Περι πολυτεχνειου ή γιατι δεν παω σε πορειες

Πως θα ηθελα εγω μια γιορτη του Πολυτεχνειου

Δεν αντεχω το καπελωμα. Δεν μπορω να λεει οτι μιλαει καποιος στο ονομα μου και να λεει σαχλαμαρες. Πιστευω βαθια στην ιδιαιτεροτητα των ανθρωπων, στον δυτικο ινδιβιδουαλισμο (που ξεκινησε καπου στην νοτιανατολικη ακρη της ευρωπαϊκης ηπειρου) και δεν μου αρεσει ο οχλος. Δεν πιστευω οτι οι πολυπλοκες ιδεες εξηγουνται σε 140 χαρακτηρες ή σε ενα συνθημα, δεν νομιζω οτι η σοβαρη σκεψη μπορει να γινεται στον δρομο πανω στον πανικο.

Για αυτους τους λογους γενικα δεν πολυαντεχω να πηγαινω σε πορειες, οπου καποιος φωναζει με τον τηλεβοα, συνθηματα που του κατεβηκαν οσο ξυριζοταν.
Δεν μου αρεσει που στην Ελλαδα η πορεια θεωρειται συνωνυμο ή απαραιτητη προϋποθεση της πολιτικης δρασης. Πιστευω στην κοινωνια των πολιτων και στην ενασχοληση με τα κοινα. Αλλα νομιζω οτι ξεκιναει απο το ποτισμα της νερατζιας στο πεζοδρομιο μπροστα στο σπιτι σου. Οχι απο την ανεξελεγκτη φωνασκια στα Προπυλαια. Δεν αντεχω την στενομυαλια εκεινων που θεωρουν απολιτικους τους Ατενιστας, αλλα εξοχως πολιτικη πραξη το να γκαριζεις χωρις αιτια ή σκοπο. Με τα κοινα δεν ασχολεισαι για το φαινεσθαι, αλλα για το ειναι. Με αφηνει παγερα αδιάφορο ποσα κομματοσκυλα στηριζουν μια πραξη, με νοιάζει τι διαφορα κάνει για την καθημερινη μας ζωη.

Ετσι, η σημερινη καταντια της επετειου του Πολυτεχνειου με στεναχωρει ιδιαιτερα.

Read moreΠερι πολυτεχνειου ή γιατι δεν παω σε πορειες

Διεθνείς οικονομικές ανισορροπίες, εμπορικό πλεόνασμα και οι ευθύνες της Γερμανιας

Σωτήρης Γεωργανάς, αν. καθηγητής στο City University Λονδίνου και
Κωνσταντίνος Καλλίρης, δικηγόρος και διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Οξφόρδης

Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στα Νεα

Η Γερμανία έχει συνηθίσει να είναι αποδέκτης της νοτιοευρωπαϊκής δίκαιης ή άδικης κριτικής, την οποία πολύ συχνά αντικρούει με ένα μείγμα απορίας και ελαφριάς αδιαφορίας. Πρόσφατα, όμως, η Γερμανία μπήκε στο στόχαστρο ισχυρότερων και πιο αντικειμενικών παραγόντων, που δύσκολα μπορεί να αγνοήσει. Επίσημη αναφορά του αμερικάνικου υπουργείου Οικονομικών, με την συνδρομή μάλιστα της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας και στελεχών του ΔΝΤ, επικρίνει τη Γερμανία για το εμπορικό της πλεόνασμα, που έφτασε να είναι μεγαλύτερο της Κίνας.* Σύμφωνα με την αναφορά, η αναιμική εγχώρια ζήτηση της Γερμανίας και η εξάρτηση της από τις εξαγωγές, δυσχεραίνει σημαντικά την διαδικασία εξισορρόπησης της ευρωπαϊκής οικονομίας. Η κυβέρνηση Μέρκελ επιμένει πως οι εξαγωγές είναι δείγμα οικονομικής υγείας και ότι δεν υπάρχουν ανισορροπίες στην Γερμανία που χρειάζονται διόρθωση. Παρενέβη ο Ντ. Λίπτον, νούμερο 2 στο ΔΝΤ, ζητώντας από την Γερμανία να σκεφτεί τον πλανήτη και να μειώσει σημαντικά το πλεόνασμά της. Ποιός έχει δίκιο;

Read moreΔιεθνείς οικονομικές ανισορροπίες, εμπορικό πλεόνασμα και οι ευθύνες της Γερμανιας

Περί των αδρανών καταθετικών λογαριασμών

Πριν από λίγους μήνες είχα σχολιάσει εδώ την απόφαση Ζολώτας κατά Ελλάδος του ΕΔΔΑ. Η απόφαση εκείνη είχε πολύ σύντομα και νομοθετικό αντίκτυπο. Στα απόνερα εκείνου του ζητήματος όμως, που αφορούσε την σχέση του καταθέτη με την τράπεζα, έμεινε ανεπαρκώς σχολιασμένο το πολύ ενδιαφέρον ζήτημα της σχέσης τράπεζας και κράτους.

Αλλά τι σχέση έχει ένας καταθετικός λογαριασμός με το κράτος; Από πού κι ως πού; Πώς χωρεί τρίτος στους δύο;

Αμ δε.

Read moreΠερί των αδρανών καταθετικών λογαριασμών

Η διανεμητική δικαιοσύνη παρ’ Ιουλίω Βερν

Στο γύρισμα του προηγούμενου αιώνα ο Ιούλιος Βερν έγραψε ένα ακόμη μυθιστόρημά του: La Chasse au météore.

Στο βιβλίο αυτό δύο ερασιτέχνες αστρονόμοι ανακαλύπτουν ένα καινούργιο μετεωρίτη να πλησιάζη την Γη. Αποκαλύπτεται μάλιστα ότι ο μετεωρίτης είναι ολόχρυσος. Η φαντασία των πτωχών Γήινων εξάπτεται, όταν μάλιστα ένας ημίτρελος επιστήμονας με το αξιομνημόνευτο όνομα Ζεφυρίνος Ξιρδάλης επιτυγχάνει να εξαναγκάση τον αερόλιθο σε αναγκαστική προσγείωση. 5 με 6 δισεκατομμύρια φράγκα σε καθαρό χρυσό.

Οπότε, το προφανές ερώτημα είναι: σε ποιον ανήκει ο χρυσός;

Λεφτά υπάρχουν.
Λεφτά υπάρχουν.

Read moreΗ διανεμητική δικαιοσύνη παρ’ Ιουλίω Βερν

Εγκρίνεται κατά πλειοψηφία…

Στις 12 Σεπτεμβρίου 2013 διεξήχθη στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής (στο εξής „Επιτροπή“) η σχετική ψηφοφορία για το σχέδιο νόμου “Νέος Κώδικας Δικηγόρων” (στο εξής “Κώδικας“, ήδη Ν. 4194/2013). Η σχετική διαδικασία αφορά στην ψήφιση του Κώδικα από την Επιτροπή πριν από την παραπομπή του στην Ολομέλεια. Η διαδικασία της ψηφοφορίας, κυρίως η διεξαγωγή της, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις.

Read moreΕγκρίνεται κατά πλειοψηφία…

Πλην Πτολεμαίου

Ως γνωστόν, όλοι οι Διάδοχοι και οι πιο πολλοί Επίγονοι συνάντησαν πρόωρο θάνατο, σχεδόν πάντοτε βίαιο.

Τον χορό έσυρε φυσικά ο ίδιος ο Αλέξανδρος, που πέθανε στην Βαβυλώνα άρρωστος μόλις στα 33 του χρόνια το 323 π.Χ.

Καλά, εσύ έφυγες νωρίς...
Καλά, εσύ έφυγες νωρίς…

Read moreΠλην Πτολεμαίου

Ο τρομερος κυριος Κλαρκ, το newspad και συμβουλες για μελλοντολογους

Διαβαζω παλι το 2001: Οδυσσεια του Διαστηματος του Αρθουρ Κλαρκ και εχει αρκετη πλακα πως περιγραφει οτι θα διαβαζουμε τα Νεα μας το 2001. (Θυμιζω οτι εχει γραφτει το 1968!).

When [Floyd] had tired of official reports, memoranda and minutes, he would plug his foolscap-sized Newspad into the ship’s information circuit and scan the latest reports from Earth. One by one, he would conjure up the world’s major electronic papers. He knew the codes of the more important ones by heart and had no need to consult the list on the back of his pad. [μιλαει για το URL] Switching to the display’s short-term memory, he would hold the front page while he searched the headlines and noted the items that interested him.

Each had its own two-digit reference. When he punched that, a postage-sized rectangle would expand till it neatly filled the screen and he could read it with comfort. [thumbnails!] When he finished he could flash back to the complete page and select a new subject for detailed examination.

Floyd sometimes wondered if the Newspad [λιγο αλλιως το λεμε σημερα, αλλα τεσπα], and the fantastic technology behind it, was the last word in man’s quest for perfect communications. Here he was, far out in space, speeding away from Earth at thousands of miles an hour, yet in a few milliseconds he could see the headlines of any newspaper he pleased. (That very word “newspaper” of course, was an anachronistic hangover into the age of electronics.) The text was updated automatically on every hour; even if one read only the English versions, one could spend an entire lifetime doing nothing but absorbing the ever-changing flow of information from the news satellites. [οπως κανουν μερικοι σημερα με το Ιντερνετ] It was hard to imagine how the system could be improved or made more convenient but sooner or later, Floyd guessed, it would pass away to be replaced by something as unimaginable as the newspad itself would have been to Caxton or Gutenberg.

Read moreΟ τρομερος κυριος Κλαρκ, το newspad και συμβουλες για μελλοντολογους