Uncategorized

Με τόσα που έχουν γραφτεί, πίστευα όλοι βλέπουμε ακριβώς τι διακυβεύεται στο δημοψήφισμα. Δυστυχώς άκουσα απόψεις από πολύ έξυπνους και καλλιεργημένους ανθρώπους που με τρόμαξαν. Ορίστε μια τελευταία προσπάθεια να δώσω την οπτική ενός ανθρώπου (οικονομολόγου του εξωτερικού; δεν ξέρω αν μαρέσει αυτή η ταμπέλα) που βλέπει ανήμπορος την χώρα του να ριψοκινδυνεύει ένα ιστορικό λάθος.

Ακόμα και ο θερμότερος υπέρμαχος της κυβέρνησης δεν μπορεί να αρνηθεί ότι το ερώτημα στις κάλπες της Κυριακής δεν είναι απλά αυτό που γράφεται στο χαρτί. Δεν κάνουμε ολόκληρο δημοψήφισμα, το πρώτο εδώ και 40 χρόνια, για να αποφασίσουμε σχετικά με μια τεχνική πρόταση των δανειστών (που έχουν άλλωστε αποσύρει!), αλλά για να δηλώσουμε ποιά θέλουμε να είναι η θέση της Ελλάδας, οικονομίας και κοινωνίας, τα επόμενα 40 χρόνια.

Read moreΚαι Ναι να πούμε, τα ίδια χάλια δεν θα έχουμε πάλι;

Πέρασαν πέντε χρόνια από αυτήν την επική κλωτσοπατινάδα. Δυστυχώς σε ιδιωτικές συζητήσεις διαπιστώνω, ακόμη και τώρα, αδυναμία κατανόησης των βασικών λόγων και αρχών που καθιστούν ηθικά υποχρεωτική την υπηρέτηση της θητείας¹. Δεν είναι μόνο το ύφος του Αθανασίου, που ομολογουμένως ήταν υπέρ το δέον οπαδικό. Ακόμα και ο πιο νηφάλιος ειρηνικός απέτυχε να καταστήσει σαφές το μήνυμα. Επιτρέψτε μου λοιπόν να επιστρέψω στο ζήτημα αυτό. Αν μη τι άλλο, ίσως αυτός είναι ο μόνος τρόπος για έναν φίλο, στον οποίο αφιερώνεται το κείμενο, να διαβάσει τα επιχειρήματα και να τα επεξεργαστεί με την λογική αντί του θυμικού του.

Read moreΚατά φυγοστρατίας ανακεφαλαιωτικός

Σωτήρης Γεωργανάς, Αν. Καθηγητής Οικονομικών/City University Λονδίνου.
Κωνσταντίνος Καλλίρης, δικηγόρος και διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης

Δημοσιευθηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στα Νεα

“Βόλεψα την κόρη μου”: μια από τις πιο αμφίσημες φράσεις στην ελληνική καθομιλουμένη. Αν μιλάς με φίλους, η επιτυχία αυτή συνοδεύεται από επιφωνήματα ικανοποίησης, θαυμασμού ή και ελαφριάς ζήλιας (εμείς πότε θα τα καταφέρουμε επιτέλους;). Όταν, όμως, το “βόλεμα” το πέτυχαν “ξένοι” πρόκειται για θανάσιμο αμάρτημα. Η φράση “αυτοί βολέψαν τα παιδιά τους” συνοδεύεται από επιφωνήματα αποδοκιμασίας, ενίοτε και πραγματική οργή.

Μια κυβέρνηση που εξήγγειλε δυναμικά ότι θα κάνει τα πράγματα αλλιώς, κατέληξε να στελεχώνει τα Υπουργεία, για μια ακόμη φορά, στην βάση των “δικών μας παιδιών”. Διαβόητο παράδειγμα ο διορισμός και η ταχεία ανέλιξη του εξαδέλφου του Πρωθυπουργού, αλλά όχι λιγότερο σημαντικοί οι διορισμοί σε θέσεις συμβούλων, Γενικών Γραμματέων και Προέδρων Οργανισμών, ατόμων με οφθαλμοφανείς διασυνδέσεις στο κυβερνητικό στρατόπεδο.

Read moreΤα δικά μας παιδιά: η υποκριτική μας σχέση με την διαφθορά