Τις τελευταίες ημέρες εκτός από την τραγῳδία του Κοσσυφοπεδίου, παίζεται στο διεθνές θέατρο το παλιό και αγαπημένο σατυρικό δράμα του Μακεδονικού σε πολλοστή επανάληψη. Οι θεατές χασμώνται ελαφρώς, αλλά αποδίδουν τον προσήκοντα φόρο τιμής στα ιερά τέρατα της διεθνούς υποκριτικής που ερμηνεύουν τους χαρακτήρες. Ας γράψω και γω μια ταπεινή κριτική.
Η ΠΓΔΜ είναι ζωτική για την ασφάλειά μας και αποτελεί τα τελευταία χρόνια τον αδύναμο κρίκο των δυτικών Βαλκανίων, καθώς βρίσκεται στο σημείο ζεύξης δύο αντίρροπων εθνικισμών, του αλβανικού και του σλαβομακεδονικου. Είτε μας αρέσει είτε όχι, πρέπει να διαλέξουμε άλογο σε αυτήν την ιπποδρομία. Η κύρια αλυτρωτική και αναθεωρητική δύναμη στην χερσόνησό μας είναι οι Αλβανοί (όχι σώνει και καλά η Αλβανία!), ανεξάρτητα από τις προτιμήσεις μας, καλώς ή κακώς. Αν μας αρέσει το status quo, που νομίζω μας αρέσει, πρέπει εκείνους να αναχαιτίσουμε και όχι τους δημογραφικά άκακους Σλαβομακεδόνες (στο εξής: Σ/Μ). Η ΠΓΔΜ, αν δεν συνεχίσῃ τον βίο της ως ανεξάρτητο κράτος, θα γίνῃ επαρχία βουλγαρική ή αλβανική. Είναι οφθαλμοφανώς προτιμώτερος ο Σ/Μ μεγαλοϊδεατισμός από οποιονδήποτε άλλον. Εθνικιστές και ονειροπόλοι υπάρχουν παντού, η παρούσα δεξιά κυβέρνηση της ΠΓΔΜ ασφαλώς και δεν έχει δειχθεί απρόσβλητη στο μικρόβιο, ας φανούμε έξυπνοι διαλέγοντας τους πιο αδύναμους. Η ΠΓΔΜ λειτουργεί αντικειμενικά σαν απορροφητήρας των εθνικιστικών κραδασμών. Γιατί να θέλουμε να αναλάβουμε εμείς αυτόν τον θεάρεστο ρόλο με την διάλυσή της;
Είναι προς το απόλυτο συμφέρον μας η ύπαρξη ενός μικρού, αλλά βιώσιμου Σ/Μ κράτους (όχι κρατιδίου, ούτε κρατικού μορφώματος, λίγος σεβασμός δεν βλάπτει και είναι και δωρεάν), οικονομικού δορυφόρου και ενεργειακά εξηρτημένου από εμάς, που θα προσβλέπῃ στην δική μας βοήθεια για να ενταχθῄ στις δυσώνυμες ευρωατλαντικές δομές και να προασπίσῃ την ανεξαρτησία του από την παλαιά βουλγαρική και την νεώτερη αλβανική απειλή.
Προσοχή: χρησιμοποιώ επιχειρηματολογία καθαρά ψυχρή, αντιπαθητική και πραγματιστική, προσανατολισμένη στο δικό μας εθνικό συμφέρον. Θα μπορούσα να γράψω αρκετά ακόμα για το δικαίωμα κάθε έθνους να αυτοπροσδιορίζεται και, γιατί όχι, να λέῃ και ψέμματα στον εαυτό του. Κάτι θα ξέρουμε και μεις.
Και κάτι τελευταίο, μιας και η ονοματολογία έχει επανέλθει δριμύτερη: Τόσο η ελληνική όσο και οι σλαβικές γλώσσες δεν έχουν τσιτακίσει την συλλαβή που γράφτηκε στα λατινικά με ce και προφέρεται από όλους τους δυτικούς πλέον ως τσε, σε ή κάτι παρόμοιο. Αυτή η μικρή διαφοροποίηση μπορεί να κάνῃ την διαφορά. Η τσιτακισμένη Μακεδονία (Macedonia, Macedoine, Mazedonien ή όπως αλλιώς) θα παραμείνῃ σε όλες τις γλώσσες η παλιά, καλή ιστορική Μακεδονία, αυτή που μας ενδιαφέρει και αυτή για την οποία δικαίως κοπτόμεθα. Η ολοκαίνουργια Μακεδονία τώρα, αυτή των Σ/Μ και Α/Μ γειτόνων μας, του Γκότσε Ντέλτσεφ, αλλά και της ζάβαλης μάικως, του υπερεθνικιστών μεταναστών στο Τορόντο, αλλά και του Τόνι Σαβέφσκι, θα είναι η Makedonia, Makedoine, Makedonien, ώστε να αποδίδεται πιστότερα και ο ήχος του ονόματος και στην ίδια την Σ/Μ γλώσσα/διάλεκτο. Δύο Μακεδονίες σε κάθε γλώσσα, μία παλιά, μία νέα, και άσε τους ιστορικούς να βγάλουν τα μάτια τους μετά. Περισσότερο μάλιστα τους Σ/Μ με τους Βουλγάρους παρά με τους Έλληνες.
Για να μην αναλωνώμαστε λοιπόν σε σκιαμαχίες και να μην μαχώμεθα περί των ονομάτων: εάν μπορούσε το ζήτημα του ονόματος να διαχωριστῄ σε ικανοποιητικό βαθμό από το ιστορικό-εθνολογικό θέμα δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα να ονομαστούν και «Πλατεία Συντάγματος» άμα τους κάπνιζε. Θεωρώ ότι αυτό είναι καθ’ όλα δυνατόν, προς το συμφέρον ημών και αυτών και ad maiorem gloriam Dei. Η επίσημη αναγνώριση πρέπει να γίνῃ με το επίσημο όνομά τους, αποδιδόμενο στα ελληνικά ως Δημοκρατία της Μακεδονίγιας. Ως εθνωνυμικά ας χρησιμοποιούμε τα Σ/Μ και Α/Μ. Εμείς τώρα μεταξύ μας μπορούμε να τους λέμε και Βλαχομπόγδανους, αν δεν μπορέσῃ ποτέ βρε παιδί μου να μας φύγῃ το σύμπλεγμα.
Όλοι ικανοποιημένοι;
Ο Ορέστης το θέτει εύστοχα εκεί στον στ. 504 της Ιφιγένειας της εν Ταύροις. Σημασία δεν έχει το σημαίνον, αλλά το σημαινόμενο.
ανήθικο να επιδιώξουμε το συμφέρον μας με κάθε πρόσφορο τρόπο, από την στιγμή που δεν θίγουμε κανένα δικαίωμά τους?]]>
Το παράπονό μου είναι ότι κανένα μεγάλο της ιστορίας δεν τον έλεγαν Θανάση! Δες το σαν μια ευκαιρία που υπάρχει για σένα και τον γιο μου να είστε αυτοί που θα το αλλάξετε αυτό (προφανώς ο Αθανάσιος ο Μέγας δεν πιάνεται) Το τι “θέλουμε” από μια γειτονική σχέση δύσκολα ορίζεται, και μετριέται. Ο βασικός λόγος που επέμεινα σε αυτό ήταν γιατί, άσχετα με το τι θεωρώ ότι πρέπει να γίνει, μου φαίνεται, αν όχι καταχρηστική, σίγουρα τραβηγμένη η επίκληση του δικαιώματος των γειτόνων στον αυτοπροσδιορισμό ως αποφασιστικό παράγοντα στον καθορισμό της πολιτικής. Για τις διεθνείς σχέσεις νομίζω η ψυχρά υπολογιστική προσέγγιση (την οποία και εσύ προτίμησες) είναι ενδεδειγμένη – χωρίς βέβαια τον αυτοπροσδιορισμό ως απόλυτο constraint.]]>
Θανάσηδες, You ‘ll always have Alamana…
αθανασιε κανε τον κοπο να μπεις σε σκοπιανες ιστοσελιδες.
Δώσε καμιά διεύθυνση σε προσιτή γλώσσα και πολύ ευχαρίστως.
Ενδιαφέρουσα η καταχώρηση, πολύ φοβάμαι όμως πως ανάμεσα στις γραμμές της διακρίνεται αμυδρά το φάντασμα του Neville Chamberlain…Θα μου πεις, μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε σύγκριση ανάμεσα στα Σκόπια και στη ναζιστική Γερμανία; Σίγουρα όχι. Στην περίπτωσή μας δε θα έχουμε 60 εκατομμύρια νεκρούς, μόνο χαμένη λίγη ελληνική ιστορία και ίσως λίγο εθνικό έδαφος. Η ενασχόληση με το όνομα δεν είναι ενασχόληση με το σημαίνον. Διότι η γραμμή ανάμεσα σε σημαίνον και σημαινόμενο στην περίπτωση των Σκοπίων είναι ορατή μόνο από εμας. Για αυτούς το όνομα είναι το όχημα του εθνικισμού. Χωρίς αυτό πρέπει να βρουν καινούριο παραμύθι. Είναι σαφώς αλήθεια ότι ανεχθήκαμε επί πολλές δεκαετίες να ονομάζεται το κομμάτι αυτό της πρώην Γιουγκοσλαβίας «Μακεδονία». Μη αντιδρώντας σίγουρα το αναγνωρίζαμε de facto. Είναι επίσης αλήθεια ότι ένα κομμάτι του συνολικού γεωγραφικού χώρου της Μακεδονίας εμπεριέχεται στα Σκόπια. Και αναμφίβολα, αν το σημαίνον ήταν πράγματι διακριτέο από το σημαινόμενο και από την άλλη πλευρά, τότε θα μπορούσαμε και θα έπρεπε να ακολουθήσουμε λύσεις όπως αυτή που προτείνεις (με εξαίρεση το «Δημοκρατία της Μακεδονίγιας»…Κάτι τέτοιο προσκρούει τόσο έντονα στο γλωσσικό αισθητήριο, που μάλλον θα ήταν προτιμότερη μια διπλή ονομασία). Το πρόβλημα είναι απλά, ότι η άλλη πλευρά δεν το βλέπει έτσι. Η άλλη πλευρά είναι εκείνη που «συγχέει» σημαίνον και σημαινόμενο, παρόλο που έτσι δυσχεραίνει τη θέση της και αναπάντεχα μας δίνει επιχειρήματα, άσχετα να εμείς δεν μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε. Μην κρίνουμε λοιπόν τους άλλους με βάση τη δική μας καλή διάθεση. Είναι άκρως επικίνδυνη η διάκριση ανάμεσα σε «μεγαλύτερους» και «μικρότερους» («προτιμότερους») εθνικισμούς. Αυτός που είναι μικρός σήμερα είναι μεγάλος αύριο…Με τους εθνικισμούς (κάθε λογής και οπουδήποτε) πρέπει κανείς να συγκρούεται, όχι να συμβιβάζεται. Αν μπορεί να τους εξουδετερώσει, έχει καλώς. Αν όχι, είναι άξιος της μοίρας του κι αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Για να μάθει κανείς να κερδίζει, πρέπει πρώτα να μάθει να χάνει…
Συμφωνώ απολύτως με την κατακλείδα σου, το θέμα είναι ότι διαφωνούμε στο ποιον να προσεγγίσουμε και με ποιον να συγκρουστούμε!
Επειδή scripta manent, παραθέτω δύο αντίθετες απόψεις, που συγκλίνουν στο ότι και να διαλυθή το γειτονικό κράτος, τόσο το καλύτερο. Εδώ και εδώ. Ίδωμεν λοιπόν.
σκρίπτα ακόμη: I am not proud of my country these days. Slavic Macedonian nationalists have their hearty share on this mess, but we’ve gone too far. This is what I expect from Greece: recognize the Republic of Macedonia, conduct a nationality and linguistic census, permit the use of the macedonian language/dialect on local level, if desired by the local population, permit the returning of those expatriated back in 1948-49 as a result of our civil war, encourage macedonian immigration in Greece. Do this and noone among our neighbours will care whether the airport at Skopje is named Alexander the Great or Mickey Mouse. — Posted by Athanasios Anagnostopoulos I can not agree more with Post No.41. If all this is done, I will be first one to walk the streets in Skopje with a claim to change the name of our main airport to “Athanasios Anagnostopoulos” for settling the silly dispute once for all. Thank You NYT for the article and thank You Athanasios Anagnostopoulos for the first ever voice of reason! — Posted by Dimitar]]>
Έλα Αλέκο…
Τι εθνικότητας ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος?
ΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ???
http://www.youtube.com/watch?v=ykwmS0ZUqq4
Λυπάμαι πολύ!
ΧΑΣΑΤΕ
Και με τηλεοπτικά σποτ που εμφανίζουν τον Μέγα Αλέξανδρο να επιτίθεται στα… Γαυγάμηλα επιχειρεί τώρα η κυβέρνηση των Σκοπίων να «συνεπάρει» τους πολίτες της, παραλληλίζοντας τις επιτυχείς μάχες του στρατηλάτη με αυτήν που δίνεται αυτές τις μέρες για τη διεκδίκηση του ονόματος Μακεδονία. «Πιστεύω στον εαυτό μου, πιστεύω στη νίκη, εσύ είσαι η Μακεδονία», φέρεται να λέει ο Μέγας Αλέξανδρος στο σποτ, ακολουθούμενος από μακεδονική φάλαγγα σαν να καλεί εμμέσως τους Σκοπιανούς να είναι σε επαγρύπνηση λίγο πριν από την επίθεση…
http://www.youtube.com/watch?v=SRevveqFltU
Ο Μέγας Αλέκος ομιλεί στα … ντόπια!
http://www.youtube.com/watch?v=WZwgl9-G00Q
Όλα τα λεφτά είναι το όνομα της … Κλεοπάτρας στα κυριλλικά υπό τους ήχους του Παπαθανασίου. Μιλάμε για κλοπή σε όλα τα επίπεδα! Α, ναι και ο Πούτιν είναι επίγονος του μεγάλου στρατηλάτη…
http://www.youtube.com/watch?v=KMkVYLqoTf4
Άθελά του κι εδώ ο Πούτιν ξαναπαίζει τον ρόλο του. Εδώ εκπροσωπείται από το πλήρωμα ενός υποβρυχίου που αναδύεται … στην Makedonija!Α, ναι η διαφήμιση γυρίστηκε για λογαριασμό της Cosmofon, θυγατρική της Cosmote στην πΓΔΜ…