Ακολουθώντας την οδυνηρή και ελάχιστα δημοφιλή ιδεολογία του “σκληρό, αλλά να ακουστή”, θέλω να γράψω μερικά πράγματα σχετικά με τους Τσάμηδες της Θεσπρωτίας: ποιοι ήταν, τι έκαναν, τι έπαθαν, πού βρίσκονται σήμερα και τι ζητούν.
Το ελληνικό κράτος έφτασε στην περιοχή της Θεσπρωτίας/Τσαμουριάς τον Φεβρουάριο 1913, παράλληλα με την πτώση των Ιωαννίνων. Για το καλωσασηύραμε, ο καπετάν Μάρκος Δεληγιαννάκης δολοφόνησε 72 Τσάμηδες προκρίτους των χωριών της Παραμυθιάς στις 23 Φεβρουαρίου 1913. Αν δεν με πιστεύετε, ορίστε και το σχετικό δημοτικό τραγούδι: δεν το κρύβουμε, σεμνυνόμεθα κιόλας.
Σαν τι κακό σας έκανα, κι μι κατηγουράτι;
Ιγώ χουριά δεν έκαψα και σκλάβους δεν επήρα.
Ιγώ τους πρώτους έμασα, εξήντα δυο νουμάτους
Στη Σέλλιανη τους έσυρα, στο μνήμα του Μανώλη.
Ξύπνα, Μανώλη ψυχογιέ, απού το μαύρου χώμα,
να δεις αρνιά που σου ’φερα, κριάρια σουβλισμένα.
Από την απελευθέρωση της περιοχής το 1913 έως τον πόλεμο του 1940, η πολιτική του ελληνικού κράτους στην Τσαμουριά ήταν σκληρά αφομοιωτική, όπως ακριβώς και στην Μακεδονία πχ. Οι Τσάμηδες υπέστησαν κάθε είδους χωροφυλακίστικη καταπίεση, είδαν πρόσφυγες να εποικίζουν τα κτήματά τους, τα ονόματα των χωριών τους εξελληνίστηκαν, επί χρόνια ζούσαν με την αγωνία αν θα θεωρηθούν ή όχι ανταλλάξιμοι και, συνεπώς, θα κατέληγαν πρόσφυγες κάπου στην Μικρασία, κατόπιν το μεταξικό καθεστώς υπέβαλε τις περιουσίες τους σε αναγκαστική απαλλοτρίωση διά του α.ν. 735/1937 κλπ. Ας το κρατήσουμε αυτό λοιπόν: οι Τσάμηδες έζησαν για μια γενιά ως καταπιεσμένη μειονότητα και επιπλέον με την πίκρα της παλιάς τους οθωμανικής υπεροχής: εκεί που ήσαν μπέηδες, κατάντησαν μπαίγνιο.
Το πρώτο αίμα χύθηκε από την ελληνική πλευρά. Και εξηγούμαι: κατά τις πρώτες ημέρες Νοεμβρίου 1940, ήτοι κατά την πρόσκαιρη ιταλική επέλαση, τους Ιταλούς, που κατέλαβαν την επίμαχη περιοχή, συνώδευαν και αλβανικά τάγματα (η Αλβανία ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση προς την Ελλάδα, ως γνωστόν). Τα αλβανικά αυτά τάγματα αποτελούνταν σε μεγάλο βαθμό ή συνεργάστηκαν και με Τσάμηδες, λιποτάκτες του ελληνικού στρατού, οι οποίοι θεώρησαν ότι διείδαν ευκαιρία απελευθέρωσης. Σημειωτέον ότι οι Τσάμηδες στρατεύσιμοι εκτοπίστηκαν στο εσωτερικό, εξωρίστηκαν δηλαδή, κατά την διάρκεια του πολέμου, προκειμένου να μην πολεμήσουν. Κατά την δυναμική επιστροφή του ελληνικού στρατού λίγες ημέρες μετά, στήθηκαν στον τοίχο οι πρώτοι Τσάμηδες, επί υπαρκτή ή ανυπάρκτω συνεργασία με τον εχθρό. Ανάμεσά τους επίσημα πρόσωπα, όπως ο Μουφτής της Παραμυθιάς, ενώ από ελληνικής ιστοριογραφίας καταγράφονται βιασμοί χανουμισσών και λεηλασίες περιουσιών. Δεν έλειψαν φυσικά και οι δολοφονίες που αποτελούσαν προσωπικά ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, με σημαντικώτερη την δολοφονία οχτώ Τσάμηδων στην θέση Βίγλιζα.
Ο κύκλος του αίματος αναπόφευκτα διευρύνθηκε λίγους μήνες μετά, ήτοι μετά την συνθηκολόγηση του Απριλίου 1941, όταν η περιοχή περιήλθε υπό ιταλική κατοχή. Τώρα, οι Τσάμηδες είχαν το πάνω χέρι και προέβησαν στις δικές τους αντεκδικήσεις. Ωστόσο, οι τοπικές αρχές, ιδίως η Χωροφυλακή, παρά την κατοχή, ήταν πάντα χριστιανικές και ελληνικές. Έτσι εξηγούνται και δολοφονίες, όπως των δύο επιφανών Τσάμηδων από τον ίδιο τον Διοικητή Χωροφυλακής της Παραμυθιάς εν μέση οδώ στις 12 Ιανουαρίου 1942 (η διπλή δολοφονία ανταποδόθηκε ένα μήνα μετά με την εκτέλεση του Νομάρχη Θεσπρωτίας). Δεν πρέπει λοιπόν να μην αποδοθή η δέουσα σημασία στο γεγονός ότι το 1941 ήταν συγκριτικά ήρεμο: η εγκαθίδρυση της ιταλικής κατοχής δεν συνδυάστηκε με κανενός είδους ολομέτωπη επίθεση στον ντόπιο χριστιανικό πληθυσμό.
Το πράγμα κλιμακωνόταν όσο θέριευε η Αντίσταση και αποδυναμωνόταν η ιταλική κατοχή. Οι Τσάμηδες, ή για να είμαστε ακριβείς, μια μερίδα τους, επιχείρησε να οργανωθή πολιτικά και στρατιωτικά κατά των Ελλήνων. Κατά το πρώτο, ιδρύθηκε πολιτικό συμβούλιο των Τσάμηδων, η Ξίλια. Παράλληλα, χρησιμοποιήθηκαν ως βοηθητικοί χωροφύλακες από τους Ιταλούς, ως δύναμη δηλαδή ευθέως ανταγωνιστική της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής, από το καλοκαίρι του 1942. Η κορυφαία στιγμή ανθελληνικού μίσους τους ήταν η δολοφονία των 47 προκρίτων της Παραμυθιάς στις 29 Σεπτεμβρίου 1943, η οποία διενεργήθηκε μεν από τους Γερμανούς ως αντίποινα φόνου εννέα δικών τους στρατιωτών, αλλά καθωδηγήθηκε από τους ντόπιους Τσάμηδες.
Ως εδώ μπορεί κανείς να συμφωνήση ότι γενικά “αυτά τα πράγματα γίνονται στον πόλεμο”. Σε πολλά άλλα μέρη παρατηρήθηκε το φαινόμενο μια καταπιεσμένη εθνική μειονότητα να συμμαχήση με τον εξωτερικό εχθρό, όποιος και αν ήταν αυτός, για να προσπαθήση να επικρατήση πολιτικά και στρατιωτικά και, γιατί όχι, να εκδικηθή. Σε τέτοιες περιόδους εθνοτικής έντασης, πράγματι δολοφονούνται οι κεφαλές των εκατέρωθεν κοινοτήτων, πράγματι καίγονται χωριά, πράγματι συγκροτούνται πολιτοφυλακές. Όμως, ό,τι επακολούθησε δεν ήταν πια πόλεμος. Ήταν έγκλημα.
Το καλοκαίρι του 1944, από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο, οι Τσάμηδες έπεσαν θύματα εθνοκάθαρσης από τις δυνάμεις του ΕΔΕΣ. Οι επιθέσεις του ΕΔΕΣ, ο οποίος ήταν ανεγνωρισμένη ανταρτική ομάδα, υπαγόμενη στο Στρατηγείο Μέσης Ανατολής, και, άρα, καταλογιστέα πλήρως στο ελληνικό κράτος, περιελάμβαναν πλήρως το εδεσματολόγιο που συνηθίζεται παγκοσμίως στις περιπτώσεις αυτές: λεηλασίες, εμπρησμούς, βιασμούς και, φυσικά, δολοφονίες. Πολλές δολοφονίες. Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων δεν είναι γνωστός, ανέρχονται όμως μετά βεβαιότητος στις εκατοντάδες.
Τα εγκλήματα αυτά δεν στρέφονταν κατά των ενόπλων, κατά των επικεφαλής, κατά των μαχίμων, κατά του εχθρού: όχι, ήταν εγκλήματα που διεπράχθησαν αδιακρίτως κατά ηλικιωμένων, γυναικών και παιδιών επίσης. Το κυριώτερο, ο ΕΔΕΣ εξήλασε τους Τσάμηδες από τις πατρογονικές τους εστίες, προκειμένου να ομογενοποιήση διά της βίας την Θεσπρωτία. Ήταν ακριβώς αυτό που μερικές δεκαετίες μετά ωνομάστηκε εθνοκάθαρση.
Η εθνοκάθαρση και τα εγκλήματα που την συνοδεύουν δεν έγιναν εγκλήματα το 2014 ξερωγώ, αλλά ήταν εγκλήματα βάσει κάθε είδους θεϊκού ή ανθρώπινου δικαίου και το 1944. Απαγορεύονταν από τον τότε ισχύοντα Ποινικό Νόμο, από τις Συμβάσεις της Χάγης, από την Έκτη Εντολή. Απαγορεύονταν.
Επιχειρούν ένιοι πολεμοχαρείς πληκτρομάχοι να δικαιολογήσουν τα εγκλήματα με το επιχείρημα ότι συλλήβδην οι Τσάμηδες συνεργάστηκαν με τον εχθρό, άρα καλώς εκδιώχθηκαν. Το επιχείρημα αυτό μού προξενεί μεγάλη απορία: Συνεργάστηκαν και οι γέροι; Και οι γυναίκες; Και τα μικρά παιδιά; Σε αγροτικές κοινωνίες εκείνης της εποχής οι ανήλικοι είναι τυπικά ποσοστό γύρω στο 30% του πληθυσμού, ήτοι για τους Τσάμηδες, που ήταν γύρω στις 20.000, οι ανήλικοι ήταν οπωσδήποτε 6-7.000 άτομα. Ήταν συνεργάτες των Γερμανών αυτές οι χιλιάδες ανήλικοι, που είδαν τα σπίτια τους να καίγωνται και τους γονείς τους να δολοφονούνται κατά εκατοντάδες; Ήταν άραγε συνεργάτες των Γερμανών και οι (έστω μερικές δεκάδες) Τσάμηδες που εντάχθηκαν και υπηρέτησαν στο 4ο Τάγμα του 15ου Συνάγματος του ΕΛΑΣ; Στα σοβαρά θέλουμε να υιοθετήσουμε το δόγμα της συλλογικής ευθύνης ολόκληρων μειονοτικών πληθυσμών;
Επιχειρούν ένιοι αιματοβαφείς εμετικοί να δικαιολογήσουν τα εγκλήματα με το επιχείρημα ότι και άλλοι λαοί έπραξαν πολύ χειρότερα εις βάρος άλλων μειονοτήτων εκείνα τα χρόνια, με επιφανέστερο ίσως παράδειγμα τους Σουδήτες της Τσεχίας. Το επιχείρημα αυτό μού προξενεί μεγάλη απορία: υπάρχει κάποιου είδος διαγωνισμός εγκληματικότητας στον οποίο πρέπει να θριαμβεύσουμε; Θέλουμε να μοιάζουμε στους θύτες; Ζηλώσαμε την αιματοβαφή δόξα των Τούρκων;
Διότ, πράγματι, υπάρχουν εμφανείς, ολοφάνερες, προφανέστατες αναλογίες ανάμεσα στην δική μας συμπεριφορά ως θυτών το 1944 και στην συμπεριφορά των Τούρκων το 1922 και το 1974. Σταχυολογώ μερικές: οι Τούρκοι δολοφονούσαν μαρτυρικά τους Μικρασιάτες επιστράτους που αιχμαλώτισαν το 1922, επειδή ακριβώς “ήταν Οθωμανοί πολίτες που πήραν τα όπλα κατά της χώρας τους”. Οι Τούρκοι υποστηρίζουν ότι καμία εθνοκάθαρση δεν έγινε το 1974 στις Επαρχίες Κερύνειας, Λευκωσίας και Αμμοχώστου, διότι τάχα “οι Ε/Κ έφυγαν μόνοι τους, χωρίς να τους διώξη κανείς”. Οι Τούρκοι δικαιολογούν τους χιλιάδες νεκρούς μεταξύ των αμάχων στην Κύπρο το 1974 ως συνέπεια, λυπηρή ίσως, αλλά αναπόφευκτη, των ενδοκοινοτικών συγκρούσεων των προηγούμενων ετών και ιδίως των Ε/Κ εγκλημάτων κατά των Τ/Κ. Συμπέρασμα: οι συμβαίνουναυταστομπολεμάκηδες υιοθετούν αυτούσια την διαχρονική τουρκική επιχειρηματολογία δικαιολόγησης των παντοειδών τους εγκλημάτων.
Σήμερα οι απόγονοι των Τσάμηδων, ή μάλλον κάποιοι εκ των απογόνων των Τσάμηδων, ζητούν μια συγγνώμη και την παλαιά τους ιθαγένεια. Δεν ζητούν ούτε αλλαγή συνόρων ούτε αποζημίωση περιουσιών ούτε τιμωρία των ενόχων, αν ζη κανείς. Είναι ανησυχητικό βεβαίως ότι τα αιτήματά τους τα προωθεί ένα μικρό εθνικιστικό αλβανικό κόμμα, που πήρε συνολικά 76.000 ψήφους όλες κι όλες στις τελευταίες εκλογές (4,8% της ψήφου).
Αλλά είναι πιο ανησυχητικό, ηθικά και πολιτικά, να υποστηρίζουμε τα εγκλήματα μιας εθνοκάθαρσης. Της εθνοκάθαρσης που διαπράξαμε εμείς.
Στοιχεία από το βιβλίο “Ανεπιθύμητοι συμπατριώτες” του Γ. Μαργαρίτη, που τι καλά θα ήταν αν είχε και σε άλλες απόψεις του την ίδια ιστορική ακεραιότητα.
Ενδιαφεροντα πραγματα.
απο την στιγμη που δεχτεις ενα εγκλημα, ποσο απεχει η αποζημιωση περιουσιων;
Παντως φαινεται κλασικη περιπτωση που επειδη αισθανομαστε οτι καποιοι μας εβλαψαν, μπορουμε και μεις να βλαψουμε καποιους αλλους. Που τυχαινει να ειναι και ομοθρησκοι.
Καθόλου και πιο πολύ επειδή μού έκανε εντύπωση το σημείωσα αυτό με τις αποζημιώσεις. Αλλά δεν είναι δυνατόν να ζητάμε αποζημιώσεις στην Κύπρο (και στην Κωνσταντινουπολη λέω εγώ) και να τις αρνούμαστε στην Θεσπρωτία.
Οπως περιμενα οι “πηγες” ειναι o……Mαργαριτης.
Τον οποιο ο ιδιος ο συντακτης του κειμενου αποδομησε ως “αναξιοπιστο” και “εμπαθη” μαρτυρα στη δικη του Ριχτερ!
http://anamorfosis.net/blog/?p=11708
Προφανως ουτε “συγγνωμες” ουτε ιθσγενειες θα αποδοθουν στους Τουρκαλβανους Τσαμηδες.
Αλλα προφανως δε ζητουν μονο αυτο. Τοσο οι ιδιοι οσο και ο εδω αυτοκλητος συνηγορος τους ζητουν και περιουσιες:
Προτείνω να επιστρέψουμε όσες περιουσίες μπορούν να επιστραφούν αυτούσια και, επικουρικά, να αποζημιώσουμε πλήρως τους δικαιούχους.
http://anamorfosis.net/blog/?p=926
Και βεβαια ονειρευονται και αλλαγη συνορων, και κυκλοφορουν και σχετικους χαρτες.
Οπως εγραψα ολοι αυτοι Τουρκαλβανοι ζητουν πισω και περιουσιες, οπως αλλωστε το ζητησε παλαιοτερα και ο εδω αυτοκλητος συνηγορος τους, και οι ισχυρισμοι του περι του αντιθετου ειναι ψευδεις.
Για να ικανοποιηθει αυτο, πρεπει ή να γινει εξωση των σημερινων Ελληνων ιδιοκτητων απο τα ακινητα, ή να θεωρηθει οτι αυτα απαλλοτριωθηκαν, και να καταβληθουν πληρεις αποζημιωσεις. Με προχειρους υπολογισμους, οι απιζημιωσεις αυτες θα ανερχονταν το λιγοτερο σε 2 δισεκατομμυρια ευρω. Ποιός θα πληρωσει;
Α. Γκότοβος http://195.251.197.191/ojs/index.php/ppp/article/view/39/25
και
Μ. Mazower https://muse.jhu.edu/chapter/1867488
Σημειωτέον ότι υπάρχουν αναφορές για Τσάμηδες που υπηρετούσαν εξ’αρχής υπό τον Ζέρβα στον ΕΔΕΣ.
Συμπερασματικά ο ιδεολογικά στρατευμένος Μαργαρίτης δεν είναι η καλύτερη και σίγουρα όχι η μοναδική. Τούτων λεχθέντων, η εθνοκάθαρση συνέβη, οφείλουμε να απολογηθούμε και να αποζημιώσουμε όπως μπορούμε τα θύματα της.
Οι αλβανοτσάμηδες τσιφλικάδες έχασαν περιουσίες με τις απαλλοτριώσεις κι εκεί ξεκίνησε το μίσος τους. Τις περιουσίες βέβαια τις απέκτησαν ή διατήρησαν επειδή τούρκεψαν.
Όσον αφορά το ’40, Υπάρχουν και κάποιοι που πήγαν με τον ΕΛΑΣ ή ακόμα και με τον ΕΔΕΣ, οι περισσότεροι άκληροι, η μαζική πληοψηφία όμως συνεργάστηκε με τον εχθρό με διακηρυγμένο σκοπό την απόσχιση εδαφών. Οπότε εκδιώχθηκαν. End of story.
Υ.Γ. Κακώς έγραψα αλβανοτσάμηδες. Τουρκαλβανοτσάμηδες ή μουσουλμάνοι τσάμηδες είναι η ακριβέστερη ορολογία. Δεν τούρκεψαν όλοι οι αλβανόφωνοι της περιοχής.
1. Οταν λεμε οτι “απεκτησαν τις περιουσιες επειδη τουρκεψαν”, τι εννοουμε; Οτι τις αρπαξαν απο τους Ελληνες προφανως! Οθωμανικω δικαίω τις απεκτησαν, ουτε συμβολαια, ουτε τιτλοι…….
2. Δεν ηταν απαλλοτριωσεις, στην απαλλοτριωση ο ιδιοκτητης δικαιουται πληρη αποζημιωση, ακομα και αν δεν ειναι Ελληνας πολιτης. Ηταν κατασχεσεις. Οι περιουσιες κατασχεθηκαν, και δικαιως.
3. Εξ οσων γνωριζω ολοι οι Αλβανοι της εν λογω περιοχης ηταν Μουσουλμανοι.
1. Αν τις “αρπαξαν” ή τις έφτιαξαν επωφελούμενοι των προνομίων τους ως μουσουλμάνοι ή απλά δούλεψαν δεν το γνωρίζω. Και δεν έχει και πολύ σημασία.
2. Μιλάω για απαλλοτριώσεις μεγάλων ιδιοκτησιών που γίνονταν σ’όλο τον Ελλαδικό χώρο με νόμο του 1907. Μετά έγιναν κάποιες κατασχέσεις στους Μουσουλμάνους ( άρα και στους Τσάμηδες) με βάση την συμφωνία της Λωζάνης που αποδόθηκαν σε πρόσφυγες. Και μετά έκανε κι ο Μεταξάς το ’37 κάποιους αναδασμούς νομίζω. Σωστά ή λάθος, στοχευμένα ή όχι δεν έχει σημασία, εξηγώ πως οι συγκεκριμένοι ένιωσαν αδικημένοι και κτίστηκε το μίσος. Βασικά πως γιγαντώθηκε το μίσος, γιατί υπήρχε κι απο πριν καθότι οι μεν ήταν ραγιαδες κι οι δε “άρχοντες”.
( Τώρα ποιος έχυσε το πρώτο αίμα είναι αστείο και μόνο να το ψάχνει κανείς. Εκτός αν έχει θολωμένη κρίση ή σκοπεύει σε προπαγάνδα. )
Εσύ μιλάς για τις κατασχέσεις μετά τον Β’ΠΠ
3. Φυσικά και ΔΕΝ ήταν όλοι οι αλβανόφωνοι μουσουλμάνοι.. Και άλλωστε Τσάμηδες δεν λέγονταν μόνο οι αλβανόφωνοι ή οι μουσουλμάνοι. Το “Τσάμης” δεν είναι εθνοτικός ούτε θρησκευτικός ούτε γλωσσικός προσδιορισμός. Γεωγραφικός είναι.
Τέλος πάντων. Όσο το διαβάζω το άρθρο και βασικά αυτά που προτείνει.. Το επόμενο βήμα είναι να ζητήσουμε και συγνώμη απ τους κομμουνιστές που διώχθηκαν μετά την ήττα του ΕΛΑΣ, θα τους κόψουμε κι αποζημιώσεις υποθέτω και θα εκπλήξουμε τον πλανήτη? Ποιός ξέρει, μετά ίσως πάρουν σειρά κι οι Τσεχοι με τους Σουδήτες κι οι Ουκρανοί με τους Βολυνίτες, αν κι αυτοί οι ταλαίπωροι δεν επέζησαν για να διεκδικήσουν αποζημιώσεις.. Μετά θ’ αποκατασταθούν οι ινδιάνοι της Βορειου Αμερικής και τελικά θα ζήσουμε όλοι μαζί κι αγαπημένοι.
ΟΚ, ποτέ, κανένα κράτος δεν έχει κάνει τέτοια πράγματα χωρίς να εξαναγκαστεί. Αλλά μάλλον ο Αθανάσιος Αναγνωστόπουλος είναι μερικές χιλιετίες μπροστά ή δεν ξέρω. ίσως μας θέλει να πρωτοπορήσουμε γράφοντας ιστορία που θ’ αφήσει τους ιστορικούς του μέλλοντος με το στόμα ανοιχτό. Εντάξει, μέσα είμαι, ας εκπλήξουμε τα πλήθη. Άλλωστε τον βρέθηκα τον σκληρό ρεαλισμό (γελάμε εδώ) της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Ας κάνουμε κάτι σουρελιστικό για μια φορά.
Βλέπω ότι έχεις κενά.
Άρ. 3 Ν. 1863/1989:
χα χα καλό!! Πασοκονόμος για κλαρίνα αριθμός καταλόγκ #18932 σε λα μείζονα!!
Μπορεί το κράτος να μου κόψει κι εμένα μια συνταξούλα? Ξέρεις πόσες φορές έχω ξημεροβραδιαστεί έξω από την Αμερικανική πρεσβεία κάνοντας αντίσταση στους φονιάδες των λαών? \
:)
@npo
Εχει και παραεχει σημασια το πως απεκτησαν τις περιουσιες τους, τουλσχιστον απο ηθικης αποψεως. Συνηθως οι Οθωμανοι Μουσουλμανοι απλως τις αρπαξαν απο τους Χριστιανους ραγιαδες. Σε λιγες περιπτωσεις δεν αποκλειεται να τις αγορασαν εναντι
Τωρα καταλαβα οτι εννοουσες καποιες προπολεμικες απαλλοτριωσεις. Ομως αυτες εγιναν σε ολη την Ελλαδα και σε βαρος ολων των γαιοκτημονων, και ολοι ελαβαν εκ των πραγματων ανεπαρκεις αποζημιωσεις. Στην Ηπειρο οι απαλλοτριωσεις θα ηταν πολυ λιγοτερες αφου εκει εγκατασταθηκαν λιγοι Μικρασιατες. Καμμια αδικια λοιπον.
O χερ Αναγνωστοπουλος εχει προτεινει ακριβως τσ ιδια για τους εκδιωχθεντες Σλαβους που πηγαν με τον ΔΣΕ για τους γνωστους λογους.
http://anamorfosis.net/blog/?p=926
Και αυτο ειναι κωμικο. Διοτι ως φιλελές λατρευει την ελευθερη οινονομια, τον φιλοδυτικο προσανατολισμο της χωρας, την Αστικη Κοινοβουλευτικη Δημοκρατια κλπ. Καποιος πρεπει να του θυμισει οτι ολα αυτα, που τα θεωρει τοσο πολυτιμα, τα οφειλει στους Ελληνες στρατιωτες που κοιμουνται τον αιωνιο υπνο στα στρατιωτικα νεκροταφεια του Γραμμου, φονευθεντες απο τις σφαιρες των Σλαβων του ΔΣΕ που τοσο αγαπαει.
Ομως μπορει η δικη του αποψη να ειναι ορθη και η δικη μας λαθος. Ποιός εχει το αλαθητο; Μονο ο Πάπας! Σε αυτην την περιπτωση θα πρεπει να μας εξηγηθει πώς ακριβως θα αποζημιωθουν οι Τσαμηδες. Θα πεταχτουν εξω απο τις περιουσιες οι σημερινοι Ελληνες ιδιοκτητες; Αν οχι, θα αποζημιωθουν οι Τσαμηδες σε χρημα; Και αν ναι, ποσα προτεινει να παρουν;
Αλλα σε αυτο θα αναφερθω αμεσως παρακατω.
Ο τροπος αποζημιωσης των Τσαμηδων δεν επαφιεται στη δικη μας ή τη δικη τους καλη θεληση. Προβλεπεται σαφως απο το αρθρο 17 του Συνταγματος, και τους σχετικους Νομους. Και δεν νομιζω να παραιτηθουν απο εκεινα τα οποια θα μπορεσουν να διεκδικησουν, χαριν της “φιλιας των λαων”.
Ειτε θα πρεπει να παρουν πισω εκεινα ακριβως τα περιουσιακα στοιχεια που τους κατασχεθηκαν, αποβληθέντων των σημερινών ιδιοκτητων, ή θα πρεπει να αποζημιωθουν. Αν αποζημιωθουν, το υψος της χρηματικης αποζημιωσεως θα πρεπει να ειναι ισο με τη ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΑΞΙΑ των κατασχεθεντων πραγματων, ωστε με αυτη να μπορεσουν να τα αντικαταστησουν.
20.000 Τσαμηδες. Βασει οσων εγραψε ο npo, θα ειχαν αρκετα ακινητα, αρκετης αξιας. Ας πουμε οτι εκαστος ειχε περιουσια αξιας 100.000 ευρω. Το νουμερο δεν ειναι υπερβολλικο, αλλα μαλλον μετριοπαθες. Ειναι μια τυπικη αξια ενος μεσαιου οικοπεδου. 20.000Χ 100.000 = 2.000.000.000.
ΔΥΟ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ.
Με λιαν συντηρητικους υπολογισμους.
Δε βαριεσαι, “λεφτα υπαρχουν”……..
Μεταξεταστεος ΚΑΙ στο Διοικητικο Δικαιο ο χερ Αναγνωστοπουλος…….
@ NF
Νομίζω πως αν η Αλβανία μπει με το καλό στην ΕΕ οι Τσάμηδες θα μπορούν (αφού ευχαριστήσουν τον Θεό που δεν κατέληξαν όπως οι Βολυνίτες) να αποτανθούν στα Ελληνικά δικαστήρια (ή και στο ευρωπαϊκό ίσως) κι όσοι δικαιωθούν θα λάβουν ότι τους αναλογεί κι ότι το κράτος δύναται να δώσει. Ιδού πεδίο δόξας λαμπρό για τους δικηγόρους να βοηθήσουν όσους πραγματικά δικαιούνται αποζημιώσεις.
Πάντως το σίγουρο είναι πως δεν τους εκδίωξε το Ελληνικό κράτος. Αν υποθέσουμε πως τους εκδίωξε ο ΕΔΕΣ, τον ΕΔΕΣ το ήλεγχαν οι Άγγλοι και το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής, όχι η Ελληνική εξόριστη κυβέρνηση, οπότε δεν ξέρω με ποιό σκεπτικό το ελληνικό κράτος εμπλέκεται.
Τέλος πάντων, ότι έγινε έγινε και οι λεπτομέρειες των όσων έγιναν στον ΒΠΠ αφορούν τους ιστορικούς παρά τους νομικούς.. Ας το πάρουν απόφαση κι οι Τσάμηδες της Αλβανίας. Κι ας μην πέφτουν θύματα όσων τους υπόσχονται αποζημιώσεις κλπ..
Λάθος. Τι σχέση έχει η επιχειρησιακή υπαγωγή; Και η 3η Ταξιαρχία στο ίδιο Στρατηγείο υπαγόταν. Ούτως ή άλλως, το ελληνικό κράτος επικύρωσε τυπικά την εθνοκαθαρση μεταπολεμικά, με νόμους που αφαιρούσαν την ιθαγένεια, δήμευαν περιουσίες κλπ.
@npo
Μια σημαντικη νομικη λεπτομερεια:
Αν τυχον κσταφερναν να αποζημιωθουν, δεν θα εισεπρατταν “οτι το κρατος δυναται να δωσει”, αλλα ποσο που θα αντιστοιχουσε στη σημερινη εμπορικη αξια των απωλεσθεντων ακινητων τους.
. Τα Δικαστηρια θα μπορουσαν να μειωσουν το ποσο, αλλα οχι χαμηλοτερα απο τις αντικειμενικες αξιες των ακινητων. Αυτο ειναι σαφες βασει της ισχυουσας νομοθεσιας. Δες τι εγραψα παραπανω.Και το ποσο ενδεχομενως να ηταν τρομακτικο. Αυτο ας το ξερουν οι χαζοχαρουμενοι αυτοκλητοι υπερασπιστες τους.
Και ολος αυτος ο ντορος για 20.000 τρισαθλιους Τουρκαλβανους που διεπραξαν φοβερα εγκληματα σε βαρος των δικων μας.
Κατα τα αλλα δε νομιζω να καταφερουν τιποτα, ειτε μπει η Αλβανια στην Ε.Ε. ειτε οχι. Και σε τελικη αναλυση, οπως ειπες και εσυ, τα παραπονα τους στους……..Βρεττανους !!! :) :) :)
Το 1945, άρχισαν στο Ειδικό δικαστήριο Δοσιλόγων Ιωαννίνων, δίκες, για τις 632 δολοφονίες Ελλήνων, 428 απαγωγές κι εξαφανίσεις, 209 βιασμούς κορασίδων, 2.332 πυρπολήσεις κατοικιών 53 λεηλασίες χωριών και κλοπές κοπαδιών ζώων. Εκδόθηκαν 1.700 αποφάσεις, καταδικάστηκαν 1.930 Τσάμηδες ερήμην εις θάνατον, ως εγκληματίες πολέμου και συνεργάτες κατακτητών
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2014/09/blog-post_933.html
το infognomonpolitics.blogspot? Σου προτείνω να πάψεις να το διαβάζεις. Ούτε κλικ μη του δίνεις. Για 1000 διαφορετικούς λόγους.
@npo
Aμφισβητεις τα ανωτερω στοιχεια; Ιδου και αλλος συγγραφεας, που δινει δινει μεχρι και τους αριθμους των σχετικων δικαστικων αποφασεων.
http://www.freepen.gr/2018/02/blog-post_840.html
Ο αριθμος 1930 θανατικες καταδικες επι πληθυσμου 20.000 ειναι αδιαμφισβητητος.
Οι ανθρωποι αυτοι δικαστηκαν και καταδικαστηκαν σε κανονικοτατες δικες απο συγκροτημενα μεταπολεμικα ελληνικα δικαστηρια. Ουτε ο Ζερβας τους καθαρισε, ουτε το Κρατος εξαπελυσε θεσμικο διωγμο εναντιον τους. Οτι μετρα εληφθησαν εναντιον τους ηταν οι εννομες συνεπειες που απερρεαν απο τις καταδικες τους.
“Δεν υπάρχει θέμα επιστροφής των Τσάμηδων στην Ελλάδα. Πρόκειται περί εγκληματιών πολέμου σύμφωνα με Αποφάσεις δικαστηρίων, των νόμων και του Συντάγματος και είναι ανεπιθύμητοι στην Ελλάδα!”
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης,
Πρωθυπουργός της Ελλάδας
Μάρτιος 1992
Τιρανα
1930 καταδίκες Τσαμηδων σε θάνατο απο τα ελληνικα μεταπολεμικα δικαστηρια. Να υποθεσουμε οτι οοοοολλες αυτες οι αποφασεις ηταν αβαβά;
1930 θανατικες καταδικες επι πληθυσμου 20.000 ατομων οπου οι δυναμενοι να φερουν οπλα θα ηταν λογικα 10-15 %. Φαινεται λοιπον οτι ολοι οι Τσαμηδες διακριθηκαν στα “ανδραγαθηματα” κατα των Ελληνων.
Καταδικαστηκαν ερημην. Οπερ σημαινει, ειχαν διαφυγει. Αν υποθεσουμε οτι τους ειχε σφαξει ο ΕΔΕΣ, μαλλον αναστηθηκαν εκ του ταφου. Μου φαινεται οτι ο Ζερβας ηταν λίαν επιεικης μαζι τους.
Φυσικα για να γυρισουν πρεπει να αρθουν οι εννομες συνεπειες των καταδικών, θα πρεπει να γινει αναιρεση, και σε αυτην να παρουσιαστουν νεα στοιχεια που θα απιδεικνυουν την αθωοτητα τους. Ηδη εχουμε ενα “αδιασειστο τεκμηριο”. Το……βιβλιο του Μαργαρίτη!
Νπο, εκτός από ξεχασιάρης, είσαι και κάτω των 30: ο ν. 1863 είναι νόμος της Κυβέρνησης Τζαννετάκη.
Τωρα αν ο χερ Αναγνωστοπουλος πιστευει οτι οι δικες ηταν στημενες, οτι επροκειτο για “δικες της Μοσχας” και για cangaroo courts, ας βγει και ας το πει ανοικτα.
Ομως αν οι αποφασεις των ποινικων δικαστηριων ανατραπουν με……αποφαση της Βουλης ή ακομα χειροτερα με κυβερνητικο φιρμανι, αυτο θα ειναι η απολυτη θεσμικη αυτογελοιοποιηση του ελληνικου κρατους.
Κανονικα πρεπει να γινει αναιρεση στον Αρειο Παγο. Και στη σχετικη αιτηση πρεπει να παρουσιαστουν νεα στοιχεια που να ανατρεπουν τις παλιες αποφασεις. Μπορει ο χερ Αναγνωστοπουλος να συμφωνησει με τους Τσαμηδες να του αναθεσουν την εκπροσωπηση τους. Και να παρουσιασει ως “νεα στοιχεια” το…….βιβλιο του Μαργαριτη! :)
κατά την πρόσκαιρη ιταλική επέλαση, τους Ιταλούς, που κατέλαβαν την επίμαχη περιοχή, συνώδευαν και αλβανικά τάγματα (η Αλβανία ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση προς την Ελλάδα, ως γνωστόν).
————-
Η Αλβανία δεν ηταν και δεν θα μπορουσε να ηταν σε εμπολεμο κατασταση με την Ελλαδα το 1940, για τον απλο λογο οτι δεν υπηρχε ως ανεξαρτητο κρατος. Απο τον Απριλιο του 1939 ειχε καταληφθει απο τους Ιταλους, και ειχε προσαρτηθει στο Βασίλειο της Ιταλίας. Οι Αλβανοι των εν λογω ταγματων ηταν αποκλειστικα εθελοντες, πολλοι εξ αυτων Τσαμηδες, που πηγαν να πολεμησουν ωθουμενοι απο το μισος τους για την Ελλαδα και απο τις ιταλικες υποσχεσεις οτι θα τους δινοταν η Ηπειρος.
Πάλι αδιάβαστος είσαι: η Αλβανία τελούσε σε προσωπική ένωση με το Βασίλειο της Ιταλίας μετά την κατάληψή της και δεν είχε προσαρτηθή. Ελπίζω να γνωρίζης τι σημαίνει προσωπική ένωση.
Ελα τωρα, “ανεξαρτητο κρατος” απο την Ιταλια του Μουσολίνι, και απλα ειχε τον ιδιο βασιλεα; Τυπικο ηταν ολο αυτο, για τα ματια του κοσμου……..
Εν πασει περοπτωσει, αντιλαμβανομαι οτι επιχειρεις να δωσεις μια νομιμοφανεια στη συμμετοχη των Αλβανων στην επιθεση κατα της Ελλαδας.
Εξαλλου δεν εχει σημασια ποιος ηταν τυπικα εμπολεμος ή οχι αλλα η εν γενει διαγωγη του: Οι Ιταλοι στρατιωτες επεδειξαν σχετικως ηπια συμπεριφορα, και ανταμοιφθηκαν το 1943, οταν πολλοι γλιτωσαν απο τους Γερμανους χαρη στη βοηθεια των Ελληνων.
Οι Αλβανοι παλι διεπραξαν τα γνωστα “ανδραγαθηματα”, και ελαβαν ομοιως τη δικαιη αμοιβη τους απο τα ελληνικα μεταπολεμικα δικαστηρια.
Και μια και αναφερθηκα στα δικαστηρια, διαπιστωνω οτι κανεις το παπι επι του κρισιμου θεματος: Αναγνωριζεις το κυρος των μεταπολεμικων δικαστηριων που τους καταδικασαν, και τη νομιμοτητα των αποφασεων; Αν οχι δικηγορος εισαι, ξερεις την προβλεπομενη διαδικασια ανατροπης τους: Here is Rhodes, and here is the jump, που θα ελεγε και
το τσογλανιo Prime Minister Tsipras . :). :). :)2000 καταδικαστικές αποφάσεις επί συνόλου 20.000 Τσάμηδων είναι, κάτσε να υπολογίσω, κλινγκ κλονγκ κλονγκ, το 10%. Άρα, το 90% του πληθυσμού, που δεν καταδικάστηκε για τίποτα, υπέστη εθνοκάθαρση. Αυτά.
Πασαααλι συλλαμβανεσαι κλεπτων οπωρας.
Βρε οπωροκλεπτη χερ Αναγνωστοπουλε, μην το τρσβας αλλο και εκτιθεσαι, αφιυ βλεπεις οτι εχασες……
Ο αριθμος 2.000 ειναι οι καταδικασθεντες ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ οχι το συνολο των καταδικασθεντων. Προφανως υπηρχαν πολυ περισσοτεροι που καταδικαστηκαν σε διαφορες ποινες φυλακισης, καθοτι διεπραξαν μικροτερης βαρυτητας “ανδραγαθηματα”.
Ας πουμε οτι αυτοι ηταν διπλασιοι, δηκαδη 4.000. Συνολο, 6.000 καταδικες.
Και τωρα πιανω εγω το κομπιουτερακι μου. 20.000 Τσαμηδες κλιγκ, κλογκ, κλογκ, 10.000 ανδρες. Αν ο μεσος ωρος ζωης ηταν τα 70, και αφαιρεσουμε τους γερους >60 και τους πολυ μικρους <18, και δεχομενοι χαριν απλοποιησης ηλικιακη ισοκατανομη του πληθυσμου, τοτε οι σωματικως ικανοι προς οπλοφορια και εγκληματικες ενεργειες θα ηταν κλινγκ κλονγκ κλονγκ 10.000Χ (42/70)= 6.000.
Συνεπως λιγο πομυ ολος ο ικανος ανδρικος πληθυσμος μετειχε στα τσαμικα "ανδραγαθηματα" τα οποια ομως επεφεραν και τις αναλογες εννομες συνεπειες ενωπιον των ποινικων δικαστηριων του μεταπολεμικου Ελληνικου Βασιλείου.
Τι εκαναν λοιπον οι αρρενες Τσαμηδες; Διεφυγαν στην Αλβανια, για να μην οδηγηθουν σιδηροδεσμιοι ενωπιον της Δικαιοσυνης και αντιμετωπισουν τις εννομες συνεπειες των "ανδραγαθηματων" τους. Τι εκαναν τα λοιπα μελη των οινογενειων τους, τουτεστιν γυναικες γεροι και παιδια; Προφανως τους ακολουθησαν.
Και οι περιουσιες;
Με τον ΑΝ 533/1945 και την ΣΠ υπ αριθμον 6/2-1-45 οριστηκε οτι οταν καποιος καταδικαζοταν για εγκλημα πολεμου, η περιουσια του ιδίου, της συζυγου και τεκνων θα δημευοταν προς αποζημιωση των οικογενειων των παθοντων. (Βλ. προηγουμενο link που εδωσα). Αυτη η πρακτικη ηταν και συννομη, και συμβατη με τα διεθνη νομικα ειοθωτα της περιοδου.
Ολα εγιναν λοιπον κατα τροπο συννομο συντεταγμενο και δικαιο.