Βρηκα λιγο χρονο αυτες τις μερες και ξεθαβω καποια παλια κειμενα που δεν καταφερα να δημοσιευσω ποτε, αλλα νομιζω οτι ισως εχουν ακομα ενδιαφερον. Παρακαλω συγχωρεστε τυχον χρονικες αναντιστοιχιες στα κειμενα.
Η δημοφιλης κραυγη “φερτε πισω τα κλεμμενα” αποτελει μεν ενα δικαιο αιτημα που θα επρεπε να εχει ικανοποιηθει, αλλα δυστυχως ειναι συχνα εκτος θεματος. Γιατι σε πολλες περιπτωσεις δεν τα φαγαμε, μαζι ή χωρια, απλα τα πεταξαμε στα σκουπιδια. Και εκει ουτε υπευθυνος υπαρχει να λυντσαρουμε, ουτε κλεμμενα να παρουμε πισω.
Διαβασα τις προαλλες στην διαδικτυακη Ελευθεροτυπια την εξης ατακα:
Τα λεφτά των Ταμείων τα έφαγαν οι συνταξιούχοι ή οι κυβερνήτες τους;
Η υπονοια ειναι οτι οι συνταξιουχοι δεν μπορουν με κανενα τροπο να φανε τα λεφτα του ταμειου τους, αρα φταινε αυτοματως οι διεφθαρμενοι διοικητες. Με την αγνοια, ελλειψη κρισης και τον λαϊκισμο που τεινει να γινει σημα κατατεθεν της Ε, εκφραζεται μια σκεψη που ισως σε διαφορετικες μορφες υπαρχει στο μυαλο πολλων.
Ποιος φταιει για τα δημοσιονομικα ελλειμματα αν οχι οι διεφθαρμενοι πολιτικοι?
Ποιος φταιει που η Ελλαδα δεν αναπτυσσεται, αν οχι οι διεφθαρμενοι πολιτικοι?
Ποιος φταιει που τα ασφαλιστικα ταμεια ειναι αδεια, αν οχι οι διεφθαρμενοι διαχειριστες?
Δεν ειναι σκοπος μου να εξηγησω εδω ολο το δημοσιονομικο προβλημα της Ελλαδας και να αναλυσω για τι ποσοστο ευθυνονται υπερτιμολογησεις εργων και η ευθεια υπεξαιρεση κρατικων κεφαλαιων. Αλλωστε, οπως σε τοσα αλλα ζητηματα στην Ελλαδα, υπαρχει ελλειψη σκληρων στοιχειων. Δεν εχουμε ικανοποιητικα διαφανη και πληρη στοιχεια ουτε καν για τον επισημο προϋπολογισμο, ποσο μαλλον για να αποτυπωσουμε το πληρες μεγεθος της διαφθορας και των παραβιασεων του προϋπολογισμου.
Θα ηθελα ομως να σημειωσω την τεραστια ζημια που κανει η κακοδιαχειριση των πορων μας, λογω ελλιπων ικανοτητων και ενδιαφεροντος των διοικητικων ομαδων και του στελεχιακου δυναμικου, οπως βεβαια και αδυναμιων του νομοθετικου πλαισιου. Θα το πω απλα: Ακομα και απολυτα τιμιοι να ηταν ολοι οι εργαζομενοι στο ευρυτερο δημοσιο, τα ταμεια της Ελλαδας θα ηταν αδεια. Γιατι δεν φτανει να ειναι κανεις τιμιος, πρεπει να εχει και γνωσεις, εμπειρια, ενδιαφερον για την δουλεια του. Και για πολλα χρονια οι διοικησεις που εμεις διαλεγαμε για το κρατος μας και τις διαφορες υπηρεσιες του δεν ηταν ουτε στο ελαχιστο επαρκεις για να ανταπεξελθουν στα καθηκοντα τους.
Εκει που τελειωνει η λογικη αρχιζει η διαχειριση δημοσιου χρηματος
Ενα παραδειγμα που δεν βαριεμαι να αναφερω ειναι τα κινητρα που δινουν τα συνταξιοδοτικα ταμεια. Σημερα απο καποια ηλικια και πανω (65 για δικηγορους) η συνταξη που θα παρει ο ασφαλισμενος ειναι σταθερη, οσα χρονια και να εργαστει επιπλεον. Οχι μονο αυτο, αλλα καλειται να συνεχισει να πληρωνει εισφορες οσο δουλευει! Το προφανεστατο αποτελεσμα αυτης της πολιτικης ειναι να σπρωχνει τον κοσμο μαζικα σε προωρες συνταξεις. Προωρες οχι μονο απο την μερια του συστηματος που ζημιωνεται, αλλα και απο την πλευρα του ιδιου του ατομου, που μπορει να θελει να δουλεψει παραπανω αλλα το ασφαλιστικο ταμειο κανει ο,τι μπορει για να τον μεταπεισει!
Τα αποτελεσματα αυτης της πολιτικης ειναι καταστροφικα. Αντι για εναν εργαζομενο που προσφερει στο ΑΕΠ, πληρωνει φορους και στηριζει τα ταμεια, εχουμε εναν επιπλεον συνταξιουχο, που δεν παραγει τιποτα (επισημως τουλαχιστον) και επιβαρυνει τα ταμεια. Τα ασφαλιστικα ταμεια που θυμιζω απομυζαινουν τον κρατικο προϋπολογισμο ολο και περισσοτερο, σε μια εποχη που δεν εχουμε καν λεφτα για να πληρωσουμε μισθους των εργαζομενων.
Υπαρχει μια προφανεστατη λυση σε αυτο το προβλημα. Δεν θα μιλησω για ατομικους ασφαλιστικους/επενδυτικους λογαριασμους οπως υπαρχουν σε πολλες χωρες (απο ΗΠΑ εως Χιλη), που δινουν τα σωστα κινητρα στους ασφαλισμενους και οδηγουν σε ευμεγεθεις αποταμιευσεις.
Στην περιπτωση μας φτανει απλα το ταμειο να μοιραστει λιγα απο τα χρηματα που εξοικονομει, με τον ασφαλισμενο. Αν κυριε Παπαδοπουλε δεν παρετε συνταξη στα 65, σας δινουμε για καθε ετος που παραμενετε στην εργασια Χ% της συνταξης που θα παιρνατε με το σημερινο συστημα. Ετσι βγαινει και το ταμειο κερδισμενο, μια και πληρωνει (100-Χ)% λιγοτερη συνταξη, και ο κ. Παπαδοπουλος που δεν υποχρεωνεται στη βαρεμαρα και ρουτινα της συνταξης, αλλα βγαζει και κατι παραπανω. Τοσο μικρες κινησεις κανουν την διαφορα μεταξυ ενος ταμειου που χρεοκοπει και ενος που μπορει να παρεχει ποιοτητα ζωης στους ασφαλισμενους.
Παρομοια παραδειγματα, που και το κρατος και οι πολιτες θα εβγαιναν κερδισμενοι απο μια απλη μικρη μεταρρυθμιση, υπαρχουν παμπολλα*. Απο την Ολυμπιακη μεχρι τον ΟΣΕ, απο τα μεγαλα ταμεια μεχρι τον μικροτερο δημο, εχουν σπαταληθει ποταμοι δημοσιου χρηματος, συχνα χωρις να ωφεληθει κανεις απο αυτο! Το γεγονος οτι δεν γινονται οι απαραιτητες μεταρρυθμισεις δεν ειναι παντα θεμα διαφθορας, ειναι ισως θεμα αβουλιας, ελλειψης ενδιαφεροντος, ελλειψης γνωσεων ή τελικα ιδεοληψιας και ελλειψης πραγματισμου. Σε καθε περιπτωση ομως, μας οδηγει σε αδεια ταμεια και τους πολιτες απογοητευμενοι εως αγανακτισμενοι να απορουν που πηγαν τα λεφτα…
———————————————
*Αγαπημενο μου παραδειγμα φαινομενικα μικρων λαθων που φερνουν υπερογκες ζημιες που διαρκουν δεκαετιες ειναι η κτηνοτροφια στον Υμηττο. Μια και το κρατος δεν εκανε τιποτα για να περιορισει την κτηνοτροφια, τα κατσικια τρωγανε επι χρονια οτιδηποτε μικρο και χλωρο φυτρωνε, πραγμα που που εχει αφησει γυμνες ολοκληρες πλαγιες. Δυσκολευοταν τοσο πολυ το κρατος να απαγορευσει πληρως την κτηνοτροφια και να δωσει στους κτηνοτροφους μια μικρη αποζημιωση? Δεν θα ειμασταν ολοι πιο χαρουμενοι με εναν πρασινο Υμηττο και 10 ευρω-λεπτα λιγοτερα στην τσεπη?
ΥΓ Υπαρχει η πιθανοτητα, ειδικα σε καποια ταμεια, οι στρεβλωσεις να πηγαζουν απο την πλανη του ακαμπτου αριθμου θεσεων εργασιας. Δεν εχουν ισως καταλαβει οτι τον ενα παραπανω συνταξιουχο τον πληρωνουμε ολοι μας και οτι οταν εργαζεται παραγει εργο που αλλιως απλα δεν θα υπηρχε.
Τεχνικο αππενδιξ:
Στην πραγματικοτητα υπαρχει και η περιπτωση καποιων ανθρωπων που συνεχιζουν να εργαζονται παρα τα στρεβλα κινητρα που τους δινουν τα ταμεια. Ειναι ομως προφανες οτι με το Χ (το ποσοστο της συνταξης που λαμβανουν οσο συνεχιζουν να εργαζονται) να ειναι αυτην την στιγμη στο 0, ο αριθμος αυτων που συνειχουν να εργαζονται ειναι μικροτερος απο οτι θα ηταν με ενα θετικο Χ. Ακομα και αν δεν ενδιαφερομασταν για την διανεμητικη δικαιοσυνη, ειμαι σχεδον σιγουρος οτι τα ταμεια θα ειχαν μεγαλυτερα εσοδα με καποιο θετικο Χ. Δεν ειναι καν σιγουρα οτι το Χ θα επρεπε να ειναι ιδιαιτερα μικρο.
Πρωτη εκδοση: 1. Μαρτιου 2010
Αν θεωρήσουμε ότι δεν υπάρχει (ή δεν μπορεί να υπάρξει) ηθικός κόσμος τότε η ακολουθία των πράξεων είναι ανάλογη του βαθμού εξυπηρέτησης των συμφερόντων του οποιουδήποτε τυχαίου πολίτη. Ίσως τελικά να μην υπάρχει καν διεφθαρμένος πολίτης ή πολιτικός αλλά απλά ευνοϊκές συνθήκες για διαφθορά. Τέτοια μικρά παραδείγματα όπως αυτά που αναφέρεις είναι πάρα πολλά και δυστυχώς είναι πάντα επίκαιρα καθώς ποτέ δεν έχουμε προσεγγίσει τα πράγματα με τέτοιον τρόπο. Αντίθετα έχουμε μια κουτοπόνηρη τακτική, που ταυτόχρονα είναι παραδοχή της πολιτικής ανεπάρκειας, που επιβάλλει υψηλότατους φόρους στα εισοδήματα και τις αυστηρότερες ποινές στα αδικήματα. Μια απαράδεκτη λογική “ζητάμε πολλά για να πάρουμε έστω και λίγα”.
Το ερώτημα είναι το πώς θα μπορούσαν στην πράξη να δημιουργηθούν τέτοιες συνθήκες όταν σε στιγμές που υπάρχει μια (έστω υποτυπώδεις) πολιτική βούληση δεν υπάρχει η αντίστοιχη διάθεση. Ζητάει το υπουργείο οικονομικών τα στοιχεία οργανισμών και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και δεν τα καταθέτουν! Δεν είναι μόνο ανικανότητα θεωρώ, όταν πολλά απο αυτά τα παραδείγματα τα καταλαβαίνει ένα μικρό παιδί, αλλά έλλειψη βούλησης για απομάκρυση όλων των παρασιτικών λογικών. Πώς λοιπόν καταργείς ένα υφιστάμενο σύστημα που δίνει τόσα οφέλη και για τόσο καιρό χωρίς να μπορούν αυτά να δικαιολογηθούν;
Στο προτεινόμενο κίνητρο για παραμονή στην εργασία όσων έχουν στοιχειοθετήσει δικαίωμα σύνταξης, φοβάμαι ότι δεν είναι τόσο ξεκάθαρα τα πράγματα. Για κάθε συνταξιούχο που παραμένει στο εργασιακό δυναμικό ένας νέος καθυστερεί να εισέλθει σ’αυτό. Από το κέρδος του ταμείου λοιπόν θα πρέπει να αφαιρεθεί η εισφορά του 20άρη που ψάχνει για εργασία.
Επίσης θα έπρεπε να απαντήσουμε και το ερώτημα αν θέλουμε να παραμείνει κάποιος 65άρης στην εργασία, που θα το επιλέξει μόνο και μόνο επειδή θα πάρει Χ% αύξηση στα 66 του, και να παραμείνει άνεργος κάποιος νέος με όρεξη για δουλειά.
Όσον αφορά τώρα τη γενική ιδέα του άρθρου με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, αλλά για να εκλείψει η κακοδιαχείριση θα πρέπει να αρχίσουμε να μετράμε, να συγκρίνουμε, να βάζουμε στόχους και να αποδίδουμε συγκεκριμένες ευθύνες όταν αποτυγχάνουμε κλπ. Δυστυχώς όμως εάν γίνουν όλα αυτά θα καταστεί πολύ πιο δύσκολη η διαφθορά και οι πελατειακές σχέσεις, κάτι που δεν είναι επιθυμητό από τους άμεσα ενδιαφερόμενους. Εν κατακλείδι η κακοδιαχείριση και η διαφθορά είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος αφού χωρίς τη μια είναι (σχεδόν) αδύνατο να υπάρξει η άλλη.
cangelo
δεν ξερω αν ειναι αναγκη να το θεωρησουμε, το μονο που χρειαζεται να θεωρησουμε ειναι οτι δεν υπαρχει τελεια ακεραιος ανθρωπος. Οποτε οταν αλλαζεις τα κινητρα για διαφθορα αλλαζεις και την συχνοτητα/ποσοτητα της. Σε απλο παραδειγμα, πες οτι υπαρχουν 10 ευρω σε ενα τραπεζι και μπορεις να τα κλεψεις. Ο τελειος ανθρωπος κλεβει παντα 0. Οι ατελεις ομως θα κλεβουν 1 κατα μεσο ορο αν υπαρχει σοβαρο κρατος δικαιο, ενω 9 αν δεν υπαρχει καθολου.
ναι το ακριβως αντιθετο της ηπιας αλλα ανελεητης πολιτικης που προτεινει ο θανασης
Οκ, συμφωνω, σε αυτο δεν εχουμε να κανουμε μονο με ανικανοτητα. Αλλα υποψιαζομαι εχουμε να κανουμε με ανεπαρκεια: στην Ελλαδα υπαρχουν διαχυτες καποιες ιδεες, ιδεοληψιες θα τις ελεγε κανεις, κατα της ευταξιας, του νοικοκυρεματος των δαπανων, τις εκπληρωσης υποχρεωσεων προς το κρατος. Θελω να πιστευω οτι οι “επαναστατες” διοικητες των ΑΕΙ δεν δρουν μονο απο διαθεση προστασιας της διαφθορας αλλα και εν μερει επειδη δεν καταλαβαινουν ποιες ειναι ακριβως οι υποχρεωσεις τους, δεν εχουν εκπαιδευθει να υπαρχουν μεσα σε/να αλληλεπιδρουν με μια σοβαρη δημοσια διοικηση.
εχω την εντυπωση οτι η συνεπης, ηπια αλλα ανελεητη σταση θα εχει μεγαλο εκπαιδευτικο ρολο, οπως με τα μικρα παιδια. Δεν ξεκινας μετρα που δεν μπορεις να τελειωσεις, αλλα οταν ξεκινας ενα δινεις λογικες προθεσμιες και σαφεις κλιμακουμενες ποινες οταν δεν τηρουνται. Καθυστερειτε τα στοιχεια 1 μηνα, 3% περικοπη του προϋπολογισμου, τα καθυστερειτε 2 μηνες 8%, 3 μηνες, 15% κτλ
Λινεαρ
Καλη ερωτηση και μου δινεις την δυνατοτητα να μιλησω για ενα ζητημα στο οποιο υπαρχει μεγαλη παρανοηση.
Σε αυτη την πλανη αναφερομαι λοιπον στο υστερογραφο μου. Ο αριθμος των θεσεων εργασιας σε μια οικονομια δεν ειναι περιορισμενος. Ο νεος εργαζομενος δεν χρειαζεται να μοιραστει το υπαρχον ΑΕΠ και τις υπαρχουσες θεσεις, παραγει νεο ΑΕΠ και η θεση του δημιουργειται ουσιαστικα. Αλιμονο, αλλιως καθε χωρα που ειχε αυξηση πληθυσμου θα ειχε αντιστοιχη αυξηση εργασιας. Το αντιθετο, η φυσιολογικη αυξηση πληθυσμου μεσοπροθεσμα φερνει αυξηση ΑΕΠ, πιθανως ακομα και κατα κεφαλην (λογω οικονομιων κλιμακας κτλ).
Στην Ελλαδα σε καθε περιπτωση εχουμε χαμηλη απασχοληση στον πληθυσμο, οχι υψηλη. Οσο περισσοτεροι δουλευουν, τοσο το καλυτερο.
εχμ, δεν ειναι αυξηση, ειναι μερος απο τα χρηματα που του χρωσταμε! Αναποδα, δεν σου φαινεται παρανοϊκο ο 66ης να πληρωνει με τις εισφορες του συνταξεις 50ηδων?! Disclosure: ο πατερας μου ειναι 73 χρονων και δουλευει ακομα. Με βγαζει απο τα ρουχα μου η ιδεα οτι οι εισφορες του πανε σε καποιον υγιη 50ρη που βαρεθηκε να δουλεψει (περιεργως τον ιδιο δεν τον πειραζει ιδιαιτερα, κατι για το οποιο του γκρινιαζω. Αν δεν μιλησουν τα θυματα της σπατάλης και κακοδιαχειρισης ποιος θα μιλησει?)
συχνα ναι, αλλα σε πολλα ζητηματα δεν μπορω καν να δω αυτο. Ποιον εξυπηρετουσε η συντηρηση γραμμων του ΟΣΕ με 5 επιβατες? Θα απολυανε κανεναν δηλαδη αν εκλεινε η γραμμη? Μπαααα. Απλη αδρανεια ηταν, αδιαφορια, ανικανοτητα.
SG
“”Για κάθε συνταξιούχο που παραμένει στο εργασιακό δυναμικό ένας νέος καθυστερεί να εισέλθει σ’αυτό.””
“Σε αυτη την πλανη αναφερομαι λοιπον στο υστερογραφο μου. Ο αριθμος των θεσεων εργασιας σε μια οικονομια δεν ειναι περιορισμενος. Ο νεος εργαζομενος δεν χρειαζεται να μοιραστει το υπαρχον ΑΕΠ και τις υπαρχουσες θεσεις, παραγει νεο ΑΕΠ και η θεση του δημιουργειται ουσιαστικα. Αλιμονο, αλλιως καθε χωρα που ειχε αυξηση πληθυσμου θα ειχε αντιστοιχη αυξηση εργασιας. Το αντιθετο, η φυσιολογικη αυξηση πληθυσμου μεσοπροθεσμα φερνει αυξηση ΑΕΠ, πιθανως ακομα και κατα κεφαλην (λογω οικονομιων κλιμακας κτλ).”
Στο μυαλό μου αύξηση του πληθυσμού δημιουργεί αύξηση αναγκών και οδηγεί σε αύξηση του ΑΕΠ (όλων των άλλων παραγόντων διατηρούμενων αμετάβλητων). Στην Ελλάδα λοιπόν που η αύξηση του πληθυσμού είναι ελάχιστη, λίγη βοήθεια μπορούμε να περιμένουμε στην αύξηση του ΑΕΠ από εκεί.
Για να δημιουργήσει ο νέος εργαζόμενος νέο ΑΕΠ πρέπει να δραστηριοποιηθεί σε νέους τομείς που καλύπτουν/δημιουργούν νέες ανάγκες ή που δίνουν καλύτερες λύσεις σε παλιές ανάγκες.
Όπως και νά’χει πάντως αν μια οικονομία έχει ανάγκη από Ψ νέους εργαζόμενους ανά έτος, παραμονή Ζ υποψήφιων συνταξιούχων στην εργασία θα οδηγήσει στο άνοιγμα Ψ-Ζ νέων θέσεων εργασίας.
“”θα έπρεπε να απαντήσουμε και το ερώτημα αν θέλουμε να παραμείνει κάποιος 65άρης στην εργασία, που θα το επιλέξει μόνο και μόνο επειδή θα πάρει Χ% αύξηση στα 66 του””
“εχμ, δεν ειναι αυξηση, ειναι μερος απο τα χρηματα που του χρωσταμε! Αναποδα, δεν σου φαινεται παρανοϊκο ο 66ης να πληρωνει με τις εισφορες του συνταξεις 50ηδων?! Disclosure: ο πατερας μου ειναι 73 χρονων και δουλευει ακομα. Με βγαζει απο τα ρουχα μου η ιδεα οτι οι εισφορες του πανε σε καποιον υγιη 50ρη που βαρεθηκε να δουλεψει (περιεργως τον ιδιο δεν τον πειραζει ιδιαιτερα, κατι για το οποιο του γκρινιαζω. Αν δεν μιλησουν τα θυματα της σπατάλης και κακοδιαχειρισης ποιος θα μιλησει?)”
Προφανώς και το Χ είναι χρήματα από τις εισφορές του, δεν παύει όμως να γίνεται αντιληπτό σαν αύξηση του μηνιαίου εισοδήματός του. Επίσης προφανέστατα όταν το όριο συνταξιοδότησης είναι τα 65 δεν μπορεί κάποιοι να βγαίνουν στα 50. Αυτό που θέλω να τονίσω εδώ είναι ότι το κίνητρο θα πρέπει να σχεδιαστεί έτσι ώστε να μην ενθαρρύνει την παραμονή στην εργασία του 65άρη που βαριέται και δεν βλέπει την ώρα να πάει στο καφενείο για πρέφα, αλλά τελικά παραμένει για οικονομικό όφελος. Νομίζω ένα κίνητρο του τύπου αύξηση των μελλοντικών συντάξιμων αποδοχών κατά Χ για κάθε έτος παραμονής στην εργασία πέραν των 65, θα κρατούσε στην εργασία περισσότερο αυτούς που έχουν ακόμη όρεξη να δουλέψουν παραγωγικά.
“”η κακοδιαχείριση και η διαφθορά είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος αφού χωρίς τη μια είναι (σχεδόν) αδύνατο να υπάρξει η άλλη.””
“συχνα ναι, αλλα σε πολλα ζητηματα δεν μπορω καν να δω αυτο. Ποιον εξυπηρετουσε η συντηρηση γραμμων του ΟΣΕ με 5 επιβατες? Θα απολυανε κανεναν δηλαδη αν εκλεινε η γραμμη? Μπαααα. Απλη αδρανεια ηταν, αδιαφορια, ανικανοτητα.”
Δεν μπορώ ασφαλώς να ξέρω ακριβώς σε τι οφείλονται οι αντιδράσεις στο κλείσιμο της γραμμής του ΟΣΕ, μπορώ όμως με βάση την εμπειρία των τελευταίων ετών να πιθανολογήσω (ίσως λίγο κακόπιστα) ποιους θα εξυπηρετούσε:
α. Τον εργαζόμενο στο δρομολόγιο που μια στο τόσο κουβαλάει και ένα δέμα του Μπαρμπα Μήτσου από την Κάτω Ραχούλα στην Άνω Ραχούλα είτε χρεώνοντας κατιτίς είτε πουλώντας εκδούλευση (“Έλα μωρέ αφού άδειο πάει το τραίνο έτσι κι αλλιώς”)
β. Όλους τους εργαζόμενους στο συγκεκριμένο δρομολόγιο που αν έκλεινε θα έπρεπε ισως (Θου Κύριε!) να μεταταχθούν (“Που να τρέχουμε τώρα στην Πέρα Ραχούλα?”)
γ. Όλο το εργατοϋπαλληλικό προσωπικό του ΟΣΕ, αφού μόλις ανοίξει μια νέα γραμμή θα πρέπει να προσληφθούν νέοι εργαζόμενοι για να τη στελεχώσουν (κάτι που δεν θα γίνει αν αρχίσουμε τα κλεισίματα και τις μετατάξεις), με αποτέλεσμα να αυξάνεται το προσωπικό/πιθανοί ψηφοφόροι άρα και τα περιθώρια πίεσης στον υπουργό για να πάρουν όλοι εκείνο το επίδομα αντιστάθμισης της ψυχολογικής πίεσης που υφίστανται από το μονότονο θόρυβο του τραίνου στις ράγες.
Φοβάμαι ότι η ανικανότητα έχει μπλεχτεί τόσο με τη διαφθορά που όχι μόνο δεν μπορεί να τις ξεχωρίσει κανείς εύκολα, αλλά δεν ξέρω κι αν έχει και νόημα.
Linear,
αυτό που λέει ο SG, ο λεγόμενος νόμος του Say, είναι ανεξάρτητος του αν η αύξηση του εργατικού δυναμικού οφείλεται στην αύξηση του πληθυσμού ή στην αύξηση της συμμετοχής στην εργασία. Π.χ. τις τελευταίες δεκαετίες οι Δυτικές χώρες είδαν αύξηση της συμμετοχής γυναικών λόγω αλλαγής της κυρίαρχης κουλτούρας στο εργασιακό δυναμικό, όχι όμως και αύξησης της ανεργίας. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, αν το κράτος χρειαστεί να πληρώνει Χ λιγότερα Ευρώ στον 65χρονο εργαζόμενο αυτό σημαίνει ότι αυτά τα Χ Ευρώ μπορεί να τα δαπανήσει κάπου αλλού. Να προσλάβει π.χ. έναν επιπλέον δάσκαλο σε κάποιο σχολείο, η να τα επιστρέψει στους φορολογούμενους με τη μορφή φοροαπαλλαγών. Άρα η διατήρηση της θέσης εργασίας από τον 65χρονο δεν αφαιρεί κάποια θέση από τον 20χρονο, απλώς τη δημιουργεί κάπου αλλού. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι θετικό διότι αντί ο 65χρονος να στηρίζει τη διαβίωσή του στην εργασία κάποιου άλλου τη στηρίζει στη δική του εργασία, με αποτέλεσμα και οι νεότεροι να χρειάζεται να δαπανούν μικρότερο ποσοστό του εισοδήματός τους για τους ηλικιωμένους, και άρα να μπορούν να αγοράσουν περισσότερα αγαθά ή υπηρεσίες για τους ίδιους.
Όταν μια χώρα βρίσκεται σε ανάπτυξη ισχύει αυτό που λες. Όταν βρίσκεται σε ύφεση ή στασιμότητα τότε ισχύει αυτό που λέει ο Linear. “Παραδόξως” πως αιτιολογείς 35% ανεργία στους νέους της Ισπανίας; Της Γαλλίας; κι αλλού;
αν σε πληρωνουν να εισαι ανεργος, δεν ειναι περιεργο οτι θα αυξηθει το ποσοστο των ανθρωπων που δηλωνουν ανεργοι. Η προσωπικη μου εμπειρια λεει οτι η ανεργια των νεων στην Ισπανια μαλλον δεν διαφερει πολυ με την Ελλαδα, τα επιδοματα ανεργιας ομως διαφερου πολυ.
Κατα τα αλλα να θυμισω οτι τα ποσοστα ανεργιας ειναι ως προς το συνολο των ανθρωπων που αναζητουν εργασια, που δεν σπουδαζουν ας πουμε. Αν κοιταξουμε τους ανεργους ως ποσοστο της ηλικιακης ομαδας γενικα, τοτε αυτα τα εντυπωσιακα νουμερα γινονται λιγοτερο περιεργα.
Δηλαδή το διεθνές υφεσιακό περιβάλλον δεν φταίει πολύ κατά τη γνώμη σου στην άνοδο της ανεργίας; Οι νέοι της Ισπανίας επιλέγουν κατά τη γνώμη σου την ανεργία λόγω καλύτερου επιδόματος;
Αν ισχύει σε κάποιο βαθμό για τους Ισπανούς, σε τι βαθμό ισχύει το ίδιο για τους Έλληνες; Να σου θυμίσω μερικά χρήσιμα στοιχεία, 800.000 επίσημα άνεργοι, εκατοντάδες χιλιάδες ημιαπασχολούμενοι, ένας στους 3 εργαζόμενους απλήρωτοι επί μήνες, και 60% των απασχολούμενων σχεδόν ανασφάλιστοι.
Μια χαρα μου φαινεται η εξηγηση του Κωστα. Μια απλη διασθηση δινεται απο την ιδεα ειναι οτι αυτο που μετραει σε μια χωρα ειναι η συνολικη παραγωγη αγαθων και υπηρεσιων, δηλαδη το ΑΕΠ. Αν καποιος παρει συνταξη, απλουστατα μειωνονται οι ανθρωποι που παραγουν, χωρις να μειωνεται ο αριθμος ανθρωπων που τρωνε την παραγωγη. Το ΑΕΠ κατα κεφαλην λοιπον μειωνεται, κατι που δεν μπορει παρα να ειναι αρνητικο για την ευημερια μας.
Για τον ΟΣΕ, τα καταλαβαινω αυτα που λες. Αλλα παλι, μιλαμε για γραμμη με 5 επιβατες κατα μεσο ορο! Λιγοτερο απο λεωφορειο, σχεδον λιγοτερο απο ενα ταξι! Οι οποιεσδηποτε αντιστασεις στο κλεισιμο αυτης της γραμμης ειναι πραγματικα αστειες σε σχεση με την ζημια που εφερνε. Γιαυτο λεω, αυτο ειναι μειγμα αδιαφοριας και ανικανοτητας, δεν μπορει να ειναι απλη διαφθορα. Ακομα και ενας αρχιμαφιοζος, αν ειχε μυαλο, δεν θα κρατουσε αυτην την γραμμη. Θα προτιμουσε η επιχειρηση να εχει πολυ μεγαλυτερο κερδος, και να το κλεψει απο καπου αλλου.
ειναι δυσκολο, αλλα δεν ειναι ανευ νοηματος. Ο λογος ειναι γιατι η Ελλαδα εχει μια ταση προς την “αξιοκρατια”, βλ αντικειμενικα κριτηρια δηλαδη, ακομα και οταν ειναι προφανως εις βαρος της ευρεσης ικανοτερων ανθρωπων. Παραδειγματα παμπολλα, απο τις πανελληνιες μεχρι το ΑΣΕΠ. Αν καταλαβουμε οτι η ανικανοτητα κοστιζει, σε συγκρισιμα μεγεθη με την διαφθορα, ισως δεχτουμε διαφορετικες μεθοδους αναζητησης ατομων για σημαντικες θεσεις.
Ένα παράδειγμα κακοδιαχείρισης:
Πριν από 2,5 χρόνια διατέθηκαν 7 εκατομμύρια ευρώ μέσω του ΕΣΠΑ και της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας προκειμένου να εκσυγχρονιστεί το σιδηροδρομικό δίκτυο Λιανοκλαδίου-Στυλίδας. Στο έργο δούλεψαν κάποιοι γνωστοί μου οι οποίοι μου ανέφεραν πως για να ολοκληρωθεί η εταιρεία τους αναγκάστηκε να λαδώσει υπαλλήλους του ΟΣΕ προκειμένου οι τελευταίοι να κάνουν απλά τη δουλειά τους. Σήμερα η γραμμή καταργείται αφού το τρένο στο συγκεκριμένο δρομολόγιο πηγαινοέρχεται με 5-10 επιβάτες. Παρά ταύτα οι εργαζόμενοι επιμένουν πως η πληρότητα του συγκεκριμένου δρομολογίου πλησιάζει το 100%. Στους αγώνες τους οι τελευταίοι (όπως διαβάζω) έχουν συμπαραστάτες του βουλευτές όλων των κομματικών παρατάξεων του νομού Φθιώτιδας (μεταξύ των οποίων και την πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Κ.Μπατζελή). Τα συμπεράσματα δικά σας…
Δεν είναι τόσο απλό, μια χαρά δηλαδή το ανεβάζαμε τόσα χρόνια το ΑΕΠ?
Θεωρώ ότι σημαντικότερο μέγεθος είναι η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Κι αυτή επηρεάζεται τα μέγιστα και από την ποιότητα των εργαζομένων (κατάρτιση, εργασιακό ήθος, κλπ) Γι αυτό και είμαι σκεπτικός στη δημιουργία κινήτρων για παραμονή στην εργασία ανθρώπων – πιθανώς – μη παραγωγικών.
Στη σημερινή συγκυρία φοβάμαι ότι οι δυνατότητες του κράτους για παρεμβατικές πολιτικές τέτοιου τύπου είναι μηδαμινές και ότι ποσά εξοικονομηθούν θα πάνε στην τρύπα του προυπολογισμού.
Η εξήγηση είναι απλή, στο δρομολόγιο χρησιμοποιείται μόνο ένα μικρούλι βαγόνι 10 θέσεων :-)
Η δημιουργία (ή μετατροπή) μιας δημόσιας επιχείρησης σε ένα οργανωτικό χαος όπου κανείς δεν μετράει τίποτε σχετικό με τη λειτουργία της, και κανείς δεν αξιολογείται για τη δουλειά του είναι ένα ιδανικό μέρος για την ανάπτυξη διαφθοράς. Η δημιουργία όμως αυτού του χάους προϋποθέτει την απομάκρυνση/περιθωριοποίηση ανθρώπων ικανών στο διοικείν. Γι αυτό αδυνατώ να ξεχωρίσω την κακοδιοίκηση, αφού τις περισσότερες φορες δεν είναι τίποτε άλλο από την κάλυψη διαφθοράς ιδίας ή τρίτων.
Linear
σου ξαναλεω, πιθανως ειναι καλυη της διαφθορας καποιων, αλλα μιλαμε και για ανικανα ατομα οχι μονο διεφθαρμενα. Αν ηταν ικανοι θα προτιμουσαν μια γραμμη που τελικα εχει και εσοδα ωστε να υπαρχει τελοσπαντων μεγαλυτερη πιττα για να φανε με καθε τροπο.
Νομιζω ενα γενικοτερο παραδειγμα ειναι τα μεγαλα κατασκευαστικα ή επενδυτικα σχεδια. Δεν εχω αμφιβολλια οτι και σε άλλες χωρες τετοια σχεδια συνοδευονται με καποια διαφθορα. Αλλα τουλαχιστον το εργο γινεται! Στην Ελλαδα συχνα λογω διεφθαρμενης ανικανοτητας δεν γινονται τα εργα!
δεν το καταλαβα αυτο.
Πρωταπολα τι εννοεις με την λεξη ανταγωνιστικοτητα?
Και ποιος ειπε οτι ειναι μη παραγωγικο το ατομο που παραμενει οταν αρουμε τα σημερινα αντικινητρα? Γιατι για αντικινητρα προκειται βεβαια.
Το αν είναι και σε τι βαθμό ωφέλιμο αυτό το μέτρο που έθεσε σαν παράδειγμα ο SG, όπως και κάθε μέτρο, θέλει ανάλυση βασισμένη εκτός από την κοινή λογική και σε πολλά και ποιοτικά στοιχεία. Το τελευταίο ειδικότερα είναι από μόνο του ένα τεράστιο θέμα στην Ελλάδα.
Θέλω να σταθώ περισσότερο στο πνεύμα του άρθρου και να προσθέσω πως η ανικανότητα είναι που προκαλεί και σε ένα μεγάλο βαθμό την διαφθορά. Αφού δεχόμαστε ότι υπάρχει ζημιά που προκαλείται τόσο από διαφθορά όσο και από ανικανότητα είναι σημαντικό πέρα από το μέγεθος τους να δούμε και την μεταξύ τους σχέση. Είναι πάντα πιο εύκολο να κλέψεις παρά να εργαστείς. Ακόμα πιο εύκολο σε μια χώρα που αφήνει ατιμώρητη επί της ουσίας την απάτη ενώ δυσκολεύει με ακατανόητο τρόπο την παραγωγή και την προσφορά. Όταν για τους διάφορους λόγους όπως η αστοχία της εκπαίδευσης δεν είσαι ικανός να προσφέρεις τότε είναι λογικό και επόμενο να βρεις εναλλακτικούς τρόπους για την επιβίωση σου. Ακόμα και αν δεν βρεις και από «τύχη» βρεθείς σε κάποια θέση εργασίας θα αδυνατείς να αξιολογήσεις την προσφορά σου και τις υποχρεώσεις σου.
Δυστυχώς έχουμε μάθει να θεωρούμε την δημοκρατία μας σκάκι. Τα λευκά οι πολιτικοί και απέναντι τα μαύρα οι πολίτες. Κάθε κίνηση των πρώτων είναι ενάντια των δεύτερων που απλά αξιολογούν το πώς θα αποκρούσουν την επίθεση και θα αντεπιτεθούν.
Εάν SG όπως σωστά προτείνεις κοπεί η επιχορήγηση σε κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα που δεν δίνει τα στοιχεία, τότε το εκπαιδευτικό αυτό ίδρυμα θα πατήσει εκβιαστικά πάνω στο μέλλον των φοιτητών του απειλώντας ότι θα κλείσει τμήματα, θα κάνει απεργίες κτλ. Όποιος κλάδος απειληθεί θα κάνει το ίδιο. Τα έχει ήδη κάνει. Κεκτημένα βλέπεις.
(ένα απο αυτά τα ιδρύματα είναι το ΑΠΘ που απαιτεί το λιγότερο 36(!?)εκ. ευρώ και το Πάντειο που κάποια χρόνια νωρίτερα είχε εναν πρύτανη με ferrari)
Δε σε καταλαβαίνω δε δικαιούται ο Πρυτανης να χει φεραρι,τι ρατσισμος ειναι αυτος, τι δουλεψε και την πηρε! Η φεραρι νομιζω ειχε χρεωθει στο λογιστη του πανεπιστημιου.
Περα απο την πλακα πάντως, ο Μεταξοπουλος στον οποιον αναφερθηκες πεθανε προσφατα απο κυρωση του ηπατος ενω περιμενε να παει στη Γερμανια για μεταμοσχευση. Οι αποψεις διηστανται στο κατα ποσο εφαγε και αυτος ή απλα του χρεωνουν οτι εβλεπε το παρτυ και δε μιλουσε. Δεν τα ξερω απο πρωτο χερι, απλα αυτα που διαβαζω δεξια και αριστερα.
Δεν είναι και τόσο εύκολο να κλέψεις, ιδίως στο Δημόσιο. Πιο εύκολο είναι να μην εργαστείς (μορφή ανικανότητας και αυτή).
Όσο για το άρθρο του S_G συμφωνώ απόλυτα και να συμπληρώσω με μια παρεμφερή συγγενική μου περίπτωση που με έχει απασχολήσει: Άνθρωπος 50+ ετών παίρνει (με το νόμο) σύνταξη από τη ΔΕΗ, όχι λόγω τεμπελιάς αλλά λόγω των κάκιστων συνθηκών που επικρατούσαν στο εσωτερικό του οργανισμού που εξώθησαν στην παραίτηση.
Θέλει να εργαστεί αλλά η ΔΕΗ (το Ταμείο δηλ.) απειλεί ότι αν τυχόν επιστρέψει στην αγορά εργασίας θα χάσει το 70% της σύνταξης και είναι και ασαφές και αν / πότε θα ξαναμπορέσει να συνταξιοδοτηθεί… Άρα, αναγκάζεται να κάθεται εκτός αγοράς εργασίας.
Δηλ. κάποιος που νόμιμα έχει πάρει πρόωρη / μειωμένη σύνταξη και θα συνεχίσει να την παίρνει επ’ άπειρον, απωθείται από το να ξαναμπεί στην αγορά εργασίας και να συνεισφέρει έστω μέσω των ασφαλιστικών εισφορών του σε κάποιο από τα άλλα συνταξιοδοτικά ταμεία!
λιγες καθυστερημενες απαντησεις
cangelo
και ειναι δουλεια της κυβερνησης να μαχηθει ωστε να κοπουν αυτα τα φαινομενα. Το θρασος και οι εκβιασμοι θρεφονται και απο την ανικανοτητα της κυβερνησης. Οταν στην ΝΥ ειχαν διαμαχες με το συνδικατο των μητροπολιτικων μεταφορων, ο Μπλουμπεργκ ετοιμασε πλοιαρια, λεωφορεια και ο,τι αλλο μπορουσε να φερει στην μαχη, οπως και ζητησε απο τους εργαζομενους του Μανχατταν να ετοιμαστουν και αυτοι (ακομα και με υπνοσακους για να κοιμηθουν στο γραφειο!).
Η ελληνικη κυβερνηση εχει παμπολλα οπλα, φτανει να ενδιαφερεται να πολεμησει για το συμφερον της χωρας.
αναλογα το περιβαλλον στο οποιο βρισκεσαι.
μαντζ
επισης μεγαλο προβλημα αυτο που αναφερεις. Εχει να κανει με την ιδεα οτι τελικαη συνταξη ειναι κατι που σου δινουν χαριστικα, οποτε αν εχεις άλλο εισοδημα σου αφαιρουν το δωρο. Δεν θα επρεπε να ειναι ετσι, η συνταξη θα επρεπε να ειναι κατι που προκυπτει ευθεως απο τις εισφορες σου, μια ενισχυση δηλαδη του εισοδηματος σου απο καποια ηλικια και μετα. Αν σου φτανει για να ζεις και εχεις κουραστει, αποσυρεσαι και πληρως απο την εργασια. Αν οχι, δουλευεις οσο θες. Και μαλιστα, οχι αναγκαστικα 8ωρο, νομιζω θα ηταν πολυ καλο για επιχειρησεις και οργανισμους αν πεπειραμενοι εργαζομενοι ειχαν το δικαιωμα να ερχονται για καποιες ωρες και να ενισχυουν με τις συμβουλες τους το εργο των νεοτερων, με την αναλογη φυσικα πληρωμη. Ολοι κερδιζουν, και οι νεοτεροι εργαζομενοι και βεβαια οι γηραιοτεροι που δεν αναγκαζονται να παροπλιστουν ξαφνικα και πληρως.
(Καθυστερημένη απάντηση) S_G, Νομίζω ότι εδώ βρίσκεται και κάτι ακόμη “μεγαλύτερο”: η πλάνη των πεπερασμένων θέσεων εργασίας (κάπως έτσι φαντάζομαι το λέτε εσείς οι οικονομολόγοι). Υπάρχει δηλ. διάχυτη η αντίληψη ότι οι θέσεις εργασίας σε μια κοινωνία / οικονομία είναι δεδομένες και ρόλος του κράτους είναι να τις κατανείμει “δίκαια” στους εργαζόμενους. Από κάπου εκεί πηγάζει και το πρόβλημα των κλειστών επαγγελμάτων και αυτές οι τιμωρητικές διατάξεις για τους συνταξιούχους.
μα ναι βεβαια, νομιζα οτι το ειχα αναφερει καπου αλλωστε. Για την πλανη παντως ψαχνω ενα πιο ακριβες και σεξυ ονομα (δεν θεωρουν οτι ειναι μονο πεπερασμενες αλλα και συγκεκριμενος σταθερος αριθμος).
Γιάννη,
Έχεις μάλλον δίκιο σε αυτό, ήταν δικό μου λάθος που προέκυψε από τον περίεργο τρόπο που λειτουργεί η μνήμη. Έτσι το θυμόμουν και δυστυχώς δεν το εξακρίβωσα πριν το γράψω. Δεν ήθελα να θίξω κάποιον συγκεκριμένα αλλά θεωρώ γεγονός την κακοδιαχείριση αλλά και υπεξαίρεση χρημάτων σε εκπαιδευτικά ιδρύματα.
mantz,
Συμφωνώ σε αυτό. Γενικότερα αν θέσουμε στο λογικό μέσο το “δουλεύω όσο χρειάζεται και μόνο” τότε το ένα άκρο θα είναι η απάτη/υπεξαίρεση και στο άλλο η εργασία πολύ πάνω από τις ελάχιστες απαιτήσεις. Η γνώμη μου είναι πως με τις παρούσες συνθήκες η πορεία προς το πρώτο άκρο είναι ευκολότερη από το δεύτερο. Το να μην εργαστείς είναι σίγουρα προς αυτή την κατεύθυνση.
SG,
Σαφώς! Με τις ελληνικές προβληματικές σχέσεις όμως είναι τιτάνια δουλειά. Δεν το λέω ως δικαιολογία φυσικά. Όσο τιτάνια και να είναι απλά πρέπει να γίνει.
Απόλυτα λογικά όσο αναφέρεις προς απάντηση στον mantz και συμφωνώ. Με την ελπίδα πάντα στην πράξη να διασφαλίζεις την επιλογή του κάθε δικαιούχου σύνταξης και να μην προκύπτει ο οποιοσδήποτε “εξαναγκασμός” είτε σε εργασία είτε σε συνταξιοδότηση.
βεβαια. Ο εξαναγκασμος δεν παρουσιαζει μονο ηθικοφιλοσοφικα προβληματα, αλλα συνηθως βλαπτει και τις οικονομικες δυνατοτητες μας.
Διαβασα το αρθρο και θελω να κανω την εξης ερωτηση.Αν συμφωνα με το σημερινο συστημα υπαρχουν αντικινητρα για την παρανομη στην εργασια και εφοσον υπαρχει οπως βλεπω στο αρθρο η παραδοχη πως το προτεινομενο απο τον αρθογραφο τον Σωτηρη δηλαδη δημιουργει κινητρα για την παραμονη ποσοι εξηνταπενταρηδες θα παραμεινουν στην εργασια?Μηπως οι ραγδαιες μειωσεις των συνταξεων για να μην πω και των ιδιων των μισθων οδηγουν τους ηλικιωμενους στην δουλεια μεχρι τα βαθια γεραματα?Και δεν νομιζω οτι αυτο ειναι επιθυμητο απο την πλειοψηφια..
Eπισης γιατι να θεωρησουμε οτι ενας εξηνταπενταρης κανει την συγκριση μεταξυ της συνταξης που θα παρει αν σταματησει τωρα και αυτης που θα παρει αν σταματησει μετα απο 1 ετος?Αν δεχτουμε οτι το κινητρο του θα ειναι οικονομικο τοτε το κοστος ευκαιριας για τον συγκεκριμενο ανθρωπο αν φυγει απο την δουλεια τωρα θα ειναι οι μισθοιτου δωδεκαμηνου που θα χασει.Αρα οσο μικροτερος ειναι ο λογος συνταξη/μισθος θα δημιουργειται κινητρο για την παραμονη στην εργασια.
μαριε δεν ειμαι σιγουρος τι ειδους κριτικη κανεις, ή τουλαχιστον σε ποιον.
ποσοι 65ηδες θα παραμεινουν στην εργασια αν αλλαζε το συστημα στις γραμμες που προτεινω? Καποιοι.
Οδηγει η μειωση συνταξεων σε δυσαρεστα αποτελεσματα? Προφανως.
Αυτο που ρωταω Σωτηρη ειναι ποσοι θα ειναι αυτοι οι καποιοι.Εγω πιστευω οτι με βαση τις τωρινες συνθηκες,αυτοι οι καποιοι θα ειναι πολλοι…Και δεν νομιζω οτι υπαρχουν πολλοι οι οποιοι εστω και για συναισθηματικους λογους(κατι που ειναι ευλογο) θα ικανοποιηθουν απο αυτην την εξελιξη.
Κατσε, μιλαμε για ατομα που δεν θα θα παρουν συνταξη στα 65, αν τους δωσουμε την ευκαιρια να την παρουν αργοτερα αλλα ενισχυμενη, ή να πληρωνονται οσο δουλευουν ενα μερος της συνταξης που θα επαιρναν. Και αυτοι λες οτι δεν θα ειναι ικανοποιημενοι?! Αφου μονοι τους το επιλεγουν!
Το θεμα ειναι ομως κατω απο ποιες συνθηκες θα το επιλεξουν.Εγω μπορω να σου πω οτι ενας ανθρωπος στον οποιο θα τεθει το διλημμα πεινα η εικοσαωρη δουλεια θα επιλεξει το δευτερο.Θα ειναι ομως το σημειο που θα ειναι ικανοποιημενος γενικα?Επειδη ισως δεν εγινα κατανοητος και ζητω συγγνωμη για αυτο,το ερωτημα μου ειναι απλο και μπορει να το κανει οποιοσδηποτε που μπορει να μην εχει τελειωσει καν το Δημοτικο!!Αν κυριε Σωτηρη Γωργανα οι συνταξεις μειωνονται,οι μισθοι μειωνονται και γενικοτερα οι οροι διαβιωσης μου χειροτερευουν και ερθει αυριο ο Λοβερδος π.χ και θεσμοθετησει αυτο που προτεινεις δεν πιστευεις προσωπικα οτι θα αναγκαστω να δουλεψω μεχρι τα βαθια γεραματα?Και ναι ρε φιλε(θα συνεχισει)δεν γουσταρω να με αναγκασει κανεις “μπιπ” να το κανω αυτο.Δουλεψα τοσα χρονια και θελω να αραξω τωρα.
επιμενω να μην καταλαβαινω που κολλαει αυτο που λες με αυτο που προτεινω. Εγω ειπα το αναποδο, δηλαδη ενας 65ης να παιρνει αυτοματως μερος της συνταξης που του αναλογει, ακομα και αν δεν συνταξιοδοτηθει! Αυτο θεωρω θα ειναι κινητρο για να παραμεινει στην εργασια και θα ειμαστε ολοι χαρουμενοι!