Month: May 2015

Το Βυκεβούργο είναι μια ασήμαντη μικρή γερμανική πόλη, κάπου στην Κάτω Σαξωνία (τόσο μικρή και ασήμαντη, που δεν τιμήθηκε καν με μεταγλώττιση στον διάσημο Οδηγό Μεταγραφής Γερμανικών Τοπωνυμίων!)

Έλα όμως που το νυσταλέο Βυκεβούργο απολαύει ατιθάσου νεολαίας, νεολαίας που ψάχνεται και την βρίσκει αλλιώς, που κάνει όνειρα και αντιστέκεται, που θέτει όλα τα απαγορευμένα ερωτήματα, που κάνει κοπάνα από το σχολείο, που φορά επαναστατικά ρούχα.

Επαναστατικά ρούχα; Ναι. Ρούχα που αμφιβητούν την καθεστηκυία τάξη, ρίχνοντας γροθιά στο στομάχι των νοικοκυραίων.

Να ας πούμε:

Μια κονκάρδα με την επιγραφή FCK CPS, δεν μπορώ να φανταστώ τίποτε πιο επαναστατικό. Το 1995 εννοώ!

Read moreΗ βυκεβούργειος κονκάρδα

Ρε φίλε, πάνε 3 τόσα χρόνια από τις τελευταίες μου καινούργιες λέξεις!

δυσάγαθο: Στα Οικονομικά μιλάμε για τα αγαθά, για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες δηλαδή από τα οποία σε γενικές γραμμές θα θέλαμε περισσότερο παρά λιγώτερο, επειδή υποκειμενικώς παράγουν ωφέλεια. Πέραν του σημείου του κόρου όμως τα αγαθά τρέπονται αίφνης σε δυσάγαθα, όπως είναι άλλωστε εξαρχής τα σκουπίδια, τα κόπρανα και τα ψηφοδέλτια της ΧΑ: κάτι από το οποίο προτιμάμε το λιγώτερο παρά το περισσότερο, κάτι για το οποίο θα πληρώναμε για να μην το έχουμε παρά για να το έχουμε.

Βέβαια, όλα αυτά θα μπορούσαμε απλώς να τα πούμε κακά. Η ονομασία “δυσάγαθα” όμως παρουσιάζει τα εξής πλεονεκτήματα: α) δηλώνει μέσω του δυσ- το ακριβώς αντίθετο του αγαθού, β) περιέχει το αγαθό, υπενθυμίζοντας ότι ουδέν κακόν αμιγές καλού και ότι τι είναι αγαθό και τι όχι κρίνεται υποκειμενικά κάθε φορά, και φυσικά γ) εμπλουτίζει την Υπερτρισχιλιετή με μία ακόμη λέξη.

Πρέπει επίσης να αποδώσουμε την διάκριση απόλυτης και σχετικής φτώχειας με κάποιο τρόπο. Για να το κάνουμε αυτό, θα διαβάσουμε δυο στίχους από τον Πλούτο του Αριστοφάνη, εκεί όπου λέει (στ. 552-554):

πτωχοῦ μὲν γὰρ βίος, ὃν σὺ λέγεις, ζῆν ἐστιν μηδὲν ἔχοντα:
τοῦ δὲ πένητος ζῆν φειδόμενον καὶ τοῖς ἔργοις προς έχοντα,
περιγίγνεσθαι δ᾽ αὐτῷ μηδέν, μὴ μέντοι μηδ᾽ ἐπιλείπειν.

Και άρα, θα πούμε πενία την σχετική φτώχεια και πτωχεία την απόλυτη φτώχεια, έννοιες που υπάγονται και οι δύο στο γένος της ανέχειας. Οι αντίστοιχοι όροι για τους ανθρώπους είναι οι πένητες, οι πτωχοί και ανεχείς.

Read moreΚαινούργιες λέξεις ΧI

Η κυβέρνηση, απεκδυόμενη των ευθυνών της, μετέρχεται κάθε μέσου, προκειμένου να διαφύγει της προσοχής του ελληνικού λαού το μέγεθος των σφαλμάτων της, αλλά η πολιτική της δεν επιδέχεται επιδιόρθωσης. Μια πολιτική που όχι μόνο απάδει της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας, αλλά και δεν αντέχει καν του ελέγχου της κοινής λογικής.

Τι παρατηρείτε στο απόσπασμα αυτό; Ότι δυσφημεί την πολιτική της κοινωνιοσωτηρίου μας κυβερνήσεως; Ότι είναι κάπως στρυφνή και πομπώδης; Εντάξει, κάτι άλλο όμως;

Όλα τα ρήματα της φράσης αυτής έχουν συνταχθή λάθος. Κανένα από αυτά δεν συντάσσεται με γενική, ούτε στα αρχαία ούτε στα νέα ούτε στα μελλούμενα. Βέβαια, ακριβώς επειδή τα ρήματα αυτά είναι δύσχρηστα και επίσημα, πολλοί δεν το ξέρουν. Ακόμη περισσότερο, επειδή η γενική πτώση είναι σπανιώτερη και πιο εκλεκτική από την ταπεινή αιτιατική της καθημερινότητας, η σύνταξή τους με γενική προσδίδει επικοινωνιακά άλλον αέρα: λογιότητα, επισημότητα, επιτήδευση.

Read moreΜικρογλωσσικό περί γενικής

Σε συνέχεια της συζήτησης που έχουμε ανοίξει για το θέμα της μεταμόσχευσης νεφρών, είτε ως δωρεάς είτε ως πώλησης, σκέφτηκα ότι άξιζε τον κόπο να ακούσουμε και την γνώμη κάποιου συμπολίτη μας με πιο βιωματική σχέση με όσα εμείς εξετάζουμε μόνο νομικά, ηθικά ή οικονομικά. Έτσι, αναζήτησα και γνωρίστηκα διαδικτυακώς με την κ. Γιασεμή Ζέππου, 45 ετών, μητέρα δύο ενηλίκων παιδιών, εργαζόμενη ως ανειδίκευτη εργάτρια σε ναυπηγείο και δωρήτρια νεφρού, η οποία είχε την καλοσύνη να απαντήση στις ερωτήσεις μου.

Παραθέτω λοιπόν με την σειρά ερώτηση-απάντηση και δικό μου σχόλιο, ελπίζοντας σε μια ζωηρή συζήτηση.

1. Έχετε δωρίσει το νεφρό σας σε ένα οικείο σας πρόσωπο. Θα κάνετε το ίδιο σε ένα άγνωστο; Και γιατί;

ΓΖ: Δώρισα τον νεφρό μου στο παιδί μου. Ο ψυχικός δεσμός μαζί του ήταν και παραμένει ισχυρός, εφόσον είναι το παιδί που έφερα στον κόσμο. Δεν θα έκανα ποτέ το ίδιο για ένα άγνωστο πρόσωπο.

ΑΑ: Αυτή η απάντηση με συντάραξε στην ειλικρίνειά της, δεν ξέρω γιατί. Μάλλον επειδή περίμενα το αντίθετο: έχοντας η ίδια γίνει δωρήτρια νεφρού, γνωρίζοντας ότι ο νεφρός αυτός πιθανόν να μην διαρκέση για πάντα, τι πιο απλό και ανέξοδο, κ. Ζέππου, από το να ενθαρρύνετε τις δωρεές; Μια απλή κουβέντα θα ήταν, αφού κανείς δεν θα σας ζητούσε να δώσετε κι άλλο νεφρό. Ειδικά αφού η μόνη αντιπρόταση στην εμπορία οργάνων που παρουσιάζει κάποιες ελπίδες αύξησης των μοσχευμάτων, η αλυσιδωτή μεταμόσχευση, προϋποθέτει στην αφετηρία της ένα φιλάλληλο δωρητή.

Η απάντηση αυτή μου επιβεβαιώνει λοιπόν ένα πράγμα: η λύση δεν μπορεί να προέλθη (όπως και παντού σχεδόν αλλού στην κοινωνική μας ζωή) από την φιλαλληλία. Όταν αρνείται την δωρεά σε άγνωστο μια δωρήτρια νεφρού (χωρίς καμία διάθεση μομφής προς κάποια που έχει κάνει μια τόσο μεγάλη προσωπική θυσία), κάποια που έχει πονέσει πολύ η ίδια, σωματικά και ψυχολογικά, από την νεφροπάθεια, πώς περιμένουμε στα σοβαρά να βρούμε τα 1000 νεφρά που χρειαζόμαστε από τις καλές προθέσεις των μεταξύ τους αγνώστων; Δεν γίνεται, ας μην εθελοτυφλούμε.

Read moreΣυνέντευξη με μια νεφροδότρια: Γιασεμή Ζέππου