Νομικα, οικονομικα, φιλοσοφια, επιστημες
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο μπαμπάς Λεμόνης. Ο μπαμπάς Λεμόνης είχε ένα παιδάκι, τον Λεμονάκη. Ο μπαμπάς Λεμόνης αγαπούσε πολύ τον Λεμονάκη του, τον πήγαινε στις κούνιες, του έδινε μακαρονάκια να φάη, του έλουζε τα μαλλιά και τον σήκωνε ψηλά ψηλά ψηλά. Ο Λεμονάκης τότε γελούσε.
Αφιερωμένο στον Κωνσταντίνο!
Όλοι μεγαλώσαμε βλέποντας Στρουμφάκια [και τώρα μεγαλώνει έτσι και ο Γιάννάκης!]. Μαζεύαμε τα αυτοκόλλητα, τραγουδούσαμε τα τραγούδια, ερωτευθήκαμε την Στρουμφίτα. Πού να ξέραμε τότε ότι, άθελά μας, υποβαλλόμασταν σε πανούργα πλύση εγκεφάλου…
Η όλη στρουμφοϊστορία δεν είναι παρά μια άσκηση πολιτικής φιλοσοφίας, καλύτερα μια κοινοτιστική παραβολή.
Καταπώς φαίνεται, πριν πεθάνη πριν οι οπαδοί του γίνουν λιγώτεροι και από τους ψηφοφόρους του ΛΑΟΣ, ο Ζωροάστρης ήταν πολύ κουλ θεός. Έτσι λέει ο Βολταίρος τουλάχιστον:
il s’éleva une grande dispute sur une loi de Zoroastre, qui défendait de manger du griffon.
Μετά την συγκλονιστική επιτυχία του Οδηγού Μεταγραφής Γερμανικών Τοπωνυμίων και μετά από ασφυκτική πίεση του τμήματος της ελληνόφωνης ανθρωπότητας που διαβάζει συνΙστολόγιο, σήμερα, έμπλεως συγκινήσεως και υπερηφανείας, συνεχίζω το έργο μου με τον Οδηγό Μεταγραφής Ολλανδικών Τοπωνυμίων.
Καταρχάς, λίγη γεωγραφία. Η χώρα-όπου-εορτάζεται-σαν-εθνική-εορτή-το-γενέθλιον-της-μακαρίας-βασιλίσσης-Βεατρίκης διαιρείται διοικητικώς σε 12 επαρχίες που φέρουν τα κεχαριτωμένα ονόματα Δρένθη, Φλεφολανδία, Φρησλανδία, Ελδερλανδία, Χρονιγγία, Λιμβούρχον, Νωρδοβραβάντη, Νωρδολλανδία, Οφερεισσελία, Ουτρεχτία, Ζειλανδία και Ζυιδολλανδία.
αλεξίβρεφος/αλεξινήπιος: επίθετο που χαρακτηρίζει αυτόν που δεν εχθρεύεται απαραιτήτως τα βρεφη ούτε επιθυμεί τον τηγανισμό τους, αλλά εν πάση περιπτώσει λαμβάνει σοβαρά προληπτικά μέτρα προστασίας, ώστε να απομακρύνη τους ανεπιθύμητους επισκέπτες, π.χ. αλεξίβρεφο πεζοδρόμιο ή αλεξινήπιο εστιατόριο. Ή αλεξίβρεφη κοινωνία. όπιτα: Είδος πρωινού, που συνίσταται σε μία πίτα, χωρίς να ενδιαφέρη τόσο το πρώτο συνθετικό … Read more Καινούργιες λέξεις VII
Εδώ και χρόνια με βασανίζει το περιβόητο ζήτημα της μεταγραφής των γερμανικών τοπωνυμίων. Ξυπνάω τις νύχτες ουρλιάζοντας, καίω αφηρημένος την κοτόσουπα, χάνω τις προσθεσμίες αναίρεσης, μια φορά στον στρατό μάλιστα είχα καθυστερήσει και στην πρωινή αναφορά.
Πώς θα τιθασευθούν όλοι αυτοί οι μυστηριώδεις βαρβαρικοί φθόγγοι, τα παράξενα ούμλαουτ, τα επίφοβα ö και τα ß; Θα ακολουθήσουμε τάχα την αρχή της αντιστρεψιμότητας ή θα φανούμε πιο χαλαροί [και καλλιτεχνικοί ενδεχομένως] υιοθετώντας κάποια απλογραφική μέθοδο; Θα σεβαστούμε την ιστορική παράδοση και την καθιερωμένη απόδοση ή θα προκαλέσουμε προτείνοντας νέες, εξωτικές μεταγραφές; [Και γιατί να μεταγράψουμε ούμπερχάουπτ;]
Όλα αυτά τα δύσκολα και δυσκοίλια ερωτήματα επιτέλους απαντώνται. Καμία απορία πλέον, καμία δυσκολία, καμία ασάφεια. Σήμερα παρουσιάζω και προσφέρω στην ελληνόφωνη ανθρωπότητα τον απόλυτο Οδηγό Μεταγραφής Γερμανικών Τοπωνυμίων (ΟΜΓΤ).
Τον τελευταίο καιρό έχω γυρίσει στις “λογικές” μου μελέτες, παρέα με έναν καλό φίλο, με παρόμοια ενδιαφέροντα. Είναι πράγματι δύσκολο να βρεις φίλους με τους οποίους να μπορείς να συζητήσεις περί της τυπικής λογικής (formal Logic), καθώς, πολλοί είτε αγνοούν παντελώς τον γοητευτικό αυτόν γνωστικό κλάδο, είτε τον θεωρούν παράρτημα των μαθηματικών, είτε τον κρίνουν άχρηστo για γόνιμες αναλύσεις. Άλλοι πάλι, απλώς τον βαριούνται…
Η τυπική λογική όμως, πέρα από την ιδιαίτερη χρησιμότητά της σε κάθε επιστήμη που ασχολείται με την γλώσσα και την επιχειρηματολογία, έχει γενικότερα ενδιαφέρον και πλάκα! Έτσι, το παρόν post αφορά την “χιουμοριστική”, διδακτική πλευρά της και φιλοδοξεί να δείξει, με αναφορά σε αυτή την πλευρά, κάτι ακόμη: Ότι, υπό συνθήκες, η τυπική λογική, μπορεί να επιστρατευθεί για αξιέπαινους σκοπούς. Προς επίρρωση αυτού του ισχυρισμού, ιδού το παράδειγμά μου:
Λέγεται ότι αγαπημένο μότο του διάσημου μεγαλοβαρώνου κοκαΐνης Πάμπλο Εσκομπάρ, υπήρξε στην διάρκεια της καριέρας του, η φράση «Plata o plomo!»
Read moreΗ λογική του Πάμπλο (ή πώς να αποφύγετε έναν “παράλογο” θάνατο)