Μερικές σκόρπιες σκέψεις με αφορμή την πολύ ενδιαφέρουσα και επιτυχημένη χθεσινή εκδήλωση του ΚΕΦΙΜ “Η δίωξη της Χρυσής Αυγής από νομική άποψη”:
[ομιλητές: Καρίπογλου, εξαιρετικός, Γραμματίδης, ανεπαρκής, Μάλλιος, βάλανε τον λύκο]
[διαβάζεται σε συνδυασμό και με μια παλαιότερη ανάρτηση εδώ.]
1.
Τυπικά δεν διώκεται η Χρυσή Αυγή βέβαια, οπότε ο τίτλος μου και ο τίτλος της εκδήλωσης ανακριβολογούν, όπως σωστά σχολίασε ο Καρίπογλου. Αλλά ας μην κρυβώμαστε. Πρόκειται καθαρά για πολιτικά υποκινούμενο διωγμό ενός κόμματος της αντιπολίτευσης από την κρατική εξουσία.
Αυτό από μόνο του χτυπά πολλά καμπανάκια, όσο αντιπαθείς και αν είναι οι βουλευτές της ΧΑ. Το πιο δυνατό καμπανάκι είναι αυτό που χτυπά μέσα μας: η ανθρώπινη ικανοποίηση που νιώθουμε βλέποντας κάποιον σαν τον Μιχαλολιάκο πίσω από τα σίδερα σε αντίθεση με τις νομικές ακροβασίες που ψυχανεμιζόμαστε ότι τελούνται.
2.
Τυπικά η ποινική δίωξη είναι εντάξει. Διώκονται μόνο για το έγκλημα της συγκρότησης, διεύθυνσης και συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση κατ’ άρ. 187 ΠΚ, που είναι κακούργημα. Το έγκλημα αυτό είναι πράγματι διαρκές (ως συμμετοχή) και ως διαρκές παραμένει αυτόφωρο καθ’ όλο το χρονικό διάστημα τέλεσής του. Συνεπώς, αφού πρόκειται αυτόφωρο κακούργημα, πράγματι δεν χρειαζόταν προηγούμενη άδεια της Βουλής κατ’ άρ. 62 Σ:
Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος. Επίσης δεν διώκεται για πολιτικά εγκλήματα βουλευτής της Βουλής που διαλύθηκε, από τη διάλυσή της και έως την ανακήρυξη των βουλευτών της νέας Βουλής. Η άδεια θεωρείται ότι δεν δόθηκε, αν η Βουλή δεν αποφανθεί μέσα σε τρεις μήνες αφότου η αίτηση του εισαγγελέα για δίωξη διαβιβάστηκε στον Πρόεδρο της Βουλής. Η τρίμηνη προθεσμία αναστέλλεται κατά τη διάρκεια των διακοπών της Βουλής. Δεν απαιτείται άδεια για τα αυτόφωρα κακουργήματα.
Τούτου δοθέντος, ας μην κοροϊδευώμαστε: δεν υπήρχε περίπτωση να πραγματοποιηθή τέτοιου είδους σύλληψη χωρίς πολιτική εντολή.
3.
Μίλησα για το αδίκημα της εγκληματικής οργάνωσης και πρέπει να σχολιάσω σχετικά μια αξιοσημείωτη αντιστροφή. Το αδίκημα, υπό την κακουργηματική του μορφή, εισήχθη μόλις το 2001 με τον Ν. 2928/2001. Αυτό που συνέβη δηλαδή, με τις θεαματικές συλλήψεις ξημερώματα, λες και οι βουλευτές ήταν ύποπτοι φυγής, δεν θα μπορούσε να έχη συμβή την δεκαετία του 90. Κατά της εισαγωγής του είχαν εκφραστή τότε πάμπολλες αντιρρήσεις από τον επιστημονικό κόσμο, με παραιτήσεις των Καθηγητών Μανωλεδάκη και Παρασκευόπουλου από την νομοπαρασκευαστική επιτροπή κ.λπ. Ας συγκρατήσουμε το όνομα του αείμνηστου Μανωλεδάκη, Καθηγητή στο Αριστοτέλειο, αγαπημένου ποινικολόγου της Αριστεράς. Τω καιρώ εκείνω, σύμπασα η Αριστερά και οι επαγγελματίες του αντιρατσισμού κ.λπ. καταφέρονταν εναντίον του νομοσχεδίου για το ωργανωμένο έγκλημα και την τρομοκρατία. Τότε, το άρ. 187 ΠΚ ήταν κάρφος στον οφθαλμό της δημοκρατίας και των ατομικών δικαιωμάτων. Τότε, επί 17Ν, ποινικοποιούνταν οικογενειακές και ανθρώπινες σχέσεις και σχέσεις αλληλεγγύης. Τώρα, η εγκληματική οργάνωση είναι το έσχατο καταφύγιο της ευνομούμενης πολιτείας κατά του ναζισμού. Τώρα, προπαγανδίζεται η συλλογική ευθύνη και η συλλογική ενοχή.
Κάλλιο αργά παρά ποτέ;
4.
Η πλάκα είναι ότι εν πολλοίς η δυσπιστία κατά του άρ. 187 ΠΚ απεδείχθη δικαιολογημένη (όπως πολύ εύστοχα σχολίασε και ο Καρίπογλου στην εκδήλωση). Με την εισαγωγή του κακουργήματος της εγκληματικής οργάνωσης εξαφανίστηκαν οι ποινικές διώξεις για το έγκλημα της συμμορίας. Αν πιστεύαμε τα στοιχεία των εισαγγελιών, στην Ελλάδα θα υπήρχαν περισσότερες εγκληματικές οργανώσεις από την Κολομβία και το Μεξικό μαζί. Συχνότατα δε η σχετική κατηγορία καταπίπτει στο δικαστήριο. Ακόμη και όταν δεν συμβαίνη αυτό όμως, η επαύξηση της συνολικής ποινής που τελικά επιμετρείται είναι 1 ή 2 έτη κατ’ άρ. 94 ΠΚ, που στην πράξη σημαίνει μερικούς μήνες παραπάνω στην φυλακή (διότι η έκτιση στα κακουργήματα σημαίνει 3/5 της ποινής κατ’ άρ. 105 ΠΚ. Στα οποία 3/5 προσμετρούνται ευεργετικά και τα ημερομίσθια). Στην πραγματικότητα, η χρησιμότητα της εγκληματικής οργάνωσης εξαντλείται στην προδικασία, διότι επιτρέπει στις διωκτικές αρχές να τελούν τις ειδικές ανακριτικές πράξεις του άρ. 253Α ΚΠΔ, όπως ανακριτική διείσδυση, άρση απορρήτου, επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Αυτά είναι κοινό μυστικό, τι να λέμε τώρα.
5.
Το τεκμήριο αθωότητας των κατηγορούμενων ΧΑιτών έχει πληγή σοβαρά. Υπεύθυνος για αυτό είναι πρώτα και κύρια προσωπικά ο Σαμαράς, μαζί με όλο τον θίασό του. Η κατάσταση μυρίζει καταδίκη της Ελλάδας στο Στρασβούργο, στο πρότυπο της υπόθεσης Κώνστα.
6.
Αφού έγινε μια φορά, γιατί όχι και δεύτερη; Αυτή είναι ίσως η πιο βαρειά σκιά που αφήνει η δίωξη της ΧΑ. Δεν νομίζω ότι έχουμε συνειδητοποιήσει ότι, θεωρητικά, αρκεί πλέον ένας εισαγγελέας. Ένας εισαγγελέας συμπαθών προς την εκάστοτε οποιαδήποτε κρατική εξουσία. Ένας εισαγγελέας μισαλλόδοξος, παρορμητικός ή εμπαθής. Για να στείλη την όποια ενοχλητική αντιπολίτευση στον ανακριτή.
7.
Η δυσκολία σύνταξης ενός αξιοπρεπούς κατηγορητηρίου, το γεγονός ότι 4 μήνες μετά ακόμη (φαίνεται ότι) δεν έχουν βρεθή όπλα, ότι οι διαρροές περιορίζονται σε κειμήλια του Β΄ ΠΠ και φωτογραφίες σκοποβολής σε πινακίδες και λοιπά και λοιπά αποτελεί για μένα την πιο χαρακτηριστική απόδειξη ότι η λεγόμενη αντιρατσιστική νομοθεσία που διακαώς επιθυμούν οι νεομισαλλόδοξοι θα ήταν ούτως ή άλλως παντελώς άχρηστη. Όταν ολόκληρη η Αστυνομία σε τόσες επιχειρήσεις, παρακολουθήσεις, έρευνες δεν έχει (δυστυχώς) ανακαλύψει ακόμα κάτι σοβαρό, το αυτόφωρο πλημμεληματάκι της πλάκας για ένα έγκλημα ελεύθερης έκφρασης θα συντελούσε μόνο στην ηρωοποίηση των ΧΑιτών και σε τίποτε άλλο.
8.
Εκλογές με φυλακισμένους υποψήφιους που εκλέγονται και δεν μπορούν να ασκήσουν τα βουλευτικά τους καθήκοντα δεν είναι πρωτοφανείς. Ξαναείχαμε και στο παρελθόν. Εκεί γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 50, με κάποιον βουλευτή της ΕΔΑ που ήταν φυλακισμένος με το Γ΄ Ψήφισμα. Να δης πώς τον έλεγαν.
Δεν είναι και ό,τι καλύτερο, έτσι δεν είναι; Επιτυχημένος πολιτικός και εγκληματίας δεν είναι φυσικά έννοιες μη ανεχόμεναι αλλήλας. Αλλά χρειάζεται πολλή πολλή προσοχή.
Και η συν μία
Τελικά, τι υποστηρίζω;
Όπως είπα, νιώθω ένα διχασμό, παρόμοιο με εκείνο που δοκίμαζα επί 17Ν. Για την ώρα αφήνω τον πολιτικό, που επιχαίρει, να σκοτώση τον νομικό, που δυσθυμεί:
Η ουσία της σύλληψης της ηγεσίας της ΧΑ είναι μία: έτσι γαμάει η Δημοκρατία.
Υπάρχει κάπου ανεβασμένη η ομιλία Καρίπογλου; Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Νομίζω όχι.
Το συμπέρασμά σου δηλαδή είναι ότι όλοι οι επιληφθέντες της υπόθεσης δικαστικοί λειτουργοί ( ανακριτές και εισαγγελείς ) έδρασαν κατόπιν υποδείξεων ή εντολών της πολιτικής εξουσίας, επομένως είναι επίορκοι. Ερωτώ : 1) έχεις ίδια και πλήρη γνώση της δικογραφίας ή γνωρίζεις αυτά που αποσπασματικά διαρρέουν- παρανόμως- τα μέσα ενημέρωσης; 2) Εάν ισχύει το δεύτερο , από πού κι ώς πού παίρνεις θέση για τη βασιμότητα των κατηγοριών ; 3) Σε κάθε περίπτωση , από πού προκύπτει ότι οι δικαστές πήραν γραμμή από τους πολιτικούς ; Εάν είναι απλά η διαίσθησή σου ή η διαίσθηση περισσότερων , πόσο υπεύθυνο εκ μέρους σου είναι να την επικοινωνείς ως βεβαιότητα/ πασίδηλο ; ( Μπάϊ δε γουέϊ, χρόνια πολλά . )
Ευχαριστώ για τις ευχές. :-)
Η συνεπαγωγή δεν είναι αναγκαστική. Καταρχάς, δεν είναι σαφές πάντα πού τελειώνει η αναφορά και πού αρχίζει η υπόδειξη και πού ακόμη η εντολή. Το μόνο βέβαιο, στο δικό μου κεφάλι τουλάχιστον, είναι η αιτιότητα: αν δεν υπήρχε η πολιτική επιθυμία/πρωτοβουλία, τίποτε από όλα αυτά δεν θα είχε συμβή.
Αυτό από μόνο του δεν είναι αναγκαστικά κακό βέβαια, μπορεί όμως να είναι ύποπτο. Κάποια πραγματολογική βάση υπονοιών φυσικά και υπάρχει, αλλά για τον ήταν οι ενδείξεις επαρκείς κλπ μπορούμε εύλογα να διατηρούμε μια υγιή δυσπιστία.
Για παράδειγμα, μεσολάβησε σταλήθεια κάτι τόσο σοβαρό στην ανακριτική διαδικασία ώστε να κριθή προσωρινά κρατούμενος ο Μπούκουρας και όχι ο Κασιδιάρης; Είναι δηλαδή ο πρώτος πιο επικίνδυνος κλπ από τον δεύτερο; Εσύ πείθεσαι χωρίς δισταγμό; Ή μήπως η πανθομολογηθείσα δυσαρέσκεια Σαμαρά άσκησε την επιρροή της στο ενδιάμεσο;
Όχι, δεν έχω. Αν με διαβάζεις συστηματικά, ίσως έχεις προσέξει ότι αποφεύγω να σχολιάζω τα πραγματικά περιστατικά υποθέσεων που δεν γνωρίζω. Προτιμώ να περιορίζωμαι στο νομικό μέρος, όπου έχει ενδιαφέρον. Εδώ όμως είναι σαφές ότι, εάν είχε βρεθή π.χ. μια κρύπτη οπλισμού με 50 επιθετικά τυφέκια, αυτό θα είχε γίνει προ πολλού γνωστό. [και αν η γνωστοποίηση αυτή είναι παράνομη ή όχι σηκώνει συζήτηση] Τα ΜΜΕ που αναφέρεις είναι εχθρικά προς την ΧΑ και συνεπώς δικαιούμαι να πιστεύω ότι έχουν εκθέσει ό,τι πιο ενοχοποιητικό υπάρχει.
Βέβαιος δεν είμαι για την ενοχή ή όχι, αν είναι δυνατόν. Τις αμφιβολίες μου εκθέτω.
Όταν είχαν αφεθή ελεύθεροι οι Κασιδιάρης και Παναγιώταρος, είχα ίσα ίσα γράψει
Συγχαρητήρια στους συγκεκριμένους δικαστές, που απέδειξαν ότι δεν υπείκουν σε πιέσεις ανωτέρων τους ή της πολιτικής ηγεσίας. #ανάκριση_ΧΑ ΑΑ
Δες το έτσι:
Η δίωξη Παπανδρέου και το Ειδικό Δικαστήριο εικοσιτόσα χρόνια πριν αναμφίβολα βασίστηκαν σε σωρεία επιβαρυντικών στοιχείων. Δεν μπορείς να πη όμως ότι δεν έβαλε και η πολιτική (και οι πολιτικοί!) το χεράκι της. Ή ότι ο Κόκκινος δεν είχε μια, εμ, ιδιαίτερη σχέση με την Νέα Δημοκρατία.
ξαναδιαβασε καλυτερα το κειμενο και θα σου λυθουν οι “αποριουλες” σου
Με κάλυψαν – σε μεγάλο βαθμό- οι διευκρινίσεις που έδωσες. Άλλο να κατηγορούνται και να φυλακίζονται άνθρωποι, χωρίς να πληρούνται οι συνταγματικές και νόμιμες προϋποθέσεις, επειδή τυγχάνουν μη αρεστοί στην πολιτική εξουσία και άλλο να κατηγορούνται και να φυλακίζονται άνθρωποι , λόγω συνδρομής των συνταγματικών και νομίμων προϋποθέσεων , έστω κι αν αυτή η κατάληξη προήλθε από πολιτική πρωτοβουλία ή ανταποκρίνεται σε πολιτική επιθυμία. Αρκεί βέβαια η δεύτερη περίπτωση να μην αποτελεί εκδήλωση της επιλεκτικής εφαρμογής του δικαίου κατά τις βουλές της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας. Εάν συμβαίνει αυτό , δηλ. εάν οι δικαστές εφαρμόζουν τον – ποινικό εν προκειμένω- νόμο μόνον όταν η εφαρμογή αυτή συμφέρει την πολιτική ηγεσία, τότε η δημοκρατία έχει νομίζω σοβαρό πρόβλημα.
Η περίοδος του Ειδικού Δικαστηρίου νομίζω ότι θεωρείται γενικά ως μία μαύρη περίοδος ανεπίτρεπτης διαπλοκής της πολιτικής και της δικαστικής εξουσίας. ( Θέλω να ) Πιστεύω ότι την έχουμε αφήσει πολύ πίσω μας.
Στην εκδήλωση και το άρθρο τέθηκε το θέμα της δίωξης κατά της ΧΑ από νομική άποψη. Επιτρέψτε μου να προσθέσω 2 ακόμη στοιχεία ευρύτερου προβληματισμού. Το πρώτο αφορά την αντιμετώπιση από το κράτος κόμματων ή ομάδων που απορρίπτουν την επικρατούσα στην Ευρώπη μετά τον Β’ ΠΠ κουλτούρα που έχει σαφώς σοσιαλδημοκρατικό χαρακτήρα και η Ελλάδα της μεταπολίτευσης ασπάστηκε με τον ζήλο του νεοφώτιστου. Μέχρι σήμερα στη χώρα μας επιδεικνυόταν ανοχή προς ένα κόμμα αντικοινοβουλευτικού χαρακτήρα όπως το ΚΚΕ. Η ανοχή δεν αμφισβητήθηκε αν και η αριστερά γενικότερα έφερε την ευθύνη για τις περισσότερες συντριπτικά πράξεις πολιτικής βίας. Τώρα οι ίδιοι που υπερασπιζόταν αυτή την επιλογή απαιτούν να διωχθούν επιλεκτικά κάποιοι αντιφρονούντες με το επιχείρημα ‘αυτό δεν είναι άποψη, είναι έγκλημα’. Πρόκειται για κλασσική στάση μιας μειοψηφίας που μόλις ένιωσε αρκετά ισχυρή επιδιώκει να επιβληθεί σε όλους. Στο δια ταύτα: κάθε κόμμα που καταφέρνει να μπει στο κοινοβούλιο εκπροσωπεί μια τάση του εκλογικού σώματος. Η εκλογική επιτυχία της ΧΑ οφείλεται κυρίως στην μαζική λαθραία μετανάστευση. Εκπροσωπεί αρκετούς από αυτούς που βλέπουν με ανησυχία το φαινόμενο και το κάνει με τρόπο που κανένα από τα υπόλοιπα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα δεν μπορεί να μιμηθεί. Η απαγόρευση μίας άποψης δεν συνεπάγεται την εξαφάνιση, πόσο μάλλον όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για την διάδοσή της. Αρκετά πιθανή συνέπεια της ποινικοποίησης είναι η περαιτέρω απονομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος και η καταφυγή των υποστηρικτών της σε βίαια μέσα πίεσης. Αντίθετα, όσο συμμετέχουν στο πολιτικό παιχνίδι υποχρεώνονται, με δυσφορία έστω και δοκιμάζοντας τα όρια, να προσαρμοστούν στους κανόνες του.
Το δεύτερο που θέλω να επισημάνω αφορά το παρασκήνιο της υπόθεσης. Η δίωξη φέρεται να ασκήθηκε συνέπεια εξωτερικής πίεσης. Αν αυτό ισχύει είναι μία πραγματικά πολύ αρνητική εξέλιξη. Ένα κράτος που παραβιάζει βασικά δικαιώματα πολιτών υποχωρώντας σε απαιτήσεις, επιτρέπει σε άλλες χώρες να έχουν άλλου είδους αξιώσεις από αυτό. Πρόκειται στην ουσία για ένα πλήγμα στην ίδια την υπόσταση του ως κυρίαρχου κράτους.
Φαέθων,
Ε, εντάξει, 27 χρόνια στην παρανομία δεν είναι ακριβώς ανοχή. Και το ίδιο το ΚΚΕ άλλωστε φρόντισε να υπάρξη απόσταση ανάμεσα στα λόγια του και στα έργα του.
Παρεμπιπτόντως, διαφωνώ με την άποψή αυτή, μαζική λαθρομετανάστευση είχαμε καθ’ όλες τις δεκαετίες του 90 και του 00. Η οικονομική κρίση ήταν ο καταλύτης.
Συμφωνώ.
Συμφωνώ.
Μου φαίνεται υπερβολικό αυτό που γράφεις.
Ασχολίαστα:
http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/aristeroi-poinikologoi-h-ousia-ths-sullhpshs-ths-hgesias-ths-cha-einai-mia
Και εδώ μετά το 10ο λεπτό. “Αριστεριστής”, “κάργα αριστερός” κλπ.
Υπενθυμιζεται στις αξιοτιμες κ.κ. ανακριτριες το προφανες: Πρεπει να αποδειξουν τη βασικη κατηγορια, ότι οι ηγετες της ΧΑ παρεκινησαν τον Γ. Ρουπακια να σκοτωσει τον Π. Φυσσα, «προστάξαντες και παραγγείλαντες αυτόν και συμβουλεύσαντες αυτόν μετ’ απάτης, πειθούς και φορτικότητος», όπως προβλεπει ο Ποινικος Κωδικας και ο Κωδικας Ποινικης Δικονομιας. Χωρις αυτό καταρρεει το παν, γιατι όλα τα αλλα είναι σαλτσες για τα ΜΜΕ.
Και όμως το πολιτικο συστημα δειχνει να πιστευει ότι εχει εξασφαλισει την καταδικη των κατηγορουμενων. Διοτι δεν γινεται καν σοβαρη προσπαθεια να κατασκευαστει μια κατηγορια που να στεκει εστω φαινομενικως. Σε κανενα αμεροληπτο δικαστηριο δεν είναι δυνατον να σταθει αυτo το πραγμα. Παμε για cangaroo court, για «δικες της Μοσχας»;
Επιτέλους, μια ψύχραιμη, επιστημονική και φεμινιστική ματιά για την δίωξη της ΧΑ.
For half a year they have sat in their seventh-floor office, probing the murky depths of Europe’s most violent political force. It is not a mission that many would envy. But Ioanna Klapa and Maria Dimitropoulou, long-time friends who belong to Greece’s first generation of female judges, have gone about the business of dissecting Golden Dawn with the precision of a surgeon.
After trawling though computers confiscated from the far-right party’s leaders, examining witnesses and wading through thousands of videos, pictures, speeches, documents and blogs, the court officials have compiled a 15,000-page dossier outlining why they believe Golden Dawn is a criminal organisation.
Under the weight of their inquiry – spurred by the murder of a leftwing musician at the hands of a senior party operative in September last year – the extremist group has begun to crack. Last week one Golden Dawn MP resigned, citing ignorance of the party’s activities. Another was expelled after indicating that he, too, was about to leave.
“The justice system is one of the few meritocratic institutions in Greece and both of these women are known to be enormously courageous, fiercely independent and non-partisan,” said Aliki Mouriki, a sociologist at the National Centre of Social Research. “For a party that is so macho and militaristic, it is an irony of history that two women should now be in this role.”
The loss of its deputies reduces to 16 the number of seats the neo-Nazis control in the 300-member house – although nine MPs already face charges and six have been jailed pending trial. In February Klapa and Dimitropoulou proposed that politicians lift the immunity of another nine MPs who have so far escaped prosecution. A parliamentary vote is expected in the coming weeks.
The far-rightists have responded with a torrent of venom, accusing the judges of working to an agenda masterminded by the “rotten” political establishment. On Friday night the party’s imprisoned leader, Nikos Michaloliakos, sent a message to supporters gathered in the port city of Piraeus promising revenge. “They are trying to convince people Golden Dawn is dissolving,” he said in a statement read by Eleni Zaroulia, his MP wife. “They haven’t understood that Golden Dawn will bring their demise.”
For many the crackdown is long overdue. In the two years since the extremists were catapulted into parliament – winning 7% of the vote on the back of widespread fury following the debt-stricken country’s financial collapse – almost no one has confronted their violent tactics or thuggish behaviour.
While an alarming rise in attacks on migrants elicited condemnation from international human rights groups, Greek parties and intellectuals remained eerily quiet. With record levels of poverty and unemployment, the neo-Nazis went from strength to strength.
“The failure of anybody to speak out in a country that experienced such brutal Nazi occupation is absolutely inexcusable,” said the 92-year-old poet Nanos Valaouritis, one of the few to openly address the issue. “The passivity of Greeks when they have been the victims of such ideology is unusual to say the least,” he told the Observer. In the vacuum, the judiciary appears determined to do what the political system has failed to achieve so far by tackling the scourge.
No one knows what Klapa or Dimitropoulou think. As judges for the past 30 years, handling some of Greece’s most hardened criminals, neither are allowed to make public statements. Armed police who keep watch over the women around the clock, standing in the neon-lit corridor outside their office with guns at the ready, have added to the cloak of mystery surrounding them. Since the two women were appointed by a gutsy female prosecutor to head the inquiry, guards have ensured neither has been caught on camera. Lawyers who have known them for decades are only prepared to describe the women as fearless, hard-working and “incredibly detailed”.
“They speak through their actions,” said one. “And it is evident that they believe Golden Dawn is not only a criminal organisation masquerading as a political party, but one based entirely on fear among those who support it and those it is against.”
For the two women, time is now of the essence. In a country where it is impossible to ban a party elected by democratic process, judicial authorities have a deadline of 18 months to put the MPs on trial.
But even as it loses support, there are few who believe Golden Dawn is done. Though surveys show the party losing its place as the third most popular political force in Greece, no other attracts as many protest votes among a populace intent on punishing the establishment for the country’s economic crash.
Gruelling austerity may have helped Greece to achieve the biggest fiscal adjustment in global history. But it has also thrown the nation into its worst recession since the second world war and created a climate that has made Golden Dawn hard to eradicate.
“I don’t think we are close to the end of Golden Dawn. People who support it tend to avoid telling pollsters what they think,” said the veteran conservative commentator Giorgos Kyrtsos. “This is a very well organised party and it will pick up at least what it got in June 2012 in the European elections this May. It will be a long time before Greece gets rid of this menace.”
Νεα στοιχεια φωτια καινε τον βουλευτη της ΧΑ Γιαννη Λαγο!
Οπως προκυπτει απο τα SMS που εστελνε, αποκαλουσε τη φιλεναδα του «προστυχη ναζιστουλα»!
Επισης συμπλεκοταν σε οδομαχιες με τους κατα τα αλλα φιλησυχους, ειρηνικους και ακακους «αντιεξουσιαστες» των Εξαρχειων, χωρις ποτε αυτοι να τον πειραξουν, και αντι να κατσει να τις φαει, ο αθλιος εβγαινε συνηθως νικητης λογω σωματικης διαπλασης!
http://www.tanea.gr/news/greece/article/5100532/ta-sms-poy-kaine-ton-profylakismeno-boyleyth-ths-xryshs-ayghs-g-lago/
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=579778
Τα στοιχεία αυτά μιλάνε καθαρά για οργάνωση επιθέσεων σε στέκια “εχθρών”. Ναι, φυσικά και είναι επιβαρυντικά.
Τώρα, πώς φωνάζει την γκόμενά του είναι απλώς κουτσομπολιό.
Τα πραγματα δεν είναι τοσο απλα.
Οι σκυλοκαυγαδες αναμεσα στους οπαδους της ΧΑ και τους ακροαριστερους «αντιεξουσιαστες» είναι γνωστοι εδώ και χρονια. Και συνηθως τους ξεκινουν οι «εχθροι», για να κερδισουν παρασημα «αντιφασιστικης δρασης». Προκειται για συμπλοκες με εκατερωθεν επιθεσεις και αντεκδικησεις.
Το σχημᨔΚακοι χρυσαυγιτες vs ακακοι ακροαριστεροι” δεν ειναι καθολου πειστικο.
Επιβεβαιώνονται οι παρεμβάσεις στην δικαιοσύνη. Είμαι πολύ στενοχωρημένος με αυτά που μαθαίνουμε.
Κάποιοι υποψιαζόμασταν ανάλογες παρεμβάσεις και σε άλλες υποθέσεις. Στις οροθετικές ας πούμε. Όπως ριτουήταρες: Οι προφυλακίσεις είναι σαν τα λουκάνικα. Δεν θες να ξέρεις πώς γίνονται.
Και εγώ, διότι για να είμαι ειλικρινής, τον Δένδια τον πάω.
Δεν παμε καλα. Καθολου καλα.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ
«Ποινική δίωξη από την εισαγγελία Πρωτοδικών κατά του βουλευτή της Χρυσής Αυγής Ηλία Κασιδιάρη ασκήθηκε πριν από λίγο. Ο Ηλίας Κασιδιάρης βρίσκεται αντιμέτωπος με κατηγορίες για υποκλοπή και χρήση υποκλαπέντος υλικού με βάσει το αρ 370 Αʼ του Ποινικού Κώδικα . Σύμφωνα με τα όσα προβλέπονται είναι πιθανόν να συλληφθεί ο βουλευτής ενώ οι κατηγορίες που αντιμετωπίζει επισύρουν ποινές κάθειρξης έως δέκα έτη.»
Ολα αυτα επειδη μαγνητοσκοπησε μια δικη του συνομιλια του που καταρριπτει το κατηγορητηριο εναντιον του.
Βεβαιως οι «ανεξαρτητοι και αμεροληπτοι» δικαστες θεωρουν οτι δεν υπαρχει κανενα απολυτως θεμα με οσα ειπε ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ Μπαλτακος. Αλλωστε εδωσε «επαρκεις» εξηγησεις: Τα ειπε για να απαλλαγει απο τον Κασιδιαρη, που του κολλουσε και δεν τον αφηνε σε ησυχια…….
Δεν είναι απίστευτο. Ο Κασιδιάρης όντως διέπραξε αυτόφωρο κακούργημα.
Τα όσα είπε ο Μπαλτάκος αφορούν τους θεσμούς, δύο υπουργούς και τον πρωθυπουργό. Επομένως πρώτη αρμόδια για την διερεύνηση τους είναι η Βουλή, όχι οι εισαγγελείς.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, η δικογραφία παραμένει. Αν ο Κασιδιάρης δεν είναι ένοχος για όσα του καταλογίζουν, θα αποδειχθεί στο δικαστήριο. Από δικαστές που ανήκουν στο ίδιο σώμα με αυτούς που δεν δίστασαν να προκαλέσουν την οργή του Μαξίμου μη διατάσσοντας την προφυλάκιση του.
Ο υιός Μπαλτάκος διέπραξε επίσης κάτι αυτοφωρούλια, αλλά δεν βλέπω την ίδια ζέση. Όσο για τις αποκαλύψεις Μπαλτάκου, μια προκαταρκτική για το κακούργημα της κατάχρησης εξουσίας την σηκώνουν άνετα. Αλλά σιγή ασυρμάτου και ως προς αυτό.
Με τον Κασιδιάρη το θέμα δεν είναι τόσο απλό όσο εκ πρώτης όψεως φαίνεται. Καταρχάς, πρόκειται για μια ηλίθια τροποποίηση επί ΝΔ λόγω Ζαχόπουλου, η οποία κατήργησε τους λόγους άρσεως του αδίκου που υπήρχαν αρχικά στο άρθρο. Ο ΑΠ όμως διέπλασε νομολογία praeter legem, για να μην πω contra legem, κατά την οποία είναι επιτρπτή η λήψη υπόψιν απαγορευμένου αποδεικτικού μέσου, αν αυτός είναι ο μόνος τρόπος απόδειξης της αθωότητας ενός κατηγορουμένου. Το ο “μόνος τρόπος” ερμηνεύεται κουμ γκράνο σάλις. Εδώ έχουμε ένα ανώτατο μετακλητό υπάλληλο, δεξί χέρι του Πρωθυπουργού, να ομολογή ότι δεν υπήρχαν στοιχεία και ότι οι προσωρινές κρατήσεις διετάχθησαν μόνο μετά από άνωθεν υπόδειξη.
Εσένα πώς σου φαίνεται;
Για τους Βενιζέλο-Παπακωνσταντίνου έγινε προανακριτική στην Βουλή. Η Βουλή έπρεπε πρώτη να τους παραπέμψει στην δικαιοσύνη.
Ο υιός έχει ήδη τεθεί σε διαθεσιμότητα, εκκρεμεί ΕΔΕ κι υποθέτω ότι μετά την επίσημη κατάθεση μηνύσεων από τους νεοναζί θα ασκηθεί και τυπικά δίωξη. Μετά αρχίζει να μετράει το 48ωρο. Λογικά ήδη καταζητείται. Φαντάζομαι χρησιμοποιεί το ίδιο κρησφύγετο με τον Κασιδιάρη και η ΕλΑσ δεν θα τον βρει εγκαίρως.
Η αθωότητα αποδεικνύεται στο δικαστήριο, όχι στα ΜΜΕ ή στο ίντερνετ. Αν το έδειχνε σε δικηγόρο/δικαστή/εισαγγελέα να έβλεπα την λογική που θα τον αθώωνε. Υπάρχει χώρος για να πλακωθείτε οι δικηγόροι, αλλά, στα μάτια μου, δεν καλύπτεται από την εξαίρεση του ΑΠ. Και σε κάθε περίπτωση, πρέπει να διωχθεί και να υπερασπιστεί στο δικαστήριο την αναγκαιότητα παραβίασης του νόμου.
Έχουμε ανώτατο στέλεχος της κυβέρνησης να λέει όσα λέει. Η ερμηνεία τους δεν μπορεί να γίνει χωρίς να λάβουμε υπόψη ότι:
1) Λίγο πριν τις συλλήψεις είχε ξεκινήσει η επιχείρηση “Σοβαρή ΧΑ”. Λογικά επικεφαλής της από πλευράς ΝΔ ήταν τα πλέον ιδεολογικά συγγενή στελέχη της και από πλευράς ΧΑ οι επίδοξοι δελφίνοι. Ε, ενώστε τις τελείες για να βρείτε γιατί ο Μπαλτάκος ήταν τόσο άνετος με τον Κασιδιάρη και γιατί ένοιωσε ότι έπρεπε να απολογηθεί.
2) Τα λεγόμενα του Μπαλτάκου δεν είναι αυταπόδεικτες αλήθειες. Πρέπει να αποδειχθούν.
Α ναι;
Ο δημοσιογραφος Κ. Μπαξεβανης βρηκε και δημοσιευσε τη λιστα Λαγκαρντ, που εθαψαν οι Βενιζελος-Παπακωνσταντινου. Αντι να συλληφθουν ομως αυτοι, συνελληφθη ο Μπαξεβανης, διοτι την υπεκλεψε!
Απο σημερινη αναρτηση του δικηγορου Αντυπα Καριπογλου στο facebook
“ Αν αληθεύουν τα όσα τροματικά διαβάζω, αναμένω με αγωνία το πρώτο ποστ από “προοδευτικό” νομικό που θα εγκαλεί τον Κασιδιάρη για την διάπραξη του κακουργήματος της μαγνητοφώνησης συνομιλίας χωρίς την συναίνεση του Μπαλτάκου.”
To παραπανω σχολιο ειναι απαντηση στον Th.alys
O κ. Αναγνωστοπουλος με καλυψε πληρως.
Το πλεςον απιστευτο ειναι αυτο που λεει ο Μπαλτακος στο βιντεο:
Η εισαγγελεας Γκοτζαμανη ηταν αντιθετη στις διωξεις, διοτι δεν ειχαν στοιχεια. Ειναι ομως και θεουσα, και ο Αθανασιου με το Δενδια την επεισαν οτι πρεπει να γινουν οι διωξεις, επειδη οι Χρυσαυγιτες ειναι παγανιστες, δωδεκαθεϊστες και αντιχριστοι!
Και μιλαμε για εισαγγελεα του Αρειου Παγου!
Νομιζα το ειχαμε φτασει στο αποκορυφωμα – ή μαλλον στον πατο- της γελοιοτητας. Εκανα λαθος.
Βρε, βρε, βρε………..
Οι κατηγορουμενοι βουλευτες ζητησαν να αποβληθει η πολιτικη αγωγη σε οτι αφορα το αρθρο 187ΠΚ “εγκληματικη οργανωση”.
http://news247.gr/eidiseis/koinonia/dikh-xryshs-ayghs-na-apovlhthei-h-politikh-agwgh-zhta-h-yperaspish.3508847.html
Και η εισαγγελεας της εδρας……..συμφωνησε και εισηγηθηκε αυτο ακριβως.
http://news247.gr/eidiseis/koinonia/eglima/dikh-xryshs-ayghs-thn-apovolh-ths-politikhs-agwghs-proteine-h-eisaggeleas.3516293.html
Αποφαση στις 22 Ιουνιου.
Ομως στους κατηγορουμενους βουλευτες αποδιδεται μονο η καπως αοριστη κατηγορια περι παραβασης του αρθρου 187ΠΚ. Ουσιαστικα μεσω του αρθρου 187ΠΚ στηριζεται ολη η κατηγορια περι ηθικης αυτουργιας.
Χμμμμ………………
Το ζήτημα της πολιτικής αγωγής ερίζεται. Μπορεί να αποφασιστή έτσι, μπορεί κι αλλιώς.
Εσύ δεν κατάλαβα γιατί πανηγυρίζεις.
https://www.youtube.com/watch?v=dXdaD3n0BXY