Συνεχίζω μεσούντος του θέρους και του έρωτος την ανάλαφρη λεξιποιία και καλό θα ήταν να διατυπώσω καναδυό αυτονόητες προειδοποιήσεις. Πρώτον, προφανώς γράφω όσα γράφω με ιλαρή διάθεση και έτσι ελπίζω να προσλαμβάνωνται. Δεύτερον, δεν έχω ψάξει λεξικά ή γούγλη, οπότε καθόλου απίθανο οι δήθεν καινούργιες λέξεις ήδη να υπάρχουν. Τόσο το καλύτερο!
Ας δούμε λοιπόν την καινούργια σοδειά:
Φλυαρητήρι: Ας ονομάσουμε έτσι κάθε είδους τσατ και παρόμοια όργανα του διαβόλου, όπως το παράπλευρο CyberWormhole.
Πάναστρος: Όταν δεν έχει φεγγάρι, ο ουρανός δεν είναι απλώς έναστρος, είναι πάναστρος. Παρεμπιπτόντως, ο πάναστρος ουρανός είναι στην πραγματικότητα εφταχίλιαστρος, πφ, χαρά στο πράμα.
Βρεφωρός: Αν πυλωρός είναι ο φρουρός της πύλης, κηπουρός αυτός που φροντίζει τον κήπο και τιμωρός όποιος κήδεται της τιμής, τότε βρεφωρός ασφαλώς είναι κάθε είδους μπέιμπυ σίττερ. Παρομοίως, βρεφωρείο είναι το δωμάτιο όπου αλλάζουμε το μωρό και το συναντάμε κυρίως σε πολυκαταστήματα ή εμπορικά κέντρα και άλλα παρόμοια άντρα του καπιταλισμού. Το ανώτατο στάδιο του βρεφωρού είναι μάλιστα ο βρεφοκράτωρ.
Χωρητικός: Υποχωρητικότητα είναι η ιδιότητα του υποχωρητικού, οπότε η χωρητικότητα είναι η ιδιότητα του χωρητικού, εκείνου δηλαδή που διαθέτει επαρκή χώρο. Μια χωρητικώτατη βαλίτσα έδωσε το έναυσμα στον Π.Γ. να δημιουργήσῃ την λέξη.
Απεταξαμηνίζομαι: Στην ακολουθία της βάφτισης ο ανάδοχος αποτάσσεται τον Σατανά, αλλά στην πραγματικότητα δεν του καίγεται καρφί για τον Σατανά, το μόνο που θέλει είναι να συνεχίσῃ με το μυστήριο για να πάῃ καμιά φορά στο φαΐ και την συναφή ευωχία. Γνωρίζει όμως ότι το lip service δεν το γλυτώνει, οπότε αποτάσσεται στα λόγια, ίσα ίσα για να τον ακούσουν όλοι και να ησυχάσουν, όπως ας πούμε όταν λέμε «Και φυσικά εσύ είσαι η γυναίκα της ζωής μου!» ή «Το Κυπριακό είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής». Απεταξαμηνιζόμαστε και ξεμπερδεύουμε.
Ενημέρωση 31Αυγ09: Προσθέτω και δύο ακόμη θερινές λέξεις, σαν μικρό αποχαιρετισμό στο φετινό καλοκαίρι!
Γυμνίζω: Τι κάνουν οι γυμνιστές; Γυμνίζουν ασφαλώς, όπως σοφά διέκρινε ο φίλος Θεόδωρος.
Βυθαψία: Εκεί που κολυμπάς με την γκόμενα, προσπαθώντας να την παρασύρης τεχνηέντως στα βαθιά και στα άπατα, της λες “τι νομίζεις, πιάνω πάτο;”. Εκείνη φρίττει, α πα πα, αδύνατον τόσο βαθιά να βουτήξης και να πιάσης πάτο. Με μερικές γενναίες απλωτές εις βάθος όμως την διαψεύδεις, εκτελείς την βυθαψία σου και η γκόμενα είναι σερβιρισμένη προς κατανάλωση.
επ ντροπη, ωραιες οι καινουριες λεξεις αλλα η φραση lip service που κολλαει? θελω μεταφραση στα θανασικα!
Θανάση, κομίζοντας για άλλη μια φορά γλαύκας, το ‘βρεφωρός’ υπήρχε, αν θυμάμαι καλά, ως εμβρυωρός στο οικογενειακό δίκαιο του Αστικού Κώδικα, αλλά δεν έχω αυτή τη στιγμή τον Κουμάντο πρόχειρο να με διαφωτίσει. Ως θεσμός καταργήθηκε με τη μεταρρύθμιση του 1983.
ΥΓ: Δεν είναι πάντως λίγο να συμπίπτουμε γλωσσικά με τους μεγάλους εκείνους στυλίστες της ελληνικής γλώσσας. Φυσικά το λέω χωρίς ίχνος ειρωνείας, μην παρεξηγηθώ.
SG, απεταξαμηνισμός είναι το λιπ σέρβις! Σκέψου το λίγο, υπάρχει νομίζω μια αναλογία.
Μύρωνα, εμβρυωρός, σωστά, κάτι μου θυμίζει!
Αθανάσιε …καλό φθινόπωρο!
Θέλω να σου χαρίσω, δημοσίως αυτή τη φορά, κάποιες – άσχετες με τα ανωτέρω – λέξεις, που τίθενται φυσικά στην κρίση σου:
Ως τελών εν επιτρεπτή κατά το δίκαιο διγαμία – με την αυτήν γαρ γυναίκα …πάντα επιτρέπονται – έχεις βιώσει ασφαλώς στο πετσί σου το οδυνηρό έθιμο του ορυζοβολισμού. Βεβαίως ασμένως άντεξες τις ριπές συγγενών, φίλων και γνωστών, διότι ίσως είχες στο νου σου τα δακτυλαρπακτά εδέσματα (ή δακτυλεδέσματα, κοινώς finger food) που επρόκειτο να επακολουθήσουν στη σεμνή τελετή της γαμήλιας δεξιώσεως, η οποία πολύ – και ορθώς άλλωστε – απείχε από τις γνωστές επιδείξεις πλούτου των εκπροσώπων του ανυπόκοσμου (overunderword), ήτοι των γνωστών εκείνων επιχειρηματιών του ελληνικού θαύματος, που διάγουν έναν δονκορλεανικό σχεδόν βίο, με υψηλές κοινωνικές επαφές και …με το ένα πόδι να πατά σταθερά στον Κορυδαλλό!
Λεκτοράτιε, εξαιρετικός, αλλά μου κλέβεις το διαδικτυακό ψωμί μου! :-)
Λεκτοράτιε,
ωραίος ο “ορυζοβολισμός”, παραπέμπει ευθέως στο ριζοβόλημα του γάμου το οποίο και συμβολίζει άλλωστε!
Για το “ανυπόκοσμος” θα είχα μια μικρή ένσταση: το “αν-” εδώ δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται για το στερητικό α- (βλ. ανυπάκουος, ανυπότακτος) και δεν λειτουργεί ξεκάθαρα αντιθετικά προς το “υπό” που ακολουθεί. Θα πρότεινα το “υψηλοϋπόκοσμος” (υψηλή κοινωνία/υπόκοσμος), το οποίο είναι βέβαια λιγότερο εύηχο…
Τέλος, στα επιτυχημένα “δακτυλαρπακτά” θα πρόσθετα και το “δακτυλαδρακτά” (από το αδράχνω
Χριστίνα, ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σου!
Δεν διαφωνώ. Απλώς ο “ορυζοβολισμός” είναι …πιο δραστικός από το “ριζοβόλημα”. Όσο για τον “αυνπόκοσμο”, όπως λες κι εσύ προκρίνεται λόγω του ευηχούς.
Τώρα με απασχολεί πολύ ο θηλυκός “ανδριάντας” (…”γυναικιάς”;), οπότε… κάθε ιδέα ευπρόσδεκτη! Αν τον βρεις, θα στηθεί προς τιμήν σου εν τόπω διαδικτυακώ:-)
θηλειάντας;!! :-))
Κατ’ αρχήν αποδεκτό, επειδή κινείται προς την κατεύθυνση ενός διορθωτικού – ήτοι μετριοπαθούς – γλωσσολογικού φεμινισμού!
Θανάση, αν και κάποιες λέξεις (για ορισμένους ίσως οι περισσότερες) είναι πραγματικά περίεργες για να υιοθετηθούν, θα σου πρότεινα να δοκιμάσεις να τις περάσεις και στις ελληνικές σελίδες του Βικιλεξικού.
θεωρητικά θα μπορούσαν μετά από καιρό (και χρήση από ορισμένους φανατικούς υποστηρικτές [τους]) να γίνουν όντως μέρος της σύγχρονης ελληνικής. Έτσι από ερασιτέχνης λεξιπλάστης να γίνεις «επαγγελματίας» εμπλουτιστής της νεοελληνικής. lol
Πέρα απ’την πλάκα, πχ το ‘δωρεανίας’ θα μπορούσαμε να το θεωρήσουμε ως έναν καθιερωμένο* νεολογισμό. Αν και μη το γκουγκλάρεις για την ώρα, θα απογοητευθείς…
*είμαι πρόθυμος να το υπερασπισθώ στη Συζήτηση (talk) του Βικιλεξικού έτσι κι εμφανιστεί κάνας μπάρμπας να πει γιατί ρε παιδιά.. :)
Κενσάι, ο δωρεανίας έχει 7 (ολογράφως επτά) εμφανίσεις στο δίκτυο, όλες δικές μου, με άλλα λόγια έχει ήδη καθιερωθή στο κόρπους της ελληνικής! Πιο σοβαρά, θα είχε πλάκα αν το Βικιλεξικό είχε μια ειδική σελίδα νεολογισμών. Όσο δεν έχει και λείπουν πολύ πιο βασικές λέξεις είναι μάλλον υπερβολικό να ασχολούμαστε με τα πουρνάρια.
Λεκτοράτιε, θέτεις πολύ σοβαρό ζήτημα εδώ και δεν πρέπει να μείνη ασχολίαστο: την μετατροπή της μορφής ενόψει του περιεχόμενου και μάλιστα του πολιτικώς ευπρεπέστερου περιεχομένου. Δεν κρύβω ότι δυσανασχετώ καμπόσο με την τάση, αν και κάποιες προτάσεις είναι όμορφες, όπως η τεκνοθεσία αντί της υιοθεσίας ή το στελεχώνω έναντι του επανδρώνω. Πάντως, ίσως σε βοηθήσουν στην περίπτωσή μας τα παράλληλα ανδρείκελο και γυνείκελο, μιας και σε περιμένει ακόμη ο ανδρείος οι συν αυτώ ανδρεία, αντρειωμένος, άνανδρος κ.λπ.!
Δεν χρειάζεται. Όλες οι λέξεις είναι καλές φτάνει να χρησιμοποιούνται. Θεωρητικά αν δυο-τρεις από μας τις υιοθετήσουν σε κείμενά τους έτσι ώστε οι μηχανές αναζήτησης (Google, Bing, κλπ) να τις αναφέρουν, τότε είναι fair game να μπουν κι εκεί, γιατί όχι;
Χεχε, καλά ναι. Αλλά απ’την άλλη, είσαι σοβαρός; Η βυθαψία δεν είναι κρίσιμο λήμμα για την διαιώνιση του φύλου των Ελ; :D
Αθανάσιε, είναι όντως μεγάλο το ζήτημα. Πάντως, οι υποστηρικτές του αμερικανικού legal feminism στα κείμενά τους εν αμφιβολία χρησιμοποιούν λ.χ. πάντα το “she” (“If one party…., then she is liable”, etc). Οι μετριοπαθείς τάσσονται υπέρ μιας εναλλαγής “she” και “he”. Ισορροπημένα πράγματα. Μάλιστα χαρακτηρίζουν εαυτούς ως οπαδούς μιας εξελικτικής γλωσσολογίας.