Νομικά

Στην σύζητηση για το γάμο ομοφύλων επικεντρωνόμαστε συχνά στο αν ο Αστικός Κώδικας προβλέπει την διαφορά φύλων ως προϋπόθεση του γάμου (που δεν την προβλέπει), τι σημαίνει αυτό, πώς εξηγείται, πώς αξιοποιείται ερμηνευτικά. Συμπληρωματικά, ανατρέχουμε και στην ΕΣΔΑ, η οποία προβλέπει δικαίωμα συνάψεως γάμου μόνο για τον άνδρα και την γυναίκα στο άρ. 12, και ο καθένας βγάζει όποια συμπεράσματα θέλει από αυτό.

Υπάρχει όμως και ένα ακόμη άρθρο στην νομοθεσία μας, που ομιλεί εμμέσως πλην σαφώς για το θέμα αυτό. Η εν λόγω διάταξη είναι το άρ. 341 ΠΚ περί απατηλής επίτευξης συνουσίας.

Read moreΜικρό περί γάμου ομοφύλων ΙΙ

Το Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών, εισαχθέν με το άρ. 53 Ν. 4021/2011, έχει προκαλέσει, δικαίως σε μεγάλο βαθμό, κοινωνική αναστάτωση. Και νομική κιόλας. Παραθέτω πρώτα μερικές εξωνομικές σκέψεις μου σχετικά:

Οι φόροι στα ακίνητα, ως φόροι επί κεφαλαίου, αποτελούσαν πάντα αίτημα της Αριστεράς, είτε συμφωνεί κανείς με το αίτημα αυτό είτε διαφωνεί (και υπάρχουν καλοί λόγοι διαφωνίας). Για δεύτερη φορά όμως (η πρώτη ήταν το δημοψήφισμα) η Αριστερά παθαίνει ό,τι ευχόταν, και φυσικά η αντίδρασή της είναι η αναμενόμενη: αντιφατική και αλλοπρόσαλλη.

Συγκεκριμένες εφαρμογές του ειδικού τέλους είναι βέβαιο ότι είναι άδικες και δυσανάλογες. Ακριβώς επειδή το ακίνητο, καίτοι κεφάλαιο, είναι συχνότατα στείρο κεφάλαιο, κεφάλαιο δηλαδή που δεν αποδίδει εισόδημα, είναι απαραίτητο να προβλεφθούν εξαιρέσεις και δικλίδες, περισσότερες μάλιστα από αυτές που έχουν ήδη προβλεφθή. Αυτά όμως δεν πλήττουν την συνταγματικότητα του μέτρου γενικώς, αλλά το πολύ συγκεκριμένων εφαρμογών του.

Read moreΠερί της αντισυνταγματικότητας του ειδικού τέλους ακινήτων

Το θέμα του σημερινού μου άρθρου με το ιχθυωτικό λατινοφανές γλωσσικό του ένδυμα δεν ξέρω αν καλύτερα χαρακτηρίζεται νομικό ή φιλοσοφικό. Θα ήθελα μάλλον να είναι νομικό, με την έννοια του να δοθή κάποια ενδονομική λύση σε αυτό, αλλά μάλλον υπάγεται στην δικαιοδοσία της πολιτικής φιλοσοφίας. Αναφέρομαι σε εκείνες τις περιπτώσεις στις οποίες κάποια, δημοκρατικώς θεσπισμένη, συνταγματική ρύθμιση είναι αντίθετη με αυτό που οι περισσότεροι από εμάς θα θεωρούσαν ως όντως Δίκαιο, είτε το ονομάσουμε αυτό φυσικό δίκαιο είτε θεϊκή εντολή είτε φιλελεύθερο παράδεισο είτε σοσιαλιστική νομιμότητα είτε ισλαμικό νόμο είτε αστακομακαρονάδα είτε όπως αλλιώς. Με άλλα λόγια, ποια είναι η νομική τύχη μιας συνταγματικής ρύθμισης η οποία, αν βρισκόταν στο κοινό νομοθετικό επίπεδο, θα κρινόταν αδίστακτα αντισυνταγματική και μάλιστα αντίθετη στις θεμελιώδεις διατάξεις του συγκεκριμένου συντάγματος, εκείνες ακριβώς που ανήκουν στον κοινό συνταγματικό πολιτισμό μας;

Το πρόβλημα προφανώς τίθεται επειδή το Σύνταγμα αποτελεί την κορυφή της νομικής πυραμίδας εξ επόψεως τυπικής ισχύος. Αρχικώς η ανωτερότητα αυτή είχε συλληφθή και ως ουσιαστική, υπό την έννοια ότι τα Συντάγματα ώφειλαν να περιέχουν όχι μόνο τους ανώτερους κανόνες, αλλά και τους ουσιωδέστερους. Από τότε όμως που τα Συντάγματα γεμίσανε με σαχλαμάρες για την Αγία Αναστασία την Φαρμακολύτρια και άρχισαν να φουσκώνουνε σαν γκαστρωμένα, τα λίγα και αυτονόητα που έπρεπε να περιέχουν έγιναν πολλά και ανόητα.

Read morePopulus iure naturali solutus?

Όπως προείπαμε, μαζευτήκαμε 11 εκατομμύρια συνταγματολόγοι και λέμε ο καθένας ο μακρύ του και το κοντό του.

Αλλά επειδή το λένε μακρύτερο και μερικοί πιο κοντό, καλό είναι να διακρίνουμε τους μεν από τους δε.

Read moreΠερί κοινοβουλευτισμού

Ως γνωστόν, στην Ελλάδα είμαστε 10 11 εκατομμύρια προπονητές. Και 11 εκατομμύρια συνταγματολόγοι. Ας πω λοιπόν και γω το μακρύ και το κοντό μου.

Σύμφωνα με το άρ. 38 Σ

1. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απαλλάσσει από τα καθήκοντά της την Κυβέρνηση, αν αυτή παραιτηθεί, καθώς και αν η Βουλή αποσύρει την εμπιστοσύνη της κατά το άρθρο 84. Στις περιπτώσεις αυτές εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των παραγράφων 2, 3 και 4 του άρθρου 37. Αν ο Πρωθυπουργός της παραιτούμενης Κυβέρνησης είναι αρχηγός ή εκπρόσωπος κόμματος που διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία του συνόλου των βουλευτών, εφαρμόζεται αναλόγως η διάταξη του άρθρου 37 παράγραφος 3 εδάφιο γ’.
2. Αν ο Πρωθυπουργός παραιτηθεί, εκλείψει ή αδυνατεί για λόγους υγείας να ασκήσει τα καθήκοντά του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διορίζει Πρωθυπουργό αυτόν που προτείνει η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος στο οποίο ανήκει ο απερχόμενος Πρωθυπουργός, εφόσον αυτό διαθέτει στη Βουλή την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών.

Read moreΠερί διορισμού Πρωθυπουργού επίκαιρο σχόλιο

Περί πορνογραφίας ανηλίκων πάλι ο λόγος. Ως νομικής διάταξης, εννοείται, οι προτιμήσεις μου στην πορνογραφία κινούνται αλλού. Θυμίζω ότι η ιστολογική μου ενασχόληση με το θέμα έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό.

Πήρε το ανύστακτο μάτι μου την απόφαση Karttunen κατά Φινλανδίας (10 Μαΐου 2011) του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του Στρασβούργου, που παρατίθεται και εδώ και σχολιάζεται αρνητικά και εδώ.

Read moreΤο κυνήγι των σατανικών παιδεραστών συνεχίζεται

Και εκεί που πάω να γράψω καμιά συνταγή, κανά ποδοσφαιρικό, κάτι πιο γκέι φιλικό προς τον αναγνώστη τέλος πάντων, οι εξελίξεις της γαποκυβέρνησης ουκ εώσι με καθεύδειν.

Σύμφωνα λοιπόν με το άρ. 44 παρ. 2 Σ:

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, που λαμβάνεται με πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου. Δημοψήφισμα προκηρύσσεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με διάταγμα και για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, εκτός από τα δημοσιονομικά, εφόσον αυτό αποφασιστεί από τα τρία πέμπτα του συνόλου των βουλευτών, ύστερα από πρόταση των δύο πέμπτων του συνόλου και όπως ορίζουν ο Κανονισμός της Βουλής και νόμος για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής. Δεν εισάγονται κατά την ίδια περίοδο της Βουλής περισσότερες από δύο προτάσεις δημοψηφίσματος για νομοσχέδιο.

Read moreΕπιτρέπεται δημοψήφισμα για την δανειακή σύμβαση;