ομοφυλοφιλοι

Το δεύτερο θέμα περί αιμοδοσίας που θα ήθελα να σχολιάσω (εδώ το πρώτο) συνέχεται με τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων.

Ειδικώτερα, οι ομοφυλόφιλοι παγίως αποκλείονται από τις αιμοδοσίες, ως μέλη ομάδας υψηλού κινδύνου. Δεν κρίνονται ατομικά, αλλά αποκλειστικά και μόνο βάσει της γενετήσιας προτίμησής τους. Δεν συνιστά τάχα αυτό παρωχημένη διάκριση;

Το ζήτημα έταμε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην απόφαση Λεζέ (Απρ 2015):

Ο προσφυγών, Γάλλος πολίτης με το παράξενο όνομα Γοδεφρείδος Ελαφρύς, είχε αποκλειστή από αιμοδοσία, διότι δήλωσε ότι συνουσιαζόταν με άνδρες (ντουζ πουάν για την ελικρίνεια, θα μπορούσε και να λείψη βέβαια και να διευθετηθή πολύ απλά το ζήτημα. Για μισό λεπτό, πώς τολμά κρατική αρχή να ερωτά τέτοιο ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο; Τι κάνουν οι ακοίμητοι δεδομενολόγοι μας;)

Ακολούθως προσέφυγε στο οικείο διοικητικό δικαστήριο, το οποίο απηύθυνε στο ΔΕΕ το ακόλουθο προδικαστικό ερώτημα:

Υπό το πρίσμα του παραρτήματος III της οδηγίας 2004/33, συνιστά αυτό καθεαυτό το γεγονός ότι άνδρας είχε σεξουαλικές σχέσεις με άνδρα σεξουαλική συμπεριφορά συνεπαγόμενη κίνδυνο μεταδόσεως σοβαρών λοιμωδών νοσημάτων που μπορούν να μεταδοθούν μέσω του αίματος και δικαιολογούσα τον οριστικό αποκλεισμό από την αιμοδοσία ατόμων με την ως άνω σεξουαλική συμπεριφορά, ή συνιστά απλώς και μόνο, και αναλόγως των συγκεκριμένων περιστάσεων της εκάστοτε περιπτώσεως, σεξουαλική συμπεριφορά συνεπαγόμενη κίνδυνο μεταδόσεως σοβαρών λοιμωδών νοσημάτων που μπορούν να μεταδοθούν μέσω του αίματος και δικαιολογούσα τον προσωρινό αποκλεισμό από την αιμοδοσία για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα μετά την παύση της ενέχουσας κινδύνους συμπεριφοράς;

Read moreΠερί αιμοδοσίας ΙΙ

Λέγαμε στην προηγούμενη ανάρτηση για τα προκαταρκτικά της πολύ σημαντικής υπόθεσης Βαλλιανάτου και λοιπών κατά Ελλάδος. Περισσότερο σημαντική όμως από τα προκαταρκτικά είναι η ουσία.

Read moreΥπόθεση Βαλλιανάτος και λοιποί κατά Ελλάδος: η ουσία

Ποτέ μου δεν κατάλαβα τι είναι το σύμφωνο συμβίωσης και τι το χρειαζόμαστε: επειδή υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να είναι έγγαμοι, αλλά να μην το λένε γάμο; Για ποιο λόγο χρειαζόμαστε μια οικογενειακή σύμβαση που να είναι κάτι παραπάνω από μνηστεία και κάτι λιγώτερο από γάμος; Γιατί τότε να μην εισαγάγουμε και καναδυό βαθμίδες ημιγάμων ακόμη;

Τέλος πάντων, ο νόμος είναι νόμος. Και εν προκειμένω νόμος είναι ο Ν. 3719/2008, ο οποίος προβλέπει τα εξής στο άρ. 1:

Η συμφωνία δύο ενήλικων ετερόφυλων προσώπων με την οποία οργανώνουν τη συμβίωσή τους (σύμφωνο συμβίωσης) καταρτίζεται αυτοπροσώπως με συμβολαιογραφικό έγγραφο. Η ισχύς της συμφωνίας αρχίζει από την κατάθεση αντιγράφου του συμβολαιογραφικού εγγράφου στον ληξίαρχο του τόπου κατοικίας τους, το οποίο καταχωρείται σε ειδικό βιβλίο του Ληξιαρχείου.

Οι συμβαλλόμενοι συμβιωτές συνεπώς πρέπει να είναι ετερόφυλοι κατά νόμον. Αυτό συνιστά εξόφθαλμη διάκριση λόγω φύλου, φανταστήτε μόνο να επιτρεπόταν η πώληση κάποιου εμπορεύματος ή το δάνειο μόνο μεταξύ ετεροφύλων (ή μόνο μεταξύ ομοφύλων, το ίδιο είναι). Αυτά τα έχουμε πει εδώ και χρόνια, τι να λέμε τώρα.

Στην υπόθεση Βαλλιανάτος και λοιποί κατά Ελλάδος (Νοε 13) προσεβλήθη λοιπόν ενώπιον του Στρασβούργου ακριβώς αυτό.

Από την άποψη αυτή, η έκβαση της υπόθεσης ενώπιον του ΕΔΔΑ ήταν απολύτως αναμενόμενη. Το ίδιο και η συντριπτική πλειοψηφία 16-1 της διηυρυμένης σύνθεσης.

Υπήρξε όμως και ένας λέων στην μειοψηφία.

Read moreΥπόθεση Βαλλιανάτος και λοιποί κατά Ελλάδος: τα προκαταρκτικά

Λέγαμε λοιπόν στο προηγούμενο επεισόδιο ότι, εκτός από τον νεομισαλλόδοξο ευρωπαϊκό τρόπο του Ιδεοδικείου, υπάρχει και άλλη οδός προσέγγισης της ελευθερίας της έκφρασης των ομοφοβικών.

Οι εξ υμών υποψιασμένοι έχετε ήδη καταλάβει πού το πάω. Αναφέρομαι φυσικά στην απόφαση Snyder κατά Phelps, που κρίθηκε στο αμερικανικό Ανώτατο Δικαστήριο τον Μάρτιο 2011.

Όλη η απόφαση είναι διαθέσιμη εδώ. Αλλά επειδή βαριέστε τώρα να την διαβάσετε όλη, σας έχω έτοιμη την σύνοψη:

Η υπόθεση έχει τις ρίζες της σε αυτό εδώ το παλληκαράκι:

Read moreΟμοφοβία και ομοφοβοφοβία: η αμερικανική προσέγγιση

Επιστροφή λοιπόν στο αγαπημένο μας Ιδεοδικείο του Στρασβούργου!

Στην υπόθεση Vejdeland και λοιποί κατά Σουηδίας (Φεβ 2012) (στην βόρεια βαρβαρική τους γλώσσα ο πρώτος προσφεύγων προφέρεται κάπως σαν Φέιντελάντ) το 5ο Τμήμα του Ιδεοδικείου κλήθηκε να κρίνη επί της συμφωνίας με την ελευθερία της έκφρασης της καταδίκης από τα σουηδικά δικαστήρια μιας ομάδας ατόμων, μελών της νεολαίας του ακροδεξιού κόμματος “Σουηδικό Κίνημα Αντίστασης“, η οποία νεολαία του ωνομαζόταν “Εθνική Νεολαία” (τι πρωτότυπο…).

[παρεμπιπτόντως, η υπόθεση εκδικάστηκε στον εύδικο χρόνο των μόλις 5 ετών, ενθυμείσθε ασφαλώς την προβληματική…]

Read moreΙδεοδικείο VI: όπου η νεομισαλλοδοξία γίνεται ομοφοβοφοβική

Να επιτρέπεται τάχατες σε ομόφυλα ζεύγη να προβαίνουν από κοινού σε τεκνοθεσίες υιοθεσίες;

Το ζήτημα προϋποθέτει βέβαια καταφατική απάντηση σε αυτό εδώ το προκαταρκτικό ερώτημα. Αλλά επειδή αυτή η καταφατική απάντηση αχνοφαίνεται από πολλού στον ορίζοντα, ας εξετάσουμε και το επόμενο ζήτημα που έχει τεθή.

Read moreΠερί υιοθεσίας από ομόφυλους γονείς

Στην σύζητηση για το γάμο ομοφύλων επικεντρωνόμαστε συχνά στο αν ο Αστικός Κώδικας προβλέπει την διαφορά φύλων ως προϋπόθεση του γάμου (που δεν την προβλέπει), τι σημαίνει αυτό, πώς εξηγείται, πώς αξιοποιείται ερμηνευτικά. Συμπληρωματικά, ανατρέχουμε και στην ΕΣΔΑ, η οποία προβλέπει δικαίωμα συνάψεως γάμου μόνο για τον άνδρα και την γυναίκα στο άρ. 12, και ο καθένας βγάζει όποια συμπεράσματα θέλει από αυτό.

Υπάρχει όμως και ένα ακόμη άρθρο στην νομοθεσία μας, που ομιλεί εμμέσως πλην σαφώς για το θέμα αυτό. Η εν λόγω διάταξη είναι το άρ. 341 ΠΚ περί απατηλής επίτευξης συνουσίας.

Read moreΜικρό περί γάμου ομοφύλων ΙΙ