Σχεδον καθε φορα που ακουω καποιον αξιωματουχο να μιλαει για τον τουρισμο της Αθηνας (ή αλλων ελληνικων πολεων*) και πώς σκοπευει να τον ενισχυσει εχω την ισχυρη εντυπωση οτι δεν ξερει για τι πραγμα μιλαει και δεν ενδιαφερεται καν να μαθει.
Τα τουριστικα πλεονεκτηματα της πολης ειναι ανεκμεταλλευτα σε τρομερο βαθμο. Ειτε λογω ιδεοληψιων, ειτε λογω οικονομικης αδυναμιας των δημων και κακης διοικητικης διαιρεσης, ειτε λογω απλης ανικανοτητας και αδιαφοριας, μερη που σε αλλες πολεις θα εφερναν μεγαλα εσοδα στην Αθηνα ειναι παρατημενα και μιζερα.
Ενας πολυ απλος τροπος να μαθουμε τι χρειαζεται να γινει στην πολη και ποια μερη εχουν ιδιαιτερο δυναμικο, ειναι με την φτηνοτερη ερευνα αγορας: ακολουθηστε εναν ευκαταστατο Αμερικανο, εναν Γερμανο και εναν Ιαπωνα τουριστα.
[προσθηκη: το σεναριο που ακολουθει δεν παριστανει το αντικειμενικο ή τυπικο παραδειγμα. Ειναι ενα κακο σεναριο, που δυστυχως ομως εχει υπερβολικα υψηλες πιθανοτητες να συμβει, για μια πολη που θελει να εχει τουρισμο]
Φτανετε στο Ελευθεριος Βενιζελος
Ωραιο αεροδρομιο, αν και μικρο. Βγαινετε εξω, ζεστη, καυσαεριο απο ολους τους οδηγους που δε λενε να σβησουν τις μηχανες τους. Και τι ειναι αυτη η περιεργη φασαρια, ενα οχημα (της αστυνομιας? του αεροδρομιου?) που κορναρει συνεχως και φωναζει κατι στα τριπλοπαρκαρισμενα αυτοκινητα. Μα καλα, δεν εχουν απλη πεζη τροχαια εδω να κοψει 100 προστιμα χωρις φωνες?
Ας μπουμε στο ταξι. Ο οδηγος καπνιζει, το οχημα βρωμαει και το σκυλαδικο ειναι στο τερμα. Τουλαχιστον θα ειναι φτηνα ομως εδω. Οχι βεβαια. Αν εισαι ξενος, ο οδηγος χρεωνοντας σε το πενταπλασιο της τιμης, θα παρει εκδικηση για ολα τα πραγματικα και φαντασιακα κριματα της χωρας σου. Και ολων των αλλων χωρών του πλανητη.
Θα ανεβειτε στην Ακροπολη
Για να μπειτε πρεπει να παρετε εισιτηρειο. Θα σας το δωσει η πιο βαριεστημενη αγενεστατη ξυνοφατσα που εχετε δει ποτε στην ζωη σας*. Ισως ηταν ατυχημα, ισως σημερα ειδικα ετυχε και συνεληφθη ο γιος της, καηκε το σπιτι της, κατερρευσε ο κοσμος της, παμε παρακατω.
Αφου θαυμασετε το μνημειο, χρησιμοποιωντας και μπολικη φαντασια για να δειτε πως πραγματικα ηταν στο παρελθον (μια και ικανοποιητικο πληροφοριακο υλικο απλα δεν υπαρχει) θα περασετε τα προπυλαια προς τα κατω. Αν προλαβετε δηλαδη να φυγετε αρκετη ωρα πριν την ληξη του ωραριου, πριν ορμησουνε οι τσομπανηδες να σαλαγησουν τα τουριστοπροβατα με αγρια γκαρισματα, συγγνωμη οι υπαλληλοι της Ακροπολης εννοω που απλα κανουν την δουλεια τους.
Τσουρουφλισμενοι απο τον ηλιο και ισως με αδειο στομαχι θα αναζητησετε να ικανοποιησετε διψα και πεινα. Ως εμπειρος και πλουσιος τουριστας, στο σημαντικοτερο μνημειο μιας Ευρωπαϊκης χωρας ψαχνετε για κατι σαν τα καφε του Αγιου Μαρκου στην Βενετια. Με χαρα θα δωσετε και 20 ευρω για εναν καφε στον ισκιο με θεα την Ακροπολη και λιγη κλασικη μουσικη ή τζαζζ. Αμ δε. Θα βρειτε εναν αξουριστο αγενεστετατο τυπο να φωναζει “re, you, toast, sandwich, here” παιζοντας σε ενα ραδιοφωνακι μουσικη που ακουγεται σαν να σφαζει καποιος γατες. Η ποιοτητα των προσφερομενων προϊοντων ειναι φυσικα αναλογη της συμπεριφορας του αξουριστου και αναλογα μικρος ο χρονος που θα σας παρει να αρνηθειτε τις υπηρεσιες του.
Παμε προς το μουσειο Ακροπολεως. Ομορφο ειναι αλλα αυτα τα ΙΧ τι κανουν παρκαρισμενα στον πεζοδρομο? Τα μηχανακια που περνανε γκαζωμενα εχουν ειδικη αδεια, μηπως ειναι πρωτοτυπα ασθενοφορα?
Να δουμε την Πανεπιστημιου
Παει και αυτο, παμε προς την Αθηναϊκη Τριλογια του Θεοφιλου Χανσεν. Φαινεται στον χαρτη να ειναι διπλα, ας παρουμε ενα ταξι απο τον ειδικο σταθμο ταξι. Τον ποιο? Δεν υπαρχει κατι τετοιο. Καλα ας παρουμε μετρό. Βγαινετε στην Πανεπιστημιου. Με λιγη τυχη πρεπει απλα να περασετε αναμεσα σε 100 παρανομους μικροπωλητες κακογουστων απομιμησεων. Με λιγη ατυχια, υπαρχει μια πορεια και οσμη σκορδου στον αερα απο δακρυγονα. Με λιγη παραπανω ατυχια βρεχει πετρες και μολοτωφ. Μα καλα, τι πολη ειναι αυτη που κανουν βιαιες πορειες ακριβως μπροστα στα σημαντικα μνημεια τους?
Τι λεει ο Λυκαβηττος
Απ’οτι φαινεται η Αθηνα ειναι απο τα μερη που τα βλεπεις καλυτερα απο ψηλα. Παμε σε κεινον τον συμπαθητικο λοφο, ακριβως στο κεντρο της πολης. Ταξι απο την πλατεια Καρυτση (αυτα τα ταξι εχουν φτιαξει αυτοσχεδια πιατσα εναντια στο ρευμα κινησης του δρομου ή μου φαινεται?). Μπαινετε στα δρομακια του Λυκαβηττου, περνατε απο λαβυρινθους με γκραφιτι και βλεπετε μονοπατακια που μυριζουν εγκαταλειψη
Επισκεψη στην Εκκλησια, δεν μπορει θα εχουν κατι αντιστοιχο της Αγιας Καρδιας στην Μονμαρτρη ή εστω του Τιμπινταμπο. Εμ οχι, ενα ξωκλησσι εχουν και ειναι κλειστο.
Καλα παμε για φαϊ. Τι, εχει μονο ενα εστιατοριο? Απολυτως τιποτα αλλο σε ολοκληρο τον λοφο? Ναι, γιατι στην Ελλαδα θελουμε τους δημοσιους χωρους μας αμολυντους απο δραστηριοτητες διασκεδασης και ψυχαγωγιας. Νομιμες δηλαδη, γιατι απο πρεζονια και παλαβους ο λοφος ειναι γεματος.
Πολεις που δεν εχουν υψωματα, φτιαχνουν τεχνητα για να πηγαινει ο κοσμος, να απολαμβανει την θεα και να αφηνει τα λεφτα του, οπως εκανε η Σιγκαπουρη ή το Ντουμπαϊ.
Στην Αθηνα εχουμε συμπαθητικοτατους λοφους που τους αφηνουμε κανονικοτατα να ρημαζουν, λες και ανηκουν σε καποιον αλλο, οχι σε μας.
Η κολαση του Πειραια
Τουλαχιστον εκει που η πολη ακουμπαει το νερο περιμενετε μια ανασα. Λιγη δροσια απο το θαλασσινο αερακι, ωραιους περιπατους, καφετεριες, μια μαρινα με σκαφη. Καθε πολη που εχει θαλασσα φτιαχνει στην παραλια τα ομορφοτερα σημεια της (Βαρκελωνη, Συδνευ, Καννες, Σινγκαπουρη, ΛΑ, ΝΥ κτλ).
Ο Πειραιας αντιθετα ειναι απο τα πιο βρωμικα μερη της Αθηνας, φασαρια, κινηση, συνεχεις κλοπες και πληρες χαος στις αποβαθρες. Πιο οργανωμενη επι/αποβιβαση βλεπεις σε χωριουδακια σε μια λιμνη της Ιταλιας παρα στο μεγαλυτερο επιβατικο λιμανι μιας απο τις μεγαλυτερες ναυτικες δυναμεις στον πλανητη.
Και φυσικα απουσιαζει πληρως οποιαδηποτε ευκαιρια χαλαρωσης ή ψυχαγωγιας σε ολοκληρο το λιμανι, ποσο μαλλον κτιρια ενδιαφερουσας αρχιτεκτονικης. Πειτε οτι δεν μπορουμε να μαθουμε απο ξενους, απο άλλα μερη της Ελλαδας δεν μπορουμε να μαθουμε? Την Οια δεν την ξερουν στην Αθηνα?
Κατακλειδα
Το τι θελουν οι τουριστες ειναι απλο. Μερη να βγαλουν φωτογραφιες για να δειξουν στους φιλους τους και να τους κανουν να ζηλεψουν και μερη να ξοδεψουν με χαρα τα λεφτα τους. Δεν θελουν ασχημια, ταλαιπωρια, αγενεια, σπρωξιδι, ολα αυτα τα οποια κακως εχουν συνηθισει οι Αθηναιοι.
Οχι μονο μας λειπουν οι ανθρωποφτιαγμενες ομορφιες, αλλα κανουμε και ο,τι μπορουμε να χαλασουμε τις λιγες που υπαρχουν. Κατι που δεν προκειται να αλλαξει ουτε με διαφημισεις σε διεθνη ΜΜΕ, ουτε με μεγαλοστομες διακηρυξεις. Αλλα μονο αν παρουν οι υπευθυνοι καθε σημειο της τουριστικης διαδρομης, βημα βημα, και το κανουν αντιστοιχο των προσδοκιων και των απαιτησεων των πελατων μας. Και αν δεν εχουν το απαραιτητο ενδιαφερον, μερακι ή αισθητικη για να δουν τις αδυναμιες απο μονοι τους, ας ρωτησουν μια απλη ερωτηση: θα εκανε ενας Κινεζος ή Αμερικανος 10 χιλιαδες χμ για να ερθει να δει αυτο? Αν οχι, πρεπει να αλλαξει.
Οπως η Mercedes δεν φτιαχνει αυτοκινητα με τα γουστα του μεσου κατοικου Στουτγκαρδης ετσι και μεις πρεπει να το χωνεψουμε βαθια: στους επισκεπτες μας πουλαμε τουρισμο, στους ταξιδευτες του πλανητη, σε αυτους λοιπον θα προσαρμοστουμε, οχι στον μεσο αναγνωστη της Ελευθεροτυπιας και στα γουστα του. Και αν δεν ειμαστε επαρκεις θα ξηλωσουμε τα παντα μεχρι να γινουν επαρκη. Τοσο απλα, τοσο δυσκολα.
ΥΓ Προσεξτε οτι σημειωσα πραγματα που μπορουν να αλλαξουν σε συντομο σχετικα διαστημα. Οχι την γενικα κακη εικονα της χωρας στα διεθνη ΜΜΕ, την κακιστη ρυμοτομια της πολης, τα μικρα πεζοδρομια, την αγενεστατη και επιθετικη οδηγηση στους δρομους κτλ
———————-
*Τα νησια ειναι άλλη ιστορια.
**Με την αγενεια που εχουμε συνηθισει σε καθε θεση που σχετιζεται εστω ελαχιστα με το δημοσιο αρχιζει να πιστευει κανεις οτι ειναι προβλημα των Ελληνων, υπαρχει αδυναμια καλης συμπεριφοας. Αλλα μετα παιρνεις τηλεφωνο μια εταιρεια της προκοπης και σου μιλανε σαν ανθρωπο, πας σε ενα καλο ξενοδοχειο της χωρας και βλεπεις την εξυπηρετηση που βλεπεις στα καλα μερη ολου του πλανητη.
Σημειωση: Αυτο το κειμενο γραφτηκε σε μεγαλο βαθμο εχοντας θεα περιπου αυτο εδω, με εμφαση στο Marina Bay Sands. Εκατσα και το σκεφτηκα, γιατι εμεις δεν εχουμε κατι τετοιο? Μας λειπουν λεφτα? Μα τα λεφτα δεν τα βαζει η πολη-κρατος της Σιγκαπουρης αλλα ιδιωτες (8 δις δολλαρια βαζει η αμερικανικη Sands!)
Λειπει η τοπκη αγορα? Η Αθηνα μονη της εχει παρομοιο ΑΕΠ με την Σιγκαπουρη! Η εξωτερικη ζητηση? Μα η Ελλαδα ειναι σε αποσταση 3 ωρων το πολυ απο 300-400 εκατομμυρια Ευρωπαιους. Τι λειπει? Δεν μπορω να καταληξω παρα στο εξης: ικανη διοικητικη μηχανη να επιτρεψει τετοιες επενδυσεις, κοινωνια που να τις καλοδεχτει.
Σωτήρη, εντάξει, δεν χρειάζεται να είναι κανείς Τεο για να σου την πέσει. Δηλαδή όταν βγαίνεις από το αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης σε τι πέφτεις πάνω? Τα ίδια και χειρότερα, και παρεπιπτόντως είναι Αμερικανική πατέντα το αυτοκίνητο που περνάει και φωνάζει να φύγουν τα σταθμευμένα αυτοκίνητα. Για μένα το Ελ. Βενιζέλος είναι σχετικά καλό. Και παρεπιπτόντως μπορεί εσύ σαν Έλληνας να θες τζαζ και κλασσική μουσική αλλά για αυτά πηγαίνει κανείς στη Νέα Υόρκη ή τη Βιέννη. Στην Ελλάδα έρχεται κανείς για να απολαύσει τη νεο-Ελληνική κουλτούρα και αυτό σημαίνει συρτάκι ντανς και σουβλάκι, όσο και αν εμάς μας φαίνεται corny. Εγώ πάντως όταν έρχομαι Ελλάδα πάντα επισκέπτομαι την περιοχή Μοναστηράκι-Αρχαία Αγορά-Σύνταγμα-Θησείο και γουστάρω πολύ αυτό που βλέπω (χωρίς να σημαίνει ότι δεν επιδέχεται βελτιώσεις). Ακόμα και ο τύπος που φωνάζει “ρε γιου τοστ” και προκαλεί τα χαμόγελα Ελλήνων και τουριστών είναι μέρος του αμπιανς. Για τα υπόλοιπα να συμφωνήσω.
Πρόσφατη ιστορία. Πήγε γνωστός μου επιχειρηματίας στο μουσίο της Ακρόπολης με ξένους συνεργάτες του. Απευθύνθηκε στις πληροφορίες για να μάθει τις ώρες λειτουργίας κάποιων άλλων μουσείων. “Και τι είμαι εγώ για να ξέρω?” πήρε την απάντηση. Όταν του υπενθύμισε ότι εργάζεται στις πληροφορίες απάντησε ότι ήταν εκεί για πληροφορίες μόνο σχετικά με το μουσείο της Ακρόπολης. Αλήθεια, πόσο επίπονο θα ήταν να πάρει ένα τηλέφωνο ή να απευθυνθεί στο ίντερνετ για να εξυπηρετήσει? Να δείξει ένα ενδιαφέρον βρε αδερφέ. Δυστυχως υπερβολικά πολύς κόσμος αντιμετωπίζει αυτό που κάνει ως δουλιά, και όχι ως εργασία την οποία κάνει με περηφάνια.
Επίτρεψέ μας, καλέ μοι Σώτερ, να μην θέλομε να γίνομε Σιγκαπούρη..
Στον μουνιχομάχο φιλιππικό σου θα χρειαστεί να επανέλθω.
Στο Σώτερ αναπαύσου (για να αναπαυθούμε κι εμείς) το πας μου φαίνεται…
ΥΓ: Μετά πνευμάτων αδίκων πολυταξιδεμένων.
Μυρωνα στο επιτρεπω φυσικα. Αλλα μην ακουσω μετα οτι δεν μας φτανουν οι μισθοι μας, οτι η ανεργια εχει φτασει στο ταβανι, οτι δεν υπαρχουν ευκαιριες στην Ελλαδα, οτι εμεις οι βολεμενοι στο εξωτερικο δεν καταλαβαινουμε την ελληνικη πραγματικοτητα, οτι φταινε οι κακοι επιχειρηματιες που δεν κανουν καλες επενδυσεις κτλ κτλ (και δεν λεω απαραιτητα οτι ασπαζεσαι καθε ατακα, καταλαβαινεις τι λεω)
Κωστα
Κοιτα, δεν εχω παει και 50 φορες στο JFK, αλλα δεν θυμαμαι τιποτα τετοιο. Σε καθε περιπτωση ομως, η ΝΥ δεν φημιζεται για την χαλαροτητα και τον πολιτισμο της, δεν ειναι ησυχαστηριο αλλα μερος που η κορνα παει συννεφο και γενικα θεωρειται βασιλειο της αγενειας στις υπολοιπες ΗΠΑ. Φυσικα δεν ειναι αυτα που την εχουν κανει τουριστικη πολη, αλλα το μοναδικο αστικο της τοπιο.
Αυτο που λεω ειναι οτι η Αθηνα δεν εχει πολλα πλεονεκτηματα και δεν μπορει να σηκωσει την πολυτελεια της τσαπατσουλιας, βρωμιας, κορνας κτλ Αν θελουμε να γινει τουριστικη πολη με καποιες αξιωσεις (και αυτο ειναι ενα αν που αφηνω στην κοινωνια οπως ειπα και πιο πανω) πρεπει η ολη εμπειρια για τον τουριστα να ειναι αψογη. Πρεπει να λενε, ΟΚ, η πολη δεν εχει πολλα αξιοθεατα αλλα τουλαχιστον εχει θαυμασιο καιρο και χαλαρη ζωη, αξιζει να πας για ενα ΠΣΚ.
Αν σε αυτο το ΠΣΚ σου χαλασει το στομαχι 10 φορες, δεν ξαναπατας.
Κοιτα, δεν μιλησα για συρτακι, που δεν εχει καμμια σχεση με σκυλαδικο, και ειναι κατι που σιγουρα θα ηταν μεσα το προγραμμα σε διασκεδαστηριο (αλλα οχι στην Ακροπολη).
Παντως γενικα αυτη η παρανοηση ειναι που προσπαθω να πολεμησω. Αυτα πουλαμε, τετοιος κοσμος ερχεται κατα κανονα, αυτο δεν σημαινει επ ουδενι οτι η δυναμει αγορα μας εξαντλειται σε αυτον τον κοσμο, το καθε αλλο.
Στην πλατεια του Αγιου Μαρκου της Βενετιας ας πουμε, η μουσικη που παιζουν τυπικα δεν ειναι ιταλικη. Δεν ειδα κανεναν να διαμαρτυρεται αλλα να τα σκανε με ευχαριστηση, κανα 15ευρω για εναν καφε. Ακομα και σε ολη την Ασια, τα κλασατα μερη με ωραια θεα τι νομιζεις οτι παιζουν? Την διεθνως κλασατη μουσικη, αντε με λιγο τοπικο χρωμα (α λα Χατζιδακις).
Το προϊον γκαροφωνες και σκυλαδικο δεν διαφοροποιειται σε τιποτα απο τις μισες ακτες της Μεσογειου, απο Μαροκο μεχρι Τουρκια. (να μην πω οτι εκει εχουν καλυτερο σερβις συνηθως και τουλαχιστον οριτζιναλ σκυλαδικο). Αν θες να πουλησεις ποιοτητα ολα αυτα κοβονται μαχαιρι.
Μου θυμιζεις εναν φιλο Ελληνα αλλα χρονια στην Γερμανια που ελεγε οτι θελει τα νησια να παραμεινουν ως ειναι, με καροδρομους, αναρχα χτισμενα, κακες υποδομες γενικα κτλ γιατι του αρεσει. Συγγνωμη, αλλα το τουριστικο μας προϊον δεν απευθυνεται σε 5 ξενιτεμενους Ελληνες που θελουν να διατηρησουν τις γραφικοτητες των παιδικων τους χρονων. Για καθε καραγκιοζη που φωναζει γιου τοστ, πεφτει η τιμη του δωματιου στα ξενοδοχεια της Αθηνας 1 ευρω.
Νταξ’ τα άλλα τα αφήνω, αλλά επειδή κάποτε ήμουν ο Καββαδίας της αΜ και τη Βενετία την ξέρω καλά και την αγαπώ πολύ, αυτό το σκηνικό μέσα και πέριξ της πλατείας είναι πιο κιτς κι από τα κουαρτέτα στα κεντρικά καφέ της Βιέννης που μόλις τελειώσουν έρχονται στα τραπέζια με τα σι-ντι. Παραείσαι τουρίστας ρε παιδί μου και δε νομίζω ότι κάποιος θα ξαναπάει σε ένα μέρος για να κάτσει σε ένα τέτοιο καφέ. Μία τουριστική χώρα δεν πρέπει να την απασχολεί που θα κάτσει να πιει καφέ ο τουρίστας αλλά πως θα ξανάρθει ή θα πείσει κι άλλους να έρχονται. Αυτό επιτύγχανεται είτε με αυθεντική τοπική εμπειρία που θα κάνει τον άλλο να δει σε μικρό χρονικό διάστημα ένα μέρος της (γοητευτικής) διαφορετικότητας του τόπου ή με διαγωνισμούς στοματικού στο Φαληράκι (μην πω για τον σεξοτουρισμό της Σιγκαπούρης γιατί θα συγχυστώ). Ελπίζω να έχουμε αποκλείσει τη δεύτερη κατηγορία και να μας απσχολήσει σοβαρά η πρώτη.
παλι τα ιδια: το θεμα δεν ειναι τα δικα μου γουστα ή τα δικα σου, αλλα τα γουστα του πελατη. Τελεια και παυλα.
Και το κιτς ειναι μεσα στο προγραμμα εν μερει, αλλα τουλαχιστον κιτς με καποια ποιοτητα. Το σκυλαδικο στο χαλασμενο ραδιοφωνακι, ξερεις καλα οτι κανεις πελατης μας δεν θα το εκλαβει ως ποιοτικο.
Οσο για την Σιγκαπουρη, ταχεις μπλεξει μαλλον με την Ταϊλανδη, η Σιγκαπουρη ειναι τρομερα ευνομουμενο επιχειρηματικο κεντρο και γενικα ακριβη, αν καποιος παει εκει για σεξοτουρισμο εχει κανει τοσο ηθικο οσο και οικονομικο λαθος.
Κατ’ αρχάς, μην μου μιλάς απότομα γιατί θα νοσταλγήσω τον Τεό. Εγώ δεν μίλησα για τα δικά μου ή τα δικά σου γούστα, οπότε ξανασκέψου το και τα ξαναλέμε. Όσο για την Σιγκαπούρη, είναι από τις ασιατικές χώρες με τις καλύτερες επιδόσεις σε τάξη, ασφάλεια και δικαιώματα, αλλά και την μεγαλύτερη ικανότητα στο μασάζ των αριθμών έβερ. Έβερ όμως. Μέχρι το 2007 ‘δεν είχε πρόβλημα’ παιδικής πορνείας γιατί δε γίνονταν συλλήψεις, πράγμα λογικό αν αναλογιστεί κανείς ότι δεν υπήρχε σχετικός νόμος. Σύμφωνα με τις στατιστικές που δίνει η χώρα, το 2007 δεν υπήρξε ούτε ένας ανεξιχνίαστος φόνος από τους συνολικά επτά (7) που έπληξαν το μεγάλο έθνος της Σιγκαπούρης (ξένοι θα τα έκαναν αυτά). Μέχρι πρόσφατα οι πολιτικές διώξεις έδιναν κι έπαιρναν αλλά κατά τ’ άλλα, είμαστε από τις λιγότερο διεφθαρμένες χώρες στον ντουνιά (μάλλον οι δικαστές δεν μετράνε). Τους ναρκομανείς τους πάμε καρφί σε μία (φυλακή αλλά την έχουμε ονομάσει) μονάδα απεξάρτησης απέναντι από τις φυλακές (καλό αυτό) και δεν τους μετράμε καθόλου στις στατιστικές. Όλος ο κόσμος ξέρει ότι η Σιγκαπούρη είναι χώρα υποδοχής γυναικών από την Ταϊλάνδη, την Ινδονησία, τις Φιλιππίνες και την Κίνα, καθώς και ότι δεν τους παρέχεται καμμία βοήθεια μετά την σύλληψή τους, αλλά μόνο στις αναφορές των πρεσβειών φαίνονται. Ελπίζω να μην τα μπερδεύω με καμιά άλλη χώρα γιατί κυκλοφορούν και γραπτώς τα μπερδέματά μου.
Σωτηρη, αν εισαι ακομα εκει, δεν πας και για μια μερα στο νησι Μπανταμ που ειναι το πιο κοντινο της Ινδονησιας(ειναι 2-3 ωρες με το Φερρυ). Η Ελλαδα (για μια φορα) θα σου φανει επιγειος παραδεισος…
Ζαχαρια
ηθελα πως και πως να παω αλλα διαφορες υποχρεωσεις τελικα δεν το επετρεψαν. Περιττο να πουμε τι διαφορες τιμων εχουν τα ξενοδοχεια της μιας και της αλλης πλευρας και ελατε τωρα να με πεισετε οτι δεν μετραει η καθε λεπτομερεια.
Υπαρχουν σιγουρα μερη τρισχειροτερα απο την Ελλαδα. Δεν ψαχνω για δικαιολογιες ουτε για παρηγορια. Ψαχνω να δω πως θα γινει η Ελλαδα καλυτερη, πως θα μπορεσει να δειξει το καλο της προσωπο, πως θα μπορεσει να αναπτυχθει.
Κωσταντινε
δεν ηθελα να μιλησω αποτομα, συνοπτικα μιλω γιατι ειμαι και βιαστικος.
Πολιτικα ζητηματα εχει η Σιγκαπουρη, αλλα ειναι ταυτοχρονα μια χωρα που ξεκινησε πεταμενη εξω απο την Μαλαισια πριν λιγες δεκαετιες, μονη κιερημη, χωρις πορους (ουτε καν νερο), εθνικα και γλωσσικα ετερογενης. Οι επιτυχιες της ειναι πολλες. Δεν με νοιαζει να την προσφερω για προτυπο στα παντα, αλλα κατι εχουμε να μαθουμε και απο αυτην (λεπτομερειες θα δωσω σε χωριστο αρθρο) οπως και απο τοσα αλλα μερη στον κοσμο.
Οσο για την υποδοχη γυναικων, δεν επεσε απολυτως τιποτα τετοιο στην αντιληψη μου. Δεν αποκλειεται, οπως βεβαια και δεν αποκλειεται να σοκαριστουμε οταν διαβασουμε τι λενε για την Ελλαδα και την διακινηση γυναικων. Παντως το rule of law σε αυτα που φαινονται ειναι ατσαλινο, κατι που μου ελεγαν ολοι απο ταξιτζηδες μεχρι εξπατς.
Πρώτα απ’ όλα δεν υπάρχει ‘rule of law σε αυτά που φαίνονται’ και δεύτερον, για να παραφράσω το άσμα, εγώ σας λέω μόνο αυτά που απ’ την πισίνα είδα. Τρίτον, εννοείται ότι οι αναφορές για το human trafficking στην Ελλάδα είναι κάκιστες. Αλλά αυτό δε φαίνεται από το παράθυρο της Μ. Βρετανίας, πρέπει να πας πλατεία Θεάτρου.
ΥΓ: Δεν ξέρω τι καταλαβαίνει ο καθένας ως rule of law, αλλά στην Σιγκαπούρη πας φυλακή για πλάκα. Κάτι που ακόμα και μορφωμένοι Αμερικανοί αντιλαμβάνονται ως καλή λειτουργία του Νόμου. Για να δούμε και λίγο την αλήθεια κατάματα, η Σιγκαπούρη έχει χαμηλά νούμερα στο έγκλημα και υψηλά στις φυλακίσεις. Χμμμμ…
Σωτήρη,
θα προσχωρήσω στη γραμμή Κωνσταντίνου. Λίγο πολύ μας λες ότι για να επιτύχουμε τουριστική ανάπτυξη πρέπει να γίνουμε π.χ. Ελβετοί. Και λέω και εγώ, αν γίνουμε Ελβετοί γιατί να έρθει ο ξένος στην Ελλάδα και να μην πάει στην Ελβετία? Όταν πας Αθήνα σε τι μουσική βλέπεις να χορεύει και να έρχεται στο τσακίρ κέφι η μέση Αμερικανίδα τουρίστρια, στου Miles Davis, στου Χατζιδάκη, ή στο “Πότε βούδας πότε Κούδας” του συγχωρεμένου του Παπάζογλου? Και παρεπιπτόντως το κέντρο της Αθήνας δεν είναι η καρικατούρα που περιγράφεις όπου όλοι παίζουν τσιφτετέλια στη διαπασόν. Κάποιοι το κάνουν, άλλοι παίζουν συρτάκι, και άλλα μέρη (π.χ. η Υδρία που φάγαμε σε μια αναΜορφωσιακή συγκέντρωση πέρυσι) παίζει ξένη μουσική. Με άλλα λόγια ικανοποιούνται όλα τα γούστα.
Παραδέχτηκες ότι η Νέα Υόρκη είναι από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς παρά την κόρνα, τη βρώμα και το καυσαέριο (η δε μυρωδιά των Νεοϋορκέζων ταξιτζίδων κάνει τα Αθηναϊκά ταξί να μοιάζουν με το Sephora) διότι έχει το μοναδικό αστικό τοπίο ενώ η Αθήνα δεν έχει πολλά αξιοθέατα. Καλά, σοβαρολογείς? Να το βράσω το αστικό τοπίο όταν έχεις ένα από τα εφτά θαύματα του κόσμου. Συγκρίνεται βρε η Ακρόπολη ή το θέατρο του Διονύσου με τους ουρανοξίστες του Τραμπ? Το κτήριο της Βουλής, το Μέγαρο μουσικής, ο Λυκαβητός (έχεις δοκιμάσει να φας βράδυ στους Ορίζοντες έχοντας την Αθήνα στα πόδια σου), τα κλαπμ της παραλιακής (από το Island μέχρι το μπαρ στους βράχους στα Λιμανάκια της Βουλιαγμένης) δεν είναι άξια θέασης? Δε λέω ότι δεν πρέπει να προσπαθούμε συνεχώς να βελτιώνουμε κάποια πράγματα αλλά η ουσία είναι ότι η Αθήνα, σαν τη Νέα Υόρκη, είναι μια πολυπολιτισμική μεγαλούπολη που όπως πάρα πολλές τέτοιες μεγαλουπόλεις έχει και κίνηση, και καυσαέριο, και θόρυβο, και αγενείς κατοίκους, και τα οποία τα υπομένει κανείς για να απολαύσει εκείνα που η πόλη έχει να προσφέρει και τα οποία δυστυχώς δεν διαφημίζουμε όσο θα έπρεπε.
Προχώρα σύντροφε τώρα που δόθηκε γραμμή και μπράβο σου που δίνεις το καλό παράδειγμα γιατί έχουμε γεμίσει αντιδραστικούς και αναθεωρητές. Τώρα, βέβαια, καλό είναι να έχουμε υπ’ όψιν και το γεγονός ότι το ξένο είναι πιο γλυκό. Θυμάμαι την πρώτη μου επίσκεψη στο αγγλικό χωριουδάκι που με φιλοξενεί. Έβλεπα τους φοιτητές να διαβάζουν στο φως της λάμπας σε κάτι βικτωριανά σπίτια και εκστασιαζόμουν. Μετά από τρία χρόνια, ορκίστηκα ότι δε θα ξανακατέβω ποτέ σκάλα για να πλύνω τα δόντια μου. Κάπως έτσι είναι και η ΑΘήνα μάλλον: για τον επισκέπτη, εκεί στο λόφο είναι η Ακρόπολη, ένα από τα θαύματα του κόσμου, 2.500 ετών. Τι να κλάσει η Σακρέ Κέρ και τα λοφάκια με τα μουσεία.
Κωστα αν δεν σε ηξερα θα ελεγα οτι δεν εχεις φυγει λεπτο απτην Αθηνα!
Τα πολυτελεη θερετρα του πλανητη μοιαζουν το ενα με το αλλο στις ανεσεις, και εχουν καποιες μικρες διαφορες που τους προσφερουν προσωπικοτητα. Οπως αλλωστε και τα αυτοκινητα, μια BMW και μια Μercedes της ιδιας κλασης μοιαζουν παρα πολυ στην ποιοτητα υλικων, αξιοπιστια, ιπποδυναμεις κτλ και μετα διαφερουν λιγο στο handling και στο ποσο σπορ ειναι.
Η ιδεα οτι η Ελλαδα μπορει να πουλησει επιτυχως διαφορετικοτητα χωρις να φτασει υψηλα επιπεδα ανεσεων ειναι το ιδιο περιεργη με την ιδεα οτι θα επαιρνε κανεις ενα Λαντα επειδη ειναι “διαφορετικο”.
Πρεπει οπωσκαιδηποτε να γινουμε Ελβετια και καλυτεροι σε ολα οσα αφορουν ανεσεις, καθαριοτητα, συμπεριφορα. Και μην ανησυχεις, η διαφορα της Αθηνας με την Ζυριχη θα παραμεινει ξεκαθαρη παρολαυτα.
ειλικρινα? σε κανενα απο αυτα αλλα μαλλον σε καποια τυπικη παγκοσμια μουσικη απτο MTV. Ποσοι Αμερικανοι αραγε ψαχνουν το τσιφτετελι λες, και ποσοι ψαχνουν μουσικη που εχουν καποια οικειοτητα, ακομα και οταν πανε διακοπες στο εξωτερικο? Αλλα τελοσπαντων, εγω δεν ασχοληθηκε με αυτο, ουτε αυτο:
ειπα κατι πολυ πιο συγκεκριμενο, μιλουσα για την καφετερια ακριβως μπροστα στην Ακροπολη, που πιθανοτατα εχει και συγκεκριμενη αδεια. Ε οχι ρε φιλε, στο μυαλο κανενος επισκεπτη (ή λογικου ντοπιου) δεν ταιριαζει ενα απο τα σημαντικοτερα μνημεια της Αρχαιοτητας να συνοδευεται με γκαροφωναρες απο χαλασμενα ραδιοφωνα. Ειναι απλα ζητημα αισθητικης.
Η ιδια ΝΥ βεβαια παρολη την τρομερη ελκυστικοτητα της στους τουριστες, εκανε τεραστιες προσπαθειες να καθαρισει την Πλατεια των Ταϊμς και γενικα να εξωραϊστει.
παλι μιλας λες και θα ρωτησουμε 5 αρχαιολογους και αρχιτεκτονες να μας πουν, και οχι τον τουριστα που με το πορτοφολι του μιλαει και διαλεγει ΝΥ.
Αξια για να κανεις αεροπορικο ταξιδι 10 ωρών ή εστω 3? Οχι. Και παλι, αυτο δεν το λεω εγω αλλα οι τουριστες, που απλα δεν ερχονται! Εχω φιλους Γερμανους που πανε Βαρκελωνη κανα δυο φορες τον χρονο, Βουδαπεστη-Πραγα καθε 2-3 χρονια, Ιταλια επισης, και Αθηνα δεν ψηνονται, ουτε ακομα και με δωρεαν στεγαση.
Στα σημεια που λες, ειδικα το Μεγαρο εχει φαει και τρελο θαψιμο απο διαφορους των τεχνων, η παραλιακη πασχει σε 50 σημεια, και βεβαια η Βουλη δυστυχως ειναι φανερα υποδεεστερη απο αντιστοιχα κτιρια σε τουλαχιστον 20 πολεις της Ευρωπης. Πηγες ποτε κανεναν Ευρωπαιο στην Βουλη και επαθε πλακα? Ειλικρινα?
Κωστα, ας ειμαστε ειλικρινεις. Δεν ειναι θεμα διαφημισης, ισα ισα καθε Ευρωπαιος ξερει την Αθηνα (υπερβολικα καλα μαλλον). Ο λογος που δεν παταει ειναι οτι δεν εχει και πολλα να απολαυσεις σε σχεση με τον ανταγωνισμο, απο Λισσαβωνα μεχρι Βουδαπεστη.
ΟΚ, εχουμε δυσκολο ανταγωνισμο, αν η Αθηνα ηταν καπου στις ΗΠΑ ισως θα επαιζε ετσι λιγο το χαρτι της ευρωπαϊκης εικονας, αλλα για Ευρωπη, μπαααα.
Η Αθηνα ειναι μια πολη με λιγα συμπαθητικα κομματια και τεραστια ελατωμματα, που με αρκετη δουλεια μπορει να γινει πολυ συμπαθητικη. Δεν θα γινει ποτε Παρισι, ουτε ΝΥ, ουτε Βαρκελωνη, ουτε Πραγα, ουτε Βουδαπεστη, ουτε καν Μοναχο, οσον αφορα το αστικο τοπιο.
Αλλα μπορει να γινει ενα συμπαθητικο μερος να περασεις ενα ΠΣΚ, να χαλαρωσεις στον ηλιο, να πιεις κανα ουζακι στην Πλακα. Μονο ομως αν επενδυσουμε στην χαλαροτητα και συμπαθητικοτητα και ξηλωσουμε καθε κομματι αγενειας, τρανταχτης ασχημιας, βρωμιας και αναρχιας που μαστιζει την πολη.
Καλογραμμενο το κειμενο σου φιλε και δεν νομζω οτι εχεις αδικο. Αν ομως θελεις να ξεφυγεις απο την κλασικη ελληνικη μιζερια, γραψε και ενα με τα καλα αυτης της πολης. Που εχει και καλα.
ΥΓ Εξω απο το μουσειο της Ακροπολης εχει πολλα μερη για φαγητο, ποτο και καφε, δεν τα εχεις δει;
Προσχωρώ κι εγώ στη γραμμή Κωνσταντίνου, αν και με ψιλομπρόγκηξε για τον σωστό τύπο Σώτερ, γιατί βγάζει τα σωστά συμπεράσματα, όπως λέγανε παλιά κι οι καθοδηγητές.
Γελιέμαι αν πω ότι μια κάποια προκατάληψη διαπνέει αυτά που γράφεις; Από που κι ως που ο γιος της αρχαιοφύλακος της Ακροπόλεως συνελήφθη; Εχεις στοιχεία γι’αυτό; Tι είδους κακία είναι αυτή;
Ούτε όλοι,βέβαια, οι ταξιτζήδες καπνίζουν και βρωμάνε. Η γενική εικόνα του στόλου έχει βελτιωθεί αρκετά, χωρίς να λέω ότι δεν ανθίζουν ακόμη τα παλιά φυντάνια.
Η εικόνα του Πειραιά που δίνεις είναι βγαλμένη από το “Καλώς ήρθε το δολλάριο!”. Εκτός από την Τρούμπα, υπάρχει η ακτή Κουμουνδούρου κι η Πειραϊκή για καλό ψάρι. Ο περίπατος επίσης στη Ζέα μέχρι τη Μυρτιδιώτισσα και το Δελφινάριο. Υπάρχει και ένα σημαντικό Αρχαιολογικό Μουσείο που πρόσφατα ξανάνοιξε τις πύλες του,καθώς και το Ναυτικό Μουσείο της Ζέας. Αντε και για τους πιο ψαγμένους, τα κεμπαμτσίδικα της Δραπετσώνας και της Κοκκινιάς και τα ψαράδικα πέριξ της Ιχθυόσκαλας.
Για το λεγόμενο παραλιακό μέτωπο, ας μην ανοίξουμε το θέμα.
Στον Λυκαβηττό, το θέμα του μονοπωλίου που έθιξες είναι σωστό,αλλ’ αναρωτιέμαι τι άλλο θα μπορούσε να γίνει που δεν θα έτρωγε τα δέντρα που τόσο χρειαζόμαστε. Οι παλιές καντίνες στην ανηφοριά των Αγιών Ισιδώρων σου έδιναν ένα αίσθημα μεσογειακής beergarten.
Ξέρεις τι με προβληματίζει, Σώτο. Μέσα σε αυτή τη γενικώτερη αίσθηση του κατεπείγοντος από τη μιά και του αμείλικτου αυτομαστιγώματος από την άλλη, φοβούμαι ότι θα κάνομε “ό,τι θέλει ο πελάτης”. Τον πελάτη σου τον παιδαγωγείς και του βάζεις όρια. Δεν κάνεις, ας πούμε τη Λεωφόρο Αμαλίας, πάρκινγκ για τα μεγάλα ξενοδοχεία της Γεωργίου, όπως, κακή ώρα, έγινε προχθές στην έναρξη των special olympics. Εκτός εάν θέλεις τουρισμό μαζικόν μεν, φαλιράκιον δε.
ΥΓ. Το ανθρωποφτιαγμένος δεν με άρεζε. Ανθρωποκάμωτος ποιητικώτερο, ανθρωπογενής λογιώτερο.
Και το χειρότερο είναι ότι δεν έχουμε αποφασίσει, ως Σώτοι, αν θα κάνουμε ό,τι θέλει ο πελάτης επειδή είναι (και) θέμα αισθητικής, πολιτισμού ή δεν ξέρω τι άλλο ή απλά επειδή πλερώνει. Να βρούμε δηλαδή και καμιά κουβέντα στας γραφάς ή να φτιάξουμε δικό μας Ευαγγέλιο; Είναι σοβαρό το ζήτημα, άλλο είναι να μαλώνεις με τα άλλα μοναχικά τάγματα υπό την σκέπην της εκκλησίας και άλλο να σιάχνεις αίρεση. Άλλο να αμαρτήσεις για το παιδί σου κι άλλο γιατί η αμαρτία είναι οικονομικώς συμφέρουσα, all things considered.
ΥΓ: Δεν σε μπρόγκηξα ρε συ, στην ελληνική γραμματική και γραμματεία σου έχω αποδώσει το αλάθητο.
Το άλλο με τo “rule of law για αυτά που φαίνονται” μου θύμισε το αλήστου μνήμης “κατεβήκαν οι ποδιές μας να σκεπάσουν τις πομπές μας”…
Εντάξει, εγώ διαφωνώ ότι αν ας πούμε ένας τουρίστας είχε να επιλέξει στη ζωή του να δει είτε τη ΝΥ είτε την Ακρόπολη θα προτιμούσε το πρώτο. Όπως ξέρεις μένω έξω από τη ΝΥ, και όταν με ρωτάνε τι έχει κανείς να δει στη ΝΥ λέω ότι είναι ωραία αν σου αρέσουν οι ουρανοξύστες, τα σώου του Μπρόντγουει, και τα ψώνια, αλλά μεχρι εκεί. Δεν λέω ότι η Αθήνα δεν οφείλει να κάνει προσπάθεια αντίστοιχης αυτής που έκανε η ΝΥ, αλλά από την άλλη καλό είναι να διαφημίζουμε στους ξένους, που επαναλαμβάνω ότι δεν το γνωρίζουν, πώς εκτώς από την Ακρόπολη η πόλη προσφέρει και άλλες συγκινήσεις. Και αν τις πάρει κανείς όλες μαζί θεωρώ ότι αρκούν να αποζημιώσουν τον επισκέπτη για το ότι το αστικό τοπίο δεν είναι αντίστοιχο της Πράγας ή του Μονάχου. Μακάρι βεβαίως να βρούμε τρόπους να τον αποζημιώσουμε ακόμα περισσότερο.
Υ.Γ. Μια που σχετίζεται να ανεβάσω το κείμενο που έχω έτοιμο για την Παρο?
Σύντροφε Κώστα με την τέχνη δεν τα πας πολύ καλά ε;
Εντάξει βρε καθοδηγητή Κωνσταντίνε, τέχνη βρίσκεις παντού. Για ιδιαιτερότητες συζητάμε.
Εντάξει και μακαρονάδα να θέλεις να φας, δεν είναι όλες οι μακαρονάδες ίδιες. Στην τέχνη αυτό είναι πασίδηλο: άλλη η αισθητική εμπειρία του Αριστοτέλη να κρατά την κεφαλή του Ομήρου και άλλη αυτή της Μαντόνας των Βράχων. Αλλού είναι το ένα κι αλλού το άλλο. Κι αν έχεις δει το ένα παραμένει εξίσου σημαντικό το άλλο.
Πέραν αυτού, η Νέα Υόρκη δεν είναι μία ακόμα πόλη με πράγματα να δεις όσον αφορά την τέχνη: Μετ,ΜοΜΑ, Guggenheim, Whitney, μία από τις σημαντικότερες όπερες στον κόσμο και τοπ θέατρο, to name a few. Μην τα υποτιμάς, υπάρχει τέτοιος τουρισμός και είναι σημαντικός.
Κοίτα, αν κάποιος έχει σκοπό να αφιερώσεις τρεις μέρες σε μουσεία πραγματικά η Νέα Υόρκη έχει πολλά να προσφέρει. Αν μιλάμε όμως για ένα απόγευμα τότε έχω να καταθέσω ότι έχω δει φοβερή έκθεση με έργα του Πικάσο στο μουσείο σύγχρονης τέχνης στην Άνδρο.
Το ύφος το συζητάμε, αλλά στην ουσία συμφωνώ με Σωτήρη.
Πείτε με φαντασμένο, όμως πιστεύω ότι τουριστικά θα έπρεπε να ανταγωνιζόμαστε Ιταλίες και Ισπανίες. Κι όχι να παίρνουμε τα απομεινάρια, όπως συμβαίνει τώρα.
Έχουμε τόσα αρχαία για τα οποία οι άλλοι διαβάζουν στο σχολείο τους ή στα πανεπιστήμια. Έχουμε και τον ήλιο, τις παραλίες. Θεωρητικά, θα μπορούσαμε να είμαστε από τα πιο κυριλέ τουριστικά μέρη παγκοσμίως. Βασικά, μπορούμε να γίνουμε. Απορώ γιατί οι σχολιαστές θέτετε τον πήχυ τόσο χαμηλά.
Thrass,
κανένας δε λέει να βάλουμε τον πήχυ χαμηλά. Εγώ αυτό που λέω είναι ότι η Αθήνα είναι χτισμένη όπως είναι και αυτό δεν αλλάζει, ούτε μπορούμε να την γκρεμίσουμε και να την χτίσουμε από την αρχή. Κάποια πράγματα σαφώς επιδέχονται βελτιώσεις. Ωστόσο αν αυτό που χρειάζεται είναι να αντικαταστίσουμε το συρτάκι και το τσιφτετέλι με Miles Davis και Μότσαρτ, το κοντοσούβλι με κοτόπουλο Gordon Blue, το λικέρ Μαστίχα με Μοχίτο και τον φωνακλά αλλά και καλαμπουρτζή Έλληνα με τον τυπικότατο Ελβετό που πιο εύκολα του αφαιρείς υγιές δόντι παρά του αποσπάς χαμόγελο, τότε ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω, ούτε νομίζω θα πάρουν και οι τουρίστες!
Δε νομίζω να υπάρχει άλλη χώρα στον πλανήτη που λίγο παραδίπλα από ένα τόσο σημαντικό μουσείο όσο το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (στον πεζόδρομο της Τοσίτσα, του μπι πρεσάις) να γίνεται καθημερινό και ολοήμερο ντίλινγκ ναρκωτικών. Δεν είμαι υπέρ των επιχειρήσεων ‘σκούπα’ στο ‘ιστορικό κέντρο’, ιδίως για λόγους ‘βιτρίνας’, αλλά να βλέπεις εξαθλιωμένους τύπους λίγο πιο πέρα από την είσοδο του Μουσείου, ώρα 10 το πρωί, εκεί που περιμένεις το τρόλει να κάνουν τη ‘δουλειά τους’, είναι τραγικό.
Μαγκες στα γρηγορα, γιατι ειμαι ξυπνιος καπου 24 ωρες και εχω αλλες 9 ωρες ταξιδι. Θα το ξαναπω για αλλη μια φορα: με εχει κουρασει πολυ η κακοπιστη ή προχειρη αναγνωση.
Οχι ρε Μυρωνα, δεν ειπα οτι ολοι οι ταρφιες βρωμανε, και θα ηταν εξαιρετικα ηλιθιο αν το λεγα. Μπορουμε να αφησουμε τις κοινοτοπες παρατηρησεις?
Το προβλημα προφανεστατα δεν ειναι τι κανουν ολοι αλλα που ειναι ο μεσος ορος, ποια ειναι η χειροτερη περιπτωση που θα σου τυχει κτλ Ιστοριες τρομου με ταριφες ακους και ζεις συνεχως στην Αθηνα (μεχρι και σε ατυχημα εχω βρεθει επειδη ο παπαρας μιλαγε με τον κολλητο του στο κινητο!!), στο Λονδινο δεν μουχουν τυχει, και βεβαια ο μεσος ορος απλα δεν συγκρινεται. Πρεπει να συζηταμε με τις ωρες για τα αυτονοητα?
δεκτο.
ποσο καιρο εχεις να πας? υπαρχει μια μεγαλη αλανα και καλα χωρος σταθμευσης. Φτιαξε ρε φιλε τρια υπογεια και απο πανω εστιατοριο. Ετσι, μια προταση με 3 δευτερολπετα σκεψης.
Κωνσταντινε
με κουραζετε ρε φιλε τρομερα, ουτε ενα qualifier δεν πιανετε. ΔΕν ειπα οτι ειναι σε ολα τα αλλα μπ#^$%ο, αλλα στο φαινεσθαι ΟΚ. Ειπα οτι αποσο ξερουν και εζουν ζησει ολοι τους (αυτοι που ρωτησα δηλαδης), το rule of law ειναι απολυτο. Τωρα αν καπου σε μια γωνια καποιοι κρυμενοι καλα δερνουν λαθρομεταναστες και διακινουν πορνες, δεν το ξερουν ουτε γω. Αλλα σε συγκριση με χωρες που δερνουν λαθρομεταναστες μπροστα στα ματια μου, ε καλυτερα ειναι σχεδον σιγουρα.
Και θαλεγα να μην επιμεινεις μεχρι να το ψαξεις, αν ειναι δωσε και νουμερα να ξερουμε, γιατι ετοιμαζω χωριστο κειμενο περι Σιγκ.
κωστα
δεν θα σου πω καν να ρωτησεις 5 Γερμανους στην τυχη. Θα σε ρωτησω πως εξηγουνται τα νουμερα. Η ΝΥ εχει αποσο ξερω καπου 50 εκατομμυρια τουριστες ετησιως, η Αθηνα ναχει 6?
Καλά, μην μας δείρεις κιόλας. Αφού εγώ και ο Μύρωνας είμαστε οι πρόχειροι, έχει χαθεί το μέτρο έτσι κι αλλιώς και συζητάμε τσάμπα. Άσε που δεν τα πιάνουμε κιόλας τα υψηλά νοήματα και τα qualifiers στο rule of law το οποίο αντιλαμβάνεσαι τόσο λίγο ως έννοια που το αναζητάς στο δρόμο και στο ταξί. Αλλά, βέβαια, έχεις γνώμη. Καθόλου πρόχειρα. Μάθε ότι, καθόσον με αφορά, η σοβαρότητα σχολιασμού είναι ευθέως ανάλογη της σοβαρότητας του κειμένου. Κάτι θέλει να σου πει ο ποιητής σχολιάζοντας χαλαρά αλλά, για να το πω στη γλώσσα σου, δεν το πιάνεις. Άντε για ύπνο τώρα γιατί νύσταξες και γκρινιάζεις.
ΥΓ: Ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, human trafficking, διαφθοράς κλπ στην περιοχή δε θα τα ψάξω τώρα. Τα δούλευα, πρόχειρα πάντα, επί ένα χρόνο. Εσύ που δεν είσαι πρόχειρος πες μας τι είδες από την πισίνα.
ειναι τοσο δυσκολο ειλικρινα να συνεννοηθουμε? η κακοπιστη και προχειρη αναγνωση με ενοχλει, ο συνδυασμος της μαλιστα που δεν αποτυγχανει να εμφανιστει ανα δυο κειμενα. Δεν ειπα οτι με ενοχλουν τα προχειρα σχολια, το καθε αλλο.
βλ και απαντηση σε Μυρωνα κατω.
Απ’ όσο θυμάμαι (αναφορές εδώ κι εκεί) έχει γύρω στα δέκα με δεκαπέντε το χρόνο, κυρίως Βρετανούς, Γερμανούς κι Αμερικανούς. Μπορεί να κάνω λάθος και να είναι το σύνολο τουριστών σ’ όλη τη χώρα.
Δεν ξέρω πάντως, κι εμένα δεν μου πολυαρέσουνε οι ουρανοξύστες, ούτε μου φαίνεται οτι πολυταιριάζουνε με την Αθήνα. Αφού είσαι βιαστικός όμως, αφήνω τους Κώστηδες να τα πούνε (και μια φορά που συμφωνούμε).
ποιος μιλησε για ουρανοξυστες? ή θεωρει κανεις οτι η γοητεια της ΝΥ, απο τις πρωτευουσες του πλανητη, εξαντλειται στο υψος καποιων κτιριων?
Το συνολο τουριστων στην χωρα ειναι καπου 15 εκατομμυρια, στην Αθηνα αποσο θυμαμαι ειναι καπου 6.
σε ποιο θεμα αραγε?
Στο οτι δεν ταιριάζει η αισθητική της Σιγκαπούρης και της ΝΥ στην Αθήνα.
‘Πρεπει να συζηταμε με τις ωρες για τα αυτονοητα?’: στην Ελλάδα είμαστε…
Η “ελληνικη ψυχη” βλεπω πως σιγα-σιγα θα θριαμβευσει σε ενα ακομα διαλογο…
Είναι πολύ ωραίο θέμα και κρίμα να χαλάει το κλίμα της συζήτησης. Μπορεί το άρθρο να είναι γλαφυρό τείνοντας στην υπερβολή αλλά μια μετριοπαθή προσέγγιση θα έκρυβε τις δυνατότητες που υπάρχουν στην πόλη οι οποίες θα μπορούσαν να αναδειχθούν μέσα από την αποβολή των δυσάρεστων εικόνων που αντιμετωπίζει ο κάθε τουρίστας. Αν κάποιος είναι ικανοποιημένος από την παρούσα κατάσταση προσωπικά μένω έκπληκτος. Χρειαζόμαστε αλλαγές και οι πιο ανέξοδες είναι αυτές στην νοοτροπία μας σχετικά με τον τουρισμό και φυσικά στην προσέγγιση κάλυψης των αναγκών του. Ο τουρισμός δεν νομίζω πως είναι smartphone, ούτε είσαι η Apple για να πεις αυτό χρειάζεσαι και αυτό θα σου φτιάξω…
Υπάρχουν ευτυχώς πολλά παραδείγματα που φυσικά δεν είναι απαραίτητο να αντιγράψουμε πιστά, αλλά όμως θα ήταν υπέροχο να προσαρμόσουμε κάποιες ιδέες στην ελληνική ιδιαιτερότητα. Γιατί όχι, να δημιουργήσουμε νέες… Προς το παρόν θαυμάζουμε την αρχιτεκτονική του Παρθενώνα που δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο και ταυτόχρονα χλευάζουμε την ανάγκη δημιουργίας νέων, ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, κτηρίων. Αναγάγουμε σε ύψιστης σημασίας θέμα τον Αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό ενώ για τον νέο-Ελληνικό αρκούμαστε στα “come here, eat souvlaki, opa!”. Λίγο πολύ σερβίρουμε με κακό τρόπο πράγματα για την ύπαρξη των οποίων δεν ευθυνόμαστε.
Υπάρχει ο φτηνός προορισμός που φυσικά δεν είμαστε και ο ποιοτικός τουρισμός που δυστυχώς δεν παρέχουμε. Ναι, έχουμε πάρα πολλές επισκέψεις στην Αθήνα και αυτό δεν είναι παράδοξο αλλά δείγμα των πολύ μεγάλων δυνατοτήτων της.
Ας απαντήσομε, λοιπόν, πρόχειρα, όσον η του πράγματος φύσις επιδέχεται, που θα έλεγε κι ο ερίτιμος Κωνσταντίνος.
Με μέμφεσαι, εάν καταλαβαίνω καλά, Σωτήρη, επειδή του σίτου ευρεθέντος διατελώ εισέτι βαττολογών βαλανηφάγος. Οτι αραδιάζω αυτονόητα και κοινοτοπίες. Είσαι εσύ, όμως, που στο προηγούμενο ποδκαστ, επινεύεις στην σωστή επισήμανση του Κωνσταντίνου ότι δεν συζητούμε στην Ελλάδα για τις πρώτες αρχές, για τις θεμελιώδεις αξιολογήσεις. Ότι εν τέλει δεν αναστοχαζόμαστε για τα αυτονόητα. Δυοίν θάττερον: ή θα ασχολούμαστε με τα αυτονόητα ή όχι, τρίτος δρόμος δεν υπάρχει, και παρακαλώ τον καλό λογικό ΚΤ να μου το επιβεβαιώσει.
Επειδή τυγχάνω αναγνώστης του ποιητή Διονύση Καψάλη που στα σονέτα και τις μπαλάντες μιλά για τη Σίνα, τη Δαφνομήλη, τη Μαρασλή, τη Δεινοκράτους (θυμίζω την πρώτη στροφή του σονέτου: Όμορφος κόσμος: κομμωτήριο “Σονέτο”/ στο Κολωνάκι, Μαρασλή και Δεινοκράτους/ όταν από του έρωτα το apparatus/τράβηξες άγαρμπα το ουράνιο παραπέτο κλπ.κλπ.), τυχαίνει που και που ν’ ανηφορίζω στον Λυκαβηττό. Ο λόφος έχει πράγματι προβλήματα σαν κι αυτά που περιγράφεις, αλλά από που κι ως που συνάγεται ότι η θεραπεία τους διέρχεται αναγκαστικά από τον δρόμο του μπετόν;;; Το να έχομε έναν λόφο καθαρό στο κέντρο της πόλης, το δικό μας russell square gardens της Νομικής, ας πούμε, δεν μας περνά από το μυαλό;
Όσο για εκείνους τους πικράντερους που μας μυκτηρίζουν ως ελληνόψυχους, τους αφήνω να πιουν το φρέντο τους στο γιαμπανάκι και να με αφήσουν στην ησυχία μου ν’ αναζητήσω την ελληνική ψυχή, που, δεν μπορεί, κάποτε θα υπήρξε κι αυτή, ασφαλώς καφεπίουσα καφέ τουρκικόν, παρασκευασμένον με τους τρόπους που ο ρέκτης Ηλίας Πετρόπουλος απεθησαύρισε εδώ.
Επειδή αξίζει τον κόπο και τυχαίνει να το θυμάμαι (ελπίζω) ατόφιο, ας είναι αυτή η τελευταία συμβολή μου (such as it is) σε τούτο δω το ιστολόγιο:
Όμορφος κόσμος: Κομμωτήριο “Σονέτο”,
στο Κολωνάκι, Μαρασλή και Δεινοκράτους˙
όταν από του έρωτα το apparatus
τράβηξες άγαρμπα το ουράνιο παραπέτο,
Βγήκε στο φως ο θάλαμος της ομορφιάς σου,
χρηματιστήριο γι’ αντρικές φαντασιώσεις,
γεμάτο σύνεργα καλλωπισμού και δόσεις
για την ψυχή που παραδίδεις στα φιλιά σου,
και το θυμήθηκα: “αισθητική προσώπου”
γράφει στη πινακίδα και “μυροπωλείο”˙
σαν αμοιβαίου εγκλεισμού διπλό μνημείο
με ανάγλυφες σκηνές ετοιμασίας, όπου
το πρόσωπο σου χάνεται και το μαλάζουν
και το δικό μου στρέφει εδώ – όλα ταιριάζουν.
Χρειαζόμαστε -δεν υπάρχει αμφιβολία- πολλές βελτιώσεις στην Αθήνα. Αλλά πρέπει όλα να ταιριάζουν. Ώρα καλή.
Οταν λεω να μην μιλαμε για αυτονοητα, μιλω για την στοιχειωδη καλη πιστη, οτι δεν ειμαι καφρος, δεν πιστευω ολιγοφρενεις σαχλαμαρες, δεν εχω κανει λοβοτομη και αρα δεν μπορει να ειπα οτι “ολα τα ταξι στην Αθηνα βρωμανε”. Αν αυτο σου φανηκε οτι διαβασες, παλιουρας εισαι εδω, για ξανασκεψου το μηπως εννοω κατι αλλο.
Οταν απο ολοκληρο κειμενο που περιγραφει ενα προφανως μελανο αλλα παρολαυτα πιθανο σεναριο μιας επισκεψης στην Αθηνα καποιος απανταει “ναι αλλα δεν βρωμανε ολα τα ταξι” ε τι να πω. Να τα χαιρομαστε λοιπον και να μην αλλαξουμε τιποτα. Ειναι αυτη ειλικρινα η συζητηση που πρεπει να κανουμε?
Καλα αυτο για τον γιο της τυπισσας ελπιζω να ειναι πνευμα, δεν μπορω να φανταστω οτι καποιος το πηρε στα σοβαρα.
Και για τον Λυκαβηττο, τριτο κρουσμα… Που μιλησα για τσιμεντοποιηση? λιγο πιο πανω δεν ειπα ας πουμε οτι εχει ενα καρατσιμεντενιο παρκινγκ το οποιο ανετα θα μπορουσε να γινει ομορφοτερο, πρασινοτερο αλλα και με καποιον χωρο αναψυχης?
Κωσταντινε
η πλακα ειναι οτι ξερω οτι συμφωνουμε 99% για θεματα τουρισμου και αισθητικης. Αλλα επρεπε να μιλησουμε οπωσδηποτε για το αν εχει δουλεμποριο στην Σιγκαπουρη.
Και σου ειπα, αν θες, πιαστο συστηματικα, δωσε και τα νουμερα σου (οριστε ας πουμε τα δικα μου, και οσο και να σε εκπλησσει το rule of law ειναι κατι που μετραμε και χρησιμοποιουμε πολυ σε οικονομικες αναλυσεις), τα βαζουμε κατω και τα κοιταμε. Ενδιαφερουσα συζητηση, αλλα μαλλον οχι για εδω.
Δυστυχώς από σένα δεν βρίσκω φέδε, που λένε και στο χωριό μου…
1. Για να τελειώνουμε με τα ταξί: Αντί να πεις: χρειάζεται έλεγχος της οδηγικής και της εν γένει κοινωνικής συμπεριφοράς των οδηγών ταξί με παράλληλο εκσυγχρονισμό του στόλου, δίνεις μια μεροληπτική φαινομενολογία της ταρίφας. Ε, συγνώμη, εδώ αγνοείς τα δεδομένα. Όλοι μας έχομε σιχτιρίσει με το γένος των ταριφών, αλλά βλέπομε και μια αλλαγή προς το καλύτερο. Σίγουρα, έχομε πολύ δρόμο μπροστά μας.
2. Για τον Λυκαβηττό είπες αρχικά: “υπαρχει μια μεγαλη αλανα και καλα χωρος σταθμευσης. Φτιαξε ρε φιλε τρια υπογεια και απο πανω εστιατοριο.” Κι ερωτώ: Τα υπόγεια πώς και πού θα φτιαχτούνε; Γίνου λίγο συγκεκριμένος.
3. Τη δημόσια υπάλληλο μητέρα αρρώστου τοξικομανούς την αφήνω ασχολίαστη, για να δούμε με ποια Vorverstaendnis γράφεις. H πλάκα έχει και τα όριά της. Όχι ότι δικαιολογώ τους δημοσίους υπαλλήλους στον ιερό βράχο της Ακροπόλεως που αφήνουν κάθε καρυδιάς καρύδι να μετατρέπει το μνημείο σε tableau vivant.
Τελικά, όλα είναι θέμα αισθητικής.
Και μια συμπλήρωση στην τελευταία μου φράση:
Χωρίς σιδηρόδρομο δεν έχεις Τολστόι και Ντοστογιέφσκι, χωρίς Λυκαβηττό δεν έχεις Καψάλη.
Εξ ου και η καχεξία του νεοελληνικού μυθιστορήματος.
1) ηταν προφανες οτι εδωσα ενα σεναριο, λιγο συνοπτικο, με αρκετα κλισε, αλλα δυστυχως υπερβολικα πιθανο. Ολοι εχουμε ζησει καθε σκηνη που περιγραφω, τις εβαλα ολες μαζι να δειτε για τι μαυρο χάλι μιλαμε οτι μπορει να ζησει επισκεπτης
2) Με μπουλντοζα?
3) δεν μπορει, πρεπει να αστειυεσαι. Προφανως ειρωνευομαι, οι γυναικες ειναι ξυνισμενες ολη την ωρα, οχι επειδη κατι ετυχε. Τον τοξικομανη που τον ειδες?
Είπες ότι ο γυιος της συνελήφθη κι έκανα έναν συλλογισμό παραπάνω.
Ρε Σωτήρη,το χάλι με την μπουλντόζα δεν το βλέπεις;
εκανες τρεις συλλογισμους παρπανω ρε Μυρωνα.
για ποιο χαλι με την μπουλντοζα λες? μηπως εκανες παλι παραπανω συλλογισμους που δεν πιανω?
Το Ολυμπιακο Σταδιο το χεις δει, θυμασαι πως ηταν πριν την αναπλαση (μια απεραντη τσιμεντενια αλανα)? Θες να μου πεις οτι η μπουλντοζα παντα κανει κακο?
Όντως κουραστική αυτή η συζήτηση.
Εγώ ψηφίζω ΣΓ. Το ζήτημα στην ουσία του εθίγη ήδη: δεν πάνε σε μας και πάνε στους άλλους. Κάτι κάνουμε στραβά. Όσα αναφέρει ο ΣΓ είναι μερικά από αυτά. Η διαμάχη ελληνόψυχων με ελβετόψυχους, ποιος έχει ζήσει πιο πολύ έξω κ.λπ. είναι αποπροσανατολιστικά.
Για την τελευταία συμβολή του Κωνσταντίνου προσήκει ανάλογη καψάλεια προσφώνηση: “και κάποιος ταλαντούχος νεανίας/λυπάται σε βαθμό λογοτεχνίας”.
Το ζήτημα, προφανώς, δεν είναι ποιος την έχει μεγαλύτερη. Την εμπειρία του εξωτερικού εννοώ.
Από την άλλη, ο ωκύνους Καλαβρυτινός πέτυχε διάνα: διακοπές στην κρητική Ελβετία!
Επειδη μιλουσαμε για μουσικη σε χωρους αναψυχης στην Ελλαδα και την μανια με το σκυλαδικο.
Μολις περασα απο το Καστρο στην Σιφνο και ειδα ενα απο τα πιο περιεργα μπαρ εδω και χρονια, πανω στα βραχια, με τρομερη θεα, φωτογραφιες Τσε Γκεβαρα και Φιδελ Καστρο, αρθρα απο ανδεργραουνδ κομμουνιστικα εντυπα, ο ιδιοκτητης ακαθοριστης ηλικιας (40 εως 70) με ρουχα παραλλαγης μακρια μαλλια και μουσια, κατι πελατες που μπηκαν στην κουζινα και εφτιαξαν μακαροναδα για τον εαυτο τους (καλη φαινοταν, δεν ξερω αν πληρωσαν για τα υλικα)… η μουσικη που επαιζε λοιπον ηταν ισπανικα και αργεντινικα του 50, χαλαρη φαση, σαν να βγαινουν απο γραμμοφωνο και με την ηχω απο τα βραχια: ισως η πιο ταιριαστη μουσικη που εχω δει για τετοιου τυπου μερος. Οχι σε κανεναν απολυως δεν φανηκε σαν να ειμαστε στην Ελβετια ή στην Ισπανια. Ηταν ενα θαυμασιο μπαρ στην Σιφνο και δεν θα μπορουσε να ειναι πουθενα αλλου.
Απο την αλλη θα επιβεβαιωσω για μια ακομη φορα αυτα που ειπα για τον Πειραια. Πιο κακοσχεδιασμενη, χαοτικη και εκνευριστικη υποδομη για μαζικη μεταφορα δεν εχω δει. Οι εκφρασεις στα προσωπα των τουριστων εκφραζουν γλαφυροτερα απο οτιδηποτε μπορω να γραψω την απορια της που υπαρχει τετοιο χαος μεσα στην Ευρωπη.
Ποσο δυσκολο ειναι πια να κανουν τα στοιχειωδη, απο δω πανε οι πεζοι, απο κει φευγουν τα ΙΧ, απο κει μπαινουν? Και μπηκα για πρωτη φορα μετα απο καιρο και σε “αναψυκτηριο” του ΟΛΠ. Ταξιδι στο 1960, κανονικα, ο σναποραζ πολυ θα το διασκεδαζε.
Ενώ εγώ σου φωνάζω, έλα να πρασινήσουμε, εσύ κωφεύεις…Τσιμέντο να γίνει…
Ο Πειραιάς οσημέραι βελτιούται. Και πεζογέφυρες υπάρχουν και έξτρα λεωφορειολωρίδα υπάρχει. Που να έβλεπες πριν τι γινόταν.
Οσο για τον ΟΛΠ, σε ποιο αναψυκτήριο αναφέρεσαι; Μπροστά στα αιγηνίτικα; Αυτά τα έγχρωμα έχουν επαινεθεί, από τα ΝΕΑ νομίζω, αν και ποτέ δεν κατάλαβα τον έπαινο.
οχι, ειναι ενα που το θυμαμαι πολυ αμυδρα οτι υπηρχε αλλα δεν ειχα πατησει εδω και δεκαετιες, μπροστα στα πλοια προς Σιφνο, λιγο αριστερα απο αυτα προς Παρο κτλ
Ο Πειραιας μου θυμισε τις χειροτερες του εποχες, με τρομερη κινηση (20-25 λεπτα απο τον κομβο στην Ποσειδωνος για λιμανι), γενικο πανικο και βεβαια το τυπικο σκουπιδαριο. Και συνειδητοποιησα οτι τα βασικα ρποβληματα δεν εχουν αλλαξει κατακαθολου ρε παιδι μου. Δεν κανω καθολου πλακα οτι εχω δει πιο καλα οργανωμενο λιμανακι στο Κομο παρα στον Πειραια.
Οσο για το πρασινισμα δεν καταλαβαινω γιατι επιμενεις. Σου λεω αυτην την στιγμη ειναι μια τσιμεντενια αλανα, οτιδηποτε και να γινει θα ειναι καλυτερο. Εχω δε την εντυπωση οτι οπως πολλοι στην Ελλαδα αγνοεις την δυνατοτητα ενος χωρου να γινει πιο ευχαριστος και πρασινος με μια ή πολλες μπουλντοζες. Και αν δεν σαρεσει το παραδειγμα της Βαρκελωνης (βλεπε την παραλια της κοντα στην Ραμβλα) το παραδειγμα του ΟΑΚΑ που εδωσα ηδη γιατι δεν φτανει?
Ι. Ε, εντάξει έχομε δει και χειρότερα. Αναρωτιέμαι πάντως πόσοδιαφορετικό θα μπορούσε να είναι το λιμάνι. Ηδη με την επέκταση και το δέσιμο των κρητικών προς Δραπετσώνα κάτι γίνεται προς αποσυμφόρηση.
ΙΙ. Για την τσιμεντένια αλάνα του Λυκαβηττού, βάλε μπρος τη μπουλντόζα. Συμφωνούμε. Αλλά επίτρεψέ μου νασου θυμίσω ότι Λυκαβηττός δεν είναι μόνον η αλάνα.
ΙΙΙ. Οι κακές γλώσσες λένε περί Πειραιώς ότι το σκουπιδαριό ήταν ευθέως ανάλογο του ύψους του τέως δημάρχου.
1) ποσο? παρα μα παρα πολυ?
Για την ακριβεια απλα δεν μπορω να φανσταστω ευπορο Δυτικο καποιας ηλικιας που να ανεχεται τα χάλια του Πειραια οπως ειναι τωρα. Η σκεψη και μονο να ειναι ο επιβλεπων μου ξερω γω και να τραβολογαει μια βαλιτσα με 38 βαθμους αναμεσα σε παλαβους ταξιτζηδες, νταλικες, ΙΧ που κανουν ζιγκ ζαγκ, λιμενικους που ουρλιαζουν μπινελικια (το ειδα και αυτο, ναι), χωρις κανενα πεζοδρομιο ή διαδρομο για πεζους, για να μπει σε ενα πλοιο απο τον ιδιο καταπελτη που μπαινουν ταυτοχρονα γκαζωμενα ΙΧ, απλα δεν μπορει να περασει απο το μυαλο μου. Και αν το σκεφτειτε, ποσους εχετε δει και σεις δηλαδη?
Δεν χρειαζεται να ανακαλυψουμε τον τροχο απο την αρχη, ας δουν ξερω γω πως λειτουργει το φερρυ για το νησι Στατεν στην ΝΥ. Στεγασμενος, πληρως κλιματισμενος, τερματικος σταθμος, περιμενεις με ταξη και ασφαλεια, μπαινεις οργανωμενα, βγαινεις οργανωμενα.
Ας κοιταξουμε και οποιοδηποτε αλλο πολιτισμενο λιμανι.
Και αν ειναι και οχηματαγωγο το πλοιο, μα προφανως χωρισμος των πεζων απο ΙΧ, προφανεστερα πληρεις διάδρομοι για πεζους που οποιο οχημα παραβιασει τρωει προστιμο επι τοπου (απο τους τοσους λιμενικους που τωρα σφυριζουν αδιαφορα για οσους παρκαρουν ακομα και στον μικρο ατελη διαδρομο που εχει γινει) κτλ κτλ
Ακομα και στην Παρο ειναι πιο οργανωμενη η επιβιβαση απο οτι στον Πειραια!
2) επιτρεψε με να σου θυμισω οτι μιλουσα για την αλανα εδω και 2-3 σχολια. Μην αρχιζεις παλι να κανεις και 2 συλλογισμους παραπανω.
3) εγω παντα θυμαμαι οτι με το που εβγαινα απο το τραινο αρχιζε το σκουπιδι.
Επίτρεψε και σε μένα να σου θυμίσω ότι η τσιμέντινη αλάνα δεν αποτελεί το όλον όρος (με ψιλή, κύριε διορθωτά) του Λυκαβηττού,για να θυμηθούμε και τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος, που ξέρεις, μπορεί και να μας διαβάζει.
Τελικά καλά σε βάπτισα μουνιχομάχο. Αποφάσισε: κάπου αλλού μου έλεγες ότι σου άρεσε το βιομηχανικό του Πειραιά, τώρα μου τα γυρίζεις.
Επειδή ξέρω ότι το πάλαι η Αναμόρφωση ήτο Locus poetarum, αντιγράφω κάποιους στίχους από το εξαίσιο ποίημα του καλού ποιητή Γιώργου Μαρκόπουλου “βράδυ βαθύ να μπαίνεις στον Περαία” (άλλως πως υπέρ Μουνιχίας δοξαστικό):
.
“[…] Να οι άνεργοι ναυτικοί στα οινομαγειρεία
Ναοι Πακιστανοί εργάτες
τη μοναξιά τους τυλιγμένοι στα παγκάκια
και να οι μανάδες του πληρώματοςτου πνιγμένου καραβιού
στα γραφεία της εταιρείας, κι αυτάνα είναι κλειστά
Να η ζωή σου, Πειραιά, και να το βιός σου”.
Αφήνω στους φιλέρευνους αναγνώστες να συμπληρώσουν το υπόλοιπο.
Α ρε..Πως δεν το σκεφτήκαμε να δομήθει η ζωή σε μια πόλη 5 εκ κατοίκων με κανονα τις ορέξεις των πλούσιων Αμερικάνων και Γιαπωνέζων τουριστών. Κοίτα να δεις ε..
Αλλα σε πιάνω, πρέπει να βάλουμε μπροστα την “Βαριά βιομηχανία” της χώρας και να γίνουν ολοι οι κατοικοι της πρωτευουσας υπηρέτες και επαίτες, οι πιο ομοροφοι θα κάνουν και σεξ σοου.
Μάλλον σου άρεσαν οι βόλτες στα τουριστικά λουνα παρκ που υπάρχουν στη μικρή σφαιρούλα μας και μιας και πκπ περνας απο Αθηνα αναρωτιεσαι γιατι να μην ειναι ετσι και εκει. Μαροκο, Ντουμπάι , Ταυλάνδη, Σιγκαπουρη, Βενετία (λες να υπάρχουν ακομα κάτοικοι εκεί? Εδω να διορθωθω δεν εχουμε να κανουμε με λουνα παρκ αλλα με μουσειο), τα νεα μοντέλα της αναπτυξης!
Kalo!!!
Αντωνια
ευχαριστω.
Αλλα ειδα και ενα σχολιο που μου ειχε διαφυγει:
σιγουρα δεν ειπα οτι το μονο κριτηριο αστικης πολιτικης απο Βριλησσια μεχρι ΚΕρατσινι θα πρεπει να ειναι οι τουριστες. Απο την αλλη, μεγαλυτερες και πολυπλοκοτερες πολεις οπως το Λονδινο και το Παρισι, σε μεγαλο βαθμο διαμορφωνουν το κεντρο τους, τα τα αξιοθεατα και τις μεταφορικες υποδομες τους με γνωμονα την εξυπηρετηση των επισκεπτων.
αναρωτιεμαι πως αισθανεται καποιος που εκανε τετοιο σχολιο, οταν βλεπει οι κατοικοι της πρωτευουσαν να γινονται πραγματικοι επαιτες λογω κρισης, μιας κρισης που θα ηταν σιγουρα λιγοτερο εντονη αν προσεχαμε λιγο τον τουρισμο μας.