Χείμωντρο: Όχι θέρετρο ντε, χείμωντρο!
Λιφιστολόγος: Επειδή δασύνεται το αρχικό φωνήεν του β΄ συνθετικού, ο σχολαστικός συνιστολόγος μετατρέπει το ψιλό χειλικό στο αντίστοιχο δασύ του και απολαμβάνει την ομορφιά ενός συνθέτου που δεν ξέρει τι σημαίνει. Ας το δούμε και αυτό: Λέμε λιποτάκτης, λιπομάρτυρας, λιπένορκος, λιπόστρατος, λιποβαρής, λιπόσαρκος και φυσικά λιπόθυμος. Α, εύρηκα: λιφιστολόγος είναι ο εγκαταλιπών την συνιστολογικήν τάξιν, κάτι σαν τον Θεόδωρο δηλαδή.
Ανταγκώνας: Κάπως πρέπει να λέγεται αυτό, κάποιος ιατρικός όρος θα υπάρχη, απλώς δεν τον ξέρω. Εννοώ το εσωτερικό μέρος του χεριού στο ύψος του αγκώνα. Εκεί που γαργαλιόμαστε ντε!
Φυγότεκνος: ΚΤ, αφιερωμένο από μένανε για τα σένανε! [Μάλλον πρέπει να γράψω κανένα νέο πολεμικό λόγο κατά φυγοτεκνίας]
Κοινότυπος: Προσοχή, όχι κοινότοπος! Κοινότυπος είναι ό,τι λέει η λέξη, ένας κοινός τύπος που εμφανίζεται σε πρόσωπα, καταστάσεις, γεγονότα κ.λπ., ένα πάττερν σαν να λέμε.
Τετριμμενοποίηση: Δύσχρηστο και δύστροπο, αλλ’ όμως αναγκαίον για την απόδοση των Verharmlosung/trivialisation/banalisation της νεομισαλλόδοξης αντιμισαλλόδοξης νομοθεσίας.
Οι παιδικές
Μωρόφωνο: Μα τι έχουν σκαρφιστή πια οι διαβόλοι… Ενδοεπικοινωνία σου λέει, μπέιμπι φόουν, βάζεις την μία συσκευή δίπλα στο μωρό και παίρνεις την άλλη για να δης τηλεόραση, απλώνεις την αρίδα σου, ανοίγεις την μπίρα και τσουπ!, βάζει τα κλάματα το μωρό, το ακούς στο μωρόφωνο και αμέσως φωνάζεις: “Γυναίκαααααααα, το μωρό, τρέξε, κλαίει το μωρό!”. Σπουδαία εφεύρεση.
Κουνίστρα: Αμ το άλλο… Καταπληκτικό πάρκινγκ μωρών, ριλάξ σου λέει ο άλλος, βάζεις το μωρό, σε κοιτάει σαν μωρό [εδώ υπάρχει λεπτό σημασιολογικό παιχνίδι λέμε!], το κουνάς σιγά σιγά στην κουνίστρα του, πάει το μωρό, αποκοιμήθηκε. Πίνουμε την μπίρα που λέγαμε.
Κομματιαστό: Αυτό πάλι είναι για μικρά παιδάκια κάθε ηλικίας. Μικρά παιδάκια που δυσκολεύονται κιόλας να πούνε πάζλ, δύσκολη και δυσπρόφερτη βαρβαρική λέξη, πφ, ενώ είναι προφανές ότι ένα παιχνίδι που αποτελείται από πολλά κομματάκια, πάρα πολλά κομματάκια, πάρα πάρα πολλά κομματάκια, είναι και λέγεται κομματιαστό, για να σου κάνη τα νεύρα κομμάτια, ειδικά όταν ψάχνεις να βρης ποιο ρημαδοκομμάτι λείπει.
Αγαπητότατέ μου Αθανάσιε,
Σε ευχαριστώ για την λέξη που μου αφιερώνεις. Διορθώνω όμως τον σύνδεσμό στον οποίο παραπέμπεις, ο σωστός είναι εδώ και, φοβούμαι, σε διαψεύδει τραγουδιστά.
υγ1: Ξαναδιάβασε το άρθρο μου για το γάμο, διότι μόνο κατά της τεκνοποιήσεως δεν στρέφομαι εκεί.
υγ2: Βάλε το τραγουδάκι που έγραψα για τον ανιψιό μου τον Ιάσονα στους αγαπητούς μου, Ειρηνούλα και Γιαννάκη, να το ακούσουν, ώστε να στηρίξουν σε αυτό την μελλοντική επανάστασή τους! ;-)
υγ3. Κάτω τα χέρια από τον αγαπητό μου Θεόδωρο. Κάλλιο λιφιστολόγος παρα υφιστολόγος.
υγ4. Μην γράφεις άλλους πολεμικούς, γιατί θα με κάνεις να γράφω ένα τραγούδι ανα πολεμικό σου, και μου είναι δύσκολο.
Ε καλά, φυγόγαμος τότε! :-Ρ
ΑΑ,
Ο ανταγκώνας λέγεται και μισγάγκεια (…απερινόητη κατά Ζουράρι).
Κτ,
…δεν αντέχεις, ε: :-)
Μα ποτέ δεν άντεχα Λεκτοράτιε (τον Αθανάσιο)…
;-)
Θα σε χαρακτήριζα δυσαθανάσιο!
…μάλλον κρυπταθανασιολάγνο!
Αν δεχτούμε το μωρόφωνο (γιατί το το έχεις με όμικρον?) , αναρωτιέμαι πώς θα πεις το camera baby monitor (δίνει εικόνα, ήχο και θερμοκρασία από το δωμάτιο του μωρού).
Απλό λάθος το ο, το διώρθωσα.
Τα νεύρα μου, δεν έχω καμία όρεξη να ξέρω τι κάνει το μωρό κάθε στιγμή της ζωής του! Μια χαρά τα περνάμε και χώρια! :-Ρ
Αυτό λέγεται μωρενημερομμάτιον ΑΚΜ.
Όσο για μένα, είμαι απλώς, αθανασισμένος (κατά το αγανακτισμένος).
kt πολύ καλό το μωροενημερομμάτιον μεν.. αλλά μέχρι να πω”πιάσε μου το μωροενημερομμάτιο” θα μπουρδουκλωθεί η γλώσσα μου πιο πολλές φορές και από το μωρό :)
Άθανάσιε, είναι για συγκεκριμένες στιγμές..Αυτές που το βάζεις για ύπνο και αυτό κλαίει μέχρι σκασμού, προσπαθεί να σκαρφαλώσει του κρεβατιού τα κάγκελα και άλλα απεγνωσμένα, ενώ εσύ κατ’έντολή του παιδιάτρου δεν πρέπει να μπεις στο δωμάτιο να ελέγξεις την κατάσταση -αν σε δει δε θα το πάρει απόφαση να κοιμηθεί. Βασικά, βοηθά τη μάνα να αποφύγει το νευρικό κλονισμό, αποδειξη οτι έιναι η μόνη συσκευή που η αδερφή μου μπαίνει στον κόπο να φορτίσει. Η αδερφή μου θα το έλεγε και μητροσωτήρα.
απλα μωροματι?
παντως εχει πλακα ποσο λιγες μαναδες εχουν απο μονες τους το ενστικτο να αφησουν το παιδι να κλαψει μεχρι να κοιμηθει (ferberization που λενε) χωρις να το νταντεψουν
Ναι ΑΚΜ μου, συμφωνώ
Αλλά με το «μωρενημερομμάτιο» μπορείς να γράφεις στιχάκια, του στιλ:
«Μωρενημερομμάτιο-μωρενημερομμάτιο
/κλεισμένος στο δωμάτιο/διαβάζω Αθανάτιο /
Ζηλώσας τον Οράτιο/γράφω στο Λεκτοράτιο/
«Είναι βαρύ κεσάτιο/του γάμου το παλάτιο»/
Επιπλέον, θα μαθαίνεις στο μέλλον ωραίους γλωσσοδέτες στο μωρό, τους οποίους θα απαγγέλεις στο σύζυγό σου, αξιοποιώντας την αμφισημία της λέξης «μωρό» και δίνοντάς του κουράγιο να εποπτεύει τον/την απόγονο, όσο εσύ θα γράφεις στην Αναμόρφωση:
«Μείν’ ενήμερο μωρό, με το μωρενημερόμμα, μέρα-μήνα το μωρό δεν ειν’ ήμερο ακόμα»
Υγ. Μπορούμε όμως και να μείνουμε στις ανέμπνευστες γλωσσοκατασκευές του Αθανασίου, γιατί de gustibus…
Προτείνω για το εν λόγω μαραφέτι τη λέξη τηλεβρεφοσκόπιο.
Με τηλεβρεφοσκόπιο τον μπόμπιρα τηρώ
γράφω στην Αναμόρφωση και δεν ανησυχώ…
Ασφαλώς συντάσσομαι με τον Μύρωνα.
Η λέξη του είναι απολύτως επιτυχημένη και τον συγχαίρω, :-)
SG, το μωρομάτι μου θύμισε ένα λιγότερο high-tech και χρηστικό μωρουδιακό gadget, το γνωστό ματάκι. Άσε δε που τί ρίμα να κάνεις με αυτό? Πιάσε μωρό το μωρομάτι/να δούμε αν η κόρη έκλεισε μάτι/ να πάμε και ‘μεις προς το κερβάτι/ αν δεν την έχει πιασει πάλι μάτι.. Μπα, δε χωραέι η Αναμόρφωση πουθένα και αρχίσαμε τις δεισιδαιμονίες.
Ε, το ένστικτο μάλλον λέει ότι όταν ακούς κάποιον να κλαίει κάτι πρεπει να κάνεις. Το empathy (όπως ορίζεται στα αγγλικά) λένε οτι έιναι ιδιαιτέρως αναπτυγμενο στις γυναίκες, ίσως για αυτό δεν τη θεωρείς τόσο ενστικτώδη αντίδραση. Μάλλον μακροπρόσθεσμα το ένστικτο επιβίωσης της ίδιας της μάνας πρέπει να την αποτρέψει να τρέχει, αλλά την ώρα της κρίσεως η ψυχραιμία την κάνει εύκολα. Άσε δε, που αυτές οι μέθοδοι δεν επιτρέπουν και στον πατέρα να απολαύσει με ησυχία την μπύρα του και μωρουδιασμένος (κατα το αθανασιασμένος, που έιναι κατά το αγανακτισμένος), μπορεί να αρχίσει τις θεωρίες περί αυτοπραγμάτωσης κατα ΚΤ και να θέλει να την κάνει. Άντε να αντιμετωπίσει 2 κρίσεις ταυτόχρονα η έρημη η μάνα. -Ναι, φτηνό χτύπημα κάτω από τη μέση στον ΚΤ.
Μεταξύ μωροενημερομματίου (και αυτό δε θα ήθελε ω?) και τηλεβρεφοσκοπίου τώρα αμφιταλαντεύομαι..Μάλλον το πρώτο γιατί ξέρουμε με σιγουρία οτι ο ΚΤ μπορεί να τραγουδήσει καλά τις σχετικές ρίμες και έτσι η λέξη να διαδοθέι στην επικρατεια μέσω επικείμενου άσματος.
Επικείμενο Άσμα δεν έχει ΑΚΜ, αλλά μην απογοητεύεσαι.
Έχεις τον γλωσσοδέτη με την σύντμηση “μωρ-ενημερόμμα” [«όμμα» αντί «ομματίου», το δε ο (ή ω) δεν μου χρειάζεται στη λέξη] και προτείνω να κατοχυρωθεί ως νέα λέξη το μυρώνειον «τηλεβρεφοσκόπιο», συνεχίζοντας το ποίημα του δημιουργού του. Ο Μύρων, υποθέτω από σεμνότητα, δεν το παρέθεσε ολόκληρο -το παραθέτω όμως εγώ γιατί αποδεικνύει τόσο την ποιητική δυναμική του νέου όρου ώστε να διαδοθεί στην επικράτεια όσο και την γονιμότητα του όρου αυτού, που γεννά νέους…)
Με τηλεβρεφοσκόπιο/
τον μπόμπιρα τηρώ/
γράφω στην Αναμόρφωση/
και δεν ανησυχώ/
Εκεί ο Αθανάσιος/
λέξεις καινούριες τάζει/
που όμως ειν’ ανέμπνευστες/
κι ουδείς τις εξετάζει /
(και μόν’ ο Λεκτοράτιος/
τους ρίχνει κανα βλέμμα/
Που τέκνα δεν εντάντεψε/
κι έτσι αργεί ηρέμα)/
Κι ο ΚΤ τις λοιδορεί/
μα όχι από κακία/
Ούτε κι από εχθρότητα/
μηδέ κι από ζηλεία/
Μα επειδή στου ιστολογείν/
Την έξιν εθισμένος/
Τα σχόλια συνήθισε/
κι ας είναι τώρα ξένος/
Κι ας έχει φύγει οριστικά/
από του Blog τα μέρη/
Με τηλεblogoσκόπιο/
που ο Μύρων έχει φέρει/
Θα τα τηράει έξωθεν/
τ’ Αθανασίου πάθη/
(Που τα γελάει κι ο Θόδωρος/
απ’ της καρδιάς τα βάθη…)
Τηλεblogoχειροκροτώ :)
Δείτε παρακαλώ κι εδώ.
Φαίνεται ότι η συζήτηση για την απόδοση του baby monitor έχει απασχολήσει κι άλλους πριν από μας.
Ναι, αλλά εμείς έχουμε δίκιο! ;-)
Όντως ενδοεπικοινωνία λέγεται συνήθως στα ελληνικά.
Εκτός απο δίκιο, εδώ έχει και ποιήματα :)
Το ενδοεπικοινωνία -όπως αναφέρεται και στη σχετική συζήτηση, μάλλον παραπέμπει στη δυνατότητα ύπαρξης αμφίδρομης επικοινωνίας, ενώ κατι τέτοιο (στο δικό μας τηλεβρεφοσκόπιο at least) δεν είναι δυνατόν.
Πάντως τόσο το “βρεφόφωνο” όσο και το “βρεφοσκόπιο” έχουν συζητηθεί εκεί παιδιά.
Οπότε ήρθαμε (πάλι;) δεύτεροι και μας σώζει απλώς, η ….αναμορφωτική αυτοπεποίθησή μας.
υγ1. ΑΚΜ, χαίρομαι που σου αρέσουν τα ποιήματα. Αλλά, θυμίζω, ότι απλώς αντέγραψα τον Μύρωνα (που είναι κάπως ευαίσθητος και δεοντολογικός, και δεν ήθελε να την “πει” στον αθανάσιό μας…Περίεργο. Εγώ μόνο για κάτι τέτοια ζω!)
υγ2. Ξαναγυρνώ στο blogενημερομμάτιό μου και σιωπώ…
Νόμιζα ότι το “κοινότυπος” υπήρχε. Ο Μπαμπινιώτης το επισημαίνει ως λάθος χρήση αντί του “κοινότοπος”. Οι Liddell Scott δεν το αναφέρουν. Το Ελληνοαγγλικό λεξικό του Πελεκάνου το αναφέρει και το μεταφράζει ως “trite, stereotyped”. (Αν)’Αβυσσος η γλώσσα!
Το “Κομματιαστό” (παζλ) θα μπορούσε να ονομαστεί και “τεμαχιοπαίγνιον”