικότητα ομοφοβικό γιατί το είπα εγώ και εγώ δεν είμαι ομοφοβικός»). *Αυτό* λέγεται πράγματι υποκρισία.
Η αποδόμηση και αποκωδικοποίηση των μηνυμάτων που μας περνάει η κοινωνία είναι απαραίτητη για την συνειδητοποιημένη και ευσυνείδητη συμπεριφορά του ατόμου.
Κωσταντίνε:
«το ‘that’s gay!’, λέγεται πολύ συχνά για να χαρακτηρίζει όχι κάτι κακόγουστο (απορώ που συμφωνείτε επ’ αυτού) αλλά κάτι θηλυπρεπές ή αταίριαστο.»
Γκρρ, αν υπάρχει ένα πράγμα που με εκνευρίζει είναι να αμφισθητεί κάποιος τα αγγλικά μου! Συμφωνώ ότι το ακαλαίσθητος είναι κακή μετάφραση, αλλά το θηλυπρεπής μου φαίνεται χειρότερη, καθώς όχι απλά είναι αταίριαστη, αλλά και παραπλανητική. Βασικά νομίζω ότι σε αυτή τη φάση το γκέι έχει αποκτήσει μια ιδιότυπη σημασία που δεν αποδίδεται επιτυχώς από οποιαδήποτε ελληνική λέξη (μάλλον γιατί είναι νεοεισαχθείσα στην ελληνική γλώσσα – εμείς γενικά προτιμάμε πιο… σαφείς χαρακτηρισμούς σε αυτά τα θέματα που δεν αφήνουν ουδεμία αμφιβολία για τη νοοτροπία του ομιλητή. Γιατί να προσβάλλεις τους γκέι subversively όταν μπορείς να το κάνεις ευθέως?)
Θηλυπρεπής (effeminate) είναι ένας άνδρας όταν συμπεριφέρεται σα γυναίκα. Ένας ομοφυλόφιλος ωστόσο δε θα είναι κατ’ανάγκη θηλυπρεπής, εκτός βέβαια αν θεωρήσουμε ότι όταν κάποιος κοιμάται με άνδρες και μόνο εξ αυτού του γεγονότος συμπεριφέρεται σα γυναίκα. Προφανώς οι προκαταλήψεις εναντίον και των δύο ομάδων (γυναικών και ομοφυλόφιλων) είναι συνδεδεμένες μεταξύ τους. The same structural oppressions and privileges that entitle men over women are extended to encompass condemnation of men who resign their privileged status by adopting behaviour perceived as being feminine, i.e. (mainly) gay men. Αλλά προσωπικά θεωρώ ότι η ιδέα ότι η γυναικεία συμπεριφορά είναι κατώτερη της ανδρικής είναι ελαφρώς διαφορετική από την ιδέα ότι οι ομοφυλόφιλοι, κάνοντας σεξ με άνδρες, συμπεριφέρονται σα γυναίκες (δλδ δε θεωρώ ότι είναι κατά βάση γυναικείο χαρακτηριστικό η έλξη προς τους άνδρες) – και οι δύο είναι προσβλητικές πεποιθήσεις, αλλά για διαφορετικές κατηγορίες ανθρώπων και για διαφορετικούς λόγους.
Για να καταλήξω, σκέφτηκα τη λέξη «θηλυπρεπές», αλλά την απέρριψα καθώς μου φαίνεται κάπως ανέντιμο να προσποιηθώ ότι μια συμπεριφορά που βλάπτει μια ομάδα στην οποία δεν ανήκω εγώ (η ομοφοβία) στην πραγματικότητα βλάπτει μια ομάδα στην οποία ανήκω (μισογυνισμός). Μερικές φορές καταπατώνται και τα δικαιώματα άλλων, τι να κάνουμε, δε μπορώ να τα έχω όλα δικά μου! ;)
Το αταίριαστο πάλι πώς σημαίνει γκέι?
«Και ένας ομοφυλόφιλος γνωστός μου, συμφώνησε απόλυτα, όταν συζητούσαμε για την στολή ενός υπερήρωα (δε θυμάμαι ποιου), ότι είναι gay=μη ανδροπρεπής και, συνεπώς, ακατάλληλη για υπερήρωα.»
Διαφωνώ με τον γνωστό σου (και προτού φέρει αντίρρηση κανείς, όχι, δεν έχουν οι ομοφυλόφιλοι και σίγουρα όχι μόνος του αυτός ο συγκεκριμένος ομοφυλόφιλος την τελευταία λέξη για το τι είναι και τι δεν είναι ομοφοβικό – τουναντίον είναι απόλυτα δυνατό να είναι κανείς προκατειλημμένος εναντίον μιας ομάδας στην οποία ανήκει ο ίδιος, πχ. σεξίστριες γυναίκες υπάρχουν πολλές). Εγώ θα εντόπιζα εδώ και ένα μεγάλο μέρος τους προβλήματος: ακριβώς στην ιδέα ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι λιγότερο άνδρες από τους ετεροφυλόφιλους.
«Σε μια παρέα μαύρων ακούγονται 500 nigger και όλοι γελούν.»
Και υπάρχουν πάρα πολλοί που αμφισθητούν ότι είναι καλή ιδέα η αμερικανοαφρικανική κοινότητα (γιατί εδώ νομίζω κυρίως μιλάμε για ΗΠΑ πάλι) να αυτοπροσδιορίζεται με μια λέξη που φέρει πλεόν τόσο βαρύ αρνητικό ψυχολογικό φορτίο. Μερικές φορές κάποια context δύσκολα ξεχνιούνται και σε ακολουθούν όπου και αν πας…
«Το έχω ξαναπραθέσει το βίντεο, αλλά ρίξτε μια ματιά στο διάλογο Pryor-Carlin επ΄αυτού. Και οι δύο, παραδόξως, έχουν δίκιο. Αλλά μόνο ο Κάρλιν πλησιάζει στην αλήθεια.»
… για αυτό και εγώ συμφώνησα περισσότερο με τον Pryor.
Ως προς τα υπόλοιπα *μάλλον* *νομίζω* πως *ίσως* *μπορεί* να συμφωνώ με τον Κωνσταντίνο, με επιφύλαξη σε ό,τι αφορά τον κίνδυνο του cognitive dissonance που ανέφερα πιο πάνω (it’s all relative, but it’s not all relative to *me*).
Αθανάσιε:
«νταξ, μπορεί επειδή δεν είμαι ούτε το ένα ούτε το άλλο»
Ι think that’s what’s called the comfort of privilege.
Τουλάχιστον έχεις αυτογνωσία.
Κωνσταντίνε, σύμφωνοι για το υστερόγραφο. Η υποκρισία προκύπτει από το ότι δεν θα λέγαμε παρουσία κάποιου το ανέκδοτο, σχόλιο ή χαρακτηρισμό που θα λέγαμε απουσία του. Είναι σαν να λες κάτι κακό πίσω από την πλάτη κάποιου.
Φούξια, το πράγμα μού θυμίζει πλέον την διαμάχη των σχολαστικών ονοματοκρατών και πραγματοκρατών. Συζητούν στα σοβαρά να απαγορεύσουν την χρήση λέξεων, σαν να φταίνε οι λέξεις και όχι οι άνθρωποι, σαν να δημιουργούν οι λέξεις την κοινωνία και όχι η κοινωνία τις λέξεις. Ας χτυπήσουμε το σαμάρι λοιπόν.
«Φούξια, το πράγμα μού θυμίζει πλέον την διαμάχη των σχολαστικών ονοματοκρατών και πραγματοκρατών. Συζητούν στα σοβαρά να απαγορεύσουν την χρήση λέξεων, σαν να φταίνε οι λέξεις και όχι οι άνθρωποι, σαν να δημιουργούν οι λέξεις την κοινωνία και όχι η κοινωνία τις λέξεις.»
Φταίει η κοινωνία! Το σύστημα! Η κυβέρνηση! Εγώ πάντως όχι… Εγώ λέω ανέκδοτα με ξανθιές γιατί τις σέβομαι και για να αυξήσω την προβολή και επιρροή τους μέσω επιτυχούς branding και marketing.
«Ας χτυπήσουμε το σαμάρι λοιπόν.»
Σωστά! Μα πώς δεν το σκέφτηκα εγώ αυτό? Είμαι στόκος. Λοιπόν, προτείνω να εκδώσεις Αναγνωστοπούλειο έδικτο απαγορεύοντας κάθε είδους ρατσισμό και επιτρέποντας σε κάθε πολίτη της Αθανασούπολης να λέει ανέκδοτα με Πόντιους δίχως φόβο παρεξήγησης. Έτσι θα λυθεί το πρόβλημα μια και καλή.
[/sarcasm]
Ίσα ίσα ρε Φούξια, εγώ λέω ότι φταίνει οι άνθρωποι. Αλλά αυτά που κάνουν, όχι αυτά που λένε.
Τα λόγια είναι το πιο επιτυχημένο εργαλείο διάδοσης της προκατάληψης. Δεν είναι ανάγκη να ξυλοκοπήσεις έναν μαύρο για να είσαι ρατσιστής.
Χεχε, πρόσεξε! Δεν είπα να σ’«αρέσουν» αλλά να τα «δέχεσαι». Η διαφορά είναι ειδοποιός! Τέλος πάντων, έχω την εντύπωση πως Fuchsia είσαι έτοιμη για τον… 22ο αιώνα. Ίσως τότε να έχουν γίνει politically incorrect όλες αυτές οι εκφράσεις/εκφάνσεις.
Αλλά ειλικρινά, βρίσκω πολύ βαρετή μια κοινωνία χωρίς αστεία, ακόμα κι αν βασίζονται σε στερεότυπα. Θα είναι καλύτερη; Ίσως. Βαρετή; Σίγουρα!
Ακριβώς. Αλλά μη νομίζεις ότι αυτό δεν το γνωρίζω. Το “that’s gay” μπορεί να είναι όντως εκτός τόπου και χρόνου όταν είσαι στο Golum και πίνεις τις μπύρες σου με τους ομοφυλόφιλους φίλους σου τους Ολλανδούς. Όπως κι εγώ δεν θα σχολιάζα ποτέ σε κάποιον ασθενή μου «για τον ανάπηρο τον Ζήση που έχασε το τρίποντο»…
Αλλά ξαναγυρνάμε στην υποκρισία που ανέφερε ο Τανάις προηγουμένως. Είναι σα να το κάνεις πίσω απ’την πλάτη τους. Ή όλα ή τίποτα. Τέσπα.
Παιδιά χωρίς να θέλω να γίνω κακός νομίζω ότι έχουμε γίνει όλοι υπερβολικά ευαίσθητοι (με την κακή έννοια) σε κάποια ζητήματα χωρίς να σημαίνει ότι είμαστε πιο δίκαιοι ως προς τον τρόπο που ενεργούμε.
…και ναι εγώ είμαι ρατσιστής με τους κακούς ανθρώπους!
«Ίσως τότε να έχουν γίνει politically incorrect όλες αυτές οι εκφράσεις/εκφάνσεις.»
Μα δε θέλω να γίνουν politically incorrect, θέλω να αλλάξουν οι νοοτροπίες και συνεπώς ως αποτέλεσμα τούτου να μην ακούγονται κάφρικα αστεία.
«Αλλά ειλικρινά, βρίσκω πολύ βαρετή μια κοινωνία χωρίς αστεία, ακόμα κι αν βασίζονται σε στερεότυπα. Θα είναι καλύτερη; Ίσως. Βαρετή; Σίγουρα!»
Υποθέτω ότι εξαρτάται από την οπτική γωνία που κατέχεις: αν είσαι από τους ανθρώπους που βρίσκουν τα αστεία εις βάρος των ανάπηρων διασκεδαστικά, πράγματι φαντάζομαι πως μία τέτοια κοινωνία θα είναι πολύ βαρετή. Εγώ πάλι νομίζω πως μία κοινωνία στην οποία το χιούμορ απαιτεί τέχνη και εξυπνάδα και δεν είναι του στυλ πες και τη λέξη ξανθιά, χαχα γελάσαμε πάλι όλοι τι καλά θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρουσα.
Επειδη το προηγούμενο σχόλιο το οποίο προσπάθησα να κανω χιουμοριστικά μπορει να παρεξηγηθει ως επίθεση στον Αθανάσιο, του οποίου το κείμενο μου αρεσε, μια διευκρίνηση.
Αυτό που προσπαθησα να πω ειναι οτι το να πει κανείς καποιον ηλίθιο καθόλου δεν το βρισκω προσβλητικο για τα άτομα με διανοητική αναπηρία. Παρόλο που τρεφω συμπάθεια για τα άτομα αυτα, δεν τρέφω καμία συμπάθια για την διοανοητική τους ανεπαρκεια η οποία είναι απευκτέα. Αρα το να πω κάποιων ηλίθιο, ότι δηλαδή πάσχει από διοανοητική αναπηρία, προσβαλει των ιδιο. Εκτως αν φτασουμε σε τετοια επίπεδα πολιτικαλ κορέκτνες που αρνούμαστε να χαρακτηρίσουμε το σύνδρομο ντάουν ως αναπηρια και πούμε ότι είναι απλά μια ιδιαιτερότητα.
Από την άλλη η χρήση της λεξης γκέυ ως επίθετο για να χαρακτηρισει μια κατασταση ή ένα αντικείμενο (τι γκέυ ταινία) ή άνθρωπο ο οποίος δεν είναι ομοφυλόφιλος (πόσο γκέυ είσαι ρε) είναι προσβλητικό για τους γκέυ καθώς υποδηλωνει ότι το να ειναι κανείς γκέυ ειναι κουσούρι/αναπηρία ενώ, σε αντίθεση με την ηλιθιότητα, η ομοφυλοφιλία είναι πράγματι απλως μια ιδιαιτεροτητα.
Μα βάζεις την υποκειμενικότητα μέσα, δεν το καταλαβαίνεις; Για κάποιον που δεν είναι ανάπηρος ή δεν έχει ουδεμία επαφή μαζί τους, ένα τέτοιο «αστείο» μπορεί να ακούγεται μια χαρά. Τουναντίον, ένα φαινομενικά «αθώο» αστείο για έναν Πόντιο, καραφλό και με ξανθιά γυναίκα (!!) μπορεί να είναι εξαιρετικά ψυχοφθόρο.
Οι ευαισθησίες μας είναι ανάλογα με τα βιώματά μας. Στον 22ο αιώνα
politically incorrect == αλλαγή νοοτροπίαςπου θες κι εσύ.Πλάκα κάνεις; Εγώ φυσικά και το βρίσκω. Ηλίθιος, χαζός, βλάκας, καθυστερημένος είναι λέξεις που έχουν τη βάση τους στην ψυχοπνευματική ανικανότητα κάποιου.
Ε λοιπόν, δεν κατάλαβα, αυτά τα άτομα δικαίωμα για ζωή χωρίς περιθωριοποίηση και κοινωνικό χλευασμό δεν έχουν; Όπως ένας gay μπορεί να νιώσει άσχημα αν ακούσει το “that’s gay” για μια πράξη «ανδραγαθήματος» (που τιποτα δεν του απαγορεύει να κάνει, πχ Ιερός Λόχος της αρχαίας Θήβας), έτσι κι ένας με οριακά χαμηλό IQ μπορεί να πληγωθεί όταν ακούσει πως χαρακτηρίζουν κάποιον ανίκανο όπως αυτό.
Ε ναι! Προς τα εκεί οδεύουμε and that’s gay, dude! :D
Ειλικρινά το γράφω και να το θυμάστε: περιμένω τη μέρα που θα εμφανιστεί ο πρώτος Βουλευτής- μάλλον πρώτα σε Κοινοβούλιο του εξωτερικού (πχ Ιταλία, Ιρλανδία, κλπ)- να προτείνει νομοσχέδιο για την αφαίρεση των «ελαφρών» ανευπλοειδιών από τους αιτιολογημένους λόγους για θεραπευτική διακοπή της κύησης.
Και φοβάμαι θα γίνει στη δικιά μας ζωή, να το θυμάστε… :|
Η μόνη δικαιολογία για τα ορθογραφικά λάθη που διέπραξα στο προηγούμενο ποστ είναι ότι μόλις είχα ξυπνήσει και δεν είχα πιεί καφέ. Το ξαναδιάβασα και μου βγήκαν τα μάτια.
Κένσαι,
ΟΚ, τότε να ρωτήσω, θα έπρεπε να οδεύουμε προς ένα τέτοιο πολίτικαλ κορέκτνες? Να πάψουμε και την όποια οικονομική ενίσχυση προς αυτά τα άτομα?
Επιπλέον, “Ηλίθιος, χαζός, βλάκας, καθυστερημένος είναι λέξεις” που αποδίδουν ψυχοπνευματική ανικανότητα γενικά, ΔΕΝ έχουν τη βάση τους στην ανικανότητα κάποιου συγκεκριμένου! Αν αποκαλέσω κάποιον που έχει ανικανότητα ως ηλίθιο να μου πεις ότι τον χλευάζω. Αν αποκαλέσω κάποιον ο οποίος έκανε ένα ατυχές σχόλιο ή αφελή συλλογισμό ως ηλίθιο ουδόλως αποτελεί χλευασμό για το άτομο με αναπηρία. Και να είσαι σίγουρος ότι αν το άτομο αυτό καθόλου δεν θα προσβήθεί διότι δεν έχει επίγνωση της κατάστασής του, όπως ο θείος μου που έχει ελαφρά διανοητική καθυστέρηση, ο οποίος μάλιστα έχει αποκαλέσει ο άλλα άτομα ως ηλίθια χωρίς να αισθάνεται ότι ο ίδιος ανήκει στην κατηγορία των ηλιθίων.
Άλλο παράδειγμα. Δηλαδή αν παίζω ποδόσφαιρο με κάποιον ο οποίος κάνει μια άστοχη ενέργεια και του πώ, “καλά κουτσός είσαι?” θα αποτελεί αυτό προσβολή για τους κουτσούς? Δεν είναι αλήθεια ότι ένας κουτσός θα δυσκολευτεί να παίξει ποδόσφαιρο? Η διανοητική η σωματική αναπηρία είναι μια δυσάρεστη κατάσταση, σωστά λοιπόν αποδίδει κανείς στη λέξη αρνητική σημασία. Αντίθετα, αν πω τι γκέυ κατάσταση είναι αυτή σαφώς και εκφράζω στερεότυπα καθώς αποδίδω αρνητικό νόημα σε μια “ουδέτερη” σεξουαλική προτίμηση.
Δηλαδή να τυπώσουμε μπλουζάκια που να λένε “I am dumb and I am proud” ή να οργανώσουμε “Retardation Pride parade?” Έ όχι ρε παιδιά! :)
Σε μένα το λες; Στην Fuchsia να το πεις!!
Με τη λογική σου απ’τη στιγμή που δεν απευθύνομαι σε κάποιον ομοφυλόφιλο μπορώ να χρησιμοποιώ κάθε υποτιμητική λέξη γι’αυτούς χωρίς κανένα πρόβλημα. :)
Προς αποφυγή παρεξηγήσεως… μαζί σου είμαι! Φυσικά και δεν θέλω να φτάσουμε σ’αυτό το σημείο, αλλά αν φτάναμε δε μπορώ να σου απαντήσω αν θα ήταν καλύτερος ή χειρότερος ο κόσμος. Δεν ξέρω, θέλω να το δω. Αντίστοιχα σκέψου: αμφιβάλλω πολύ αν τις δεκαετίες πχ του ’50-60 (πολύ πριν το Castro του San Francisco, Harvey Milk, κλπ) πίστευαν ποτέ στην Αμερική και ακόμα περισσότερο στην Ελλάδα ότι μια μέρα οι ομοφυλόφιλοι θα έχουν τόσα πολλά αναγνωρισμένα «δικαιώματα» ώστε να απαιτούν να μην τους κοροϊδεύουν. Δια νόμου (αντι-σεξιστικοί) μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις!
Οι καταστάσεις αλλάζουν… never say never!
«Σε μένα το λες; Στην Fuchsia να το πεις!!»
Κένσαι, θα αρχίσω να πιστεύω ότι με δουλεύεις. Στο τρίτο ποστ μου εξήγησα ότι δε θεωρώ ότι η λέξη ηλίθιος λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο όπως η λέξη γκέι – μάλιστα χρησιμοποίησα το ίδιο επιχείρημα που τώρα πρόβαλε και ο Κώστας ότι οι διανοητικά καθυστερημένοι δεν ταυτίζονται με την λέξη ηλίθιος με τον ίδιο τρόπο όπως οι ομοφυλόφιλοι με την λέξη γκέι – αυτό είναι δικό σου κατασκεύασμα – και είπα επίσης ότι η λέξη ηλίθιος για μένα σχετίζεται περισσότερο με την εθελούσια άρνηση του ατόμου να καταλάβει και όχι με αντικειμενική αδυναμία. Σε παρακαλώ πάρα πολύ ξαναδιάβασέ τα επιχειρήματά μου γιατί η συζήτηση οδεύει σε κύκλους και έχω την εντύπωση ότι δεν έχεις μπει στον κόπο να κατανοήσεις τη θέση που υποστηρίζω καθόλου.
Το μόνο πράγμα στο οποίο μάλλον διαφωνώ με τον Κώστα είναι στη πιθανότητα ένας διανοητικά αδύναμος να μην έχει επίγνωση της κατάστασής του – μερικοί, ακόμα και με βαριές παθήσεις, έχουν, ενώ είναι δυνατό να νοιώσει άσχημα αν χρησιμοποιηθεί εις βάρος του η λέξη και κάποιος με πολύ πιο ελαφριά μαθησιακά προβλήματα όπως π.χ. δυσλεξία. Επίσης θεωρώ ότι είναι γενικά εξυπηρετικό προς τα άτομα με ψυχοπνευματική ανικανότητα αν η κοινωνία δεν τα αντιμετωπίζει ως «ηλίθια» (παρ’όλο που προφανώς έχουν χαμηλό IQ), αλλά ναι, ως άτομα με μία ιδιαιτερότητα – χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόκειται για μια ιδιαίτερα λυπηρή και απευκταία κατάσταση (δηλ. να μην αφήνουμε την αξιολόγηση που δίδουμε στην ψυχοπνευματική ανικανότητα ως φαινόμενο να μας επιτρέπει να φερόμαστε άσχημα στα άτομα που πάσχουν από αυτή – η ανικανότητα είναι κακή, αλλά δεν είναι κακό να έχεις ανικανότητα). Αλλά εν πάσει περιπτώσει σίγουρα δε θεωρώ (επαναλαμβάνω!) ότι αποκαλώντας κάποιον ηλίθιο προσβάλλουμε τους διανοητικά ασθενείς!
«Μα βάζεις την υποκειμενικότητα μέσα, δεν το καταλαβαίνεις; Για κάποιον που δεν είναι ανάπηρος ή δεν έχει ουδεμία επαφή μαζί τους, ένα τέτοιο «αστείο» μπορεί να ακούγεται μια χαρά.»
Δηλαδή, αν εγώ δε έχω κανέναν μαύρο γνωστό ή φίλο και δε βρίσκεται κανένας μαύρος παρών στη συζήτηση, μπορώ να κάνω ελεύθερα αστεία κατά των μαύρων? Κένσαι, προφανώς πρόκειται για υποκειμενική εκτίμηση! Δεν αμφιβάλλω ότι σε μερικούς ανθρώπους αρέσουν πολύ τα αστεία με μαύρους και ανάπηρους – απλά εξηγώ ότι εγώ αυτούς τους ανθρώπους τους αξιολογώ αρνητικά από ηθικής απόψεως.
Εννοείται! :D
Πέρα απ’την πλάκα. Αν δεν κάνεις αστεία για μια ομάδα προσώπων (καραφλούς, ξανθιές, κλπ) απουσία μελών της θα είσαι πραγματικά το πρώτο άτομο που γνωρίζω.
Παρεμπιπτόντως και οι καραφλοί είναι «τριχολογικά ανάπηροι» γι’αυτό λίγα λόγια…
Κένσαι, τα παίρνω όλα πίσω! Μόλις άκουσα το πρώτο ανέκδοτο με ξανθιά που μου άρεσε. Ιδού:
Q: What do you call a blonde who flies a plane?
A: A pilot, you misogynist jackass.
Haha, cracks me up… :)
(Επεξήγηση: δεν παίρνω τίποτα πίσω. Ο λόγος που αυτό το ανέκδοτο είναι αστείο είναι γιατί βασίζεται στην αναστροφή του συνηθισμένου μοτίβου που συναντάμε στα ανέκδοτα με ξανθιές (τουτέστιν ότι οι ελκυστικές γυναίκες είναι χαζές και οι ξανθιές εξ ορισμού ελκυστικές και συνεπώς χαζές by default) και με αυτόν τον τρόπο διαφωτίζει την προσβλητική και σεξιστική νοοτροπία που αποτελεί το ουσιώδες στοιχείο τους και που απαιτείται να συμμερίζεται ο αποδέκτης προκειμένου να αναγνωρίσει την κωμικότητά τους).
Fuchsia,
τότε οπωσδήποτε επισκέψου αυτή τη σελίδα!!
http://www.innocentenglish.com/best-funny-jokes/smart-blonde-jokes-jokes-about-smart-blondes.html