Μεταξύ 30 Μαρτίου και 13 Απριλίου 2011 θα διεξαχθή η απογραφή του πληθυσμού της χώρας, δέκα χρόνια μετά την τελευταία απογραφή του 2001. Η απογραφή εκείνη ήταν η πρώτη που είχα ζήσει σαν ενήλικος και σαν υπεύθυνος ενός χωριστού νοικοκυριού, θυμάμαι δε ότι μου είχε αφήσει μια ξινή γεύση: δεν με είχαν ρωτήσει για τίποτε από όσα με ενδιέφεραν.
Ποια ήταν αυτά; Και γιατί θα έπρεπε να ενδιαφέρουν μια απογραφή πληθυσμού;
α. Ποια είναι η εθνικότητά σου;
Προσοχή: όχι η ιθαγένεια, αλλά η εθνικότητα. Όχι τι λένε τα χαρτιά, αλλά τι λέει η καρδιά, όχι ο νομικός δεσμός, αλλά η προσωπική ένταξη.
Κανονικά το κράτος δεν (πρέπει να) ενδιαφέρεται για την εθνικότητα, παρά μόνο για την ιθαγένεια [παρά μόνο, έχω την άποψη, στο πλαίσιο μιας εθνικής αντίρρησης συνείδησης στην στρατιωτική θητεία, είχα γράψει κάτι σχετικά τον καιρό των δεινοσαύρων, αλλά χάθηκε στα αφρισμένα κύματα του διαδικτύου]. Αλλά για την τελεσφορώτερη χάραξη πολιτικής, αλλά και απλώς για να ξέρουμε την αλήθεια σαν καλοί κουτσομπόληδες ενημερωμένοι πολίτες, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε πόσοι (Σλαβο)Μακεδόνες υπάρχουν, πόσοι Τούρκοι, πόσοι δεν ξέρω και γω τι.
Πόσοι απάτριδες, γιατί όχι;
Ενδιαφέρον θα ήταν ακόμη να ανιχνευθή η διαστρώματωση και ιεράρχηση δύο ταυτοτήτων, μιας εθνικής και μιας εθνοτικής, π.χ. Έλληνας και Αρβανίτης, Πομάκος και Έλληνας, Τούρκος και Πομάκος. Υπάρχουν τουλάχιστον δεκαεφτά τρόποι να είμαστε αυτό που είμαστε!
Αν μη τι άλλο, οι ακραίοι ένθεν κακείθεν θα εβουλλώνοντο, ήτοι θα σταματούσαμε να ακούμε για την “σκοπιανή μειονότητα“, αλλ’ ομοίως και για τους “2.000.000 καταπιεσμένους Μακεδόνες”.
Εθνικόν το αληθές. [Αλλά και φιλελεύθερον]
β. Ποια είναι η μητρική σου γλώσσα;
Τα έχω ξαναπεί εδώ και εδώ: Αν πρόκειται να πάρουμε στα σοβαρά τα δικαιώματα όσων έχουν διαφορετική μητρική γλώσσα από την ελληνική, στον βαθμό που το επιθυμούν φυσικά, πρέπει να αποκτήσουμε αρχικά μια χονδρική δημογραφική εικόνα τους. Θα ήταν δυνατόν επίσης συναρπαστικό, ευκαιρίας δοθείσης, να διευκρινιστούν και άλλες πολύ ενδιαφέρουσες γλωσσικές λεπτομέρειες, για παράδειγμα πόσο χρησιμοποιείται η μητρική και πόσο η ελληνική, σε ποια περιβάλλοντα και υπό ποιες προϋποθέσεις. Αλλά αυτό θα ήταν πολύ, ας αρχίσουμε από τα βασικά.
γ. Ποιο είναι το θρήσκευμά σου;
Αλλά μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα μπορέσω να δηλώσω “ορθοδόξος άθεος“!
Πέρα από την πλάκα, η απογραφή του θρησκεύματος έχει μάλλον μόνο ιστορική σημασία, χωρίς να υποτιμώ την πολιτική της αξία. Αλλά έστω και για τον ιστορικό του μέλλοντος, τάσσομαι υπέρ.
δ. Επιθυμείς να γίνης δωρητής οργάνων;
Εντάξει, αυτό είναι μάλλον το πιο σοβαρό. Θεωρώ ότι κάθε ενήλικος πρέπει τουλάχιστον μια φορά στην ζωή του, καλύτερα δε πιο συχνά, να έρχεται αντιμέτωπος με την διλημματική επιλογή να γίνη ή να μην γίνη δωρητής οργάνων. Είναι ο μόνος τρόπος να αυξηθή ο αριθμός των προσφερόμενων οργάνων (καλά, υπάρχουν κι άλλοι!), χωρίς να θίγεται παρά ελάχιστα η ελευθερία του υποψήφιου δωρητή, με μια απλή παρώθηση, χωρίς καταναγκασμό, απλώς ζητώντας μια μικρή ενημέρωση και μια ελάχιστη δαπάνη του χρόνου του.
Αξίζει τον κόπο.
Λυπάμαι, αλλά η απογραφή δε στοχεύει σε τούτα. θυμάμαι παλαιότερα οι ερωτήσεις περιελάμβαναν πολλές χαζές ερωτήσεις. Τελευταία και είναι λιγότερες και σημαντικότερες και τίθεται η δυνατότητα διασταύρωσης.
ενδιαφεροντα αυτα, το δωρητης οργανων θαπρεπε να το ρωτανε οταν παιρνεις αδεια οδηγησης οπυ ειναι δυστυχως και ο πιο πιθανος τροπος να γινεις οντως δωρητης (μπρρρ), οχι στην απογραφη που τελικα ειναι ανωνυμη διαδικασια (δεν κρατανε το ονομα σου υποτιθεται).
Βασικά και κάθε χρόνο να ερωτάσαι με την φορολογική σου δήλωση δεν θα έκανε κακό.
Πάντως, η δήλωση θρησκεύματος θα βοηθούσε στην επικαιροποίηση αυτού του ενδιαφέροντα άτλαντα:
http://www.laprocure.com/livres/l-atlas-des-religions-hors-serie-vie-monde_5552950690435.html
Διαρκούσης της απογραφής, που φυσικά δεν θίγει κανένα από τα ζητήματα της ανάρτησης, έχουμε πλέον και τις πρώτες συνωμοσιολογίες.
Οι συνωμοσιολογίες εμπεριέχονται στην απάντησή μου στον Αρ. Χατζή;
Όντως όχι, έβαλα λάθος σύνδεσμο. Ήθελα να παραπέμψω σε ένα άρθρο που (αντι)μπάζζωσα εδώ, το οποίο αυτήν την στιγμή φαίνεται να έχη διαγραφή στην πηγή του. Κρίμα, γιατί είχε πλάκα.
Α, δεν ήταν γκρίζα διαφήμιση δηλαδή. Καλά.
Πάντως, δυστυχώς με την υπό εξέλιξη απογραφή χάθηκε η ευκαιρία να τεθούν κάποια πιο σημαντικά ερωτήματα, σαν αυτά που θέτει ο ΑΑ. Σε σύγκριση με την προηγούμενη απογραφή είχαμε τώρα απλώς …ολίγον από Τίνα και τίποτε άλλο. Απογοήτευση.