Τέλσον φιλελευθέρου αρούρης

Πού θα πάη αυτό το πράγμα; Οι κοινωνίες γίνονται διαχρονικά όλο και πιο ανεκτικές, τα ήθη μαλακώνουν, καθένας κάνει ό,τι του καπνίση, homines effeminantur, που λέγαμε και στο σχολείο. Στο μέλλον τι θα επακολουθήση; Πού βρίσκεται το τέλσον της ιλαρής χώρας της Φιλελευθερίας;

Ιδού ένιοι ίπποι χλωροί λοιπόν και λοιπά τέρατα της Αποκαλύψεως, που με απασχολούν όταν μαγειρεύω, όταν περιμένω το τρόλεϊ και όταν πλήττω στα αυτόφωρα:

Πώληση της ψήφου. Σύμφωνα με το άρ. 165 ΠΚ:

Όποιος… προτείνει, παρέχει ή υπόσχεται σε εκλογέα δώρο ή οποιαδήποτε άλλα ωφελήματα που δεν του οφείλονται ως αντάλλαγμα για να παραλείψει την άσκηση του εκλογικού του δικαιώματος ή για να το ασκήσει με ορισμένο τρόπο, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών και με χρηματική ποινή.

Αφήνοντας κατά μέρος το ζήτημα ότι έτσι πάντα γινότανε στην Ελλάδα και ότι πρέπει να σεβώμαστε τα πατροπαράδοτα έθιμα της ιδιοπροσωπίας μας, γιατί να μην δικαιούμαι να πωλώ την ψήφο μου; Αφού δικαιούμαι να την χαρίζω! Γιατί να εξετάζεται το συγκεκριμένο κίνητρο διάθεσης της ψήφου και να απαξιολογήται; Δικιά μου είναι η ψήφος, ό,τι θέλω την κάνω. Η ψήφος πρώτα είναι πολιτικό δικαίωμα και μετά πολιτειακό λειτούργημα. Άρα;

Αποτομοφιλία.Και αν θέλω να κόψω το χέρι μου; Ποιον πειράζω; Δικό μου δεν είναι; Γιατί με θεωρούν ψυχάκια, όπως, μην το ξεχνάμε, κάποτε και τους ομοφυλόφιλους; Αν καλύψω τα σχετικά ιατρικά έξοδα, τι βάρος προκύπτει για το κοινωνικό σύνολο;

Πολυγαμία. Γιατί να αφορά το κράτος το ποιοι-βάζουν-πού-τι και οι συναισθηματικές ή άλλες σχέσεις που τους συνδέουν; Αν προέχει η εκδίπλωση της γενετήσιας αυτονομίας έναντι κάποιας παραδοσιακής ιδέας κοινού αγαθού στις δυαδικές σχέσεις, γιατί όχι και στις ν-αδικές;

Εθελοδουλεία. Το άκρον άωτον: έστω ότι θέλω να ανήκω πλήρως σε κάποιον. Να με μεταχειρίζεται όπως θέλη. Η βούλησή του να υπερισχύη πάντοτε. Να μπορή να με μεταπωλή. Να με υποβιβάζη από πρόσωπο σε πράγμα. Να παραιτηθώ από το δικαίωμά μου στην προσωπικότητα. Πού ακριβώς έγκειται το πρόβλημα;

Νομίζω ότι πρόκειται για την επόμενη γενιά πρακτικών εφαρμογών της (ακρο;)φιλελεύθερης ιδεολογίας. Ζητήματα που θα ανακύψουν εκεί γύρω στο 2030, μαζί με την περιωρισμένη ικανότητα δικαίου των σπονδυλωτών, τα εμπράγματα δικαιώματα ιδιωτών στα res nullius του διαστήματος και τέτοια θέματα. Η εξέλιξη της σκέψης δεν μπορεί να ανακοπή.

Ακόμη διστάζω βέβαια πάρα πολύ να ακολουθήσω το νήμα σκέψης που με έφερε στην υιοθέτηση της ελευθερίας του ομόφυλου γάμου και της υιοθεσίας από ομοφυλόφιλους, της άρνησης στράτευσης, της χρήσης και εμπορίας ψυχοτρόπων, της μη χρήσης ζώνης και προστατευτικού κράνους και της επιλογής φύλου του τέκνου μέχρι το τέλσον, αν ίσως υπάρχει τέλσον, που ίσως αποτελούν οι περιπτώσεις που αναφέρω εδώ. Πιθανόν να μου διαφεύγη κάτι κανονιστικώς κρίσιμο. Ή πιθανόν πάλι να είμαι απλώς υπερβολικά δεμένος με την εποχή μου.

Ο χρόνος θα δείξη.

Μεθιστολόγηση αυτού εδώ του άρθρου, που δημοσιεύθηκε σαν σήμερα 5 χρόνια πριν, με κάποιες αλλαγές.