Το άρ. 239 ΠΚ τιμωρεί στην δεύτερη περίπτωσή του την κατάχρηση εξουσίας. Σύμφωνα με την διάταξη αυτή, υπάλληλος στα καθήκοντα του οποίου ανάγεται η δίωξη ή η ανάκριση αξιοποίνων πράξεων τιμωρείται σε βαθμό κακουργήματος με κάθειρξη 5 έως 10 ετών, αν εν γνώσει του εξέθεσε σε δίωξη ή τιμωρία κάποιον αθώο. Υπάλληλος υπό την έννοια της διάταξης αυτής είναι κατεξοχήν ο Εισαγγελέας.
Πολιτικά
Υπέρ του εκπαιδευτικού δελτίου IΙ
Συνεχίζω εδώ λοιπόν από το προηγούμενο, με μερικές διευκρινίσεις και αντιρρήσεις.
Η πρώτη πρώτη συνέπεια του εκπαιδευτικού δελτίου είναι ότι έτσι αυξάνεται η ελευθερία επιλογής των γονέων. Αυτό είναι τόσο προφανές, που είναι σχεδόν κοινότοπο, αλλά και τόσο πολύτιμο, που πρέπει να εξαρθή: αντί της κρατικής υποχρέωσης φοίτησης σε ένα σχολείο που διάλεξαν άλλοι, η κάθε οικογένεια επιλέγει μόνη της τι θέλει για τα παιδιά της. Μάλιστα τονίζω ότι το είδος αυτό της αύξησης της ελευθερίας ανήκει στα πρακτικώς χρήσιμα: όταν παρέχουμε σε κάποιον 1000 επιλογές, πρακτικά εξαπολύουμε επίθεση κορεσμού κατά του χρόνου του και της υπολογιστικής του ισχύος. Ο μέσος άνθρωπος απολλύει την σφαίρα, κοινώς χάνει την μπάλα. Εδώ όμως, οι πρακτικές επιλογές, αυτές δηλαδή που βρίσκονται σε απόσταση 15-20 λεπτών, θα μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Και αυτό ακριβώς ζητώ: 3-4 σχολεία, από τα οποία να διαλέγη κάθε γονιός με την ησυχία του το σχολείο των παιδιών του.
Ένα άλλο ζήτημα που δεν πρέπει να υποτιμάται είναι το εξής: αν θέλω να στείλω τον Γιαννάκη σε ιδιωτικό σχολείο, πρέπει να πληρώσω αν όχι διπλά, πάντως πολύ για την εκπαίδευσή του: μία φορά μέσω φόρων και μία μέσω των διδάκτρων. Αν είχα όμως στο χέρι τα περιπόθητα 3,5 χιλιάρικα, πιθανώς να συμπλήρωνα εξ ιδίων ό,τι περαιτέρω απαιτείται για ένα κορυφαίο ιδιωτικό σχολείο (ό,τι και αν σημαίνη αυτό). Με τον τρόπο αυτό, ανοίγονται για κάθε παιδάκι δρόμοι που πριν δεν υπήρχαν, ενώ αυξάνουν και οι συνολικές εκπαιδευτικές δαπάνες, άρα η επένδυση στην παιδεία.
Το πιο σημαντικό από όλα είναι όμως ο εκπαιδευτικός ανταγωνισμός. Υπό το ισχύον καθεστώς, οι πωλήσεις κάθε δημόσιου σχολείου είναι εξασφαλισμένες, ο ανταγωνισμός προς τα ομοχώρια ιδιωτικά είναι αθέμιτος λόγω της βρέξη-χιονίση κρατικής επιχορήγησης, οι μισθοί των εκπαιδευτικών αποσυνδέονται από την αξία, ελλείπουν τα κίνητρα αποδοτικότητας. Όλα αυτά πρέπει να αλλάξουν: το σχολείο πρέπει να προσελκύη μαθητές με την φήμη του, τις εγκαταστάσεις του, τις επιπλέον παροχές του, το καλό του όνομα, την αριστεία των καθηγητών του, το καλό όνομα των αποφοίτων του, την ισχυρή σχολική του ταυτότητα. Φανταστήτε ένα σχολείο που τάζει αυξήσεις για να μετεγγράψη καλούς καθηγητές, που εξειδικεύεται σε κάποιο άθλημα ή καλλιτεχνική δραστηριότητα (π.χ. χορός) με πρόσθετες ώρες διδασκαλίας, που επενδύει σε γυμναστήρια ή θεατρική σκηνή. Ευχής έργον εδώ θα ήταν το εκπαιδευτικό δελτίο να συνδυαστή με μια γενικώτερη εκπαιδευτική αποκέντρωση στο επίπεδο της σχολικής μονάδας: επιλογή βιβλίων, ώρες διδασκαλίας, οικονομική διαχείριση, όλα να επιτελούνται στο επίπεδο του σχολείου.
Υπέρ του εκπαιδευτικού δελτίου I
Το πιο ενδιαφέρον κεφάλαιο του Capitalism and Freedom του M. Friedman είναι μάλλον το 6ο, με αντικείμενο την κρατική παρέμβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα. Η κεντρική δικαιοπολιτική του πρόταση στο κεφάλαιο αυτό είναι το περιώνυμο εκπαιδευτικό δελτίο. Διαβάστε εδώ το σχετικό άρθρο του Γ. Σαρηγιαννίδη στο e-rooster, που τα λέει πολύ ωραία. Για διασκέδαση, διαβάστε και … Read more Υπέρ του εκπαιδευτικού δελτίου I
Η ελεύθερη αγορά των αισθημάτων
Υπάρχει μια αγορά που είναι τόσο αρρύθμιστη, τόσο άναρχη, τόσο αδιάφορη στις ανισότητες που προκαλεί και τόσο κωφή στην αναδιανομή των αγαθών της, που δεν θα μπορούσε να την ελπίση ούτε ο πιο ακραία ανάλγητος φιλελεύθερος οικονομολόγος ούτε να την δη στον εφιάλτη του ο πιο ευαίσθητος σοσιαλιστής καλλιτέχνης (ως γνωστόν στην Ελλάδα οι οικονομολόγοι … Read more Η ελεύθερη αγορά των αισθημάτων
Την γλώσσα μου έδωσαν ελληνική, και όχι μόνο
Μεθιστολόγηση αυτού εδώ του άρθρου, που είχε δημοσιευθή και εδώ 7 και 9 χρόνια πριν αντιστοίχως, με κάποιες αλλαγές. Τίποτε δεν έχει αλλάξει.
Στην πατρίδα μας, την ομορφότερη του κόσμου όλου, ομιλούνται παραδοσιακά, πλην της σαρωτικώς επικρατούσας ελληνικής, και κάποιες άλλες γλώσσες. Αυτές είναι λίγο πολύ οι εξής:
Η αρβανιτική, νοτιοαλβανική τοσκική διάλεκτος.
Η αρωμουνική, κλάδος της χυδαίας βαλκανικής υστερολατινικής, ξαδερφάκι της ρουμανικής.
Η τουρκική, αλταϊκή μη ινδοευρωπαϊκή γλώσσα.
Η αθιγγανική ρωμανική, ινδική γλώσσα.
Η ισπανοεβραϊκή, η γλώσσα των Εβραίων της βόρειας κυρίως Ελλάδας.
Η πομακική μάλλον διάλεκτος παρά γλώσσα, συγγενής έως συγγενεστάτη της βουλγαρικής.
Η μακεδονική μάλλον γλώσσα παρά διάλεκτος, ομοίως ως ανωτέρω.
Γιατί συμμετέχω στην παρέλαση υπερηφάνειας (ένας ετεροφυλόφιλος απευθύνεται σε άλλους ετεροφυλόφιλους)
Αναδημοσίευση από το Ξενύχτικον “Μιραμπέλλα”.
Η ιδέα του να ελκύομαι σεξουαλικά ή συναισθηματικά από άτομα του ίδιου φύλου με κάνει να νιώθω στην καλύτερη περίπτωση άβολα και μου είναι αδιανόητη. Φυσικά σε οποιαδήποτε πολιτισμένη και ανεκτική χώρα, μια τέτοια εισαγωγή σε μια ανάρτηση για το ζήτημα των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ (Λεσβιακά, Ομοφυλόφιλα, Αμφισεξουαλικά και Τρανσεξουαλικά άτομα) ατόμων θα ήταν αχρείαστη, αλλά ζούμε σε μια Κύπρο όπου όταν κάποιος τοποθετείται πάνω σε ένα ζήτημα αντί να συζητούνται οι θέσεις του, συζητούνται οι προθέσεις του. Επομένως, θέλω να διευκρινίσω μερικά πράγματα.
Είμαι ετεροφυλόφιλος και υποστηρίζω τα ίσα δικαιώματα για τα ΛΟΑΤ άτομα. Επίσης υποστηρίζω τα δικαιώματα των ζώων χωρίς να είμαι ζώο, την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών χωρίς να είμαι γυναίκα, την προστασία των παιδιών χωρίς να είμαι παιδί (ώρες ώρες), τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες χωρίς ο ίδιος να είμαι ανάπηρος, την προστασία του περιβάλλοντος και των θαλασσών χωρίς να είμαι αμπελοπούλι ή χελώνα καρέτα καρέτα καθώς και την προστασία των μειονοτήτων χωρίς να ανήκω σε μειονοτική κοινότητα.
Αντί να αναπτύξω επιχειρηματολογία γιατί υποστηρίζω τα ίσα δικαιώματα των ΛΟΑΤ (ως φιλελεύθερος αυτό είναι για μένα αυτονόητο και είναι σαν να προσπαθώ να πείσω κάποιον ότι ο ουρανός είναι γαλάζιος), προτιμώ να απαντήσω μερικές από τις πιο συχνές ερωτήσεις που μου υποβάλλουν, τις πλείστες φορές καλοπροαίρετα, άλλα ετεροφυλόφιλα άτομα όταν γίνεται σχετική συζήτηση. Για λόγους αβρότητας ας υποθέσουμε ότι πάντοτε οι συνομιλητές είναι ευγενικοί και δεν αναφέρονται με προσβλητικούς όρους στα ΛΟΑΤ άτομα.
Πολιτικό ερωτηματολόγιο ΙΙΙ
Ενόψει ευρωεκλογών συνεχίζουμε την παράδοση ενός πολιτικού ερωτηματολογίου, σαν κι αυτού που είχαμε συντάξει το 2012.
Η θεματική του αφορά αυτήν την φορά θέματα αποκλειστικά ευρωπαϊκά: 20 ερωτήσεις που να καλύπτουν ένα κατά το δυνατόν ευρύ φάσμα θεμάτων γύρω από τις σχέσεις Ελλάδας και ΕΕ, αλλά και τις εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ, το μέλλον της, τους θεσμούς της, τα διδάγματα του πρόσφατου παρελθόντος.
Απευθύναμε λοιπόν το ερωτηματολόγιο σε 14 υποψηφίους ευρωβουλευτές από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, Ελιά, ΔΗΜΑΡ, το Ποτάμι και τις Γέφυρες.
Μας απάντησαν τρεις υποψήφιοι, τους οποίους ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο που αφιέρωσαν. Είναι οι εξής κατ’ αλφαβητική σειρά:
