Καταπώς φαίνεται, πριν πεθάνη πριν οι οπαδοί του γίνουν λιγώτεροι και από τους ψηφοφόρους του ΛΑΟΣ, ο Ζωροάστρης ήταν πολύ κουλ θεός. Έτσι λέει ο Βολταίρος τουλάχιστον:
il s’éleva une grande dispute sur une loi de Zoroastre, qui défendait de manger du griffon.
Άλλοι θεοί απαγορεύουν το χοιρινό. Άλλοι το οινόπνευμα. Άλλοι το βοδινό. Άλλοι το φουαγκρά. Ο σεβαστός Ζωροάστρης απαγόρευσε στους πιστούς του μόνο την γρυποφαγία.
Τω καιρώ εκείνω, η μεθοδολογία του δικαίου δεν ήταν ακόμη ανεπτυγμένη. Η παντελής έλλειψη σύνδεσης κανόνα και πραγματικότητας, η ανύπαρκτη πραγματολογική αναφορά του κανόνα, θεωρήθηκε ότι υποσκάπτει την ισχύ του:
Comment défendre le griffon, disaient les uns, si cet animal n’existe pas? Il faut bien qu’il existe, disaient les autres, puisque Zoroastre ne veut pas qu’on en mange.
Μένω στην δεύτερη πλούσια και βαθειά σκέψη: αν ο κανόνας προϋποθέτει οντικώς γρύπες, γρύπες υπάρχουν. Γενηθήτωσαν γρύπες εκ του κανονιστικού Λόγου. Ο κανόνας δεν ρυθμίζει απλώς την πραγματικότητα, την δημιουργεί. Η δημιουργική δύναμη του κανονιστικού.
Και εδώ τέμνει την απορία ο σοφός Ζαδίγης:
Zadig voulut les accorder, en leur disant, S’il y a des griffons, n’en mangeons point; s’il n’y en a point, nous en mangerons encore moins; et par là nous obéirons tous à Zoroastre.
Ε άμα πια!
Μου θύμισε το εξής παράδοξο: η πρόταση “οι γρύπες έχουν πέντε πόδια” είναι αληθής ή ψευδής;
Δεν μπορεί να είναι αληθής γιατί οι γρύπες εξ ορισμού έχουν 4 πόδια αλλά ουτε ψευδής (δηλαδή να είναι αληθής η άρνηση της, δηλαδή να πούμε οι γρύπες δεν έχουν πέντε πόδια) γιατί πολυ απλά δεν υπάρχουν γρύπες.
το ότι διαβάζεις Zadig στα γαλλικά είναι από μόνο του είδηση (αν και μερικοί τον διάβαζαν στο γυμνάσιο, στο Σορβον εν)
ΓιάννηΧ, ωραίο παράδειγμα. Ακόμη λιγώτερο οι τιμές αλήθεια/ψεύδος δεν έχουν νόημα στο κανονιστικό επίπεδο. Το ότι δεν έχουν νόημα όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχουν και πλάκα :-).
Ειρήνη γαλλομαθεστάτη, ποιος σου είπε ότι τον διαβάζω στα γαλλικά; :-Ρ
Γιατί “Σορβόν” και όχι “Σορμπόν”?
Καλά, θα τον μαγείρευες με μακαρόνια;;!
Quelle faiblesse!:-)
Η γαλλομάθεια μας μάρανε! Εδώ ο λαός πεινάει!
Ε καλά δε θα χορτάσει με το να μη μάθω εγώ γαλλικά.
Πεινάει ο λαός; Ας φάει γρύπα.
Γρύπα να φάει. Γιατί το παντεσπάνι τελείωσε! Τι άλλο θα διαβάσουμε εδώ στους νεοφιλελεύθερους!
Οι Αθανάσιος, SG, Lectoratius και kt δειπνούν μαζί σε ένα εστιατόριο. Ο Αθανάσιος, κρατώντας μαχαίρι και πηρούνι στα χέρια του, τα εναποθέτει κάποια στιγμή εμφανώς χορτασμένος, στο εντελώς άδειο πιάτο του. Την ίδια ακριβώς στιγμή, μπουκάρει στο εστιατόριο η αρμόδια για την τήρηση του ζωροαστρικού νόμου υπηρεσία και τα όργανά της συλλαμβάνουν τον καλό μας φίλο.
Μετά από σκληρά βασανιστήρια, ο Αθανάσιος (που δεν είναι δα και τόσο σκληρό καρύδι, ωστε ν’ αντέξει τέτοιες ανακρίσεις, μολονότι βεβαίως έχει κάνει στρατό στα κομμάντα…) ομολογεί στους ανακριτές του, ότι όταν συνελήφθη έτρωγε γρυπάκι γάλακτος. Ήταν δε, τόσο νόστιμο, μικρό και τρυφερό αυτό το γρυπάκι, που –ομολογεί!- έφαγε μέχρι και τα κοκκαλάκια του. Οι υπόλοιποι συνδαιτυμόνες αντιδρούν σπασμωδικώς στην σύλληψη και προφυλάκιση του Αθανασίου…
O μεν SG, καλούμενος ως συγκατηγορούμενος και μετά από ισχυρές πιέσεις και βασανιστήρια, αναγκάζεται να συνομολογήσει την επιλογή εδέσματος την οποία έκανε με τον φίλο του. Βλέπετε, μια νεοπροστεθείσα διάταξη απαλάσσει τον συγκατηγορούμενο από την ποινή, εφόσον αποκαλύψει την αλήθεια ως μάρτυς. Και ο SG δρα εξ επαγγέλματος ορθολογικώς.
Ο kt από την αλλη, δίνει τον φίλο μας «στεγνά». Αφενός είναι υπέρμαχος της χορτοφαγίας και της εγκράτειας γενικώς, αφετέρου παραμένει άσπονδος φίλος του Αθανασίου από χρόνια. Μάλιστα, όχι μόνο τον «δίνει» εγγράφως και μετα χαράς, αλλά και πιάνει έναν δεσμοφύλακα και του βάζει λίγα χρήματα στην τσέπη, προκειμένου να χώσει τον Αθανάσιο στο πιο βαθύ μπουντρούμι και να του ρίχνει και καμιά ξυλιά που και που –και με μέτρο πάντα!- κατά την διαμονή του στην φυλακή. Ιδίως συστήνει στον δεσμοφύλακα να δέρνει τον Αθανάσιο, κάθε φορά που ο τελευταίος θα πάει να βγάζει φιλελεύθερα μανιφέστα στους συγκρατουμένους του, χωρίς αυτοί να θέλουν να τον ακούσουν…
O Lectoratius, πάλι, μοιάζει βαθιά προβληματισμένος. Συμμερίζεται μεν, σε κάποιον βαθμό την ευθυμία του kt, καθώς ο εκτός φυλακής Αθανάσιος με το πολύ μπλα-μπλά του, του την είχε δώσει κι εκείνου στα νεύρα τον τελευταίο καιρό (κι ας μην το ομολογούσε…). Συμφωνεί ακόμη, έστω και με βαριά καρδιά, ως προς την ανάγκη ενός -μετρίας έντασης- ξυλοφορτώματος, προκειμένου ο Αθανάσιος να «στρώσει»: Όλα τα άλλα έχουν δοκιμαστεί και δεν πέτυχαν…
Παράλληλα, όμως, o Λεκτοράτιος ανησυχεί έντονα: Καταρχάς είναι κατα βάθος φιλάνθρωπος και δεν του αρέσει η κυνικότητα του kt. Έπειτα, μέσα στον συναισθηματισμό και την γνήσια φιλευσπλαχνία του, παραμένει πιο ορθολογικός τόσο από τον SG όσο και από τον πλέοντα σε πελάγη ευτυχίας kt. Και διερωτάται: Μήπως άραγε ο Αθανάσιος στην φυλακή θα έχει πια άπλετο χρόνο να αρθρογραφεί στην Αναμόρφωση; Βρε λες να του δώσουνε και κανα λάπτοπ, στο πλαίσιο της φιλελευθεροποίησης των φυλακών, και πλέον η ακάματη αναγνωστοπούλεια αρθρογραφία «σταματημό» δεν έχει; Τί θα γενούμε σε μια τέτοια περίπτωση; Μήπως τσάμπα, πρόωρα και αφελώς σκέφτεται ο kt ότι «επιτέλους τον κλείσανε μέσα αυτόν τον πολυλογά και πολυγραφιά, όπως ακριβώς του άξιζε;»
Εκφράζοντας τις παραπάνω επιφυλάξεις του στον kt, και αφού ανώνυμο αίτημα του τελευταίου να επιβληθεί στον Αθανάσιο η εσχάτη των ποινών απορρίπτεται από το αρμόδιο Υπουργείο ως ad hoc και κακόβουλο, οι Lectoratius και kt αποφασίζουν να αναλάβουν απο κοινού την υπεράσπιση του Αθανασίου, ενώνοντας τις φτωχές νομικές τους δυνάμεις. Στο μεταξύ ζητούν από τον φίλο τους, να αφήσει κατα μέρος τις ιδεολογικές μπαρούφες του και να μην υποβάλει κανένα αίτημα ή υπόμνημα ο ίδιος, μπας και μπορέσουν εκείνοι να τον ξελασπώσουν, με επιχειρήματα νομικά και βάσιμα.
Υπόσχομαι να εκθέσω μερικά από αυτά, που μπόρεσα να ξετρυπώσω χάρη στη δημοσιογραφική μου εμπειρία και την πρόθυμη συνεργασία έγκυρων πηγών στο εγγύς μέλλον…
(συνεχίζεται)
οπως εξηγουσα σε κοσμο αυτες τις μερες, στο διλημμα του φυλακισμενου ειναι ηλιθιο να μην καταδωσεις τον αλλο κρατουμενο, αλλα δεν σημαινει οτι πρεπει και να το κανεις :)
Όχι να μη συνεχιστεί. Ήταν μαλακία.
Δίκιο έχεις σκατόψυχε. Μαλακία ήταν. Δεν συνεχίζεται λοιπόν.
υγ. Τελικά, ακόμη και οι σκατόψυχοι σε αυτό τον κόσμο, λένε καμιά φορά σωστά πράγματα…
Πίκο Απίκο κι εσύ νεοφιλελεύθερος;