Το περισσευμα βιας και το ελλειμμα ψυχραιμιας στην Ελλαδα

Την μερα που δολοφονηθηκε ο Δρ. Μαρτιν Λουθερ Κινγκ, ο Πητυ Γκρην, ενας νεος Αφροαμερικανος που μολις ειχε βγει απο την φυλακη οπου βρισκοταν για ενοπλη ληστεια, με ελαχιστη μορφωση και βιαιο παρελθον, ετυχε να ειναι στο μικροφωνο ενος μεγαλου ραδιοσταθμου της Ουασιγκτων. Αυτο που ηθελε να κανει ειναι να ουρλιαξει, να βγει εξω και να τα σπασει ολα. Αυτο που εκανε ειναι να κατσει στο στουντιο, να πνιξει τον πονο του και να προσπαθησει να καταπραϋνει τους ακροατες του, να τους αποτρεψει απο καθε βιαιη πραξη. Μετα την δολοφονια του σημαντικοτερου ισως συμβολου της μαυρης κοινοτητας των ΗΠΑ, ενας ανθρωπος που απο κανενα δεν εμαθε να φερεται και να σκεφτεται σαν πολιτισμενο ον, βρηκε την δυναμη να κανει το σωστο.

Χτες το απογευμα, στο κεντρο της Αθηνας, η μακροχρονια βεντετα μεταξυ ανεγκεφαλων παιδιων και βιαιων αστυνομικων ειχε ενα ακομα θυμα. Το τι εκτυλιχτηκε ακριβως αυτην την φορα δεν το ξερουμε. Το τι γινεται ομως συνεχως στα Εξαρχεια, στα πανεπιστημια, στα γηπεδα, σε αστυνομικα τμηματα, στα συνορα, σε καταυλισμους λαθρομεταναστων, το ξερουμε καλα. Η Ελλαδα ειναι εθισμενη στην βια. Οι πολιτες την διδασκονται απο μικρα παιδια, οι αστυνομικοι την εξασκουν συστηματικα, τα δικαστηρια την απαλλασσουν, η κοινωνια της δειχνει μια τεραστια και ανεξηγητη ανοχη.

Κιαν η κουλτουρα της βιας στην Ελλαδα ειναι ενα γνωστο προβλημα στο οποιο εχουμε αναφερθει και παλιοτερο, η συνεχιζομενη ουδετερη εως εμπρηστικη σταση των ταγων της ελληνικης πολιτειας μου ειναι ανεξηγητη. Απο την μια ο πρωθυπουργος διοριζει ακαταλληλα ατομα στην ηγεσια της δημοσια ταξης και η κυβερνηση της Νεας Δημοκρατιας ανεχεται ποινες χαδια στους βιαιους αστυνομικους. Απο την αλλη η αριστερα αντι να εκπολιτιζεται και να προσεγγιζει τα ευρωπαϊκα προτυπα φαινεται να ονειρευεται ακομα αιματηρες επαναστασεις.

Read moreΤο περισσευμα βιας και το ελλειμμα ψυχραιμιας στην Ελλαδα

550.000 μορφωμενοι Ελληνες εφυγαν σε μια δεκαετια? Επιστημονικη ερευνα α λα ελληνικα

Τον τελευταιο καιρο κυκλοφορει ευρεως* ενα πολυ ανησυχητικο δεδομενο, οτι την τελευταια δεκαετια αφησαν την χωρα μας 550.000 νεοι και υψηλα μορφωμενοι Ελληνες για να δουλεψουν στα ξενα. Το μονο πραγμα που με καθησυχαζει σχετικα με αυτο το νουμερο ειναι οτι πιθανοτατα ειναι εντελως αναληθες!

Μετα την τριτη εφημεριδα που ειδα ομως να γραφεται αυτη η “ειδηση” αποφασισα να αναζητησω την αληθεια και εστειλα ενα μεηλ στον κ. Ρομπολη που κυκλοφορει αυτα τα στοιχεια, ρωτωντας το αυτονοητο:

Εχουμε ενα στοκ 550.000 νεων στο εξωτερικο ή απλα καθε φορα που ερχεται καποιος πισω και ξαναφευγει το μετραμε σαν ενα ατομο ακομα? Και οταν λεμε υψηλης εξειδικευσης, τι ακριβως σημαινει αυτο? Τριτο και τελευταιο, που ειναι οι σχετικες εκτιμησεις, που εγιναν οι επιστημονικες δημοσιευσεις ενος τετοιου σημαντικου γεγονοτος?

Ιδου η απαντηση:

Αγαπητέ Σωτήρη,

Αναφορικά με τα ερωτήματα που μου γράφεις σε ενημερώνω για τα εξής :

α) Σύμφωνα με εκτιμήσεις έχουν παραμείνει μετά τις σπουδές τους στο εξωτερικό ή έχουν φύγει από την Ελλάδα 550.000 έλληνες κατά την τελευταία δεκαετία. Αυτό δεν σημαίνει ότι το stock των ελλήνων στο εξωτερικό αντιστοιχεί σε αυτόν τον αριθμό.

β) Η υψηλή εξειδίκευση προκύπτει σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις από το γεγονός ότι αυτή η κατηγορία είναι κάτοχοι μεταπτυχιακών ή διδακτορικών τίτλων σπουδών, τους οποίους η ελληνική οικονομία λόγω της τεχνολογικής της καθυστέρησης αδυνατεί να απορροφήσει.

γ) Δεν υπάρχει σχετικό κείμενο αλλά εκτιμήσεις που αδυνατώ να θυμηθώ από ποιον φορέα ή ερευνητή προέρχονται.

Πολλούς Χαιρετισμούς

Καθηγητής Σάββας Ρομπόλης

Επιστ .Δ/ντης ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ

Οπως φανταζεστε, δεν εμεινα πολυ ικανοποιημενος με τις απαντησεις και ανταπαντησα:

ευχαριστω για τις απαντησεις. Ωστοσο ειμαι αναγκασμενος να ξαναρωτησω αν μπορουμε να βρουμε ποιος εκανε αυτες τις εκτιμησεις για τον απλο λογο οτι μου φαινονται μη ρεαλιστικες.

α) Τι σημαινει οτι εχουν φυγει 550.000 ατομα δηλαδη? Οτι αν ενα ατομο ηρθε και εφυγε απο την Ελλαδα 3 φορες θα μετραει σαν τρια ατομα?
Επισης, οι Ελληνες φοιτητες στο εξωτερικο ειναι ανα πασα στιγμη περιπου 70.000. Αυτο σημαινει οτι το πολυ 20.000 φευγουν για το εξωτερικο καθε ετος. Η εκτιμηση ειναι οτι ΟΛΟΙ οσοι σπουδαζουν εξω παραμενουν μετα το πτυχιο τους και φευγουν και αλλοι 30.000 εγχωριοι πτυχιουχοι? Καθε χρονο?

β) Ο συνολικος πληθυσμος νεων απο 25 εως 35 ειναι καπου 1,6 εκατομμυρια 800.000 ατομα. Πτυχιο ΑΕΙ εχουν το πολυ οι μισοι. Δηλαδη μιλαμε για 800.000 400.000 ατομα. Και απο αυτους, εχουν φυγει για το εξωτερικο 550.000??

Κατι δεν παει καθολου καλα με αυτα τα στοιχεια και θα το εκτιμουσα πολυ αν μπορουσαμε να καταληξουμε τι ακριβως συμβαινει.

Χαιρετισμους
Σωτηρης

Απαντηση? Δεν ελαβα καμμια περεταιρω απαντηση. Μια “επιστημονικη” ερευνα, που διαδιδεται σε τοσες μεγαλες εφημεριδες της χωρας, απο καθηγητη σε δημοσιο ΑΕΙ και διευθυντη ινστιτουτου μεγαλου εργατικου συνδικατου, βασιζεται στην εξης εγκυρη πηγη: δενθυμαμαιπου. Και καλα η ΓΣΕΕ δεν φημιζεται για την επιστημονικη εγκυροτητα της, αλλα αυτος ο ανθρωπος πληρωνεται απο τους Ελληνες για να κανει ερευνα! Αυτη ειναι η μεθοδος που χρησιμοποιει?
Και καλα πες ενας ερευνητης κανει ενα λαθος ή ενα μηλο μπορει να ειναι σαπιο, αλλα κανεις σε ολοκληρο το συστημα, σε τοσες εφημεριδες, τοσοι αναγνωστες, δεν μπορεσε να διακρινει την φανερη αναληθεια των ισχυρισμων αυτων?

Read more550.000 μορφωμενοι Ελληνες εφυγαν σε μια δεκαετια? Επιστημονικη ερευνα α λα ελληνικα

Τεκμηρια φοροδιαφυγης και φορολογικο συστημα

Αν δεν θελετε τεκμηρια σταματειστε να φοροδιαφευγετε!

Η κυβερνηση ετοιμαζει νεα φορολογικα μετρα ως αντιδοτο στα σχετικα χαμηλα εσοδα του κρατους και την εξελισσομενη υφεση στις δυτικες χωρες, που σιγα σιγα επηρεαζει και την χωρα μας.

Ενα απο αυτα τα μετρα ειναι η επαναφορα των τεκμηριων, ή με την νεα ονομασια υπολογισμοι “ελάχιστου κόστους χρήσης”. Συμφωνα με αυτην την ιδεα, καθε μεγαλο περιουσιακο στοιχειο που χρειαζεται συντηρηση καταδεικνυει οτι ο κατοχος εχει εσοδα για να καλυψει αυτα τα εσοδα. Μια και κατα παγια αντιμετωπιση του ελληνικου κρατους, ειμαστε ολοι κατα τεκμηριο φοροφυγαδες, αυτα τα περιουσιακα στοιχεια χρησιμοποιουνται για υπολογισμο του εισοδηματος που υποτιθεται εχει καποιος (και δεν δηλωνει).

Ειναι προφανες οτι αυτος ο υπολογισμος ειναι αδικος. Το κρατος δεν πρεπει να επηρεαζει τις επιλογες ζωης των ανθρωπων χωρις λογο. Τα τεκμηρια στρεβλωνουν τα κινητρα των πολιτων μακρια απο την αποταμιευση για αγορα αντικειμενων που θεωρουνται τεκμηρια υψηλου εισοδηματος, προς την συνεχη καταναλωση ευτελεστερων προϊοντων.

Ενας ανθρωπος με μεγαλη οικογενεια που θελει να στεγαζεται αξιοπρεπως και αγορασε ενα σπιτι 250 μ2, δεν πρεπει να αντιμετωπιζεται σαν πλουσιος, ατιμος, φοροφυγας. Ενας πολιτης μετριου εισοδηματος που τυγχανει οπαδος των γερμανικων σπορ αυτοκινητων και αποταμιευσε 40 χρονια για να παρει μια Porsche, δεν πρεπει να θεωρειται κακομαθημενο πλουσιοπαιδο που κλεβει το κρατος.

Δυστυχως ομως η Ελλαδα πασχει απο μια τρομερα αντικοινωνικη κουλτουρα και ελλειψη συνεισφορας στο κοινο καλο. Το να πληρωνεις τους φορους σου θεωρειται περιεργο εως δειγμα ηλιθιοτητας*. Ολοκληρες συντεχνιες οπως οι ταξιτζηδες παλευουν με καθε τροπο να διατηρησουν το δικαιωμα τους να μην πληρωνουν φορους!** Το αποτελεσμα ειναι γνωστο: μαζικη φοροδιαφυγη, μικρη φορολογικη βαση (δηλαδη λιγοι πληρωνουν φορους), χαμηλα φορολογικα εσοδα.

Read moreΤεκμηρια φοροδιαφυγης και φορολογικο συστημα

Καινούργιες λέξεις IV

Ύστερα από καιρό, μερικά εύπεπτα καινούργια λεξίδια: Ευλιγισιασφάλεια: Όπως πολλοί άλλοι, βρήκα και εγώ κάπως φριχτή την απόδοση της flexicurity ως “ευελφάλεια”: ένα απλό παρατακτικό σύνθετο κάνει μια χαρά την δουλειά. Την λέξη μού υπέδειξε ο Lectoratius. Ιερακόρνις: Αποδίδω εδώ προφανώς το chickenhawk. Πρόκειται για τους διάφορους αϊβαλιώτηδες και τσίπρες, που είναι βεβαίως βεβαίως υπέρ … Read more Καινούργιες λέξεις IV

Περί αποτυχίας του φιλελευθερισμού

Η πρόσφατη οικονομική κρίση και η ταύτισή της με την περίφημη ελεύθερη αγορά έχει οδηγήσει πολλούς στο συμπέρασμα ότι μπορεί πλέον να ειπωθεί με ασφάλεια πως ο φιλελευθερισμός απέτυχε. Η πορεία του επιχειρήματος μοιάζει να είναι η εξής: η οικονομική κρίση αποδεικνύει ότι η ελεύθερη αγορά απέτυχε και, εφόσον η τελευταία αποτελεί τη βασικότερη πλατφόρμα του φιλελευθερισμού, συνεπάγεται ότι και ο τελευταίος απέτυχε. Για τους σκοπούς του κειμένου δεν σκοπεύω να ασχοληθώ καθόλου με την αφετηρία του επιχειρήματος – δεν σκοπεύω, δηλαδή, να αρνηθώ την αποτυχία της ελεύθερης αγοράς. Αρνούμαι, όμως, το δεύτερο μέρος του συλλογισμού: η όποια αποτυχία της ελεύθερης αγοράς του δεύτερου μισού του 20ου και των αρχών του 21ου αιώνα δεν συνεπάγεται απαραιτήτως αποτυχία του πολιτικού φιλελευθερισμού.

Ο πολιτικός φιλελευθερισμός είναι μια θεωρία που πρωτοεμφανίστηκε με αμφίεση ωφελιμιστική. Ο ωφελιμισμός ήταν εξαιρετικά δημοφιλής στους κύκλους της διανόησης του 19ου αιώνα και ο Mill βιάστηκε να ξεκαθαρίσει νωρίς στο On Liberty ότι παραιτείται κάθε πλεονεκτήματος που θα του έδινε η εξάρτηση από ένα “θεωρητικό δικαίωμα”. Ο φιλελεύθερος ωφελιμισμός έδωσε στην πορεία τη θέση του σε δικαιωματοκρατικές θεωρίες που κινήθηκαν -και κινούνται- γύρω από την έννοια της προσωπικής αυτονομίας. Το δικαίωμα -ή η ανάγκη για τους ωφελιμιστές- του ώριμου ανθρώπου στην προσωπική αυτονομία (στο εξής αυτονομία) συνεπάγεται, χωρίς αμφιβολία, και κάποιο βαθμό οικονομικής ελευθερίας. Ο αυτόνομος άνθρωπος είναι, μεταξύ άλλων, ελεύθερος να επιλέγει το επάγγελμά του, να διαχειρίζεται την περιουσία και τους πόρους του κοκ. Πρόκεται, όμως, για μία ελευθερία που υπηρετεί το γενικότερο σκοπό που δεν είναι άλλος από το να είμαστε εμείς -και όχι κάποιος τρίτος- οι βασικοί συγγραφείς του βιβλίου της ζωής μας έτσι ώστε στο τέλος της να μπορούμε να πούμε ότι πράγματι, σε γενικές γραμμές, ζήσαμε όπως επιλέξαμε, τηρουμένων των αναλογιών.

Η πολυσυζητημένη “αποθέωση” της ελεύθερης αγοράς και η σταδιακή τοποθέτησή της στο επίκεντρο πολιτικών θεωριών που επικράτησε να αποκαλούνται φιλελεύθερες αφορά κατ’ εξοχήν τον λεγόμενο “νεοφιλελευθερισμό”, τον αμερικανικής κοπής (δεξιό) ελευθερισμό δηλαδή.

Read moreΠερί αποτυχίας του φιλελευθερισμού

Η χρηματοπιστωτικη θυελλα των ΗΠΑ 2: Επιπτωσεις στην Ελλαδα

Το “φασμα” της κρισης στην Ελλαδα ειναι δικο μας δημιουργημα

Πριν λιγες μερες εγραφα για την κριση στις ΗΠΑ και σκεφτομουν οτι οι αμεσες επιπτωσεις στην Ελλαδα δεν εχουν κανενα λογο να ειναι μεγαλες. Η Ελλαδα εχει ισχυρη αναπτυξη (πανω απο το 3% για αρκετα χρονια) και ενδογενη αναπτυξη, με την εννοια οτι δεν βασιζεται στις εξαγωγες.* Αυτο σημαινει οτι μια κριση στις δυτικες αγορες δεν θα επηρεασει την Ελλαδα παρα πολυ αμεσα, μπορει να μειωσει την αναπτυξη στο 2% ας πουμε αλλα δεν θα φερει υφεση.

Κιομως στην Ελλαδα γινεται πολλη κουβεντα περι κρισης. Ο πρωθυπουργος δηλωνε πριν λιγες μερες:

Εργαζόμαστε συστηματικά για την αντιμετώπιση του φάσματος της επερχόμενης κρίσης και της ανεργίας

Οι πολίτες αντιλαμβάνονται τις επιπτώσεις τις παγκόσμιας κρίσης άλλοι όμως κάνουν ότι δεν βλέπουν. Μπορούν να αντιμετωπίσουν την κρίση αυτοί που ούτε είδαν την κρίση ούτε την κατάλαβαν;

Μου φαινεται καπως αστειο να κατηγορει ο πρωθυπουργος αλλους οτι δεν ειδαν την κριση**. Οι εμμεσες επιπτωσεις στην Ελλαδα απο την κριση ηδη φαινεται να ειναι μη αμελητεες. Αλλα ο κυριος υπευθυνος για αυτο ειμαστε εμεις και η κυβερνηση μας!

Το βασικο προβλημα της χωρας ειναι η ασυνηθιστη δημοσιονομικη ανευθυνοτητα της. Εχουμε εδω και κανα δυο δεκαετιες ενα απο τα υψηλοτερα δημοσια χρεη στην Ευρωπαϊκη Ενωση και στον δυτικο κοσμο γενικα, χρωσταμε σχεδον ολοκληρο το εθνικο μας εισοδημα ενος ετους (δηλαδη το χρεος μας ειναι στο 100% του ΑΕΠ). Ας σημειωσω οτι αυτο το χρεος δεν δικαιολογειται με επιχειρηματα του στυλ: φτωχοι ειμαστε, λογικο ειναι να χρωσταμε.

Read moreΗ χρηματοπιστωτικη θυελλα των ΗΠΑ 2: Επιπτωσεις στην Ελλαδα

AskMarkets. Τα παιδιά του «δικού μας» γκαράζ.

Δεκάδες ρηξικέλευθες επιχειρήσεις στον τομέα της Information Technology γεννήθηκαν από νεαρά άτομα σε εξαιρετικά «ταπεινές» συνθήκες. Πολλές δεν τις ακούσαμε ποτέ καθότι εξαγοράστηκαν ή απέτυχαν νωρίς, άλλες τις γνωρίζουμε ως σημεία αναφοράς του επιχειρηματικού οίστρου της νέας- πλέον όχι τόσο- και προσοδοφόρας αγοράς που ακούει στο όνομα ηλεκτρονικοί υπολογιστές και παρελκόμενα (λογισμικό, περιφερειακά, κλπ).

Αρχέτυπο της επιτυχίας που ξεκίνησε σ’ένα απλό γκαράζ: η Hewlett-Packard. O καλιφορνέζικος κολοσσός της IT δεν ήταν πάντα η blue chip επιχείρηση που βλέπουμε σήμερα. Ξεκίνησε σ’ένα γκαράζ από δύο απόφοιτους του Stanford, τον William Hewllett και τον David Packard. Άλλες ακολούθησαν, πολλές φορές με τα ίδια ισχνά μέσα δημιουργώντας έναν πυρήνα εταιρειών που δραστηριοποιείται στα ηλεκτρονικά, γνωστό σήμερα ως Silicon Valley.

Τα τελευταία χρόνια η IT industry συνεχίζει την εξέλιξή της προσφέροντας κυρίως αποκεντρωμένες υπηρεσίες λογισμικού. Πλέον δεν είναι τόσες πολλές οι επαναστατικές ιδέες που περιμένουμε απ’το hardware όσο απ’το software και τις εφαρμογές του. Σύγχρονα παραδείγματα είναι η Google (που ιδρύθηκε μόλις 10 χρόνια πριν) και το Facebook (ξεκινώντας πριν 4). Εταιρείες που βασίστηκαν στις προφητικές ιδέες λίγων ατόμων με ελάχιστα μέσα με σκοπό να προσφέρουν μια νέα επαναστατική υπηρεσία εκμεταλλευόμενοι την παγκόσμια διάδοση ιδεών που προσφέρει το συνεχώς εξελισσόμενο Διαδίκτυο.

Εκατοντάδες τέτοιες ιδέες έχουν ξεκινήσει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια που το Internet έχει μπει σιγά σιγά στις ζωές όλων. Οι περισσότερες δεν πέρασαν το πρώτο στάδιο [της αποδοχής απ’το κοινό] είτε γιατί δεν ήταν αρκετά καλές είτε γιατί ίσως ερχόντουσαν πριν απ’τον καιρό τους. Λίγες όμως κατάφεραν να βρουν χρηματοδότηση και να διαδοθούν, δημιουργώντας τα αγαπημένα μας sites όπως σήμερα τα γνωρίζουμε και προσφέροντας δυναμικές υπηρεσίες σε άλλους τομείς. Ποιός σήμερα δεν χρησιμοποιεί έστω μία υπηρεσία του Google; Πόσοι δεν κοινωνικοποιούνται στο Facebook ή στο MySpace;

Πού βρισκόμαστε όμως εμείς ως Έλληνες στο παραπάνω παιχνίδι; Ο λαός μας παραδοσιακά ξιπάζεται πως βγάζουμε/εξάγουμε μυαλά αλλά δεν έχουμε τα κονδύλια να εφαρμόσουμε τις καλύτερες ιδέες μας. Πόσοι είναι οι Έλληνες που κατάφεραν να ξεχωρίσουν (σ’ένα γκαράζ ή ένα διαμέρισμα) οπλισμένοι απλά με μια καλή ιδέα κι έναν υπολογιστή;

Read moreAskMarkets. Τα παιδιά του «δικού μας» γκαράζ.