Ο γάμος: Λιμάνι ή ναυάγιο;

Θυμάμαι κάποτε, όταν ήμουν μικρός, στην βιβλιοθήκη των (εγγάμων) γονιών μου υπήρχε ένα βιβλίο με αυτόν τον τίτλο. Ουδέποτε το διάβασα. Μου προκαλούσε θλίψη και μόνο το εξώφυλλό του, που έδειχνε ένα τσακισμένο καράβι σε μια ξέρα. Σήμερα, ούτε που ξέρω πού βρίσκεται. Η ανάμνηση του τίτλου του, ωστόσο, μου προκαλεί κάποιες σκέψεις, καθώς έχω πια ξεπεράσει τα 30.

Ο γάμος είναι μια παλιά, πολύ παλιά ιστορία…Μια πονεμένη όσο και επιτυχημένη «αφήγηση». Στην οποία πιστεύουν, ακόμη σήμερα, πολλοί και εξακολουθούν να την επιλέγουν για να νοηματοδοτούν δι’ αυτής την ζωή τους (εμπειρικώς, νομίζω, ότι περισσότερο την αφήγηση αυτή την εμπιστεύονται οι γυναίκες – χωρίς να λείπουν βεβαίως και οι πρόθυμοι να συνδράμουν σε γαμήλια σχέδια άντρες). Θα ήθελα να κάνω κάποιες παρατηρήσεις γύρω από αυτή την αφήγηση.

Read moreΟ γάμος: Λιμάνι ή ναυάγιο;

Μια τζούρα Δικαιοσύνη

Με την υπ’ αριθμ. 154/2010 απόφασή του ο Άρειος Πάγος, δημοσιευθείσα εν ΠραξΛογΠΔ 2010, 213, έκρινε ότι ορθώς και αιτιολογημένως καταδικάσθηκε για παρότρυνση στην τέλεση του πλημμελήματος της ψευδορκίας ο αναιρεσείων, πρώην βουλευτής Ρεθύμνου, ο οποίος κάλεσε στο πολιτικό του γραφείο αστυνομικό μάρτυρα σε υπόθεση καλλιέργειας ινδικής κάνναβης, του είπε ότι στην υπόθεση αυτή έχει κάνει λάθος και του πρότεινε να αφήση αμφιβολίες ως προς τα χαρακτηριστικά του δράστη της φυτείας, όταν κληθή από τον ανακριτή να καταθέση, γιατί είναι νέο παιδί και πρέπει να του δοθή μια ευκαιρία

Read moreΜια τζούρα Δικαιοσύνη

Οι ραπισματοδέκτες

Οι ραπισματοδέκτες είναι οι εργαζόμενοι σε εκείνο τον εξειδικευμένο κλάδο υπηρεσιών οι οποίοι, με το αζημίωτο φυσικά, δέχονται ραπίσματα, προπηλακισμούς και λοιπές απλές σωματικές βλάβες και έργω εξυβρίσεις από ανθρώπους που θέλουν να εκτονωθούν. Δεν σου μάνταρε τις κάλτσες η γυναίκα σου; Την σκρόφα, πετάγεσαι στον ραπισματοδέκτη της γειτονιάς σου και του αστράφτεις δυο χαστούκια, 19,95 ευρώ, συμπεριλαμβάνεται ΦΠΑ. Και γλυτώνεις και την μήνυση για ενδοοικογενειακή βία.

Read moreΟι ραπισματοδέκτες

Περί Πελαγιανισμού

Ας υποθέσουμε ότι για κάποιον λόγο έχουμε ανάγκη μεταφυσικής σωτηρίας από ένα Σωτήρα Θεό. Και ας υποθέσουμε ότι υπάρχει Θεός. Ποια είναι η σχέση του Θεού με αυτήν την σωτηρία; Την επιβάλλει, την ευνοεί, την καθιστά εφικτή; Είναι αναγκαίος ή περιττός;

Μια πιθανή απάντηση είναι ο απόλυτος προορισμός: ο Θεός, ο παντογνώστης και παντοδύναμος, έχει επιλέξει προ πάντων των αιώνων όσους πρόκειται να σωθούν. Ο αριθμός τους έχει κλείσει και οτιδήποτε και αν πράξουν δεν πρόκειται να αλλάξη την βούληση του Θεού. H θεία Χάρις είναι ακαταμάχητη, το άτομο δεν έχει ελευθερία βούλησης, δεν μπορεί να διαλέξη να μην σωθή.

Η Ορθοδοξία υιοθετεί την μέση άποψη: θεία Χάρις και ατομική βούληση ενεργούν από κοινού, η μία δεν νοείται χωρίς την άλλη, καίτοι το προβάδισμα ανήκει ασφαλώς στην θεία Χάριν. Για να καρποφορήση όμως απαιτείται και η συνεργία του ανθρώπου. H θεία Χάρις παρέχεται σε όλους δαψιλώς, λίγοι όμως την αξιοποιούν: είναι καθολική, όχι όμως και ακαταγώνιστη, διότι είναι δώρο Θεού. Το προπατορικό αμάρτημα απλώς αμαύρωσε την ανθρώπινη φύση, αλλά δεν κατήργησε εντελώς το καθ’ ομοίωσιν.

Read moreΠερί Πελαγιανισμού

Περί υιοθεσίας

Η νομοθετική διάταξη

Σύμφωνα με το άρ. 10 Ν. 2447/1996:

1. Εκείνος που, έχοντας υιοθετήσει ανήλικο, τον μεταχειρίζεται σε ασχολίες ανήθικες ή επικίνδυνες για τη σωματική ή την πνευματική του υγεία, τιμωρείται, εφόσον δεν συντρέχει αξιόποινη πράξη, που τιμωρείται βαρύτερα, με φυλάκιση τουλάχιστο δύο ετών και με χρηματική ποινή μέχρις ενός (1) εκατομμυρίου δραχμών.

2. Με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και με χρηματική ποινή μέχρις ενός εκατομμυρίου δραχμών τιμωρούνται: εκείνος που δίνει σε υιοθεσία το παιδί του, καθώς και εκείνος που μεσολαβεί στην υιοθεσία, αποκομίζοντας οι ίδιοι ή προσπορίζοντας σε άλλους αθέμιτο όφελος.

3. Εκείνος που τελεί κατ’ επάγγελμα ή με πρόθεση κερδοσκοπίας τις αξιόποινες πράξεις, που προβλέπονται από τις δύο προηγούμενες παραγράφους του παρόντος άρθρου, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών και με χρηματική ποινή μέχρι 5 εκατομμυρίων δραχμών.

Η πραγματική ιστορία

Πριν αρκετά χρόνια. Ένα σχετικά εύπορο ζευγάρι που δεν μπορεί να τεκνοποιήση. Μια μικρή πόλη της Δ. Ελλάδας. Μια πολύτεκνη οικογένεια. Κάποια εκατομμύρια δραχμές. Ένα ασαράντιστο μωρό. Μια ψευδής ιατρική πιστοποίηση περί τοκετού. Μια καινούργια ζωή. Μια καινούργια οικογένεια.

Read moreΠερί υιοθεσίας

Μικρό μεταηθικό αμ Μπάισπηλ του βρεφοτηγανισμού

Σήμερα θα τηγανίσουμε ένα βρέφος. Τίποτε δεν μας εμποδίζει εξ ηθικής επόψεως, γιατί όλα είναι σχετικά και εγώ που σας γράφω δεν βρίσκω τίποτε το ανήθικο στο να τηγανίσω το μωρό. Όχι μόνο αυτό, αλλά και όσοι ισχυρίζονται ότι τάχα θα ήταν λάθος να το κάνω αυτό πλανώνται πλάνην μεγάλην: δεν υπάρχει λάθος και σωστό σε αυτά τα πράγματα, δεν υπάρχει λάθος και σωστό γενικώς. Όλα είναι σχετικά, το ‘παμε; [εκτός ίσως από το ότι η πρόταση “όλα είναι σχετικά” δεν είναι η ίδια σχετική, χμ]

Τρία-τέσσερα κιλά μωρό Καλαβρύτων, άλφα ποιότητος.

Η πρόταση “ο βρεφοτηγανισμός είναι ηθικώς απορριπτέος” δεν επιδέχεται αληθοτιμή. Δεν μπορεί να είναι αληθής ή ψευδής περισσότερο παρά η πρόταση “το πλιγούρι είναι πεντανόστιμο” ή “γεια σου ρε Καλλίρη παλλήκαρε!” ή “Πλύνε τα δόντια σου, είπα!”.

Read moreΜικρό μεταηθικό αμ Μπάισπηλ του βρεφοτηγανισμού