Ξενοδοχείο: Είχα διαβάσει στην ιστοσελίδα του Anezina Village Hotel στο Δρυό ότι τα διαμερίσματα (bungalow) είναι βιοκλιματικά και ότι το ξενοδοχείο δίνει μεγάλη προσοχή στο περιβάλλον. Πράγματι, με το που άνοιξε η πόρτα στο ευρύχωρο και όμορφο διαμέρισμα, χτισμένο στην παραδοσιακή κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, ένιωσα ένα δροσερό αεράκι να βγαίνει. Για όσες μέρες ήμασταν εκεί δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουμε κλιματισμό ούτε μια φορά. Η ταμπέλα στην κουζίνα που εξηγούσε ότι το ξενοδοχείο έχει ξεχωριστούς κάδους για ανακύκλωση και κομποστοποίηση με άφησε άφωνο! Η συνεχής παρουσία των ιδιοκτητών, της Μαρίας και του γιού της Σταύρου, στο ξενοδοχείο και η συνδιαλλαγή με τους θαμώνες έκανε την παραμονή Ελλήνων και ξένων να αποκτήσει μια οικιότητα που είναι αδύνατο να βρει κανείς σε απρόσωπη ξενοδοχειακή μονάδα σαν αυτές που αρέσουν στον Σωτήρη. Οι Αμερικανίδες που γνωρίσαμε είχαν να το λένε πως αισθάνονταν σαν φιλοξενούμενοι και όχι σαν πελάτες. Ιδιαίτερη σχέση αναπτύξαμε και με την εξαιρετική μαγειρική της Μαρίας, εγώ κυρίως με τα ρεβύθια ψημένα σε ξυλόφουρνο (που τους δίνει μια μοναδική γεύση) και το σπιτικό ψωμί της, και η γυναίκα μου με τη σαλάτα “Ανεζίνα”. Δεν είναι τυχαίο ότι Έλληνες, Αμερικάνοι, Γάλλοι, και Ρώσοι θαμώνες δέχτηκαν πρόθυμα να συμμετάσχουν στον μπουφέ που οργανώνει κάθε Δευτέρα το ξενοδοχείο. Εκεί απολαύσαμε όχι μόνο το φαγητό και το κρασί, αλλά και εξαιρετική ζωντανή μουσική με κιθάρα και μπουζούκι η οποία έκανε και τους πιο διστακτικούς να σηκωθούν για χορό. Οι Αμερικανίδες που γνωρίσαμε συμμετείχαν επίσης και στα μαθήματα Ελληνικής μαγειρικής που παραδίδει η Μαρία κάθε Πέμπτη. Δήλωσαν ενθουσιασμένες με την εμπειρία και ρωτούσαν αν τα Ελληνικά υλικά που χρησιμοποίησαν είναι διαθέσιμα στις ΗΠΑ.
Φαγητό: Το φαγητό στην Πάρο ήταν εξαιρετικό. Δεν είχαμε ούτε μια άσχημη εμπειρία. Πέρα από τη μαγειρική της Μαρίας μας άρεσε “Το Κύμα” στην παραλία του Δρυού όπου βρήκαμε πιάτα που δεν είχαμε ξαναδοκιμάσει, όπως χταπόδι στιφάδο και γαύρο τυλιγμένο σε αμπελόφυλα, και τα οποία απολαύσαμε με θέα τη θάλασσα και τον ξάστερο ουρανό. Εξαιρετικό ήταν το φαγητό και στο Sabbia d’ oro στην παραλία της Χρυσής Ακτής. Άλλωστε μετά από το μπάνιο και την ιστιοσανίδα υπό τις οδηγίες του θρυλικού Theo, το στομάχι ανοίγει. Ο Γιώργος, ο ιδιοκτήτης, έχει διακοσμίσει το μαγαζί με ξύλο και πέτρα, ενώ τα μαρμάρινα τραπέζια είναι λαξευμένα από τον Φωκιανό με Παριανό μάρμαρο. Για την πίτσα χρησιμοποιεί την παραδοσιακή Ναπολιτανικη τεχνική ντοκ για τη ζύμη, ενώ τα ζυμαρικά είναι χειροποίητα. Μετά από κάθε γεύμα μας κέρασε limoncello και γλυκό μανταρινάκι φτιαγμένο από τη μητέρα του, την κυρία Βάσω. Η ίδια μου εξήγησε πώς από τα ίδια λεμόνια φτιάχνει λεμονάδα και με τη φλούδα γλυκό του κουταλιού, έτσι ώστε να μην πετάει τίποτα. Δοκιμάσαμε και τα δύο, και ήταν θεσπέσια! Ακόμα και οι κρέπες που φάγαμε στο Amelie της Νάουσας ήταν σερβιρισμένες σε πιάτο όμορφα διακοσμημένο.
Αλέξανδρος: Την πρώτη φορά που τον είδα πότιζε τα περιβόλια του ξενοδοχείου. Υπέθεσα ότι ήταν ένας από τους ιδιοκτήτες ή κηπουρός. Αργότερα έμαθα ότι ήταν οικογενειακός φίλος των ιδιοκτητών από τη Γλυφάδα. Μιά μέρα κάτσαμε για καφέ στο μπαρ του ξενοδοχείου για να μου αφηγηθεί την ιστορία του. Δεν συναντάει άλλωστε κανείς συχνά πτυχιούχο με B.Sc. στα οικονομικά από το
City University του Λονδίνου και M.Sc. σε Shipping and Trasportation Management από το
SUNY Maritime να ασχολείται με μαρούλια και ρόκες. Μου εξήγησε ότι μετά από ένα χρόνο εργασίας στο Chartering Department της Tsakos Shipping στην Αθήνα αποφάσισε να αλλάξει ριζικά τρόπο ζωής. Ταξίδεψε για ένα χρόνο στη Ν.Α. Ασιά και την Λατινική Αμερική ώσπου αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Πάρο και να γίνει αγρότης. Αγόρασε μια μεγάλη βραχώδη έκταση με σκοπό να την καλλιεργήσει με τη μέθοδο
permaculture και να φτιάξει μια φάρμα αυτόνομη σε τρόφιμα, και ενέργεια αξιοποιώντας φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν λόγια του αέρα, αλλά ο Αλέξανδρος είχε έτοιμες απαντήσεις στις επίμονες ερωτήσεις μου για τις τεχνικές λεπτομέρειες του σχεδίου του. Η κατάρτηση του ήταν εντυπωσιακή από μόνη της, και ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι την απέκτησε μελετώντας μόνος του βιβλία και ψάχνοντας στο
ίντερνετ.
Εκατονταπυλιανή: Η ξενάγησή μας στην εκκλησία της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής στην Παροικιά μου έφερε ρίγη. Αλήθεια, πόσες εκκλησίες έχουν κτιστεί από τον ίδιο το Μέγα Κωνσταντίνο? Η ιστορία της , το τάμα της Αγίας Ελένης που έκανε στο δρόμο για τα Ιεροσόλυμα σε αναζήτηση του Τιμίου Σταυρού, θα είχε ωστόσο μείνει άγνωστη σε εμάς χωρίς την εθελόντρια ξεναγό της εκκλησίας, η οποία τράβηξε απότομα το χέρι της στην προσπάθεια ενός ζευγαριού να της δώσουν φιλοδώρημα. Όταν αργότερα την πλησίασα για να της μεταφέρω τη συγκίνησή μου για την προσφορά της, μου απήντησε ότι τα ταλέντα που μας δίνει ο Θεός οφείλουμε να τα βάζουμε στην υπηρεσία των συνανθρώπων μας. Εκείνη ήταν για πολλά χρόνια καθηγήτρια, και όταν συνταξιοδοτήθηκε έταξε να αφιερώνει κάποιες ώρες στην Παναγία, για να αφηγείται την ιστορία της εκκλησίας Της.
Επίλογος και προβληματισμοί: Στις αρχές Ιουνίου που επισκεφθήκαμε το νησί πολλά μαγαζιά ήταν ακόμα κλειστά, και η τουριστική κίνηση μειωμένη. Μιλώντας με τους ντόπιους έμαθα ότι η κίνηση διαρκεί λίγο πάνω από δυο μήνες. Όταν τους ρώτησα αν βγαίνει ο χρόνος από το εισόδημα δυο μηνών μου απάντησαν ότι “κάποτε ναι, σήμερα όμως όχι”. Οι ίδιοι προσπαθούν να επεκτείνουν τη σαιζόν, οργανώνοντας δραστηριότητες που μπορούν να λάβουν χώρα άνοιξη και φθινόπωρο. Παραδείγματα είναι τα μαθήματα μαγειρικής στο Ανεζίνα, οι ενοικίασεις αλόγων για ιππασία και ποδηλάτων, οι ενοικιάσεις ιστιοπλοϊκών και τα μαθήματα στους διάφορους ναυτικούς ομίλους του νησιού, οι εκδηλώσεις για το Πάσχα, κ.ο.κ. Ωστόσο η Πάρος συνεχίζει να απευθύνεται κυρίως σε Έλληνες τουρίστες, οι οποίοι πάνε διακοπές όλοι τον Αύγουστο. Ο λόγος είναι ότι το αεροδρόμιο του νησιού είναι τόσο μικρό ώστε δεν μπορεί να προσγειωθεί μεγάλο αεροπλάνο με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν πτήσεις τσάρτερ από το εξωτερικό, και έτσι τα τουριστικά γραφεία δεν περιλαμβάνουν την Πάρο στα πακέτα τους. Η μόνη εταιρία που πετάει είναι η Ολυμπιακή με 30θέσια αεροπλάνα και τιμή αντιστρόφως ανάλογη του μεγέθους τους. Σχέδια για την επέκταση του αεροδρομίου υπάρχουν, και μάλιστα έχουν γίνει οι απαραίτητες απαλλοτριώσεις με τα λεφτά των Ελλήνων φορολογούμενων. Παρόλα αυτά, και παρά το γεγονός ότι ο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Γιάννης Ραγκούσης είναι Παριανός και ότι τα
στελέχη του ΠΑΣΟΚ φαίνεται να αγαπάνε το νησί, το έργο έχει βαλτώσει εδώ και χρόνια για λόγους που κανένας δεν γνωρίζει. Στο πρόβλημα αυτό ήρθε να προστεθεί και η
υποβάθμιση του Κέντρου Υγείας, που παρουσιάζει πλέον ελλείψεις σε σημαντικές ειδικότητες. Ακούω συχνά ότι ο Ελληνικός τουρισμός βασίζεται αποκλειστικά στον ήλιο, τη θάλασσα, και τα αρχαία μνημία, καθότι τις τουριστικές υπηρεσίες τις χαρακτηρίζει η προχειρότητα, η άρπα-κόλα, και η αγένεια. Η δική μου εμπειρία από την Πάρο ήταν εντελώς αντίθετη. Οι Παριανοί μου έδωσαν την εντύπωση ανθρώπων που αγαπούν τον τόπο τους, και έτσι ό,τι κάνουν το κάνουν με ευγένεια, προσοχή, και περηφάνια. Δεν διστάζουν να προσφέρουν εθελοντικά υπηρεσίες στον τόπο τους είτε απευθύνονται σε επισκέπτες είτε στις
αδέσποτες γάτες. Προσπαθούν συνεχώς και με κόπο να βελτιώσουν το προϊόν τους. Το πρόβλημα είναι ότι αγωνίζονται μόνοι, καθότι στην Πάρο το κράτος είναι όχι μεγάλο, όπως γενικόλογα διατυμπανίζουν εκ’ δεξιών πολιτικοί, αλλά λάμπει δια της απουσίας του, δια της αδυναμίας του να παράσχει τις βασικές εκείνες υποδομές που είναι απαραίτητες για την οικονομική ανάπτυξη της τοπικής κοινότητας μέσω της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Είναι σίγουρο ότι οι κάτοικοι του νησιού αξίζουν κάτι καλύτερο! Η οικογένειά μου πάντως έκλεισε ήδη ραντεβού (και δωμάτιο) με όλους τους φίλους που κάναμε εκεί για του χρόνου.
Για να δείτε τις φωτογραφίες σε πλήρες μέγεθος κάντε κλικ και όταν ανοίξει κάντε πάλι κλικ και περιμένετε να φορτώσει.
Απαντάω εδώ Κώστα, από προηγούμενο σχόλιο σου σε άλλο άρθρο.
Προφανώς δε πρόκειται να ζητήσω συγνώμη για κάτι που δεν είχε συμβεί ακόμα (δηλαδή να διαβάσω το παρών άρθρο) μέχρι την ώρα που έγραφα το προηγούμενο σχόλιο μου ασκώντας σου αρνητική αλλά όχι άδικη κριτική.
Προκαταβολικά σου λέω πως με την καρδιά μου βαθμολόγησα με +10 το άρθρο αυτό.
Δυστυχώς όμως, από πέρυσι που σε είχα προτρέψει να γράψεις θετικά άρθρα για γεγονότα και ανθρώπους στην Ελλάδα (και για επιχειρήσεις)που μας δείχνουν το σωστό παράδειγμα και μας κάνουν ευτυχισμένους εδώ και περήφανους στο εξωτερικό, ανταποκριθήκατε έναν χρόνο πιο μετά και μόνον με αυτό το άρθρο. Τραβάτε και εσείς δυστυχώς με την ίδια ταχύτητα που εφαρμόζει τις μεταρρυθμίσεις της η κυβέρνηση του Πασόκ. Πως να είμαι ευχαριστημένος….;
Teo,
όπως διαπίστωσες από τις φωτογραφίες έχω ένα γιο 2.5 χρονών. Μεταξύ των οικογενειακών (και μην ξεχνάς ότι ζω μακριά από συγγενείς και άρα χωρίς καμία βοήθεια), των επαγγελματικών, και των χίλιων δυο άλλων υποχρεώσεων είμαι πνιγμένος. Τον χρόνο που αφιερώνω στο συγκεκριμένο ιστολόγιο τον στερώ από την οικογένειά μου. Αν ήμουν δημοσιογράφος και πληρωνόμουν για τον χρόνο που αφιερώνω εδώ θα μπορούσες να είχε ότι απαιτήσεις ήθελες. Τόσο μπορώ, τόσο κάνω. Δεν έχω ανάγκη συγνώμης, έτσι το έγραψα, απλά να έχεις υπόψη σου ότι τα σχόλιά σου δεν απευθύνονται σε μια απρόσωπη οθόνη, αλλά σε υπαρκτούς ανθρώπους για τους οποίους γνωρίζεις ελάχιστα, και οι οποίοι έχουν και ευαισθησίες, και αξίες. Δεν μπορείς να λες για άτομα που δεν ξέρεις ότι είναι πληρωμένοι, ανθέλληνες, σπούδασαν έξω με τα λεφτά των φοροφυγάδων γονιών τους, και άλλα τέτοια. Συμφωνώ ότι στις κρίσιμες ώρες που περνάμε είναι σημαντικό να αναδείξουμε τα πολλά ωραία που έχουμε στους εαυτούς μας και κυρίως στους ξένους (για αυτό και διαφώνησα με τον ΣΓ στο προηγούμενο άρθρο καθότι το βρήκα υπερβολικό). Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να κλείσουμε τα μάτια στα πάμπολα αρνητικά, και ότι άμα αρνούμαστε να το κάνουμε πρέπει να φάμε βρίσιμο. Οι ίδιοι οι Παριανοί μου έλεγαν ότι διαλέξαμε την καλύτερη περίοδο διότι τον Αύγουστο που πλακώνουν οι Αθηναίοι η Πάρος μοιάζε με την Ομόνοια, γεμίζει με καυσαέριο, κορναρίσματα, βρισίματα, σκουπίδια, κ.ο.κ. Τέλος πάντων, ας γίνει αυτό το κείμενο αφορμή να θάψουμε, έστω για λίγο, το τσεκούρι του πολέμου. Απλώς ελπίζω να ξανασκεφτείς αν ισχύουν τα όσα έχεις πει για μένα, και να καταλάβεις όπως έχει επανειλημένα πει ο ΣΓ ότι όταν μιλάμε για συμπεριφορές των Ελλήνων δεν μιλάμε για ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες αλλά για συμπεριφορές που είναι κυρίαρχες ή έστω συναντούνται με συχνότητα πολύ μεγαλύτερη της επιθυμητής.
Υ.Γ. Τον ΣΓ πάντως μπορείς να τον βρίζεις καθότι είναι ανύπαντρος και άρα δεν έχει δικαιολογία.
Χαίρομαι που μεγαλώνεις παιδί, λυπάμαι που κλέβεις χρόνο από αυτό για να γράφεις στην αναμόρφωση, αλλά ούτως ή άλλως τον χρόνο που αφιερώνεις εδώ, θα μπορούσες να τον αξιοποιήσεις γράφοντας περισσότερα θετικά άρθρα.
Κανείς δεν πιστεύω ότι κλείνει τα μάτια του στα προβλήματα της Ελλάδας, καλό θα είναι όμως να βλέπουμε και τις λύσεις αυτων των προβλημάτων. Η διαφωνία μας υπάρχει στο ότι η ρίζα των προβλημάτων κατ’ εσάς βρίσκεται στη νοοτροπία γενικά των Ελλήνων, ενώ είναι μια χαρά άνθρωποι. Κακές νοοτροπίες έχουμε δει και συναντήσει όλοι στην ατομική μας ζωή και σταδιοδρομία, οι νοοτροπίες όμως αυτές οφείλονται στο πως κυβερνάται αυτή η χώρα. Πως το ίδιο το σύστημα είναι φτιαγμένο ή σχεδιασμένο να προάγει τους ανίκανους και τους διεφθαρμένους, πως η δικαιοσύνη δεν μπορεί να παίξει τον ρόλο της, πως η επιχειρηματικότητα και η δημιουργικότητα δεν μπορεί να βρει διέξοδο και ο απλός πολίτης υποκύπτει στο χάος της καθημερινότητας. Δυστυχώς οι κυβερνήσεις, μας αρνούνται να αξιοποιήσουμε τις δυνάμεις μας, το μυαλό μας και το πλούτο μας, προκειμένου κάποιοι που έχουν ταυτίσει τον εαυτό τους με την καρέκλα να συνεχίζουν το παρασιτικό τους ρόλο. Δεν αξίζει για μερικές χιλιάδες παράσιτα, να βουλιάξει ένας ολόκληρος λαός,που ας έχει κάνει και λάθη.
Πρώτα από όλα γνωρίζεις, διότι το έχεις διαβάσει, ότι έχω γράψει άλλο κείμενο στο οποίο εξηγώ ακριβώς ότι το σύστημα είναι λάθος. Άρα καμία διαφωνία σε αυτό το κομμάτι. Θεωρώ ωστόσο ότι επειδή ήταν εκ’ γεννετής του λάθος το σύστημα οδήγησε σε διαμόρφωση στρεβλών συνειδήσεων, κακών συμπεριφορών, σε αυτό που οι κοινωνιολόγοι ονομάζουν “κοινωνικές νόρμες” οι οποίες αποτελούν όχι απλά τροχοπέδη στην ομαλή λειτουργία της κοινωνίας, αλλά και στην αλλαγή του ίδιο του συστήματος. Με άλλα λόγια έχει δημιουργηθεί ένας φαύλος κύκλος. Η κρίση που περνάμε είναι μια σπάνια ιστορική ευκαιρία να σπάσει επιτέλους αυτός ο κύκλος, να βγουν μπροστά όσοι δεν αποδέχονται ούτε το σύστημα ως είναι ούτε τις νοοτροπίες κάποιων συμπατριωτών τους και να απαιτήσουν κάτι διαφορετικό. Ωστόσο το μεγάλο ερώτημα είναι το τι! Και αυτό δε μπορούμε να το βρούμε αν πρώτα δεν κάνουμε σαν λαός την ψυχανάλυσή μας, αν δε μπορέσουμε να συμφωνήσουμε σε ένα ελάχιστο επίπεδο το τι κάναμε λάθος! Αν δεν συμβεί αυτό θα παραμείνουμε μια σκόρπια διαδήλωση όπου ο ένας θα ζητάει να μειωθουν οι βουλευτές σε 200, ο άλλος να πάμε σε άμεση δημοκρατία, ο τρίτος στο να γυρίσουμε στη δραχμή, και γενικά ο κάθε ένας θα λέει το μακρύ του και το κοντό του. Είναι προφανές ότι δε μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μια κρίση τέτοιου μεγέθους έτσι! Ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να πείσουμε περισσότερους ξένους, κάτι που εγώ κάνω χρόνια τώρα, ότι αξίζει να επισκευτούν τη χώρα μας, να φάνε το λάδι μας, να πιουν το κρασί μας, κ.ο.κ.
Να ένα πραγματικά ζυγισμένο άρθρο!Μπράβο,Κώστα!
Ευχαριστώ Μύρωνα, χαίρομαι που σου άρεσε.
Πρωτα πρωτα, θα ηθελα στην κριτικη των παιδιων που μενουν Ελλαδα οτι αρκετοι απο μας τους εξω ειμαστε μονοπλευροι και τα βλεπουμε ολα μαυρα στη Ελλαδα, οτι (στην περιπτωση μου, που ξερω) εχουν μαλλον δικιο. Δεν ξερω τι ψυχολογικες διαδικασιες ειναι απο πισω. Αλλα ρε παιδια, οπως εμεις βλεπουμε καποια πραγματα με παρωπιδες, το ιδιο ισχυει και για εσας που ειστε μεσα. Για εμενα αυτες οι προκαταληψεις ειναι πισω απο το γεγονος οτι δεν συνενουμαστε. Καλη θεληση και ειναι απαραιτητη νομιζω.
Μπορω να φανταστω ποσο δυσκολο ειναι αλλαξει γνωμη κανεις που θεωρει οτι σιγουρα “κατι πρεπει να ειναι απο πισω”, καποιο συμφερον πρεπει να εχει αλλος που λεει τοσο “παραλογα” πραγματα για μενα. Αλλα οσο γινεται καλη θεληση βρε παιδια, αλλιως θα πολεμαμε μια ζωη μεταξυ μας.
Με βαση την πρωτη παραγραφο, τατοια αρθρα ειναι θεραπευτικα για την “ψυχωση” μου και δινουν ελπιδα. Νομιζω ακομη οτι θα αξιζε πολυ να γραφτει κατι για το ΙΤΕ στο Ηρακλειο, ενα απο τα λιγα ιδρυματα που κανου ερευνα υψιστου επιπεδου στη Ελλαδα. Ξερει ο κοσμος πως δημιουργηθηκε και στηθηκε?
Δεν τα βλέπουμε όλοι μαύρα. Εμένα πχ μου λείπει ο τόπος μου κι όταν βγάζει τέτοιο υπέροχο ήλιο όπως σήμερα στην Αγγλία, μου λείπει ακόμη περισσότερο.
Έπειτα, δεν ξέρω. Πάντα σκέφτομαι πως ό,τι κάνω εδώ έξω είναι χρήσιμο μόνο στο βαθμό που θα μου δώσει την εμπειρία και την ικανότητα να βοηθήσω τον τόπο μου όταν επιτέλους γυρίσω.
Ωραίο άρθρο Κώστα. Καιρός ήταν να διαβάσουμε και κάτι αισιόδοξο.
Πάρα τα προβλήματα τους πάντως τα Ελληνικά νησιά ποτέ δεν με έχουν ποτέ απογοητεύσει (αλλά ούτε και τους ξένους φίλους μου). Δεν θα έλεγα πάντως το ίδιο για την (μεταολυμπιακή ειδικά) Αθήνα…
Να χαίρεσαι την οικογένεια σου και τον χαριτωμένο γιό σου.
Σε ευχαριστώ, να σαι καλά!
Ποσες φορες να πω δηλαδη οτι το δικο μου γουστο και αυτο που πρεπει να γινει στην Ελλαδα δεν συμβαδιζουν απαραιτητα? Εγω προτιμω ξενοδοχεια μπουτικ των 10-20 δωματιων, αλλα τα οικονομικα του κλαδου απλα δεν τα καθιστουν ρεαλιστικη προταση αναπτυξης για μια ολοκληρη χωρα. Τα καλα ξενοδοχεια (δεν λεω για ΜΑρικες Μπιτς) των 10 δωματιων ειναι η Πορσε του τουρισμου. Καμμια χωρα δεν μπορει να την βγαλει φτιαχνοντας μονο Πορσε, θελει και BMW και Volkswagen ακομα και Opel.
Κατα τα αλλα, τα νησια φυσικα δεν εχουν καμμια σχεση με Αθηνα στην ελκυστικοτητα, αλλα ακομα υποφερουν απο πολλα προβληματα. Μην κοιτατε το που ειναι, κοιταξτε που θα μπορουσαν να ειναι: πολυ ψηλοτερα.
για το οποιο φερουν τεραστια ευθυνη οι Αθηναιοι αλλα και οι ιδιοι οι Παριοι, που δεν βαζουν λιγη ταξη. Παντως σε σχεση με άλλα νησια η ΠΑρος ειναι αρκετα προσεγμενη. Σημειωσε οτι περναω σχεδον καθε καλοκαιρι εδω και δεκαετια εκει, σε σπιτι φιλου. Επρεπε να με ρωτησεις για φαϊ, θα σε στελνα σε κανα δυο σπεσιαλ μερη (εξαιρετικο φαϊ, συμπαθεστατος ιδιοκτητηας, θεα ηλιοβασιλεμα, πληρη απουσια σκυλαδικου κτλ)
Κατα τα αλλα συμφωνω απολυτα με τον Ζαχαρια και θα ζητουσα απο οποιονδηποτε θελει να αρχισει να λεει παλι για τους Ελληνες του εξωτερικου, να το διαβασει προσεκτικα.
Και Μυρωνα, δεν αντεχω να μην το πω, αν αυτο σου φαινεται ζυγισμενο αρθρο, και οχι επηρεασμενο απο ξεκαθαρη αγαπη για τον τοπο και αναζητηση ελπιδοφορων σημαδιων (και καλα κανει, γιατι οχι), ΟΚ, ας το πουμε να τελειωνουμε: θες bias ρε παιδι μου. Αποδεκτο ειναι, αλλα καλο ειναι να το συνειδητοποιησεις. Και ισως τοτε πρεπει να καταλαβεις οτι στο τυπικο μου κειμενο δεν χαϊδευω αυτια, αλλα κανω την πιο αυστηρη κριτικη που μπορω. Γιατι εχω υψηλες προσδοκιες απο τον τοπο μου, δεν ψαχνω να δικαιολογησω το παρελθον, αλλα να βρω λυσεις για ενα καλυτερο μελλον.
Βεβαια κανα δυο φορες που εχω γραψει αισιοδοξα κειμενα εχω φαει τρελη κριτικη, οτι παλι απεχω πολυ και δεν ξερω την Ελλαδα. Φουρνος του Χοτζα.
αυτα προς το παρον, το μαραθωνιο ταξιδι μου εφτασε στο τελος του, παω να κλαταρω. Και αν θελετε και κατι αισιοδοξος, απο ψηλα η Ελλαδα εμοιαζε σημερα παραδεισος, και ο καιρος στην Αθηνα ειναι ακριβως αυτο που ηθελα. Αλλα αυτα τα ξερουμε, δεν ξερω αν χρειαζεται να τα λεμε.
Τα ενοικιαζόμενα των νησιών μου θυμίζουν πολύ τα BnB του Εδιμβούργου. Και εκεί υπάρχει έντονη εποχικότητα στο τουρισμό (με peak τον Αύγουστο στο festival) μεγάλο μέρος της οποίας εξυπηρετείται από της διαθέσιμες υποδομές ιδιοκτήτες των οποίων είναι τα νοικοκυριά. Θα μπορούσε να είναι λιγότερο εποχικός ο τουρισμός; Ίσως. Γιατί δεν είναι λιγότερο εποχικός ο Ελληνικός τουρισμός και γιατί δεν υπάρχουν περισσότερες μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες; Άγνωστο. Ο ΣΓ πάντως θα έλεγε (:)) :
Τώρα οι ορέξεις διαφέρουν. Άλλοι ικανοποιούνται με ένα αναπαυτικό ντιβάνι και ένα καθαρό λουτρό και άλλοι επιθυμούν να έχουν όλες τις ανέσεις. Άλλοι προτιμούν τις υποδομές που προσφέρουν τα νοικοκυριά και άλλοι τα ξενοδοχεία μέσου κόστους.
Πάντως το Ανεζίνα ήταν κάτι ενδιάμεσο, δεν ήταν ενοικιαζόμενα δωμάτια, αλλά ήταν όσο μικρό χρειάζεται προκειμένου οι ιδιοκτήτες να αναπτύξουν προσωπική σχέση με τους πελάτες εξασφαλίζοντας ότι κάποιοι από αυτούς θα επιστρέψουν και ότι οι υπόλοιποι θα το προτείνουν σε φίλους ή συγγενείς. Από εκεί και πέρα θεωρώ ότι μονάδες σαν το Lagonisi Grand Resort ταιριάζουν σε περιοχές σαν το Λαγονήσι, αλλά όχι την Πάρο.
Ο Σταύρος μου είπε ότι, και προς τιμήν του, απέρριψε προσφορές να κάνει το ξενοδοχείο all-inclusive διότι θεωρεί ότι τέτοιες μονάδες δρουν αρνητικά στην τοπική ανάπτυξη. Και δεν έχει άδικο. Αν ο Αμερικάνος το μόνο που θέλει είναι να πάει σε ένα ξενοδοχείο δίπλα στη θάλασσα και να βγει όταν έρθει η ώρα της επιστροφής δεν είναι απαραίτητο να πάει στην Πάρο. Υπάρχουν φτηνότερες επιλογές στο Πόρτο Ρίκο, τη Δομινικανή δημοκρατία, και άλλα μέρη. Αυτό που θα απολαύσει στην Πάρο είναι ο πολιτισμός, οι περίπατοι στη Νάουσα, η ποικιλία στις ταβέρνες, τα μπαράκια, κ.ο.κ. Αν κατάλαβα καλά δηλαδή ο Σταύρος αντιλαμβάνεται ότι το εισόδημα που θα χάσει το ξενοδοχείο διότι ο τουρίστας θα ξοδέψει λεφτά έξω ουσιαστικά αποτελεί επένδυση διότι βοηθάει στην ανάπτυξη της περιοχής που θα προσελκύσει περισσότερους τουρίστες και άρα θα ωφελήσει και το ξενοδοχείο. Προσωπικά την βρίσκω πολύ προχωρημένη άποψη.
Σωτήρη (όταν ξυπνήσεις) εδώ όμως τίθεται και το ερώτημα, ισχύει αυτό που είπες σε άλλη ανάρτηση ότι το αν θα χτίσει κανείς ένα ξενοδοχείο δεν εξαρτάται από το τι κάνει το κράτος? Δεν εμποδίζει τις ιδιωτικές επενδύσεις η απουσία σωστού αεροδρομίου ή κέντρου υγείας?
Ρε συ Κώστα, στις φωτογραφίες είναι και ένας ψηλός ξανθός λεπτός άντρας που σου μοιάζει!
Καλά, ο μπέμπης άπαιχτος. Τι κρίμα που ο δικός μου είναι πιο ωραίος :-Ρ
Χα χα, ναι, έχασα περίπου 12 κιλά από πέρσυ που με είδες. Σημασία βρε δεν έχει ποιος είναι πιο ωραίος, σημασία έχει ότι είναι και οι δύο ωραίοι διότι σε 15 χρόνια που θα έχει ξεφτίσει η μπογιά μας (η δική σου τελείως, η δική μου κάμποσο :-p ) θα περιμένουμε τα δικά τους “αποφάγια”.
Disclaimer: Αγάπη μου, αν ποτέ τα Ελληνικά σου γίνουν τόσο καλά ώστε να μπορέσεις να διαβάσεις το σχόλιο αυτό να ξέρεις ότι αστειεύομαι!
Και επειδή καλοκαίρι είναι, το νησάκι θέλει και λίγο μπητ, και επειδή τιμάμε τα Ελληνικά (περίπου) προϊόντα, να και το βίντεοκλιπ από το νέο κομμάτι των Vegas, ίσως του καλύτερου Ελληνικού ποπ συγκροτήματος αυτή τη στιγμή (τι να μας πει κι αυτή η Lady Gaga).
Πολύ χαίρομαι που περάσατε όμορφες οικογενειακές διακοπές.
Για την Εκατονταπυλιανή ή Καταπολιανή (πράγματι τη σημαντικότερη παλαιοχριστιανική βασιλική στην Ελλάδα – εξαιρουμένων αυτών της Θεσσαλονίκης – εξαιρετικό άρθρο στη Βίκι, τη γαλλική όμως (και ως κλασσικός γκρινιάρης θα διερωτηθώ γιατί δεν υπάρχει και στα ελληνικά ;) ).
Ευχαριστώ Ρογηριε! Γιατί δεν γράφεις εσύ ένα άρθρο στα Ελληνικά στη Βικιπέδια?
Όμορφιες!
Κάτι συμβαίνει με την Πάρο και το perma-culture… δείτε και αυτή την ιστοσελίδα: http://permaculture-greece.org/ Ενθαρρυντικές εξελίξεις μπορεί να δει κανείς παντού αλλά δυστυχώς όχι πολλές.
Εμενα παλι αυτο το αρθρο με εκανε εξω φρενων.Βλεπετε δεν θα παω(ουτε φετος γ@@@ την τυχη μου) πουθενα οποτε ηταν κατι σαν βασανιστηριο το να διαβασω το κειμενο αυτο!!Πλακα κανω βεβαια.Στον Κωστα Αλεξανδρακη που το εχει γραψει και παραθετει φωτογραφιες να του ευχηθω και εγω με την σειρα μου αν και δεν το γνωριζω προσωπικα τα καλυτερα για την οικογενεια και τον γιο που βλεπω οτι εχει.
Βασικα απο τη μερια μου θελω να κανω καποιες ερωτησουλες.
α)Θεωρειτε οτι η Ελλαδα μπορει να ακολουθησει το μοντελο της Φλοριντα?Ακουω χωρις να γνωριζω κατι επ’αυτου πως ηδη σε περιοχες της χωρας οπως η Κρητη ζουν πολλοι Βορειοευρωπαιοι συνταξιουχοι κυριως.
β)Πως βλεπετε την προσεγγιση της τουριστικης αναπτυξης βαση της δημιουργιας γηπεδων γκολφ?Εχει επικριθει απο πολλες πλευρες και προσωπικα η κριτικη μαλλον με βρισκει συμφωνο.
γ)Μια ερωτηση γεφυρα μεταξυ των κειμενων Σωτηρη και Κωστα.Μηπως λειπει απο την Αθηνα ενα θεματικο παρκο?Θα μπορουσαμε να φτιαξουμε ενα παρκο με αναφορες στην αρχαια μυθολογια που να αποτελεσει αξιοθεατο για την χωρα και την Αθηνα?
δ)Νομιζω πως μπορουμε να αναπτυξουμε και αλλες μορφες τουρισμου.Διαβαζω πως οι χωρες της Νοτιανατολικης Ασιας προωθουν τον τουρισμο υγειας.Δεν μπορουμε να κανουμε και εμεις το ιδιο?Κατανοω πως οταν εχεις κανει εγχειρηση υποφερεις ετσι και αλλιως αλλα οταν βρισκεσαι με θεα τα γαλανα νερα του Αιγαιου καπως μπορει να μειωθει λιγο αυτο.Επισης εχουμε περιοχες στην Ελλαδα πευκοφυτες.Θα μου πειτε οτι πρεπει να τις διατηρησουμε πρωτα.Συμφωνω.Επισης οτι αλλες περιοχες του πλανητη ειναι περισσοτερο δασωδεις.Συμφωνω και παλι,ομως δασος με δασος διαφερει.Τα δαση εδω της Μεσογειου εχουν μια ξεχωριστη ομορφια.
Kαι επισης μιας και βλεπω σχετικες αναφορες στο κειμενο,ολα αυτα τα ψωμια ,τυρια και κρασια κλπ που παραγουμε ποτε θα τα βγαλουμε προς τα εξω?Ενταξει κλαιγομαστε πως δεν μπορουμε να βγαλουμε υπολογιστες και αυτοκινητα και οντως δεν μπορουμε αλλα βγαζουμε πραγματα μοναδικα.Χαθηκε ο κοσμος να πουλαμε λαδι στην Ασια για παραδειγμα?
Τελος αν και γνωριζω πως ορισμενες περιοχες το εχουν κανει ηδη,δεν πρεπει να εντεινουμε τις προσπαθειες να αναδειξουμε παλιες πολεις ετσι ωστε να βελτιωσουμε το τουριστικο μας προιον.Βλεπω για παραδειγμα οτι κατω στον Πειραια ενα σωρο νεοκλασικα σαπιζουν.Και ομως εχουν μεγαλυτερη αρχιτεκτονικη αξια απο τα μεγαθηρια που εχει φτιαξει ο Σκυλιτσης.Ας πουμε το ξενοδοχειον Σικαγο στην οδο Φιλωνος στην παλια Τρουμπα θα μπορουσε να αξιοποιηθει με τετοιον τροπο που να αποτελεσει οροσημο για την περιοχη του λιμανιου.Και αλλα κτιρια πολλα.Ειλικρινα οταν βλεπω περιπτωσεις οπως η συγκεκριμενη,ευχομαι να ημουν κανας σειχης η κανας εφοπλιστης για να το αγοραζα…
Mιας και αναφερθηκα σε Πειραια,ας δωσουν καμια λυση και στο προβλημα του Πυργου επιτελους γιατι το πρωτο πραγμα που βλεπει ενας τουριστας μπαινοντας στο λιμανι ειναι ενα τεραστιο κτιριο αναξιοποιητο να στεκεται σαν αγγουρι.Καλα γενικοτερα η περιοχη του λιμανιου μπαζει απο παντου.Ενα σωρο κτιρια υπαρχουν γυρω απο τον Πυργο,νεοκλασικα και παλια μικρομαγαζα που μπορουν να αξιοποιηθουν και σαπιζουν.Αλλα εδω καλα καλα δεν εχουν λυσει αλλα προβληματα.Ο Πειραιας βλεπετε πασχει απο το νοσημα της ελλειψης καλων πολιτικων περισσοτερο απο οτι η υπολοιπη χωρα.
Μάριε,
ευχαριστώ για τις ευχές. Εύχομαι να μπορέσεις και εσύ να πας τελικά κάπου ωραία.
Μπορεί η Ελλάδα να γίνει “Φλώριδα”? Περίπου, με σημαντικές επενδύσεις στις υποδομές. Οι ηλικιωμένοι κάνουν περισσότερη χρήση ιατροφαρμακευτικών υπηρεσιών. Άρα χρειάζονται καλά νοσοκομεία στελεχομένα με ιατρούς που θα ειδικεύονται σε παθήσεις ηλικιωμένων. Επιπλέον αρκετοί έχουν κινητικά προβλήματα. Άρα χρειάζονται ευρύχωρα πεζοδρόμια με ράμπες, χώροι στάθμευσης στα εμπορικά κέντρα, κ.ο.κ. Τέλος, η Φλώριδα έχει πολύ ήπιους χειμώνες, η Ελλάδα όχι τόσο, με εξαίρεση την Κρήτη (ίσως για αυτό την προτιμούν). Και βεβαίως χρειάζεται και χαμηλότερο κόστος ζωής απότι στις χώρες προέλευσης.
Γκολφ…η πραγματικότητα είναι ότι ένα μεγάλο και αυξανόμενο ποσοστό των εύπορων τουριστών παίζει γκολφ και προσδοκά να παίξει ακόμα περισσότερο κατά τις διακοπές. Νομίζω ότι χρειαζόμαστε περισσότερα ξενοδοχεία που να δίνουν αυτή τη δυνατότητα. Με τις τεχνικές αφαλάτωσης δεν υπάρχει λόγος να μην μπορούμε να συντηρήσουμε τέτοια γήπεδα χωρίς να επιβαρύνουμε τους υδάτινους πόρους (έτσι έχει κάνει το Ντουμπάι). Γενικά πιστεύω ότι ο τουρισμός πρέπει να γίνει πιο στοχευμένος, δηλαδή το κάθε ξενοδοχείο να ξέρει σε τι target group απευθύνεται (σπορ? γκολφ? φαγητό? πολιτισμος? παιδιά?) και να οργανώνει δραστηριότητες ανάλογες με τα ενδιαφέροντα του group. Με την γυναίκα μου έχουμε μια ιδέα την οποία δεν θα μοιραστώ σε περίπτωση που αποφασίσουμε να τα βροντήξουμε εδώ και να την υλοποιήσουμε, χα χα.
Εξαγωγές…η αλήθεια είναι στα προϊόντα που ανέφερα υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός! Κρασιά υπάρχουν εξαιρετικά και πάμφθηνα από Χιλή, Νέα Ζηλανδία, Αργεντινή, ακόμα και Αυστραλία. Τα Καλιφορνέζικα εδώ στις ΗΠΑ είναι περίπου ίδια τιμή αλλά κατά μέσο όρο καλύτερα από το μέσο Ελληνικό κρασί που βρίσκεις. Το Ελληνικό λάδι είναι σαφώς καλύτερο απο Ιταλικά και Ισπανικά, αλλά παρόλα αυτά τα ράφια των Σούπερ Μάρκετ είναι γεμάτα από τα δυο τελευταία. Δυστυχώς η παραγωγή Ελληνικού λαδιού είναι κατακερματισμένη σε πολλούς μικρούς παραγωγούς, κάποιοι εκ των οποίων το νοθεύουν κιόλας κάνοντας ζημιά στη φήμη του προϊόντος. Η Γαία (Gaea) του Άρη Κεφαλογιάννη θεωρώ ότι έχει κάνει εξαιρετική δουλιά στο εξωτερικό (εγώ τη βλέπω εδώ στις ΗΠΑ) στο να προσφέρει ένα πραγματικά εξαιρετικό ελαιόλαδο (το οποίο προτιμούν οι καλύτεροι σεφ). Ελπίζω να διατηρήσουν την ποιότητα. Η φέτα επίσης έχει μεγάλο ανταγωνισμό από τη Γαλλική και τη Βουλγάρικη (η οποία είναι πιο φτηνή). Άρα και εκεί χρειάζεται να προσέχουμε το λόγο ποιότητα/τιμή.
Παρεπιπτόντως για τα τρόφιμα χρειάζεται όχι απλώς να είναι καλό το προϊόν αλλά και να “διδάξεις” στους ξένους τρόπο χρήσης. Όσο καλά αν είναι το λάδι και η φέτα, αν ο ξένος δεν ξέρει σε τι φαγητό να τα βάλει ή πώς να τα φάει δεν κάνεις τίποτα. Όταν ο κουμπαρος μου ήταν διευθύνων σύμβουλος στον Οργανισμο Προώθησης Εξαγωγών, μετα χίλιων κόπων και βασάνων εξασφάλισε την τελευταία στιγμή ένα μικρό περίπτερο για το Ελληνικό λάδι σε μια έκθεση στην Κίνα. Έβγαλε λοιπόν λίγο λάδι και μερικές ελιές για να δοκιμάζει ο κόσμος. Ώσπου κάποια στιγμή ήρθε ένας από τους διοργανωτές και άρχισε να λέει ότι θα του κάνει μήνυση. Γιατί? Διότι στην Κίνα το ελαιόλαδο τότε (δεν ξέρω για τώρα) πωλούνταν μόνο σε φαρμακεία και ο κόσμος δεν ήξερε ότι οι ελιές έχουν κουκούτσι με αποτέλεσμα να σπάνε τα δόντια τους. Μέσω μιας εξαιρετικής καμπάνιας του ΟΠΕ τότε, το “Κέρασμα”, συνεργάστηκε λοιπόν με μερικούς από τους καλύτερους σεφ (π.χ. Λαζάρου, Πέσκιας) προκειμένου να φτιάξουν fusion πιάτα που να συνδιάζουν την Κινέζικη κουζίνα με τα Ελληνικά υλικά. Ο Πέσκιας συνεχίζει τέτοιους πειραματισμούς στα εστιατόρια του (Π-box στο Κολωνάκι και την Κηφισιά) τα οποία συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους τολμηρούς προτίθενται να δώσουν κάτι παραπάνω προκειμένου να δοκιμάσουν καινοτόμα πιάτα φτιαγμένα πάντοτε με εξαιρετικά υλικά. Δυστυχώς μετά την αλλαγή στη διοίκηση ο οργανισμός πήρε την κάτω βόλτα και το “Κέρασμα” σταμάτησε. Ύπο αυτό το πρίσμα τα μαθήματα μαγειρικής του Ανεζίνα είναι σημαντικά όχι μόνο για το ξενοδοχείο, αλλά γενικότερα καθώς όσοι συμμετέχουν θα αναζητήσουν πιθανόν Ελληνικά υλικά στην χώρα τους όταν γυρίσουν. Ωστόσο καθώς δε μπορούμε να φέρουμε όλους τους ξένους στην Ελλάδα, είναι σημαντικό να οργανώσουμε καμπάνιες στο εξωτερικό όπου, σε συνεργασία με δικούς μας και δικούς τους σεφ, θα σχεδιάσουμε πιάτα που θα είναι φιλικά στις δικές τους συνήθειες και θα δένουν με τα Ελληνικά υλικά. Πέρα από τη Γαία αξίζουν πολλά μπράβο και στην οικογένεια Φιλίππου. Τα γιαούρτια Φάγε τα βρίσκει κανείς πλέον στα ράφια πολλών Σουπερ Μάρκετ στις ΗΠΑ (τουλάχιστον στην Ανατολική Ακτή) και μάλιστα άρχισαν να τα παρασκευάζουν σε ένα εργοστάσιο που άνοιξαν στην πολιτεία της Νέας Υόρκης.
Ευχαριστω και εγω Κωστα για την ευχη σου,αλλα που τετοια!!Κατι η οικονομικη κριση και οι περικοπες στα εισοδηματα των γονιων μου,κατι οι αβεβαιες επαγγελματικες προοπτικες της αδερφης και του αδερφου κατι και το γεγονος πως φιλοδοξω να ανεβω στον Ευρωαπαικο Βορρα για μαστερ κατι που σαφως συνεπαγεται κοπο και χρημα εχουν κανει τις διακοπες ονειρο θερινης νυκτος!!!Αλλα το ζητημα και τωρα θα το επεκτεινω και στην χωρα ειναι να μην κανουμε αλλο τον Ξανθοπουλο και την Μαρθα Βουρτση.Προσωπικα οπως φαινεται και απο τα σχολια μου ειμαι καργα δυσπιστος απεναντι στην ελευθερη αγορα.Κατι που μεταφραστηκε και στις τελευταιες εκλογες οπου το εριξα στο ΚΚΕ.Κλειστε τις οθονες ειδικα κατι Σωτηρηδες,γιατι αναμενεται η δημιουργια εστιων μολυνσης!!!Πλακα κανω.Αλλα απο την αλλη καπως δεν πρεπει να προχωρησουμε??Εγω πιστευω οτι μπορουμε να προχωρησουμε και παιζει να ειμαι ο μοναδικος στον πλανητη!!!!!Και δεν το λεω επειδη το διαβασα στην Καθημερινη η το esquire αλλα επειδη βλεπω οτι υπαρχουν και τα περιθωρια.Για παραδειγμα πιστευω οτι θα μπορουσαν κατω στην Κρητη να ορισουν νεες περιοχες κοντα στον αστικο ιστο που να εχουν τις απαραιτητες υποδομες.Επισης θα μπορουσαν να φτιαχτουν τα νοσοκομεια που θα φερναν και τους λεγομενους τουριστες υγειας και μετα να βλεπεις τον Γιακουμπ να παρακαλαει να προσληφθει στην Κρητη!!!Αλλα πανω εκει ξυπναω και βλεπω οτι πιο πιθανο ειναι να παω διακοπες φετος παρα να γινει κατι απο ολα αυτα!!!Χα χα χα!!
Καλα ρε Μαριε, μια ερωτηση γιατι δεν μπορω να το αφησω ασχολιαστο. Αυτο που σε διδαξε η κριση ειναι οτι το ΚΚΕ ειχε δικιο? Δηλαδη αυτοι που ελεγαν για αυξηση μισθων στο δημοσιο και αθροες προσληψεις θα ειχαν σωσει την Ελλαδα λες?
Και για να επιστρεψουμε στο θεμα
Κωστα.
Καταρχας, εξαιρετικη ιδεα να πας σε νησι αρχες Ιουλιου, ειναι αδεια, οι μαγαζατορες ειναι ακομα χαλαροι και ευγενικοι, οι τιμες σχετικα λογικες και ο καιρος θαυμασιος. Στα σημεια που εθιξες:
α) καλη φαση τα ρεβυθια στις Κυκλαδες, τα απεφευγα αλλα ταφαγα τωρα σχεδον με το ζορι και ηταν πολυ καλα.
Κατα τα αλλα, το φαϊ οπως παντα πολυ καλο σε 5-10 πραγματα (φρεσκο ψαρι πχ), αλλα η ποικιλια μαλλον συνεχιζει να λειπει και οι τιμες συχνα μαλλον υψηλες για το σερβις/κοστος/elaboration κτλ.
Εφαγα παντως για πρωτη φορα στις Κυκλαδες απο κανονικο ελληνικο εστιατοριο τρομερες σπαγκεττι, αλ ντεντε, με θαυμασιες σαλτσες (τοννο αλλα λιβορνεζε με ντοπια καπαρη, μμμμμμ), χωρις να την εχουν ψωνισει μαλιστα (τιμες στα 15 ευρω με αφθονο κρασι και κερασμενο μοσχατο για χωνευτικο!). Βοηθαει οτι ο συνεταιρος ηταν Ιταλος (μας διαβεβαιωνε ομως οτι ο μαγειρας ειναι Ελληνας και μαγειρευε με μαλλον ελληνικο τροπο). Το μερος το συστηνω ανετα για οποιον παει Σιφνο.
β) δεν ξερω τι ρολο επαιξε ο “βιοκλιματικος σχεδιασμος”, ημουν σε ξενοδοχειο χτισμενο κατα το 60 και δεν ανοιξαμε κλιματισμο ουτε για αστειο. Οπως ειπα, ο καιρος ειναι χαρμα, επαρκης ζεστη για μπανια, θαυμα για βολτες το βραδυ.
γ) περι σκουπιδιων, ρωτησες που πεταει τα σκουπιδια το 99% του νησιου? Καταλαβαινω οτι απο Αμερικη προερχομενος εχει κανεις μεγαλη ανοχη στο ανακατεμα των σκουπιδιων σε τεραστιες σακουλες και dumping σε χωματερες, αλλα εδω ειναι Ευρωπη, οπου σοβαρη ανακυκλωση εχω δει ακομα και σε χωριο 50 κατοικων στην βορεια Καστιλλη. Πριν 8 χρονια. Για Ευρωπη, ειμαστε ακομα δυστυχως αρκετα πισω στα σκουπιδια, εως απαραδεκτα πισω σε μερικες περιπτωσεις (βλ χωματερες σε γκρεμους).
Σωτηρη,καταρχας θα ηθελα πολυ να απαντησεις σε καποια αλλα ερωτηματα που εχω θεσει αν εχεις τον χρονο.
Τωρα,στο ερωτημα που μου θετεις δεν με επεισε το ΚΚΕ οτι εχει δικιο γενικα και αοριστα.Ουτε με επεισε να το ψηφισω για να σωσει την χωρα συνεπως και εμενα.Με επεισε σε μεγαλο βαθμο ομως για τα αιτια της κρισης.Διαβαζοντας διαφορες ΚΟΜΕΠ(που αγορασα οικειοθελως) ηρθα σε επαφη με την αποψη αυτη και σε πολλα σημεια με βρισκει συμφωνο.Οχι οτι διαβασα μονο τις ΚΟΜΕΠ και “ξεστραβωθηκα”.Το ευρος των αναγνωσεων μου εκτεινεται σε ολο το πολιτικο φασμα.Ειναι βεβαιο οτι ενδιαφερουσες αναλυσεις θα βρεις απο ολες τις πλευρες.Αλλιως θα καταληξεις να συζητας σε καφενεια για το αν φταει η ΝΔ,το ΠΑΣΟΚ,το ΚΚΕ και δεν ξερω τι αλλο.Δυστυχως τα υπολοιπα κομματα κινουνται στην λογικη αυτη με αποτελεσμα να μην προτεινουν κατι ουσιαστικο.Οποτε επιλεγω το μη χειρον βελτιστον.Η αποχη δε ειναι μια επιλογη που την θεωρω εντελως ηλιθια.Τελος,οσον αφορα το ΚΚΕ οπως και καθε ΚΚ που σεβεται τον εαυτο του δεν εχει ως προγραμματικη θεση την αυξηση του Δημοσιου η των μισθων.Ειναι ξεκαθαρο πως ενα ΚΚ ζηταει την ανατροπη του παροντος συστηματος και την δημιουργια ενος νεου.Αρα το ερωτημα που τιθεται σε αυτην την περιπτωση ειναι αν σου αρεσει το παρον συστημα η αν δεν σου αρεσει και θες κατι καινουργιο.
Υ.Γ Το β προσωπο δεν αναφερεται σε εσενα Σωτηρη,πιστευω οτι μπορεις να καταλαβεις το σχημα λογου.
Οσον αφορα τις αναλυσεις των διαφορων οικονομολογων,πολιτικων,δημοσιογραφων κλπ που μπορει να βγαινουν στα ΜΜΕ η να προσπαθουν να προβαλλουν τις ιδεες τους προς τα εξω με οποιονδηποτε αλλο τροπο οπως η συγγραφη βιβλιων διακρινω πως πολλοι η περισσοτεροι θα ελεγα απο αυτους ανηκουν σε δυο κατηγοριες.
α)Λαικιστες.
Το Μνημονιο για αυτους φταιει για τα παντα και αναλογως της πολιτικης τοποθετησης βαζουν πρασινες η μπλε πινελιες στις ευθυνες.Συνηθως βαζουν πολυ απο το ενα χρωμα και λιγοτερο απο το αλλο για να φαινονται και αντικειμενικοι.Εχουν λογο αντικοινοβουλευτικο και ψευτοεπαναστατικο.Συν τοις αλλοις πουλανε και ολιγον πατριωτισμο.Επειδη οι περισσοτεροι ειναι λερες ετσι και αλλιως εμενα δεν με πειθουν και δεν τους παω καθολου.
β)Κοσμοπολιτες.
Συνηθως απο Κολωνακι και ΒΠ.Οχι οτι οι παραπανω δεν ειναι απο εκει(και ειναι ενας προσθετος λογος για να με κανουν να αηδιαζω).Οπως και να εχει δηλαδη,εντελως ξενο λεξιλογιο,εντελως ξενη νοοτροπια.Αλλα αν εμεναν εκει καλα θα ηταν ολα και δεν θα τους σχολιαζα.Το προβλημα τους ειναι οτι φερονται σαν την κυρια απο την Αργεντινη που ανεφερα σε παλιοτερο σχολιο και σε εβγαλε εκτος εαυτου.Προσπαθουν να με κανουν καθ’εικονα και καθ’ομοιωσιν ενος προτυπου που εχουν στο μυαλο.Πολλοι απο αυτους δε ειναι καιροσκοποι και “βρωμικοι”.Και αυτο τα κανει ακομη χειροτερα τα πραγματα.Γιατι αυτο προσπαθουν να το κρυψουν κατω απο ενα υφος σοβαροφανες,σεμνοτυφο και γκλαμουρατο.
Και εδω θελω να τονισω κατι ενδιαφερον.Τις τελευταιες ημερες,οποιος εχει παρακολουθησει εστω και λιγο τα ελληνικα ΜΜΕ,θα εχει παρει χαμπαρι οτι υπαρχει μια κοντρα μεταξυ του ομιλου Κουρη με τον ομιλο Αλαφουζου.Δεν ξερω για ποιο λογο γινεται αυτο και σε ποιο επεισοδιο εχει φτασει εσχατως το σιριαλ,ομως επειδη αν υπαρχει Θεος οντως θα εχει πολυ χιουμορ,η κοντρα αυτη συνοψιζει ακριβως το νοημα της αντιπαραθεσης μεταξυ λαικιστων απο τη μια και ελιτιστων-κοσμοπολιτων απο την αλλη.Δυστυχως ομως σε εμας τους τριτους μας δειχνει να καταλαβουμε την ελληνικη παθογενεια και το ποσο μερος του προβληματος ειναι και οι δυο σχολες σκεψης…
ποια ερωτηματα λες Μαριε? Αν ειναι τα περι Φλωριδας, με καλυπτει 95% ο Κωστας. Θα τονισω ενα πραγμα που ειπε περι υποδομων: αυτα που εγραψα στο προηγουμενο κειμενο μου ισχυουν 3 φορες παραπανω για 60ηδες και πανω. (βλ και τι απαντω στον Μυρωνα)
Τι ειναι το ΚΟΜΕΠ?
Εχω και κανα δυο αλλα.Εχει απαντησει ο Κωστας τουλαχιστον σε καποια απο οτι ειδα.Οι απαντησεις που εχει δωσει βεβαια ισως σε καλυπτουν.
Α βρε Σωτηρη δεν εισαι μεσα στα κολπα!!!ΚΟΜΕΠ σημαινει Κομμουνιστικη Επιθεωρηση.Ειναι περιοδικες εκδοσεις του ΚΚΕ(ανα τριμηνο αν δεν κανω λαθος) που πραγματευονται διαφορα ζητηματα οπως οι οικονομικες η οι πολιτικες εξελιξεις,ιστορικα και φιλοσοφικα ζητηματα,σχεσεις των φυλων,συνδικαλιστικα η θεματα οργανωσης κλπ με την συγκεκριμενη οπτικη εννοειται.Απο εκει και επειτα βεβαια υπαρχουν και αλλες πηγες προβολης των θεσεων στο κοινο οπως τα κομματικα εντυπα,οι θεσεις των συνεδριων η και της κεντρικης επιτροπης του κομματος σε συγκεκριμενες περιστασεις.
Επανέρχομαι μετά από έναν εξαντλητικό διάλογο με τον Αθανάσιο για το νόμο περί δωρητών οργάνων για να πω στο Σωτήρη ότι χαίρομαι που πέρασε καλά στη Σίφνο, και να κάνω μερικές επισημάνσεις στο Μάριο. Φίλε Μάριε, για να στραφεί κανείς στο ΚΚΕ δεν αρκεί να μην είναι ευχαριστημένος με το καινούργιο σύστημα. Πρέπει να ισχύουν και οι παρακάτω συνθήκες.
Α) Το ΚΚΕ να μην ευθύνεται για τη δυσλειτουργία του ισχύοντος συστήματος. Για αυτό δεν παίρνω όρκο. Αντίθετα μάλιστα θεωρώ ότι το ΚΚΕ έχει παίξει το ρόλο του σαμποτέρ που πετάει γρανάζια στη μηχανή, για να βγει μετά και να μας πει “είδατε που δεν τραβάει η μηχανή που διαλέξατε?” ώστε να μας πουλήσει τη δικιά του.
β) Το σύστημα που ευαγγελίζεται το ΚΚΕ να είναι είναι καλύτερο από το ισχύον με τα όποια προβλήματά του. Αν και ξέρεις ότι σε κάποιο βαθμό θεωρώ ότι ο κεντρικός σχεδιασμός έχει πλεονεκτήματα, θεωρώ ότι το σύστημα έχει στο μυαλό του το ΚΚΕ είναι χειρότερο με βάση τα δικά μου κριτήρια.
γ) Ακόμα και να ισχύει το β, πρέπει επιπλέον να έχεις εμπιστοσύνη στις ικανότητες αυτών που θα κληθούν να υλοποιήσουν το νέο σύστημα. Εγώ λοιπόν βλέπω την Παπαρήγα, την παραθυρο-σχολιάστρια Κανέλη, και τους υπόλοιπους του ΚΚΕ που αγνοούν οποιαδήποτε συνεισφορά στην οικονομική επιστήμη από το Μαρξ και μετά, και η σκέψη ότι οι άνθρωποι αυτοί θα σχεδιάσουν ένα νέο οικονομικό σύστημα και θα διευθύνουν τους παραγωγικούς πόρους της χώρας στο σύνολό του (σε αντίθεση με το αποκεντρωμένο αγοραίο σύστημα όπου η αποφάσεις είναι κατακερματισμένες σε πολλές παραγωγικές μονάδες) μου φέρνει ανατριχίλα.
Κωστα ισως κανω λαθος που απαντω γιατι πολυ απλα το σχολιο αυτο δεν εχει σχεση με το θεμα του κυριως αρθρου.Θα προσπαθησω λοιπον να ειμαι οσο το δυνατον πιο συντομος και ελπιζω να γραψω τις αποψεις μου περισσοτερο αναλυτικα σε ενα περισσοτερο σχετικο αρθρο.
α)Ευθυνες μπορουν να αποδοθουν παντου.Ευθυνες για την κριση μπορει να εχω και εγω και εσυ για αποφασεις που εχουμε παρει.Εξαλλου η οικονομια αποτελειται απο μεγαλες και μικρες επιχειρησεις,απο ισχυρα και λιγοτερο ισχυρα ατομα η ομαδες ατομων.Αν μιλησουμε για τις τελευταιες και ιδιως αν επικεντρωθουμε στις πολιτικες,ειναι βεβαιο πως το ΚΚΕ δεν μπορει να εχει σαφως τις ευθυνες με τα δυο μεγαλυτερα κομματα της χωρας,πολυ περισσοτερο αν αναφερομαστε στην κατασταση της διεθνης οικονομιας με μεγαλα κομματα η κυβερνησεις αλλων χωρων.Σε καθε περιπτωση το ΚΚΕ ακομα και αν εχει ακολουθησει την συγκεκριμενη τακτικη ειναι βεβαιο πως δεν θα μπορουσε να ειναι ιδιαιτερα απολεσματικο.
β)Εχω διαβασει καποια αρθρα σου παλιοτερα και οντως αποδιδεις στον κεντρικο σχεδιασμο καποια πλεονεκτηματα.Σε καθε περιπτωση,τις κριτικες αναφορικα με την λειτουργια της ΕΣΣΔ,της μαοικης Κινας κλπ τις εχω ακουσει.Δεν τις εχω ζησει.Νομιζω πως πολλα αρνητικα εγιναν τοτε,ασχετως της προπαγανδας που μπορει καποια να τα υπερδιογκωνει καποια να τα επινοει η να μην αναφερει καποια καλα.Αλλα οσον αφορα το σημερα κατι δεν μου παει καλα.Θα ερθει η αλλαγη απο το κομμουνιστικο κινημα?Μακαρι,οπως και μακαρι να ερθει απο οποιοδηποτε αλλο κινημα η πολιτικο χωρο…
γ)Εδω νομιζω πως συμφωνουμε.Πιστευω πως το συγκεκριμενο κομμα αποτελει ενα κλειστο κομμα.Τοσο οσον αφορα την λειτουργια και τις δομες ,αλλα και οσον αφορα την ιδια τη νοοτροπια των μελων και των στελεχων αλλα και τον τροπο ζωης και τις σχεσεις τους μεταξυ τους και με την υπολοιπη κοινωνια.Ειναι αληθεια πως ενας ανθρωπος εντονα προκατειλημενος και οταν μαλιστα εχει παρει την εξουσια με βιαιο τροπο θα κανει παρα πολλες λανθασμενες κρισεις.Πολυ περισσοτερο οταν ο μαρξισμος μπορει να χαρακτηριστει σαν ιδεολογια απο μανιχαιστικες τασεις.Επομενως μια προσπαθεια οικοδομησης του σοσιαλισμου εκ προοιμιου ξεκιναει με την υποθεση οτι καποιοι πρεπει να κυνηγηθουν.
Παντως η αληθεια ειναι οτι η κριτικη που ασκειται σε ενα ΚΚ γενικοτερα εχει να κανει με την αρνηση του να αποδεχτει την ατομικη περιουσια,οχι μαλιστα με ορους ηθικης οπως π.χ μια θρησκευτικη ομαδα.Η αληθεια ειναι ομως πως τα ΚΚ εχουν δικιο κατα τη γνωμη στο οτι πηγη των μεγαλυτερων προβληματων, αποτελει η υπαρξη της.Οπως επισης συμμεριζομαι την αποψη οτι η πηγη των αντιθεσεων σχετιζεται με την ιδιοκτησια και μονο με αυτην.Ενδεχομενως σε ατομικο επιπεδο θα εβαζα και το ερωτικο στοιχειο,αλλα μιας και μιλαμε για κοινωνιες η ομαδες ανθρωπων αυτο εξαλειφεται.
Κωστα μια και περασα καπως προσφατα απο τον Δρυο, μια σημειωση:
καταρχας ωραιο φαινεται το συγκροτημα που αναφερεις.
γιατι δεν λες ομως και καμμια κουβεντα για το μερος γενικα, ειδικα την προσβαση στην παραλια που εχει γινει κατι μεταξυ διασχισης λαβυρινθου και αγωνα εμποδιων? Και αυτο βεβαια επειδη υπαρχουν 500 μικροϊδιοκτητες που δεν λενε να χασουν 5% του οικοπεδου τους για να περασει ενας δρομος της προκοπης?
Γιαυτο μαρεσουν οι μεγαλες ιδιοκτησιες, γιατι εσωτερικευουν τις εξωτερικοτητες. Σε μεγαλες επενδυσεις, απο Κοστα Ναυαρινο μεχρι Πορτο Καρρας, τετοιο πραγμα δεν το βλεπεις.
Σωτήρη έχεις δίκιο για το δρόμο. Δεν ξέρω, για να είμαι δίκαιος, αν ευθύνονται οι ιδιοκτήτες ή η έλλειψη πρωτοβουλίας των τοπικών αρχών. Όταν επισκεύτηκα το νηπιαγωγίο η τσουλίθρα και γενικά η παιδική χαρά ήταν σε άσχημη και επικίνδυνη για τα παιδιά κατάσταση, και ένας γονέας παραπονέθηκε ότι ο δήμαρχος δεν κάνει τίποτα. Γενικά υπήρχε η αίσθηση ότι προτεραιότητα είχαν η Νάουσα και η Παροικιά.
Συγνώμη τέλος για τη σιωπή. Φέτος πρνάω κρίση για ανανέωση του συμβολαίου μου από το πανεπιστήμιο και έχω πέσει με τα μούτρα στις εργασίες μου.
Κάθε επιτυχία εύχομαι, αλλά δεν θα σου ανανεώσουμε το συμβόλαιό σου εδώ! :-Ρ
πας για tenure? καλη δουλεια κιαπομενα.
Οσο για τον Δρυο, οι εφημερες υποδομες μπορουν να φτιαξουν, η φρικτη ρυμοτομια ομως γινεται χειροτερη οσο αναπτυσσεται ενα μερος. Αυτα τα εγκληματα μενουν για παντα στις περισσοτερες περιπτωσεις, δυστυχως.
Ευχαριστώ παιδιά! Σωτήρη δεν πάω ακόμα για tenure, τα συμβόλαια εδώ πριν το tenure είναι διετή οπότε πάω για ανανέωση για την τρίτη διετία.
Εξαιρετική και σχετική η ομιλία του Αρίστους Δοξιάδη. Σε γενικές γραμμές με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
βλεπε και το σχετικο κειμενο του Αριστου εδω
Μια που έρχεται το καλοκαίρι, ορίστε και η σελίδα του Anezina Village στο Facebook. http://www.facebook.com/#!/pages/Anezina-Village/322300101149021