Αναδημοσίευση από το Ξενύχτικον “Μιραμπέλλα”.
Η ιδέα του να ελκύομαι σεξουαλικά ή συναισθηματικά από άτομα του ίδιου φύλου με κάνει να νιώθω στην καλύτερη περίπτωση άβολα και μου είναι αδιανόητη. Φυσικά σε οποιαδήποτε πολιτισμένη και ανεκτική χώρα, μια τέτοια εισαγωγή σε μια ανάρτηση για το ζήτημα των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ (Λεσβιακά, Ομοφυλόφιλα, Αμφισεξουαλικά και Τρανσεξουαλικά άτομα) ατόμων θα ήταν αχρείαστη, αλλά ζούμε σε μια Κύπρο όπου όταν κάποιος τοποθετείται πάνω σε ένα ζήτημα αντί να συζητούνται οι θέσεις του, συζητούνται οι προθέσεις του. Επομένως, θέλω να διευκρινίσω μερικά πράγματα.
Είμαι ετεροφυλόφιλος και υποστηρίζω τα ίσα δικαιώματα για τα ΛΟΑΤ άτομα. Επίσης υποστηρίζω τα δικαιώματα των ζώων χωρίς να είμαι ζώο, την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών χωρίς να είμαι γυναίκα, την προστασία των παιδιών χωρίς να είμαι παιδί (ώρες ώρες), τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες χωρίς ο ίδιος να είμαι ανάπηρος, την προστασία του περιβάλλοντος και των θαλασσών χωρίς να είμαι αμπελοπούλι ή χελώνα καρέτα καρέτα καθώς και την προστασία των μειονοτήτων χωρίς να ανήκω σε μειονοτική κοινότητα.
Αντί να αναπτύξω επιχειρηματολογία γιατί υποστηρίζω τα ίσα δικαιώματα των ΛΟΑΤ (ως φιλελεύθερος αυτό είναι για μένα αυτονόητο και είναι σαν να προσπαθώ να πείσω κάποιον ότι ο ουρανός είναι γαλάζιος), προτιμώ να απαντήσω μερικές από τις πιο συχνές ερωτήσεις που μου υποβάλλουν, τις πλείστες φορές καλοπροαίρετα, άλλα ετεροφυλόφιλα άτομα όταν γίνεται σχετική συζήτηση. Για λόγους αβρότητας ας υποθέσουμε ότι πάντοτε οι συνομιλητές είναι ευγενικοί και δεν αναφέρονται με προσβλητικούς όρους στα ΛΟΑΤ άτομα.
“Γιατί πρέπει τα ΛΟΑΤ άτομα να αποκτούν υπερδικαιώματα σε σχέση με την ετεροφυλόφιλη πλειοψηφία;”
Τα ΛΟΑΤ άτομα δεν ζητούν υπερδικαιώματα αλλά ίσα δικαιώματα με τους υπόλοιπους. Δεν ζητούν προνομιακή μεταχείριση σε σχέση με το γάμο, ούτε προνομιακή φορολογική μεταχείριση (όπως κάποιοι θρησκευτικού περιεχομένου οργανισμοί) ούτε προνομιακή μεταχείριση σε σχέση με οτιδήποτε. Ο βαθμός ποιότητας μιας δημοκρατίας για εμένα κρίνεται από το βαθμό προστασίας των μειονοτήτων και των ατόμων που ζουν στο περιθώριο παρά της πλειονότητας.
“Γιατί πρέπει να ασχοληθούμε εμείς οι ετεροφυλόφιλοι με τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ; Ας ασχοληθούν οι ίδιοι”
Αντιθέτως θεωρώ πως εμείς οι ετεροφυλόφιλοι, ως άτομα που δεν έχουν το κοινωνικό στίγμα του ΛΟΑΤ (που δυστυχώς υπάρχει) έχουμε διπλή υποχρέωση να σταθούμε στο πλευρό τους. Όπως επίσης έχουμε υποχρέωση να σταθούμε δίπλα από κάθε ομάδα ατόμων οι οποία για διάφορους λόγους βρίσκεται στο περιθώριο της κοινωνίας.
“Γιατί ρε κουμπάρε να είμαι υπόχρεος να αποδεχτώ αυτά τα άτομα;”
Δεν είσαι υπόχρεος να τα αποδεχτείς ή τον τρόπο ζωής τους, αλλά οφείλεις να σεβαστείς το δικαίωμα τους να καθορίζουν οι ίδιοι τη ΔΙΚΗ τους ζωή. Άλλο η ανοχή και άλλο η αποδοχή. Οι προσωπικές μας προτιμήσεις δεν μπορεί να είναι η βάση για να στερούμε δικαιώματα από μια ομάδα ατόμων. Εγώ για παράδειγμα δεν αποδέχομαι να κυκλοφορούν οι ροκόλες τζιαι να φαίνεται ο τίτσιρος τους όμως αυτό δεν μου δίνει το δικαίωμα να απαιτήσω να ντύνονται όπως τις καλόγριες απλά και μόνο γιατί εγώ νιώθω άβολα. Οι προσωπικές μου αντιλήψεις δεν έχουν καμία απολύτως βαρύτητα πάνω στα δικαιώματα ενός άλλου ατόμου, πόσο δε μάλλον όταν πρόκειται για ανθρώπινα δικαιώματα.
“Εσένα θα σου άρεσε να βλέπεις 2 άντρες να φιλιούνται δημοσίως;”
Όπως είπα στην αρχή, αδυνατώ να κατανοήσω την έλξη μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου. Το θέαμα δύο αντρών να κρατάνε χέρια ή να φιλιούνται δημόσια δεν με ενθουσιάζει (η αλήθεια είναι πως ούτε ετεροφυλόφιλα άτομα μου αρέσει να βλέπω να ‘γλείφουνται’ δημοσίως’ ) όμως χίλιες φορές να ζω σε μια κοινωνία που να αποδέχεται την διαφορετικότητα παρά σε μια που να επιβάλλει μια προκαθορισμένη γραμμή συμπεριφοράς. Ελπίζω μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας να μάθω να είμαι ακόμη πιο ανεκτικός από ότι είμαι σήμερα.
“Θα ήθελες το παιδί σου να είναι gay;”
Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι πως θα ήθελα το παιδί μου να είναι υγιές σωματικά και ψυχικά, να μην καταπιέζει τον εαυτό του και να νιώθει άνετα να μοιράζεται μαζί μου τα σημαντικά πράγματα στη ζωή μου. Μεγάλωσα σε μια εξαιρετική παραδοσιακή οικογένεια, θα ήθελα μια τέτοια οικογένεια και για εμένα και για τα παιδιά μου αν κάποτε αποκτήσω. Όμως αυτές αποτελούν προσωπικές μου προσδοκίες και δεν σημαίνει πως πρέπει να εξαναγκάσω τα παιδιά μου να τις ακολουθήσουν. Μπορεί να θέλω τα παιδιά μου να γίνουν γιατροί αλλά εκείνα να επιλέξουν να σπουδάσουν ιστορία της τέχνης ή να μην σπουδάσουν καθόλου, πόσο δε μάλλον όταν πρόκειται για ζητήματα που δεν είναι προσωπική επιλογή όπως τις σπουδές αλλά ζητήματα σεξουαλικού προσανατολισμού. Αν τα αναγκάσω να ακολουθήσουν κάτι που δεν αγαπούν, σπουδές ή τρόπο ζωής, τότε θα είναι με μαθηματική ακρίβεια δυστυχισμένα και τότε τι σκατά γονιός θα ήμουν αν ήμουν ο υπαίτιος για τη δυστυχία τους; Πιθανόν να μην αρχίσω να χοροπηδάω από χαρά αν μου ανακοινώσει το παιδί μου πως είναι gay αλλά θα ήθελα να νιώθει τόσο άνετα ώστε να μου το πει χωρίς να φοβάται την αντίδραση μου. Σίγουρα όμως δεν θα τον αποκληρώσω, δεν θα τον πετάξω έξω από το σπίτι και δεν θα ζω σε άρνηση. Δεν θα ήθελα να είναι το παιδί μου gay όπως δεν θα ήθελα να υποστηρίζει άλλη ποδοσφαιρική ομάδα από τη δική μου. Όμως θα είναι παιδί μου ανεξάρτητα από την σάρπα που φορεί, μονόχρωμη ή στα χρώματα του ουράνιου τόξου.
“Οι ΛΟΑΤ καταστρέφουν την δομή της κοινωνίας, της οικογένειας, τα ήθη και τις παραδόσεις μας”
Έχετε απόλυτο δίκαιο διότι η παραδοσιακή οικογένεια ως έχει (με τα διαζύγια, τα κερατώματα, τις παρτούζες κλπ) είναι ότι πιο ιδανικό. Ας επιστρέψουμε στις παραδοσιακές αξίες, ας αφαιρέσουμε το δικαίωμα ψήφου από τις γυναίκες (ας τους δώσουμε και κανένα πάτσο μέσα μέσα έτσι για να καταλάβουν ποια είναι η θέση τους), ας καταργήσουμε την υποχρεωτική παιδεία και πολλές άλλες κοινωνικές κατακτήσεις που κάποτε ήταν εκτός της παραδοσιακής δομής της κοινωνίας μας ώστε να επιστρέψουμε σε μια εντελώς φανταστική, ειδυλλιακή και ουτοπική άποψη για την οικογένεια . Ξυπνάτε ρε! Ο άνθρωπος επάτησε στο φεγγάριν πριν 45 χρόνια.
“Ο τρόπος ζωής των ΛΟΑΤ είναι ενάντια στις διδασκαλίες τις εκκλησίας”
So what? Αλλά να το δεχτώ για χάρη της συζήτησης. Τα ΛΟΑΤ άτομα παραβιάζουν τις διδασκαλίες της εκκλησίας. Ας τους κρίνει ο Θεός λοιπόν. Όσοι θέλουν να ζουν σε μια κοινωνία όπου οι κανόνες καθορίζονται από ιερά βιβλία μπορούν να πεταχτούν ως τις αραβικές χώρες και να μας περιγράψουν τις εμπειρίες τους. Σε μια κοινωνία όπου υπάρχει (υποτίθεται) διαχωρισμός εκκλησίας και κράτους τέτοια ερωτήματα είναι πραγματικά άνευ περιεχομένου και ουσίας. Είναι σαν να λέμε ότι ‘η ένταξη γυναικών στην αγορά εργασίας καταστρέφει την δομή της (πατριαρχικής) οικογένειας’. Εν πράματα να συζητούμε με σοβαρότητα τούτα το 2014;
“ΛΟΑΤ γίνεσαι, δεν γεννιέσαι”
Σωστά! Το να είσαι ΛΟΑΤ άτομο είναι μια παραξενιά της ηλικίας και μια μόδα που ήρθε από την ευρώπη. Οι gay φίλοι μου μου το εξομολογήθηκαν (γνωρίζω μόνο ΛΟ και όχι ΑΤ άτομα) ότι εξυπνήσαν έναν πρωί και είπαν ‘Ας το γυρίσουμεν στην ομοφυλοφυλία. Πάντα ήθελα να ανήκω σε μια μειονότητα που βρίσκεται στο κοινωνικό περιθώριο και ενίοτε γίνεται θύμα ρατσισμού και βίας, δεν γίνεται αποδεχτή από την συντηρητική πλειονότητα και οδηγεί πολλές φορές σε συγκρούσεις εντός της οικογένειας”. Σας διαβεβαιώνω πως μετά από πολλά χρόνια συναναστροφής με ομοφυλόφιλα άτομα ακόμη να κολλήσω ‘ππουστλικκίτιδα’ και εξακολουθώ να φαντασιώνομαι και να συνευρίσκομαι αποκλειστικά με γυναίκες. Ακόμη όμως και αν υποθέσουμε ότι η ομοφυλοφιλία είναι επιλογή, δεν αλλάζει τίποτα. Ο καθένας δικαιούται να επιλέξει τον τρόπο που θα ζήσει. Άρα για μένα ανάθθεμαν τζι αν η ομοφυλοφιλία είναι γενετική, ανάθθεμαν τζι αν δεν είναι. Η οκκά τετρακόσια σε ότι αφορά ανθρώπινα δικαιώματα.
“Μα πως να εξηγήσω στα παιδιά μου ότι δυο άντρες μπορούν να έχουν σχέση μεταξύ τους;”
Αν η στέρηση των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ ατόμων βασίζεται στη δική σου αδυναμία ή απροθυμία να εξηγήσεις στα παιδιά σου κάτι τόσο απλό τότε ζήτω που καήκαμε.
“Πιστεύεις ότι τα ομοφυλόφιλα άτομα πρέπει να υιοθετούν παιδιά;”
Μέχρι να δω αδιάσειστα επιστημονικά στοιχεία που να αποδεικνύουν πως η ανατροφή παιδιών σε μη παραδοσιακές οικογένειες είναι επιζήμια για τα παιδιά, δεν έχω λόγο να εναντιώνομαι. Αντιθέτως από Αμερικής μεριές όπου υπάρχουν κάποια διαθέσιμα στοιχεία μάλλον το αντίθετο ισχύει. Αν οι ετερόφυλοι ανησυχούν για τα ‘φτωχά τα μωρά’ ας τα υιοθετήσουν οι ίδιοι και ας τα γλυτώσουν από τα χέρια των ‘κατάπτυστων’ ΛΟΑΤ και από τα ορφανοτροφεία.
“Γιατί πρέπει τα ΛΟΑΤ άτομα να ντύνονται παρδαλά και να προκαλούν στην παρέλαση;”
Για πολλούς λόγους. Γιατί θέλουν να μας πουν ότι εν δαμαί τζιαι δεν μπορούμε να τους αγνοούμε, γιατί έχουν δικαίωμα να καθορίζουν την δική τους ταυτότητα και να αυτοπροσδιορίζονται, γιατί τους πάει το ροζ , γιατί καύλα τους να ντύνονται όπως θέλουν. Ένας Αποελίστας μπορεί να προκαλείται από έναν Ομονοιάτη, πάει να πεί ότι θα πρέπει να απαγορευτεί στον κόσμο να φορεί τις φανέλλες και τα ρούχα που τον εκφράζουν καλύτερα την συγκεκριμένη στιγμή; Έχετε δει πως ντύνονται Έλληνες όταν παίζει η εθνική Ελλάδος (THIS IS SPARTA!) και μας πείραξε ο φούξια βόας;
“Γιατί θα πας στην Παρέλαση Υπερηφάνειας στις 31 Μαϊου 2014;”
Γιατί είμαι φιλελεύθερος, γιατί αναγνωρίζω στον άλλο το δικαίωμα να είναι διαφορετικός αλλά ίσος με εμένα και γιατί θα ήθελα μια μέρα όταν θα έχω δική μου οικογένεια να μπορώ να πω με υπερηφάνεια στα παιδιά μου πως ήμουν εκεί όταν ξεκίνησε μια μεγάλη θετική αλλαγή στην κοινωνία μας.
Εγω να ξαναπω παντως οτι o ορος ΛΟΑΤ ειναι μια ελαφρως αμυαλη αντιγραφη του LGBT. Δηλαδη περαν οτι μου την σπανε τετοια αρκτικολεξα τυπου BRIC, PIGS, LGBT κτλ κτλ στα ελληνικα το ομοφυλοφιλος δεν σημαινει gay, αλλα homosexual, ειναι superset των Λεσβιων και των ομο-ανδρων (να κανουμε ρικλεημ το “αδερφη” ή κατι τετοιο για να σταματησει αυτο το απιστευτα κακοηχο απο ελληνοφωνους και αντιαισθητικο στην ελληνικη γραφη “γκεϋ”?). Οι Λεσβιες ειναι ομοφυλοφιλες προφανως, και ειναι λοιπον χαζο να λες Λεσβιες και Ομοφυλοφιλοι. Ο προφανως σωστος ορος θα ηταν απλα ΟΑΤ.
Και εγώ είμαι κατά των αρκτικόλεξων. Το ιδανικό για μένα θα ήταν επανοικειοποίηση του “κίναιδος”. Αλλά δεν μου πέφτει και πολύς λόγος ;-)
ΟΑΔ εννοείς, διαφυλικοί λέγονται στα ελληνικά :-)
Επανέρχομαι.
Παρεμπιπτόντως, ο Αριστοφάνης (Νεφέλες), εκτός από το “κίναιδος”, χρησιμοποιεί και τους όρους “ευρύπρωκτος” και “λακκόπρωκτος” (τουλάχιστο αυτούς θυμάμαι)για μια πιο ρεαλιστική περιγραφή της εναλλακτικής χρήσης του ανδρικού πρωκτού!
Αυτή είναι η μόνη ερώτηση που με έχει απασχολήσει στα σοβαρά, τα άλλα είναι αυτονόητα λίγο πολύ. Και ο Κυπραίος την απαντά πολύ εύστοχα.
Καταρχάς, δεν είναι στο χέρι μου. Οπότε, δεν μπορώ να κάνω κάτι σχετικά, άρα ας χαλαρώσω.
Δεύτερον, ακριβώς επειδή δεν ευθύνεται κανείς, υπό την έννοια ότι δεν είναι επιλογή κανενός, δεν μπορούμε να μαλώσουμε και κανένα. Τι να κάνουμε τώρα.
Τρίτον, τούτων λεχθέντων, δεν θα ξετρελαινόμουνα κιόλας. και εννοείται, θα με πείραζε πολύ περισσότερο η ομοφυλοφιλία του γυιου μου παρά της κόρης μου, γιατί τέτοιες είναι οι κοινωνικές μας συμβάσεις (εδώ και χιλιάδες χρόνια, σημειωτέον. Ποτέ και σε καμία εποχή δεν τιμωρείτο η γυναικεία ομοφυλοφιλία).
Τέταρτον, το παιδί μου είναι το παιδί μου και θα είναι το παιδί μου, τουλάχιστον όσο πίνη το γάλα του και διαβάζη τα βιβλία του. Πραγματικά, δεν νομίζω ότι η ομοφυλοφιλία θα άλλαζε κάτι στο πώς θα το έβλεπα.
Πέμπτον, εκείνο όμως που θα άλλαζε πολλά θα ήταν η τεκνοποιία. Είτε ομοφυλόφιλος είτε ετεροφυλόφιλος ο γυιος μου καλά θα κάνη να ετοιμαστή για ατελείωτη γκρίνια αν βαριέται να μου κάνη εγγόνια. Το πού το βάζει και πού του το βάζουν είναι δικό του πρόβλημα.
Εγώ θέλω τα εγγόνια που δικαιούμαι! :-)
ΟΑΔ ε, καλο.
Οκ ας μιλησουμε και στο ψητο τωρα
σωστος.
αυτο μου θυμιζει λιγο την θεωρια οτι εως οτου βρουμε αδιασειστα στοιχεια οτι υπαρχει ανθρωπογενης θερμανση του πλανητη, ας μην κανουμε απολυτως τιποτα. Ε οχι. Υπαρχουν καπως ισχυροτερα επιχειρηματα σχετικα
ΟΚ, μπορει να μην εχεις τις ιδιες ευκαιριες στην ζωη αν μεγαλωνεις με ομοφυλο ζευγαρι ως γονεις, αλλα το ιδιο συμβαινει ξερω γω αν οι γονεις σου ειναι παχυσαρκοι, βραχυσωμοι ή τρωνε πολυ σκορδο. Ειναι λιγο ντοτζυ τα επιχειρηματα που βασιζονται σε μη προφανεις και εξεπιτουτου βλαβες προς τα παιδια.
θαναση
Εμενα ισως θα με πειραζε αν ο γιος μου εβγαινε πολιτικος επιστημονας ή Ολυμπιακος, αλλα δεν το κανουμε και θεμα :)
Θανάση
” Πέμπτον, εκείνο όμως που θα άλλαζε πολλά θα ήταν η τεκνοποιία. Είτε ομοφυλόφιλος είτε ετεροφυλόφιλος ο γυιος μου καλά θα κάνη να ετοιμαστή για ατελείωτη γκρίνια αν βαριέται να μου κάνη εγγόνια. Το πού το βάζει και πού του το βάζουν είναι δικό του πρόβλημα.”
Εγώ πιο πολύ θα στεναχωριόμουν για το κράξιμο που θα έτρωγε ο γιος μου, όσο αξιοπρεπής κι αν προσπαθούσε να είναι. Πόλλές, φορές όταν είμαστε πιτσιρίκια και επηρεαζόμενοι από τη σταδιακή αύξηση της τεστοστερόνης η πιο εύκολη βρισιά που μας ερχόταν στο στόμα δεν ήταν “παλι…ερφή”, “ρε πού..η”! Σκέψου να είχαμε στην παρέα και κάποιον … γλυκούλη τί θα γινόταν! Ε, δεν θα ήθελα ο γλυκούλης να είναι γιος μου, αν γίνει όμως, δεν ξέρω πραγματικά τί να τον συμβουλεύσω: να μην υπολογίσει την κοινωνική κατακραυγή, ή να φορά και κοινωνικό προσωπείο; Κάτι, κάπου στη μέση; Όπως και να έχει, αυτό που με λειπεί ιδιαίτερα με αυτούς τους ανθρώπους είναι ότι έχουν όλες τις προϋποθέσεις για να ζήσουν ευτυχισμένα, απέναντι τους, όχι δίπλα τους.
Και κάτι άλλο: όταν μεγαλώσει ο γιος σου και οι γιοι μου η υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια (διαφωνώ) θα είναι φαντάζομαι και νομικά κατοχυρωμένη, οπότε μην σκάς, εγγόνια, όπως και να έχει, θα έχεις και θα έχω!
ΣΓ
” Ειναι λιγο ντοτζυ τα επιχειρηματα που βασιζονται σε μη προφανεις και εξεπιτουτου βλαβες προς τα παιδια.”
Συμφωνώ, έχω και εγώ διαβάσει τις σχετικές έρευνες. Οι γενικεύσεις όμως είναι μάλλον αυθαίρετες. Ένα παιδί που ανατρέφεται σε οικογένεια μορφωμένων gay πιθανώς να μεγαλώσει πιο αρμονικά σε σχέση με ένα γυφτάκι των φαναριών. Από την άλλη, δεν μπορώ να φανταστώ στην πατρική κλίνη τη θέση της μάνας μου να την έπαιρνε ένα μυστακοφόρος μαμομπαμπάς ή το αντίστροφο. Είμαι σαφώς πολέμιος της ομοφοβίας, δεν θεωρώ όμως ότι δυο ομοφυλόφιλοι μπορούν και πρέπει με νομική και θεσμική κατοχύρωση να μεγαλώνουν παιδιά.
Συμφωνώ γενικά, με τις θέσεις του Κυπραίου, διαφωνώ όμως κάθετα με τη λογική και την αισθητική των gay prides, gay parades: αναρωτιέμαι, ο Χατζιδάκις θα παρήλαυνε ποτέ πλάι στην Κοντσίτα, τη Χειλουδάκη και το Βαλλιανάτο;
Η λογική και η αισθητική τους είναι του καρναβαλιού. Ο Χατζιδάκις (με ι για το καλαίσθητο του πράγματος) θα έβγαινε στο καρναβάλι;
Εγώ πάντως θα έβγαινα.
Έχω πάει μία φορά σε πράιντ, στην Φραγκφούρτη το 2005. Ήταν ένα καλοκαιρινό καρναβάλι, με πάρα πολύ κόσμο στους δρόμους, χαβαλέ, ποτό.
Γιατί να είμαι ενάντιος σε αυτό; Δεν γέρασα τόσο ακόμα.
Γλυκούλη σαν κι αυτούς;
Από κει και πέρα, ο καλύτερος τρόπος να γίνωνται ανεκτοί οι θηλυπρεπείς είναι προφανές να είναι ορατοί, να μην αποκρύπτεται η ταυτότητά τους, να συζητείται το θέμα και όχι να αποσιωπάται.
Παρεμπιπτόντως, πρόσφατα γνώρισα ένα πάρα πολύ θηλυπρεπή ετεροφυλόφιλο, μιλάμε για πάααααααρα πολύ. Αλλά δεν είναι γκέι, δεν εμπίπτει στο στερεότυπο, τι να κάνουμε τώρα. Συμβαίνουν κι αυτά.
” Ο Χατζιδάκις (με ι για το καλαίσθητο του πράγματος) θα έβγαινε στο καρναβάλι;”
Γιατί όχι, όπως πιθανώς θα έβγαινε και στον Επιτάφιο ή θα ανέβαινε την Καθαροδευτέρα στο Λυκαβητο για να πετάξει χαρταετό. Γιατί αυτά είναι κοινωνικά δρώμενα συλλογικά, όχι αποσχιστικά όπως οι κιναιδοπαρελάσεις. Εαν σκοπός της gay κοινότητας είναι η αποδοχή και η καταπολέμηση της ομοφοβίας, θα μπορούσε αυτό ποτέ να συμβεί μεσω της παρέλασης ως άλλες τρελές πασχαλιτσες; Καλλίτερο δε θα ηταν γι αυτούς εαν προσπαθούσαν να δείξουν στην κοινη γνώμη ότι είναι κοινοί, κανονικοί άνθρωποι; Αυτό το μήνυμα εκπέμπεται απο τα gay prides;
Ι
“Από κει και πέρα, ο καλύτερος τρόπος να γίνωνται ανεκτοί οι θηλυπρεπείς είναι προφανές να είναι ορατοί, να μην αποκρύπτεται η ταυτότητά τους, να συζητείται το θέμα και όχι να αποσιωπάται.”
Αποδεκτοί, γιατί ανεκτοί; Απλά, άλλο είναι η μη απόκρυψη της ταυτότητάς τους και άλλο η κιτς αισθητικής και με εντονη δόση γραφικής υπερβολής,προβολή μέρα μεσημέρι της gay σεξουαλικοτητάς τους. Μήπως σκοπός πρέπει να είναι να συζητείται η κανονικότητα και όχι η γραφικότητα τους;
ΚΣ
σε προλαβα. Το επιχειρημα περι κοινωνικης πιεσης και κατακραυγης ειναι σχεδον το αναποδο. Οπως ειπα, και γω θα τρωγα πολυ δουλεμα αν ο γιος μου εβγαινε Ολυμπιακος ή πολιτικος επιστημονας, αλλα αυτο θα ηταν λογος να τον ενισχυσω δυο φορες στην επιλογη του, για να αντιμετωπισει την κοινωνικη πιεση, οχι λογος να τον αποτρεψω.
καραγκιοζιλικι.
Βεβαια αμφιβολη αισθητικη εχει αλλωστε σχεδον καθε δημοσια γιορτη στην Ελλαδα, οπως ειναι σχεδον καθε παιχνιδι ποδοσφαιρου, τα Χριστουγεννα στο Συνταγμα, οπως περιεργη μπορει να φαινοταν σε μη Χριστιανο ακομα και η περιφορα του συμβολου ενος νεκρου με λουλουδια (Επιταφιος).
Οσο υπαρχει κοινωνικη πιεση εναντια στην ομοφυλοφιλια, τοσο δυστυχως θα χρειαζονται τετοιες παρελασεις.
Θα προτιμουσα φυσικα η δουλεια να γινοταν με σοβαρες και επισημες δηλωσεις προβεβλημενων Ελληνων, αλλα ειμαστε σε μια χωρα που ακομα κανεις πρωτοκλασατος πολιτικος δεν εχει δηλωσει ομοφυλοφιλος!! (ή κανω λαθος?)
” σε προλαβα. Το επιχειρημα περι κοινωνικης πιεσης και κατακραυγης ειναι σχεδον το αναποδο. Οπως ειπα, και γω θα τρωγα πολυ δουλεμα αν ο γιος μου εβγαινε Ολυμπιακος ή πολιτικος επιστημονας, αλλα αυτο θα ηταν λογος να τον ενισχυσω δυο φορες στην επιλογη του, για να αντιμετωπισει την κοινωνικη πιεση, οχι λογος να τον αποτρεψω.”
Συμφωνώ, σε όλα, αλλά όχι και Ολυμπιακοί οι γιοί μου!
” Οσο υπαρχει κοινωνικη πιεση εναντια στην ομοφυλοφιλια, τοσο δυστυχως θα χρειαζονται τετοιες παρελασεις.”
Με τη συγκεκριμένη μορφή; Γιατί; Τι θα μπορούσαν να κερδίσουν; Μήπως την περαιτέρω διεύρυνση του χάσματος;
” Θα προτιμουσα φυσικα η δουλεια να γινοταν με σοβαρες και επισημες δηλωσεις προβεβλημενων Ελληνων, αλλα ειμαστε σε μια χωρα που ακομα κανεις πρωτοκλασατος πολιτικος δεν εχει δηλωσει ομοφυλοφιλος!! (ή κανω λαθος?)”
Συμφωνώ απόλυτα. Πρέπει να γίνει μια σωστή αρχή. Είναι αυτή τα gay prides;
Στις τελευταίες εκλογές έγινε μια κάποια αρχή.
Θα διαφωνήσω με τον τρόπο που έγινε αυτό… Είναι σαν να σου λέει «αυτοί είναι δικοί μας, ψηφίστε τους». Το ίδιο θα πίστευα για οποιαδήποτε κοινότητα βγάλει τέτοια ανακοίνωση (δυστυχώς, το έκανε το ΑΠΘ). Θεωρώ καθαρή ψηφοθηρία τέτοια ανακοίνωση, από τη στιγμή που κάποιοι από τους υποψηφίους αναφέρουν τρομερές λεπτομέρειες στο βιογραφικό τους, αλλά αποφεύγουν να αναφερθούν στην ομοφυλοφιλία τους. Αν η αγάπη προς τα αδέσποτα ή η ενασχόληση με ένα άθλημα σε χαρακτηρίζει περισσότερο από την σεξουαλική σου προτίμηση, ώστε να αναφέρεις το μες αλλά όχι το δε στο βιογραφικό σου, γιατί δέχεσαι να συμπεριληφθείς στην ανακοίνωση της «ΛΟΑΤ κοινότητα»; Είναι δικαίωμα του καθενός να το αποκρύπτει ή να το κοινοποιεί, αλλά όχι με προφανείς ψηφοθηρικούς λόγους…
” σε προλαβα. Το επιχειρημα περι κοινωνικης πιεσης και κατακραυγης ειναι σχεδον το αναποδο. Οπως ειπα, και γω θα τρωγα πολυ δουλεμα αν ο γιος μου εβγαινε Ολυμπιακος ή πολιτικος επιστημονας, αλλα αυτο θα ηταν λογος να τον ενισχυσω δυο φορες στην επιλογη του, για να αντιμετωπισει την κοινωνικη πιεση, οχι λογος να τον αποτρεψω.”
Συμφωνώ, σε όλα, αλλά όχι και Ολυμπιακοί οι γιοί μου!
” Οσο υπαρχει κοινωνικη πιεση εναντια στην ομοφυλοφιλια, τοσο δυστυχως θα χρειαζονται τετοιες παρελασεις.”
Με τη συγκεκριμένη μορφή; Γιατί; Τι θα μπορούσαν να κερδίσουν; Μήπως την περαιτέρω διεύρυνση του χάσματος;
” Θα προτιμουσα φυσικα η δουλεια να γινοταν με σοβαρες και επισημες δηλωσεις προβεβλημενων Ελληνων, αλλα ειμαστε σε μια χωρα που ακομα κανεις πρωτοκλασατος πολιτικος δεν εχει δηλωσει ομοφυλοφιλος!! (ή κανω λαθος?)”
Συμφωνώ απόλυτα. Πρέπει να γίνει μια σωστή αρχή. Είναι αυτή τα gay prides;
Ρε παιδιά, αν δεν είναι συλλογικό δρώμενο το πράιντ που είδα εγώ στην Φραγκφούρτη, τότε ποιο είναι; Όλη η πόλη ήταν έξω, υπήρχε και ένα άρμα ελληνοτουρκικής συναδέλφωσης και τα λοιπά, χαβαλές και τα μυαλά στα κάγκελα, χαλαρώστε λίγο.
Τούτου λεχθέντος, υπάρχουν φυσικά και ομοφυλόφιλοι που θεωρούν μια τέτοια εκδήλωση διχαστική ή διαφωνούν με κάποιες τουλάχιστον πλευρές της αισθητικής της.
Εγώ προσωπικά δεν βρίσκω τον λόγο ούτε να χάσω ένα πάρτι ούτε να το χαλάσω.
” Ρε παιδιά, αν δεν είναι συλλογικό δρώμενο το πράιντ που είδα εγώ στην Φραγκφούρτη, τότε ποιο είναι; Όλη η πόλη ήταν έξω, υπήρχε και ένα άρμα ελληνοτουρκικής συναδέλφωσης και τα λοιπά, χαβαλές και τα μυαλά στα κάγκελα, χαλαρώστε λίγο.”
Φαντάζομαι θα είδες και πολλους καθολικούς ιερείς εκεί! Μήπως παρευρέθηκες και στα pride του Μπουτάρη ή της Κύπρου; Και αυτά συλλογικά δρώμενα ήταν; Ούτε εγώ βρίσκω λόγους να τα χαλασω αυτά τα πάρτυ, αλλά δεν θα έπαιρνα ποτε στα σοβαρά έναν άνθρωπο με λεοπαρδαλέ αμφίεση, αλυσίδες που γλωσσοφιλιέται με το σύντροφό του σε δημόσιο χώρο, άσχετο αν είναι straight ή gay!
@KS “δεν θα έπαιρνα ποτε στα σοβαρά έναν άνθρωπο με λεοπαρδαλέ αμφίεση, αλυσίδες που γλωσσοφιλιέται με το σύντροφό του σε δημόσιο χώρο, άσχετο αν είναι straight ή gay!”
Ένας gay που γλωσσοφιλιέται με λεοπαρδαλέ αμφίεση αυτο που θελει να παρεις σοβαρά ειναι το δικαίωμά του να το κανει. Τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνω εγώ. Για σένα που θα το δεχόσουν ούτως ή άλλως αυτό ειναι περιττό. Χρειάζεται όμως και ο υπόλοιπος κόσμος που έχει πρόβλημα να του δοθει η ευκαιρια να συμφιλιωθεί με την ιδέα. Ένας straight εχει νόημα να κανει κατι παρόμοιο αν κάποιος του απαγορέψει να το κανει. Επίσης να μη ξεχναμε οτι έχει όντως σημασία να βλεπεις την εικόνα. Εγώ που δεν ημουν ποτέ ενταντιον των μη straight την πρώτη φορά που είδα λεσβία με παρουσιαστικό άντρα σε μια κοινωνική συνευρεση, με προσπάθεια φερομουν φυσιολογικα και θυμάμαι καθως επέστρεφα σπίτι ενιωθα να έχω αγριευτεί. Την επόμενη φορα που συνεβη κατι παρόμοιο το έιχα επεξεργαστεί ήδη, δεν χρειαζόταν προσπαθεια για να φερθώ κανονικά. Ε, αν τα gay pride συμβάλλουν σε αυτην την εξοικείωση αυτό ειναι ακόμη ενα θετικό τους.
Aθανάσιε, αυτο το δικαίωμα στα εγγόνια, το λες χαριτολογωντας ε?
” Ε, αν τα gay pride συμβάλλουν σε αυτην την εξοικείωση αυτό ειναι ακόμη ενα θετικό τους.”
Δεν νομίζω ότι εν έτει 2014, όταν όπου και να κοιτάξεις γύρω σου, όποιο περιοδικό κι αν ξεφυλλίσεις θα αντικρύσεις gay ή gay friendly σύμβολα, χρειαζόμαστε κάποια έξτρα εξοικείωση και μάλιστα κακόγουστη (για μένα) και υποτιμητική για την ανθρώπινη προσωπικότητα. Θα προτιμούσα, όπως ανέφερε και ο ΣΓ το άνοιγμα προς την κοινωνία που θα το αναλάβουν σε μια ιδεατή περίπτωση διαπρεπείς ομοφυλόφιλοι συμπολίτες μας, προκειμένου να αποτινάξει η κοινωνία τα αρνητικά στερεότυπα.
Λοιπον νομιζω γενικα συμφωνουμε.
Εγω γενικα ειμαι προσωπικα εναντιος σε καθε σχεδον παρελαση, eurovision, οχλοκρατια και κιτσαρια καθε τυπου. Με την εννοια οτι σπανιως συμμετεχω βεβαια, οχι οτι θα τα απαγορευα ποτε.
Ομως:
Το μεγαλο επιχειρημα το δινει η ΑΚΜ
Οι παρελασεις ομοφυλοφιλης περηφανειας (gay pride αν θελετε μεταφραση) ειναι για την (αυτονοητη και απαραιτητη) φιλελευροποιηση των κοινωνικων ηθων, αυτο που ηταν ο Barry Goldwater στην πολιτικη των ΗΠΑ. Σουρχονται στην μαπα και προβαλουν κατι εξτρεμιστικο και επιφανειακο, με σκοπο να κερδισουμε ως κοινωνια συνολικα κατι πιο μετρημενο και ουσιαστικο.
Θα ηλπιζα η κοινωνια να μπορουσε να προοδευει χωρις κραχτες, φωνακλαδες, δημαγωγους και υστεριες. Αλλα καποιες δεκαετιες ερευνας με βγαζουν μαλλον ουτοπικο.
Αυτό ακριβώς που λέει η ΑΚΜ: πόσους ομοφυλόφιλους έχετε δει να φιλιούνται; Εγώ μόνο τότε στην Φραγκφούρτη. Και μου φάνηκε σίγουρα κάπως, αλλά την άλλη μέρα το είχα συνηθίσει. Αυτό το βρίσκω πολύ σημαντικό.
ΑΚΜ, αστειεύομαι σοβαρολογώντας και σοβαρολογώ αστειευόμενος: έχω μια θεμιτή προσδοκία από τα παιδιά μου, δικαίωμά τους να κάνουν ό,τι θέλουνε, δικαίωμα μου να γκρινιάξω ατελείωτα!
” Είτε ομοφυλόφιλος είτε ετεροφυλόφιλος ο γυιος μου καλά θα κάνη να ετοιμαστή για ατελείωτη γκρίνια αν βαριέται να μου κάνη εγγόνια.”
Φίλε Θανάση, εδώ μου θυμίζεις λίγο τη μάνα μου, που από τα 27 μου μέχρι τα 30 μου (ηλικία που παντρεύτηκα) μου έβγαλε την Παναγία να παντρευτώ για να δει εγγόνια (άλλη μια ατυχία του να είσαι πρωτότοκος!)
Και από την άλλη μου γράφεις: “Έχω πάει μία φορά σε πράιντ, στην Φραγκφούρτη το 2005. Ήταν ένα καλοκαιρινό καρναβάλι, με πάρα πολύ κόσμο στους δρόμους, χαβαλέ, ποτό
Γιατί να είμαι ενάντιος σε αυτό; Δεν γέρασα τόσο ακόμα.”
Ψάξ΄το…!!!
Ε καλά, δεν είπα ότι τα θέλω και αύριο τα εγγόνια!
Για την ακρίβεια ο προγραμματισμός λέει μεταξύ 2038 με 2040 το πρώτο ;-)
Ζεις σε έναν τόπο.
Αντιλαμβάνεσαι το περιβάλλον που ζεις.
Βλέπεις ότι έχεις ένα σοβαρό πρόβλημα ανεκτικότητας.
Βλέπεις ότι κανείς άνθρωπος που διακδικεί σοβαρά την ίδια του τη ζωή, δεν το κάνει με το σώβρακο στο δρόμο και ξανθιά περούκα.
Κι όμως: είσαι ΤΟΣΟ ΒΛΑΚΑΣ, που ενώ στερείσαι στοιχειώδη δικαιώματα, όπως για παράδειγμα γίνεται με το “κράξιμο”, και αντί να σκεφτείς να συζητήσεις πρώτα το ζήτημα με τους όρους που επιβάλλει το περιβάλλον που ζεις, φτιάχνεις παρελάσεις γκέι, δημιουργώντας οργασμούς απόλαυσης σε όλους αυτούς που με τις φωτογραφίες που θα αναρτήσουν στα blog τους θα δικαιώνουν τον εαυτό τους ότι οι γκέι, δεν διεκδικούν δικαιώματα, αλλά επιδιώκουν το κράξιμο.
Είναι από τις λίγες φορές που μια ομάδα ανθρώπων θέλει να διεκδικήσει σοβαρότατα πράγματα για την καθημερινότητα της, και όμως ευτελίζει με τέτοιες παρελάσεις όλες τις διεκδικήσεις της.
Φανταστείτε τις απολυμένες καθαρίστριες, τους εργαζόμενους εργοστασίων, πολυκαταστημάτων, βιοτεχνιών κ.λπ. που κλείνουν να διεκδικούν τα δικαιώματα τους με περούκες και με ένα σώβρακο να τους μπαίνει στον πισινό.
1) Τους άντρες ομοφυλόφιλους, τους ονομάζω πρωτολάγνους, και πουστόφιλους (δικοί μου όροι).
2) Τους θεωρώ σίχαμα σε κάθε εκδήλωσή τους (τους κουνιστούς και μη). Το αν μερικοί δείχνουν καλά άτομα, μπράβο τους, αλλά με αφήνει αδιάφορο ως προς τους σκοπούς τους.
3) Διαλύουν τον κλασικό και παγκοσμίως αποδεκτό τρόπο των σχέσεων και της οικογένειας, πράγμα που δεν έχω ΚΑΝΕΝΑ λόγο να αποδέχομαι. Όσο θα εξαπλώνεται η προπαγάνδα της πουστοφιλίας κυρίως στα μικρά παιδιά (πολύ βασίζονται σε αυτήν την γενιά), οι πουστόφιλοι με μαθηματική ακρίβεια θα γίνονται πιο πολλοί. Το ανθρώπινο γένος ήδη βρίσκεται σε προβληματισμό και ταραχή εξαιτίας τους. Σε 30, 50, 100 χρόνια τα προβλήματα εξαιτίας τους θα είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ. Οι ανθρωπότητα θα οδεύει σε πρόβλημα ύπαρξης/αναπαραγωγής (παρόλο που οι άρρωστοι αυτοί θα φροντίσουν να μην σβήστουν από τον χάρτη, μέχρι τουλάχιστον να σφαχτούν μεταξύ τους.) Προσπαθήστε να σκεφτείτε λίγο μπροστά… Προσπαθήστε.
4)Κάνουν τα πάντα ώστε το παιδί μου μεθαύριο να πρέπει να βλέπει και να παίρνει παράδειγμα από τα πουστάκια στο σχολείο του που μέχρι τότε θα έχουν απλωθεί και θα πηγαίνουν χέρι-χέρι ή θα φιλιώνται μπροστά του και ποιος ξέρει τι άλλο. Εγώ και η γυναίκα μου, συν όλων των άλλων που θα πρέπει να διδάξω στο παιδί μου, τώρα θα πρέπει να το διδάξω ότι το διπλανό παιδάκι με το οποίο έγιναν φιλαράκια, μπορεί το βλέπει διαφορετικά (έμαθε “από μωρό” από τους δύο πατεράδες του ότι είναι φυσιολογικό αυτό)και έχει -λογικά- άλλη αντζέντα. Και μετά θα πρέπει να του εξηγήσω γιατί είναι ανώμαλη αυτή η ατζέντα και αυτό… αν το προλάβω. Τα παιδάκια τα δέχονται όλα σαν να’ναι νεράκι. Μα το παιδί μου είναι αγνό και αγαπάει το πουστάκι φιλαράκι του, ένα από ίσως τα πολλά στην τάξη του, να σταματήσει να το αγαπάει;; Όχι, αυτό δεν το θέλω, αλλά ούτε και να το αγαπάει ιδιαίτερα. Έτσι ήδη η επιλογή των πουστόφιλων με ξεβολεύει και μου δημιουργεί πρόβλημα. Ξέρω-ξέρω, τις ενστάσεις και είναι χαζές διότι έξω από των χορό οι θεωρίες δίνουν και παίρνουν, έτσι φτάσαμε εδώ: με φιλελεύθερες παπαρολογίες που παραβλέπουν την αν και προβληματική ανθρωπότητα, όμως όμορφη, φυσιολογική ανθρωπότητα. Σκεφτείτε ότι ο αρθρογράφος θα πάει στην παρέλαση παρόλο που δεν του κάθετε καλά η ομάδα αυτή… επειδή είναι λέει… υπέρ των δικαιωμάτων τους. Δηλαδή του δικαιώματός τους να μας χαλάνε (μέχρι εμετού) την φυσιολογική αισθητική μας, να δημιουργούν πρόβλημα στην κοινωνία, στην οικογένεια, να θέτουν σε κίνδυνο ακόμα και την ύπαρξη του ανθρώπινου γένους (εντάξει, είπαμε, σας ξέρω…). Ποιοι αυτά τα αποβράσματα που έμαθαν να αγαπιούνται μέχρι πρωκτού και βάλε… Τι έπεται αυτών άραγε; Ξέρετε; Τι είναι στο πρόγραμμα; Να σας πω. 1) Κτηνοβασία 2) παιδοφιλία 3) σεξ σε δημόσια θέα, 4) πολυγαμία, 5)γυμνισμός παντού! Και μην μου πείτε ότι “δεν είναι το ίδιο!”, διότι όλα συσχετίζοναται σε διάφορους βαθμούς και ναι ΟΛΑ μπορούν να δικαιολογηθούν και σε όποιον αρέσει!!! Αν λοιπόν έχετε κάποιο πρόβλημα με αυτά, αυτοί που μετέχουν σε αυτά θα σας πτύσουν κατά πρόσωπο με κάθε κίβδηλο επιχείρημα και θα σας καλέσουν και σε σχετική παρέλαση κάποια στιγμή! Στην Γερμανία και στην Σουηδία ήδη τρέχουν τις αντζέντες τους με νόμους και κόμματα. Ψάχτε το. Ανοίγετε λοιπόν στο κουτί της Πανδώρας και η ανθρωπότητα θα γίνει ένα ανώμαλο φρικσόου με κάθε αδιάντροπη έκφραση.
“Μα και στην φύση υπάρχει πουστοφιλία!!” Άντε βρε χαϊβάνι!! Στην φύση τα ζώα βάζουν το πουλί τους όπου βρουν τρύπα, δεν εξετάζουν σε ποιον ανήκει ο πρωκτός! Άκου ομοφυλοφιλία στα ζώα! Βλάκες! Αλλά υπάρχουν ζώα που τρώνε τα κόπρανά τους, που τρώνε τα μωρά τους, που σκοτώνουν τον σύντροφό τους μετά το ζευγάρωμα, που μυρίζουν τους πρωκτούς τους, και όπως όλοι ξέρουμε που αλληλοσπαράσσονται, ΚΑΙ;;; Να κάνουμε το ίδιο;;; Μα γιατίιιι;;; Είναι στην φύση, άρα είναι φυσιολογικό! Μα είναι και στην φύση μου -πηγαίο θα έλεγα- να θέλω να σε πλακώσω στις σφαλιάρες όταν με τσαντίζεις σε μεγάλο βαθμό και ειδικά όταν ακούω τέτοιες χοντροκομμένες βλακείες, να το κάνω;;; Γιατί να πάω κόντρα στην φύση μου;; Επειδή το λέει ο νόμος;; Να αλλάξουμε τους νόμους!! Είστε μαζί μου!!! Παρέλαση 32 Μαϊου, ΕΛΑΤΕ!
4) Διαβάζω εδώ ότι “ντύνονται” ιδιαίτερα πούστικα στις παρελάσεις αυτές για να μας πούνε ότι έχουν το δικαίωμα να το κάνουν και ότι πρέπει να αποδεχτούμε την νόμιμη διαφορετικότητά τους. ΣΩΠΑ;! Δηλαδή έχεις το δικαίωμα να θες να δεχτώ ότι είσαι ανώμαλος και αισχρό παράδειγμα ανθρώπινης ύπαρξης και ότι ο νόμος σου το επιτρέπει;; Χέστηκα! Όπως και σένα, γραμμένο τον έχω και τον “νόμο”, επειδή “αυτός”, όταν σας γλύφει για ψήφους ή είναι πούστης ο ίδιος, δεν τον ενδιαφέρει για το σωστό. Ο νόμος κατευθύνεται είτε προς το ηθικό είτε προς τον ανήθικο, είναι από ανθρώπους ηθικού ή και ανήθικους.
Έτσι, όταν τα παιδιά μας θα προσεγγίζονται ακόμα και από την σχολική ηλικία από τα πουστρώνια παιδάκια τους (όσα γίνουν τέλος πάντων ΜΗΝ ΚΟΛΛΑΤΕ ΑΣΧΕΤΟΙ!), εσείς οι ανοιχτόμυαλοι μην σας στολίσω με καμία άλλη λέξη, να θυμόσταστε το λιθαράκι που βάλατε… στον πρωκτό του παιδιού σας και του δικού σας, όταν πήγατε σε αυτήν την ελεεϊνή παρέλαση! Αν υπάρχει Θεός, μακάρι να τους πλακώσει με χαλάζι!
Αυτά έχω να πω και με λίγα λόγια, πιστέψτε με. Ελπίζω να μην εμποδιστεί από κάποιον φασίστα που δέχεται την όποια σιχαμερή προπαγάνδα των πουστόφιλων, αλλά όχι την ηχηρή κριτική μου!
ΥΓ. Έχω νέα για όλους σας: υπό συνθήκες όλοι μπορούν να γίνουν πουστόσφιλοι ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΕΙ (εδώ άντρες έχουν πρωκτικό σεξ με γυναίκες, τι και αν πάνε στο επόμενο βήμα με άντρες… που αγαπάνε…), ειδικά από μικρή ηλικία. Αυτό σημαίνει ότι η ανθρώπινη φύση μπορεί εύκολα να ξεγελαστεί μακριά από τους προκαθορισμένους ρόλους της (αρσενικός, θηλυκός). Για αυτό η οικογενειακή κατάσταση και γενικότερα η κουλτούρα ενός τόπου μπορεί εύκολα να καθορίζει είτε το φυσιολογικό, το ηθικό, είτε όχι.
Εγώ πάντως, μια και το ανέφερες, είμαι και υπέρ του γυμνισμού παντού. Τόπλες Τιούσντεϊ κιέτσι. :-)
Στην πόλη της Νέας Υόρκης, και για λόγους ισότητας, επιτρέπεται στις γυναίκες να κυκλοφορούν τόπλες. Και επειδή Θανάση μου ξέρω ότι σου αρέσει όχι μόνο το τόπλες αλλά και το διάβασμα, σου προτείνω να ενταχθείς στο παρακάτω κλαμπ.
http://coedtoplesspulpfiction.wordpress.com/about/
Αν θες και οπτικό υλικό δες εδώ
http://coedtoplesspulpfiction.wordpress.com/
Ε τότε μάλλον δεν θα έχεις πρόβλημα και με δημόσιο σεξ. Είπα μάλλον. (Θα είναι λογικά το επόμενο βήμα.)
Νa συμπληρώσω και στην λίστα μου και άλλα βήματα διαστροφής προς το φρικσόου που θα ονομάζουμε ανθρωπότητα.
Τι γνώμη έχεις λοιπόν και για αδέρφια που αγαπιούνται ιδιαίτερα να κάνουν σεξ και να παντρεύονται(υπάρχει ήδη στα δικαστήρια τέτοια περίπτωση/θέλουν να παντρευτούν!); Τι γνώμη έχεις για μία μάνα/πατέρα να μπορεί να έχει σεξουαλική σχέση όπως με τον/την σύντροφο έτσι και με το παιδί του (εντάξει, αφού ενηλικωθεί. Ωραία τώρα;!);
Κ.ά.
Είναι ανωμαλία αυτά;; Ποιος το λέει;; Απόδειξέ το! Μα αγαπιούνται! Στο όνομα της αγάπης, όλα επιτρέπονται, έτσι δεν είναι;; Ελάτε λοιπόν και εσείς στην παρέλαση 32 Ιουλίου “Νέα ήθη και έθιμα freakshow pride”
Ακούει κανείς;;;;
Σε αυτά οδεύουμε είναι θέμα χρόνου. Πάρτε θάρρος και ΜΙΛΑΤΕ, πείτε αυτό που σκέφτεστε για να μην το λένε άλλοι για σας!!
Όσοι πάτε στην παρέλαση “υπερηφάνεια πρωκτολάγνων/πούστηδων” τέλος του μήνα, βάζετε το λιθαράκι σας στην δυστυχία των ανθρώπων και τελικά στην καταστροφή μας (αργή ή γρήγορη), διότι δίνετε θάρρος και σε όλους τους ανώμαλους να βγαίνουν χύμα και να διεκδικούν κάθε αδιάντροπη ακαθαρσία και να επηρεάζουν ποικιλοτρόπως (με την βρωμερή αισθητική τους)εσένα και την οικογένειά σου (έστω, αν δεν σε ενδιαφέρει τίποτε άλλο). Και μην μου πεις είμαι ρατσιστής διότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΑΤΣΑ! Φάρα ασυνείδητων, βεβλαμμένη, είναι.
Τώρα που το ανέφερες:
Αιμομιξία.
Κτηνοβασία.
Fed up, εγώ θα πρότεινα να τους μαζεύαμε όλους και να τους κλείναμε σε ένα νησί, το Πουστρονήσι (πρβλ Φαρμακονήσι, Κουφονήσι) και γύρω γύρω να αμολούσαμε πιράνχας, καρχαρίες, όρκες και κροκόδειλους. Έτσι θα τελειωναμε μια και καλή με τους ανώμαλους.
Στη συνέχεια, να κάνουμε το ίδιο και με τους γύφτους. Έτσι θα εξασφαλίσουμε μια κοινωνία με καθαρόαιμους Ελληναράδες.
Τό ίδιο και με τους μετανάστες, τους αναλφάβητους, τους ολυμπιακούς, τους συριζαίους, τους πρεζακηδες, τους οροθετικούς, τους μαύρους και στο τέλος θα μείνει ποιός; Ο Μιχαλολιάκος και ο Κασιδιάρης;
:) Πλάκα-πλάκα, κάπως έτσι το έχω σκεφτεί, αλλά χωρίς βία. Να εξηγήσω.
Πιστεύω ότι θα ήταν καλό οι πουστόφιλοι/πρωκτολάγνοι να έχουν το δικός τους κρατίδιο με τους δικούς τους νόμους, την δική τους κοινωνία. (Το ίδιο π.χ. και η άλλη φάρα, οι μουσουλμάνοι που διαλύουν την ανθρώπινη κοινωνία, γενικά επιβλαβές θρησκεία) Θα είναι λοιπόν, ελεύθεροι φυσικά να ταξιδέψουν αλλού, αλλά όχι να μείνουν μόνιμα παρεκτός αν υπογράψουν ότι δεν θα δείχνουν ούτε θα φέρουν την ανωμαλία τους στις χώρες που επισκέπτονται, διαφορετικά επιστροφή χωρίς γυρισμό.
Παρομοίως να δοθεί ένα κρατίδιο (αναλόγως τον πληθυσμό/οπαδούς) και στους κτηνοβάτες, και στους παιδεραστές, κ.ο.κ. και ας κάνει ο καθένας ο,τι θέλει στην κοινωνία του! Έτσι, όποιος ανώμαλος προκύπτει στην χώρα του καθενός, θα μπορεί να αποφασίσει να μείνει στην χώρα, αλλά αφήνοντας την ανωμαλία του, ή να πάρει την ανωμαλία του και να πάει σε μία αντίστοιχη χώρα της ανωμαλίας του! Έτσι, ΟΛΑ ΚΑΛΑ, ΟΛΟΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΈΝΟΙ. Έτσι, θα ζούμε όλοι ειρηνικά ως άτομα και ως έθνη και η ανθρωπότητα θα μπορέσει να επιβιώσει στους αιώνες.
Πες μου τώρα, δεν είναι αυτή η ιδανική λύση;; ΕΙΝΑΙ.
Μπορεί να ακούγονται περίεργα ή δύσκολα, αλλά θα μπορούσαν να γίνουν.
ΥΓ. Ένα κρατίδιο φυσικά θα έχουν και οι χρυσαυγήτες, το οποίο όμως θα αποτελείται από διάφορες πολιτείες. Η κάθε πολιτεία θα έχει χρυσαυγήτες άλλης εθνότητας, π.χ. Έλληνες χρυσαυγήτες (με την δική τους ιστορία), Ρώσσοι χρυσαυγήτες, Αμερικάνοι ρυσαυγήτες κ.ο.κ. και ας έχουν τους δικούς τους νόμους, η κάθε πολιτεία.
Το ενδεχόμενο να βάλουμε σε ένα νησί μόνο τους μισαλλόδοξους και όλοι οι υπόλοιπο να την περνάμε τζάμι μόνοι μας σου έχει περάσει από το μυαλό;
Αν και κακώς νομίζεις ότι είμαι μισαλλόδοξος (μισανώμαλος :) είμαι), καλό μου ακούγεται και αυτό! Το πρόβλημα με την πρότασή σου είναι ότι δεν λαμβάνει υπόψη ότι το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη δεν αποδέχεται τους πουστόφιλους και γενικά τους ανώμαλους κάθε είδους. Από την άλλη, τζάμι θα περνάτε και πάλι στο δικό μου μοντέλο, και εσείς και εμείς ;)Think it over…
Πάντως οι gay δεν νομίζω να έχουν πρόβλημα με την πρότασή σου. Οι πουστοφιλικές πόλεις, για να χρησιμοποιήσω τον όρο σου, τείνουν να έχουν και υψηλότερη οικονομική ανάπτυξη και καλύτερη ποιότητα ζωής από πόλεις γεμάτες με άτομα fed up.
Δες π.χ. εδώ http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1111/1467-8306.00314#.U6l6SPldWSo
Όσο πιο πολλούς fed up ξεφορτωθούν τόσο το καλύτερο. Έλα όμως που όταν απομονώνονται και φτιάχνουν κοινωνίες με υψηλή ποιότητα ζωής, όπως π.χ. στο Σαν Φρανσίσκο, αρχίζουν και μετακομίζουν εκεί ετεροφυλόφιλοι που επιθυμούν να ζήσουν το ίδιο καλά. Άρα οι καρχαρίες μάλλουν τους ετεροφυλόφιλους θα κρατάνε μαντρωμένους, και όχι το αντίθετο.
Δεν νομίζω να υπάρχει καλύτερη εκδίκηση για τους gay από το να ατενίζουν από τις ευημερούσες κοινωνίες τους τη μιζέρια του κάθε fed up στην άλλη μεριά του φράκτη.
” Αν και κακώς νομίζεις ότι είμαι μισαλλόδοξος (μισανώμαλος :) είμαι), καλό μου ακούγεται και αυτό!
To μισανώμαλος βγαίνει από το μισός + ανώμαλος; Γιατί και το μίσος ανωμαλία είναι. Αδερφέ, βγάζεις πολύ μίσος και εμπάθεια και χάνεις το δίκιο σου (συμφωνώ σε κάποιες από τις απόψεις σου). Αν και νομίζεις ότι κάνεις πλακίτσα…
Διόρθωση: Νομίζω ότι κάνεις πλάκα.
Ναι, το βρήκες, όπως το μισαλλόδοξος σημαίνει μισός αλλόδοξος και το μισογύνης σημαίνει μισός γυναίκα!
Τώρα, σχετικά με το μίσος, γιατί να το κρύψουμε άλλωστε! Το μίσος είναι υγιέστατη ιδιότητα!! Η αγάπη και το μίσος είναι απαραίτητα για την επιβίωση του ανθρώπου και έτσι για το ανθρώπινο γένος. Δίκαια αγάπη και δίκαιο μίσος. Μισώ δικαίως λοιπόν το σκοτάδι το οποίο μας δίνουν και στο οποίο μας θέτουν, εμάς και τις οικογένειές μας. Δεν μισώ ανθρώπους, και τον πιο ανώμαλο! Δεν τον μισώ, τον λυπάμαι πολύ. Μισώ αυτό που αντιπροσωπεύει και αυτό που κάνει. Αυτό μπορείς να το διακρίνει κανείς ακόμα και μέσα στα ηχηρά μου! Υπάρχει ΜΕΓΑΛΗ διάφορα, απλά πρέπει να ξέρεις να ακούς, να έχεις καλή διάκριση για να το καταλάβεις. Τον πουστόφιλο **ως άνθρωπο** λοιπόν ΔΕΝ τον μισώ, όπως δεν μισώ τον τρελό του χωριού ή τον καρκινοπαθή. Μισώ αυτό που πάει να μου φορτώσει, εμένα και την κοινωνία, κανονική εμπάθεια ναι.
” Δεν νομίζω να υπάρχει καλύτερη εκδίκηση για τους gay από το να ατενίζουν από τις ευημερούσες κοινωνίες τους τη μιζέρια του κάθε fed up στην άλλη μεριά του φράκτη. Άρα οι καρχαρίες μάλλον τους ετεροφυλόφιλους θα κρατάνε μαντρωμένους, και όχι το αντίθετο.”
Κώστα, για να αποφύγω το μάντρωμα και για να ζήσω και εγώ σε μια ευημερούσα κοινωνία μήπως θα έπρεπε να το “γυρίσω”, έστω και τώρα; Διαβάζοντας την άποψή σου αρχίζω και νιώθω κάπως άβολα που είμαι ετεροφυλόφιλος!
Κώστα,
εσύ λοιπόν μιλάς εκδίκηση και για γκετοποίηση, εγώ δεν είπα τέτοια. Μίλησα για μία λύση (λέμε τώρα) την οποία λογικά θα αποδέχονταν όλοι. (Κάθε αρχή είναι δύσκολη, αλλά δεν είναι το θέμα μου εδώ. Μία ιδέα/λύση στο τραπέζι είναι.)
Λες: “Οι πουστοφιλικές πόλεις, για να χρησιμοποιήσω τον όρο σου, τείνουν να έχουν και υψηλότερη οικονομική ανάπτυξη και καλύτερη ποιότητα ζωής από πόλεις γεμάτες με άτομα fed up.”
—-Είσαι όμως εκτός θέματος. Δεν υπάρχουν πουστοφιλικές πόλεις/έθνη όπως τα περιέγραψα. Το Σαν Φρανσίσκο π.χ. είναι μία βαβέλ ανθρώπων, δεν έχει να κάνει με την λύση που πρότεινα.
Κώστα,
και κάτι άλλο. Δηλαδή μας λες ότι οι πουστόφιλοι είναι πιο έξυπνοι;; (Θα το ακούσουμε και αυτό..) Αλλά άντε θα πλεύσω με τα νερά σου, πες ότι είναι. Μπορεί οι άνθρωποι αυτοί να έχουν γονίδια που τους κάνουν πιο ανοιχτόμυαλους, και αυτό θα μπορούσε να είναι οφέλιμο για την κοινωνία. Αλλά τα γονίδια αυτά, δεν καθορίζουν τις επιλογές τους, δηλαδή δεν είναι πιο έξυπνοι και άρα γίνονται πουστόφιλοι, απλά ως πιο έξυπνοι ψάχνουν πιο πολύ, δεν κολλάνε εύκολα, τα βλέπουν όλα “και αλλιώς” και αυτά είναι καλά ως εδώ. Το πρόβλημα είναι αντί να χρησιμοποιούν την “ανοιχτομυαλοσύνη” τους μόνο για καλό, την εφαρμόζουν τελικά και στην ανωμαλία τους. Καταλαβαίνεις; Παρεκτρέπονται. Το να είναι λοιπόν κάποιος πουστόφιλος, δεν είναι επειδή είναι -λέμε τώρα- πιο έξυπνος, αλλά επειδή επέλεξε να είναι πιο ανώμαλος. Τέλος.
Τυχάνει έτσι άνθρωποι πιο έξυπνοι -λόγω της φύσης τους- να είναι ανήσυχα πνεύματα και τότε είναι που μερικοί από δαύτους φτάνουν στο σημείο να.. “ανοίγουν το μυαλό τους” σε ατραπούς ανώμαλους. Νοείς;
KS
“μήπως θα έπρεπε να το “γυρίσω”, έστω και τώρα;”
Η διατύπωση της ερώτησής σου υπονοεί ότι η ομοφιλοφυλία είναι επιλογή. Οι έρευνες δείχνουν το αντίθετο. Αν μπορούσα θα ήμουν αμφι, προκειμένου να αυξήσω τις επιλογές μου, αλλά οι άντρες δεν με φτιάχνουν, τι να κάνω?
Fed up
πρώτα να επισημάνω ότι αυτά που λεω δεν τα βγάζω από το μυαλό μου. Αν ακολουθήσεις τα λινκ θα δεις ότι υπάρχουν μελέτες που δείχνουν θετική συσχέτηση μεταξύ του ποσοστού ομοφυλόφιλων σε μια πόλη και της οικονομικής ανάπτυξης και ποιότητας ζωής γενικότερα.
Δεύτερον, όπως έγραψα και στον KS, οι μελέτες δείχνουν ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι επιλογή.
Τρίτον, το συμπέρασμα δεν είναι ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι πιο έξυπνοι. Το συμπέρασμα είναι ότι μια κοινωνία ανεκτική στη διαφορετικότητα επιτρέπει στους ομοφυλόφιλους να εκφράσουν τη δημιουργικότητά τους και εισπράττει τα οφέλη αυτής. Επιπλέον, ετεροφυλόφιλοι που είναι πιο ανεκτικοί στο διαφορετικό τείνουν και οι ίδιοι να είναι πιο δημιουργικοί και ανοιχτοί στο καινούργιο. Οι κοινωνίες λοιπόν που απαρτίζονται από τέτοια άτομα (ομοφυλόφιλα και ετεροφυλόφιλα) τείνουν να είναι πιο δημιουργικές, δυναμικές, καινοτόμες, και πλουραλιστικές. Αντίθετα, οι ομοφοβικές κοινωνίες είναι συντηρητικές, μονοδιάστατες, στατικές, και με χαμηλές οικονομικές επιδόσεις.
” “μήπως θα έπρεπε να το “γυρίσω”, έστω και τώρα;”
Η διατύπωση της ερώτησής σου υπονοεί ότι η ομοφιλοφυλία είναι επιλογή. Οι έρευνες δείχνουν το αντίθετο.”
Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι η ερωτική συνεύρεση με άτομα του ιδίου φύλου είναι αποκλειστικά προϊόν έμφυτης προδιάθεσης:η περιέργεια (η οποία διεγείρεται από τον κατακλυσμό από gay πρότυπα) και η ανατροφή σε προβληματικό οικογενειακό περιβάλλον (απουσία ή αδιαφορία του πατέρα, πιθανή ανατροφή σε μητριαρχική οικογένεια, πιθανή σεξουαλική κακοποίηση σε παιδική ηλικία) αποτελούν πιθανούς λόγους που ενδεχομένως να στρέψουν ένα αδύναμο αγόρι στην ομοφυλοφιλία κι ας μην έχει τη σχετική προδιάθεση (ομοφυλόφιλοι μοιάζουν να είναι -ποτέ δεν ξέρεις- οι θηλυπρεπείς Τρύφων Σαμαράς και ο Γαβαλάς, ομοφυλόφιλος όμως δηλώνει και ο έχων αρρενωπά χαρακτηριστικά Ρίκυ Μάρτιν.)
Δεν με νοιάζει καθόλου πώς τη βρίσκει ο καθένας, είμαι μάλιστα από αυτούς που θεωρούν τους gay χαρισματικούς περαν του μέσου όρου (πρόχειρα μου έρχονται στο μυαλό ο Καβάφης, ο Χατζιδάκις και ο Da Vinci). Θεωρώ όμως ότι οι άνθρωποι με τη συγκεκριμένη ιδιαιτερότητα, δύσκολα μπορούν να βρουν ισορροπία και να είναι ευτυχισμένοι και όχι εξαιτίας της περιθωριοποίησης και του κραξίματος (έχω διαβάσει έρευνες για τα υπερβολικά υψηλά ποσοστά αυτοκτονιών στις τάξεις των gay και των τρανσέξουαλ).
Όσο υπέρμαχος είμαι λοιπόν του σεβασμού με κάθε τρόπο στο διαφορετικό, άλλο τόσο αντίθετος είμαι με την ομολαγνεία! Πώς να το κάνουμε, το να είσαι gay δεν είναι cool, το να είσαι bysexual,δεν είναι ένδειξη απελευθέρωσης (αυτό το μήνυμα νομίζω πρέπει να περνά στα νέα παιδιά): η ερωτική σύγχυση βεβαιότατα αφαιρεί την ψυχολογική ισορροπία.
KS,
Αντί να εικάζεις για τα αίτια της ομοφυλοφιλίας, μπορείς να ανατρέξεις σε αυτή τη ρημάδα την επιστήμη. Ιδού λοιπόν ένα κατατοπιστικό άρθρο.
http://www.huffingtonpost.com/2012/10/23/homosexuality–choice-born-science_n_2003361.html
Από εκεί και πέρα, ξέρω αρκετά παιδιά μεγαλωμένα από γκευ γονείς και τα ποσοστά ομοφυλοφιλίας μεταξύ τους είναι αντίστοιχα με του ευρύτερου πληθυσμού.
Εικάζω; Δηλαδή οι επιστήμονες δεν εικάζουν; Πιστεύεις κάτι τέτοιο; Την τύφλα της έχει η “ρημάδα” (πραγματικά ρημάδα)η επιστήμη, που είσαι εσύ;
Και εγώ κατατοπιστικά επιστημονικά άρθρα προσκόμισα. Γιατί το δικό σου είναι επιστημονικό και τα δικά μου δεν είναι;; Βλέπεις λοιπόν ότι καταλήγει ο καθένας να βρίσκει ότι αυτός θεωρεί επιστήμη σωστή. Λέει το άρθρο: “Perhaps sexual preference can be changed… ” Τι συζητάμε;;;; ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ. Που βρίσκεται αυτός;;; Δες τους αμέτρητους πουστόφιλους που το ομολογούν ευθέως! Θα μας τρελάνουνε;; Σχετικά με τα δίδυμα που λέει σου έδωσα και σχετικό άρθρο που αντίθετα.
Και λες ότι ξέρεις και αρκετά παιδιά πουστόφιλων (ναι πόσα;) και θα πρέπει να μας πει τι αυτό; Οι υιοθεσία παιδιών από πουστόφιλους είναι σχετικά φρέσκο πράγμα. Πότε πρόλαβες και γνώρισες αρκετά;; Αρκετά για τι πράγμα; Και δεν είπα ότι θα γίνουν πουστόφιλα ντε και καλά, αλλά οι πιθανότητες κάποια να γίνουν μόνο και μόνο που μεγαλώνουν σε τέτοιο χώρο ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ. Όποιος διαφωνεί είναι βαρεμένος και ψεύτης. Είναι όπως τα παιδιά που μεγαλώνουν με φυσιολογικούς γονείς, η λογική λέει ότι τα περισσότερα θα είναι ομαλά, φυσιολογικά.
Ποιά επιστημονικά άρθρα προσκόμισες? Δεν είδα κάποιο λινκ.
Η υιοθεσία παιδιών δεν είναι τόσο φρέσκια, τουλάχιστον στο εξωτερικό. Άσε που δεν είναι και απαραίτητη, καθώς οι ομοφυλόφιλοι μπορούν να τεκνοποιήσουν είτε με πρόθυμο άτομο του άλλου φύλου είτε, οι λεσβίες, με τεχνητή γονιμοποίηση. Για την ακρίβεια, υπάρχουν αρκετές μελέτες για τις σεξουαλικές προτιμήσεις παιδιών μεγαλωμένων από ομοφυλοφιλα ζευγάρια και η πλειοψηφία, ενάντια σε αυτό που ονομάζεις κοινή λογική, βρίσκει ότι η σεξουαλικές προτιμήσεις των γονέων δεν έχουν ιδιαίτερη επίπτωση σε αυτήν των παιδιών τους, η την ψυχική τους υγεία. Δες π.χ. εδώ
http://pediatrics.aappublications.org/content/109/2/341.short
http://psycnet.apa.org/journals/dev/32/1/3/
http://psycnet.apa.org/journals/dev/31/1/124/
Βλέπεις, οι επιστήμονες μπορεί να εικάζουν, αλλά τουλάχιστον κάνουν τον κόπο να τεστάρουν εμπειρικά τις εικασίες τους.
Κώστα,
τα λινκ (3) είναι στο τελευταίο μου μήνυμα στο θρεντ. Νόμισα ότι θα τα έβλεπες.
Μπορεί η επιστήμη για ζητήματα κοινωνικά ή ανθρωπιστικά να αποφανθεί με σιγουριά; Αλλά και για το συγκεκριμένο ζήτημα οι απόψεις της ίδιας της επιστημονικής κοινότητας διίστανται. Σου ανταποστέλλω σχετικό link μετά απο προχειρη έρευνα .
Οι επιστήμη αντιστοίχως υποστηρίζει ότι έχει ανακαλύψει την ύπαρξη γονιδίου που ευθύνεται για την παχυσαρκία: αυτό σημαίνει ότι όσοι το έχουν είναι παχύσαρκοι ή ότι όσοι δεν το έχουν είναι σωνει και καλά αδύνατοι; Αντιστοίχως, όσοι ή όσες επιλέγουν ομόφυλο σύντροφο, είσαι βέβαιος ότι είναι gay από κούνια;
“Από εκεί και πέρα, ξέρω αρκετά παιδιά μεγαλωμένα από γκευ γονείς και τα ποσοστά ομοφυλοφιλίας μεταξύ τους είναι αντίστοιχα με του ευρύτερου πληθυσμού.”
Ε, και; Δεν είπε κανείς ότι τα παιδιά αυτά θα βγούν σωνει και καλά ομοφυλόφιλοι. Η απουσία όμως ξεκάθαρου ανδρικού ή γυναικείου προτύπου μέσα στην οικογένεια , η σύγχυση των ρόλων δεν βλέπω πώς δεν θα τα επηρεάσει αρνητικά.
ΚS,
η επιστήμη μελετάει στοιχεία προκειμένου να ανακαλύψει στατιστικές συσχετήσεις. Δες τα λινκ που παρέθεσα. Τι εννοείς με σιγουριά? Είναι σίγουρο ότι κάποιος που καπνίζει θα πάθει καρκίνο?
Τα λινκ σου δεν ανοίγουν. Για την παχυσαρκία ύπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι το τι και το πόσο τρώει κανείς, αν ασκείται, κ.ο.κ. έχει σημαντική συνέπεια στο αν είναι παχύσαρκος. Για την ομοφυλοφιλία δεν υπάρχουν αντίστοιχα ευρήματα, τι να κάνουμε?
Όσο για την απουσία ξεκάθαρου ανδρικού και γυναικείου ρόλου δεν είμαι σίγουρος τι εννοείς. Χωρίς μαμά που μαγειρεύει και σφουγγαρίζει και μπαμπά που μαστορεύει και βλέπει ποδόσφαιρο? Τι ακριβώς συνιστά “ανδρικό ρόλο” και τι “γυνακείο”?
Ο κύριος παράγοντας της ομοφυλοφιλίας σαφώς είναι η γονιδιακή προδιάθεση, όχι όμως ο μοναδικός, όπως ήδη έχω αναφέρει – σου στέλνω σχετικά links.
Οι ομοφυλόφιλοι είναι στην πλειοψηφία τους άνθρωποι με διαταραγμένη ψυχική ισορροπία, δυστυχισμένοι, με αυξημένες αυτοκτονικές τάσεις σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό: να ένας ακόμα επιχείρημα ενάντια στην “gay οικογένεια”, αλλά και ενάντια στη μιντιακή ομολαγνεία.
Σου στέλνω σχετικά links για να ενισχύσω όσα υποστήριξα.
http://epapanis.blogspot.gr/2008/08/blog-post.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Sigmund_Freud's_views_on_homosexuality
http://gactupdate.wordpress.com/information/suicide/
http://www.bbc.co.uk/newsbeat/25711600
http://psychcentral.com/lib/higher-risk-of-mental-health-problems-for-homosexuals/0006527
http://kinseyconfidential.org/can-straight-men-be-curious-about-gay-sex-without-being-gay/
” Τι ακριβώς συνιστά “ανδρικό ρόλο” και τι “γυναικείο”?”
Αυτό που όλοι ξέρουμε από τις μανάδες μας και τους πατεράδες μας. Η απουσία του ρόλου του ενός καθιστά κατάσταση προβληματική μια μονογονεϊκή οικογένεια, γιατί όμως όχι τη gay οικογένεια; Εγώ, πάντως, δεν θα αντικαθιστούσα τον πατέρα μου με τον Τρύφωνα Σαμαρά…
Όσο ομαλή κατάσταση είναι μια οικογένεια που απαρτίζεται από ομοφυλόφιλους γονείς άλλο τόσο δικαιούται να είναι και μια πολυγονεϊκή οικογένεια μορμόνων. Τους μορμόνους και τους μερακλήδες πολυγαμικούς μουσουλμάνους όμως όλοι τους χλευάζουν. Γιατί;
Ο κύριος παράγοντας της ομοφυλοφιλίας σαφώς είναι η γονιδιακή προδιάθεση, όχι όμως ο μοναδικός, όπως ήδη έχω αναφέρει – σου στέλνω σχετικά links.
Οι ομοφυλόφιλοι είναι στην πλειοψηφία τους άνθρωποι με διαταραγμένη ψυχική ισορροπία, δυστυχισμένοι, με αυξημένες αυτοκτονικές τάσεις σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό: να ένας ακόμα επιχείρημα ενάντια στην “gay οικογένεια”, αλλά και ενάντια στη μιντιακή ομολαγνεία.
Σου στέλνω σχετικά links για να ενισχύσω όσα υποστήριξα.
http://epapanis.blogspot.gr/2008/08/blog-post.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Sigmund_Freud's_views_on_homosexuality
http://gactupdate.wordpress.com/information/suicide/
http://www.bbc.co.uk/newsbeat/25711600
http://psychcentral.com/lib/higher-risk-of-mental-health-problems-for-homosexuals/0006527
http://kinseyconfidential.org/can-straight-men-be-curious-about-gay-sex-without-being-gay/
” Τι ακριβώς συνιστά “ανδρικό ρόλο” και τι “γυναικείο”?”
Αυτό που όλοι ξέρουμε από τις μανάδες μας και τους πατεράδες μας. Η απουσία του ρόλου του ενός καθιστά κατάσταση προβληματική μια μονογονεϊκή οικογένεια, γιατί όμως όχι τη gay οικογένεια; Εγώ, πάντως, δεν θα αντικαθιστούσα τον πατέρα μου με τον Τρύφωνα Σαμαρά…
Όσο ομαλή κατάσταση είναι μια οικογένεια που απαρτίζεται από ομοφυλόφιλους γονείς άλλο τόσο δικαιούται να είναι και μια πολυγονεϊκή οικογένεια μορμόνων. Τους μορμόνους και τους μερακλήδες πολυγαμικούς μουσουλμάνους όμως όλοι τους χλευάζουν. Γιατί;
Σου στέλνω σχετικά links για να ενισχύσω όσα υποστήριξα.
http://epapanis.blogspot.gr/2008/08/blog-post.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Sigmund_Freud's_views_on_homosexuality
http://gactupdate.wordpress.com/information/suicide/
http://www.bbc.co.uk/newsbeat/25711600
http://psychcentral.com/lib/higher-risk-of-mental-health-problems-for-homosexuals/0006527
http://kinseyconfidential.org/can-straight-men-be-curious-about-gay-sex-without-being-gay/
” Τι ακριβώς συνιστά “ανδρικό ρόλο” και τι “γυναικείο”?”
Αυτό που όλοι ξέρουμε από τις μανάδες μας και τους πατεράδες μας. Η απουσία του ρόλου του ενός καθιστά κατάσταση προβληματική μια μονογονεϊκή οικογένεια, γιατί όμως όχι τη gay οικογένεια; Εγώ, πάντως, δεν θα αντικαθιστούσα τον πατέρα μου με τον Τρύφωνα Σαμαρά…
Όσο ομαλή κατάσταση είναι μια οικογένεια που απαρτίζεται από ομοφυλόφιλους γονείς άλλο τόσο δικαιούται να είναι και μια πολυγονεϊκή οικογένεια μορμόνων. Τους μορμόνους και τους μερακλήδες πολυγαμικούς μουσουλμάνους όμως όλοι τους χλευάζουν. Γιατί;
Προσπαθώ να περάσω κάποια links αλλά μου βγάζει μήνυμα “awaiting moderation”…
Ανδρικός ρόλος είναι αυτό που λείπει σε ένα παιδί που έχει χάσει τον πατέρα του, γυναικείος αυτό που λείπει σε ένα παιδί που έχει χάσει τη μητέρα του… Το θέμα δεν είναι μόνο ποσοτικό. Γνωρίζω (ευτυχώς ελάχιστες) περιπτώσεις παιδιών που μεγάλωσαν χωρίς τον ομόφυλο γονέα. Σε καμία περίπτωση τα παιδιά δεν είναι προβληματικά, όμως περιγράφουν ότι κάτι τους λείπει. Όποιο παράδειγμα και να σου αναφέρω, θα σου φανεί γελοίο, ενώ σίγουρα μπορεί ο γονέας να είναι παρών, αλλά και πάλι να λείπει το ίδιο.
Μήπως «μεταξύ του ποσοστού δηλωμένων ομοφυλόφιλων σε μια πόλη…»;
Θα συμφωνήσω πάντως με το σχόλιο του KS, αφού υπονοούνταν μία (πιθανότατα άθελη) ταύτιση των ετεροφυλοφίλων με τους αντιομοφυλόφιλους.
Κώστα,
1) Δεν πιστεύω ότι το βγάζεις από το μυαλό σου. Αλλά σήμερα οι στατιστικές και οι έρευνες/μελέτες και οι αναιρέσεις αυτών, δίνουν και παίρνουν αναλόγως ποιος τις κάνει. Τα πράγματα στην επιστήμη τελικά είναι πολύ πιο υποκειμενικά από όσο θα θέλανε πολλοί να πιστεύουν. Σπρώχνουν λοιπόν τις επιθυμίες τους με επιστημονικό μανδύα και εμείς τα χάφτουμε όλα. Είμαι επιφυλακτικός πλέον με όλα.
2) Λες: “Το συμπέρασμα είναι ότι μια κοινωνία ανεκτική στη διαφορετικότητα επιτρέπει στους ομοφυλόφιλους να εκφράσουν τη δημιουργικότητά τους και εισπράττει τα οφέλη αυτής.”
Μου κάνει εντύπωση το συμπέρασμα της μελέτης και μάλλον μπάζει. Να εξηγήσω. Όταν κάποιος έξυπνος/δημιουργικός πουστόφιλος γίνει δεκτός σε μία επιχείρηση, λογικό είναι να είναι καρποφόρος και τα όποια ωφέλει να έχουν την όποια θετική επίδραση στην κοινωνία που ζει. Το ίδιο ισχύει και για έναν φυσιολογικό άνθρωπο όμως. Σε μία κοινωνία μη ανεκτική προς πουστόφιλους, οι φυσιολογική άνθρωποι έχουν τα ηνία και έτσι λογικά το ίδιο θα συμβεί. Υπάρχει όμως μία μεγάλη διαφορά. Σε μία μικρή κοινωνία, τα μεγάλα πράγματα φαίνονται μεγαλύτερα, ενώ σε μία μεγάλη κοινωνία τα μεγάλα πράγματα μπορεί να φαίνονται και μικρότερα. Θέλω να πω πως ο πληθυσμός μίας κοινωνίας, αλλά και οι ιστορικές συνθήκες της(!), είναι η βάση, της όποιας πορείας της. Δεν βλέπω αυτή την την στιγμή λοιπόν μία σοβαρή, βάσιμη σύνδεση, μεταξύ οικονομίας και πουστοφιλίας ή έστω ανεκτικότητας.
3) Λες: “Η διατύπωση της ερώτησής σου υπονοεί ότι η ομοφιλοφυλία είναι επιλογή. Οι έρευνες δείχνουν το αντίθετο.”
—α) Δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ έρευνα που φανερώνει ότι η πουστοφιλία δεν είναι επιλογή. Υπάρχουν ευρήματα που ερμηνεύονται και έτσι και γιουβέτσι. Έτσι φίλε μου γίνονται τα πράγματα. Να σου δώσω ένα παράδειγμα. Ας πούμε ότι κάποιος βρήκε κάποιο γονίδιο που το έχουν ΜΟΝΟ οι πουστόφιλοι. (Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, υποθετικό σενάριο κάνω.) Ερώτηση: Ποιος μας λέει ότι οι αποφάσεις τους (και τις πουστοφιλίας τους), που έχουν μεγάλη επιρροή στην ψυχοσύνθεσή τους (όπως όλων), δεν επέδρασε (ως μία μετάλλαξη) στο συγκεκριμένο γονίδιο και άρα αυτό δεν ήταν έτσι εκ γενετής; Πολλοί λίγα γνωρίζει η επιστήμη για τα γονίδια. Το θέμα είναι, την επομένη οι επιστήμονες τι θα ισχυριστούν;
Β) Η δήλωσή σου αυτή, έχει προκατάληψη ή απερισκεψία. Απόδειξη: εκατομμύρια πουστόφιλοι που ομολογούν ότι πειραματίζοντας τους άνοιξε η όρεξη, μία που δεν είχαν ποτέ, μάλιστα κουνιστοί πουστόφιλοι πλέον. (Έχουν χαράξει τον χαρακτήρα τους, άντε να ξεχαραχτεί…)
Στο πρώτο κείμενό μου, στο τέλος, λέω κάτι. Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν πουστόφιλοι. Πάρε 10 αγοράκια, έχε τα γυμνά από μικρά αποκομμένα από τον κόσμο, και δες τι σχέσεις θα δημιουργηθούν: σχέσης μεν αγάπης (και όχι μόνο φυσικά) και ερωτισμού και πουστοφιλίας. Αυτό, δεν λέει τίποτα; Τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Μετά, πάρε έναν «αρσενικότατο» μορφωμένο και βάλε τον κυκλοφορεί όλη μέρα σε ένα σπίτι με γυναικεία ρούχα (χωρίς να επιδιώκει να είναι θηλυπρεπής) και έχοντα παρέα ΜΟΝΟ γυναίκες για ένα χρόνο. Τίποτε άλλο. Τι λες να γίνει. Θα φορέσει τον ρόλο μέχρι το πετσί και βάλε! Τα ρούχα και τα οπτικά και ηχητικά ερεθίσματα θα του έχουν κάνει αρκετή πλύση εγκεφάλου. Μετά, βάλε τον σε ένα σπίτι μόνο με άντρες για 2 μέρες (αυτοί δεν μπορούν να κάνουν κανένα αρνητικό σχόλιο ή υπονοούμενο, θα του φέρονται σαν να είναι γυναίκα, π.χ.αδερφή ή φίλη τους). Μετά, ρωτά τον ίδιο πως βλέπει τον εαυτό του, ρώτα και τους άντρες αν βλέπουν θηλυπρέπεια πάνω του, όχι επιτηδευμένη, «φυσική». Αυτό δεν σημαίνει ότι θα επιθυμεί άντρες, αλλά σημαίνει ότι μπορεί να αρχίσει να βλέπει διαφορετικά την ταυτότητά/φύλλο του και από εκεί και μετά, εφόσον ομολογήσει με ειλικρίνεια ότι εύκολα βλέπει πλέον τον εαυτό σαν γυναίκα, τότε όλα μπορούν να συμβούν και η κοινωνία φροντίζει να συμβούν. Για την αιτία της πουστοφιλίας δεν χρειάζεται να ψάχνουν σε γονίδια (αν και δεν βλάπτει φυσικά), είναι για μένα τζάμπα χρόνος.
–Είχα διαβάσει κάπου στο ιντερνετ έναν άρθρο που μιλούσε για την θηλυκοποίηση της νεολαίας, μέσω φαστφουντ. Αυτά που τρώνε εκεί είναι γεμάτα οιστρογόνα και έτσι δημιουργείται πουστοφιλική βάση στα αγόρια. Είναι δυνατόν να βλέπουμε τόσο συχνά 15χρονα να κουνιούνται και να μιλάνε σαν πούστηδες, που ήταν αυτά στην γενιά μου/σου;;
Βάλε και την όλη προπαγάνδα υπέρ της ανεκτικότητας προς την ανωμαλία, βάλε το ότι πολλά από αυτά τα άτομα είναι τόσο αξιολύπητα και συνάμα μαλθακά και ευγενικά που πέφτουν οι άμυνές σου και λες «Δεν βαριέσαι το κακόμοιρο…». Σκέψου ένα παιδάκι να μεγαλώνει με τέτοιες «διδαχές», πλύσεις, διλύμματα; Αν αγαπήσει το φιλαράκι του και είναι είναι λίγο πιο «ανοιχτόμυαλο», πες μου, κάτω από συνθήκες αγνότητας, άγνοιας, δεν θα συμβεί η πρώτη δειλή έστω επαφή στοργής, αποδοχής, θαλπωρής; Ναι και όμως. Κάποια στιγμή μετά;;…. ;)
Τώρα αν υπάρχει κάποια γονιδιακή επηροή, η κοινωνία και ο άνθρωπος θα αποφασίσει που/πως θα την εφαρμόσει. Γονιδιακές επηροές υπάρχουν για όλα σχεδόν τα πράγματα, αυτό, στην τελική δεν σημαίνει πολλά. Μάλλον, σημαίνει πολλά σε όσους θέλουν κάπου να ακουμπήσουν την ανωμαλία τους και όχι στις επιλογές τους ώστε να μην γιουχάρονται.
Αλλά πολλά είπα, δες μερικά από τα πολλά άρθρα που δείχνουν ότι δεν υπάρχει απόδειξη ότι η πουστοφιλία δεν επιλογή.
http://www.patheos.com/blogs/geneveith/2012/02/evidence-homosexuality-is-not-genetic/
Ταυτόχρονα δες τι λένε τούτοι:
http://io9.com/5967426/scientists-confirm-that-homosexuality-is-not-genetic–but-it-arises-in-the-womb
http://www.trueorigin.org/gaygene01.asp
Υπάρχουν αμέτρητα τέτοια. Βαβέλ.
Αυτά απλώς δείχνουν ότι μπορεί κανείς να βρει τελικά ό,τι θέλει στο διαδίκτυο. Ας πούμε όμως ότι πράγματι υπάρχει κάποιο γονίδιο που τους κάνει πουστόφιλους. ΟΚ. Και πάλι άρρωστοι είναι και χρειάζονται βοήθεια. Η φύση τους αδίκησε, εγώ που είμαι ο κανόνας της ανθρωπότητας, αρσενικό κατά πάντα :) τι φταίω που θέλουν και παρέλαση για την αρρώστια τους, να “αρρωστήσουν” και τα παιδιά μας;;
Μπορώ να σχολιάσω και άλλα σχετικά σημεία όσων έγραψες, αλλά ο χρόνος είναι χρήμα και χρήμα δεν υπάρχει άρα δεν υπάρχει χρόνος και η μπανάνα είναι λεμόνι επειδή είναι κίτρινη. :)
Κώστα,
τα λινκ (3) είναι στο τελευταίο μου μήνυμα στο θρεντ.Αλλά μόλις είδα λέει awaiting moderation.
Θεοφιλε και KS
αφήνω στην άκρη ότι υπεκφεύγετε να ορίσετε τι συνιστά ανδρικό ή γυναικείο ρόλο.
Είναι τελείως διαφορετικό το να έχεις χάσει ένα γονέα από το να έχεις δυο γονείς του ίδιου φύλου. Πρώτον, δεν έχεις τον πόνο της απώλειας. Δεύτερον, όσοι έχουν παιδιά ξέρουν ότι για πολλούς λόγους είναι πολύ πιο δύσκολο να μεγαλώνει κανείς παιδιά μόνος του από το να έχει έναν σύντροφο, ανεξαρτήτως φύλου.
Αντιλαμβάνομαι ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν από ομόφυλους γονείς ίσως έχουν κάποια θέματα, αν και οι μελέτες που παρέθεσα δείχνουν ότι δεν έχουν κάποιο ψυχολογικό ή νοητικό μειονέκτημα. Είναι όμως αυτό αποτέσμα της ομοφυλίας των γονέων ή του τρόπου με τους οποίους τους αντιμετωπίζει η κοινωνία? Εδώ μπορείς να δεις τη συγκινητική μαρτυρία ενός (ετεροφυλόφιλου) νεαρού που υπερασπίζεται τις δυο μανάδες του
http://www.thedailybeast.com/articles/2011/12/06/a-tale-of-two-moms-a-teenage-son-and-a-video-that-wouldn-t-die.html
Επιπλέον, τα περισσότερα ορφανά δεν επιλέγουν μεταξύ ομοφυλόφιλων και ετεροφυλοφιλων γονέων, αλλά μεταξύ γονέων και ορφάνιας. Μήπως να στειρώνουμε τις λεσβίες και να αρπαζει το κράτος τα παιδιά των γκέυ ανδρών?
Εγώ προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με μορμόνους ή πολυγαμικούς μουσουλμάνους, αρκεί οι γυναίκες που συμμετέχουν να το έχουν κάνει συνειδητά και ελεύθερα, κάτι που συχνά δεν ισχύει.
Ναι, αποφεύγω να ορίσω κάτι που δεν ορίζεται, αλλά περιγράφεται, γι’ αυτό λοιπόν το περιγράφω…
Ούτε όταν ο πατέρας πέθανε κατά τη διάρκεια της κύησης…
Ανάφερα ήδη ότι το θέμα δεν είναι ποσοτικό!
Για την επόμενη παράγραφο, έχω να σχολιάσω το εξής: αν δεν κάνω λάθος, η νομική συμβίωση μεταξύ ομοφύλων υπάρχει εδώ και 35 χρόνια, ενώ γάμος εδώ και 13… Μήπως είναι λίγο νωρίς, εφόσον υποθέτεις ότι και η κοινωνία δεν είναι έτοιμη, για να μιλάμε με τέτοια βεβαιότητα; Μήπως θα ήταν καλύτερα να δοκιμαστεί πρώτα ο ίδιος ο θεσμός του ομόφυλου γάμου;
Α, δηλαδή θεωρείς τους ομόφυλους γάμους ως λύση στην ορφάνια; (Το επόμενο δεν το σχολιάζω καν)
Για την κατακλείδα σου, εγώ προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με την ανατροφή παιδιών από συγκεκριμένα άτομα, είτε μεμονωμένα, είτε σε ομόφυλα ή ετερόφυλα ζεύγη, είτε σε ομάδες. Δεν μπορώ όμως να θεωρήσω σωστό γονέα ούτε κάποιον που λέει «προτιμώ να νεκροφιλήσω τον γιο μου, παρά να μου βγει αδερφή», ούτε κάποιον που θεωρεί ότι οι ετεροφυλόφιλοι θα πρέπει να μαντρώνονται με καρχαρίες.
Κάτι χάθηκε στην αντιγραφή… (λίγο μετά την αρχή)
Δεν συγκρίνω τις δύο καταστάσεις, μονογονεϊκής και οικογένειας με ομόφυλους γονείς! Ρώτησες για τι συνιστά αντρικό και γυναικείο ρόλο και εγώ σου το περιέγραψα όταν λείπει, ο KS όταν υπάρχει. Αν θέλεις και μία επιπλέον πληροφορία, τα παιδιά λίγο πριν τα 2 τους χρόνια αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι ο «μπαμπάς» και η «μαμά» είναι κάτι διαφορετικό, τα περισσότερα μάλιστα χαρακτηρίζουν όλους τους άντρες «μπαμπά» και όλες τις γυναίκες «μαμά»…
Θεόφιλε,
εγώ δεν είδα ούτε καν περιγραφή. Ταυτολογία είδα!
“Ούτε όταν ο πατέρας πέθανε κατά τη διάρκεια της κύησης…”
Λάθος. Το ότι δεν τον γνώρισες δεν σημαίνει ότι δεν τον έχασες, ότι δεν περιτριγυρίζεσαι από φωτογραφίες, και ιστορίες που τον αφορούν.
Ποιος είπε να μαντρώνονται οι ετεροφυλόφιλοι με καρχαρίες? Για τους ομοφυλόφιλους λέχθηκε αρχικά, όχι για τους ετεροφυλόφιλους!
Πάμε πάλι:
Ενδεικτικά (από περιγραφές παιδιών που μεγάλωσαν με έναν γονιό): αυτός που θα μου μάθει να ξυρίζομαι, αυτή που θα μου πει τι να κάνω όταν μου έρθει περίοδος, αυτός που θα μου μιλήσει για τον αυνανισμό… Όταν τα πρωτοάκουσα πίστευα κι εγώ ότι μπορεί κάλλιστα να τα κάνει και ο ετερόφυλος γονιός, αλλά η απάντηση ήταν «δεν είναι το ίδιο, κάνει ότι μπορεί, αλλά όταν πονάω και μου λέει ο πατέρας μου “σε νοιώθω”, ξέρω ότι δεν το έχει νοιώσει»…
Σου είπα και παραπάνω, μπορεί να φαίνονται γελοία, αλλά για κάποιους αυτές οι λεπτομέρειες είναι σημαντικές…
Ξαναλέω ότι δεν συγκρίνω την ανατροφή με έναν γονέα με την ανατροφή από ομόφυλους γονείς! Ρώτησες όμως «τι συνιστά αντρικό ρόλο» και το περιγράφω αρνητικά!
Εσύ:
Θεόφιλε,
με την ίδια λογική και τα μοναχοπαίδια στερούνται αδερφάκι για να παίξουν οπότε να υποχρεώνουμε τους γονείς να υιοθετούν δυο-δυο και πάει λέγοντας. Αν αυτές οι λεπτομέρειες είναι τόσο σημαντικές (αλήθεια, οι γυναίκες δεν ξυρίζονται) αντιλαμβάνεσαι ότι μπορεί να πάει μακριά η βαλίτσα.
Αν διαβάσεις ολόκληρο το θρεντ θα δεις ότι αυτό που έγραψα ήταν ως αντίδραση στις προτεινόμενες “λύσεις” του φεντ απ περί γκετοποίησης των ομοφυλόφιλων. Πριν κρίνεις αυτό που έγραψα πρέπει να το βάλεις in context. Αλλιώς θα έπρεπε να με μαντρώσουν και μένα. Έλεος!
Ξαναλέω ότι δεν συγκρίνω την ανατροφή από ομόφυλους γονείς με την ανατροφή από έναν μόνο γονέα, ούτε προτείνω οι μονογονεϊκές οικογένειες να γίνουν πυρηνικές (όπως θα υποδείκνυε η «λογική» που λες ότι έχω)! Ρώτησες για τον πατρικό/μητρικό ρόλο και τον περιέγραψα μέσω της έλλειψής του! Αυτός ήταν ο μόνος λόγος που έφερα στη συζήτηση τις μονογονεϊκές οικογένειες! Ελπίζω να είναι αρκετά σαφές τώρα, παρ’όλο που το επαναλαμβάνω…
Είπα εξ’αρχής πως ό,τι παράδειγμα και να αναφέρω, θα σου φανεί γελοίο, όπως και έγινε! Η εμπειρία δείχνει ότι ούτε ο πατέρας ούτε η μητέρα είναι αναντικατάστατοι… Άλλο αυτό όμως και άλλο πως ό,τι μπορεί να κάνει ο πατέρας μπορεί να το κάνει με απαράλλακτο αποτέλεσμα και η μητέρα και τούμπαλιν! (οι περισσότερες γυναίκες δεν ξυρίζονται στο πρόσωπο… πάλι καλά που δεν με ρώτησες «αλήθεια, οι άντρες δεν έχουν περίοδο»)
Διάβασα όλα τα σχόλια και αρχικά φαινόταν ότι χρησιμοποίησες τη λέξη «ετεροφυλόφιλος» αντί της «ομοφοβικός» (ή καλύτερα «ομοφυλοφιλοφοβικός» ή «ανθομοφυλόφιλος»). Μετά την παρατήρηση του KS (και μεταγενέστερη δική μου) φαίνεται η χρήση της λέξης να μην ήταν άθελη και να επιμένεις στο μάντρωμα των ετεροφυλόφιλων αντί των «ομοφοβικών»! Πιστεύω πλέον πως το έβαλα στο context που διαμορφώθηκε, πριν το σχολιάσω…
Θεόφιλε,
Μας είπες ότι πατρικός ρόλος είναι να εξηγήσεις στο παιδί πώς να ξυρίζεται και μητρικός το να εξηγείς για την περίοδο. Επειδή δηλαδή εμένα μου εξήγησε ο πατέρας μου για την περίοδο (γυναικολόγος γαρ) αλλά δεν μου έμαθε ποτέ να ξυρίζομαι πρέπει να έχω πρόβλημα. Και γαμώ τις περιγραφές!
Από εκεί και πέρα όταν γράφεις τέτοιες ανοησίες
“επιμένεις στο μάντρωμα των ετεροφυλόφιλων αντί των «ομοφοβικών»!”
που καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα (προτείνω δηλαδή να με μαντρώσουν?) δεν έχει νόημα να συζητάμε.
Για την ακρίβεια αυτό ακριβώς έγινε.
Ο Φεντ απ μίλησε για δημιουργία κρατών για γκευ και κρατών για ετεροφυλόφιλους. Ο Θανάσης ειρωνικά είπε να βάλουμε και καρχαρίες να τους φυλάνε. Και εγώ επισήμανα ότι όταν οι γκέυ προσπάθησαν να δημιουργήσουν δικές τους εστίες π.χ. στο Σαν Φρανσίσκο το βιοτικό επίπεδο σε αυτές τις περιοχές ήταν τόσο καλύτερο ώστε άρχισαν να μετακομίζουν εκεί ετεροφυλόφιλοι. Άρα αν βάζαμε καρχαρίες ανάμεσα στις κοινωνίες, όπως είπε ο Θανάσης, αυτό μάλλον θα εμπόδιζε τους ετεροφυλόφιλους να μετακινηθούν και όχι το ανάποδο. Κατάλαβες τώρα?
Είπα ξεκάθαρα ότι ο πατρικός/μητρικός ρόλος φαίνεται σε παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς τον αντίστοιχο γονέα. Ενδεικτικά και μόνο ανέφερα 2-3 παραδείγματα που μου είπαν τέτοια παιδιά σε ανάλογη συζήτηση! Αν για εσένα οι δύο γονείς μπορούν να κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα με τον ίδιο τρόπο (ειδικά αν ο πατέρας είναι γυναικολόγος και η μητέρα κομμώτρια), μπράβο σου (και στους γονείς σου)! Αυτό όμως δεν είναι η γενική κατάσταση! Όταν γίνει και έχουμε γενικευμένο άφυλο γονεϊκό ρόλο, ξανασυζητάμε! Πάντως, γνωρίζω από φίλη μου κοινωνική λειτουργό πως όταν ελέγχονται υιοθεσίες από μεμονωμένα άτομα, εξετάζεται και εάν υπάρχει κοντινό άτομο του αντίθετου φύλου, επειδή προφανώς κρίνεται, σήμερα τουλάχιστον, απαραίτητη η παρουσία και των δύο φύλων… Εκτός από τα εμπειρικά, να σου προτείνω δύο βιβλία που προτείνονταν (πριν μερικά χρόνια είναι η αλήθεια) στο τμ. Ψυχολογίας Κρήτης: Parke, «Ο πατέρας. Η συμβολή του στη διαμόρφωση του παιδιού» και Κρασανάκης «Ο πατρικός ρόλος»
Αντίθετα με ότι φαίνεται από τις απαντήσεις σου, διαβάζω πολύ καλά πριν σχολιάσω! Το ίδιο επισήμανε και ο Fed Up χθες! Βασικά, «για την ακρίβεια» ο KS και όχι ο Θανάσης πρωτομίλησε για καρχαρίες, υπερβάλλοντας τα λεγόμενα του Fed Up… Ο KS ήταν και ο πρώτος που διαφώνησε με την επίμαχη φράση σου, στον οποίο απάντησες μόνο επειδή υπονόησε ότι η ομοφυλοφιλία μπορεί να είναι επιλογή. Στη δική μου αρχική αντίρρηση, δεν απάντησες καν!
Δεν σε γνωρίζω επομένως δεν μπορώ να ξέρω εάν είσαι ετεροφυλόφιλος! Κρίνω και σχολιάζω μόνο τα γραφόμενά σου, γι’ αυτό και έγραψα «φαίνεται η χρήση της λέξης να μην ήταν άθελη και να επιμένεις στο μάντρωμα των ετεροφυλόφιλων αντί των “ομοφοβικών”!»… Ανοησία ήταν αυτό που διάβασες, όχι αυτό που έγραψα! Δυστυχώς όμως, αυτή η άποψη υπάρχει σε κάποιους ακραίους ομοφυλόφιλους…
Ο κύριος παράγοντας της ομοφυλοφιλίας σαφώς είναι η γονιδιακή προδιάθεση, όχι όμως ο μοναδικός, όπως ήδη έχω αναφέρει – σου στέλνω σχετικά links.
Οι ομοφυλόφιλοι είναι στην πλειοψηφία τους άνθρωποι με διαταραγμένη ψυχική ισορροπία, δυστυχισμένοι, με αυξημένες αυτοκτονικές τάσεις σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό: να ένας ακόμα επιχείρημα ενάντια στην “gay οικογένεια”, αλλά και ενάντια στη μιντιακή ομολαγνεία.
Σου στέλνω σχετικά links για να ενισχύσω όσα υποστήριξα.
http://epapanis.blogspot.gr/2008/08/blog-post.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Sigmund_Freud's_views_on_homosexuality
http://gactupdate.wordpress.com/information/suicide/
http://www.bbc.co.uk/newsbeat/25711600
http://psychcentral.com/lib/higher-risk-of-mental-health-problems-for-homosexuals/0006527
http://kinseyconfidential.org/can-straight-men-be-curious-about-gay-sex-without-being-gay/
” Τι ακριβώς συνιστά “ανδρικό ρόλο” και τι “γυναικείο”?”
Αυτό που όλοι ξέρουμε από τις μανάδες μας και τους πατεράδες μας. Η απουσία του ρόλου του ενός καθιστά κατάσταση προβληματική μια μονογονεϊκή οικογένεια, γιατί όμως όχι τη gay οικογένεια; Εγώ, πάντως, δεν θα αντικαθιστούσα τον πατέρα μου με τον Τρύφωνα Σαμαρά…
Όσο ομαλή κατάσταση είναι μια οικογένεια που απαρτίζεται από ομοφυλόφιλους γονείς άλλο τόσο δικαιούται να είναι και μια πολυγονεϊκή οικογένεια μορμόνων. Τους μορμόνους και τους μερακλήδες πολυγαμικούς μουσουλμάνους όμως όλοι τους χλευάζουν. Γιατί;
Ο κύριος παράγοντας της ομοφυλοφιλίας σαφώς είναι η γονιδιακή προδιάθεση, όχι όμως ο μοναδικός, όπως ήδη έχω αναφέρει – σου στέλνω σχετικά links.
Οι ομοφυλόφιλοι είναι στην πλειοψηφία τους άνθρωποι με διαταραγμένη ψυχική ισορροπία, δυστυχισμένοι, με αυξημένες αυτοκτονικές τάσεις σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό: να ένας ακόμα επιχείρημα ενάντια στην “gay οικογένεια”, αλλά και ενάντια στη μιντιακή ομολαγνεία.
Σου στέλνω σχετικά links για να ενισχύσω όσα υποστήριξα.
http://epapanis.blogspot.gr/2008/08/blog-post.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Sigmund_Freud's_views_on_homosexuality
http://gactupdate.wordpress.com/information/suicide/
http://www.bbc.co.uk/newsbeat/25711600
http://psychcentral.com/lib/higher-risk-of-mental-health-problems-for-homosexuals/0006527
http://kinseyconfidential.org/can-straight-men-be-curious-about-gay-sex-without-being-gay/
.
Παιδιά, επαινετή η πολυμάθεια και η φιλομάθειά σας, αλλά τους πολλούς πολλούς συνδέσμους τους απαγορεύει ο Άτεγκτος Πυλωρός και πάνε γραμμή για τον ιστολογικό καιάδα.
Μαζί με τους πουστόφιλους και άλλα τέτοια λάθη της φύσης υποθέτω ;-)
Το ζήτημα της υιοθεσίας το έχουμε σφυρίξει, μην λέμε πάλι τα ίδια.
Φίλε Θανάση, τώρα πρωτοδιάβασα τις από το 2011 δημοσιευμένες θέσεις σου περί του δικαιώματος υιοθεσίας των ομοφυλοφίλων. Επειδή το θέμα είναι μπαγιάτικο, δεν απαιτώ εκ νέου απάντησή σου, επίτρεψε μου όμως να σου δηλώσω τις (πολλές) ενστάσεις μου, έστω και (κατά πολύ) ετεροχρονισμένα.
1.”Καταρχάς, πρέπει πάντοτε να συνειδητοποιήσουμε δύο πράγματα: πρώτον, ομοφυλόφιλοι γονείς υιοθετούν ήδη”
Ομοφυλόφιλοι γονείς ναι, υιοθετούν και θα υιοθετούν γιατί η διαχείριση των γεννητικών οργάνων και των σωματικών οπών είναι ιδιωτική υπόθεση μη δημοσιοποιημένη στο δικαστή που αναθέτει στον αιτήσαντα την άδεια υιοθεσίας. Όμως, θέτω ένα ερώτημα: οι υιοθεσίες επιτρέπονται σε νυν ή πρώην χρήστες ναρκωτικών, σε πρώην καταδίκους, σε άτομα γενικά που στο παρελθόν παρουσίασαν κάθε είδους ψυχικές διαταραχές; Όλες οι σχετικές έρευνες δείχνουν πολύ αυξημένα ποσοστά αυτοκτονιών, ψυχικών διαταραχών σε ομοφυλοφίλους κάθε λογής γι’ αυτό δεν θεωρώ ρατσιστικό το χαρακτηρισμό τους ως προβληματική και ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα.Σαφέστατα δεν είναι όλοι οι gay τρελοί για δέσιμο: το ίδιο όμως δεν ισχύει και για πολλούς πρώην φυλακισμένους, πρώην χρήστες ναρκωτικών ή πρώην τροφίμους του Δρομοκαΐτιου; Οι ιδιαιτερότητες του προτέρου βίου τους, ακόμα κι αν δεχτούμε ότι πλέον δεν ισχύουν, δημιουργούν όμως αμφιβολίες για την ψυχική και συναισθηματική τους επάρκεια σχετικά με την ανάληψη της ευθύνης της υιοθεσίας: για τους ομοφυλοφίλους γιατί να μην ισχύουν τα ίδια κριτήρια; Κι αν ανοίξει ο ασκός του Αιόλου, αν ζητήσουν και λάβουν την άδεια υιοθεσίας πχ ο καθόλα σεβαστός και αξιοπρεπής Βρετανός πρεσβευτής στην Ελλάδα με τον λεβέντη και ιδιαίτερα φωτογενή σύζυγό του, δεν θα δημιουργηθεί δεδικασμένο; Και δεν θα έχει το δικαίωμα να απαιτήσει στην αρχή της ισότητας ίδια μεταχείριση ο κάθε gay, τραβεστί, τρανσεξουαλ, λεσβία, κατηγορίες, δηλαδή, ανθρώπων που ξαναλέω, βάσει ερευνών είναι καταθλιπτικοί, αυτοκαταστροφικοί, με αυτοκτονικές τάσεις σε ποσοστό μεγαλύτερο του μέσου όρου;
2.” η σύγκριση βάσει της οποία θα κριθή το συμφέρον του τέκνου δεν γίνεται ανάμεσα στην υιοθεσία από ομόφυλους γονείς και στην υιοθεσία από τους Μπραντζελίνους. Η αντίδικος πλευρά της υιοθεσίας εν προκειμένω είναι το άσυλο, το χωριό ΣΟΣ, το ορφανοτροφείο. Με αυτά οφείλει να συγκριθή η πρόταση υιοθεσίας και σε σχέση με αυτά να κριθή το επωφελές ή όχι για τον υιοθετούμενο”
Και γιατί να μην περιμένει το χωριό sos λίγο περισσότερο μέχρι να βρεθεί φυσιολογική, δηλαδή αποτελούμενη από (εξ όψεως βέβαια και κατά δήλωση, αν ζητηθεί) άρρενα πατέρα και θηλεια μητέρα;
3. “Επιπλέον, αν ήταν αλήθεια ότι κατά νόμον είναι αναγκαίο τόσο το ανδρικό όσο και το γυναικείο πρότυπο στην ζωή του υιοθετουμένου, θα απαγορεύονταν απλούστατα οι υιοθεσίες από άγαμους ανθρώπους, όπερ ψευδές.”
Σωστά. Ένας άγαμος έχει το δικαίωμα υιοθεσίας. Και απουσιάζει αναγκαστικά σε αυτήν την περίπτωση το πρότυπο του πατέρα ή της μητέρας. Σου διαφεύγει, όμως, ότι η περίπτωση του gay ζευγαριού είναι μια εντελώς διαφορετική περίπτωση άσχετη παντελώς με το υποστηρικτικό της θέσης σου επιχείρημα. Γιατί δεν εκλείπει απλά το μητρικό σύμβολο: αλλοιώνεται καθώς επιχειρείται η παρά φύσει αντικατάστασή της γυναίκας – μητέρας από έναν άνδρα – μητέρα. Και ταυτόχρονα συγχέεται και ο ανδρικός – πατρικός ρόλος. Τα χαρακτηριστικά αυτών των ρόλων δεν χρειάζονται καμιά ιδιαίτερη σοφία για να τα αποκωδικοποιήσουμε, είναι διακριτά, παρά τις ελαφρές διαφοροποιήσεις τους ανά εποχή, εδώ και χιλιετίες: τα εντοπίζουμε στους πατεράδες και τις μανάδες μας, ή δεν έτσι;
4. “η υιοθεσία από ομόφυλους (και ομοφυλόφιλους) γονείς δεν έχει καμία διαφορά με την υιοθεσία από ετερόφυλους γονείς.”
Καμία; Ε, όχι και έτσι ρε Θανάση!
5. “Η μόνη διαφορά που έχει σημασία είναι ανάμεσα στους γονείς που αγαπάνε και στους γονείς που αδιαφορούν”
Αρκεί μονοδιάστατα η διάθεση για επίδειξη αγάπης; Οι ιδιαιτερότητες του αιτούντα την υιοθεσία, εάν αυτές υπάρχει και η παραμικρή υπόνοια ότι θα δυσχεράνουν την ομαλή ψυχική, συναισθηματική και κοινωνική διάπλαση του παιδιού δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη; Πώς να το κάνουμε, οι συμπαθέστατοι ομοφυλόφιλοι (και μαγκιά τους και δεν μας πέφτει και λόγος)συμπολίτες μας σε γενικές γραμμές θα πρέπει ως ζευγάρι αλλά και κατά μόνας, λόγω του αυξημένου δείκτη αυτοκαταστροφικών τάσεων που τους διακρίνει(πάντα με πολλές εξαιρέσεις) να αποκλειστούν από τη συγκεκριμένη δυνατότητα.
Θα τις μεταφέρω στο οικείο άρθρο και σου απαντάω εκεί.
Κώστα, λες:
“ως αντίδραση στις προτεινόμενες “λύσεις” του φεντ απ περί γκετοποίησης των ομοφυλόφιλων”
Αν και ήδη έχω αναφερθεί σχετικά, θέλεις να επιμένεις στο ίδιο. Δεν μίλησα πουθενά για γκετοποίηση κανενός! Μίλησα για ένα υποθετικά σενάριο, μία λύση στην οποία πιστεύω ότι όλη η ανθρωπότητα θα δεχότανε, μεταξύ αυτών και οι πουστόφιλοι (έναν δικό τους παράδεισο)!!!! Είναι μάλλον ένα ουτοπικό σενάριο “ευσεβή πόθος”. Δεν μιλάω για γκετοποίηση ΚΑΝΕΝΟΣ!!! Για να ξέρουμε τι λέμε. Οβερ;
Σταματήστε την γκρίνια επιτέλους και εκτιμήστε λίγο την αγάπη.
Αν ως gay pride οριζόταν αυτό αντί του σημερινού, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά…
Τον κουβά να κάνω εμετό!!!!! Γρήγοράαααααααααααααα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Σιχαμένοι ή άρρωστοι ή και τα δύο;
Ψηφίζω “και τα δύο!”
Ουστ!!!!