αναΜορφωση – συνΙστολογιο – Page 65 – Νομικα, οικονομικα, φιλοσοφια, επιστημες

Εις μνήμην Νίκου Παππά

05/04/201305/04/2013 by Κώστας

Η είδηση του θανάτου του ναυάρχου Νίκου Παππά μου προκάλεσε θλίψη. Μεγαλύτερη όμως θλίψη μου προκάλεσε το γεγονός ότι αρκετοί συνομήλικοί μου και πολλοί νεότεροι δεν γνωρίζουν για το κίνημα του ναυτικού και την ανταρσία του Α/Τ Βέλος. Κατά συνέπεια αγνοούν το ποιός ήταν ο Παππάς. Ίσως διότι, όπως γράφει εδώ ο Μιχάλης Τσόχος, “ο Νίκος Παππάς … Read more Εις μνήμην Νίκου Παππά

M.S.S. κατά Ελλάδος: λάθος παράδειγμα!

04/04/2013 by Αθ. Αναγνωστόπουλος

Σήμερα παρουσιάζω τον σχολιασμό μιας πολύ σημαντικής απόφασης του ΕΔΔΑ, η οποία κατήσχυνε διεθνώς την χώρα μας και προανήγγειλε την αλλαγή του καθεστώτος χορήγησης ασύλου στην ΕΕ.

Η υπόθεση έχει παλιώσει αρκετά, αλλά ο απόηχός της συνεχίζει να είναι εντυπωσιακός. Όταν είχε δημοσιευθή, είχα παραλείψει να διαβάσω την ογκώδη απόφαση, αρκούμενος στις θριαμβολογίες των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τώρα που την διάβασα, δεν άλλαξα γνώμη για την κατάντια της χώρας μας, άλλαξα όμως για τον αιτούντα.

Παιδιά, λάθος παράδειγμα βρήκατε.

Στην υπόθεση M.S.S. κατά Βελγίου και Ελλάδος (Ιαν 2011) λοιπόν η Ελλάδα καταδικάστηκε για τρεις διαφορετικές παραβιάσεις της ΕΣΔΑ:

Ο αιτών είναι ένας Αφγανός αιτητής πολιτικού ασύλου, ο οποίος έφτασε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στις αρχές του 2008 μέσω Ιράν και Τουρκίας. Έφτασε έχοντας πληρώσει 12.000 δολάρια στον μεταφορέα του και χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα. Κατά την πρώτη του αυτή παραμονή στην χώρα μας κρατήθηκε επί μία εβδομάδα, χωρίς να υποβάλη αίτηση ασύλου. Διατάχθηκε να εγκαταλείψη την χώρα, αλλά αντ’ αυτού κατέφυγε στο Βέλγιο, όπου ήθελε εξαρχής να φτάση, επειδη, λέει, είχε συμπαθήσει κάτι ΝΑΤΟϊκούς στρατιώτες από το Βέλγιο, που είχε γνωρίσει στην πατρίδα του. Οι Βέλγοι τον ταυτοποίησαν μέσω αποτυπωμάτων και τον έστειλαν πίσω στην Ελλάδα σύμφωνα με τον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ, παρά τις διαμαρτυρίες του. Στην Ελλάδα, κρατήθηκε επί 3 ημέρες στο κρατητήριο του αεροδρομίου, μέχρι να υποβάλη αίτηση ασύλου. Εκεί επικρατούσε υπερπληθυσμός κρατουμένων, δεν υπήρχαν τουαλέτες παρά μόνο έξω, όπου πήγαινες με την άδεια των αστυνομικών φρουρών, το φαγητό ήταν λίγο και κοιμόταν στο πάτωμα. Μόλις υπέβαλε την αίτηση, ο αιτών αφέθηκε ελεύθερος με την παραγγελία να μεταβή στο Αλλοδαπών για να συμπληρώση τα στοιχεία του, πράγμα που δεν έκανε, αντίθετα με τις υποχρεώσεις του από το άρ. 9 π.δ. 114/2010. Ακολούθως, ο αιτών ζούσε ως άστεγος στην Αθήνα για περίπου 10 ημέρες, μέχρι που συνελήφθη πάλι στο αεροδρόμιο με πλαστή βουλγαρική ταυτότητα. Καταδικάστηκε από το αυτόφωρο και αφέθηκε πάλι ελεύθερος. Όταν μετά από μήνες ωρίστηκε επιτέλους η συνέντευξη για την παροχή ή μη ασύλου, ο αιτών δεν πήγε, καίτοι είχε παραλάβει την κλήση και την είχε υπογράψει παρουσία διερμηνέα (ισχυρίστηκε ότι ο διερμηνέας δεν του είπε τίποτε για συγκεκριμένη ημερομηνία. Τι του είπε τότε και τι διερμήνευσε;).

Ίδρυση νέου κόμματος!

24/05/201301/04/2013 by Αθ. Αναγνωστόπουλος

Αρκετά πια!

Αρκετά ανεχθήκαμε τον ψόφιο πατριωτισμό του Σαμαρά.

Αρκετά ανεχθήκαμε την εγωπαθή ανικανότητα του Βενιζέλου.

Αρκετά ανεχθήκαμε την αμήχανη ανημπόρια του Κουβέλη.

Αρκετά ανεχθήκαμε την ανίκανη τρικομματική κυβέρνηση του Παναγιωτόπουλου, του Στυλιανίδη και της Κεφαλογιάννη.

Αρκετά ανεχθήκαμε το τσίρκουλο μια Βουλής γεμάτης Γερμενήδες και Παναγούληδες, με Ραχήλ Μακρή και Μιχελογιαννάκη, με Τατσόπουλους και Χαϊκάληδες.

Αρκετά ανεχθήκαμε την αβελτερία, αναποφασιστικότητα, αφασία, αδυναμία, και πολλές άλλες λέξεις που αρχίζουν από α του φιλελεύθερου, μεταρρυθμιστικού, κεντρώου κ.λπ. χώρου.

Σήμερα αλλάζουν όλα!

Μετά από πολιτική πρωτοβουλία εμού του ιδίου, η κεντρική πολιτική επιτροπή της αναΜόρφωσης αποφάσισε

ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ!!!

Και το όνομα αυτού, ένα όνομα όχι μόνο εύηχο, αλλά και αντιπροσωπευτικό όλων όσα πρεσβεύουμε θα είναι

ΑΝΕΝΔΥ-ΑΣΤΟΣ

Read moreΊδρυση νέου κόμματος!

Δέκα απαντήσεις στα ερωτήματα του καθηγητή Τοκμακίδη

10/04/201329/03/2013 by Κώστας

Ανακυκλώνονται στο διαδίκτυο δέκα ερωτήματα που είχα λάβει μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και παλαιότερα. Τα ερωτήματα τα έθεσε, υποτίθεται, ένας καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με το όνομα Κωνσταντίνος Τοκμακίδης. Επειδή θεωρώ ότι ο ακαδημαϊκός οφείλει πρώτα να ενημερώνεται για ένα θέμα και ύστερα να μιλάει για αυτό, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι συνάδελφος θα ήταν τόσο ανεύθυνος ώστε να προσπαθήσει, στις κρίσιμες στιγμές που περνάει η χώρα, να εκμεταλευτεί την άγνοια των συμπολιτών του για να δημιουργήσει εντυπώσεις. Για αυτό το λόγο χρησιμοποιώ τη λέξη “υποτίθεται”. Από την άλλη ποιός ξέρει, ίσως να βάζω τον πήχη υπερβολικά ψηλά. Εν πάση περιπτώσει. παραθέτω τα ερωτήματα μαζί με τις απαντήσεις, καταρρίπτοντας έτσι τον ισχυρισμό ότι δήθεν δεν απαντώνται.

Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;

Απάντηση 1. Το ερώτημα δεν εξηγεί σε ποιό χρέος αναφέρεται. Σίγουρα πάντως όχι στο δημόσιο χρέος, το χρέος δηλαδή του Ελληνικού κράτους προς Έλληνες και ξένους.

Έτσι κκελλέν, έτσι ξιουράφιν θέλει

01/04/201325/03/2013 by Κυπραίος

Έτσι κκελλέν, έτσι ξιουράφιν θέλει

Η κυπριακή φράση ‘έτσι κκελλέν, έτσι ξιουράφιν θέλει’, που σημαίνει ‘τέτοιο κεφάλι, τέτοιο ξυράφι χρειάζεται’ λέγεται στην περίπτωση που κάποιος παθαίνει ότι του αξίζει. Η δίνη στην οποία βρίσκεται τόσο ο μητροπολιτικός όσο και ο κυπριακός ελληνισμός είναι αποτέλεσμα των λανθασμένων χειρισμών των δικών μας, δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων.

Το ότι οι ξένοι εταίροι, εντός και εκτός της ΕΕ, βλέπουν τα συμφέροντά τους και δεν ‘πονάνε’ όπως εμείς δεν αποτελεί ούτε δικαιολογία ούτε άλλοθι για την κατάντια μας. Ο Γερμανός Υπ.Οικ. εργάζεται πρωτίστως για το συμφέρον του Γερμανικού λαού και του Γερμανού φορολογούμενου, το ίδιο και ο Άγγλος και ο Αυστριακός. Οι ‘ασύδοτες’ και ‘νεοφιλελεύθερες’ αγορές, τα τρισκατάρατα και επάρατα κεφάλαια δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από τις οικονομίες και τις θυσίες των Γερμανών, των Άγγλων και των Αυστριακών φορολογούμενων. Οφείλαμε να βλέπαμε κι εμείς το συμφέρον μας αλλά προτιμήσαμε να ξοδεύουμε άσκοπα δανεικά ώστε να συντηρούμε ένα επίπεδο ζωής που δεν δικαιολογείτο από τα πραγματικά μας εισοδήματα και την παραγωγικότητά μας και τώρα πρέπει να πληρώσουμε το λογαριασμό. Με άλλα λόγια, και θα ξαναχρησιμοποιήσω μια κυπριακή φράση, ‘κλάναμε με ξένο κώλο’. Σε ότι αφορά την Κύπρο, ακόμη και να μην αναγκαζόμασταν να λάβουμε αποφάσεις με το πιστόλι στον κρόταφο, οφείλουμε να ξοφλήσουμε αυτά που δανειστήκαμε. Απαιτούμε αλληλεγγύη από τους ευρωπαίους αλλά, όπως και οι εξ Ελλάδος Έλληνες, πρέπει κι εμείς να καταλάβουμε πως αλληλεγγύη σημαίνει να βοηθάς τον άλλο που έχει ανάγκη, όχι να συντηρείς έναν άσωτο υιό.

Ius civile non vigilantibus scriptum?

18/12/201417/03/2013 by Αθ. Αναγνωστόπουλος

Έξεστι τοις συναλλασσομένοις περιγράφειν αλλήλους, λέγαν κάποτε οι νόμοι των αείμνηστων χριστιανών ημών αυτοκρατόρων. Ius civile vigilantibus scriptum, λέγανε οι Ρωμαίοι ακόμη πιο παλιά.

Πριν λίγο καιρό όμως εκδόθηκε η απόφαση Ζολώτας κατά Ελλάδος (Ιαν 13), με την οποία η Ελλάδα καταδικάστηκε επί παραβιάσει του δικαιώματος ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος.

Τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης έχουν περίπου ως εξής:

Ο Ζολώτας, δικηγόρος στο επάγγελμα, είχε μια κατάθεση στην Γενική από το 1974. Μεταξύ 1981 και 2003, ήτοι επί πάνω από 20 χρόνια, δεν ασχολήθηκε καθόλου με την επίμαχη κατάθεση, π.χ. δεν ζήτησε ενημέρωση του βιβλιαρίου με τους τόκους ούτε έκανε κάποια κατάθεση ή ανάληψη. Η τράπεζα αντιθέτως προσέθετε τους νόμιμους τόκους. Όταν το 2003 θυμήθηκε τον επίμαχο λογαριασμό, η τράπεζα αρνήθηκε, λόγω παραγραφής, να του αποδώση το ποσόν. Το θέμα επιλύθηκε στα ημεδαπά δικαστήρια, όπου δικαιώθηκε η τράπεζα, σε τελευταίο βαθμό με την ΑΠ 50/2009.

Είναι άδικες οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων;

15/03/201314/03/2013 by διαχειριστης

Σωτηρης Γεωργανας και Κωνσταντινος Καλλιρης
Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στα Νεα

Η εργασιακή ασφάλεια των δημοσίων υπαλλήλων τίθεται, για πρώτη ίσως φορά στην ελληνική μεταπολιτευτική ιστορία, εν αμφιβόλω. O tempora o mores: έπρεπε να βρεθεί η χώρα στο χείλος του δημοσιονομικού γκρεμού για να συζητηθεί ρεαλιστικά έστω το ενδεχόμενο συστηματικών απολύσεων στο δημόσιο. Παρά το γεγονός ότι η ελληνική έννομη τάξη δεν αποκλείει μία τέτοια επιλογή, κανένα κοινοβουλευτικό κόμμα ως σήμερα δεν αποτόλμησε να την συμπεριλάβει στις προτάσεις του. Ακόμα και σήμερα, και παρά τις διαφορές τους, σε ένα ζήτημα συμπλέουν τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης, όπως διαφαίνεται από τις δημόσιες τοποθετήσεις των στελεχών τους: τους είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποχωριστούν έστω και έναν δημόσιο υπάλληλο. Έστω έναν από εκείνους που χαρακτηρίστηκαν «επίορκοι» ή των οποίων οι θέσεις καταργούνται. Έστω προκειμένου να αντικατασταθούν με άτομα υψηλότερης εξειδίκευσης ή υπευθυνότητας. Κι όμως, τις απολύσεις αυτές τις επιτάσσουν λόγοι δικαιοσύνης.

Η καταρρευση της απασχολησης στην Ελλαδα. Στοιχεια ΕΣΥΕ

Με τουλάχιστον 800.000 θέσεις εργασίας να έχουν χαθεί από το 2008 στον ιδιωτικό τομέα, φαίνεται εκ πρώτης όψεως δίκαιο οι δημόσιοι υπάλληλοι να μοιραστούν κάποια από τα βάρη της κρίσης, με πρώτους υποψήφιους για αποχώρηση εκείνους που δεν προσφέρουν έργο.