Εντάξει, όχι και τόσο παλαιογραφικό. Αλλά πιο συγκινητικό!
Η χώρα μας είναι μια χώρα σχετικά νεαρά. Ήτο υπόδουλος, γεύθηκε την χαρά της οθωμανικής ανεκτικότητας, τα γνωστά. Με αποτέλεσμα, οι θεσμοί μας να είναι σχετικά πρόσφατοι. Η θεσμική τους μνήμη πηγαίνει το πολύ μέχρι τους παππούδες μας, συνεργουσών σε αυτό όσων σεισμών, λοιμών, λιμών, κατοχών, πολέμων, ΠΑΣΟΚ και λοιπών μεσολάβησαν.
Γιαυτό είναι όμορφο να βλέπης με τα μάτια σου και να ψηλαφής ένα μικρό κομμάτι θεσμικής ιστορίας.
Σαν καλός ποινικολόγος, σας παραθέτω λοιπόν την πρώτη πρώτη πρώτη πρώτη ποινική απόφαση του Αρείου Πάγου μας, την υπ’ αριθμ. Α΄ του 1835.
Θέλω την βοήθειά σας για να την δακτυλογραφήσουμε. Μια σελίδα ο καθένας, χαρά στο πράμα!
Τις ευχαριστίες μου στον φίλο μου δικηγόρο και υποψήφιο διδάκτορα κ. Horst Schirrmann, καθώς και στις ευγενικές υπαλλήλους του Αρείου Πάγου.
Ενημέρωση 08Φεβ14 20:54
Οι ευγενέστατοι και ικανότατοι φίλοι Βουλάγξ, Απόστολος και Γρηγόρης Μανόπουλος έλαβαν τον κόπο να αποκρυπτογραφήσουν και να δακτυλογραφήσουν την απόφαση. Ευχαριστώ και τον Νίκο Σαραντάκο, που είχε την καλοσύνη να προωθήση το θέμα στο ιστολόγιό του. Διαβάστε το πλήρες κείμενο της απόφασης και τις παρατηρήσεις μου σχετικά εδώ.
Θα μου άρεσε να βοηθήσω, αλλά δεν έχω τον χρόνο. Βέβαια το κείμενο είναι πολύ ευανάγνωστο. Αν παρόλα αυτά μετά την μεταγραφή υπάρχουν δυσανάγνωστα σημεία, ευχαρίστως να τα δω.
Να ένας καλός άνθρωπος! :-)
Πολύ ευανάγνωστο, σοβαρά; Νιώθω κάπως βλαξ τώρα.
Ευχαρίστως να βοήθησω.
:)
Μη λέτε έτσι! Είναι θέμα εξάσκησης.
Εγώ, φερειπείν, νιώθω βλαξ όταν πάω σε δικαστήριο! :)
Πάντως αν θέλετε τα στοιχεία της υπόθεσης να σας τα γράψω στα γρήγορα.
Επειδή με την πληκτρολόγηση δεν τα πάω καλά, μπορώ να σου στείλω το χειρόγραφό μου με ημέιλ; Έχω μερικά κενά βέβαια, τα οποία με δεύτερη ανάγνωση ίσως μπορέσω να τα αποκρυπτογραφήσω.
Εν ονόματι του Βασιλέως
Το Δικαστήριον του Αρείου Πάγου
Συγκείμενον υπό των Δικαστών Κ.Κ. Χριστοδούλου Κλονάρη Προέδρου, Αναστασίου Πολυζωΐδου, Γεωργίου Αθανασίου, Δ. Γοδοφρίδου Φέδερ, Δημητρίου Σκορδίλη, Θεοδώρου Μανούση, Γεωργίου Αφθονίδου, αναπληρούντος τον κύριον Ιωάννην Σωμάκην απόντα,και του Γραμματέως Γεωργλιου Κ. Ισχομάχου, παρόντος και του εισαγγελέως Ανδρονίκου Τράϊκου
Συνελθόν εις δημοσίαν συνεδρίασιν
Ανέγνων την παρά των τριών δικαστών του εν Αθήναις Πρωτοδικείου Κ.Κ. Αριστείδου Μωραϊτίνη Προέδρου, Χριστοδούλου ………………..και Γεωργίου Μ. Καραμάνου μνημονεύον (?) και των(?) εξαιρέσεων(?) από την κατά του Α.Γ. Μουσουδάκη(?) δίκην,και επιστηριζομένην(?)
εις τας εξής αξίας/αρχάς. 1ον ότι εκδόντες άπαξ εν συμβουλίω βούλευμα, δια του οποίου απηφαίνωντο(?) ότι οι καταμηνυθείσες πράξεις του Α.Γ. Μουσουδάκη(?) δεν είναι αξιόποινοι, ότι ……………. ανακοπέντος του βουλεύματος τούτου και εκδοθέντος κατ’ αυτού άλλου βουλεύματος
του δικαστικού συμβουλίου των εν Αθήναις εφετών, παρά του οποίου υποχρεούνται να …………..
εις το Πλημμελιοδικείον του οποίου απαρτίζουν μέρος, απαιτούντες να εξαιρεθώσιν ως φθάσαντες(??) ήδη να εκφράσουν φρέσκον(??) γνώμην εις το βούλευμά των και . 2ον ότι η εξαίρεσίς των είταν ομόφωνος με τας παρά της νομολογίας κοινάς παραδεδεγμένας αρχάς, και ειδικώς με την έννοιαν την εν παραγράφω του 5 παραγράφου του 51 άρθρου της Ποιν. Δικονομίας.
Ακούσαν τον εισαγγελέαν
Σκεφθέν κατά τον νόμον
Επειδή ο νόμος ορίζει ρητώς τας αιτίας όσων(?) …………………….Δικαστών, είτε τα μέρη προτείνουν(?) αυτήν, είτε ο δικαστής συνειδώς(?) αιτίαν εξαιρέσεως την προβάλλει, και εκτός των ωρισμένων τούτων αιτιών πάσα άλλη είναι απαράδεκτος.
Επειδή η εξαίρεσις όταν δεν δια++++τεται …………….., αφαιρεί από τα δικαζόμενα μέρη τους φυσικούς δικαστές των.
Επειδή ο 5 παράγραφος του 51 άρθρου της Ποινικής Δικονομίας εξαιρεί μόνους εκείνους τους δικαστές οίτινες έλαβον μετοχήν, ή συνέπραξαν εις την αναίρεσιν ή απόφασιν της προειρημένης υποθέσεως εν ώ ήσαν μέλη άλλου Δικαστηρίου, κανείς δε εκ των τριών δικαστών δεν ανήκεν εις άλλον Δικαστήριον, εις το οποίον να έλαβε μετοχήν ή να συνέπραξε περί της προκειμένης υποθέσεως, ουδέ γίνεται το Δικαστήριον άλλο εξ άλλου, διότι έκρινε προδικαστικώς την υπόθεσιν, την οποίαν πρόκειται να δικάσει οριστικώς.
Δια ταύτα απορρίπτει την αίτησιν της εξαιρέσεως των τριών.
Τριών δικαστών του εν Αθήναις Πρωτοδικείου.
Εκρίθη και εδικάσθη την δευτέραν Απριλίου του χιλιοστού οκτασιοστού τριακοστού πέμπτου έτους, εν Αθήναις.
Εδημοσιεύθη την τρίτην του
αυτού μηνός
Στις 22-23 το [την εν παραγράφω] περιττεύει, λάθος πληκτρολογίου.
Εν ονόματι του Βασιλέως
Το Δικαστήριον του Αρείου Πάγου
Συγκείμενον υπό των Δικαστών Κ.Κ. Χριστοδούλου Κλονάρη Προέδρου, Αναστασίου Πολυζωΐδου, Γεωργίου Αθανασίου, Δ. Γοδοφρίδου Φέδερ, Δημητρίου Σκορδίλη, Θεοδώρου Μανούση, Γεωργίου Αφθονίδου, αναπληρούντος τον κύριον Ιωάννην Σωμάκην απόντα, και του Γραμματέως Γεωργίου Κ. Ισχομάχου, παρόντος και του εισαγγελέως κυρίου Ανδρονίκου Πάϊκου,
Συνελθόν εις δημοσίαν συνεδρίασιν,
Αναγνούν την παρά των τριών δικαστών του εν Αθήναις Πρωτοδικείου Κ.Κ. Αριστείδου Μωραϊτίνη Προέδρου, Χριστοδούλου Αινιάνος και Γεωργίου Μ. Καραμάνου γενομένην αίτησιν εξαιρέσεως από την κατά του Α.Γ. Μουσουδάκη δίκην, και επιστηριζομένην εις τας εξής αιτίας. 1ον ότι εκδόντες άπαξ εν συμβουλίω βούλευμα, δια του οποίου απεφήναντο ότι αι καταμηνυθείσαι πράξεις του Α.Γ. Μουσουδάκη δεν είναι αξιόποινοι, ότι έπειτα ανακοπέντος του βουλεύματος τούτου και εκδοθέντος κατ’ αυτού άλλου βουλεύματος του δικαστικού συμβουλίου των εν Αθήναις εφετών, παρά του οποίου υποχρεούνται να συνεδριάσωσιν εις το Πλημμελειοδικείον, του οποίου απαρτίζουσι μέρος, εξαιτούνται να εξαιρεθώσιν ως φθάσαντες ήδη να εκφράσωσι γνώμην εις το βούλευμά των. και 2ον ότι η εξαίρεσίς των είναι σύμφωνος με τας παρά της νομολογίας κοινώς παραδεδεγμένας αρχάς, και ειδικώς με την έννοιαν του 5 παραγράφου του 51 άρθρου της Ποιν. Δικονομίας.
Ακούσαν τον εισαγγελέαν,
Σκεφθέν κατά τον νόμον
Επειδή ο νόμος ορίζει ρητώς τας αιτίας όσαι φέρουσιν εξαίρεσιν Δικαστών, είτε τα μέρη προτείνουσιν αυτήν, είτε ο δικαστής συνειδώς αιτίαν εξαιρέσεως την προβάλλει, και εκτός των ωρισμένων τούτων αιτιών πάσα άλλη είναι απαράδεκτος.
Επειδή η εξαίρεσις όταν δεν διατάττεται παρά του νόμου, αφαιρεί από τα δικαζόμενα μέρη τους φυσικούς δικαστάς των.
Επειδή ο 5. παράγραφος του 51. άρθρου της Ποινικής Δικονομίας εξαιρεί μόνους εκείνους τους δικαστάς οίτινες έλαβον μετοχήν, ή συνέπραξαν εις την ανάκρισιν ή απόφασιν της προειρημένης υποθέσεως εν ώ ήσαν μέλη άλλου Δικαστηρίου, κανείς δε εκ των τριών δικαστών δεν ανήκεν εις άλλον Δικαστήριον, εις το οποίον να έλαβε μετοχήν ή να συνέπραξε περί της προκειμένης υποθέσεως, ουδέ γίνεται το Δικαστήριον άλλο εξ άλλου, διότι έκρινε προδικαστικώς την υπόθεσιν, την οποίαν πρόκειται να δικάσει οριστικώς.
Δια ταύτα απορρίπτει την αίτησιν της εξαιρέσεως των τριών δικαστών του εν Αθήναις Πρωτοδικείου.
Εκρίθη και εδικάσθη την δευτέραν Απριλλίου του χιλιοστού οκτασιοστού τριακοστού πέμπτου έτους, εν Αθήναις.
ο Πρόεδρος
Χ. Κλονάρης
Α. Πολυζωίδης
Γ. Αθανασίου
Δ.Γ. Φέδερ
Δ: Σκορδίλης
Θ. Μανούσης
Γ. Αφθονίδης
ο Γραμματεύς
Γ.Κ. Ισχομάχος
Εδημοσιεύθη την τρίτην του αυτού μηνός
εν Αθήναις
ο Πρόεδρος
Χ. Κλονάρης
ο Γραμμ:
Γ.Κ. Ισχομάχος
Νομίζω τώρα είναι εντάξει. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Βουλάγξ που έφαγε το γάιδαρο και μας άφησε την ουρά!
Δηλαδή, η πρώτη απόφαση του Αρείου Πάγου ήταν να αναγκάσει δικαστές να δικάσουν, ενώ δεν ήθελαν (έρημα βουλεύματα). Και ποιος ήταν ο Μουσουδάκης με τόσα μέσα στο Πρωτοδικείο; :)
Πατέρας αυτού; http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/66183
Βουλάγξ, Απόστολε, Γρηγόρη, σας ευχαριστώ πολύ! Νιώθω άσχημα που δεν έκανα τίποτα εγώ και τα βρήκα όλα έτοιμα.
Σας χρωστάω μία :-)
Να πούμε την αλήθεια, ο Βουλάγξ έκανε όλη τη δουλειά.
Νομίζω ότι η δουλειά έγινε συλλογικά, με όλη την καλή διάθεση του καθένα.
Πολύ χαίρομαι που βοήθησα έστω και ως διαφημιστής. Να επισημάνω δυο-τρία περίεργα γλωσσικά, όλα προς το τέλος:
α) ο 5. παράγραφος, και
β) κανείς … δεν ανήκε [σε καθαρεύουσα, ε;]
γ) άλλο [χωρίς τελικό ν] εξ άλλου
Εύγε σε όλους!
Ορίστε, διεφθάρη η γλώσσα μέχρι και του Γραμματέα του Αρείου Πάγου! :)
γ) Νίκο, έχω την εντύπωση ότι και στα αρχαία είναι άλλος, άλλη, άλλο, για δες το λίγο.
Ναι, έχεις δίκιο!
Συγγνώμη, έχω ένα λάθος στο τέλος. Ο γραμματέας είναι Ισχόμαχος, βέβαια, όχι Ισχομ
άχος. Πατέρας ετούτου μάλλον http://tinyurl.com/of4oo3eΕπίσης, οι δύο Χριστόδουλοι του κειμένου είναι με ήτα, Χρηστόδουλοι. Τον Πρόεδρο τον είδε κι ο Απόστολος.
Γρηγόρη, σ’ ευχαριστώ που με γλύτωσες από τον κόπο της δεύτερης ματιάς, ΝΑΙ σε όλα, συμφωνώ με την ανάγνωσή σου.
Από γλωσσική άποψη, πολύ ενδιαφέρον κείμενο. Δεν πιστεύω να αφήσει την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη ο Σαραντάκος. :)
Εντάξει, εσύ έκανες το δυσκολότερο κομμάτι, όχι και να με ευχαριστείς. :)
Αμ το “αναγνούν” το είδατε;
Μου φαίνεται επίσης ότι ορθογραφεί “είνε”, όπως διαβάζει ο Απόστολος, και όχι “είναι”. Αλλά δεν παίρνω κι όρκο.
Και μια διόρθωση επίσης: το κείμενο έχει “ακούσαν τον εισαγγελέα”, όχι “εισαγγελέαΝ”. Είπαμε, καθαρευουσιάνικη υπερδιόρθωση, αλλά όχι κι έτσι!
Για το αναγνούν, μάλλον τον μπέρδεψε το απαρέμφατο.
Και τα τρία «είναι» τα γράφει με αι, ένα στρογγυλό α με μια οφιοειδή προς τα κάτω ουρά για το ι, δεν υπάρχει αμφιβολία.
Το εισαγγελέα είναι όντως χωρίς ν.
Είναι “φέρνουσι εξαίρεσιν” ή “φέρουσι”; Τι διαβάζεις;
“φέρουσι” νομίζω. Μετά το “ρ” ακολουθεί μονογράμματο “ου”.
Για την ακρίβεια “φέρουσιν”, δες και το “προτείνουσιν” στην αμέσως επόμενη σειρά. Να δούμε τι θα πει κι ο Γρηγόρης, σαν ειδικός.
Φέρουσιν είναι. μετά το φ και το έ με τον τόνο, έρχεται το ρ, του οποίου την ουρά τραβάει και κάνει του ου. Η οριζόντια κεραία του σ κάμπτεται δεξιά και κάνει το ι (κάτι που συχνά μπερδεύει) και χωρίς να σηκώσει την πένα φτιάχνει το ν. Ο Ισχόμαχος (όνομα μεγαλείο!) είναι πολύ ικανός γραφέας (γραμματέας Αρείου Πάγου γαρ) και η γραφή του δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες.
To “εισαγγελέαΝ” είναι δικό μου λάθος, λόγω βιασύνης, το οποίο προφανώς κοπυπάστωσε ο Γρηγόρης. Αιτούμαι την επιείκειά σου, έπεσα θύμα του νινινισμού που υπεροξυγόνωσε τον εγκέφαλό μου. Στην χειρόγραφη μεταγραφή μου το είχα άνευ τελικού νι.
Για το “είναι”: Νομίζω πως γράφει “είναι”, πρόσεξε πώς ορθογραφεί τον σύνδεσμο “καί”.
Το “αναγνούν” δεν πιάνει μπάζα μπροστά στο “φθάσαντες”.
Είμαι φθάσας προς το τέλος του σχολίου μου κι ακόμα δεν είπα “καλημέρα”. Καλημέρα, λοιπόν! :)
Καλημέρα, καλημέρα!
Το φθάσαντες γιατί είναι στραβό;
Εννοούσα πως δεν το περίμενα να δω το ρήμα “φθάνω” σε νομικό κείμενο του 19ου αιώνα, που είναι γραμμένο σε καθαρεύουσα.
Μα και το “φθάσαντες” αρχαιοπρεπές δεν είναι; Επειδή δεν έχει κατηγορηματική μετοχή; :-Ρ
Κάτι άλλο: λέει προειρημένης και λίγο πιο κάτω προκειμένης; Ή μήπως είναι η ίδια λέξη και στα δύο; Οπτικά μου φαίνονται όμοιες.
Δίκιο. Και στα δύο είναι προκειμένης. Το κ ξεχωρίζει από το ε (που το κάνει πλαγιαστό) από μια ουρά που βάζει αριστερά. Το δίπλα που μοιάζει με ρ είναι το ει
Επίσης, το “να δικάσει” προς το τέλος είναι σαφώς “να δικάση” με υπογεγραμμένη.
Βέβαια.
Εντωμεταξύ, ο Κλονάρης είναι πατριωτάκι, απ’ το Λιασκοβέτσι του Ζαγοριού!
Και μερικά λίνκια, να υπάρχουν
http://tinyurl.com/o8t9zqq
http://tinyurl.com/qzy3da5
http://tinyurl.com/ojd7boa
Εδώ http://tinyurl.com/p32q9ay έχει ένα βιογραφικό του Κλονάρη, που αν και σύντομο φαίνεται αξιόπιστο.
Συγγνώμη, τώρα είδα τη σημερινή ανάρτηση και έβαλα τα περί Κλονάρη εδώ.
Καινούριο βιβλίο για τον Κλονάρη http://tinyurl.com/qzh87pp