Το παρελθόν
Τις δεκαετίες του 90 και του 00 η Ελλάδα προσπάθησε να αλλάξη επίπεδο: να προβιβαστή από την Α2 στο παγκόσμιο ΝΒΑ. Πιο συγκεκριμένα, να ανεβή καμιά 10αριά θέσεις στον δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης. Η προσπάθεια αυτή, η θεμελιωμένη, όπως πλέον γνωρίζουμε, εν μέρει σε πήλινα πόδια, έφτασε στο απόγειό της γύρω στο 2010, με ΔΑΑ 0,866, ενώ για το 2014 υπολογιζόμαστε στο ΔΑΑ 0,865 στην 29η θέση παγκοσμίως. [Δηλαδή παρά την κρίση, ο ελληνικός ΔΑΑ είναι σταθερός!]
Πολλά έγιναν σε αυτήν την 15-20ετία, πολλά, που παρά τα στραβά τους, θα επιφυλάξουν ευμενή μεταχείριση από τον ιστορικό του μέλλοντος σε αυτόν τον μικρό χρυσό αιώνα. Επί Σημίτη κυρίως, η Ελλάδα είχε όραμα, σκοπό, στόχευση. Γίνονταν πράγματα, ευημερούσαν οι αριθμοί και οι άνθρωποι. Αλλάζαμε ταχύτητα. Σύμβολο της εποχής αυτής, για καλό και για κακό, ήταν οι Ολυμπιακοί μας Αγώνες. Εκεί υπήρξε η κορυφή, από εκεί άρχισε συμβολικά και η κάθοδος. Μπορώ μάλιστα να την εντοπίσω με ακρίβεια στο τετραδιάστατο σύμπαν μας: το γεγονός σημειώθηκε στις 26 Αυγούστου 2004, στο Ολυμπιακό Στάδιο, στον τελικό των 200 μ. Όταν άκουσα με τα αφτιά μου τους Συνέλληνες να ουρλιάζουν, να βρίζουν και να ωρύωνται, επειδή δεν θα έτρεχε ο Κεντέρης τους.
Λίγα χρόνια μετά, οι Κεντερομάχοι έγιναν Αγανακτισμένοι.
Το μέλλον
Το μέλλον άδηλον, όπως πάντα βέβαια, απλώς τώρα λίγο περισσότερο παρά συνήθως. Το δικό μου προσωπικό όραμα παραμένει το ίδιο με αυτό που είχα διατυπώσει 2,5 χρόνια πριν: μια Ελλάδα (όχι των 2 ηπείρων και των 5 θαλασσών, αλλά) των 15 εκατομμυρίων κατοίκων και ενός ΑΕΠ μισού τρισ. δολαρίων
Αυτοί φυσικά είναι δύσκολοι στόχοι, αλλ’ όχι και αδύνατοι. Πρέπει να κατανοήσουμε καταρχάς ότι η χώρα μας είναι σχετικά αραιοκατοικημένη: Αν η Ελλάδα είχε την πληθυσμιακή πυκνότητα του (ορεινότατου και πάμπτωχου) Κοσσυφοπεδίου, θα είχε 22.000.000 κατοίκους. Της (άδειας από την μετανάστευση) Αλβανίας, 13 εκατομμύρια. Και τα λοιπά και τα λοιπά.
Ένας τέτοιος πληθυσμιακός στόχος, που θα καταστήση εφικτό και τον οικονομικό, ασφαλώς δεν επιτυγχάνεται μόνο με τις (χαμηλότατες) δικές μας γεννήσεις (η συνολική μείωση πληθυσμού μόνο από την διαφορά τοκετών/θανάτων κατά τα έτη 2011-2014 ήταν πάνω από 60.000) (εγώ έκανα το καθήκον μου!)
Μας λείπουν περίπου τέσσερα εκατομμύρια κεφάλια ακόμα, τα οποία πρέπει να προέλθουν από την μετανάστευση.
Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, οι αλλοδαποί κάτοικοι Ελλάδας εκτός ΕΕ ήταν κάτι παραπάνω από 700.000 (εδώ σελ. 7-9). Από αυτούς, περισσότεροι από τους μισούς ευτυχώς ήταν Αλβανοί. Εκείνοι που, όντας ορατή μειονότητα και από πολύ διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα, αντιμετωπίζουν (και θέτουν) πρόβλημα ενσωμάτωσης είναι (ήταν…) γύρω στους 150.000, λιγώτερο από 1,5% του πληθυσμού. Το συνολικό ποσοστό των εκτός ΕΕ αλλοδαπών ανερχόταν το 2011 γύρω στο 7%. Σπουδαία τα λάχανα.
Όταν με το καλό σταθεροποιηθούμε (πόσα χρόνια πια το λέμε αυτό…), πρέπει να τα δούμε λίγο αυτά τα θέματα. Υπάρχουν μεγάλες και σπουδαίες πηγές μετανάστευσης γύρω μας, μετανάστευσης που δεν δημιουργεί ταυτοτικά προβλήματα ούτε σε εμάς ούτε σε εκείνους, αφήνοντας μόνο τα θετικά της ώσμωσης με τους αλλογενείς. Χώρες όπως η Σερβία, η Ουκρανία, η Ρωσσία, η Ρουμανία (και όποιες προκύψουν στην πορεία βέβαια, το μέλλον άδηλον είπαμε) μπορούν να παράσχουν ένα σταθερό μεταναστευτικό ρεύμα στην χώρα μας, που σε βάθος μιας γενιάς ή λίγο παραπάνω, εκεί γύρω στο 2050 ας πούμε, μπορούν να αυξήσουν ουσιωδώς τον πληθυσμό μας. Μιλάμε για μια εισροή μεταναστών της τάξης των 120.000 ετησίως, μέγεθος που δεν απέχει από την πραγματικότητα.
Ασφαλώς, αυτά τα πράγματα δεν προγραμματίζονται έτσι εύκολα. Δεν παραγνωρίζω τους κινδύνους και τις ανησυχίες που δημιουργεί το παρόν ρεύμα προσφυγομετανάστευσης. Σκέψεις υπάρχουν.
Το πληθυσμιακό σημείο όμως είναι πολύ σημαντικό. Δεν υπάρχει χώρα με τον πληθυσμό της Ελλάδας και το ΑΕΠ της Τουρκίας. Πολύ απλά, πρέπει να μεγαλώσουμε ή να τα παρατήσουμε.
Απόκλιση ΑΕΠ Ελλάδας-Τουρκίας τα τελευταία 20 χρόνια. Χάσαμε.
Κάτι πρέπει να κάνουμε για αυτό. Μέχρι λίγα χρόνια μετά το γύρισμα του αιώνα το πράγμα ήταν υπό σχετικό έλεγχο. Πλέον όμως, η Τουρκία απειλεί να μας συντρίψη γεωπολιτικά, απλά και μόνο με το μέγεθός της. Και τα μηνύματα δεν είναι καθησυχαστικά.
Ρίξτε τώρα και μια καλή ματιά στα ΑΕΠ των χωρών της γειτονιάς μας (πλην Τουρκίας), έχοντας πάντα κατά νου ότι η οικονομική ισχύς μεταφράζεται σε πολιτική:
Ζούμε (εδώ και 20 χρόνια…) σε μια πολύ ευνοϊκή χρονική στιγμή της Ιστορίας καθ’ όσον αφορά τον βαλκανικό μας περίγυρο. Πριν τέσσερις γενιές η Βουλγαρία ήταν η Πρωσσία των Βαλκανίων, με πολύ μεγαλύτερο στρατό από τον δικό μας, που μας φοβέριζε με κάθοδο στην Θεσσαλονίκη. Σήμερα είναι ένα ταλαίπωρο κράτος, καθημαγμένο από την μετανάστευση, με ΑΕΠ πέντε φορές μικρότερο από το δικό μας.
Η Γιουγκοσλαβία, ο άλλοτε γίγας του Μεσοπολέμου, που έσκιαζε αργότερα ως τιτοϊκή απειλή τους ημέτερους εθνικόφρονες, είναι σήμερα, πλην Σλοβενίας, ένα αξιοθρήνητο συνονθύλευμα κρατιδίων (με πιο αξιοθρήνητη την Σερβία, ένεκα των παλαιών μεγαλείων της).
Εκεί είναι το μέλλον μας. Μια αγορά μερικών δεκάδων εκατομμυρίων καταναλωτών και τουριστών, κοντά στα σύνορά μας, με παμπάλαιους πολιτιστικούς δεσμούς μαζί μας, όχι μόνο μέχρι την γραμμή Ίρεσεκ, αλλά και πολύ εκείθεν. Ας ελπίσουμε ότι η ιστορική ευκαιρία που, με χίλιες παλινδρομήσεις, είχε αρχίσει να αξιοποιήται, δεν χάθηκε για πάντα.
ναι γιατι το εισοδημα δεν μπαινει γραμμικα στον ΔΑΑ, και πραγματα που μετρανε αλλαζουν αργα. Παντως ειναι κακος οιωνος οτι το ελληνικο προσδοκιμο ζωης πεφτει εδω και καποια χρονια!
Κατα τα αλλα, αυτο που μας κανει γεωπολιτικα ασφαλεις, κανει δυστυχως και τις εμπορικες δυνατοτητες να παραμενουν χαμηλες: το ΑΕΠ των γειτονων δεν λεει να ανεβει σημαντικα. Μονο η Ρουμανια κατι κανει, αλλα και αυτη παραμενει καπου μιση Ελλαδα.
Ειναι λιγο περιεργο, αυτες οι χωρες θα επρεπε να τρεχουν πολυ πιο γρηγορα…
Ολόσωστος και καίριος. Η νομοτελειακά επόμενη ερώτηση: τί πρωτίστως μας εμποδίζει να προχωρήσουμε προς τη σωτήρια αυτή κατεύθυνση; – Μα φυσικά ο εθνικισμός μας. Τη συμβολή του στην οικονομική μας κατάρρευση την ξέρουμε ήδη (ολυμπιακοί+εξοπλισμοί), απομένει ν’ αναλογιστούμε τη συμβολή του στην ιδεολογική μας καθήλωση. Τά ‘λεγε ο καημένος ο Βενιζέλος από το 1910.
@μηπως-ομως
Α, ωστε ο “εθνικισμος” μας φταιει για ολα.
Τημ Ολυμπιαδα τη διεκδικησαμε με αποφαση του Σημιτη, για να κονομησουν οι ΠΑΣΟΚοι απο τις μιζες των εργολαβων.
Το εξοπλιστικο προγραμμα υλοποιηθηκε την περιοδο 1996-2005. και κατα τη γνωμη μου ηταν απολυτως αναγκαιο για την ασφαλεια της χωρας. Κοστισε κατι λιγοτερο απο 15 δισ. Ευρω, και ευθυνεται για λιγοτερο απο το 5 % του δημοσιου χρεους. Μια και μονο ζημιογονος ΔΕΚΟ, ο ΟΣΕ, που ειχε ετησιο ελλειμμα 1 δισ. Ευρω, χρεωσε τη χωρα περισσοτερο απο ολες τις αγορες οπλων.
Οσο για το ΒΕΝΙΖΕΛΟ, ο Μαικλ Λιουελλυν Σμιθ (οι σοβαρα ασχολουμενοι με την ελληνικη Ιστορια ξερουν ποιος ειναι αυτος) τον χαρακτηριζει “δικηγορο απο την Κρητη με εθνικιστικη ιδεολογια”.
Το εθνικιστικο Ισραηλ, που διωχνει με τις κλωτσιες τους λαθροπροσφυγομεταναστες και εξοπλιζεται σαν αστακος, μαλλον ειναι πιο σοβαρο κρατος και τα παει καλυτερα απο εμας.
Α, μαλλιστα, ο “εθνικισμος” φταιει για ολα.
Αν δεν κανω λαθος, ο Σημιτης ηταν αυτος που πηρε την Ολυμπιαδα για να κονομησει το κλεφτο-ΠΑΣΟΚ απο τις μιζες των εργολαβων.
Το εξοπλιστικο προγραμμα υλοποιηθηκε την περιοδο 1996-2005, και ηταν απολυτως αναγκαιο για την ασφαλεια της χωρας. Κοστισε καπου 15 δισ. ευρω, που αντιστοιχει σε 5 % του Δημοσιου Χρεους, και θα κοστιζε αρκετα λιγοτερο αν το διαχειριζοταν ενας εντιμοτερος Πρωθυπουργος απο τον Σημιτη. Μια και μονο ζημιογονος ΔΕΚΟ, ο ΟΣΕ, συσσωρευε χρεη 1 δισ. ευρω ετησιως, και χρεωσε τη χωρα περισσοτερο απο ολες μαζι τις αγορες στρατιωτικου υλικου.
Και οσο για τον “καημενο Βενιζελο”: Ο Μαικλ Λιουελιν Σμιθ (οσοι μελετουν σοβαρως την ελληνικη Ιστορια ξερουν ποιος ειναι αυτος) γραφει οτι ο Ελευθεριος Βενιζελος ηταν “δικηγορος απο την Κρητη με εθνικιστικη ιδεολογια”.
Το Ισραηλ ειναι υποδειγμα εθνικιστικου Κρατους, που ειναι οπλισμενο σαν αστακος και διωχνει με τις κλωτσιες τους λαθροπροσφυγομεταναστες. Κρινοντας εκ του αποτελεσματος, μαλλον παει καλυτερα απο εμας.
Λάθος πραγματολογικό σε επανάληψη: την αίτηση διεκδίκησης των ολυμπιακών του 2004 την κατέθεσε η κυβέρνηση του Παπανδρέου, όχι του Σημίτη.
Για το Βενιζέλο δεν συνεχίζω, πού να τολμήσω να τα βάλω με κάποιον που “μελετά σοβαρώς την ελληνική ιστορία” όπως εσείς, πάντως άλλο οι εθνικές διεκδικήσεις και άλλο η πατριδοκαπηλεία.
Η Ολυμπιαδα μας δοθηκε το Σεπτεμβρη του 1997.Ο Σημιτης διαδεχθηκε τον Παπανδρεου το 1996, και φυσικα συνεχισε με θερμη τη διεκδικηση, διοτι ηταν τοσο διεφθαρμενος οσο και ο προκατοχος του. Οι κακοι εθνικιστες φταινε για τα 30 δισ. της Ολυμπιαδας που εφαγε η Σημιτοπαρεα;
Καλα κανεις και δε συνεχιζεις για το Βενιζελο,αφου δε σε παιρνει.Αν ζουσε ο Μεγας Κρητικος, ευχαριστως θα εστελνε τους “Γυπαραιους” να μπαγλαρωσουν εσας τους εθνομηδενιστες. Ξερεις τι ηταν οι Γυπαραιοι;
Και πριν πάρουμε την Ολυμπιάδα αυτή, είχαμε προσπαθήσει να πάρουμε του 1996 για τα 100 χρόνια, επί Μητσοτάκη. Και όταν δεν την πήραμε και την πήρε η Ατλάντα, να κάτι βρισίδια στην Κόκα Κόλα που μας την έκλεψε. Των ΠΑΣΟΚων η εθνική περηφάνεια προσεβλήθηκε και τότε? Ασε μας ρε ΝΦ. Ο περισσότερος κόσμος την ήθελε για λόγους εθνικής περηφάνειας, και κάποιοι σαν τον Φιλιππο Συρίγο που προειδοποιούσαν για τις επιπτώσεις ήταν μαύρα πρόβατα. Αυτή είναι η αλήθεια.
@Κωστας:
Πού διαβολο θυμηθηκες τον Φιλιππα; Φωνη βοωντος εν τη ερημω ηταν τοτε ο φουκαρας……
By the way, o Φιλιππας τοτε απο το “Τριποντο” κατακεραυνωνε τις ομαδες τις Α1 που γεμιζαν του ροστερ τους με ξενους παιχτες, και αφηναν στον παγκο τους Ελληνες. Τον εξαγριωναν ιδιως οι ελληνοποιησεις. Ειδες, και ο Φιλιππας δικος μας ηταν, “Εθνικιστης”!
Εδω μας ειπαν οτι εφταιγε ο “κακος Εθνικισμος” για την…..Ολυμπιαδα. Τι σχεση ειχαν με τον Εθνικισμο οι γραφικοτητες της Μελινας, η αμαρτωλη Σημιτοπαρεα, και η Γιαννα με τις βλαχογκλαμουριες της;
“Ο περισσοτερος κοσμος” ανοητως ηθελε την Ολυμπιαδα, αλλα ειχε ενα ελαφρυντικο: Ο απατεωνας Σημιτης, και η Γιαννα τον φλομωσαν στο ψεμμα,και του ειπαν οτι η Ολυμπιαδα θα κοστιζε 1,5 δισ. ευρω. Αυτο το νουμερο ανεφερε ο φακελλος διεκδικησης.
Διόρθωση άνευ μεγάλης σημασίας. Η Ατλάντα επιλέχθηκε το 1990… Η υποψηφιότητα της Αθήνας κρατούσε από πριν το 1988 (νομίζω το 86 είχε συζητηθεί στη Βουλή).
Όχι, εδώ διαφωνώ. Δεν μας υπέδειξε κανένας εθνικισμός να παράγουμε ανελλιπώς ελλείμματα, να μην εισαγάγουμε φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στο επιχειρείν, στο ασφαλιστικό ή στην μετανάστευση κλπ. Το 2004-2005 ας πούμε τα οικονομικά ήταν υπό έλεγχο και ήταν ακριβώς δείγμα ζωτικότητας της χώρας ότι μπόρεσε να ελέγξη αυτήν την ξυνωρίδα δαπανών.
Οι δε Ολυμπιακοί, αχρείαστοι ξεαχρείαστοι, σπάταλοι ξεσπάταλοι, θα χρησίμευαν, αν όλα είχαν πάει κατ’ ευχήν (και ασφαλώς δεν απετέλεσαν την αιτία που δεν πήγαν…), ακριβώς με τον τρόπο που περιγράφω και υπονοώ: ως το μήνυμα ότι αλλάξαμε κατηγορία. Κάθε εποχή και τα συμβολά της: επί Βενιζέλου ο Αβέρωφ, επί Καραμανλή η πολυκατοικία, επί Σημίτη ο Καλατράβα.
Δεν εύθύνονται οι Ολυμπιακοί που η ιδεοληψία προς την ιδιωτική πρωτοβουλία και η κρατική ανικανότητα δεν επέτρεψαν την αξιοποίηση των υποδομών και των εγκαταστάσεων προς όφελος του ελληνικού λαού. Χάσαμε τρομερή ευκαιρία που δεν θα μας ξαναδοθεί. Απόδειξη αυτού, η αλματώδης ανάπτυξη της Βαρκελώνης μετά τους δικούς της Ολυμπιακούς.
Ο Αβέρωφ έχει συνδεθεί με τον Βενιζέλο, η αγορά του όμως είχε υπογραφεί από τον Κυριακούλη Μαυρομιχάλη. Θυμάστε το σάλο που είχε ξεσπάσει πριν λίγα χρόνια όταν μια διάσημη μοντέλα (δεν θυμάμαι το όνομά της) είχε πάρει άδεια για να διεξαγάγει τη δεξίωση του γάμου της πάνω στο θρυλικό πλοίο και έντυσε τα κανόνια με ροζ φιόγκους; Ας ψάξουμε λοιπόν και στην απουσία ιστορικής γνώσης ένα από τα αίτια της σημερινής μας κατάντιας.
δεν νομιζω οτι ειναι συγκρισιμες περιπτωσεις, αλλα τεσπα.
αναρωτιεμαι, οι σημερινοι 15χρονοι Αθηναιοι, τον ξερουν;
Άσχετο, γιατί γραμμή Ίρεσεκ; Jireček γράφεται και η μεταγραφή σε IPA κατά την wiki είναι jiretʃek, το οποίο, αν καταλαβαίνω καλά, προφέρετεαι Γίρισεκ με παχύ σ. Καταλαβαίνω λάθος;
Το εστεμμένο c είναι τσ πάντως. Αναμείνωμεν εκφώνηση στο Φόρβο.
Γίρετσεκ.
Μακάρι, αλλά…Είναι κάποια έθνη που το΄χουνε, πέφτουν, ξανασηκώνονται, ξαναπέφτουν, ξανασηκώνονται. Βλέπε τη Γερμανία, πόσο άμεσα (και με τα δανεικἀ και αγύριστα) ξανάγινε ισχυρή μέσα από δύο ολοκληρωτικές ήττες μέσα στον εικοστό αιώνα. Εμείς δεν το έχουμε.
Ο Κασιμάτης είχε δημοσιεύσει στην Καθημερινή πριν κάποια χρόνια ένα λήμμα από την έκδοση της Brittanica των αρχών του 20ου αι.
http://www.kathimerini.gr/723198/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/o-xarakthras-twn-sygxronwn-ellhnwn
Ενσωματώνω μια μόνο πρόταση
“Γενικώς, οι Ελληνες μπορεί να περιγραφούν ως ένας έξυπνος, φιλόδοξος και ευρηματικός λαός, ικανός για μεγάλες προσπάθειες και θυσίες, αλλά ελλιπής σε ορισμένα πιο στερεά χαρακτηριστικά που οδηγούν στη εθνική μεγαλοσύνη».
Τα παραπάνω, σχετικά με τον χαρακτήρα του Ελληνα, προέρχονται από την ενδέκατη έκδοση της εγκυκλοπαίδειας Brittanica του 1910.”
Δεν ξερω αν εχετε συνειδητοποιησει οτι το μεγαλυτερο προβλημα του πλανητη ειναι ο υπερπληθυσμος, και το να θεωρεις απαραιτητο να γεμισεις ασφυκτικα την χωρα με ανθρωπους, ειναι εγκλημα κατα της Γης.
Το ΑΕΠ βεβαια θ ανεβει οσο ανεβαινει ο πληθυσμος, αλλα για να γινει αυτο θα καταναλωνονται οι φυσικοι ποροι, θα υπερκαλλιεργειται η αγροτικη γη, θα μολυνεται η ατμοσφαιρα, οι λιμνες και τα ποταμια.
Καλυτερα λοιπον θα ηταν να αναρωτηθουμε γιατι οι παγκοσμιοι οργανισμοι δεν παιρνουν μετρα γι αυτο, αλλα αντιθετα φαινεται να δινουν διεξοδο στους γρηγορα αναπτυσσομενους πληθυσμους να αποικισουν ολο τον κοσμο.
Καθολου παλι κανεις δεν μιλησε για την μεγαλη συμπτωση, να καταστραφουμε (οπως και η Κυπρος) λιγα χρονια μετα την εισοδο μας στην ΟΝΕ και το ευρω.
Το 2000 η Ελλαδα ειχε χρεος 139 δις ευρω που αντιπροσωπευε το 111% του ΑΕΠ. Για την εξυπηρετηση του χρειαστηκαν 29 δις που αντιπροσωπευαν το 21,3% του ΑΕΠ.
Η χωρα ηταν ηδη πτωχευμενη. Η εισοδος στο ευρω εδωσε μια ανασα φθηνων δανεικων στο κρατος, κτυπωντας παραλληλα την ανταγωνιστικοτητα της ελληνικης οικονομιας με τα γνωστα αποτελεσματα.
Ετσι φτασαμε στο 2010 με χρεος 325 δις η 140% του ΑΕΠ και για την εξυπηρετηση του χρειαστηκαν 76 δις η 32% του ΑΕΠ.
Ενδιαφερον ειναι να δουμε τελικα και πως πετυχαμε αυτην την αυξηση του ΑΕΠ που εκρυβε την πραγματικοτητα της τρελλης κουρσας των χρεων απο τα 25 δις (70% του ΑΕΠ)του 1990 στα 139 δις το 2000 και στα 325 δις το 2010.
Με αλλα λογια πως ενω το χρεος πολλαπλασιαστηκε επι 13 σε πραγματικες τιμες, διπλασιαστηκε απλως σε ποσοσστο του ΑΕΠ.
Δεν χρειαζεται να ειναι κανενας οικονομολογος η να κανει καποια ειδικη μελετη για να παρατηρησει οτι ολ αυτα τα χρονια η οικονομια ανεβαινε απο τα δανεια των ιδιωτων που χρωστανε σημερα πανω απο μισο τρις ενω δεν χρωσταγαν σχεδον τιποτε το 1990 και την συνακολουθη αυξηση στις επενδυσεις του τριτογενη τομεα για να καλυψουν την ζητηση. Η οικοδομη που θεωρειται ατμομηχανη της οικονομιας και συμπαρασυρει πολλα επαγγελματα ανθησε απο τα στεγαστικα δανεια.
Ο κατασκευαστικος τομεας επισης αποροφησε μεγαλα ποσα, τα οποια πηγαν κυριως προς τους διαπλεκομενους εργολαβους καναλαρχες οι οποιοι με την αρωγη της λαθρομεταναστευσης εκαναν τις μπαζες του αιωνα, διπλα στις τραπεζες που παρουσιασαν τρελλα κερδη.
Παραγωγικες επιχειρησεις στην Ελλαδα ηταν σπανιο φαινομενο και η πρωτογενης παραγωγη πηγαινε απο το κακο στο χειροτερο.
Οι μιζες και οι ρεμουλες τελος, δεν ειχαν τελειωμο.
Με λιγα λογια η χωρα πληρωνε τοκους για να παιρνει χρηματα που καλυπταν την καταστροφη της και οι πολιτικοι και οι παρατρεχαμενοι που ανελαβαν να την καταστρεψουν εγιναν πλουσιοι κι ακομη κυβερνανε την ρημαγμενη χωρα μας.
Διαβασα μερικους που τους φανηκαν πολλα τα χρηματα για την αμυνα. Φαινεται οτι η ΗΠΑ με τις μεγαλυτερες δαπανες στον τομεα επρεπε να πεινανε, η Κινα που ακολουθει κατα ποδας, να καταστραφει και η Ρωσσια να ειναι τελειωμενη.
Μια ματια στο ΑΕΠ αλλα και στα αλλα οικονομικα μεγεθη της Τουρκιας ειναι αρκετη για να μην ξαναπειτε ανοησιες.
Η Τουρκια ξοδευοντας πολυ περισσοτερα για την αμυνα της και εμπλεκομενη και σε πολεμους, παει μια χαρα.
Ο στρατος δεν ειναι αντιπαραγωγικος οπως ελεγε ο πανηλιθιος ο Παγκαλος, εκτος αν τον χρησιμοποιεις μονο για να παιρνεις μιζες.
Ο στρατος ειναι η πιο αποδοτικη επενδυση του κρατους, αν τον χρησιμοποιει σωστα, και το τελευταιο καταφυγιο του εθνους, οταν χρειαστει.