Για όλα αυτά διαβάστε και την εκτενή συζήτηση στο Μπαζ. Όπου ο Θαλυς τούς παίρνει τα σώβρακα (αν και δεν συμφωνώ με το “κατάπτυστος”).
1.
Όταν είχε δημοσιοποιηθή η υποψηφιότητα της Σαμπιχά Σουλεϊμάν, είχα ξινίσει: Με το συμπάθιο, αλλά το “Ρομά” δεν είναι επαγγελματική ιδιότητα. Νομίζω. Αποδείχθηκε ότι έκανα λάθος. Όχι μόνο επειδή είναι πιθανόν πράγματι να αποκερδαίνη τα προς το ζην ως Ρομά, αλλά επειδή η υπόθεση είχε πολύ ψωμί ακόμα.
2.
Κατά ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων το γεγονός ότι οι Αθίγγανοι της Θράκης διδάσκονται με το στανιό τουρκικά. Ο Χριστόπουλος, ο Καθηγητής, ο Αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης κλπ κλπ, δεν βλέπει κανένα ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε αυτό. Δεν του περισσεύει ούτε μία λέξη. Ο δικαιωματισμός του και όλου του ΣΥΡΙΖΑ εμετρήθη, εζυγίσθη και ευρέθη ελλιπής. Όχι ότι είχα ποτέ αμφιβολία ότι ανθρώπινα δικαιώματα για αυτούς έχουν π.χ. οι αναρχικοί και όχι οι ΧΑίτες, όπως αποδεικνύει η εκκωφαντική κλάψα και η εκκωφαντική τους σιωπή αντιστοίχως. Αντιλαμβάνονται τα δικαιώματα εργαλειακά και, εσχάτως για τον Χριστόπουλο, κομματικά.
3.
Το μόνο που βρήκαν να ψελλίσουν οι ακροαριστεροί ήταν “γιατί να μην διδάσκωνται τότε τσιγγάνικα ή στην Μακεδονία μακεδονικά”. Και ότι όσοι αντιλέγουν είναι ακροδεξιοί. Και ότι ο άθλιος ο Σαμαράς είπε λέει τους μειονοτικούς Τούρκους (! Όλα αυτά από τους αντιεθνικιστές, που μάχονται για τον αυτοπροσδιορισμό των λαών! Πάλι θαυμαστικό!). Τάχατες μας εκμηδένισαν, οι γελοιωδέστατοι.
Πρώτον, πώς ακριβώς να διδαχθούν τα τσιγγάνικα; Με τα τσιγγάνικα βιβλία και λεξικά; Με τις Τσιγγάνες δασκάλες, αποφοίτους Παιδαγωγικού; Δεν είναι προφανές ότι δεν υπάρχει βραχυμεσοπρόθεσμα η αναγκαία υποδομή προς τούτο;
Δεύτερον, κι αν υπήρχε; Κι αν υπάρξη;
Μεταφέρω εδώ αυτολεξεί την άποψη που έχω εκφράσει ήδη εδώ και 9 χρόνια, δυνατά και φιλελεύθερα:
Μεσοπρόθεσμα και όχι απαραίτητα με τον όρο της αμοιβαιότητας, όπου αυτός είναι νοητός, διδασκαλία των μειονοτικών γλωσσών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως μάθημα επιλογής. Η επιλογή των σχολείων όπου θα συμβή αυτό θα γίνη με αποφάσεις των ιδίων των ενδιαφερομένων, το δε μάθημα δεν πρέπει να είναι υποχρεωτικό, γιατί σκοπός δεν είναι η δημιουργία διά της βίας ενός γλωσσολογικού μουσείου, αλλά η διάσωση και η καλλιέργεια εκείνων των γλωσσών οι ομιλητές των οποίων θέλουν να τις σώσουν. Κανείς δεν πρέπει να υποχρεωθή να νοιώθη μειονότητα μέσα στην ίδια του την πατρίδα.
Εγώ τα έχω πει λοιπόν, ακροαριστεροί μου φίλοι.
Τρίτον, ο Χριστόπουλος πετά την μπάλα στην εξέδρα, ή μάλλον αποφεύγει την μάχη, επιτιθέμενος σε εύκολους στόχους, τύπου Φαήλου, Μουρούτη κλπ. Μήπως όμως ανήκουν στους ακροδεξιούς εθνικιστές και ο Τσακυράκης και ο Θεοδωρίδης (του οποίου το άρθρο, παρεμπιπτόντως και στον βαθμό που το καταλαβαίνω, το βρίσκω υπερβολικό); Οέο;
4.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στην περίπτωση Σαμπιχά προέκρινε τις ψήφους των πολλών Τούρκων από των λίγων Αθίγγανων. Απλά πράγματα. Φυσικά δεν υιοθετούν αυτήν την διατύπωση. Μιλάνε για αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας, θα πουν ότι αφουγκάστηκαν τον κόσμο της Θράκης, που θα έμενε χωρίς αντιπροσώπευση κ.λπ. Η ουσία βέβαια δεν αλλάζει, ήτοι η ψηφοθηρία.
5.
Οποιαδήποτε προσωπική επίθεση στην Κούνεβα είναι σκατοψυχιά, είχα γράψει λίγες ημέρες πριν, με αφορμή μια, εμ, σκατόψυχη προσωπική επίθεση στην Κούνεβα. Δεν βρίσκω λόγο να διαφοροποιηθώ, όταν η επίθεση δεν αφορά μια Βουλγάρα συνδικαλίστρια, αλλά μια Αθίγγανη ακτιβίστρια.
Καταρχάς, ο ίδιος ο Χριστόπουλος δεν καταδέχεται καν να αναφέρη το όνομα της: “άλλο να λέει η κυρία ότι «με καταπιέζει ο τουρκικός εθνικισμός”, “να την πάρουν αυτοί που την θέλουν“. Ποια είναι η κυρία, κύριε Καθηγητά; Ποια είναι η “την”; Όνομα δεν έχει; Εσείς ο γαλλοσπουδασμένος τέτοιους τρόπους μάθατε;
Κατά δεύτερον, ο σκοτεινός άρχων της νεομισαλλοδοξίας Δημητράς έγραψε ένα άρθρο για το Books Journal, γέμον τρυφερότητας προς τον πλησίον και ευαισθησίας προς τις μειονότητες, όπου αναφέρει επί λέξει τα εξής:
Μετά την ανακοίνωση καθόδου του ανεξάρτητου μειονοτικού συνδυασμού, το «βαθύ κράτος» αποφάσισε να απαντήσει. Κατόρθωσε δε να βάλει την τελευταία στιγμή (μάλλον χωρίς καν να το γνωρίζουν τα ενδιαφερόμενα άτομα) δύο εκλεκτούς του υποψήφιους. … Στον ΣΥΡΙΖΑ έβαλαν τη Ρομά Σαμπιχά Σουλεϊμάν, την οποία το υπουργείο Εξωτερικών στέλνει σε διεθνή συνέδρια για να επιτίθεται στο κυρίαρχο τουρκικό στοιχείο της μειονότητας. … Το ότι ούτε η Σαμπιχά Σουλεϊμάν ήξερε για την υποψηφιότητά της φάνηκε από το γεγονός πως και όταν επιλέχτηκε πανηγυρικά από την Κεντρική Επιτροπή ανακοινώθηκε το όνομά της ως «Σετιχά» αντί «Σαμπιχά». [πράγμα για το οποίο ευθύνεται η Σαμπιχά υποθέτω; Ή καταδεικνύει την ανεπάρκεια των ΣΥΡΙΖΑίων;]
Εκπαιδευτικό έργο πρόσφερε λοιπόν η -όπως αυτοαποκαλείται- «αμόρφωτη τσιγγάνα» και όχι το πανεπιστημιακό πρόγραμμα… [οι τελίτσες τελίτσες για έμφαση. Εκπαιδευτικό έργο προσφέρουν από Χριστόπουλο και πάνω]
Τέλος, στη μισαλλόδοξη δήλωσή της [χαχαχαχχαχα, συγνώμη, ήταν δύσκολο να συγκρατηθώ!] […]
Θα κλείσω με μια προσωπική παρατήρηση. Τη Σαμπιχά Σουλεϊμάν την παρακολουθώ για χρόνια και την έχω συναντήσει στην πρώτη αποστολή της από το ΥΠΕΞ σε συζήτηση για τις μειονότητες στην Ελλάδα στο Ευρωκοινοβούλιο. Όπως άλλωστε θα διαπίστωσαν όσοι/ες την άκουσαν σε ζωντανές συνδέσεις, ακριβώς γιατί είναι όπως λέει αμόρφωτη, είναι αδύνατο να γράψει τα παραπάνω κείμενα που διάβασε στον ΟΗΕ ή έδωσε στο Βήμα.
Οι χειριστές της είναι και λογογράφοι της.
Ο Δημητράς λοιπόν κατηγορεί ως μίσθαρνο όργανο των ελληνικών μυστικών και φανερών υπηρεσιών την Σαμπιχά. Ως ρουφιάνα της μειονότητας, ως προδότρια του τουρκισμού, ως νευρόσπαστο των εθνικιστών. Διασπά το συμπαγές, που θα έλεγε και κάποιος άλλος.
Εγώ δεν (μπορώ να) ξέρω αν αυτά είναι αληθή ή ψευδή. Ξέρω όμως ότι αν είναι ψευδή είναι συκοφαντίες. Και ότι όποιος επικαλείται δυσφημητικά γεγονότα, οφείλει να τα αποδείξη.
Και οι αποδείξεις που προσάγει ο Δημητράς είναι μηδέν.
Όταν με το καλό φέρη τις αποδείξεις ο Δημητράς βέβαια, που είμαι βέβαιος ότι τις έχει, αλλιώς δεν θα απηύθυνε δημοσίως μια τέτοια βαρειά και προσβλητική κατηγορία, θέλω να δω στον κατάλογο μισθοδοσίας του ΥπΕξ και τα ονόματα του Σεμπαϊδήν Καραχότζα. Και του Κεμάλ Εμίνογλου. Και της Μολλά Νουρσέλ.
[Ευτυχώς δηλαδή που τους αναγνωρίζουν και το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού. Φαντάσου και να μην το αναγνώριζαν]
6.
δηλώνω δημοσίως ότι δούλεψα για αυτό
Το πρώτο πράγμα που κάνει ο νεόκοπος πολιτικός μας είναι να μαχαιρώση πισώπλατα την συνυποψήφιά του. Αυτός ο Καθηγητής, ο μπαλαμός, ο πλούσιος, ο πρωτευουσιάνος, ο αντιρατσιστής της φιλαρέσκειας, ο Αριστερός με Ήθος. Εκείνην την τουρκογύφτισσα, την φτωχειά, την αγράμματη, την αδύναμη, την εν μειονότητι μειονότητα.
Συνεχίζει:
λέω πως ένα πράγμα είναι να λέει ένας αριστερός μειονοτικός της Θράκης ότι «δεν είμαι μουσουλμάνος διότι είμαι άθεος» και άλλο να λέει η κυρία να λέει ότι «με καταπιέζει ο τουρκικός εθνικισμός».
Μετάφραση:
Η αθεΐα είναι καλό πράγμα και μου αρέσει. Η καταγγελία του τουρκικού εθνικισμού είναι κακό πράγμα και δεν μου αρέσει.
Και κορυφώνει:
οι διάφοροι μηχανισμοί ελαφρού και βαθέως κράτους βάλθηκαν να μας πουν ότι η μειονότητα δεν είναι ένα ενιαίο συμπαγές τούρκικο πράμα αλλά δύο και τρεις εθνοτικές ομάδες, «πομάκων, τσιγγάνων και τουρκογενών»
Αφού το λένε οι κακοί μηχανισμοί [δεν κατάλαβα την διάκριση σε ελαφρύ και βαθύ κράτος. Ίσως ρηχό και βαθύ; Ίσως ελαφρό και βαρύ;], προφανώς ισχύει κατά Χριστόπουλο το αντίθετο, ότι δηλαδή η μειονότητα είναι όντως μία, ενιαία και αδιαίρετη, συμπαγής, μπετόν αρμέ και μασίφ. Η πρόταση αυτή τώρα ενδέχεται να είναι είτε περιγραφική είτε αξιολογική. Ως περιγραφική θα πλησίαζε αρκετά την πραγματικότητα, καίτοι ο Δημητράς συνομολογεί στο ως άνω άρθρο ότι το 20% δεν είναι Τούρκοι κατά εθνική συνείδηση. Αυτό το 20% θεωρώ ότι την χαλά κάπως την πολύτιμη κατά Χριστόπουλο συμπάγεια. Υποψιάζομαι όμως υποψία μεγάλη από όλα τα συμφραζόμενα του Χριστόπουλου ότι η δήλωσή του δεν είναι περιγραφική, αλλά αξιολογική. Ότι συμπαγή την βρήκε την μειονότητα και συμπαγεστάτη θα την αφήση.
Ιδού:
7.
Στα λόγια βέβαια τα λέει καλά ο Χριστόπουλος:
διμέτωπο αγώνα ενάντια στους εθνικισμούς – ελληνικό και τουρκικό.
Ισαπεχιστής λοιπόν, που καταδικάζει το εθνικισμό από όπου και αν προέρχεται. Στα λόγια οπωσδήποτε.
Επειδή όμως με τα λόγια εύκολα χτίζονται τα παροιμιώδη ανώγια και κατώγια, στην πράξη όμως απαιτείται γιαπί, πηλοφόρι και μυστρί, ας ρίξουμε μια ματιά και στις πράξεις του Χριστόπουλου προσωπικά και του όλου ΣΥΡΙΖΑ.
Πράξη/Παράλειψη πρώτη: Υποψηφιότητα Αχμέτ Κουρτ.
Ο υποψήφιος σύμβουλος του ΣΥΡΙΖΑ χαιρετά και αντιχαιρετά τον Τούρκο Μιχαλολιάκο και ανεβάζει περιχαρής τις φωτογραφίες στο τουίτερ του τέσσερις μήνες πριν. Ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ, αυτός που δεν σηκώνει μυίγα στο αντιεθνικιστικό σπαθί του, καμώνεται πως δεν ξέρει τίποτε. Ο Αχμέτ μπαίνει στα ψηφοδέλτια. Το ζήτημα σκάζει μετά την Σαμπιχά και όχι βέβαια από την μεριά του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Χριστόπουλος και οι συν αυτώ, που ξέρουν τόσο καλά πρόσωπα και πράγματα στην Θράκη, που βάζουν το χέρι τους στην φωτιά για το ποιος είναι πράκτορας και ποιος όχι, που παραδίδουν μαθήματα αντιεθνικισμού, δεν ήξεραν, δεν είδαν, δεν άκουσαν. Αλλά και τώρα που μαθεύτηκε το πράγμα, σιωπή.
Πράξη/Παράλειψη δεύτερη: Βουλευτής Χουσεΐν Ζεϊμπέκ.
Εδώ ο ΣΥΡΙΖΑίος βουλευτής ομιλεί σε ένα ξενοδοχείο της Θράκης, όχι της δικής μας. Ο διμέτωπος αντιεθνικιστικός αγώνας που διεξάγει δεν τον εμποδίζει να εκφωνή την ομιλία του υπό τα όμματα κάποιου καινοτόμου επιχειρηματία.
Δεν είμαι υπερβολικός. Αντιλαμβάνομαι τις σκοπιμότητες, θυμάμαι πολύ καλά τον ΓΑΠ να καταθέτη στέφανο στο μνημείο του καινοτόμου επιχειρηματία, ξέρω τι σημαίνει ο Κεμάλ για τους Τούρκους κλπ. Απλώς σκέφτομαι και γράφω: ο Χριστόπουλος, που δεν ανέχεται την δόλια την Σαμπιχά, τι να πιστεύη άραγε για τον εν κόμματι σύντροφό του Χουσεΐν Ζεϊμπέκ; Μήπως αυτός ο διμέτωπος αγώνας διεξάγεται μόνο στο ένα μέτωπο; Μήπως τελικά στον ΣΥΡΙΖΑ καταδικάζουν τους μη Τούρκους μειονοτικούς από όπου και αν προέρχωνται;
8.
Ας αντιστρέψουμε λίγο τα πρόσημα τώρα (για μένα αυτή είναι πάντα η λυδία λίθος). Ας υποθέσουμε ότι η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ κόβουν από το ψηφοδέλτιό τους υποψήφιο, επειδή δεν τους αρέσει ο εθνικός αυτοπροσδιορισμός του. Τοποθετούν ας πούμε υποψήφιο Δυτ. Μακεδονίας τον Βοσκόπουλο της ΝΔ και ανακαλύπτουν προς φρίκην τους ότι τον μετέπεισε επιτέλους ο εξάδελφός του, ο Βοσκόπουλος του Ουράνιου Τόξου, και πλέον δηλώνει και εκείνος υπερήφανος Μακεδόνας Μακεδόνας και όχι Έλληνας Μακεδόνας. Όσο δικαίωμα είχε ο ΣΥΡΙΖΑ να κόψη την Σαμπιχά, άλλο τόσο θα είχε και η ΝΔ να κόψη τον λάθος Βοσκόπουλο. Όμως, ποιοι είναι οι πρώτοι που βγαίνουν στα κεραμίδια σκούζοντας για ρατσισμό; #Χριστόπουλος #Δημητράς #Μίχας
ΟΕΔ.
9.
Η Σαμπιχά δεν έφτανε, ο Λαζόπουλος περίσσευε. Να μην θυμηθούμε την περίπτωση της υποψηφιότητας Καρυπίδη και το γενικό μπουρδέλο που φαίνεται να επικρατή στον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά μου προξενεί φρικτή εντύπωση αυτό το πράγμα. Αντί του εθνικού μας Λάκη, ο Γλέζος δεύτερη επιλογή. Ε, βέβαια. Ο Γλέζος μπαίνει στο παρκέ ζεστός από τον πάγκο, αλλά είναι δύσκολο βέβαια να αντικαταστήση ένα πλέιμέικερ σαν τον Λαζόπουλο.
Αυτοί θέλουν να κυβερνήσουν; Δεν υπάρχει αυτό που ζούμε.
Η περίπτωση Λαζόπουλου/Γλέζου αποδεικνύει βέβαια ότι θέση για δύο μουσουλμάνους υποψηφίους υπήρχε και πάρα-υπήρχε. Συνεπώς, δεν στέκει το επιχείρημα ότι με την Σαμπιχά δεν θα υπήρχε αντιπροσώπευση της μειονότητας. Αντιθέτως, αποδείχθηκε ότι οι Τούρκοι της μειονότητας δεν ήθελαν απλώς ένα δικό τους στο ψηφοδέλτιο, αλλά κάτι παραπάνω: να μην υπάρχη κανένας άλλος, που θα μπορούσε να τραυματίση το συμπαγές κατά Χριστόπουλο των Τουρκοθρακιωτών.
10.
Αντιτάχθηκε ότι η Σαμπιχά είναι επίσης εθνικίστρια, επειδή δεν θέλει μεν τα τουρκικά, αλλά θέλει όμως τα ελληνικά, που επίσης δεν είναι μητρική της γλώσσα.
Καταρχάς, καθένας έχει δικαίωμα να διαλέξη ποια μη μητρική του γλώσσα θέλει να διδάσκεται. Αν αυτή είναι π.χ. τα πορτογαλικά, η επιθυμία του ίσως να μην εκπληρωθή λόγω τεχνικών εμποδίων. Όταν όμως ζητεί την κυρίαρχη γλώσσα του κράτους του οποίου είναι πολίτης, τότε ποιο είναι το πρόβλημα;
Ας σκεφτούμε έτσι. Υπάρχει κάποιος εύλογος, μη εθνικιστικός λόγος για τον οποίο η Σαμπιχά θέλει τα παιδιά της να μάθουν ελληνικά και όχι τουρκικά (πλην του θέματος της μητρογλωσσίας); Μήπως επειδή μόνο με τα ελληνικά θα έχουν ελπίδες να ξεκολλήσουν από την βρομιά του οικισμού; Δεν είναι προφανές;
11.
Η ελληνική φιλελευθεροσύνη διχάστηκε στο ζήτημα. Οι πιο πολλοί μού φαίνεται ότι στήριξαν Χριστόπουλο και Δημητρά, να εδώ ο Μίχας ας πούμε (σε ένα άρθρο, να σημειωθή αυτό, όπου δεν αναφέρει την ελληνική ενοχή για την Σρεμπρένιτσα, απίστευτο). Η στήριξη αυτή παντού έγινε ad hominem, ένεκα αγαθών προσωπικών σχέσεων, προτέρου εντίμου βίου, ο Δημήτρης το ένα, ο Δημήτρης το άλλο, τι κακοί που είναι οι φασίστες που την πέσανε στον Δημήτρη μας. Κανείς δεν μίλησε ad rem, για το πόσο συμπαγής (πρέπει να) είναι η μειονότητα, για το πώς χρησιμοποιήθηκε μια αδύναμη γυναίκα από τον ΣΥΡΙΖΑ, ποιες είναι οι ανοχές των Χριστόπουλου κ.λπ. στον κεμαλισμό.
Να μιλάμε περισσότερο για την ουσία και όχι για τα φιλαράκια μας, σύντροφοι.
Και η συν μία.
Τον Χριστόπουλο τον συμπαθώ σαν άνθρωπο. Έχω ακούσει καλά λόγια για αυτόν από άτομα που εκτιμώ, έχει τρία παιδιά και ωραία γυναίκα. Βέβαια, έχει και τα σκοτεινά του σημεία, σπούδασε στην Κομοτηνή και δεν ξέρει γερμανικά, αλλά κανείς δεν είναι τέλειος (επίσης από το βιογραφικό του δεν προκύπτει πού υπηρέτησε την θητεία του, πολύ θα ήθελα να το ξέρω κι αυτό).
Αλλά σαν πολιτικός και σαν νομικός θέλει δουλειά ακόμα.
Ένα ένα τα θυμάμαι και γελάω μόνος μου στο μεταξύ.
Από όλους τους Έλληνες εκείνος που έχει κατηγορηθή άδικα των αδίκων τις περισσότερες φορές από κάθε άλλον για αθέμιτες σχέσεις με πρεσβείες, για ύποπτες χρηματοδοτήσεις, για ΜΚΟ του ενός, για καταχθόνια σχέδια προδοσίας της Θράκης, ο Δημητράς, εκείνος βρέθηκε να καταγγείλη τους άλλους για τα ίδια. Δεν θα έπρεπε να είναι σοφώτερος; Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται βέβαια, αλλά μια άλλη παροιμία λέει λαός την φτέρην έσειε.
Επίσης, παραπέμπω και σε καναδυό άλλα άρθρα μου για συναφή θέματα, για να σχηματίσουν όσοι εκ των αναγνωστών δεν με ξέρουν δίκαιη εικόνα (γιατί πρέπει να δίνουμε και εξετάσεις φιλελευθερισμού κιόλας σε μερικούς):
Περί Μακεδονίας μέσω Σουδάν και Βουκουρεστίου.
Το σώμα θύσεις τουμόν, ουχί τούνομα.
Περί Τσάμηδων και Σλαβομακεδόνων.
Κατά του εκλογικού ορίου του 3%.
Περί γεωγραφικής εκλογικής ισότητας.
Μικρό απογραφικό.
Ακούγοντας το βίντεο του Χριστόπουλου, σκέφτομαι ότι το θέμα δεν είναι τι λέει και τι δεν λέει, τι ζητεί και τι όχι η Σαμπιχά. Το θέμα για αυτούς είναι ότι δεν την ελέγχουν (είτε ελέγχεται από άλλους είτε από κανένα). Και δεν θέλουν να επιτρέψουν να μην ελέγχεται κάποιος από αυτούς στην δική τους παιδική χαρά.
Και προσπαθούν τώρα να βγάλουν χρυσαυγίτες το αμερικανικό προξενείο, με τις γνωστές εθνικιστικές θέσεις στα μειονοτικά της Ελλαδας. Γελά ο κόσμος.
Δεν προσπαθούν να βγάλουν χρυσαυγίτικο το αμερικανικό προξενείο. Προσπαθούν να πετάξουν ό,τι λέξη κλειδί ξέρουν ότι θα δημιουργήσει απέχθεια προς την Σαμπιχά στο εκλογικό τους κοινό για να δικαιολογήσουν την απόσυρση της.
Έχουν το επικοινωνιακό πάνω χέρι και το εκμεταλλεύονται. Γι’αυτό μιλάνε για ακροδεξιούς, αμερικανικό προξενείο, Πάγκαλο, μυστικές υπηρεσίες, μίσθαρνα όργανα, κάποιος που άκουσα(δεν θυμάμαι ποιος) πέταξε τις ΜΚΟ και τα ευρωπαϊκά προγράμματα μέσα να πιάσει όλα τα ενδεχόμενα.
Γνωρίζουν ότι ο μέσος ψηφοφόρος δεν θα κάτσει να ψάξει τι ακριβώς λέει ή κάνει η Σαμπιχά.
Το χειρότερο είναι ότι φαίνεται να πιάνει το κόλπο. Αφού λένε ότι την υπερασπίζεται ο Κασιδιάρης, κάτι κακό θα είναι. Το άκουσα αυτό από άνθρωπο που ούτε αναίσθητο στα μειονοτικά τον λες, ούτε υπέρ μπετόν αρμέ τουρκικότητας είναι, ούτε αμόρφωτος.
Εκείνο που νομίζω ότι παραβλέπεται είναι ότι στη Θράκη δεν υπάρχει απλώς μία θρησκευτική μειονότητα Μουσουλμάνων, αλλά και μία εθνική μειονότητα, Τουρκική, που, καταπώς φαίνεται, απαρτίζεται από τη μεγάλη πλειονότητα των Μουσουλμάνων της περιοχής. Από πληθυσμιακή άποψη, δεν έχει νόημα να υπάρχουν περισσότερες από μία υποψηφιότητες στο ευρωψηφοδέλτιο. Για αυτή τη μία υποψηφιότητα ας σκεφτούμε: κατά πόσο θα ήταν λογικό να αναδειχθεί ως υποψήφιος ένας Ρομά; Κατά πόσο θα ήταν λογικό να είναι εκπρόσωπος της ελληνορθόδοξης μειονότητας της Κωνσταντινούπολης ένας Τούρκος το έθνος Χριστιανός Ορθόδοξος; Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τα ενδόμυχα κίνητρα των οργάνων του ΣυΡιζΑ, αλλά πάντως μία υποψηφιότητα προερχόμενη από τους “Τουρκογενείς” είναι πράγματι περισσότερο αντιπροσωπευτική από μια άλλη.
Αλλά, ας υποθέσουμε ότι είναι λογικό ο ΣυΡιζΑ -μόνος, εξ όσων γνωρίζω, μεταξύ των ελληνικών κομμάτων- να συμπεριλάβει δύο υποψηφιότητες Μουσουλμάνων Θρακιωτών στο ευρωψηφοδέλτιό του. Είναι κατάλληλη υποψήφια η Σουλεϊμάν; Μάλλον όχι, όπως λένε, όλοι -διορθώστε με, αν έχω κάνει λάθος- οι έχοντες πολύχρονη ενασχόληση με τα ζητήματα της μειονότητας που εμφορούνται από φιλελεύθερες αξίες (βλ. εδώ) όπως και όσοι γνωρίζουν εκ του σύνεγγυς τα πράγματα, i.e. η Τ.Ο. ΣυΡιζΑ Ξάνθης. Από τις καταγγελίες προκύπτει ότι η Σουλεϊμάν δεν είχε αντιεθνικιστική δράση: όχι μόνο ουκ ήλθε βαλείν ειρήνην στην περιοχή, δεν ήταν ο φύλαξ των αδερφών της, των αλλοεθνών ομοθρήσκων της, αλλά κατηγορούσε όχι το Τουρκικό προξενείο, αλλά γενικώς τους “μουσουλμάνους τουρκικής καταγωγής” (n.b.: όχι “Τούρκοι”) που “εδώ και χρόνια επιμένουν να φτιάξουν σωματεία και να τα ονομάσουν «τουρκικά»” (άκουσον, άκουσον!) κλπ κλπ και συσστρατευόταν με τον ευρωβουλευτή του -περριτεύει να το θυμίσω;- εθνικιστικού ΛαΟΣ για να *αντικρούσει* καταγγελίες των Τούρκων της Δυτικής Θράκης περί παραβίασης των δικαιωμάτων τους από το ελληνικό κράτος με αποτέλεσμα ήταν να δρέψει τα σχετικά εύσημα από Έλληνες εθνικιστές. Η δράση αυτή της Σουλεϊμάν εντασσόταν στην προσπάθεια που περιγράφεται σε έγγραφο του ελληνικού ΥπΕξ: “η υπογράμμιση αυτής της ‘διαφορετικότητας’ των τριών ομάδων απορρέει από την επιθυμία μας να αποφύγουμε την απορρόφηση των Πομάκων και των Αθιγγάνων από το τουρκογενές [sic] στοιχείο της μειονότητας και την κατ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργία μιας συμπαγούς τουρκογενούς [sic] μειονότητας”.
Με άλλα λόγια, η υποψηφιότητα Σουλεϊμάν ως εκπροσώπου των μη-Χριστιανών/Ελλήνων της Θράκης είναι τόσο λογική όσο λογική θα ήταν και η συμπερίληψη σε ψηφοδέλτιο αριστερού κόμματος ενός εργάτη που ίδρυσε εργοδοτικό σωματείο.
Η κριτική αυτή δεν είναι προσωπική επίθεση του είδους που εξαπολύθηκε εναντίον της Κούνεβα (#5), αλλά πολιτική κριτική στη δράση της βάσει της οποίας είχε κριθεί κατάλληλη για υποψήφια.
Η δήλωση περί “συμπαγούς” μειονότητας για την οποία κατηγορείται ο Χριστόπουλος (#6), αποτελεί απλώς παράφραση του ανωτέρω εγγράφου, λαμβάνοντας υπόψη το ότι, όπως εξηγείται από τον Ιό και από το Δημητρά, αυτό που το ΥπΕξ επέσειε ως κίνδυνο, έχει ήδη συντελεστεί.
Στα ελάσσονα: Από πού πληροφορούμαστε τις θέσεις του Χριστόπουλου και του ΣυΡιζΑ για τη γλωσσική διδασκαλία των Μουσουλμανοπαίδων της Θράκης; (#2) Βρίσκονται αναρτημένες στο διαδίκτυο; Ειλικρινής απορία. § #5: Διαβάζοντας το κείμενο καταλαβαίνω ότι το “πανεπιστημιακό πρόγραμμα” δεν είναι, βέβαια, ο “Χριστόπουλος και πάνω”, αλλά το πρόγραμμα Δραγώνα-Φραγκουδάκη, τα ευεργητήματα του οποίου, όπως μας πληροφορεί ο Δημητράς, σφετερίζεται η Σουλεϊμάν. § Εκτός αν γνωρίζουμε ότι είναι εκφραστης νεοναζιστικών ιδεών, ο Μπαχτσελί δεν είναι ο Μιχαλολιάκος, αλλά ο Καρατζαφέρης της Τουρκίας.
Κλείνω με δυο γενικές παρατηρήσεις. Πρώτον, όπως και στην περίπτωση του Καρυπίδη, αναδεικνύονται από το μεν αλαλούμ που προέκυψε προβλήματα οργανωτικά, στρατηγικά και επικοινωνιακά του ΣυΡιζΑ από τη δε καθυστερημένη και σπασμωδική αντίδραση τίθενται ερωτήματα για τη δέσμευση των κεντρικών ή των τοπικών οργάνων του κόμματος στις αξίες που διακυρήσσουν -ή και κατανόησής τους. Συγκεκριμένα σε ό,τι αφορά τη Σουλεϊμάν και το Χριστόπουλο, ο δημόσιος λόγος του οποίου δε με ενθουσιάζει, διαβάζω τα σχόλια του th.alys στο buzz, την εδώ ανάρτηση και τα σχετικά κείμενα και μετά ακούω τον ίδιο το Χριστόπουλο στο βίντεο της ανάρτησης και εδώ -από το 52′ κ.ε., όσο του επιτρέπεται να μιλήσει…) [από τα οποία, παρεμπιπτόντως, διαπιστώνω ότι ο ίδιος ο Χριστόπουλος ομολογεί ότι δεν έχει από πρώτο χέρι γνώση των μειονοτικών πραγμάτων (#7), αποκαλεί τη Σουλεϊμάν και με το όνομά της (#5) [το γαλλικό ανάλογο του “η κυρία”/ “ο κύριος” δε δείχνει απαραίτητα αγένεια, πάντως] και φαίνεται ότι δεν “αποφεύγει τη μάχη” στρίβοντας διά του Φαήλου (#3), πρόκειται απλώς μια αποστροφή του λόγου του] και απορώ με συναισθηματικές και απλουστευτικές περιγραφές της κατάστασης που βρίσκω στην ανάρτηση και τις προσωπικές επιθέσεις στο ήθος του Χριστόπουλου και των συν αυτώ και αναρωτιέμαι πώς γίνεται να καταλαβαίνω κάτι τόσο διαφορετικό διαβάζοντας τα ίδια κείμενα.
Πριν απαντήσω στα πολλά που θέλω να πω, αυτοί οι φιλελεύθεροι μειονοτικόφιλοι όπως ο Μπαλτσιώτης, τόσα χρόνια δεν ξέρουν ότι η ρομανί είναι κυρίως προφορική γλώσσα και δεν έχει τυποποιημένη γραφή στα ελληνικά; Δεν ξέρουν ότι δεν υπάρχουν δάσκαλοι και καθηγητές που να την διδάσκουν; Δεν ξέρουν ότι δεν υπάρχουν λεξικά της προκοπής και αναγνωστικά; Η γυναίκα λέει ότι δεν υπήρχε σχολείο στο χωριό της μέχρι προ ούτε δεκαετίας κι έκανε αγώνα πρωτίστως γι’αυτό. Τη διδασκαλία των ρομανί που απαιτεί προεργασία κοντά δέκα χρόνων θέλανε να θέσει ως προτεραιότητα;
Επιχείρημα τραβηγμένο από τα μαλλιά είναι αυτό. Και ξέρεις, ο πνιγόμενος στην επιχειρηματολογική θάλασσα, όσο κι αν τραβήξει τα μαλλιά του, αν δεν κολυμπήσει, θα πνιγεί.
@th.alys: Διαβάζω και πάλι την παραπροτελευταία παράγραφο του κειμένου του Μπαλτσιώτη. Ο συγγραφέας δεν κατηγορεί τη Σουλεϊμάν ότι δεν έθεσε ως προτεραιότητά της τη διδασκαλία της ρομανί στο σχολείο. Λέει κάτι απλούστερο: ότι τόσα χρόνια που δραστηριοποιείται στον οικισμό της δεν είχε κάνει τίποτε “είτε σε διακηρυκτικό επίπεδο είτε σε πρακτικό” για την υπεράσπιση ή την προβολή αυτής της ταυτότητάς που η ίδια ισχυρίζεται ότι απειλείται. Είχε, δηλαδή, έναν προσδιορισμένο εργαλειακό χαρακτήρα η αναφορά της στην ταυτότητά της ως Ρομά, εξαντλούμενη στην επίκλησή της ως ατού εναντίον των Τούρκων της Δυτικής Θράκης. Υπενθυμίζει ακόμα πως κάτι τέτοιο υπαγορευόταν από το ότι η -κατά μία τουλάχιστον περίοδο κρατικά χρηματοδοτούμενη– δράση της ήταν εναρμονισμένη με την ελληνική εθνικ-ιστικ-ή πολιτική στην περιοχή.
Την εγκαλεί ότι δεν διεκδίκησε:
Αυτά σε μια περιοχή όπου μέχρι το 2006 ο λειτουργικός αναλφαβητισμός ήταν σχεδόν 100%.
#Προτεραιότητες
Παρεμπιπτόντως, από το άρθρο του Έθνους στο οποίο παραπέμπεις:
Κάτι έκανε, αλλά να, η καταπολέμηση του αναλφαβητισμού ήταν μάλλον πιο ψηλά στη λίστα. Στην γλώσσα του Μπαλτσιώτη: πολιτικά, την ενδιέφερε περισσότερο.
Άρα κι αυτό το “δεν έκανε τίποτα” δεν είναι ακριβώς αληθές. Έκανε λίγα ίσως, αλλ’όχι τίποτα. Δεν βαριέσαι όμως, εδώ έχουν πει πολύ χειρότερα δίχως αποδείξεις και μετά λένε να_κάνει_μήνυση_αν_θίγεται_να_το_δούμε.
Προσθήκη:
Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 2006. Πρόβλημα με την χρηματοδότηση προέκυψε το 2010. Που σημαίνει ότι μέχρι να στηθεί το πρόγραμμα και να ορθοποδήσει, σταμάτησε να λειτουργεί κι έπρεπε η Σαμπιχά να τρέξει να βρει πόρους για να συνεχίσει.
Σε έναν οικισμό που είναι εκτός σχεδίου πόλης, χωρίς νερό και αποχέτευση, με τους γονείς να εργάζονται ως μικροπωλητές(λογικά χωρίς άδεια) ή εποχικοί εργάτες ή (επισήμως) άνεργοι.
Κι ο Μπαλτσιώτης θέτει το ερώτημα: “Γιατί δεν βάλατε μια ταμπέλα, γιατί δεν διδάσκεστε την ρομανί;”
Ε, κάτι από πολιτικές επιλογές θα ξέρει και η Σαμπιχά, δεν είναι μόνο για τον “λίγο μας ενδιαφέρει” Μπαλτσιώτη.
Μα, η ίδια η Σουλεϊμάν ισχυρίζεται ότι κινδυνεύει η ταυτότητά της ως Ρομά από τους “μουσουλμάνους τουρκικής καταγωγής” -έτσι, γενικώς και αορίστως- στο λόγο της στον ΟΗΕ και πρακτικά τον αφιερώνει σε αυτό το ζήτημα. Την ασυνέπεια λόγων και έργων επισημαίνει ο Μπαλτσιώτης, που εξηγείται από τη σκόπευση της ρητορικής της.
Ασμοδαίε,
Αν ήταν μόνη της η Σαμπιχά, προφανώς όχι. Αλλά τίποτα δεν εμπόδιζε τον ΣΥΡΙΖΑ να έχη δύο υποψηφίους, ένα των Τούρκων και ένα των Αθίγγανων. Αυτοί διαλαλούν συνέχεια πόσο ευαίσθητοι είναι.
Εξάλλου, την Σαμπιχά την έδιωξαν κακήν κακώς όχι μόνο επειδή δεν επρώτευσε στα καλλιστεία τουρκικότητας, αλλά και για άλλους λόγους, κατά την χαριτωμένη δήλωση της ΤΟ Ξάνθης, όπως μεταδόθηκε (“εμείς γύφτισσα δεν ψηφίζουμε”).
Εν πάση περιπτώσει, το θέμα μου δεν είναι τόσο το τσίρκο του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό είναι ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, με βαθειά γνώση του ζητήματος, αλλά και με κάτι άλλο: αναπόδεικτες κατηγορίες.
Να πούμε δυο λόγια:
Η γνωστή γραμμή Δημητρά: ενεργούμενο των παρακρατικών μηχανισμών. Χωρίς αποδείξεις πάντα. Να επέλεξε η Σαμπιχά ας πούμε την ισχυρότερη ταυτότητα για το μέλλον των παιδιών τους δεν περνά από το μυαλό του Μπαλτσιώτη;
Μονοπρόσωπος; Κοροϊδευόμαστε μου φαίνεται. Πόσα μέλη έχει η ΕΟΔΜ; Πόσα το ΕΠΣΕ; Πόσα η Αντιγόνη του Νάσου Θεοδωρίδη;
Στην τελική, ας κατέβαινε να δούμε πόσους έχει.
Όσο για τα κονδύλια, ευτυχώς που οι δικές μας οι αριστερές οι ΜΚΟ αστραποβολούν διαφάνεια και λογοδοσία. Να και τα βιβλία του ΕΠΣΕ σε δημόσια θέα. #μπα
Υπονοώντας φυσικά ότι είναι αργυρώνητη και χαζούλα. Μπορεί και να είναι, αλλά τις αποδείξεις δεν τις είδα.
Αυτό που δυσφημούν μια γυναίκα ως πράκτορα, αλλά δεν ξεχνούν να βάζουν τις διπλές καταλήξεις της πολιτικής ορθότητας πώς το λέμε;
Όπου ο Μπαλτσιώτης κατηγορεί την γύφτισσα ότι δεν είναι αρκετά γύφτισσα. Άλλη φορά με άδεια του κηδεμόνα ττης. Και πάντα σεβόμενος το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού, έτσι;
Πες το άνθρωπέ μου και το κουράζεις τόση ώρα. Έμαθε η Σαμπιχά με το στανιό τουρκικά στο σχολείο; “Λίγο μας ενδιαφέρει”. Θέλει τα παιδιά της να μάθουν ελληνικά; “Λίγο μας ενδιαφέρει”.
Ενώ, μισό λεπτό, ο Ζεϊμπέκης ο κεμαλόφρων ή το ογλάνι του που βάλανε αντ’ αυτού στο ευρωψηφοδέλτιο είναι οι πρωταθλητές του διεθνισμού. Εμένα μου φαίνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ απλώς επιλέγει τον εθνικισμό με τα πιο πολλά ψηφαλάκια. Όπως έκανε πάντα και το ΝΔΣΟΚ δηλαδή, δεν αντιλέγω.
Ο ίδιος δεν είπε πριν ότι είναι μόνη της; Πώς εγκλωβίζει τότε μια κοινότητα ολόκληρη;
Αλλά είπαμε: αυτό “λίγο μας ενδιαφέρει”. Τι κι αν καταγγέλλει και απειλές η Σαμπιχά. “Λίγο μας ενδιαφέρει”
Συνεχίζω:
Μην λέμε τα ίδια πάλι, είχε ο Αχμέτ Κουρτ; Απλά πράγματα, στα ψηφοδέλτια ΣΥΡΙΖΑ είναι ανεκτός μόνο ο εθνικισμός του ενός είδους, αρκεί να μην υπερβαίνη κάποια όρια.
Εδώ αφήνω την ευχαρίστηση στον Θάλυς να απαντήση.
Έχει και συνέχεια το παράθεμα:
Κατά τα λοιπά, καθένας προφανώς συμμαχεί με αυτόν που τον θέλει και όχι με αυτόν που δεν τον θέλει.
Κανείς δεν υπαγορεύει στον ΣΥΡΙΖΑ ποιους θα περιλάβη στο ψηφοδέλτιό του. Κρίνουμε μόνο πόσο ειλικρινείς, συνεπείς, έντιμοι, αντιεθνικιστές κλπ είναι.
Συνεπώς, αν πω ότι ο Δημητράς τα παίρνει από την πρεσβεία (διάολε, ποια πρεσβεία επιτέλους; μπερδεύτηκα!) και ότι ο Χριστόπουλος είναι όργανο ξένης δύναμης δεν εξαπολύω προσωπική επίθεση, αλλά ασκώ πολιτική κριτική;
Μόνο που το έγγραφο περιγράφει, ενώ ο Χριστόπουλος αξιολογεί. Θεωρεί κάθε τι που στρέφεται κατά του συμπαγούς, ενιαίου και αδιαίρετου χαρακτήρα της γροθιά στην διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών.
Από την σιωπή τους προφανώς, του Χριστόπουλου τουλάχιστον. Στις Αρχές της Αριστεράς, που είναι ζήτημα Αρχής, όπως μας επανέλαβε καμιά δεκαριά φορές, δεν άκουσα να περιλαμβάνεται το δικαίωμα να μην σου φορτώνουν μια παντελώς ξένη γλώσσα στην μάπα.
Παρεμπιπτόντως, θα ήθελα και εγώ να μάθω σε ποιες ενέργειες έχουν προβή ο Χριστόπουλος, ο Δημητράς και ο Μπαλτσιώτης, προκειμένου να μην διδάσκωνται τουρκικά τα παιδιά της Σαμπιχάς, του Καραχότζα, του Εμίνογλου.
Για να δούμε τον έμπρακτο αντιεθνικισμό τους.
Ειδικά σε ένα τσιγγάνικό μαχαλά, τα πανεπιστημιακά προγράμματα δεν λειτουργούν στον αυτόματο. Χρειάζεται να τα αγκαλιάσουν άνθρωποι από την τοπική κοινότητα, ας πούμε μονοπρόσωποι σύλλογοι που χρηματοδοτούνται από τα μυστικά κονδύλια του ΥπΕξ, για να πειστούν οι γονείς να στείλουν τα παιδιά τους.
Όσο για το αν πληροφορεί ο Δημητράς, αυτό είναι το ζητούμενο, όχι το δεδομένο.
Α εντάξει τότε, όλα καλά. Άλλωστε τους Τούρκους εθνικιστές δεν τους βαραίνει καμιά γενοκτονία ξερωγώ ή κάτι τέτοιο. Οπότε, ας φωτογραφηθούμε.
Το μόνο που μου μένει τώρα είναι να βρεθή και ένας να πη ότι ο Κεμάλης δεν ήταν εθνικιστής. Άλλωστε, αυτός θεμελίωσε την ελληνοτουρκική φιλία και τον πρότεινε και ο Βενιζέλος για το Νομπέλ Ειρήνης!
Αχ, πώς φαίνεται ότι δεν είσαι εισαγγελέας ;-) Για να μάθης την αλήθεια, δεν ανατρέχεις στην απολογία του κατηγορουμένου στον ανακριτή, που μπορεί να είναι μήνες και χρόνια μετά και πάντα με δικηγόρο. Διαβάζεις την πρώτη του απολογία στην αστυνομία, ήτοι την συνέντευξη που έδωσε ζεστός ζεστός στο ΞάνθηΠρεςς, προτού τον δασκαλέψουνε ή αυτοδασκαλευτή μόνος του.
Μόνο που δεν μίλησε γαλλικά.
Ποιες είναι αυτές;
Σαν παλιός στην ιστολογοσύνη δεν θα έπρεπε να έχης τέτοιες απορίες.
Εν αμφιβολία πάντως, ακολούθησε τον χρυσό κανόνα του συνΙστολογίου μας: έχουμε πάντα δίκιο, εκτός αν έχουμε άδικο.
Από πλευράς μεγιστοποίησης ψήφων, δεν θα ήταν. Η συζήτηση όμως γίνεται για την αποπομπή της, έχοντας ως δεδομένη την ανακήρυξη της ως υποψηφίας. Από το σημείο αυτό λοιπόν νομίζω θα συμφωνήσουμε ότι δύο λόγοι δικαιολογούν την αποπομπή της:
1) Λόγοι αρχής. Να βγάλει υπερήφανη φωτογραφία με τον Μιχαλολιάκο ας πούμε. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ στην κεντρική επιτροπή ακούστηκαν οι διαφωνίες που υπήρχαν και ειπώθηκε ότι δεν είχε βρεθεί τίποτα μεμπτό.
2) Να βρέθηκε καλύτερος μειονοτικός υποψήφιος και να ακυρώθηκε η κάθοδος της Σαμπιχά λόγω έλλειψης θέσεων. Υπάρχουν όμως ακόμα και τώρα 2 κενές θέσεις στη λίστα του ΣΥΡΙΖΑ. Άρα ούτε αυτό ισχύει. Α, κι η Σαμπιχά εκτός από μειονοτική, είναι και Ρομά. Θα μπορούσαν να προβάλλουν τα άλλα στοιχεία της ταυτότητας της(Ρομά, φεμινίστρια, ακτιβίστρια) τα οποία ωραιότατα θα συμπλήρωναν τη λίστα τους. Και θα κόλλαγε εξαιρετικά δίπλα στην άλλη συμβολικότατη υποψηφία, την Κούνεβα.
Υπάρχει κι ένας τρίτος λόγος αποπομπής, τον αναφέρει ο ΑΑ και, διά της ατόπου, φαίνεται να καταλήγουμε σε αυτόν.
Έχει αναφερθεί πολλάκις σε Τούρκους. Εν προκειμένω μίλαγε ως μουσουλμάνα κι ήθελε να τονίσει την ύπαρξη περισσότερων της μιας εθνοτήτων στους κόλπους της μουσουλμανικής μειονότητας. Δεν προκύπτει από πουθενά ότι αρνείται το δικαίωμα εθνικού αυτοπροσδιορισμού στους υπόλοιπους μειονοτικούς. Διαμαρτύρεται γιατί της στερούν το ίδιο δικαίωμα μόνο.
Το ότι βρέθηκε ο Γεωργίου σε μια εκδήλωση για τις μειονότητες δεν σημαίνει ότι η Σαμπιχά συστρατεύτηκε με αυτόν. Είμαι σίγουρος ότι ο Γεωργίου πήγαινε σε κάθε τέτοια εκδήλωση για να κάνει νταβαντούρι. Κάτι παρόμοιο κάνει ο Κουίκ στην Θράκη τώρα.
Πώς ακριβώς τεκμηριώνεται η αντίκρουση; Τεκμηρίωση όμως, ιδού ο λόγος της, ιδού και το σχετικό χωρίο. Όχι λάσπη σε παρακαλώ.
Όσο για τις δάφνες των εθνικιστικών σελίδων, πρόκειται για τις ίδιες σελίδες που βρίζουν κάθε Ρομά ως αχαΐρευτο, εγκληματία και τεμπέλη; Και γιατί ακριβώς ευθύνεται η Σαμπιχά για τα όσα γράφουν οι άλλοι γι’αυτήν; Αν δεν μπορούμε να βρούμε κάτι αρνητικό στα λόγια και στις πράξεις της και ανασύρουμε δηλώσεις άλλων για αυτά, ε, κάπου πάσχουν τα επιχειρήματα μας, θα’λεγα.
Ο Χριστόπουλος υπεραμύνθηκε της διατύπωσης του πολλάκις. Είχε την ευκαιρία να την διορθώσει και δεν το έκανε. Δεν με ενδιαφέρει αν δανείστηκε ορολογία του ΥπΕξ ή οποιουδήποτε. Όσα έχω ακούσει μου αρκούν για να θεωρήσω ότι είναι η άποψη του. Κι ο Δημητράς, ο οποίος έχει πέσει σε νέα επιχειρηματολογικά χαμηλά αλλά δεν θα τον περιλάβω κι αυτόν εδώ, έχει άδικο. Σύμφωνα με τις έρευνες που ο ίδιος παρουσίασε, η μειονότητα αυτοπροσδιορίζεται ως Τουρκική κατά 80%. Από πότε το 20% είναι απειροελάχιστο και αμελητέο ποσοστό;
Από το ότι χαρακτήρισε τη μειονότητα ενιαίο συμπαγές τούρκικο πράμα και από το ότι το κορυφαίο επιχείρημα υπέρ της απόδειξης του εθνικιστικού χαρακτήρα των διαφόρων μειονοτικοφίλων είναι η επιθυμία της Σαμπιχά να μην διδάσκονται τα παιδιά της τουρκικά, αλλά ελληνικά.
Αν ο Δημητράς έκανε τον κόπο να μπει στην σελίδα του προγράμματος, θα έβλεπε πόση σημασία δίνεται στην συμμετοχή των ενηλίκων, ειδικά των μανάδων, της περιοχής. Προφανώς η Σαμπιχά δεν μπορούσε να στήσει σχολείο από το μηδέν μόνη της. Έπρεπε να βοηθηθεί από το κεντρικό κράτος. Κι αυτό συνέβη μέσω του προγράμματος εκπαίδευσης μουσουλμανοπαίδων. Η ίδια συνέβαλλε στην επιτυχία του προγράμματος στον οικισμό της. Κι όσο να πει κανείς, το πρόγραμμα είναι επιτυχημένο. Ένα μερίδιο λοιπόν πρέπει να της πιστωθεί. Εκτός αν είμαστε και μικρόψυχοι, εκτός απ’όλα τ’άλλα.
Το κόμμα του Καρατζαφέρη δεν κατηγορήθηκε για δολοφονίες. Του Μιχαλολιάκου και του Μπαχτσελί όμως, ναι.
Ε βέβαια, οι Γκρίζοι Λύκοι καμία σχέση με Χαίτες.
Στο 55:00 κεξ στον Σκάι: “η κυρία, η μέχρι πρό τινος φερόμενη ως υποψήφια… παλεύω για τα δικαιώματα κλπ κλπ, όπως η κυρία”. Και στην συνέχεια: “αυτή η υποψηφιότητα”, “η υποψηφιότητα αυτή” (2 φορές).
Το “κερί και λιβάνι” πώς το λένε στα γαλλικά;
Θέλω και ένα σχόλιο για το 8, Ασμοδαίε.
Στο 55.00 περίπου του βίντεο που έδωσε ο Ασμοδαίος την αποκαλεί “φερόμενη ως υποψήφια”. Τόσο φερόμενη ρε παιδί μου. Μα τόσο πολύ.
Μα τι κύριος!
Και στο 56.40 περίπου αρνείται ότι πρωτοστάτησε στην αποπομπή της. Το οποίο επαναλαμβάνει στο 57.45
Μα τι συνεπής και φιλαλήθης!
Εδώ και πάρα πολύ καιρό οι θέσεις της αριστεράς και εκτός Ελλάδας, όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ, είναι αντιδραστικές. Αν θέλει κανείς να προβλέψει τι θέση να θα πάρει η αριστερά σε ένα θέμα αρκεί να μάθει ποια είναι η θέση των ΗΠΑ, της κυβέρνησης, της εκκλησίας, της Χρυσής Αυγής, του Ισραήλ και άλλων κύκλων εξουσίας πάνω στο θέμα και να επιλέξει την αντίθετη. Είναι ενδιαφέρον παιχνίδι αν θέλετε ποτέ να το παίξετε, και με υψηλά ποσοστά επιτυχίας εκτός από θέματα που αφορούν το Ισραήλ, όπου εκεί πρέπει κανείς να ζυγίσει την απέχθειά τους προς το Ισραήλ και προς τη ΧΑ ταυτόχρονα.
Ο Τουρκικός εθνικισμός είναι καλός γιατί και μειονοτικός είναι και πάει κόντρα στον κάθε λογής Κασιδιάρη, άρα έχει δικαίωμα το Τουρκικό προξενείο να καταπιέζει τις υπόλοιπες μειονότητες. Ο Μουσουλμανικός ανδρικός σωβινισμός είναι καλός γιατί και μεινοτικός είναι και πάει κόντρα στον κάθε λογής Καρατζαφέρη, άρα έχει δικαίωμα όποιος Μουσουλμάνος της Θράκης θέλει να υποχρεώνει τη γυναίκα του να φοράει μαντίλα. Είναι η ίδια αριστερά που υπερασπίζεται το δικαίωμα του Ταλιμπάν να παντρεύει την κόρη του από 9 χρονών επειδή αυτός που προσπαθεί να τον εμποδίσει είναι ο Αμερικανικός ιμπεριαλισμός.
Με άλλα λόγια, αυτό που συμβαίνει δεν είναι κάτι καινούργιο ή Ελληνικό. Η αριστερά μας έχει κάνει σαφές ότι τα δικαιώματα που τους ενδιαφέρει να προστατέψουν είναι όσων πάνε κόντρα στο status quo. Αν είσαι εκτός status quo, έχεις δικαίωμα να καταπιέζεις όσο θες. Αν είσαι Χριστιανή και Ευρωπαία ή Αμερικάνα γυναίκα, έχεις δικαίωμα προστασίας από τους Χριστιανούς φονταμενταλιστές, τους φαλλοκράτες, τους εθνικιστές, και τους λοιπούς -ιστές και -ατες. Αν είχες την ατυχία να γεννηθείς Μουσουλμάνα, Ρωμά, Ιρανός gay και δεν ξέρω τι άλλο, τότε όχι. Ακόμα να το πάρετε χαμπάρι?
Κώστα, όχι, όσοι έχουμε αναφέρει εδώ τουλάχιστον είναι σαφέστατα υπέρ της κατάργησης της σαρίας στην Θράκη.
Θανάση, και εγώ είμαι υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης!
Ακαδημαϊκά μπορεί κανείς να υποστηρίζει ότι θέλει. Στον κόσμο που ζούμε όμως και όχι το ivory tower του συνάδελφου Χριστόπουλου, καλούμαστε να επιλέξουμε μεταξύ υπαρκτών εναλλακτικών και όχι ιδεατών!
Στον υπαρκτό κόσμο το δικαίωμα μιας κοινότητας να αυτοπροσδιορίζεται θρησκευτικά, εθνικά, και δεν ξέρω τι άλλο συχνά συγκρούεται με τα δικαιώματα μελών της κοινότητας. Στις περιπτώσεις αυτές εκείνο που μετράει είναι το πώς πράττει κανείς, και όχι το τι λέει. Είναι εύκολο να καταδικάζεις λεκτικά τον Αμερικανικό ιμπεριαλισμό και ταυτόχρονα τους Ταλιμπάν, αλλά όταν η ήττα του ενός συνεπάγεται επικράτηση του άλλου οι πράξεις σου στην τελική δείχνουν τι από τα δυο προτιμάς.
Και τα γράφω αυτά γιατί, όπως επισήμανες, πολλές από τις ακτιβίστριες που αναφέρεις εκφράζουν ξεκάθαρα την ανησυχία ότι εκείνοι που προσπαθούν να χειραφετήσουν τη μειονότητα δεν βλέπουν με καλό μάτι την προσπάθεια τους να δώσουν σε νεαρές κοπέλες περισσότερη παιδεία, φωνή, και αυτονομία. Είναι εύκολο να καταγγέλεις τη σαρία και μετά να πηγαίνεις σπίτι σου και να νίπτεις τας χειρας για όσα συμβαίνουν πίσω από κλειστές πόρτες. Όταν όμως έχεις βοηθήσει όσους τα κάνουν να αναρριχηθούν σε θέση εξουσίας έχεις ευθύνη, και οι αγαθές σου προθέσεις ουδόλως σε απαλλάσσουν.
Και το σχόλιο του Σ. Καραχότζα.
Πσσσσσσ, καλά ζωγράφισε πάλι ο χειριστής του. Μόνο που στο άρθρο του δεν είναι τόσο Πομάκος όσο θα τον ήθελε ο Μπαλτσιώτης και θα τον μαλώση πάλι.
Ο Μπαλτσιώτης σε άλλο του κείμενο γράφει(ο τονισμός δικός μου):
Στοιχειώδης υποχρέωση μας λοιπόν η υπεράσπιση των εξαθλιωμένων και η πάλη κατά των διακρίσεων. Γι’αυτό, ως σύμβολο κι όχι ως πρόσωπο, έπρεπε να αποπεμφθεί η Σαμπιχά.
Αναρωτιέμαι αν είναι ο ίδιος Λάμπρος Μπαλτσιώτης με αυτόν που έγραψε ότι:
Για κάποιον περίεργο πολιτικό λόγο δεν υπάρχει στοιχειώδης υποχρέωση υπεράσπισης των εξαθλιωμένων εδώ. Κι ας είναι οι ρομανίφωνοι Ρομά του Δροσερού οι πλέον εξαθλιωμένοι της μουσουλμανικής μειονότητας. Κι ας ασκούνται πολιτικές παρακράτους εναντίον της κοινότητας τους από την πλειονότητα της μειονότητας.
Αυτή η συνέπεια επιχειρημάτων με σκοτώνει.
Η δική μου πολιτική απάντηση είναι ότι οι πολιτικές μας απαντήσεις σε θέματα δικαιωμάτων κάτι λένε για την γενικότερη πολιτική μας στάση. Πολιτικά μιλώντας πάντα.
Στο άρθρο του BJ στο μεταξύ στην αρχή είχανε βάλει την φωτογραφία της Σαμπιχάς από την πρεσβεία, για να είναι το μήνυμα πιο σαφές. Μετά την αλλάξανε όμως, μην το παρακάνουμε κιόλας.
Θα προσπαθήσω να περιοριστώ στην επισήμανση των δύο περιπτώσεων που μου φαίνονται ότι συνιστούν κραυγαλέα παραποίηση του νοήματος του κειμένου και στην απάντηση του ερωτήματος που μου φαίνεται ουσιωδέστερο, του αν καλώς αποπέμφθηκε η Σουλεϊμάν ή όχι.
Αρχικά, από πού προκύπτει το εξής (υπ’ ΑΑ γραφέν): “κατά την χαριτωμένη δήλωση της ΤΟ Ξάνθης, όπως μεταδόθηκε (“εμείς γύφτισσα δεν ψηφίζουμε”)”; Η ανακοίνωση της τοπικής του ΣυΡιζΑ στην Ξάνθη λέει το ακριβώς αντίθετο!
Η δεύτερη επισήμανση έχει να κάνει με το ότι -κατά τον Μπαλτσιώτη- “λίγο μας ενδιαφέρει” τυχόν καταπίεση μη-Τούρκων από Τούρκους. Παραθέτω ολόκληρο το σχετικό χωρίο από το κείμενό του:
Άρα, αυτό που “λίγο μας ενδιαφέρει” δεν είναι η ύπαρξη ή όχι καταπίεσης των μη-Τούρκων Μουσουλμάνων από Τούρκους της Θράκης, αλλά το αν συμβαίνει “ασυνείδητα ή συνειδητά” να υπηρετεί με τη δράση της η Σουλεϊμάν τη διαιώνιση της περιχαράκωσης Ελλήνων και Τούρκων στην περιοχή.
Ως προς το αν υπάρχει κάποιος καλός λόγος επί της αρχής για την απομάκρυνση της Σουλεϊμάν από ένα ψηφοδέλτιο ενός κόμματος που προσπαθεί να προαγάγει την ισοπολιτεία και την ομαλή συμβίωση των θρησκευτικών και εθνικών ομάδων της Δυτικής Θράκης: γράφηκε ότι “ο ΣΥΡΙΖΑ απλώς επιλέγει τον εθνικισμό με τα πιο πολλά ψηφαλάκια”. Ο ισχυρισμός αυτός προϋποθέτει τη χρήση κάπως ιδιαίτερων κριτηρίων για το χρήση του όρου εθνικισμός. Διότι χαρακτηρίζονται ως “εθνικιστές” συλλήβδην οι αντιδράσαντες στην υποψηφιότητα Σουλεϊμάν, απλώς λόγω του ότι κάποιοι εξ αυτών δηλώνουν/είναι Τούρκοι και τινές εξ αυτών των δευτέρων έχουν συνυπάρξει με τουρκικά εθνικά σύμβολα [τον prudente ordinatore της Τουρκικής Δημοκρατίας] ως εάν αυτό να τους καθιστά σωβινιστές, ίνα μη είπω ενεργούμενα του Τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής. Όμως, αφενός αυτά δεν τεκμηριώνουν παρά Τουρκική εθνική ταυτότητα, όχι εθνικιστική ιδεολογία, αφετέρου στην υποψηφιότητα Σουλεϊμάν αντέδρασαν και οι Χριστιανοί της ΤΟ Ξάνθης. Άτοπον.
Το πρόβλημα με την υποψηφιότητα που επισημαίνουν όχι τίποτα ανώνυμοι της Αυγής, αλλά ενυπόγραφα άνθρωποι που ασχολούνται για πολλά χρόνια με τα ζητήματα της περιοχής, όπως ο Μπαλτσιώτης και ο Τσιτσελίκης είναι ότι στο Δροσερό
Τέτοιου είδους καταγγελίες Ελλήνων και Τούρκων της Τ.Ο Ξάνθης και διαμαρτυρίες αξιόλογων πολιτικά ενεργών (πολιτικά) φιλελεύθερων της ευρύτερης περιοχής, όπως ο Μουσταφά Μουσταφά, και των κατά τεκμήριο αξιόπιστων πανεπστημιακών – γνωστών των ζητημάτων της περιοχής μπορούμε, αν θέλουμε, να τις θεωρήσουμε αναξιόπιστες, διότι όποιος-έχει-στοιχεία-να-τα-πάει-στον-εισαγγελέα κ.ο.κ. Σε συνδυασμό, όμως, με το λόγο της Σουλεϊμάν σε διεθνή φόρα (όπου λειτουργεί καταφερόμενη γενικώς και αορίστως εναντίον των Τούρκων της περιοχής ώστε να συμψηφιστούν οι καταγγελίες τους για την αστυνόμευση της τουρκικότητάς τους από το ελληνικό κράτος, συμφωνώντας συμπτωματικώς με την πολιτική που περιγράφεται στο έγγραφο του ΥπΕξ) καθιστούν προβληματική την υποψηφιότητά της. Μπορεί να διαφωνεί κάποιος με την εκτίμηση αυτή που έθεσε τη Σουλεϊμάν εκτός εκλογικού στίβου -προσωπικά νομίζω ότι χρειάζεται γερή δόση εθελοτυφλίας για αυτό- αλλά πάντως συνιστά μη-εθνικιστικό (εντός ή εκτός εισαγωγικών) καλό λόγο για τον αποκλεισμό της.
Η Σουλεϊμάν, δηλαδή, δεν αποβλήθηκε από το ευρωψηφοδέλτιο λόγω της καταγωγής της, όπως λανθασμένα γράφεται στο #8, αλλά λόγω της εμπλεκόμενης με την ελληνική εθνικ-ιστικ-ή πολιτική πολιτείας της. Επομένως, δεν επιχειρείται η σύγκριση όμοιων καταστάσεων στο #8. Αν θέλουμε να επιχειρήσουμε μια αναλογία με την περίπτωση Σουλεϊμάν, προτείνω την εξής: το να ήταν υποψήφια η Σουλεϊμάν ως εκπροσώπος των Μουσουλμάνων της Θράκης λίγο μόνο θα υπολειπόταν σε βαθμούς παραδοξότητας του να είναι ο υποψήφιος ως εκπρόσωπος των εν Ελλάδι μεταναστών ο Ζαν Ντανιέλ Κολομπανί.
Addendum από εδώ:
Μάλιστα.
Δεν λέει ότι κινδυνεύει η ταυτότητα της από τους άλλους μουσουλμάνους τουρκικής καταγωγής. Λέει ότι θέλουν να την βάλουν με το ζόρι να πει ότι είναι κι αυτή Τουρκάλα, ενώ η ίδια δεν τους αρνείται το δικαίωμα τους να αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι και θεωρεί ότι το κράτος έχει την ίδια υποχρέωση απέναντι τους που έχουν οι ίδιοι απέναντι σε αυτήν.
Άμα βάζεις όλο το απόσπασμα αλλάζει κάπως η εικόνα.
Δεν υπάρχει ασυνέπεια λόγου και έργων:
1)η αύξηση των δημιουργικών πολιτιστικών εκδηλώσεων για να προωθηθεί και να τονωθεί η πολιτιστική ταυτότητα των Ρομά
Από το άρθρο που λίνκαρες. Τα ελάχιστα που ζήτησε ο Μπαλτσιώτης τα έκανε. Και παρεμπιπτόντως δηλώνει παντού Ρομά. Δες εδώ περίπτωση Ρομά, υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τον υποστηριζόμενο από τους ΑνΕλ συνδυασμό, για να καταλάβεις τις διαφορές. Αυτή αρνείται καθαρά και ξάστερα την ρομική της ταυτότητα. Όχι δεν την προβάλλει. Την αρνείται και κατακεραυνώνει όσους, όπως η Σαμπιχά, τολμούν να την προβάλλουν.
Παρεμπιπτόντως, την καταπίεση της μειονότητας της μειονότητας από την πλειονότητα της μειονότητας την ομολογεί ο ίδιος ο Μπαλτσιώτης(στο κείμενο του στο χρόνος το λέει, έχει μπει το λινκ δέκα φορές). Δεν λέει παραμύθια δηλαδή η Σαμπιχά. Αλλά τι να κάνουμε, πολιτική απόφαση του είναι να τον ενδιαφέρει λίγο. Τόσο δικαιωματομάχος.
Αυτό που είχα στο μυαλό μου ήταν αυτό που λέει π.χ. η Σιούτη:
Όπως μεταδόθηκε, η άρνηση έχει καθαρά εθνοτικό και φυλετικό περιεχόμενο, του τύπου εμείς οι βάζελοι δεν ψηφίζουμε γάβρο. Από κει και πέρα, και ο Δημητράς συνομολογεί τον ρατσισμό των τουρκογενών κατά των τσιγγάνων στο άρθρο του. Ούτε είναι και κάτι απροσδόκητο άλλωστε. Κατά τα λοιπά, μπροστά δεν ήμουνα, σχολιάζω ό,τι μεταφέρθηκε.
Για τον Μπαλτσιώτη, έχεις δίκιο ότι το “λίγο μας ενδιαφέρει” αφορούσε το “συνειδητά ή ασυνείδητα”, ήταν δική μου παρανάγνωση. Επί της ουσίας και χωρίς να το έχη γράψει ο ίδιος, το “λίγο μας ενδιαφέρει” ισχύει όμως: προτείνει κάπου στο κείμενό του ο Μπ. να μην διδάσκωνται τουρκικά όσα όσοι μουσουλμάνοι δεν το θέλουνε, ναι ή όχι;
(αν ερωτηθή υποθέτω θα πη, ναι, βεβαίως, το θέμα είναι όμως ότι στα λόγια όλοι περνάνε την βάση)
Συμφωνώ απολύτως. Όλοι οι νόμιμοι θεσμοί του ελληνικού κράτους και όσοι τους υποστηρίζουν θεωρούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους συνοδοιπόρους του ακροδεξιοί εθνικιστές. Της άλλης όχθης απλώς φωτογραφίζονται.
… ανθρώπου που τίμησε τις Αριστερές Αρχές της Ριζοσπαστικής Αριστεράς σε όλο του τον βίο…
Καλά που μου το θύμισες, το είχα ξεχάσει: ο Δημητράς και ο Μπαλτσιώτης, που ξέρουν τόσο καλά ποιος είναι ελληνοπράκτορας και ποιος όχι και ξέρουν απέξω κι ανακατωτά την Θράκη και τους ανθρώπους της, αλλά και ο Γαβριηλίδης, που τσίμπησε ο γάτος το πρακτοριλίκι της Σαμπιχάς από τις εκφράσεις του προσώπου και την στάση του σώματός της, χωρίς να την έχη ξαναδεί, πώς και δεν ξέρουν, δεν είδαν, δεν άκουσαν τίποτα για τουρκοπράκτορες στην Θράκη;
Πάντως όχι ισαπέχοντας.
Καταρχάς, ξαναγράφω εδώ ότι δεν αποκλείω εκ των προτέρων να είναι αληθή τα αναφερόμενα. Εγώ το χέρι μου στην φωτιά δεν το βάζω για κανένα. Ούτε για την Σαμπιχά ούτε για τον Δημητρά. [επίσης παρατηρώ την διαφοροποίηση Χριστόπουλου, ο οποίος δεν έχει μιλήσει για πρακτοριλίκια, χωρίς να ξέρω τι σημαίνει αυτή η διαφοροποίηση]
Δεύτερον, να δούμε τι σημαίνει ακριβώς το πρακτοριλίκι. Σημαίνει ασφαλώς ότι η Σαμπιχά δεν ελέγχεται από τους καταγγέλλοντες και αυτός είναι ένας καλός λόγος καταγγελίας από την μεριά τους. Που δεν μας αφορά εμάς όμως.
Μπορώ να φανταστώ δύο πλοκές:
Πλοκή Α
Μια νεαρή Τουρκογύφτισσα, που ήθελε να πάη σχολείο ούτως ή άλλως, εξοργίζεται όταν της φορτώνουν, εκτός από τα ελληνικά, που τέλος πάντων είναι η γλώσσα του ντοβλετιού και κατανοεί την χρησιμότητά τους, και τα τουρκικά, μια γλώσσα παντελώς άγνωστη για αυτήν. Ο μελλοντικός χειριστής της, ένα γατόνι της ΕΥΠ, με πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής του για διασπαστικά φαινόμενα της πολυτίμητης συμπάγειας της μειονότητας, την πλευρίζει. Βλέπει ότι είναι ξύπνια και τσαμπουκαλού, οπότε προχωρεί. Της κόβει μισθό, ερεθίζει τις ήδη υπάρχουσες ροπές της, την δασκαλεύει, της εξασφαλίζει χρηματοδότηση. Μέσω αυτού η Σαμπιχά παίρνει αυτό που ήθελε για την ίδια και το χωριό της.
Πλοκή Β
Το ως άνω γατόνι της ΕΥΠ παίρνει εντολή από τα κεντρικά να στρατολογήση πεντέξι μειονοτικούς, τους πιο πολλούς Πομάκους και μερικούς Ρομά, για να χτίσουν αντιπολίτευση στην μειονότητα. Ψάχνοντας στο Δροσερό, που μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ πώς το λένε οι ίδιοι οι τσιγγάνοι, βρίσκει την Σαμπιχά να πλένη την μπουγάδα της. “Θα σε δώσω ένα καλό μιστό”, της λέει, “και θα κάνης ό,τι σου λέω και όταν σου λέω”. Η Σαμπιχά ποτέ της δεν είχε σκεφτή μέχρι τότε ότι δεν χρειαζόταν να μάθη τα τούρκικα. Τα υπόλοιπα τα γνωρίζουμε.
Ερωτήσεις:
1. Ποια πλοκή είναι πιο πιθανή;
2. Σε τι έφταιξε η Σαμπιχά (όχι το ελληνικό κράτος!) στην πλοκή Α;
Συνεχίζω.
Σχετικά με τον Ζεϊμπέκ:
Κι αν δεν απαντάει αυτό στο αν κάνει διμέτωπο ή μονομέτωπο αγώνα για τα ψηφαλάκια ο ΣΥΡΙΖΑ, ας δούμε και την ανακοίνωση του γραφείου τύπου:
Κι αν θες κι άλλα στοιχεία για να δεχτείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανένα πρόβλημα με τον εθνικισμό, αρκεί να του δίνει ψηφαλάκια, δες κι εδώ:
Ελληνικός εθνικισμός σε πανελλήνιο επίπεδο, τουρκικός εθνικισμός σε τοπικό-θρακιώτικο επίπεδο και αποκλεισμός της Σαμπιχά, όχι γιατί προέκυψαν στοιχεία εναντίον της, αλλά γιατί η συμπερίληψη της στην, ακόμα ανολοκλήρωτη, λίστα θα έθιγε τους ντόπιους εθνικιστές.
Μπορείς να συμμαχήσεις με 1.000 Ρομά ή 10.000 Τούρκους. Τι επιλέγεις; Ταυτόχρονα λαμβάνουν χώρα κι οι τοπικές εκλογές θυμίζω. Ποιων η ψήφος λες να βαρύνει περισσότερο και ποιους να μην θέλουν να δυσαρεστήσουν;
Δεν θεωρώ κανέναν a priori πιο αξιόπιστο από τον άλλο στο ζήτημα αυτό. Αποδείξεις απαιτώ από όλους και περισσότερες απ’όσους υιοθετούν τους βαρύτερους χαρακτηρισμούς. Για την ώρα μηδέν έχω λάβει.
Η θέση του Τσιτσελίκη:
και συνεχίζει:
Ξεχνάει όμως να σημειώσει ότι μόλις το 2010 έγινε η μεταφορά των αρμοδιοτήτων για την μειονότητα της Θράκης από το ΥπΕξ στο ΥπΕσ(κάτι που εξηγεί λογικά τα προβλήματα χρηματοδότησης που εμφανίστηκαν την ίδια χρονιά). Και στο κάτω κάτω δεν καταλαβαίνω για τι πράγμα κρίνεται αρνητικά η Σαμπιχά από τον Τσιτσελίκη. Φταίει που δεν άλλαξε το οργανόγραμμα αρμοδιοτήτων του ελληνικού κράτους; Δεν είναι κάπως υπερβολικό το κριτήριο;
Κάτσε τώρα. Εις βάρος ποίων; Ο ίδιος δεν έγραφε πριν 5 γραμμές ότι το πρόγραμμα είχε θετικά αποτελέσματα;
Το ενισχύει, άντε να το καταλάβω. Το νομιμοποιεί από πού προκύπτει; Από τα όσα γράφει ο Τσιτσελίκης, εγώ καταλαβαίνω ότι η Σαμπιχά πήρε τα κονδύλια του ελληνικού κράτους για να βοηθήσει τον οικισμό της, που είναι Ρομά, μουσουλμάνοι, αλλ’όχι Τούρκοι. Σε ανταλλαγμα πήγε σε εκδηλώσεις για τις μειονότητες, υπό την αιγίδα του ΥπΕξ ίσως, όπου όμως δεν έλεγε τίποτα παραπάνω από αυτά που ήδη υποστήριζε(και δεν αρνούνται ούτε ο Τσιτσελίκης, ούτε ο Μπαλτσιώτης): “Είμαι μουσουλμάνα Ρομά, το κράτος δεν κάνει αρκετά για μας. Ταυτόχρονα οι Τούρκοι μουσουλμάνοι της περιοχής προσπαθούν να μας κάνουν κι εμάς Τούρκους με το ζόρι. Γιατί δεν μπορεί το μεν κράτος να κάνει αυτά που οφείλει κι οι δε Τούρκοι να μας αφήσουν στην ησυχία μας;”.
Αυτό χάλασε την σούπα στην κατά Μπαλτσιώτη “ελίτ” της Τουρκικής μειονότητας που ήθελε να προβάλλεται ως “ενιαίο, τούρκικο πράμα”. Από την άλλη δεν βλέπω πώς τα λόγια της περιποιούν τιμή για το ελληνικό κράτος ή πώς βοήθησε την καταπίεση των Τούρκων μειονοτικών.
Α, δεν τα λέω μόνο εγώ αυτά. Τα λέει και μια υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τον Γαβριηλίδη. Μία που έζησε στην περιοχή και ξέρει από μέσα το πρόγραμμα. Παρεμπιπτόντως, βρίσκω πολύ πιο εθνικιστικές τις αναφορές της σε τουρκογενείς και τον δισταγμό της να δεχτεί το δικαιώμα τους στον αυτοπροσδιορισμό. Στα δικά μου μάτια το γραφείο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ και η Μανδηλαρά βρίσκονται πολύ πιο κοντά στον ελληνικό εθνικισμό από την Σαμπιχά. Αλλά τα δικά μου μάτια δεν ενδιαφέρονται για τα ψηφαλάκια.
Περίμενε όμως, έχω κι άλλο ένα προβληματικό στοιχείο στην επιχειρηματολογία Δημητρά-Χριστόπουλου-Μπαλτσιώτη ν’αναφέρω:
Γράφει ο Τρίμης του ιού:
Τα σχολεία που στήθηκαν στο Δροσερό από το 2006 ανήκουν στο δίκτυο των σχολείων του προγράμματος των Φραγκουδάκη-Δραγώνα. Πώς γίνεται το πρόγραμμα από την μία να είναι “πολύ θετικό και προοδευτικό” που το πολεμάνε οι “επαγγελματίες των εθνικών θεμάτων” κι από την άλλη ο σύλλογος Ελπίδα της Σαμπιχά, που κύριο έργο του ήταν η εφαρμογή του προγράμματος Φραγκουδάκη-Δραγώνα στο Δροσερό, να παίζει το παιχνίδι του βαθέος κράτους και του ελληνικού εθνικισμού;
Ή το πρόγραμμα Φραγκουδάκη-Δραγώνα είναι στην πραγματικότητα το μακρύ χέρι του ελληνικού εθνικισμού κι όλες οι αντιδράσεις από τους ακροδεξιούς είναι μια καλοστημένη κωμωδία ή κάποιοι ψάχνουν απεγνωσμένα να δικαιολογήσουν την προτίμηση τους στον τουρκικό εθνικισμό της περιοχής λόγω ψηφαλακίων.
Θα υπήρχε και μια τρίτη εκδοχή αν δεν μιλούσαμε για σοβαρούς και έξυπνους ανθρώπους που αποκλείεται να είναι τόσο αφελείς: Να έχουν ξεχάσει ότι η υπεράσπιση του εθνικισμού των μειονοτήτων, παραμένει εθνικισμός. Δεν λέγεται διεθνισμός, διμέτωπος κατά του εθνικισμού ή ίσες αποστάσεις.
Δεν απαντάς στο ερώτημα όμως του 8. Ποιοι θα ήταν οι πρώτοι που θα έβγαιναν στα κεραμίδια σκούζοντας για ρατσισμό; Τι θα έλεγε ο Χριστόπουλος κλπ, αν τα πρόσημα ήταν ανάποδα;
Θα ήταν εκπρόσωπος της εν μειονότητι μειονότητας, του μέρους και όχι του συμπαγούς όλου.
Η σύγκριση με τον απατεώνα τον Κολομπανί είναι κατά τα λοιπά τυχαία υποθέτω;
Τέλος, διαβάζοντας το άρθρο του Τσιτσελίκη, δεν καταλαβαίνω τι καταλογίζει προσωπικά στην Σαμπιχά, την οποία κατά τα λοιπά επαινεί. Ότι αφέθηκε να γίνη πιόνι ενός παιχνιδιού μεταξύ των βουβάλων του βάλτου; [Ότι συμμάχησε με τους μόνους που την δέχονταν; Και τι να έκανε δηλαδή;] Οι Τσιτσελίκης και Χριστόπουλος, εν ΕΕΔΑ σύντροφοι, ας μην το ξεχνάμε, μου φαίνεται ότι θυσιάζουν την Σαμπιχά στην λογική του συμφέρει ένα απολέσθαι υπέρ του λαού.
Σημειώνω βέβαια το αίσχος της υπαγωγής στο ΥπΕξ τέτοιων θεμάτων. Λες και είναι εξωτερικό η Θράκη.
Μα κακό είναι αυτό; Δηλαδή αν έρθη ο σουλτάνος του Ομάν να μας χτίση ένα νοσοκομείο, εμείς θα του πούμε “όχι, επειδή έχεις υστεροβουλία”. Ας έχη όσες θέλη!
Όοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοχι, ο Δημητράς “πληροφόρησε” ότι προσβάλλει την Δραγώνα και ότι της γράφουνε τους λόγους της.
Έλα μου ντε.
Ουσιαστικά λέει λοιπόν ότι ο σκοπός είναι καλός, τα μέσα είναι καλά, η πρόθεση της ίδιας της Σαμπιχάς είναι καλή, αλλά του βρομάει η πρόθεση του ΥπΕξ. Καλώς ενδεχομένως του βρομάει. Αλλά δεν βλέπω τι σχέση έχει: υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ήταν ο ΓΑΠ ή ο Αβραμόπουλος.
Μήπως εδώ είναι το πρόβλημα; Ότι παρακάμφθηκε η γραφειοκρατία που είχε συνηθίσει να ασχολήται με τα ζητήματα αυτά; Ότι δεν χρηματοδοτήθηκαν όσοι είχαν συνηθίσει, ότι δεν ερωτήθηκαν οι μέχρι τότε ειδικοί; Ότι η Σαμπιχά δεν ελέγχεται;
Δεν γνωρίζω για αυτό.
Επ, εδώ είναι το ζουμί. Ποια κοινωνία δεν συναινεί στο Δροσερό; Σύμφωνα με όσα διαβάζω, πάντως όχι του Δροσερού. Προφανώς δεν παρέχει την κοινωνική της συναίνεση η μειονοτική πλειοψηφία του 80%.
Ε και;
Δηλαδή, αυτό που βασικά καταλογίζεται, όχι προσωπικά στην Σαμπιχά, αλλά στο ΥπΕξ, είναι ότι δίνει τα λεφτά του χωρίς να ρωτήση τον Δημητρά π.χ. και χωρίς την άδεια των πολιτικών της μειονότητας;
Δηλαδή δεν ζητά την άδεια αυτών:
Άι κεν λιβ γουίθ δατ.
Να προσέχουμε λίγο τις εκφράσεις μας. Τα μυστικά κονδύλια προβλέπονται στον νόμο, άρα είναι λίγο δύσκολο η χρήση τους να συνιστά ανομία. Αδιαφάνεια, έλλειψη λογοδοσίας ναι, αλλά όχι ανομία.
Μα ο ίδιος λίγες αράδες πιο πριν έγραψε ότι τα λεφτά έπιασαν τόπο κλπ κλπ. Πώς δεν εξυπηρετήθηκε λοιπόν ο σκοπός της άρσης του κοινωνικού αποκλεισμού;
Ποια να είναι άραγε αυτή η υπόλοιπη κοινωνία; Οπωσδήποτε δεν είναι η ελληνική πλειοψηφία του 97% (εντάξει, πλην ΣΥΡΙΖΑ), που έχω βάσιμους λόγους να υποψιάζωμαι ότι χαίρεται που τα γυφτάκια πάνε σχολείο και μαθαίνουν ελληνικά. Προφανώς δεν είναι η ίδια η κοινωνία του Δροσερού, γιατί το κάνει μόνη της.
Ποια να είναι άραγε αυτή η υπόλοιπη κοινωνία, αναρωτιέμαι. Και γιατί να μας νοιάζη ότι απαξιώνονται οι Ρομά στα μάτια της (ενώ πριν τους σεβότανε, χαχαχαχαχαχα).
Μα σωστά πράγματα γίνονται και για λάθος λόγους όλη την ώρα, τόσο παράξενο είναι; (αν θεωρήσουμε βέβαια ότι το “για εθνικούς λόγους” έχει όλο το απαξιολογικό φορτίο που του επιρρίπτει ο Τσ.) Και πάλι: σε βάρος ποιων ανθρώπων; Ζήτησε κανείς να σταματήση το πρόγραμμα στο Δροσερό; Κάποιος που να μην εργάζεται στον μεγαλύτερο εργοδότη της περιοχής εννοώ.
Την κατηγόρησε ο Μπαλτσιώτης ότι δεν προέβαλε την ρομική της ταυτότητα:
Πειστήριο πρώτο. Μετρήστε πόσες φορές αναφέρεται σε Ρομά και πόσες σε Έλληνες.
Πειστήριο δεύτερο.(Και 2′).
Πειστήριο τρίτο.
Διατήρηση παραδόσεων λέγεται αυτό.
Πειστήριο τέταρτο. Καταγραφή εθίμων, ανάμεσα στ’άλλα.
Πάντως, σας έχω αφήσει το καλύτερο για το τέλος:
Πειστήριο πέμπτο
Αυτοί οι ακροδεξιοί υποκινητές της τι σόι ακροδεξιοί είναι που ανέχονται να φτιάχνει σύλλογο και το σήμα του να έχει σημαία άλλης φυλής;(Παρεμπιπτόντως, το Δροσερό, μάλλον Δροσερό το λένε και στα ρομανί ή ρομάνε όπως αποκαλεί την γλώσσα τους η ίδια η εφημερίδα τους). Έχει κι άλλα λαογραφικά στοιχεία το λινκ. Δεν είναι μόνο αυτό.
Ελπίζω έχει δειχτεί επαρκώς ότι κάπως προώθησε την ανάδειξη της ταυτότητας των Ρομά, των εθίμων και της γλώσσας τους. Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς του “κατά τεκμήριο αξιόπιστου πανεπιστημιακού”. Το απώλεσε το τεκμήριο ή ακόμα; Αν όχι, να το πούμε στον έτερο πανεπιστημιακό, τον Στουρνάρα, να το φορολογήσει.
Θα μπορούσε να έχει κάνει περισσότερα για την ρομική της ταυτότητα; Ίσως, δεν ξέρω. Αν ζούσα στο Δροσερό, όπου συμβαίνουν αυτά, μπορεί να έβαζα την προστασία των γυναικών, την εκπαίδευση των παιδιών και την έξοδο από την φτώχεια πάνω από την ανάδειξη της διαφορετικής ταυτότητας μου.
Για όποιον ενδιαφέρεται, ο σύλλογος Ελπίδα παραθέτει λίστα με τα συνέδρια(υποθέτω ίσως όχι όλα) στα οποία παρέστησαν εκπρόσωποι του(υποθέτω πάλι η εξής μία).
Επίσης το τεκμήριο ακροδεξιότητας της ήταν η επίσκεψη του Κουίκ στον οικισμό το Γενάρη του 13(6.5 χρόνια μετά την έναρξη λειτουργίας του συλλόγου). Να σημειωθεί ότι ο Κουίκ ήδη από τότε έκανε προεργασία για την φετινή κάθοδο του ως υποψήφιος περιφερειάρχης Αν.Μακεδονίας-Θράκης.
Και κάτι τελευταίο, για να το κλείνουμε σιγά σιγά:
Από τα όσα έχω βρει στα δικά μου μάτια δεν προκύπτει πουθενά ότι η Σαμπιχά είναι ακροδεξιά. Έχουν χρησιμοποιήσει ίσως ακροδεξιοί το έργο της για την προβολή τους ή για να επιτεθούν στον ΣΥΡΙΖΑ(εσχάτως το τελευταίο), αλλά η ίδια δεν έχει εκφράσει ακροδεξιές απόψεις. Δεν έχει αρνηθεί την Τουρκικότητα της μειονοτικής πλειονότητας, ούτε έχει αρνηθεί τις υποχρεώσεις που έχει το ελληνικό κράτος απέναντι τους.
Από την άλλη δεν μου προκύπτει κι ότι είναι αριστερή, τουλάχιστον συνειδητά. Είναι Ρομά και φεμινίστρια ακτιβίστρια από το Δροσερό Ξάνθης. Ο βασικός της όρος για να δεχθεί βοήθεια είναι να μην της ζητήσουν να αποβάλει την ρομική της ταυτότητα. Πέρα από αυτό, δέχεται βοήθεια από όποιον είναι πρόθυμος. Θα μπορούσε να είναι η ακροδεξιά. Έτυχε να είναι η Δραγώνα με την Φραγκουδάκη και το ίδρυμα Νιάρχου. Αν της προσέφεραν βοήθεια αποδεχόμενοι τους όρους της ο Καρατζαφέρης και ο Σαμαράς, δεν έχω πολλές αμφιβολίες ότι θα την δεχόταν. Θα την κάκιζα; Με τις συνθήκες του Δροσερού, οπωσδήποτε όχι. Καλά θα έκανε. Θα την ήθελα για υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ; Αν αποδεχόταν την βοήθεια των ακροδεξιών, όχι. Αφού δεν την αποδέχτηκε όμως, κώλυμα δεν βρίσκω. Είναι ειλικρινής, φεμινίστρια και ακριβίστρια. Μια χαρά ταιριάζει στο ψηφοδέλτιο γενικά. Δεν είναι καλή εκπρόσωπος της μειονότητας γιατί εκφράζει μόνο ένα μικρό της κομμάτι. Η αποπομπή της όμως και ιδίως τα όσα ακούστηκαν για να την δικαιολογήσουν είναι από αστεία μέχρι εξοργιστικά.
ΥΓ. Ο Δημητράς ισχυρίζεται ότι η Σαμπιχά ψεύδεται για την ανυπαρξία σχολείων στο Δροσερό. Ξεχνάει ν’αναφέρει βέβαια ότι υπήρχαν 2 δημοτικά για 600 παιδιά. Και το δεύτερο ιδρύθηκε και λειτούργησε ταυτόχρονα με την ίδρυση του συλλόγου από την Σαμπιχά. Άρα μέχρι το 2006 υπήρχε ένα δημοτικό για 600 παιδιά. Κι υπάρχει ένα μόνο γυμνάσιο, το οποίο η τοπική ΕΛΜΕ ήθελε να το μετακινήσει εκτός οικισμού. Όπως ξεχνάει ν’αναφέρει ότι στο λόγο της στον ΟΗΕ η Σαμπιχά ζητάει περισσότερα σχολεία. Περισσότερα για τα σχολεία και την κατάσταση τους 2-3 χρόνια από την ίδρυση του συλλόγου στο ενημερωτικό δελτίο της Ελπίδας που λίνκαρα παραπάνω.
Κάνει κι ένα καλό τουλάχιστον, μας δίνει πρόσβαση στο περιεχόμενο της κλειδωμένης συνέντευξης της Σαμπιχά στα Νέα.
Ο Δημητράς δεν “ισχυρίζεται”, ο Δημητράς “πληροφορεί”.
Τι κάνει τώρα ακριβώς; Τον απολογητή του ελληνικού κράτους και τι καλά ήτανε όλα μέχρι που στρατολογήθηκε η Σαμπιχά χωρίς λόγο κι αιτία;
Προσοχή στις πληροφορίες από τον Δημητρά μόνο. Δεν είναι πάντα ακριβείς.
Παραλειπόμενη λεπτομέρεια:
Τα στοιχεία του φωτορεπορτάζ είναι:
Αντίθετα ο Μπαλτσιώτης φαίνεται με τα τελευταία του κείμενα να διαψεύδει εκθέσεις του ΕΠΣΕ για το Δροσερό, αλλά δεν ξέρω αν θέλω ν’ανοίξω και αυτό το μέτωπο.
Όχι μόνο αυτό. Τώρα τον ενοχλεί και ο πλουραλισμός στον εθνοτικό αυτοπροσδιορισμό. Αυτοπροσδιορισθείτε όπως θέλετε, αρκεί να θέλετε μία από τις εγκεκριμένες-από εμάς φυσικά, τι ρωτάτε;-επιλογές.
Και αφού θίξαμε το θέμα Δημητρά και τις “κατά τεκμήριο αξιόπιστες” πηγές έχω μια απορία που ελπίζω ότι θα μου την λύσει κάποιος:
Ο Μπαλτσιώτης γράφει:
Προ ετών το ΕΠΣΕ στην αναφορά του για το Δροσερό σημείωνε:
Από την περιγραφή του Μπαλτσιώτη(που έχει ζήσει στην περιοχή και γυρίσει τα χωριά της όταν ήταν φοιτητής) σχηματίζω την εντύπωση ότι το Δροσερό είναι ρομανίφωνο που για λόγους πρακτικούς άρχισε να γίνεται τουρκόφωνο, χωρίς όμως να έχει εθνικούς δεσμούς με τους Τούρκους της περιοχής(ακόμα). Η περιγραφή αυτή ταιριάζει με την αφήγηση της Σαμπιχά. Τα είπαμε, μην τα ξαναλέμε.
Από την περιγραφή του ΕΠΣΕ θα φανταζόμουν ότι στο Δροσερό η Σαμπιχά είναι πληρωμένος πράκτορας των πλειονοτικών με στόχο τον εξελληνισμό των, σχεδόν πλήρως εκτουρκισμένων, Ρομά.
Τι από τα δύο ισχύει; Γιατί και τα δύο κομματάκι δύσκολο. Κι ας σημειωθεί ότι αναφέρονται στην ίδια κοινότητα πάνω κάτω στην ίδια περίοδο. Ο πρώτος περιγράφει την κατάσταση στις αρχές του προγράμματος του ΥπΕξ, δηλαδή κάπου στο 2006. Το δεύτερο αναφέρεται σε στοιχεία που συλλέχθηκαν στα τέλη του 90(97-99 αν θυμάμαι καλά).
Το Ήθος της Αριστεράς κλπ κλπ:
η ίδια προσωπικά και η δράση της μας είναι γνωστή από δεκαπενταετίας και είναι πάγια η επιλογή μας να μην έχουμε καμία επαφή με την ίδια, αλλά και με τους κύκλους που συναλλάσσεται
Προσοχή μην κολλήσετε κανά μικρόβιο από την γύφτισσα.
Το ερώτημα είναι: ποιος είχε τη φαεινή ιδέα να συμπεριφερθεί με την αραχνιασμένη νοοτροπία της ΕΥΠ και να υποβάλει στον ΣΥΡΙΖΑ, σχεδόν λάθρα, την υποψηφιότητα μιας μουσουλμάνας – Ρομά, που έχει υιοθετηθεί εδώ και χρόνια από την ελληνική Ακροδεξιά; Είναι προφανές ότι η Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, καλή τη πίστει, παρασύρθηκε
Εμείς ποτέ δεν κάνουμε λάθος. Ο πρέσβυς, που εμείς επιλέξαμε, αλλά χωρίς να κάνουμε λάθος, έκανε εισοδισμό για τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες. Σχεδόν λάθρα μάς έβαλε να την ψηφίσουμε εν μέση Κεντρική Επιτροπή. Κάποιοι πρέπει να εκκαθαριστούν.
Η Αριστερά δεν μπορεί να συνομιλεί μόνο με μια εγκατεστημένη μειονοτική ελίτ, αλλά με το σύνολο του μειονοτικού σώματος
Δεν είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνεται εδώ την ειρωνία ο Χριστόπουλος.
Τι δεν είναι αριστερή πολιτική για τα μειονοτικά; Με δυο λόγια: να υποστηρίζεις όλα τα προηγούμενα, όχι στο όνομα της καθολικότητας των δικαιωμάτων και των αξιών για τις οποίες έκανα λόγο, αλλά στο όνομα της κρατικής σκοπιμότητας, υπηρετώντας τον έναν εθνικισμό, με αδιαφανείς διαδικασίες και μυστικά κυβερνητικά κονδύλια της μιας ή της άλλης πλευράς.
Ώστε για την κρατική σκοπιμότητα το έκανε η Σαμπιχά. Η έγνοια της είναι το ελληνικό κράτος και ο ελληνικός εθνικισμός, όχι τα παιδιά και οι γείτονές της. Και τελικά προσχωρεί και ο Χριστόπουλος ελαφρώς στην πρακτορολογία του Δημητρά.
Τούτου λεχθέντος, το άρθρο του έχει κάποια θετικά σημεία, καθώς ανασκευάζει σιωπηρά κάποια σημεία:
Ανακαλεί το συμπαγές.
Δεν είχα αμφιβολία ότι αυτή είναι η θέση του, απλά δεν την είχε, εμ, τονίσει ιδιαίτερα μέχρι τώρα.
Κατά τα λοιπά, ακόμη αναμένω την απάντηση: πώς θα διασφαλίσουμε ότι κανένας μουσουλμάνος δεν θα διδάσκεται τουρκικά παρά την θέλησή του; Ή αυτό δεν είναι και πολύ σημαντικό;
Και ένα άρθρο καταπέλτης από την γνωστή δεξιά δημοσιογράφο Σιούτη στο γνωστό δεξιό ΠρεςςΠρότζεκτ:
Ο έλεγχος στρατολογικής κατάστασης αποτελεί επιχείρημα πολύ χαμηλότερο των αναμενομένων και αδικεί τη συνολική επιχειρηματολογία, καταβιβάζοντας το κέντρο βάρους της. Τεκμαίρω ότι κατά το διορισμό κάθε δημόσιου λειτουργού έχει ελεγχθεί αρμοδίως το κατά πόσον εκείνος υπέχει την εν λόγω υποχρέωση, εκτός αν από τους υποψήφιους βουλευτές αξιώνουμε επί πλέον και πλήρη ιατρικό φάκελλο.
Γιατί την αδικεί;
Γράφει ο Χρ.:
Αφού αναδεικνύει ιδιαίτερα λοιπόν το ζήτημα του συνταγματικού πατριωτισμού, γνωρίζει πολύ καλά ότι υπέχει ως πολίτης τρεις συνταγματικές υποχρεώσεις: φορολογία, στράτευση και ψήφο (και αντίσταση). Είναι απολύτως θεμιτό κάθε δημόσιο πρόσωπο να ελέγχεται και ως προς τις τρεις, και μάλιστα σε βαθμό ανάλογο με την επίκληση του πολιτικού δεσμού που ενώνει τους Έλληνες.
Εκτός αν αδικείται η επιχειρηματολογία και όποιου αναρωτιέται πώς πήρε τρελόχαρτο ο Λαζόπουλος.
Διευκρινιστικά δηλώνω ότι δεν έχω κάποια πληροφορία περί Χρ. ούτε υπονοώ κάτι. Απλώς είναι κάτι που θέλω να μαθαίνω για όλους τους πολιτικούς άνδρες, γιατί κατά την γνώμη μου αποδεικνύει κάποια πράγματα. Ειδικά όταν το ζητούμενο της συζήτησης αυτής είναι ο “διμέτωπος αγώνας κατά των εθνικισμών”.
Όταν ο βυσματίας Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ π.χ. υπερηφανεύεται για το πασοκικό γλείψιμο που είχε και τον έβαλε στο Πεντάγωνο, επιτρέπεται η συναγωγή κάποιων συμπερασμάτων.
Το τρελόχαρτο και η μετάθεση των συγκεκριμένων κυρίων που αναφέρεις, αποτελούν περιπτώσεις καταστρατήγησης του συστήματος και σαν τέτοιες πράγματι ενδιαφέρουν την κοινή γνώμη. Ξαναρωτώ όμως αν θα έφτανες στο σημείο ν’ αξιώνεις πλήρη στρατολογικό (και συνεπώς ιατρικό!) φάκελλο, και μάλιστα επιλεκτικώς από κάποιους υποψηφίους σε συνάρτηση με τις επιδόσεις τους στην πατριωτική ρητορεία.
Μπορεί, εξαρτάται από την περίπτωση. Προέχει γενικά η διαφάνεια και ο καθαρός ουρανός που αστραπές δεν φοβάται.
Επειδή η συνύπαρξη με εθνικά σύμβολα είναι ομολογουμένως υπερβολικό κριτήριο, τι θα έλεγες αν κάποιος έγραφε το κάτωθι;
Μετάφραση, μέσω google, ας βοηθήσουν οι γνωρίζοντες τουρκικά(νόημα βγαίνει μια χαρά κι έτσι):
Θα τον ενέτασσες αυτόν τον κάποιον στο πλαίσιο του διμετώπου αντιεθνικιστικού αγώνα; Κι αυτούς που θα συμφωνούσαν μαζί του; Θα τους θεωρούσες κι αυτούς αγωνιστές του διμέτωπου αντιεθνικισμού;
Κάτσε, τι σημαίνει αυτό το μιλλέτ; Κάτι μου θυμίζει αυτή η λέξη.
Βλέπω επίσης ότι λάικ στον Ουμίτ έχει κάνει και ένας Χουσεΐν Ζεϊμπέκ.
Συνωνυμία θα είναι. #μπα
Κατ’ αρχάς, ευχαριστώ τον κ. Α για τις διορθώσεις που αποδέχτηκε. Ωστόσο, ο ισχυρισμός ότι η αρχική άρνηση του Καραγιουσούφ να εκγκρίνει την υποψηφιότητα Σουλεϊμάν είχε “καθαρά εθνοτικό και φυλετικό περιεχόμενο” είναι αυθαίρετος και έρχεται σε αντίθεση με την ανάγνωση του χωρίου του κειμένου που παρατίθεται στο συγκείμενο των επόμενων προτάσεων (“Ο Καραγιουσούφ εξέφρασε έντονα τις ενστάσεις του, κατηγορώντας την περίπου ως εθνικίστρια που προπαγανδίζει την ελληνική συνείδηση στους ρομά της Θράκης, και τα βάζει με τους Τούρκους […]”). Το πρόβλημα ήταν εξ αρχής με “την τσιγγάνα Σαμπιχά”, τη συγκεκριμένη Τσιγγάνα για λόγους που εξηγήθηκαν.
Ένα ευχαριστώ, επίσης, οφείλω στο th.alys για τις παραπομπές στα αποτελέσματα των διαδικτυακών ερευνών του και στις φεισμπουκικές δημοσιεύσεις του Δημητρά (μαζί με ένα δεύτερο εάν θελήσει να διευκρινίσει ποια είναι η “ειλικρινής μαρτυρία” στην οποία αναφέρεται ως ήδη αναρτηθείσα ο Δημητράς). Από όσα γράφει παραπάνω συμπεραίνω ότι ο προαναφερθείς ισχυρισμός του Μπαλτσιώτη είναι αναληθής –και ότι θα πρέπει να επιδιώκω περισσότερο να θέτω τον δάκτυλον εις τον τύπων των ήλων, μέρα που είναι.
Δε βρίσκω, ωστόσο, λόγο να θεωρώ ορθή απόφαση την απόσυρση της υποψηφιότητας Σουλεϊμάν. Εξηγώ και πάλι συμπεριλαμβάνοντας απαντήσεις σε νέα ερωτήματα που τέθηκαν.
Σημαντική μερίδα των Μουσουλμάνων [καταχρηστικά τους ονομάζω έτσι, καθώς κάποιοι δεν είναι πιστοί] της περιοχής της Δυτικής Θράκης διαβιοί σε δύσκολες συνθήκες, ακόμα και ανέχειας, για τις οποίες ευθύνεται σε σημαντικό βαθμό η πολιτική διακρίσεων και (σκόπιμη ή λόγω αδιαφορίας) παραμέλησής τους που ακολουθήθηκε από εθνικές και τοπικές αρχές. Το ζητούμενο για μία ευνομούμενη πολιτεία είναι η αλλαγή υποδείγματος, η μεταβολή της πολιτικής των κρατικών και αυτοδιοικητικών αρχών ώστε να αντιμετωπίζουν όλους τους πολίτες ως ίσους, ανεξαρτήτως θρησκείας, μητρικής γλώσσας, εθνικού/εθνοτικού αυτοπροσδιορισμού κλπ κλπ και να έχουν (τουλάχιστον) ίσες ευκαιρίες να ευημερήσουν. Προς αυτήν την κατεύθυνση έχουν γίνει βήματα τις τελευταίες δυομισι δεκαετίες, όπως το ΓΑΠικών απαρχών “Πρόγραμμα Εκπαίδευσης” κ.α.
Παράλληλα, ωστόσο, οι ελληνικές αρχές, ενώ στα λόγια ασπάζονται την αρχή του ίσου σεβασμού των Ελλήνων πολιτών της περιοχής, έχουν δύο πολιτικές που δε συνάδουν με αυτή: αφενός ενισχύουν την εθνοτική/πολιτισμική ταυτότητα των μη-Τούρκων [Ρομά και Πομάκων] της περιοχής προσπαθώντας να τους χρησιμοποιήσουν ως αντίβαρο στους Τούρκους της Δυτικής Θράκης, ώστε να εξακολουθούν να παραβιάζουν τα δικαιώματά τους (π.χ. η Τουρκική Ένωση Ξάνθης -αν δεν κάνω λάθος- παραμένει απαγορευμένη, ενώ προ ολίγων μηνών υπουργός της κυβέρνησης επέβαλε σε συνέδριο την απαγόρευση της τουρκοφωνίας) αφετέρου δεν ακολουθούν κάποια συνολική πολιτική βελτίωσης των υλικών συνθηκών των λιγότερο ευνοημένων, αλλά συνεχίζουν ευκαιριακές παροχές σε ορισμένους από όσους τις χρειάζονται με κριτήρια αυθαίρετα. Αυτό, όπως εξηγεί ο Τσιτσελίκης, καταστρατηγεί κάθε έννοια ευνομούμενης πολιτείας, διαιρεί τους κατοίκους σε ευνοημένους και μη και δικαιολογεί τη διαιώνιση έξωθεν παρεμβάσεων στην περιοχή για τη βελτίωση της θέσης όσων δεν είναι αποδέκτες αυτών των επιλεκτικών θετικών διακρίσεων.
Τι σχέση έχει η Σουλεϊμάν με αυτήν την πολιτική; Όχι μόνο δεν αρνήθηκε τις επιλεκτικές αυτές παροχές -όπως καταγγέλουν πλέον του ενός τοπικοί δρώντες, δεν έλαβε μόνο κρατική χρηματοδότηση, αλλά και μυστικά κονδύλια του ΥπΕξ-, αλλά δέχτηκε να λειτουργήσει ως εργαλείο της κρατικής πολιτικής με στόχο τη διαιώνιση της καταστρατήγησης των δικαιωμάτων των Τούρκων. Το πλέον εμφανές, νομίζω, ότι είναι η συμμετοχή της στην εκδήλωση του ευρωκοινοβουλίου το 2008 για την οποία έγινε λόγος και προηγουμένως. Πρόκειται για εκδήλωση των Ευρωπαίων Πρασίνων με θέμα όχι γενικά τις μειονότητες της Ελλάδας, αλλά “The Ignored Minorities in Greece: Western Thrace Turks and Macedonians” στην οποία στάλθηκε να συμμετάσχει η Σουλεϊμάν σε συνεργασία με κρατικούς αξιωματούχους και Έλληνες ακροδεξιούς της περιοχής της Θράκης σε μία προσπάθεια να αποκρουστούν οι καταγγελίες των Τούρκων της Δυτικής Θράκης για τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους συμψηφιζόμενες με καταγγελίες της Σουλεϊμάν. Αντιγράφω από τον Ιό την περιγραφή του εκδότη του εθνικιστικού Αντιφωνητή:
Όπως γράφει το σχετικό τηλεγράφημα του Αμερικανικού προξενείου της Θεσσαλονίκης:
Όσοι αποδέχονται να λειτουργήσουν ως εξαρτήματα της αντιφιλελεύθερης και εθνικιστικής αυτής πολιτικής του ελληνικού κράτους (όπως και οι αντίστοιχοι υπηρέτες αναλόγων πολιτικών του Τουρκικού προξενείου -στο βαθμό που υπάρχει κάτι ανάλογο) δε διαδραματίζουν θετικό ρόλο υπέρ της ομαλής συμβίωσης των κοινοτήτων της περιοχής. Είτε το πράττει για να φύγει η ίδια και ο οικισμός της από την φτώχεια ή για άλλους λόγους, είτε το αντιλαμβάνεται αυτό ή Σουλεϊμάν ή όχι [ένας λόγος να πιστεύω το πρώτο: η ίδια έστελνε -λέει- επιστολές στον Καρατζαφέρη (!)], λίγο μας ενδιαφέρει, που λέει και ο Μπαλτσιώτης.
Σε κάθε περίπτωση, η διαφορά μεταξύ της περίπτωσης Σουλεϊμάν και εκείνης του 8ου σημείου της ανάρτησης δεν είναι απλώς μια “αντιστροφή προσήμων”. Υπάρχει ειδοποιός διαφορά. Αυτό εξηγεί και γιατί, σύμφωνα με πληροφορίες που μεταφέρουν το “http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=63994769 Έθνος” και το “ http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=588491 Βήμα” σε άρθρα φιλικά διακείμενα προς την υποψηφιότητα Σουλεϊμάν, οι εσωκομματικές αντιδράσεις εναντίον της, προέρχονταν και από εγνωσμένου μη εθνικισμού Τούρκους της περιοχής, καθώς στους αντιδρώντες που απείλησαν με αποχώρηση από το ΣυΡιζΑ ανήκει και ο Μουσταφά Μουσταφά –θυμίζω: με ένσημα δεκαετιών σε αριστερά κόμματα και *αντίπαλος* του καταγγελόμενου ως υποκινούμενου από το τουρκικό προξενείο μειονοτικού κόμματος του Αχμέτ Σαδικ. Ένα κόμμα που θέλει να έχει φιλελεύθερες αρχές δε θα μπορούσε να έχει μια τέτοια υποψήφια στις λίστες του.
Δυο παρατηρήσεις περί εθνικισμού:
1. Το να φωτογραφίζεται ένας Τούρκος μπροστά από εικόνες του Ατατούρκ, ή το να τιμά τον Ατατούρκ επειδή θεωρεί ότι είχε θετική συμβολή στην πορεία του έθνους μέρος του οποίου είναι δεν τον κάνει εθνικιστή (με την έννοια του ακραίου δεξιού / σωβινιστή). Το να ισχυρίζεται κανείς κάτι τέτοιο μου θυμίζει την καταγγελία ως εθνικιστών συλλήβδην όσων κατοίκων της ακατανόμαστης χώρας βορείως των ελληνικών συνόρων ή της ελληνικής επικράτειας απλώς αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες και όλους εκείνους που νομίζουν ότι η επιβολή μιας σύνθετης ονομασίας στη Δημοκρατία της Μακεδονίας είναι θέση που βρίσκεται στο μέσο δύο εθνικισμών. Αστεία πράγματα, δηλαδή. Η εικόνα του Ατατούρκ είναι ένα εθνικό σύμβολο για τους Τούρκους, με σημασία όχι απαραίτητα εθνικιστική –όπως δεν είναι απόδειξη εθνικιστικής ιδεολογίας η χρήση ως συμβόλων εικόνων των Ελλήνων επαναστατών από Έλληνες και η θετική αποτίμησή τους.
2. Φοβάμαι ότι η κατηγορία ότι ο ΣυριζΑ απέπεμψε τη Σουλεϊμάν υπείκοντας στον τουρκικό εθνικισμό ελέω ψηφαλακίων παραβλέπει, πέρα από το ότι αντέδρασαν και τούρκοι μη-εθνικιστές, ότι με την απόσυρσή της από το ψηφοδέλτιο μειώνονται για το ΣυΡιζΑ οι ψήφοι των κατά όχι ασήμαντο βαθμό πολυπληθέστερων υποστηρικτών του ελληνικού εθνικισμού, όπως φάνηκε από τις αντιδράσεις των Ελλήνων εθνικιστών (και “εθνικιστών”, τουτέστιν νεοναζί).
Δηλαδή έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ τις ψήφους των νεοναζί και λοιπών ακροδεξιών που θα τον ψήφιζαν; Δεν βλέπω πώς.
Οι της λεγόμενης πατριωτικής αριστεράς δεν έχουν πολλές επιλογές, αναγκαστικά στον ΣΥΡΙΖΑ θα πάνε μάλλον.
Ακόμα κι αυτοί που αγανακτούν για λόγους αρχής, δύσκολα να σιχαθούν τόσο που θα επιλέξουν κάτι άλλο.
Θετικό πρόσημο στην κάλπη μου βγάζει αυτό(αν ψηφίσουν οι Τούρκοι τον βοηθό του Ζεϊμπέκ κι όχι το DEB).
Τα υπόλοιπα αύριο.
Ξέχασα να το προσθέσω προηγουμένως. Πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση η κ. Μανδηλαρά. Περιδιαβαίνω τη σελίδα της και διαβάζω την πληροφορία που προβάλλει η ίδια, πως μία από τις τρεις αδιαπραγμάτευτες αρχές της είναι η “υπεράσπιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων”. Στην ερώτηση του ΑΑ, βέβαια, για το δικαίωμα στον εθνικό αυτοπροσδιορισμό των Τούρκων της Ελλάδας δεν έχει βρει ακόμη το χρόνο να απαντήσει. Υποθέτω ότι θα είναι απασχολημένη σε διμέτωπο αντιεθνικιστικό αγώνα. Περιμένω την απόκρισή της με ανυπομονησία.
Αγαπητέ Ασμοδαίε,
είναι προφανές ότι δεν πείθεται όποιος θέλει να πειστή. Τι είδους πειστήρια θες για να παραδεχθής ότι ο Ζεϊμπέκ και οι συν αυτώ ανήκουν στο κλίμα του τουρκικού εθνικισμού; Κανά σφαγμένο Αρμένη; Όχι, δεν υπάρχει τέτοιος.
Παρατηρώ απλώς ότι ως Έλληνες εθνικιστές χαρακτηρίζονται ελαφρά τη καρδία όσοι συνεργάζονται με τις νόμιμες αρχές του ελληνικού κράτους, ενώ οι θαυμαστές του Κεμάλ, που εκφράζουν λατρεία και σεβασμό στην μνήμη του είναι του διμέτωπου κατά Χριστόπουλο εθνικισμού και δεν έχει κανένα πρόβλημα συνύπαρξης μαζί τους. Δύο μέτρα και δύο σταθμά λοιπόν.
Με την έννοια του λιγουλάκι εθνικιστή ίσως; Ή μήπως του προσθέτει κιόλας ριζοσπαστικά αριστερά κατά Χριστόπουλο ένσημα;
Εμ, έτσι είναι. Αν δεν υπήρχε η αντιτουρκική αιχμή, θα το λέγαμε αφέρματιβ άκσιον κιέτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε κατουρήσει τα βρακιά του από την πολυπολιτισμικότητα.
Η προφανής ανακολουθία του ελληνικού κράτους, που δεν κάνει για τους Μακεδόνες και τους Μουσουλμάνους των Δωδεκανήσων ας πούμε ό,τι κάνει για τους Πομάκους, δεν σημαίνει ότι είναι αντικειμενικά άδικη η πολιτική του στην συγκεκριμένη περίπτωση. Και κυρίως δεν σημαίνει ότι η Σαμπιχά έγινε όργανο κανενός, όχι περισσότερο από όσο έκανε η ίδια όργανό της την ελληνική μειονοτική πολιτική.
Πουθενά κανείς δεν μιλά για την ουσία της υπόθεσης. Είπε αλήθεια ή ψέματα η Σαμπιχά; Εξαναγκάζονται να μαθαίνουν τουρκικά παρά την θέλησή τους ναι ή όχι; Υφίστανται πιέσεις εκτουρκισμού ναι ή όχι; Για το τουρκικό προξενείο δεν έχουν ακούσει τίποτα εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ;
Αν είπε μεν ψέματα, ισχύουν όσα λες.
Αν όμως είπε την αλήθεια, ποιος στον ΣΥΡΙΖΑ φοβάται την αλήθεια;
Εκείνος που αγαπά μόνο την δική του αλήθεια προφανώς.
Και το δικό του ψέμα.
Εθνικιστής είναι αυτός που θεωρεί την εικόνα του Ατατούρκ σύμβολο με θετική σημασία με την -να την πούμε κοινωνιολογική/ανθρωπολογική- έννοια, ότι ασπάζεται κάποια εθνική (εν προκειμένω την τουρκική) ιδεολογία, ότι ανήκει, δηλαδή, σε κάποιο έθνος. Αλλά από μόνο του αυτό δεν είναι τεκμήριο ότι είναι εθνικιστής / σωβινιστής. Δεν τον γνωρίζω τον Ζεϊμπέκ, μπορεί και να είναι, απλώς δεν είμαι διατεθειμένος να τον καταδικάσω δίχως σοβαρές ενδείξεις.
Να εξομολογηθώ ότι κάτι ανάλογο (“είναι προφανές ότι δεν πείθεται όποιος θέλει να πειστή”) σκέφτομαι και εγώ για εσάς και τον th.alys όσον αφορά τη Σουλεϊμάν μετά από όσα έγραψα. Οι δεύτερες (άρα, κρείττονες) σκέψεις που κάνω, ωστόσο, είναι ότι οι απαντήσεις σε ερωτήσεις που αφορούν συγκεκριμένα θέματα της πολιτικής επικαιρότητας όπως αυτή που της ανάρτησης (ορθώς ή όχι απεσύρθη η υποψηφιότητα Σουλεϊμάν; ) μοιραία εξαρτώνται και επηρεάζονται από θέσεις του καθενός για συναφή ζητήματα. Γι’ αυτό, δεδομένων των διαφορετικών βαθμών δυσπιστίας προκειμένου να θεωρήσουν μια πρόταση αληθή, κάποιες φορές είναι απίθανο να υπάρξει συμφωνία μετά από σύντομο διάλογο ακόμα και μεταξύ καλοπροαίρετων και ορθολογικών διαφωνούντων αν υπάρχει σημαντική διαφορά στις χειραποσκευές που προσκομίζει ο καθένας προσερχόμενος στη συζήτηση.
Εκείνος που εκφράζει θαυμασμό και λατρεία στον Μάο κερδίζει βαθμούς στην μαοϊκή και όχι στην αντιμαοϊκή κλίμακα.
Εκείνος που εκφράζει θαυμασμό και λατρεία στον Λένιν κερδίζει βαθμούς στην λενινιστική και όχι στην αντιλενινιστική κλίμακα.
Εκείνος που εκφράζει θαυμασμό και λατρεία στον Κεμάλ κερδίζει βαθμούς στην κεμαλική και όχι στην αντικεμαλική κλίμακα.
Τώρα, πώς οι κεμαλόφρονες είναι και ριζοσπάστες αριστεροί-διμέτωποι αντιεθνικιστές, ας μας το εξηγήση ο Χριστόπουλος.
Γιατί, να δεχτώ εθελοτυφλώντας ότι δεν είναι εθνικιστής ο Ουμίτ. Αλλά η υποψηφιότητά του προβλήθηκε ως διμέτωπα αντιεθνικιστική εις αντικατάστασιν της Σαμπιχάς, που ήτανε λέει εθνικίστρια.
Και ποια αντιεθνικιστικά τεκμήρια μάς προσάγει ο Ουμίτ;
Θυμίαμα και λίβανον τω Κεμάλ.
Ε, μπορούσαν και καλύτερα.
Δεκτό αυτό για σένα. Την Σαμπιχά όμως τα στελέχη και οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ την έκριναν με βάση μια επίσκεψη και μια επερώτηση του Κουίκ, δημοσιεύματα εθνικιστικών/υπερπατριωτικών μπλογκ και τις αντιδράσεις των πολιτικών τους αντιπάλων μετά την αποπομπή της. Δεν την έκριναν καν με βάση τα λεγόμενα και τις πράξεις της. Εδώ δεν εξετάζουμε αν η Σαμπιχά είναι επαρκώς διεθνίστρια με βάση τα δικά σου ή τα δικά μου κριτήρια. Εξετάζουμε αν τα κριτήρια που εφαρμόζει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι συνεπή. Αν λοιπόν ο Ζεϊμπέκ δεν κρίνεται επαρκώς εθνικιστής παρά τις πράξεις του, υπάρχει ένα ζήτημα συνέπειας των κριτηρίων που εφαρμόζουν.
Πάμε να δούμε τον εθνικισμό της Σαμπιχά μέσα από τις δηλώσεις και τις πράξεις της;
Τεκμήριο πρώτο:
Ο τονισμός δικός μου για να καταστεί σαφές ότι όχι μόνο δεν προσπαθεί άμεσα να βοηθήσει ή να ενισχύσει την καταπίεση των Τούρκων μειονοτικών από το ελληνικό κράτος-κατάπτυστο απλά κι αυτό, όχι μόνο ο Χριστόπουλος, να τα λέμε όλα- αλλά αντίθετα αναγνωρίζει δημόσια, σε διεθνές φόρουμ, σε εκδήλωση για μειονοτικούς, τις δίκαιες απαιτήσεις τους έναντι του κράτους.
Παρεμπιπτόντως μιλάει καθαρά και ξάστερα για τουρκική ταυτότητα. Δεν φοβάται δηλαδή, αυτό το υποχείριο, το μίσθαρνο όργανο του ελληνικού βαθέος κράτους, να τους αποδίδει όσα το ελληνικό κράτος τους αρνείται.
Τεκμήριο δεύτερο:
Εδώ νομίζω ότι παραδίδει μαθήματα φιλελευθερισμού. Έτσι απλά. Σε πανελλήνιο τηλεοπτικό δίκτυο, σε πράιμ τάιμ εκπομπή, με πάνελ υπέρ το δέον πατριωτικό που έχει αποκαλέσει την μειονότητα τουρκογενή πολλές φορές ήδη μέχρι τότε. Αυτή, η ούτε απόφοιτη γυμνασίου ακόμα ακτιβίστρια είπε αυτό που τόσοι και τόσοι βουλευτές και κομματικά στελέχη φοβούνται να δηλώσουν.
Για να δούμε τώρα πού έχει θέσει τον αντιεθνικιστικό πήχυ ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ:
Τεκμήριο πρώτο:
Το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή ο σκηρός πυρήνας της ηγεσίας, αυτοί που ανέτρεψαν την δημοκρατική απόφαση του συλλογικού οργάνου για να την απομακρύνουν με την κατηγορία του εθνικισμού, εγκαλούν τον πολιτικό τους αντίπαλο γιατί πριν 25 χρόνια μίλησε για τουρκική μειονότητα.
Τεκμήριο δεύτερο:
Η υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη, Σοφία Μανδηλαρά τους αποκαλεί:
Κατακερματίζει δηλαδή ακόμα περισσότερο την μειονότητα απ’ό,τι το επίσημο ελληνικό κράτος που βλέπει μόνο τρεις ομάδες: τουρκογενείς, Ρομά, Πομάκους(χρησιμοποιώ την ορολογία, δεν την αποδέχομαι). Από μία άποψη, καλά κάνει, κάποιος εκεί πάνω μπορεί να είναι τουρκόφωνος ή τουρκογενής, αλλά να αισθάνεται Έλληνας(ή Αρειανός). Από την άλλη πάλι, έχω την έντονη αίσθηση ότι το πολύ πολύ να μιλάμε για 10 ανθρώπους που ανήκουν στην κατηγορία αυτή.
Τεκμήριο 3Α
Τεκμήριο 3Β:
Τεκμήριο 3Γ
Τεκμήριο 3Δ(το καλύτερο το αφήνω πάντα για το τέλος):
και
Να θυμίσω τι είναι το DEB κατά το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ;
Επείσθης κατόπιν τούτου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διάλεξε εθνικισμό; Επείσθης ότι η Σαμπιχά υπερπήδησε τον αντιεθνικιστικό πήχυ που ετέθη από τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ πολύ περισσότερο από νυν υποψηφίους του κόμματος; Εφάνη ότι ο ΑΑ κι εγώ είχαμε δίκιο που λέγαμε ότι μάλλον εθνικισμό μαρτυρούν οι ωδές στον Κεμάλ;
Η απόφαση ελήφθη με τα κριτήρια του ΣΥΡΙΖΑ. Μ’αυτά πρέπει να κρίνουμε. Αν ήμουν ο Χριστόπουλος δεν θα μπορούσα να συνυπάρξω κομματικά με τον Ζεϊμπέκ για λόγους ευθιξίας μετά τα όσα δήλωσα για την Σαμπιχά.
(Να ληφθεί υπόψη ότι παρότι το έργο μου θα ήταν πολύ ευκολότερο, έχω προσπαθήσει να αγνοήσω όλες τις αμφιβόλου αντιεθνικισμού πηγές και να χρησιμοποιήσω μόνο λινκς σε σάιτς αμέμπτου αριστεροσύνης ή πρωτογενείς πηγές)
Για όσους ψάχνουν σκληρά στοιχεία, νομίζω κάπου εδώ τελείωσε το ενδιαφέρον κομμάτι του προγράμματος μας.
Για τον Ασμοδαίο όμως, το καλύτερο το άφησα στο τέλος. Ακολουθεί ηθικό επιχείρημα.
Συνεχίζεται…
Έκανα λάθος τελικά, δεν τελείωσαν τα σκληρά στοιχεία.
Τεκμήριο 4α
Επίσημη επίσκεψη στο σύλλογο Kelsterbach Batı Trakya Türkleri Yardımlaşma.
Τι εστί ΚΒΤΤΥ; Ρίξτε μια ματιά εδώ, στην επίσημη ιστοσελίδα τους. Φάτσα κάρτα η σημαία της Τουρκικής Δημοκρατίας της Δυτικής Θράκης κι από κάτω, με τα φτωχά τουρκικά μου και την βοήθεια του google, κάτι πιάνω για εθνική απελευθέρωση και εθνική ανεξαρτησία σε όλη την Δυτική Θράκη. Φωτογραφία του Σαδίκ σε άλλο σημείο του ιστοτόπου τους(κάτω αριστερά για να μην ψάχνετε) κι εδώ, στην κεντρική σελίδα, κάτι βλέπω για ένα τουρνουά στη μνήμη του Σαδίκ(πάλι κάτω αριστερά, η λεζάντα της φωτογραφίας γράφει: Dr Sadik Ahmet Turnuvasi. Και δεν τελειωνουμε εδώ.
Το Kelsterbach Batı Trakya Türkleri Yardımlaşma είναι μέλος του Avrupa Batı Trakya Türk Federasyonu. Το ABTTF αναγνωρίζει όλες τις άλλες μειονότητες στην Ελλάδα(Μακεδονική, Βλαχική, Αλβανική, Εβραϊκή), αλλά δεν κάνει κουβέντα για Ρομά ή Πομάκους. Όχι, δεν πρόκειται περί τυχαίας παράλειψης. Στο τελευταίο κείμενο εδώ μιλάνε για 120.000 Τούρκους στην Δυτική Θράκη. Τόσοι είναι όλοι οι μειονοτικοί. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Δημητρά ωστόσο(όχι κανενός Τουρκοφάγου δηλαδή), το 80% των μειονοτικών θεωρούν εαυτούς Τούρκους. Υπάρχει ένα 20% που αρνούνται αυτή την ταυτότητα. Οι Τούρκοι λοιπόν στην Δυτική Θράκη είναι περίπου 96.000. Τους εναπομείναντες 24.000 μειονοτικούς οι του ABTTF, ως καλοί Κεμαλικοί, (θα) τους κάνουν Τούρκους με το ζόρι.
Τέλος εδώ είναι η ιστοσελίδα του αδελφού συλλόγου στο Witten, μέλος του ABTTF κι αυτός. Πάνω αριστερά η φωτογραφία του Σαδίκ, πάνω δεξιά του Κεμάλ. Το περιεχόμενο της σελίδας αντιγραμμένο από το τουρκικό ΥπΕξ.
Ξαναγράφω λοιπόν:
Απορείτε γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ανέχεται τον Ζεϊμπέκ; Γιατί δεν καταγγέλει τις συναναστροφές και τους χαριεντισμούς του με εθνικιστές του εν κόμματι αδελφού του ο Χριστόπουλος;
Η απάντηση είναι απλή:
Το Μάη του 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ξάνθη έλαβε 15.995 ψήφους. Το 2009 είχε λάβει 3.453 ψήφους. Ο Ζεϊμπέκ πήρε 11.246 σταυρούς. Ο δεύτερος υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ έλαβε 849 σταυρούς. Στην πραγματικότητα δεύτερος σε σταυρούς υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στο νομό Ξάνθης ήταν ο κανένας. 1979 ψηφοδέλτια ρίφθησαν υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ δίχως σταυρό. Η διαφορά στις ψήφους μεταξύ 2012 και 2009 είναι 12542 ψήφοι. Οι ψήφοι του Ζεϊμπέκ είναι το 89,67% του αριθμού αυτού. Με άλλα λόγια, η παρουσία του Ζεϊμπέκ από μόνη της σχεδόν έκανε τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα στο νομό. Καταλάβαμε τώρα γιατί η τοπική κομματική οργάνωση και οι πλειονοτικοί τάχθησαν με το μέρος του; Όλοι οι πλειονοτικοί υποψήφιοι μάζεψαν 2770 ψήφους. Ούτε το 1/4 των ψήφων του Ζεϊμπέκ. Τέτοια διαφορά στην εσωκομματική βαρύτητα του υποψηφίου δεν υπάρχει σε άλλο κόμμα στην περιοχή. Και, σημειωτέον, ο Ζεϊμπέκ είναι ο πρώτος σε σταυρούς βουλευτής της Ξάνθης. Πήρε σχεδόν διπλάσιες ψήφους από τον δεύτερο, τον Κοντό της ΝΔ.
Θέλω να αγιάσω, αλλά δεν με αφήνουν.
Λέει ο Ασμοδαίος, μεταφέροντας τις πληροφορίες που μεταφέρει ο Ιός:
Γράφει και ο Δημητράς(παραθέτω αποσπάσματα):
Τι βρίσκει όμως κανείς στην σελίδα του ABTTF:
Επιπλέον αποδεικτικά στοιχεία:
Το πρόγραμμα της συζήτησης στην σελίδα του Ουρανίου Τόξου. Το σήμα του ABTTF είναι πρώτο πρώτο. Μάλιστα η εκδήλωση λέγεται ότι διοργανώνεται with the support of τριών ομάδων του Ευρωκοινοβουλίου, όχι by. Μ’αλλα λόγια το ABTTF και το Ουράνιο Τόξο φέρονται ως οι βασικοί διοργανωτές.
Κι από το ίδιο το ABTTF ξανά:
Αυτά ο κύριος Δημητράς λογικά τα γνώριζε γιατί όπως γράφει:
Τι άλλο ισχυρίζεται ο Δημητράς;
Τι γράφει το δελτίο τύπου που εξέδωσε επ’αφορμής της το Ουράνιο Τόξο;
Ποια ήταν η αφορμή των όσων έγραψε ο Δημητράς; Οι δηλωσεις της Σαμπιχά, όπως τις μετέφερε ο Χασαπόπουλος:
Τα συμπεράσματα για το ποίου οι ισχυρισμοί είναι ψευδείς, δικά σας.
Παράπλευση σημείωση: Μια χαρά φέρεται να ξαναπαραδέχεται την ύπαρξη Τούρκων στην Θράκη η Σαμπιχά. Προσοχή στο μόνο που λέει.
Νομίζω ότι πλέον μπορούμε με ασφάλεια να πούμε ότι ο Θαλυς το σφύριξε. Να διαλυώμαστε ησύχως σιγά σιγά.
Ο αγώνας Διμετωπιακού-Μονομετωπιακού είχε σαφή νικητή.
κανε και μια συνοψη γιατι εγω δεν εχω καταλαβει τι παιζει, εκτος του οτι ο θαλυς δεν δουλευει σε αυτα που πρεπει γιατι σκαλιζει τα απαντα του κ Δημητρα.
Μόλις πρόσεξα μια απάντηση του Χριστόπουλου, όπου απαντά στα εύκολα, κυρίως με γενικολογίες, και αποφεύγει τα δύσκολα που θίξαμε εδώ (: να διδάσκωνται τουρκικά και οι μη τουρκόφωνοι μουσουλμάνοι της Θράκης; πόσο διμέτωπος είναι ο αντιεθνικιστικός αγώνας του ΣΥΡΙΖΑ; συμμερίζεται την άποψη ότι η Σαμπιχά είναι πράκτορας; κλπ). Την παραθέτω ολόκληρη:
Χριστοπουλιάδος συνέχεια. Απομονώνω μια φράση του σχετική με την Σαμπιχά:
Εδώ είμαστε. Αφού ενθαρρύνεται, δεν προϋπήρχε ή τέλος πάντων δεν ήταν σαφές τι υπήρχε. Η Σαμπιχά είναι κατασκευασμένη εθνοτικά, όχι σαν τον Χουσεΐν Ζεϊμπέκ ας πούμε που είναι 100% γνήσιος Τούρκος. Και έτσι ήτανε πάντα του, χωρίς να τον ενθαρρύνη να εκτουρκιστή ούτε το ελληνικό κράτος ούτε το τουρκικό προξενείο. Ανενθάρρυντος από αρχαιοτάτων χρόνων. Η Σαμπιχά αντιθέτως είναι ένα προϊόν νόθου εθνοτισμού και γιαυτό δεν δεχόμαστε τον αυτοπροσδιορισμό της. Μπορεί εκείνη να δηλώνη Ελληνίδα, εμείς όμως ξέρουμε ότι δεν είναι σταλήθεια.
Πρώτων,
οι μουσουλμάνοι της μειονότητας είναι περίπου 150.000. Από αυτούς οι 120.000 ζουν στη Δυτική Θράκη και οι υπόλοιποι 30.000 στη Γερμανία, στην υπόλοιπη Ελλάδα και στην Τουρκία. Υπάρχουν επίσης 80.000 Τούρκοι από τη Δυτική Θράκη, από τους οποίους αφαιρέθηκε η ελληνική υπηκοότητα και ζουν στην Τουρκία, κυρίως στην Κωνσταντινούπολη (Μπουγιούκ Τσέκμετζε, Ζεϊτίν Μπουρνού κ.α.) και στην Προύσα.
Δεύτερον,
το 1923 οι μουσουλμάνοι της Θράκης δεν ήταν 8.000 αλλά 90.000 περίπου και δεν ήταν το 30% του πληθυσμού της Δυτικής Θράκης αλλά η πλειοψηφία. Οι υπόλοιποι κάτοικοι της Δ.Θράκης ήταν Έλληνες και λίγοι Βούλγαροι. Αργότερα εγκατέστησαν στην περιοχή 200.000 χιλιάδες περίπου Έλληνες από τη Μικρά Ασία,από την Ανατολική Θράκη κ.α.
Τρίτον,
λένε ότι το όνομα Πομάκος προέρχεται από την ελληνική λέξη “ιππομάχος”, πράγμα ψευδές. Η λέξη ‘Πομάκος’ δεν είναι αρχαία λέξη και προέρχεται από το βουλγαρικό ρήμα “Πομάγκαμ” (βοηθάω) με την τουρκική κατάληξη ‘ακ’. Δεν γνωρίζω αν το ρήμα ‘πομάγκαμ’ της βουλγαρικής είναι δάνειο από την ελληνική γλώσσα (από τη λέξη ‘ιππομάχος’) αλλά πάντως και οι ίδιοι οι Πομάκοι (οι περισσότεροι) αποκαλούν τους εαυτούς τους: “Pomak Türkleri” (δηλαδή Τούρκοι με το όνομα ‘Πομάκ’ να έχει μία εθνοτική και όχι εθνική έννοια).
Αλή, δεν διαφωνώ σε κάτι. Έγραψε όμως κανείς εδώ ότι οι μουσουλμάνοι της Θράκης ήταν 8000 το 1923 ή ότι οι Πομάκοι έχουν τάχα ελληνικό όνομα;
Απλώς το αναφέρω πληροφοριακά, επειδή αναφέρεται σε πολλές άλλες ιστοσελίδες στο διαδίκτυο. Γι’ αυτό.
Αφού το αναφέρεις πληροφοριακά, μήπως μπορείς επίσης να αναφέρεις πόσοι ήταν οι Χριστιανοί (Έλληνες, Αρμένιοι, κ.α.) που ζούσαν στην Κωνσταντινούπολη ή την Μικρά Ασία το πριν το 1923, και πόσοι ήταν και είναι κρυπτοχριστιανοί (υπό το φόβο διωγμών)? Πληροφοριακά πάντα.
Αντιλαμβάνομαι τι επιχειρείς να κάνεις. Θέλεις εγώ να νοιώσω ενοχές για τον διωγμό αυτών των ανθρώπων που αναφέρεις, αλλά ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΤΗ ΧΑΡΗ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΗΘΩ. Αυτό ωστόσο που μπορώ να πω, είναι ότι είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ (ισλαμικά πάντα) η δολοφονία ή η εξορία κάποιου εξαιτίας της καταγωγής και του χρώματος του.
Λάθος κάνεις, δεν σου ζητάω να απολογηθείς για αυτό. Απλώς δεν μου αρέσει η επιλεκτική παράθεση πληροφοριών προς δημιουργία εντυπώσεων. Ισλαμικά πάντως δεν είναι απαράδεκτη η φορολόγιση κάποιου βάσει των θρησκευτικών του πεποιθήσεων. Ούτε φαίνεται να είναι απαράδεκτη η απαγόρευση άσκησης των θρησκευτικών του καθηκόντων (πόσες εκκλησίες υπάρχουν στην Σαουδική Αραβία?) ή το να παντρευτεί κανείς ένα εννιάχρονο κοριτσάκι.
Η Σαουδική Αραβία είναι μία ειδική περίπτωση. Απαγορεύεται η παρουσία αλλοθρήσκων στην αραβική χερσόνησο από τον ίδιο τον Προφήτη μας. Στη Μέκκα και στη Μεδίνα ειδικά απαγορεύεται η είσοδος αλλοθρήσκων. Είναι σαν να θες να χτιστούν τζαμιά στο Άγιο Όρος.
Επίσης, ήδη από το δεύτερο έτος της Εγίρας, το 626 μ.Χ., οι Σιναϊτες Πατέρες σύμφωνα με την ίδια Σιναϊτική παράδοση, έσπευσαν και έστειλαν μία πρεσβεία στη Μεδίνα για να ζητήσουν πολιτική προστασία. Ανταποκρινόμενος ο προφήτης στο αίτημα αυτό έδωσε με ποινή αφορισμού μία “υποχρέωση” /Διαθήκη (Αχτναμέ), επικυρωμένη με το αποτύπωμα της ίδιας της παλάμης του, όπου δήλωνε ότι θα προστατέψει το μοναστήρι (της Αγίας Αικατερίνης). Επίσημα αντίγραφα της Διαθήκης αυτής σώζονται σήμερα τόσο στο Σκευοφυλάκιο της Μονής όσο και σε αρκετά μετόχιά της εκτός Σινά και κυρίως στην Ελλάδα, ακόμη δε και στο Άγιον Όρος. Όταν το 1517 μ.Χ. κατέλαβε την Αίγυπτο ο Σουλτάνος Σελίμ Α΄, επικύρωσε μεν τα προνόμια της Μονής, όμως κράτησε προς φύλαξη το πρωτότυπο έγγραφο του Αχτναμέ για το βασιλικό θησαυροφυλάκιο στην Κωνσταντινούπολη, καθώς έφερε την ιδιόχειρη επικύρωση του προφήτη. Άφησε δε στη Μονή επικυρωμένο αντίγραφο που περιγράφω παρακάτω:
Το παρόν γράμμα (επειδή ο Θεός είναι Μεγάλος και Κυβερνήτης, ύστερα αφού ήλθαν όλοι οι Προφήτες, για να μη μείνει μαρτυρία αδικίας προς τον Θεό, δια τα προς τους ανθρώπους διδόμενα χαρίσματα), έγραψε ο Μουχάμμεντ ιμπν Αμπντουλλάχ και Απόστολος του Θεού, ο Θεωρός και επιμελητής του παντός κόσμου, προς όλους του έθνους του και της θρησκείας του ως στερνόν και βέβαιο τάξιμο και υπόσχεσι και δια τη φυλή των Χριστιανών και δια την γενεά των Ναζωραίων, όπου και αν ευρίσκονται, κοντά ή μακριά ευγενείς να είναι ή δυσγενείς ένδοξοι ή άδοξοι, λέγων ούτως:
1) Όποιος από το Έθνος μου θελήσει να χαλάσει την παρούσα υπόσχεση και τον όρκο που είναι στην παρούσα συμφωνία, φθείρει την υπόσχεση του Θεού και αρνείται τον όρκο του και εναντιώνεται στο πρόσταγμα Του, αντιστέκεται στην Πίστη του, (μη γένοιτο Θεέ) γίνεται άξιος του αναθέματος είτε είναι βασιλειάς είτε φτωχός και απλός άνθρωπος, όποιος και αν είναι.
2) Λοιπόν, όποτε κάποιος από τους Μοναχούς ή περιηγητές θελήσει να κατοικήσει σε κανένα όρος ή κορυφή ή σπήλαιο και τόπο που να βρίσκεται κάπου εκεί κοντά (στο μοναστήρι) ή σε περιγιάλι ή σε αμμουδιά ή σε Μοναστήρι ή Εκκλησία και σε ευκτήριο οίκο, εγώ είμαι ανάμεσα τους προστάτης και φύλακας αυτών και όλων των πραγμάτων τους με την ίδια μου την ψυχή και με την βοήθεια και προστασία μου και με όλο μου το Έθνος, επειδή αυτοί είναι με το μέρος μου και τιμή μου.
3) Έτσι λοιπόν προστάζω και εμποδίζω τους (μουσουλμάνους) κυβερνήτες να γυρεύουν απ΄αυτούς χαράτσι ή άλλα δοσίματα, απέναντι τους βία και δυναστική κυριαρχία δεν γίνεται.
4) Τους Κριτές τους και τους Ηγουμένους να μην τους αλλάζει κανείς αλλά να μένουν αμετάτρεπτοι.
5) Τους Περιηγητές τους να μην τους εμποδίζει κανείς από την περιήγηση τους.
6) Από τα υπάρχοντα των Εκκλησιών τους κανένα να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κτίσιμο Μετζιτίου (μικρού τζαμιού) ή άλλου οποιουδήποτε τόπου Μουσουλμανικής λατρείας.
7) Όποιος θέλει να κάνει κανένα από τούτα που απαγόρευσα, να ξέρει βέβαια πως έλυσε τον ορισμό του Θεού και εναντιώθηκε στον Απόστολου Του.
8) Να μη πληρώνουν χαράτσι (ειδικό φόρο) οι Κριτές τους και οι Ηγούμενοι τους και οι Μοναχοί και οι δούλοι τους και οι μαθητές τους και άλλοι τους υποτακτικοί, ούτε να πειράζονται, γιατί εγώ είμαι προστάτης αυτών όπου και αν βρίσκονται στη γη ή στην θάλασσα, στην Ανατολή και τη Δύση, στην Άρκτον και Μεσημβρία επειδή το να προστατεύσω αυτούς και πάντα τα περί αυτούς, είναι χρέος μου και όρκος και παρακαταθήκη μου.
9) Και από εκείνους που με ησυχία ασκητεύουν στα όρη, να μην πέρνουν χαράτσι, ούτε δέκατο για τα εισοδήματά τους, ούτε κάποιος Μουσουλμάνους να γίνεται σύντροφος μ΄ αυτούς επειδή και αυτοί δεν εργάζονται, παρά μόνον όσον αφορά τα προς την τροφή τους.
10) Όταν φθάσει σε αφθονία ο καιρός του καρπού, να τους δίνεται σε κάθε έτος ένα καυχί.
11) Ούτε σε καιρό του πολέμου να μη τους αναγκάζουν (οι μουσουλμάνοι τους μοναχούς) να βγουν στον πόλεμο, ούτε να τους ζητάνε χαράτσι.
12) Οι υπόλοιποι από τους Χριστιανούς, οι ντόπιοι και οι πλούσιοι, που με πλούτο πραγματεύονται και είναι άξιοι για χαράτσι, να μην πληρώνουν άλλο παρά δώδεκα ντιρχάμ.
13) Εκτός από το χαράτσι, άλλο να μην τους ζητάνε, κατά το πρόσταγμα του Θεού, που λέει (στο Ιερό Κοράνι) “Προσκάλεσε όλους στη θρησκεία του Κυρίου σου με σοφία και με όμορφο κήρυγμα και προσπάθησε να τους πείσεις με τον καλύτερο τρόπο και τον πιο ευγενικό” (Κοράνι, 16:125)
14) Μια γυναίκα Χριστιανή, αν παντρευτεί με έναν Μουσουλμάνο, ο Μουσουλμάνος να κάνει το θέλημα της γυναίκας εκείνης και να μην την εμποδίζει από το να πηγαίνει στην Εκκλησία και από την προσευχή της και από τις συνήθειες της Πίστεώς της.
15) Κανείς να μη τους εμποδίζει στο το ανακαινίζουν, τις Εκκλησίες τους.
16) Όποιος θέλει να κάνει κάτι παρά αυτή την υπόσχεση ή να πιστέψει στο αντίθετο, γίνεται βέβαια αποστάτης του Θεού και του αποστόλου Του……
17) Και εναντίον τους να μην σηκώνει κανείς άρματα, μάλιστα οι Μουσουλμάνοι να πολεμούν για λογαριασμό τους (για λογαριασμό των μοναχών),
18) Και γι’ αυτό προστάζω, κανένας από το Έθνος μου (από την ισλαμική κοινότητα) να μη τολμήσει να κάνει κάτι εναντίον αυτής της υπόσχεσης, μέχρι να αφανιστεί ο Κόσμος.
Μάρτυρες:
Αλή ιμπν Άμπου Τάλιμπ,
Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ,
Αμπουντελιτάρ ιμπν Άμπου Μπακρ,
Αμπμπάς ιμπν Αμπντουλ-Μουττάλιμπ,
Ζουμπάϊρ ιμπν Αουουάμ,
Σαήντ ιμπν Μάατ,
Θάμπιτ ιμπν Νάφις,
Αμπτουλ-Αζίμ ιμπν Χασάν,
Αζίμπ ιμπν Γιασίν,
Άμπου Μπακρ ιμπν Άμπου Τάλιμπ,
Οθμάν ιμπν Άφφαν,
Αμπτουλλάχ ιμπν Μασούντ,
Φαζέρ ιμπν Αμπμπάς,
Ταλάτ ιμπν Αμπτουλλάχ,
Σαάτ ιμπν Αμπμπάς,
Ζέιντ ιμπν Θάμπιτ,
Χαμάρ ιμπν Άμπιντ,
Χάριθ ιμπν Θάμπιτ,
Αμπτουλλάχ ιμπν Όμαρ
Το παρόν έγραψε ο οδηγός και διάδοχός Αλή ιμπν Άμπου Τάλιμπ, βάζοντας το χέρι του (βουτηγμένο σε μελάνι ως υπογραφή) ο Προφήτης και ακουμπόντας το (στην επιστολή), τον δεύτερο μετά την Εγίρα χρόνο, την Τρίτη ημέρα του μήνα Μουχάρραμ (Τετάρτη 7η Ιουλίου 623 μ.Χ.)). . .
Ίδια έκταση έχει το Άγιο Όρος με την Σαουδική Αραβία? Θα ήσουν σύμφωνος τότε να προβεί και το Ελληνικό κράτος ή το Ισραήλ σε αντίστοιχη απαγόρευση?
Το μόνο καλό είναι που απαγορεύεται στις γυναίκες να οδηγούν. Σίγουρα οι δρόμοι θα είναι ασφαλέστεροι.
Πάντως στο Ντουμπάι, που επίσης είναι στην Αραβική Χερσόνησο, δεν φαίνονται να ενοχλούνται ιδιαίτερα από τις εκκλησίες.
Το γράμμα που αναφέρεις επιβεβαιώνει το δικαίωμα για χαράτσι σε αλλόθρησκους.
Για την ηλικία της Aisha ούτε κουβέντα.
Πάντως ο Μωάμεθ, ως πρώην έμπορος και σε αντίθεση με αρκετούς σύγχρονους μουσουλμάνους, ήταν πραγματιστής. Προσπάθησε να ρυθμίσει όσο περισσότερες παραμέτρους της κοινωνικής συμβίωσης μπορούσε κρατώντας τις απαραίτητες ισορροπίες, για αυτό και κατάφερε να ενωσει τους Άραβες υπό το Ισλάμ (το ότι τους έπεισε πως τον επισκεύτηκε ο αρχάγγελος Γαβριήλ βοήθησε βέβαια). Για την εποχή του ήταν προοδευτικός, με τα σημερινά δεδομένα σίγουρα όχι.
Στη Σαουδική Αραβία, στα εδάφη που σήμερα ανήκουν στη χώρα αυτή, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η παρουσία άλλων θρησκειών από τον ίδιο τον Προφήτη μας. Είναι μία ειδική περίπτωση τα εδάφη αυτά.
“Θ’ανακαλύψεις ότι οι πιο φανατικοί στην έχθρα απ’τους ανθρώπους προς τους πιστούς είναι οι Εβραίοι και οι ειδωλολάτρες, αυτοί που συνεταιρίζουν άλλους με τον ΑΛΛΑΧ ενώ θ’ανακαλύψεις ότι οι πιο κοντινοί στην αγάπη προς τους πιστούς είναι αυτοί που λένε: {Είμαστε Χριστιανοί} και αυτό γιατί μεταξύ τους υπάρχουν άνθρωποι αφοσιωμένοι στη μάθηση καθώς και μοναχοί και δεν είναι υπερήφανοι” (Κοράνι 5:82).
Οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί που κατοικούν σε ένα Ισλαμικό κράτος, ανήκουν σε μία κατηγορία που λέγεται: “Αχλ αλ δίμμα” ή πιο απλά “Διμμίτες” και σημαίνει: “Κάποιοι οι οποίοι βρίσκονται κάτω από προστασία, προστατευμένοι” κ.τ.λ.
Πριν από χρόνια εξτρεμιστής ιμάμης απ’την Αίγυπτο είχε πει: “Στους Χριστιανούς να μη λέμε ούτε καλημέρα. Πρέπει να σκοτώσουμε τους Εβραίους και τους Χριστιανούς”. Εγώ λοιπόν θα απαντήσω σ’αυτόν τον ιμάμη με τα λόγια του προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ). Ο Προφήτης λοιπόν είχε πει:
“Οποιοσδήποτε δε φέρεται σωστά σε έναν δίμμι (μη μουσουλμάνο που έχει συνάψει συνθήκη ειρήνης με τους μουσουλμάνους) ή τον βάζει να κάνει κάτι πέρα απ’ τις δυνάμεις του, θα με βρει απέναντι του κατά την Ημέρα της Κρίσης” (Sunan Abu Dawood & Al-Bayhaki).
Οι Χριστιανοί και οι Εβραίοι που ζούνε σε ένα Ισλαμικό κράτος, πρέπει να γίνονται διακριτοί από τους μουσουλμάνους με ξεχωριστά σύμβολα που έπρεπε να φέρουν πάνω στα ρούχα τους. Την ίδια όμως στιγμή πρέπει να προστατεύονται και πρέπει εφόσον πληρώνουν έναν μικρό ειδικό φόρο (τη “τζίζια”) και σέβονται τις συνθήκες και τις συμφωνίες τους με τους μουσουλμάνους, να απαλλάσονται απ’τη στρατιωτική θητεία, να είναι ελεύθεροι να εκτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, να έχουν δικά τους θρησκευτικά δικαστήρια, να οργανώσουν την κοινωνία τους και γενικά το Ισλαμικό κράτος πρέπει να τους προστατεύει αυτούς, τους ναούς τους, τους ιερείς τους και τα δικαιώματα τους. Δηλαδή στο Ισλαμικό κράτος είναι υποχρέωση των μουσουλμάνων να προστατεύουν τους αμάχους και τους αλλόθρησκους που κατοικούν με συμφωνία στα εδάφη όπου ασκούν κυριαρχία.
“Ο λόγος που η τζίζυα ζητείται από τους μη μουσουλμάνους κατοίκους ενός Ισλαμικού κράτους, δεν είναι η αποδοχή της απιστίας τους (ως προς το Ισλάμ) αλλά είναι η πρόθεση να εξασφαλιστεί η ασφάλεια τους και να τους δωθεί χρόνος, με την ελπίδα ότι θα γνωρίσουν και θα αποδεχτούν τις αρετές του Ισλάμ και τους νόμους που αυτό ορίζει… Έτσι, αν δωθεί στον κάφιρ (άπιστο) χρόνος, ίσως αυτός διαπιστώσει τη λογική του Ισλάμ και θελήσει να το ασπαστεί και αυτός είναι ο κύριος λόγος της τζίζια” (Tafsir al Kabir).
Αυτό δε σημαίνει ότι δίνεται ένας ορισμένος χρόνος, μετά από τον οποίο θα πρέπει οι Χριστιανοί να εξαναγκαστούν να ασπαστούν το Ισλάμ. Όσο πληρώνουν τη τζίζια, οι μουσουλμάνοι είναι υπεύθυνοι να τους προστατεύουν (από τις εξωτερικές εισβολές) είτε στρατιωτικά (οι Διμμίτες απαλλάσονται από τη στρατιωτική υποχρέωση) είτε με οποιονδήποτε τρόπο και πρέπει να διασφαλίζεται η σωματική αλλά και η πνευματική τους ακεραιότητα. Οι μουσουλμάνοι λοιπόν είναι υπεύθυνοι για τη διασφάλιση της ασφάλειας και για τους εαυτούς τους και για όσους κατοικούν στα εδάφη όπου έχουν κυριαρχίσει ΚΑΙ ΖΟΥΝ ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥΣ.
Ο Άμπντουρραχμάν Ιμπν αλ-Μπαϊλάμανι είπε: “Ο απεσταλμένος του Θεού εκτέλεσε έναν μουσουλμάνο, επειδή εκείνος (ο μουσουλμάνος) είχε σκοτώσει έναν διμμίτη και είπε (ο προφήτης):{Είμαι ο πρώτος που τηρώ τις συμφωνίες μου}” (Sunan Ad-Daraqutni 2866; Musnad Abu Hanifa 314, Da’eef).
Ο Χριστιανός ή ο Εβραίος ή ακόμα και ο παγανιστής εκείνος που ζει σε εδάφη που ελέγχονται από μουσουλμάνους και έχει συμφωνήσει μαζί τους και πληρώνει τη τζίζια και εκπληρώνει τους όρους που του έχουν θέσει (π.χ. να μην ιππεύει μπροστά σε μουσουλμάνους κ.α.) πρέπει να προστατευτεί και οι μουσουλμάνοι ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ.
Ο Ιμπν Ρατζάμπ (ραχίμαχουλλάχ) είπε: “Ο Άμπου Χανίφα και οι δικαστές στην Κούφα λένε ότι ένας μουσουλμάνος θα πρέπει να θανατωθεί για τη δολοφονία ενός απίστου… και αυτή είναι επίσης η άποψη του Μάλικ, ότι ο μουσουλμάνος που σκοτώνει έναν άπιστο με εξαπάτηση, δεν υπόκειται σε λογικές συνθήκες και έτσι αυτός ο μουσουλμάνος καταδικάζεται σε θάνατο και εκτελείται, επειδή σκότωσε έναν άπιστο” (Jami’ Al-Ulum Al-Hikam).
Ο θάνατος τη στιγμή της μάχης και του πολέμου, είναι κάτι επόμενο. Όμως το πρόσωπο που ζει στο Ισλαμικό κράτος και έχει έρθει σε συμφωνία με αυτό, απαγορεύεται να πειραχθεί και πρέπει οι μουσουλμάνοι να τον προστατέψουν.
Ο Αμρ ιμπν Σουχάιμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είπε ότι: “Ένας πιστός δεν θα έπρεπε να θανατωθεί για τον σκοτωμό ενός απίστου” (Musnad Ahmad, Number 6624, Sahih). Ο Αλ-Μαουσάλι Αλ-Χάναφι είπε: “Το νόημα είναι ότι ο μουσουλμάνος δεν θανατώνεται για τον σκοτωμό ενός απίστου στη διάρκεια μιας μάχης” (Al-Ikhtiyar li Ta’leel, 506).
Ο Μάλικ (ραχίμαχουλλάχ) είπε: “Αυτό που γίνεται στην κοινότητα μας είναι ότι ένας μουσουλμάνος δεν θανατώνεται αν σκότωσε έναν άπιστο στη διάρκεια της μάχης εκτός αν ο μουσουλμάνος τον έχει σκοτώσει με δόλο (εκτός μάχης), όπου στη συγκεκριμένη περίπτωση καταδικάζεται σε θάνατο για δολοφονία” (Muwatta, Number 1617).
Ο Ιμπν Χάτζαρ (ραχίμαχουλλάχ) είπε: “Δεν είναι δικαίωμα του μουσουλμάνου να σκοτώσει κάθε άπιστο, πολύ περισσότερο απαγορεύεται ο μουσουλμάνος να σκοτώσει κάποιον που βρίσκεται υπό προστασία (κάποιον διμμίτη) χωρίς να υπάρχει δίκαιη αιτία’ (απαγορεύεται ο μουσουλμάνος) να σκοτώσει κάποιον με τον οποίο υπάρχει συνθήκη ειρήνης” (Fath ul-Bari, Kitab Ad-Diyat).
Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) πολέμησε εναντίον αυτών που δεν σεβάστηκαν τις συνθήκες ειρήνης με τους μουσουλμάνους. Δεν πολέμησε όμως αυτούς που παρέμειναν πιστοί σ’ αυτές τις συμφωνίες.
Ο Ιμπν Ταϊμίιγια (ραχίμαχουλλάχ) είπε: “Η βιογραφία του προφήτη δείχνει ότι δεν πολέμησε όποιον από τους άπιστους συνήψε συνθήκη ειρήνης μαζί του και τα βιβλία της βιογραφίας, της προφητικής παράδοσης, της ερμηνείας (του Κορανίου), της νομολογίας, και της ιστορίας είναι γεμάτα από στοιχεία και αυτό αποφαίνεται στη βιογραφία του (του προφήτη). Ο προφήτης λοιπόν δεν ξεκίνησε να πολεμάει με κανέναν και αν ο ΑΛΛΑΧ τον διέταζε να πολεμήσει τον κάθε άπιστο, τότε θα είχε προκαλέσει αυτός τον πόλεμο με αυτούς” (Qa’idah fi Qital Al-Kuffar).
Ο Ιμπν αλ-Κάιγιμ αλ-Τζαουζίγια (ραχίμαχουλλάχ) είπε: “Ο προφήτης δεν εξανάγκασε ποτέ κανέναν να ασπαστεί τη θρησκεία, αλλά πολέμησε εναντίον αυτών που κήρυξαν πόλεμο εναντίον του και τον πολέμησαν. Όσο γι’ αυτούς που συνήψαν συνθήκη ειρήνης μαζί του ή κήρυξαν εκεχειρία, ποτέ δεν τους πολέμησε και ποτέ δεν τους ανάγκασε να εισέλθουν στο Ισλάμ, όπως διέταξε ο Ύψιστος: Δεν υπάρχει καταναγκασμός στη θρησκεία διότι η αλήθεια έχει διαχωριστεί φανερά από την πλάνη, [Κοράνι, 2:256]. Η άρνηση στο εδάφιο μεταφέρει την έννοια της απαγόρευσης, ξεκάθαρα, δεν μπορείς να επιβάλλεις τη θρησκεία σου πάνω σε κανέναν” (Hidayat Al-Hayara 237).
Λέγεται στο Άγιο Κοράνι:
“Είναι αυτοί που έχουν εκδιωχθεί απ’τα σπίτια τους άδικα για τον λόγο ότι είπαν: {Ο Κύριος μας είναι ο ΑΛΛΑΧ} και αν ο ΑΛΛΑΧ δεν περιόριζε μια ομάδα ανθρώπων μέσω μιας άλλης, τότε θα καταστρέφονταν οπωσδήποτε τα μοναστήρια, οι εκκλησίες, οι τόποι λατρείας και τα τεμένη όπου το όνομα του ΑΛΛΑΧ συνέχεια μνημονεύεται…” (Κοράνι 22:40)
και
“Μη φιλονικείτε με τους οπαδούς της Βίβλου, εκτός αν πρόκειται για απλή συζήτηση” (Κοράνι 29:46).
Όταν τα μουσουλμανικά στρατεύματα κατέλαβαν την Αίγυπτο, παρέδωσαν πίσω στους Κόπτες τις εκκλησίες που τους είχε πάρει το Βυζάντιο.
Θα σας πω τώρα μια ιστορία που είχε συμβεί στην Αίγυπτο παλαιότερα. Κάποτε, όταν χαλίφης ήταν ο Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου), έγινε ένας αγώνας στην Αίγυπτο. Ο γιος του διοικητή της Αιγύπτου Αμρ ιμπν αλ-Ας (ραντιγιαλλάχου άνχου), έτρεξε με το άλογο του και παραβρέθηκε σε αγώνα με έναν Χριστιανό, ο οποίος είχε και αυτός φέρει το άλογο του για να δουν ποιος θα περάσει ποιον. Κέρδιζε ο Χριστιανός με το άλογο του και τότε κάποια στιγμή ο γιος του διοικητή, χτύπησε τον Χριστιανό με το μαστίγιο του στο πρόσωπο και το πρόσωπο του (του Χριστιανού) γέμισε με αίματα. Τότε ο Χριστιανός αυτός παραπονέθηκε στον χαλίφη Όμαρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) και ο χαλίφης Όμαρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε στον γιο του διοικητή: “Όπως εσύ είσαι ελεύθερος, έτσι και αυτός ο άνθρωπος είναι ελεύθερος. Με πιο δικαίωμα τον χτυπάς”; Στη συνέχεια μαστιγώσανε τον (μουσουλμάνο) γιο του διοικητή και δικαιώσανε τον Χριστιανό (Ibn al-Jawzi, Abu al-Farai. 2001. “Sirat wa Manaqib Amir al-Mu’minin Umar Ibn al-Khattab“. Cairo: Dar al-Da’wah al-Islamiyyah,.p 89).
Επίσης, κάποτε ένας Εβραίος είχε μια διαφορά με κάποιον μουσουλμάνο και πήγαν στον προφήτη για τους επιλήσει αυτός το πρόβλημα τους. Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) δικαίωσε τον Εβραίο. Ο μουσουλμάνος δεν αρέστηκε στην απόφαση του προφήτη και ζήτησε απ’τον Εβραίο να ζητήσουν τη μεσολάβηση και κάποιου άλλου. Ο Εβραίος το δέχτηκε και τότε πήγαν στον Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου). Ο Όμαρ τότε τους ρώτησε το πρόβλημα τους και μόλις άκουσε ότι ο προφήτης είχε δικαιώσει τον Εβραίο, έβγαλε το σπαθί του και σκότωσε τον μουσουλμάνο.
Κάποτε στην Αίγυπτο επί του Χαλίφη Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) μία Χριστιανή γυναίκα του παραπονέθηκε ότι ο διοικητής της Αιγύπτου γκρέμισε ένα μέρος του σπιτιού της και το ενσωμάτωσε στο τζαμί που ήταν δίπλα. Βέβαια ο διοικητής της Αιγύπτου είχε καταβάλει χρηματική αποζημίωση και αυτή η πράξη (η αποζημίωση με σκοπό τη μεγέθυνση του τζαμιού λόγο αύξησης του πλήθους των πιστών) θα ήταν κάτι νόμιμο σήμερα εφόσον αφορούσε γενικό καλό. Ωστόσο η γυναίκα αυτή δεν ήθελε την αποζημίωση και ήθελε κανονικά το σπίτι της. Ο χαλίφης τότε υποστήριξε το δίκαιο αυτής της Χριστιανής γυναίκας και έδωσε διαταγή να γκρεμίσουν το τζαμί και να ξαναφτιάξουν το σπίτι της όπως ήταν και πριν.
Επίσης εδώ θα ήθελα να πω για τους Εβραίους. Από τον έβδομο αιώνα και μετά, με τις Ισλαμικές κατακτήσεις, το Ισλάμ άρχισε να διαδίδεται πέρα από την αραβική χερσόνησο μέχρι τη βόρεια Αφρική και την Ισπανία. Μετά τις αρχικές συγκρούσεις, υπήρξε ανοχή προς τους Εβραίους που κατοίκησαν στα Ισλαμικά εδάφη, πολλοί από τους οποίους κατοίκησαν στην Ισπανία. Ανάμεσα τους ξεχώρισαν ποιητές όπως ο Γιεχούντα μπεν Σάμουελ Χαλεβί, ο Μαϊμονίδης κ.α. Με την ανακατάλυψη της Ισπανίας απ’ τους Ρωμαιο-Καθολικούς Χριστιανούς άρχισαν οι πρώτοι διωγμοί των Εβραίων αλλά και των μουσουλμάνων της Ισπανίας, ώσπου με βασιλικό διάταγμα οι Εβραίοι εκδιώχθηκαν απ’ τη χώρα το 1492 και κατά χιλιάδες κατέφυγαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Αυτή είναι η σωστή Ισλαμική συμπεριφορά. Δικαιοσύνη απέναντι σε όλους, σεβασμός στους αλλόθρησκους και προστασία των δικαιωμάτων τους, της ζωής τους, της αξιοπρέπειας τους, των μοναστηριών τους, των ιερέων τους και των ναών τους, διάλογος (όταν αυτό είναι δυνατόν) κ.τ.λ. Κάνοντας μία διευκρίνηση, πρέπει να πω ότι σύμφωνα με τη Σαρία, οι αλλόθρησκοι που κατοικούσαν στα Ισλαμικά εδάφη (οι διμμίτες δηλαδή) έπρεπε να πληρώνουν τη τζίζια ως φόρο όμως όπως είπα απαλλάσονταν από την υποχρέωση να πηγαίνουν στον στρατό και οι μουσουλμάνοι ήταν αυτοί που ήταν υπεύθυνοι για την ασφάλεια όλων των κατοίκων του κράτους. Επίσης, όμως είχαν και οι μουσουλμάνοι την υποχρέωση να καταβάλλουν φόρους και συγκεκριμένα ένας από αυτούς ήταν η ζακάτ (το 2.5% της περιουσίας τους) ως υποχρεωτική ελεημοσύνη.
Όταν κάποιος διμμίτης μαχαίρωσε τον Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου), ο Όμαρ διέταξε στον διάδοχο του να κρίνει τους διμμίτες (προστατευόμενους) του Θεού και του απεσταλμένου Του σύμφωνα με τους κανόνες και τους νόμους (και όχι με προσωπικά κριτήρια), να εκπληρώσει τα συμβόλαια που οι μουσουλμάνοι έχουν μαζί τους, να πολεμήσει για λογαριασμό τους και να μην τους φορολογήσει παραπάνω από τις δυνατότητες τους (Sahih Bukhari, Volume 2, Book 23, no. 475).
Ο Άμπου Γιούσουφ (ραχίμαχουλλάχ) μας αναφέρει ένα γεγονός σχετικά με τον Όμαρ (ραντιγιαλλάχου άνχου). Κάποτε λοιπόν ο Όμαρ, πέρασε μπροστά από ένα σπίτι, όπου στην πόρτα του στεκότανε ένας ηλικιωμένος και τυφλός ζητιάνος. Ο Όμαρ του έπιασε το μπράτσο και τον ρώτησε σε ποιον από τους λαούς της Βίβλου ανήκε. Εκείνος είπε ότι ήταν Εβραίος. Ο Όμαρ τον ρώτησε: “Τί είναι αυτό που σε έκανε να ζητιανεύεις;” και εκείνος απάντησε: “Ζητιανεύω για να πληρώσω τη τζίζια και για τις ανάγκες μου, αφού είμαι ηλικιωμένος”. Τότε ο Όμαρ τον πήρε από το χέρι μέχρι το σπίτι του (του Όμαρ), του έδωσε κάτι να φάει και μερικά χρήματα. Μετά, έστειλε τον Εβραίο αυτόν στο Μπάιτ ουλ Μαλ (στο κρατικό θησαυροφυλάκιο) και διέταξε τον υπεύθυνο του θυσαυροφυλακίου να φροντίσει αυτον και όποιονδήποτε άλλον φτωχό ήταν σαν αυτόν. Ο Όμαρ τότε είπε ότι δεν ήταν δικαιοσύνη να παίρνουν τη τζίζια από αυτόν τώρα που αυτός γέρασε, ενώ έπαιρναν όταν ήταν πιο νέος. Η σάντακα (ελεημοσύνη) είναι για τον φτωχό και γι’ αυτόν που έχει ανάγκη…. (Abu.Yusuf, n.d .”Kitab.ul-Kharaj” Beirut: Dar.al-Ma’rifa, p 126.; Abu.Yusaf 1979 “Kitab.ul-Kharaj” (Islamic Revenue Code)., trans. `Ali, A. Lahore: Islamic Book Centre , p. 254).
Να πω εδώ ότι οι άμαχοι, οι γυναίκες, οι ηλικιωμένοι και τα παιδιά, απαγορεύεται να σκοτώνονται στον πόλεμο, εκτός αν οι αντίπαλοι χρησιμοποιήσουν τους αμάχους και συγγενείς τους ως ασπίδα στο πεδίο της μάχης.
Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είχε πει ότι απαγορεύεται σε εμπόλεμη περίοδο να σκοτώνεται παιδί, γυναίκα, μοναχός, γέρος, άρρωστος, ανάπηρος, (όσο δεν πολεμούν και δεν προκαλούν σε βιαιοπραγίες κατά Μουσουλμάνων) (Sahih Bukhari, 2307) και ο αλλάμα Σάλεχ Ιμπν Φάουζαν αλ Φάουζαν (ραχίμαχουλλάχ) σχολιάζοντας το Κορανικό εδάφιο 9:6 “Κι αν κανείς απ’ τους ειδωλολάτρες σου ζητήσει άσυλο, παραχώρησε του το, ώστε να μπορεί ν’ ακούει τα Λόγια του ΑΛΛΑΧ κι έπειτα συνόδεψε τον (σε μέρος) όπου μπορεί να έχει ασφάλεια. Κι αυτό, γιατί είναι ένας λαός που αγνοεί” είπε ότι ο ηγέτης των Μουσουλμάνων, σε εμπόλεμη κατάσταση, συνιστάται να προστατέψει τους πολυθεϊστές και τους εχθρούς των Μουσουλμάνων, εφόσον του ζητηθεί, και εφόσον εξυπηρετεί έχοντας ωφέλεια, και κυρίως να ακούσει τα λόγια του ΑΛΛΑΧ (‘εισαγωγή στην νομολογία’, τόμος 1, σελ 478).
Το Κοράνι και το Ισλάμ δεν είναι σαν την Χριστιανική Βίβλο που καλεί στην παιδοκτονία, στη γενοκτονία και την καταστροφή, παράδειγμα:
«και τώρα, θανατώστε από τα παιδιά όλα τα αρσενικά, θανατώστε ακόμα και όλες τις γυναίκες, όσες γνώρισαν άνδρα, που κοιμήθηκαν μαζί του όλα, όμως, τα μικρά κορίτσια, όσα δεν γνώρισαν κοίτη άνδρα, φυλάξτε τα για τον εαυτό σας ζωντανά» (Αριθμοί, 31:17-18).
Ας κάνω άλλη μία αναφορά στα Χριστιανικά διδάγματα της Βίβλου περί πολέμου, για παράδειγμα ο Ιησούς λέει (μιας και είναι ο θεός της Παλαιάς Διαθήκης κατά τους Χριστιανούς):
«αν, όμως, δεν κάνει ειρήνη μαζί σου, αλλά σε πολεμήσει, τότε θα την πολιορκήσεις· και αφού ο Κύριος ο Θεός σου την παραδώσει στα χέρια σου, θα πατάξεις όλα τα αρσενικά της με μάχαιρα· και τις γυναίκες, και τα βρέφη, και τα κτήνη, και όλα όσα βρίσκονται στην πόλη, όλα τα λάφυρά της θα τα πάρεις για τον εαυτό σου· και θα τρως τα λάφυρα των εχθρών σου, όσα ο Κύριος ο Θεός σου έδωσε σε σένα. Έτσι θα κάνεις σε όλες τις πόλεις, που είναι πολύ μακριά από σένα, που δεν είναι από τις πόλεις των εθνών αυτών· από τις πόλεις, όμως, αυτών των λαών, που ο Κύριος ο Θεός σου δίνει σε σένα ως κληρονομιά, δεν θα αφήσεις ζωντανό κανένα από εκείνα που έχουν πνοή· αλλά, θα τους εξολοθρεύσεις κατακράτος, τους Χετταίους, και τους Αμορραίους, τους Χαναναίους, και τους Φερεζαίους, τους Ευαίους, και τους Ιεβουσαίους, καθώς σε πρόσταξε ο Κύριος ο Θεός σου» (Δευτερονόμιον 20:10-17).
Εδώ θα ήθελα να κάνω μία διευκρίνιση. Ρωτάνε πολλοί για πιο λόγο στη Σαουδική Αραβία δεν υπάρχουν εκκλησίες. Λοιπόν, σε όλες τις μουσουλμανικές χώρες όπου υπάρχουν Χριστιανοί, υπάρχουν εκκλησίες. Το μόνο μέρος όπου δεν υπάρχουν (και δεν πρέπει να υπάρχουν) είναι η Σαουδική Αραβία (και κανονικά θα έπρεπε να είναι και οι άλλες χώρες της Αραβικής χερσονήσοου). Ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) είχε πει ότι δύο θρησκείες δεν θα μπορούσαν να συνυπάρξουν στην Αραβία (και εννοούσε το Ισλάμ και μία άλλη γενικά). Έτσι λοιπόν, το έδαφος της Σαουδικής Αραβίας είναι άβατο για τις άλλες θρησκείες και ειδικά τα εδάφη της Μέκκας και της Μεδίνας, όπου απαγορεύεται σε αλλόθρησκους να εισέλθουν στις 2 αυτές πόλεις. Σε όλες όμως τις υπόλοιπες μουσουλμανικές χώρες όπου υπάρχουν Χριστιανοί, επιβάλλεται να μπορούν ελεύθερα να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα και θα πρέπει να προστατεύονται και αυτοί και τα δικαιώματα τους.
Και εδώ θα ήθελα να πω ότι πράγματι κατά καιρούς ορισμένα από αυτά τα δικαιώματα των διμμιτών παραβιάστηκαν’ γεγονός καταδικαστέο. Όμως αυτό είναι κάτι που θα μπορούσε να συμβεί οπουδήποτε και όποτεδήποτε. Γιατί λοιπόν θα πρέπει να απολογείται το Ισλάμ για την κακή συμπεριφορά ορισμένων μουσουλμάνων, ακόμα και ιμάμηδων και θρησκευτικών λειτουργών; Σημασία δεν έχει η γνώμη του οποιουδήποτε, ακόμα και αν είναι ιμάμης ή άλιμ (λόγιος) του Ισλάμ. Αυτό το διευκρινίζω επειδή διήλθε της προσοχής μου κάποιο προπαγανδιστικό άρθρο πρόσφατα σε κάποια άλλη Χριστιανική ιστοσελίδα (πού αλλού;) με τις δηλώσεις κάποιων ουλεμά (λογίων) του Ισλάμ σχετικά με το πως οι Διμμίτες θα πρέπει να δίνουν τη τζίζια στο Ισλάμικό κράτος. Περιτεύει το να πω ότι δεν υπήρχε αναφορά των πηγών για να διαπιστωθεί η αλήθεια ή όχι των λεγομένων της ιστοσελίδας. Περιτεύει επίσης να πω ότι πολλές από τις δήθεν δηλώσεις των μουσουλμάνων ουλεμά ήταν παραλλαγμένες είτε φανταστικές που δεν είχαν ειπωθεί ποτέ.
Για παράδειγμα παρουσιάζεται ο Ιμάμ Ναουάουι (ραχίμαχουλλάχ) να έχει πει: “Ο άπιστος που επιθυμεί να πληρώσει τη Τζίζυα πρέπει να αντιμετωπίζεται από τον φοροσυλλέκτη με περιφρόνηση. Ο φοροσυλλέκτης παραμένει καθισμένος και ο άπιστος παραμένει όρθιος μπροστά του, με το κεφάλι σκυμμένο και την πλάτη κυρτωμένη. Ο άπιστος πρέπει προσωπικά να βάλει τα χρήματα στην πλάστιγγα, ενώ ο φοροσυλλέκτης τον κρατά από τη γενειάδα, και τον χτυπά και στο δυο του μάγουλα” ενώ στην πραγματικότητα έχει πει ακριβώς τα αντίθετα.
Ο Ιμάμ Ναουάουι (ραχίμαχουλλάχ), σχολιάζοντας όσους πίστευαν ότι έπρεπε να εξευτελίζονται οι διμμίτες τη στιγμή που παρέδιδαν τη τζίζια στους μουσουλμάνους λειτουργούς, είπε:
“Όσο για την πρακτική (του εξευτελισμού) που αναφέρθηκε, δεν γνωρίζω καμία δυνατή πηγή γι’ αυτήν και μόνο αναφέρεται από τους ουλεμά (λογίους) του Χωρασάν. Η πλειονότητα των ουλεμά λένε ότι η τζίζια θα πρέπει να λαμβάνεται με καλό τρόπο, όπως όταν κάποιος λαμβάνει κάτι που του χρωστάνε. Η υπευθύνως σωστή άποψη είναι ότι αυτή η πρακτική (του εξευτελισμού του απίστου κάθε φορά που αυτός δίνει τη τζίζια) είναι άκυρη και αυτοί που την επέβαλλαν θα πρέπει να απορριφθούν. Δεν υπάρχει στοιχείο ότι ποτέ ο προφήτης ή οι Χουλεφά-ι Ρασιντίν (οι σωστά καθοδηγημένοι Χαλίφες) συμπεριφέρθηκαν με τέτοιο τρόπο συλλέγοντας τη τζίζια” (Rawdat al-Talibin, Volume 10, p.315-16).
Ο Ιμπν Κουντάμα (ραχίμαχουλλάχ) επίσης είπε ότι ο προφήτης Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) και οι τέσσερις Χαλίφες είπαν ότι η λήψη της τζίζια θα έπρεπε να γίνεται με καλό τρόπο και ευγένεια (Al-Mughni, Volume 4, p.250).
Στο Ιερό Κοράνι, στη Σούρα Τάουμπα (το 9ο κεφάλαιο του Κορανίου) στο εδάφιο 9:29 λέγεται το εξής:
“Πολεμάτε αυτούς που δεν πιστεύουν στον ΑΛΛΑΧ και ούτε στην Έσχατη Ημέρα και δεν απαγορεύουν αυτό που απαγόρευσε ο ΑΛΛΑΧ και ο απεσταλμένος Του και ούτε αναγνωρίζουν την αληθινή θρησκεία, (ακόμη και αν είναι) από τον λαό της Βίβλου, μέχρις ότου δώσουν τη τζίζια εκουσίως και ταπεινωθούν” (Κοράνι, 9:29).
Ορισμένοι φουκαχά (νομοθέτες) θεώρησαν ότι αυτή η φράση που μεταφράζεται ως “..ταπεινωθούν” (η λέξη “σάγιρουν”) σημαίνει ότι θα έπρεπε οι διμμίτες να εξευτελίζονται καθώς πληρώνουν τη τζίζια. Ο αλλάμα Ιμπν αλ-Κάιγιμ αλ-Τζαουζίγια (ραχίμαχουλλάχ) όμως τους διαψεύδει και απέρριψε την ερμηνεία τους. Αφού λοιπόν παρέθεσε διάφορες γνώμες, είπε: “Αυτό είναι αδύναμο και το εδάφιο δεν καλεί προς κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο ότι ποτέ ο προφήτης και οι σαχάμπα (ακόλουθοι) του συμπεριφέρθηκαν έτσι. Η σωστή θέση όσον αφορά αυτό το εδάφιο είναι ότι η λέξη ‘σάγαρ’ σημαίνει ‘αποδοχή’ από τους μη μουσουλμάνους της κυριαρχίας των μουσουλμάνων και της πληρωμής της τζίζια” (Ahkam Ahl ul-Dhimma, Volume 1, p. 23-24).
Ο προφήτης, η Άισα, η παιδοφιλία και η ΟΟΔΕ
http://alialyunani.wordpress.com/2009/03/01/%CE%BF-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B7-%CE%AC%CE%B9%CF%83%CE%B1-%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%BF%CE%BF/
Μάθαμε σήμερα ότι
1) Στη Σαουδική Αραβία καλώς απαγορεύονται άλλες θρησκείες διότι το είπε και ο προφήτης. Οπότε βάσει των όσων είπε ο Παϊσιος ας απαγορεύσουμε τα τζαμιά και τις συναγωγές στην Ελλάδα. Αντιλαμβάνεσαι τι ασκούς του Αιόλου ανοίγουμε.
2) Καλώς παντρεύτηκε ο Μωάμεθ ένα 11χρονο κοριτσάκι διότι του το είπε ο Γαβριήλ. Οπότε αρκεί ο κάθε παιδόφιλος να επικαλείται κάποιο όραμα και όλα καλά.
3) Εντάξει, τα ίδια και χειρότερα κάνουν οι Χριστιανοί. Προφανώς δεν γνωρίζεις την παροιμία ότι το οφθαλμός αντί οφθαλμού τους αφήνει όλους τυφλούς.
Φαντάζομαι ότι για τους ίδιους λόγους θα πρέπει να απαγορεύσουμε να δημοσιεύουν οι εφημερίδες σκίτσα του Μωάμεθ, να απαγορεύσουμε το χοιρινό, το αλκοόλ, τη μουσική σε δημόσιους χώρους (όπως ήδη γίνεται στη Σαουδική Αραβία) κ.ο.κ.
Όταν προσπαθείς να δικαιολογήσεις τα κακώς κείμενα της θρησκείας σου με αναφορές στην ίδια σου τη θρησκεία, τότε κάτι πάει στραβά. Είναι ο ορισμός του φανατισμού. Τα ίδια ισχύουν βεβαίως και για πολλούς Χριστιανούς. Μωρέ καλά σας τα λέει ο Ντώκινς!
Επίσης,
όπως οι Χριστιανοί Ρομά θεωρούνται ή αποκαλούνται ως “Έλληνες Τσιγγάνοι” τί πιο φυσιολογικό από το να αποκαλούνται οι μουσουλμάνοι Ρομά ως “Τούρκοι τσιγγάνοι”, τη στιγμή που μάλιστα ένα μεγάλο μέρος από αυτούς είναι Τουρκόφωνοι;
Τα Έλληνας/Τούρκος/Γερμανός/Γάλλος κλπ είναι εθνικοί ή εθνοτικοί προσδιορισμοί. Τα μουσουλμάνος/χριστιανός κλπ θρησκευτικοί. Τα τουρκόφωνος/ελληνόφωνος/γαλλόφωνος κλπ γλωσσικοί.
Μπορεί κάποιος να είναι Χριστιανός, τουρκόφωνος κι εθνικά/εθνοτικά Έλληνας. Ομοίως μπορεί να είναι Μουσουλμάνος, ελληνόφωνος κι εθνικά/εθνοτικά Τούρκος. Δεν είναι ότι δεν έχουμε ιστορικά τέτοια παραδείγματα.
Επίσης η αρχή του αυτοπροσδιορισμού λέει ότι δεν τους αποκαλούμε εμείς ότι θέλουμε, αλλά ό,τι θέλουν οι ίδιοι. Αν οι Ρομά του Χ χωριού θέλουν να προσδιορίζονται ως εθνοτικά Τούρκοι, δικαίωμα τους και πρέπει να τους σεβαστούμε. Το ίδιο κι αν θέλουν να προσδιορίζονται ως εθνοτικά Έλληνες. Ανεξάρτητα από το θρήσκευμα τους. Κι εν προκειμένω έχουμε μουσουλμάνους Ρομά της Θράκης που δεν αυτοπροσδιορίζονται εθνοτικά ως Τούρκοι. Δεν βλέπω γιατί να έχουμε πρόβλημα με αυτό.