Κορρές: μια παγκόσμια ελληνική επιχειρηματική επιτυχία

Έχοντας μπουτίκ και shop-in-shop απ’τη Βαρκελώνη ως το Τόκιο κι απ’το Λονδίνο ως τη Μελβούρνη, τα φυσικά καλλυντικά Κορρέ διατυμπανίζουν στην υφήλιο τον επιχειρηματικό οίστρο και- επιτέλους- το έξυπνο branding ενός προϊόντος “Made in Greece”.

Ο Γιώργος Κορρές ίδρυσε την ομώνυμη εταιρεία το 1996, λίγο μετά τη λήψη του πτυχίου του [Φαρμακευτικής] και της εργασίας του στο αρχαιότερο φαρμακείο ομοιοπαθητικών στην Αθήνα. Χρησιμοποιώντας απλά, φυσικά υλικά και κρατώντας τις τιμές σε σχετικά χαμηλά επίπεδα, ο Κορρές κατάφερε μέσα σε 10 χρόνια να είναι μια αξιόλογη μάρκα με διεθνή αναγνώριση. Πριν λίγες εβδομάδες ολοκληρώθηκαν και οι διαδικασίες για την εισαγωγή του στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών.

Ποιό όμως είναι το μυστικό της επιτυχίας του Κορρέ;

Προσωπικά δεν πιστεύω στα ομοιοπαθητικά προϊόντα. Κι όμως η εταζέρα μου στο μπάνιο είναι γεμάτη από προϊόντα του Κορρέ: απ’το borage με την ιδιαίτερη μυρωδιά μέχρι την ανδρική κρέμα καθαρισμού με φασκόμηλο. Απ’τον αφρό ξυρίσματος μέχρι τα σαμπουάν και τα αφρόλουτρα. Τι μ’έκανε να αγοράσω τα προϊόντα του;

Μα φυσικά η ποιότητα! Κάτι που πραγματικά έλειπε ως τώρα απ’τα ελληνικά προϊόντα. Ο Κορρές πόνταρε σ’αυτήν. Απ’το κουτί-περιτύλιγμα από ακριβό χαρτόνι μέχρι την επιλογή των γραμματοσειρών (ακόμα κι αυτό, ναι!) στις επιγραφές στο κάθε εμβαλάγιο σου δίνει την αίσθηση ότι παίρνεις ένα ακριβό και μελετημένο προϊόν. Μπορεί να μου πουλάει «νερό της Λούρδης» εν τέλει, αλλά ποσώς μ’ενδιαφέρει μιας που απ’τις κρέμες μέχρι τους αφρούς πάντα οι μυρωδιές που αναδύονται είναι εκπληκτικές και σπάνιες.

Τα προϊόντα του Κορρέ είναι high-tech σύμφωνα με τη NACE rev.1 (Classification of economic activities in the European Community) και την Eυρωστάτ [κατηγορία 24.4]. Η δημιουργία ενός φυσικού- βοτανολογικού- προϊόντος έχει κι αυτή έρευνα και ανάπτυξη, μελέτη των υλικών και σωστές αναλογίες. Δεν είναι εύκολη υπόθεση. Γι’αυτό και ο Κορρές συνεργάζεται με την alma mater του και συγκεκριμένα με τον Τομέα Φαρμακογνωσίας της Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών για την ανάλυση κι εκμετάλλευση των θησαυρών της ελληνικής χλωρίδας.

Λίγα ιστορικά στοιχεία:
Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1996 από τον Γιώργο Κορρέ, ο οποίος ήδη από τη δεκαετία του 1980 εργαζόταν στο πρώτο ελληνικό ομοιοπαθητικό φαρμακείο που λειτουργούσε στο Παγκράτι ο πρωτοπόρος σε θέματα ήπιας ιατρικής Τζιβανίδης. Το 1992 ανέλαβε εξ ολοκλήρου τη διαχείρισή του και μέσα σε πέντε χρόνια δημιούργησε ένα εργαστήριο παραγωγής ομοιοπαθητικών σκευασμάτων στο πρότυπο των αντίστοιχων ευρωπαϊκών.

Το 1996 σε συνέχεια της προσπάθειας ανάπτυξης προϊόντων που βασίζονται σε φυσικές πρώτες ύλες, ιδρύεται η «Κορρές Φυσικά Προϊόντα». Το πρώτο προϊόν ήταν καραμέλες για το λαιμό με μέλι και γλυκάνισο, ιδέα που βασιζόταν στο θερμαντικό ρακόμελο που έφτιαχνε ο παππούς του, Γιώργος Κορρές, στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Νάξο.

Τον Μάιο του 2003 λειτούργησε στο Λονδίνο το πρώτο αποκλειστικό κατάστημα των φυσικών προϊόντων Κορρέ, ενώ τον Ιούλιο του 2004 και τον Μάρτιο του 2005 δημιουργήθηκαν δύο νέα σημεία πώλησης στη Βαρκελώνη. Σήμερα η εταιρεία παράγει περισσότερα από 300 προϊόντα που διανέμονται σε 5 χιλιάδες φαρμακεία στην Ελλάδα και εξάγονται σε 25 χώρες μέσω εξειδικευμένων καταστημάτων σε Λονδίνο, Παρίσι, Νέα Υόρκη, Λος Αντζελες, Ρώμη, Μόναχο, Βερολίνο αλλά και σε Αμστερνταμ, Χονγκ Κονγκ και Σιγκαπούρη.

Η Κορρές συνεργάζεται με την Ενωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου για την ανάπτυξη μιας νέας σειράς προϊόντων με βάση τη μοναδική στον κόσμο χιώτικη ρητίνη (μαστίχα). Επιπλέον, σε συνεργασία με τον Αναγκαστικό Συνεταιρισμό Κροκοπαραγωγών Κοζάνης ανάλαβε την αποκλειστική διάθεση στα φαρμακεία και το εξωτερικό του βιολογικού κρόκου Κοζάνης που θεωρείται διεθνώς η καλύτερη ποιότητα σαφράν.

(Πηγή: Ελευθεροτυπία)

Εν κατακλείδι,
μια επιτυχημένη ιστορία με μια απλή συνταγή που δείχνει ότι το πνεύμα entrepreneurship δε λείπει απ’την Ελλάδα, φτάνει να βάζουμε τον πήχη ψηλά και να μην κάνουμε τσαπατσουλιές..

Ο κύριος Κορρές έκανε κατ’εμέ τρεις ιδιαίτερες κινήσεις:

1) εκμεταλλεύθηκε τους μοναδικούς καρπούς της ελληνικής φύσης για τη δημιουργία πρωτότυπων καλλυντικών προϊόντων.
2) έδωσε στα παρασκευάσματά του ποιότητα και ευρωπαϊκό flair, γνωρίζοντας πως ένα ποιοτικό προϊόν ξεκινά απ’το περιεχόμενο και ολοκληρώνεται στο περιτύλιγμα.
3) επεκτάθηκε στο εξωτερικό κρατώντας τις τιμές χαμηλά σε σχέση με τον ανταγωνισμό χωρίς να καβαλήσει το καλάμι: στο κάτω-κάτω ομοιοπαθητικά πουλάει, όχι ιντερφερόνες!

Κι εις ανώτερα, κύριε Κορρέ! :)

Συνοπτικό προφίλ:

Κύκλος εργασιών το 2003: 9,5 εκατομμύρια Ευρώ. Το 2005 είναι ήδη στα 17,1 και το 2007 (λίγο μετά τη 10η επέτειο της ίδρυσης εκ του μηδενός) μπαίνει στο χρηματιστήριο! Ο Γιώργος Κορρές εξελέγη “επιχειρηματίας της χρονιάς” για δεύτερη φορά το 2006 απ’το περιοδικό STATUS, το «ελληνικό» Forbes.

30 thoughts on “Κορρές: μια παγκόσμια ελληνική επιχειρηματική επιτυχία”

  1. ενδιαφερον και σχετικο με την συζητηση περι επιχειρηματικοτητας και καινοτομιας που ανοιξε ο μαϊκωλ πριν λιγο καιρο.

    Θα ελεγε κανεις οτι και σε αυτο το παραδειγμα το βασικο ηταν η καινοτομια ή οχι? Επιχειρηματιες ισως προσπαθουν πολλοι Ελληνες να γινουν (ακομα και μια καφετερια ή ενα μαγαζι ειναι μια επιχειρηση) αλλα ποσοι πραγματικα αναζητουν την καινοτομια?

    Ενδιαφεροντα στοιχεια επισης ειναι η συνδεση πανεπιστημιων και καινοτομιας (συμφωνα με το κειμενο ο κ. Κορρες συνεργαζεται με το πανεπιστημιο οπου φοιτησε) και γενικοτερα πως δεν υπαρχει παρθενογεννεση σε κανενα επιχειρηματικο/ερευνητικο τομεα.

    Μπορουμε να αναζητησουμε στην παραδοση μας ιδεες και υλικα, αλλα πρεπει με πνευμα καινοτομιας να τα προσαρμοσουμε στις εξελιξεις και στις απαιτησεις ενος εκλεπτυσμενου κοινου. Κατι παρομοιο εχει κανει ο Καταλανος Φερράν Αντριά που με παλιες συνταγες και υλικα, χρησιμοποιημενα με ευφανταστο τροπο καταφερε να γινει απο τους σημαντικοτερους σεφ στον κοσμο (το εστιατοριο του περιπου 100 χμ εξω απο την Βαρκελωνη εχει ψηφιστει το καλυτερο στον κοσμο 3 φορες. Φυσικα δεν εχει ελευθερα τραπεζια για τα επομενα λιγα χρονια…).

    Reply
  2. Ο Κορρές τα κατάφερε για ένα πάρα πολύ σπουδαίο λόγο. Ο κόσμος δεν άντεχε άλλο τα χημικά προϊόντα.

    Είναι δυνατόν να χρησιμοποιούμε τα καρκινικά αυτά υλικά τα οποία είναι 99% ακατάλληλα; Προσέξατε ποτέ τα συστατικά των άλλων εταιρειών να δείτε τι παρενέργειες έχουν;

    Φυσικά υλικά χρησιμοποιούσαν από ανέκαθεν και στα αρχαία χρόνια. Φύση είναι και το σώμα μας. Η παραφύση το καταστρέφει.

    Συγχαρητήρια για το blog.

    Reply
  3. Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Από ό,τι φαίνεται ο νέος μεταβιομηχανικός, μεταμοντέρνος δυτικός καπιταλισμός δεν δείχνει να πιστεύει ότι είναι αρκετά ικανός να παράγει αληθινά προϊόντα (viz: προϊόντα με πραγματική αξία χρήσης) και αρκείται να οραματίζεται μια εξωπραγματική κατάσταση πραγμάτων σύμφωνα με την οποία η πραγματική παραγωγή μπορεί να αντικατασταθεί με τη δημιουργία μοδάτων ομοιοπαθητικών και άλλων αμφίβολης αξίας σκευασμάτων (viz: ψευδοπροϊόντων στην πραγματικότητα, που στην καλύτερη περίπτωση δεν είναι τίποτε παραπάνω από ένα ιλουστρασιόν επαναπακετάρισμα λίγης ‘φύσης’ και στην χειρότερη δεν περιέχουν ούτε μόριο αληθινού προϊόντος ή χρηστικής αξίας). Και όλο αυτό, πρέπει να πιστέψουμε ότι είναι αιτία για γιορτή διότι εδώ κρύβεται το κλειδί για ένα νέο λαμπρό μέλλον. Προσωπικά, αν είχα την επιλογή, θα διάλεγα χωρίς δισταγμό τον παλιό, γνωστό (και ανήθικο) καπιταλισμό που είχε αρκετή αυτοπεποίθηση να παράγει χάλυβα και άλλα πραγματικά προϊόντα που εξυπηρετούν αληθινές ανθρώπινες ανάγκες. Όπως και να έχει είμαι πολύ πιο ήσυχος που η πλάκα και οι 3 χτισμένοι όροφοι πάνω από το κεφάλι μου αυτή τη στιγμή δεν στηρίζονται πάνω σε σκυρόδεμα οπλισμένο με ομοιπαθητικό χάλυβα (βλ. χάλυβα χωρίς μόριο χάλυβα) παρασκευασμένο από τον Κορρέ.

    Reply
  4. Γιωργο (αφοβε να μαντεψω?)

    διαφωνω σε πολλα σημεια. Πρωτα απολα τα φυσικα προϊοντα εχουν ακριβως αυτο που δηλωνει ο Βαγγος, ειναι φυσικα και αποφευγουν κατα το δυνατο τα χημικα. Προσωπικα εχω βαρεθει να διαβαζω στις συσκευασιες προϊοντων ποσα χημικα εχουν μεσα. Για ενα καλο προϊον χωρις χημικα πληρωνω και τα διπλασια.

    Τωρα, ακομα και αν το προϊον δεν ειναι τοσο καλυτερο, η παρουσιαση φυσικα και μετραει! Σου δινει περισσοτερη ευχαριστηση και αυτη ειναι η ουσια της καταναλωσης. Ειμαστε πολυ περα απο το επιπεδο καταναλωση=επιβιωση. Σημερα η καταναλωση σκοπευει στο να αισθανομαστε καλυτερα. αν ενα προϊον το προσφερει αυτο, οσο δεν ψευδεται για τις ιδιοτητες του ειναι απολυτα επιθυμητο. Μακαρι λοιπον και αλλοι Ελληνες παραγωγοι να μαθαιναν να μας κανουν να αισθανομαστε καλυτερα με τα προϊοντα τους (και να φερνουν βεβαια και εσοδα στην χωρα).

    ΥΓ ετοιμαζω ενα κειμενο σχετικα με τα αποτελεσματα πειραματων που εδειξαν οτι η ευχαριστηση σου απο ενα προϊον εξαρταται παρα πολυ απο το πως το εκλαμαβανεις.
    ΥΓ2 το οτι αυτο το κειμενο ειναι το δημοφιλεστερο του ιστολογιου μας (βλεπε δεξια) εχει σιγουρα να κανει με την δημοφιλια του Κορρε. Υπολογιζω οτι πανω απο 100 ατομα την εβδομαδα ερχονται απο το google σε αυτο το κειμενο! Η εταιρεια φαινεται οτι εχει πεισει τον κοσμο!

    Reply
  5. Ναι αγαπητέ SG, μάντεψες σωστά. Προτίμησα το απλό Giorgos διότι έχω κάποιες αισθητικές αμφιβολίες με το fearless (όπως και με το άφοβος)- είναι κάτι που έχει βγει από μια παλιά ιμέιλ διεύθυνση που είχα. Από την άλλη το Giorgos είναι τόσο κοινό που μπορεί από μόνο του να μπερδέψει. Φαίνεται ότι η ανησυχία μου αυτή ήταν μάλλον παράλογη :)
    Ας δούμε τα θέματα που αγγίζεις.

    Πάνω στο θέμα των ‘χημικών’ που συμφωνείς με τον Βαγγο, φαίνεται να υιοθετείτε και οι δύο σας (σίγουρα δεν είστε μόνοι) την άποψη ότι τα εν λόγω προϊόντα δεν έχουν ‘χημικά’. Φυσικά αυτό, έτσι όπως το γράφεις, δεν είναι καθόλου αλήθεια. Αυτή τη στιγμή αναπνέουμε και οι δυό μας αέρα ο οποίος έχει χημική σύσταση, και αν το οξυγόνο που περιέχεται στον αέρα που αναπνέουμε δεν είχε χημική σύσταση, ο θάνατός μας θα ήταν θέμα λεπτών. Θα έπρεπε να είναι προφανές ότι ό,τι έχει υλική υπόσταση έχει και χημική σύσταση. Αν η τροφή μας δεν περιέχει ‘χημικά’, τότε ο θάνατός μας είναι θέμα εβδομάδων. Χωρίς χημικά οι χημικοί εαυτοί μας θα μαραζώσουν, και η εξασθένηση του οργανισμού ή το τέλος του είναι τα μόνα βέβαια αποτελέσματα. Διατυπώσεις όπως ‘ο κόσμος δεν άντεχε άλλο τα χημικά προϊόντα’ [Βάγγος] ή ‘για ενα καλο προϊον χωρις χημικα πληρωνω και τα διπλασια’[SG] είναι εντελώς κενές.

    Γνωρίζω πολύ καλά, διότι δεν ήρθα από τον Άρη χθες, ότι τα παραπάνω δεν απαντούν αυτό που ήθελες να εκφράσεις το οποίο είναι αρκετά διαφορετικό από αυτό που πραγματικά γράφεις παραπάνω. Και αυτό το γράφω, όχι γιατί έχω κάποιες μαντικές ικανότητες ή το προνόμιο της αυθεντικής ερμηνείας του λόγου σου φίλε SG, απλά πρόκειται για μια χονδροειδέστατη ανακρίβεια η οποία επαναλαμβάνεται ad nauseam και μου είναι εξαιρετικά οικεία. Όταν αυτή η παιδαριώδης ανακρίβεια αναπαράγεται από ανθρώπους ευφυείς που σίγουρα δεν τους χαρακτηρίζει η αδυναμία έκφρασης, όπως εσύ και πιθανώς και ο Βάγγος, τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και απαιτείται να προσδιορίσουμε το θέμα με σχολαστική ακρίβεια. Αν λοιπόν δεν κάνω λάθος στην εκτίμησή μου, αυτό που πραγματικά θέλατε να πείτε είναι ότι με τα προϊόντα τύπου Κορρέ μπορούμε να αποφύγουμε τις συνθετικές χημικές ενώσεις- τα’ χημικά’ που έχουν παραχθεί με ανθρώπινο μόχθο, υλικό και πνευματικό ανθρώπινο μόχθο. Επειδή κατέβηκα από τον Άρη προχθές :) θα χρειαστεί κάποιος να μου εξηγήσει από πού αντλείται αυτή η (ηθική;) ανωτερότητα των προϊόντων της φύσης σε σχέση με αυτά που παράγουμε εμείς οι ίδιοι με τον νου και τα χέρια μας. Για να συντομεύσω την πολυλογία μου θα πω μόνο ότι το θέμα (της εξάπλωσης) του καρκίνου από τις συνθετικές χημικές ενώσεις δεν είναι τίποτε παραπάνω από ένα μύθευμα φολκλορικών διαστάσεων.

    Την κριτική σου απέναντι στην υποτιθέμενη άποψη ότι υποστηρίζω ότι κατανάλωση=επιβίωση, δεν μπορώ να καταλάβω από πού την εμπνεύστηκες και πολύ θα ήθελα να μάθω. Ίσως το παράδειγμα του χάλυβα να ήταν παραπλανητικό αλλά θα μπορούσε στην θέση του να είναι το πυρίτιο του 64μπιτου επεξεργαστή στο PC μου. Αν ήταν ομοιοπαθητικό πυρίτιο παρασκευασμένο από τον Κορρέ (σε ιλουστρασιόν ή όχι συσκευασία, δεν έχει σημασία) πάλι θα ανησυχούσα αν οι σέρβερς του μπλογκ στηρίζονταν πάνω του. Η ουσία του επιχειρήματός μου δεν βασίζεται στο ότι ο Κορρές δεν παρασκευάζει χάλυβα, σιτάρι ή κοτόπουλα αλλά στο ότι παρασκευάζει προϊόντα (όσον αφορά τα ομοιοπαθητικά σκευάσματά του) που δεν περιέχουν ούτε μόριο προϊόντος.

    ΥΓ ετοιμαζω ενα κειμενο σχετικα με τα αποτελεσματα πειραματων που εδειξαν οτι η ευχαριστηση σου απο ενα προϊον εξαρταται παρα πολυ απο το πως το εκλαμαβανεις.

    Χωρίς να έχω γνώση των πειραμάτων στα οποία αναφέρεσαι μπορώ να πω απλά ότι συμφωνώ. Δεν πιστεύω όμως καθόλου ότι πρόκειται για πρόσφατη ανακάλυψη- αν και θα χαρώ να διαβάσω το κείμενό σου.

    ΥΓ2 το οτι αυτο το κειμενο ειναι το δημοφιλεστερο του ιστολογιου μας (βλεπε δεξια) εχει σιγουρα να κανει με την δημοφιλια του Κορρε. Η εταιρεια φαινεται οτι εχει πεισει τον κοσμο!

    Καμία αντίρρηση πάνω στην γοητεία που ασκούν πάνω μας τα σκευάσματα τύπου Κορρέ. Αυτό είναι προφανές και από τα οικονομικά δεδομένα που παραθέτει και το αρχικό άρθρο. Το ‘τσουνάμι’ των εναλλακτικών και συμπληρωματικών θεραπειών (όπως άκουσα έναν διακεκριμένο ομοιοπαθητικό να λέει) είναι ένα από τα σημεία εκκίνησης της κριτικής μου. Το ότι μας γοητεύει κάτι δεν είναι το τέλος της εξέτασης, υπάρχει και το ερώτημα γιατί αυτό το κάτι μας γοητεύει; Αυτό που μου κάνει εντύπωση δεν είναι το πόσο δημοφιλές είναι αυτό εδώ το άρθρο αλλά πόσα λίγα σχόλια έχει. Βλέπω αυτή τη στιγμή 1663 hits και αυτό εδώ είναι μόλις το 5ο σχόλιο. Το 2ο άρθρο στην λίστα ΄Δημοφιλή’ (με 1332 hits) έχει 36 σχόλια και το επόμενο (1195 hits) 61(!)- και τα 3 αρθρα είναι από το καλοκαίρι. Τι ερμηνεία δίνουμε σε αυτό; (για να μην σε κρατάω σε αγωνία να σου πω ότι εγώ το ερμηνεύω περισσότερο ως απεγνωσμένη αναζήτηση τοσοδούλικης ευδαιμονίας σε ιλουστρασιόν συσκευασία φαρμάκου και πολύ λιγότερο ως έκφραση της ανάγκης μας να επεξεργαστούμε νέες ιδέες και να προκαλέσουμε παλαιότερες.)

    ΥΓ. Υπάρχει μια διάκριση μεταξύ των όρων homeopathy και naturopathy. Η ομοιοπαθητική δεν αντλεί την νομιμότητα των συμπερασμάτων της από την ανωτερότητα του ‘φυσικού’ έναντι του ‘τεχνητού’ (αυτό το κάνει η φυσικοπαθητική) αλλά από την αρχή του ομοίου, όπου όμοιο θεραπεύει όμοιο και της αρχής σύμφωνα με την οποία διαλύσεις αυξανόμενης αραίωσης παράγουν δραστικές ουσίες με αυξημένη ισχύ. Αυτές οι δύο αρχές δεν είναι συμβατές με την naturopathy. Κάποιος ίσως πρέπει να πει στον Κορρέ ότι η γκάμα των προϊόντων του (ένα μίγμα φυσικών και ομοιοπαθητικών σκευασμάτων), εμπεριέχει τον κίνδυνο να προωθεί αντιφατικά μηνύματα που μπορεί να προκαλέσουν σύγχυση στους ήδη ανήσυχους καταναλωτές του :)

    Reply
    • Η δομη του συμπαντος κοσμου δεν ειναι το θεμα μας εδω.
      Πραγματικα θα ηθελα τα προϊοντα που βαζω πανω στο σωμα μου να ειναι οσο το δυνατον απαλλαγμενα απο συνθετικες ουσιες.
      Ειναι σιγουρο οτι ποτε δεν θα λουστω με οπλισμενο σκυροδεμα, ουτε θα φαω επεξεργαστες Η/Υ για πρωινο.
      Ας μεινουμε λιγο στην ουσια του θεματος και ας παραδεχτουμε οτι υπαρχει Ελληνας επιχειρηματιας που προοδευει και παραγει πραγματικα ποιοτικα προϊοντα. Ναι, υπαρχουν και αυτοι οι Ελληνες και ας τους επικροτησουμε.

      Reply
  6. Ως συγγραφέας αυτού του συμπαθητικού κειμένου θα ήθελα να διευκρινήσω ορισμένα πραγματάκια, έστω και καθυστερημένα.

    Καταρχάς θα ξεκινήσω λέγοντας πως συμφωνώ με την άποψη του Giorgos πως ότι επειδή το κείμενο είναι δημοφιλές δε σημαίνει πως ο Κορρές πουλάει τα καλύτερα ή/και πιο αποτελεσματικά προϊόντα του κόσμου. Πουλάει παραφαρμακευτικά and that’s about it.

    Μάλιστα, με μια πιο αναλυτική μελέτη μπορεί να δει κάποιος πως αυτό που γράφω στο κυρίως κείμενο ότι ανήκει στην κατηγορία 24.4 τείνει να γίνει 24.5, βγάζοντάς τον απ’τα high-tech φαρμακευτικά προϊόντα. Αλλά είναι αυτό το πρόβλημα;

    Giorgos, μιλάς για παρεξηγήσεις που κάνει ο κόσμος μεταξύ χημικών και μη χημικών, ομοιοπαθητικών και μη ομοιοπαθητικών… αυτό ίσως το κάνουν πολλοί καταναλωτές, είναι αλήθεια, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί επιμένεις όταν εγώ ο ίδιος προσπάθησα στο κείμενό μου να υπογραμμίσω πως η επιτυχία του Κορρέ ΔΕ βασίζεται στις φανταστρουμφικές ικανότητες των προϊόντων του.

    Για του λόγου το αληθές δες εκφράσεις μου: “προσωπικά δεν πιστεύω στα ομοιοπαθητικά προϊόντα” ή “μπορεί να μου πουλάει «νερό της Λούρδης» εν τέλει”. Γνωρίζω πως ο Κορρές δεν είναι ούτε πρόκειται να γίνει Pfizer.

    Η διαφορά όμως που προσπαθώ να περάσω στο άρθρο μου είναι πως για πρώτη φορά (ή έστω μια απ’τις πρώτες) μια ελληνική επιχείρηση σ’αυτόν τον κλάδο καταφέρνει να εκμεταλλευθεί την ποιότητα και το design για να πουλήσει τα προϊόντα της στην Ελλάδα και τον κόσμο.

    Φυσικά και δεν πιστεύω πως η «ενεργή Αλόη» (υπάρχει και ανενεργή δηλαδή;) που γράφει στο aftershave μου δεν πρόκειται να με σώσει 100% απ’τους ερεθισμούς και εννοείται καταλαβαίνω γιατί ο Σωτήρης (που στερείται εκπαίδευσης στη Χημεία, Βιοχημεία, Φαρμακολογία, κλπ) ή άλλοι μπορεί να προσδώσουν στα ομοιοπαθητικά ή, ξέρω γω, στα βιολογικά προϊόντα «μαγικές ιδιότητες» μιας πουρότητας που δεν υφίσταται.

    Αλλά τί μας νοιάζει;

    Το νόημα είναι αλλού. Ότι ο Κορρές (1) χρησιμοποιεί στο ελάχιστο συνθετικές ουσίες και (2) εκμεταλλεύεται την ελληνική φύση στα προϊόντα του. Και καλά κάνει!

    Προσωπικά ένιωσα πολύ όμορφα ως Έλληνας που είδα στο κατάστημά του στην posh King’s Road στο Λονδίνο να πουλά… Κρόκο Κοζάνης!

    Reply
  7. Αγαπητέ Kensai, νομίζω πως δεν υπάρχει καμία παρεξήγηση. Ακόμη και με μια επιπόλαια ανάγνωση γίνονται προφανείς οι επιφυλάξεις σου για τις θεραπευτικές ‘ιδιότητες’ της ομοιοπαθητικής. Νομίζω πως στο πρώτο μου μήνυμα κάτι τέτοιο είναι αρκετά εμφανές και το αρχικό ερώτημα δύσκολα μπορεί να τεθεί όπως το παρουσιάζω αν δεν υπάρχει η κοινή πεποίθηση ότι όλα αυτά είναι –όπως λες και εσύ – φανταστρουμφικά πράγματα. Ο αρχικός μου προβληματισμός είναι πως την ίδια στιγμή που διατηρούμε και εκφράζουμε πολύ σοβαρές ενστάσεις τελικά φτάνουμε στο σημείο να δημιουργούμε μια εορταστική ατμόσφαιρα. Νομίζω πως είναι ενδεικτικό των χαμηλών προσδοκιών και ένα σημάδι απόγνωσης.

    Να το θέσω λίγο διαφορετικά. Γράφεις ότι ένοιωσες ‘πολύ όμορφα ως Έλληνας που είδα στο κατάστημά του στην posh King’s Road στο Λονδίνο να πουλά… Κρόκο Κοζάνης’. Πιστεύεις ότι θα σου είχαν δημιουργηθεί τα ίδια αισθήματα εθνικής περηφάνιας αν είχες επισκεφθεί και την Bond St. και είχες συναντήσει ένα υπερ-γκλάμουρ υποκατάστημα του Καματερού; (εννοείται το νερό να πωλείται σε ντιζάιν συσκευασία υψηλής και ‘ποιοτικής’ αισθητικής) ή αν συναντούσες ένα κυριλέ κατάστημα εκκλησιαστικών ειδών (ορθόδοξων αξεσουάρ: καντηλάκια, καρβουνάκια, λιβάνι κλπ); Επίσης, τι θα σκεφτόμασταν για έναν αμερικανό ο οποίος θα μας εξέφραζε την εθνική του υπερηφάνεια για την εμπορική εξαγωγική επιτυχία του κριεσιονισμού; Ή αν ένας γερμανός έκανε το ίδιο για την διεθνή εμπορική επιτυχία της ομοιοπαθητικής δείχνοντάς μας ένα ομοιοπαθητικό φαρμακείο στο Κολωνάκι; Αν ένας Αϊτινός λανσάριζε στην Ευρώπη μια γκάμα πολύ εμπορικών βουντού προϊόντων, και κατάφερνε να γεμίσει και τις τσέπες του σε αυτή τη διαδικασία, θα ήταν αυτό μια αιτία για να αισθανθούν εθνική περηφάνια οι Αϊτινοί ή θα ήταν μια επιβεβαίωση της οπισθοδρομικότητας της Αϊτής;

    Σε όλα αυτά δεν μπορώ να πω ναι ‘αλλά τι μας νοιάζει’ και ούτε και πρέπει. Έχω την αίσθηση ότι αυτό προσομοιάζει λίγο το ‘ομοιοπαθητικό’ επιχείρημα (επιχείρημα χωρίς μόριο επιχειρήματος) ότι από την στιγμή που ‘λειτουργεί’ (με ανέκδοτη ‘εμπειρική’ επαλήθευση) τι μας νοιάζει αν είναι –κυριολεκτικά- κοπανιστό νεράκι; Από την στιγμή που ‘πουλάει’ και εξάγει στις ποιοτικότερες αγορές του κόσμου, τι μας νοιάζει; Νομίζω υπάρχουν πολλοί λόγοι για να μας πολυνοιάζει.

    Στα θέματα της ομοιοπαθητικής γράφεις κάποια σημαντικά πράγματα που δείχνουν όμως ότι παρά την τελική μας συμφωνία ότι η ομοιοπαθητική είναι λίγο ‘άμπρα-καντάμπρα’ διαφωνούμε πάνω στα αίτια. Τα θέματα είναι πολλά και αδύνατον να αναλυθούν όπως πρέπει αλλά μου δίνεται και η ευκαιρία να διορθώσω και μια πιθανή παρεξήγηση.

    Γράφεις ότι ‘η επιτυχία του Κορρέ ΔΕ βασίζεται στις φανταστρουμφικές ικανότητες των προϊόντων του’ και συμφωνώ απόλυτα. Σε τι βασίζεται όμως δεν το κάνεις ξεκάθαρο. Φαίνεται να υπονοείς ότι αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην καλοσχεδιασμένη στρατηγική μάρκετινγκ της εν λόγω εταιρείας. Σίγουρα αυτό ήταν ένας από τους καθοριστικούς παράγοντες της επιτυχίας αλλά δεν νομίζω ότι, όσο ωραία και να συσκευάσει και όσο έξυπνα και να χειριστεί την μάρκετινγκ πτυχή του προβλήματος, θα μπορούσε κάποιος να κάνει εμπορική επιτυχία (τέτοιου μεγέθους) πουλώντας (πχ) βεντούζες. Κάποια πράγματα ‘κολλάνε’ και κάποια άλλα είναι τεφλόν.

    Και φυσικά δεν ‘κολλάνε’ διότι είμαστε αδιάβαστοι και δεν γνωρίζουμε χημεία, βιοχημεία κλπ. (Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι γνωρίζουμε ή ότι δεν πρέπει να ασχοληθούμε περισσότερο). Δεν νομίζω πως οι παρατηρήσεις μου περί χημείας είναι υλικό που είναι άγνωστο. Ακόμα και ένα παιδί γυμνασιακής εκπαίδευσης γνωρίζει ότι το νερό είναι η χημική ένωση H2O, και θα ήταν εξαιρετικά αφελές εκ μέρους μου, πιστεύω, να θεωρήσω ότι λέω κάτι άγνωστο. Όπως θα ήταν υπερβολική αφέλεια να θεωρήσω ότι γνωρίζω περισσότερη χημεία ή βιοχημεία από ένα γιατρό επειδή ασκεί την ομοιοπαθητική. Ούτε φυσικά είναι αγράμματοι ή αμόρφωτοι οι πελάτες του- μάλλον το αντίθετο θα ισχυριζόμουν.

    Τέλος, για να επιστρέψω κάπως προς το θέμα, είναι τόσο πρωτότυπο το επιχειρηματικό μοντέλο του Κορρέ; Η ιδέα του Body Shop για παράδειγμα ήρθε από ένα κατάστημα που είχε επισκεφθεί η Anita Roddick στο San Francisco το 1970 και το πρώτο Body Shop άνοιξε το 1976. Δεν ξέρω αν μου έχει ξεφύγει κάτι αλλά το μοντέλο του Κορρέ μου φαίνεται σαν μια –μικρότερων φιλοδοξιών- απομίμηση αυτού του μοντέλου επιχείρησης, με κάποιες μικρές αλλαγές (χωρίς το retail, με πολλή μεγαλύτερη έμφαση στην πολυτέλεια -άρα έξω και η ‘ακτιβιστική’ πτυχή στην στρατηγική μαρκετινγκ – και μια εξειδίκευση στα παραφαρμακευτικά σκευάσματα).

    ΥΓ. Αυτό το ‘Και καλά κάνει!’ για τον Κορρέ ειλικρινά το πιστεύω και εγώ. Δεν κάνω κριτική στο Κορρέ. Στην χειρότερη περίπτωση, όση είναι η δική του η ‘ντροπή’, τόση είναι και των πελατών του (ελλήνων, άγγλων ή γερμανών δεν αλλάζει τίποτα). Αν με στενοχωρεί κάτι είναι ότι δεν το έκανα εγώ πριν τον Κορρέ…

    Reply
  8. Αγαπητέ Giorgos,

    για να μην επαναλαμβάνουμε πράγματα και να είμαι σίγουρος ότι [αν]έλυσα κάθε ένσταση ή απορία σου, θα αποπειραθώ να σου απαντήσω με τον παλιό καλό αντιπαθητικό τρόπο του quote-responding.

    Έχουμε και λέμε λοιπόν: :)

    Αγαπητέ Kensai, νομίζω πως δεν υπάρχει καμία παρεξήγηση. Ακόμη και με μια επιπόλαια ανάγνωση γίνονται προφανείς οι επιφυλάξεις σου για τις θεραπευτικές ‘ιδιότητες’ της ομοιοπαθητικής.

    Αυτή η ιστορία με την Ομοιοπαθητική του Κορρέ πρέπει να σταματήσει. Η ίδια γκάμα των προϊόντων του πλέον έχει εξελιχθεί τόσο πολύ που αν υπάρχει κάποιο ομοιοπαθητικό προϊόν τότε αυτό αποτελεί την εξαίρεση και όχι τον κανόνα. Ομολογουμένως κι εγώ έπρεπε να μην είχα γράψει «ομοιοπαθητικά» στο κυρίως άρθρο μου, αλλά «φυσικά προϊόντα», για να μην υπάρχει συνεχώς αυτή η παρανόηση.

    Η μόνη μνεία που κάνει πλέον ο Κορρές στα προϊόντα του είναι η εξής: Τα φυσικά προϊόντα Κορρέ είναι μια ελληνική εταιρεία που έχει τις ρίζες της στο πρώτο Ομοιοπαθητικό Φαρμακείο της Αθήνας. Ιδρύθηκε το 1996 με στόχο την παραγωγή προϊόντων από βότανα.

    Όπως βλέπεις- γραμμένο με έντονα- η μόνη αναφορά που κάνει ο Κορρές στην [παρα]επιστήμη (όπως θα λέγαμε: παραψυχολογία] της Ομοιοπαθητικής είναι στο πού ξεκίνησε. Από κει και πέρα, η εξέλιξη της εταιρείας του έχει να κάνει με την παραγωγή προϊόντων που να βασίζονται όσο το δυνατόν περισσότερο σε φυσικά υλικά.

    Νομίζω πως στο πρώτο μου μήνυμα κάτι τέτοιο είναι αρκετά εμφανές και το αρχικό ερώτημα δύσκολα μπορεί να τεθεί όπως το παρουσιάζω αν δεν υπάρχει η κοινή πεποίθηση ότι όλα αυτά είναι –όπως λες και εσύ – φανταστρουμφικά πράγματα. Ο αρχικός μου προβληματισμός είναι πως την ίδια στιγμή που διατηρούμε και εκφράζουμε πολύ σοβαρές ενστάσεις τελικά φτάνουμε στο σημείο να δημιουργούμε μια εορταστική ατμόσφαιρα. Νομίζω πως είναι ενδεικτικό των χαμηλών προσδοκιών και ένα σημάδι απόγνωσης.

    Καταλαβαίνω το πνεύμα των γραφομένων σου, αλλά στην ουσία μ’αφήνεις απογοητευτικά ανικανοποίητο. Μα για ποιές χαμηλές προσδοκίες μιλάς;

    Εγώ όταν πρωτοαγόρασα προϊόντα του Κορρέ έψαχνα απλά ένα σαμπουάν, μια κρέμα που να μυρίζει ωραία για την επιδερμίδα, κι ένα aftershave. Ουχί το φάρμακο για τον καρκίνο! Όπως αγόρασα τον Κορρέ, θα μπορούσα να είχα αγοράσει κάλλιστα κάτι από Nivea ή Palmolive ή κι εγώ δεν ξέρω τι.

    Ούτε είπα «αα επιτέλους φυσικά προϊόντα» ούτε εννοείται ένιωσα πως κάνω την αγορά του αιώνα… :)

    Να το θέσω λίγο διαφορετικά. Γράφεις ότι ένοιωσες ‘πολύ όμορφα ως Έλληνας που είδα στο κατάστημά του στην posh King’s Road στο Λονδίνο να πουλά… Κρόκο Κοζάνης’. Πιστεύεις ότι θα σου είχαν δημιουργηθεί τα ίδια αισθήματα εθνικής περηφάνιας αν είχες επισκεφθεί και την Bond St. και είχες συναντήσει ένα υπερ-γκλάμουρ υποκατάστημα του Καματερού; (εννοείται το νερό να πωλείται σε ντιζάιν συσκευασία υψηλής και ‘ποιοτικής’ αισθητικής) ή αν συναντούσες ένα κυριλέ κατάστημα εκκλησιαστικών ειδών (ορθόδοξων αξεσουάρ: καντηλάκια, καρβουνάκια, λιβάνι κλπ);

    Απαντάω στα πρώτα 2 απ’τα σενάρια «εθνικής περηφάνειας» που προτάσσεις, μιας που τα υπόλοιπα αποτελούν περιπτώσεις ad absurdum. Αν υπήρχε κάποιο άλλο ελληνικό όνομα που είχε φτιάξει μια βιώσιμη οικονομική επιχείρηση (glamour κατάστημα στη Bond Street) ιδιαίτερα σε εντελώς low-tech προϊόντα όπως νερό ή… εκκλησιαστικά ήδη τότε ΝΑΙ θα μου κινούσε κι αυτό την περιέργεια.

    Case studies πάνω στο θέμα ήδη υπάρχουν, λέγε το νερό Evian αν θες που πωλείται απ’την Καλιφόρνια (το είδα με τα μάτια μου!) μέχρι την Ωκεανία. Τώρα αν είναι λογικό ή έξυπνο ν’αγοράζει κάποιος νερό απ’τη λίμνη της Γενεύης και να το πουλά στη γειτονική ήπειρο χωρίς να θεραπεύει την ψωρίαση, την αλτσχάιμερ, και την ακμή… είναι άλλο ζήτημα. Το θέμα είναι ότι το καλό branding μπορεί να κάνει τη διαφορά, έστω κι αν στο τέλος πουλάς το ίδιο προϊόν με τους ανταγωνιστές σου. Έτσι κι ο Κορρές. :)

    Γράφεις ότι ‘η επιτυχία του Κορρέ ΔΕ βασίζεται στις φανταστρουμφικές ικανότητες των προϊόντων του’ και συμφωνώ απόλυτα. Σε τι βασίζεται όμως δεν το κάνεις ξεκάθαρο.

    Αγαπητέ μου Γιώργο. Το ΕΚΑΝΑ ξεκάθαρο. Αλλά μάλλον ήσουν αφηρημένος. Ξαναγράφω-παραθέτω λοιπόν: Ότι ο Κορρές (1) χρησιμοποιεί στο ελάχιστο συνθετικές ουσίες και (2) εκμεταλλεύεται την ελληνική φύση στα προϊόντα του.

    Θες πιο ξεκάθαρα; Οι βασικές αρχές του Κορρέ- όπως διατυμπανίζει σ’όλα του τα είδη- είναι ουσιαστικά τέσσερις (αυτά τα δηλώνει ο ίδιος [σε bold], εγώ τα σχολιάζω από κάτω):

    -Επιλογή δραστικών συστατικών φυσικής προέλευσης και υψηλής ποιότητας.
    Αυτό νομίζω είναι το σημείο που κάνει τους tree huggers να γουστάρουν. Είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε πως ο Κορρές έχει αντικαταστήσει πλήρως στα προϊόντα του τα πετροχημικά παράγωγα, παραφίνη, βαζελίνη, και άλλα συνθετικά έλαια αντικαθιστώντας τα με φυσικά αντίστοιχα, ακόμα κι αν έχουν πιο μεγάλο κόστος. Για διαλύτη δεν χρησιμοποιεί προπυλενογλυκόλη, κάτι που χρησιμοποιεί μεγάλο ποσοστό της industry, αλλά φυτικούς διαλύτες. Οι σιλικόνες επίσης έχουν αντικατασταθεί από φυτικές ενώσεις. Οι αιθανολαμίνες για τη ρύθμιση του ιξώδους και του pH το ίδιο, προτιμά τη L-αργινίνη. Τέλος φροντίζει να βάζει τα [φυτικά] εκχυλίσματα που χρησιμοποιεί σε αρκετά συγκεντρωμένες ποσότητες, φροντίζοντας να προμηθεύεται τις πρώτες του ύλες από πηγές που γνωρίζει την ποιότητά τους.

    -Αποφυγή διατύπωσης υπερβολικών υποσχέσεων.
    Ω ναι! Το λέει. Προσωπικά ποτέ δεν είδα σε προϊόν του Κορρέ να διαφημίζεται πως ναι «αυτό θα σας σώσει απ’την παθολογική κατάσταση Α», κάτι που μπορεί να μην κάνει αποτελεσματικά καλά καλά η παραδοσιακή [αλλοπαθητική] ιατρική.

    -Επιστημονική και αισθητική αρτιότητα.
    Και σ’αυτό δε νομίζω να υπάρχει ένσταση. Οι ουσίες που βάζει χρησιμοποιούνται παραδοσιακά-εμπειρικά από αιώνες. πχ η Καλέντουλα έχει την ένδειξη στους ερεθισμούς. Μπορεί να μην είναι το ίδιο αποτελεσματική με κάποιο φαρμακευτικό προϊόν, αλλά τουλάχιστον δε σου δίνει ψεύτικες προσδοκίες, είναι μονάχα ένα βοήθημα. Στην αισθητική αρτιότητα δίνει κυριολεκτικά ρέστα.

    -Προσιτή τιμη για δυνατότητα καθημερινής χρήσης.
    Ο Κορρές είναι εντελώς σε επίπεδα mainstream brands. Μπορεί μια κρεμούλα της Estée Lauder να είναι σαφώς πιο αποτελεσματική, αλλά με τα λεφτά της παίρνεις 10 Κορρέδες.

    Δεν ξέρω αν μου έχει ξεφύγει κάτι αλλά το μοντέλο του Κορρέ μου φαίνεται σαν μια –μικρότερων φιλοδοξιών- απομίμηση αυτού του μοντέλου επιχείρησης, με κάποιες μικρές αλλαγές (χωρίς το retail, με πολλή μεγαλύτερη έμφαση στην πολυτέλεια -άρα έξω και η ‘ακτιβιστική’ πτυχή στην στρατηγική μαρκετινγκ – και μια εξειδίκευση στα παραφαρμακευτικά σκευάσματα).

    Δε σου ξεφεύγει τίποτα τελικά! :p
    Γιατί δεν το κάνουν κι άλλες ελληνικές επιχειρήσεις λοιπόν; Άσε τις δυνάμεις της αγοράς να κρίνουν αν θεωρείται μια ιδέα εντελώς άχρηστη ή όχι.

    Αν και είναι λίγο διαφορετική η Φιλοσοφία του Κορρέ απ’το Body Shop ή άλλες αλυσίδες που κατά καιρούς έχω δει (πχ Bottega Verde στην Ιταλία). Ο Κορρές φροντίζει να προάγει την ελληνικότητα και φυσικότητα των προϊόντων του. Τα άλλα brands είναι ανώνυμα και διεθνικά. Ο Κορρές κάνει το παραπάνω ένα σημαντικό σημείο του επιτυχημένου marketing του.

    Reply
  9. 36 εκατ. ευρώ οι πωλήσεις της Κορρές
    Στα 3,2 εκατ. ευρώ διαμορφώθηκαν τα καθαρά κέρδη μετά τους φόρους της ΚΟΡΡΕΣ το 2007, παρουσιάζοντας αύξηση 13,5% σε σχέση με τα αποτελέσματα του 2006.

    Περισσότερα εδώ.

    Reply
  10. “Ουκ εν τω πολλώ το ευ”
    Στην περίπτωση του ΚΟΡΡΕ, έχουμε την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα…πέρα από άλλες αναλύσεις…ετσι απλά…

    Reply
  11. Πρόσφατα ανακάλυψα τα επιβλαβή ή ύποπτα συστατικά των καλυντικών και προϊόντων καθημερινής περιποίησης. Δυστυχώς δεν έχω εντοπίσει ακόμη, ούτε μία εταιρεία που να κατασκευάζει μόνον αθώα προϊόντα. Στα συστατικά του αντικουνουπικό Κορρέ που έχω, αναγράφεται μεθυλοπαραμπίνη (υψηλό νευροτοξικό). Αφιερώνω πολύ χρόνο στην έρευνα μου, όχι τόσο για μένα αλλά για να προστατεύσω τα παιδιά μου. Εαν κάποιος έχει ασχοληθεί, και γνωρίζει ακίνδυνα προιόντα, με ενδιαφέρει η άποψη του.

    Reply
  12. SophiaG,

    ποιό απ’τα αντικουνουπικά του Κορρέ έχεις; Στα τρέχοντα προϊόντα του δεν είδα κάποιο τέτοιο συστατικό (εδώ κι εδώ).

    Πάντως και κάποιες φυτικές ουσίες στην Φύση δύναται να είναι νευτοτοξικές σε μεγάλες ποσότητες ή συγκεντρώσεις. Αυτό από μόνο του δεν πρέπει να σε κάνει ν’ανησυχείς.

    Αλλά τι είναι η «μεθυλοπαραμπίνη» anyway? :?

    Reply
  13. Geia sas kai apo mena!!!

    oson afora ta proionta toy korre ta xrhsimopoiv edw kai 6 mhnes peripou kai eilikrina eimai poli eyxaristhmenh.. sthn arxh ta antimetwpisa me kapoia distaktikothta alla twra pleon exw ginei fun. paliotera epairna akriva kallitntika typou christian Dior de lew oti den htan kala.. pros theou tha htan psemmata alla edw kai 6 mhnes pou xrhsimopoiw korre exw ta idia apotelesmata sto derma moy pou eixa kai me tis poli akrives markes.. allwste exoun kai apisteyth murwdia…sigoura den einai 100% fysika ayto de ginetai alla toulaxiston megalo pososto twn systatikwn tous vasizetai se fysika proionta…kai ayto gia mena leei polla!

    Reply
  14. Παιδιά, υπάρχουν πάμπολλα φυσικά προϊόντα που είναι τοξικά, αυτό δεν μπορεί να είναι κριτήριο καταλληλότητας ενός προϊόντος, ο,τιδήποτε κι αν είναι αυτό. Μάλιστα αν ισχύει αυτό που γράφει η SophiaG, πρόκειται για κάτι πολύ επικίνδυνο.

    Το βασικό πρόβλημα γενικά είναι ότι υπάρχουν τόσα πολλά -και τα περισσότερα άχρηστα στην πραγματικότητα -προϊόντα, που εκτός των προφανών (οικολογική καταστροφή, χειροτέρευση ποιότητας ζωής από θέματα διανομής, υπερκατανάλωση, περιττή διάχυση πληροφορίας, ανάγκη σπατάλης χρόνου για ατομικό έλεγχο του καθετί) δεν είναι δυνατόν να ελεγχθούν αποτελεσματικά ή “αντικειμενικά”, με πολύ άσχημες συνέπειες. Και σε αυτό βέβαια παίζει σημαντικό ρόλο και ο καταναλωτικός πολιτισμός του “καλού περιτυλίγματος” ως μέσο για ικανοποίηση και προσωπική ευχαρίστηση σε ένα σύστημα που απομονώνει συναισθηματικά ολοένα και περισσότερο τους ανθρώπους.

    Reply
  15. ikonikos, μα τι λες;

    Γιατί ανακυκλώνεις την αβάσιμη λάσπη που πέταξε η SophiaG; Είπαμε η παραπάνω ουσία δεν υπάρχει στα αντικουνουπικά του Κορρέ, τουλάχιστον όχι σ’αυτά που κυκλοφορούν τώρα.

    Όσο για τον «καταναλωτικό πολιτισμό» βρίσκω τις παρατηρήσεις σου σωστές. Αλλά δε μπορείς να καταδικάσεις τον τρόπο που βιώνει ο καθένας τον καταναλωτισμό του. Εγώ γουστάρω να πείθομαι απ’τα προϊόντα/υπηρεσίες που καταναλώνω.

    Απ’τη διαφήμιση που θα δω, μέσω της υποδοχής ή των παρελκόμενων που θα μου προσφέρουν, μέχρι το πως θα μου το πλασάρουν (περιτύλιγμα) και τι υποστήριξη θα έχω μετά. Όλα παίζουν ρόλο στην ψυχολογία της κατανάλωσης. Καταναλώνουμε γιατί μας αρέσει και μπορούμε, όχι γιατί πρέπει.

    Τώρα να κατηγορούμε την επιτυχία του Κορρέ για τα προβλήματα που βάζεις στην παρένθεση (ε όχι και οικολογική καταστροφή ο άνθρωπος, που το βασίζεις;) είναι τουλάχιστον άδικο και κουτό.

    Reply
  16. τελευταία ψάχνω να βρώ την κρέμα aesculus στα φαρμακεία και δεν την βρίσκω. Μήπως γνωρίζετε πότε θα προμηθεύσετε τα φαρμακεία με την προαναφερόμενη κρέμα ?

    Reply
  17. Προσωπικά δεν πιστεύω στα ομοιοπαθητικά προϊόντα. Κι όμως η εταζέρα μου στο μπάνιο είναι γεμάτη από προϊόντα του Κορρέ

    Τα καλλυντικά του Κορρέ δεν είναι ομοιοπαθητικά είναι απλά βασισμένα σε ελληνική πατέντα και τίποτα παραπάνω. Δημιουργείς σύγχυση και η σύγχυση πάει και στο ποστ της Ψιλικατζούς. Οπως σωστά αναφέρεις ο Κορρές πήρε το παλιό ομοιοπαθητικό φαρμακείο του Τζιβανίδη και δημιούργησε την επιτυχημένη επιχείρηση και απλά και στο δικό του φαρμακείο εκτελεί και ομοιοπαθητικές συνταγές. Ασχετο όμως αυτό με τα καλλυντικά.

    Reply
  18. tyxaia epesa sto link ayto….ena tha thela na pw…poiothta…liga synthritika kai korres?…kamia sxesh filoi mou kaloi…apla psakste na mathete ti shmainei synthritiko Germal,to jaguar…kai na htan mono ayta :)(ta opoia ennoeitai pws den tha ta vreite sta ingredients kanenos proiontos!!!)apla psakste na deite ti shmainoun aytes oi yles sto diadyktio ;)

    Reply
  19. Προσωπικά δεν πιστεύω στα ομοιοπαθητικά προϊόντα

    αν και καθυστερημένα θα ήταν ενδιαφέρον ένα άρθρο απο τον Kensai για την ομοιοπαθητική….

    Reply
  20. Μένω έκπληκτη διαβάζοντας το σχετικό άρθρο και τα σχόλια.
    Είναι δυνατόν να θεωρείτε τα προιόντα του Κορρέ φυσικά και αγνά ενώ περιέχουν απίστευτη ποικιλία καρκινογενών ουσιών?
    Αν αναζητήσετε στην official ιστοσελίδα του Κορρέ τα ingredients πέρα από το μέλι, το τριαντάφυλλο και το ρόδι θα εμφανιστούν τα εξής συστατικά:
    c12-20 Acid PEG-8 Ester,
    c12-15 Alkyl Benzoate
    Peg-20 Methyl Glucose Sespuistearate
    Acrylates/C10-30 Aluminium
    Carbomer
    και πολλά άλλα που θεωρούνται άκρως επιβλαβή για τον οργανισμό.
    Προτείνω να ψάξετε τα συστατικά αυτά στο http://www.biodizionario.it
    Λυπάμαι που είναι τόσο εύκολο να πέσει κανείς θύμα της διαφημιστικής προπαγάνδας που προωθεί τον επιχειρηματία και πολύ περισσότερο που θεοποιούν μερικοί την ελληνική επιχειρηματικότητα χωρίς να ξέρουν πραγματικά πώς επετεύχθη και τί προιόντα τελικά παράγει.

    Reply
  21. Σχεδόν τίποτα που παράγεται σε βιομηχανικές ποσότητες δε μπορεί να είναι εντελώς “φυσικό”. Αυτό είναι θέμα διατήρησης του προϊόντος στο ράφι, είτε μιλάμε για τρόφιμο είτε για κρέμα και απορρυπαντικό. Η απουσία των παραπάνω “συντηρητικών” θα σήμαινε δηλητηριάσεις (στα τρόφιμα) και καλλυντικά που λήγουν ή στεγνώνουν σ’ένα απίστευτα μικρό διάστημα.

    Ο Κορρές βασίζεται στο μεγαλύτερο ποσοστό σε φυσικά προϊόντα, φυσικά όμως δεν φτιάχνει και κρέμες της γιαγιάς. Είμαστε ρεαλιστές.

    Reply
  22. Ρε μάγκες, το θέμα δεν είναι αν είναι φυτικά η όχι. Το θέμα είναι ότι ο τύπος φέρνει χρήμα στην Ελλάδα. Δεν πάει να πουλάει αέρα κοπανιστό; Αφού το καταφέρνει και τον εξάγει αυτό φτάνει.

    Reply
  23. O Μπακάλης λίγο πιο πάνω το έθεσε πολύ σωστά. Το να ψάχνει κανείς να βρει ΕΝΤΕΛΩΣ φυσικά προϊόντα είναι σε κάποιες περιπτώσεις ουτοπικό. Δεν είναι τόσο απλοϊκά τα πράγματα όπως σκέφτονται κάποιοι τα “μαντζούνια” των γιαγιάδων που ανακάτευαν κάτι περίεργα βότανα, έπινες το ρόφημα και σου πέρναγε ο πονόκοιλος για παράδειγμα. Όταν μιλάμε για καλλυντικά, δηλ. κρέμες, πούδρες, αφρόλουτρα κλπ. είναι προφανές ότι οι πρώτες ύλες υφίστανται κάποια στοιχειώδη επεξεργασία για να έρθουν τελικά στα χέρια μας στην επιθυμητή και χρηστική μορφή.
    Προσωπικά έχω έρθει σε επαφή με προϊόντα ΚΟΡΡΕ τον τελευταίο χρόνο και με έχουν αφήσει πολύ ικανοποιημένη. Θεωρώ ότι ΕΙΝΑΙ αρκούντως ποιοτικά (και στην τελική τι απαιτήσεις να έχει κανείς π.χ. από ένα αφρόλουτρο, πέραν του να κάνει αφρό, να καθαρίζει, να μυρίζει ωραία, να μην ξεραίνει την επιδερμίδα και τέλος να μην κοστίζει για αυτά τα προφανή μια περιουσία?), η σχέση ποιότητας (ή αν θέλετε πείτε το ικανοποίηση από τη χρήση)- τιμής είναι πολύ καλή, ΟΝΤΩΣ τα πετροχημικά προϊόντα είναι πολύ περιορισμένα και σε τελική ανάλυση προτιμώ να αγοράζω προϊόντα μιας ελληνικής εταιρείας παρά της οποιασδήποτε πολυεθνικής είτε αυτή είναι η Body Shop είτε η Vichy κ.ο.κ. Επίσης (άλλο ένα παράδειγμα) προτιμώ να χρησιμοποιώ τις μάσκαρες του ΚΟΡΡΕ και να έχω απλά τονισμένες βλεφαρίδες που όμως δεν φεύγουν μαζί με τη μάσκαρα κατά το ξεβάψιμο παρά να αγοράσω τη μάσκαρα της τάδε εταιρείας που θα μου δώσει εξωπραγματικές βλεφαρίδες και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα χρήσης θα χρειάζομαι βλεφαροπλαστική… Θα έφερνα κι άλλα παραδείγματα αλλά δε με πληρώνει ο ΚΟΡΡΕΣ για να κάνω προώθηση οπότε αρκούμαι σε αυτά προς το παρόν…:)

    Reply
  24. Υπάρχουν/Υπηρχαν εταιρίες πριν και μετά το Κορρέ που βγάζουν “αγνα ελληνικά προιόντα”. Ο Κορρές θα ήταν μια άγνωστη μικρή εταιρία αν δεν είχε προσέξει το branding της εταιρίας του. Μόνο αυτό. Το design της εταιρίας.

    Reply

Leave a Comment