Περί του προσφυγικού

Στην φίλη Α.Ε.

Περί του προσφυγικού ο λόγος σήμερα, και μάλιστα ενόψει της κατάστασης στην Συρία και των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Παρίσι. Το μόνο βέβαιο είναι ότι πρέπει κάτι να κάνουμε. Αλλά τι δέον γενεσθαι;

Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η άποψή μου:

Τι πρέπει να κάνουμε προς τους πρόσφυγες;

Στο ευρωπαϊκό πολιτικό επίπεδο, ωριμάζει πλέον μια εκδοχή της λύσης, της ανακουφιστικής μεθόδου έστω, που είχα προτείνει εδώ: οι πρόσφυγες, πολλοί από αυτούς τέλος πάντων, έχουν τα χρήματα που χρειάζονται για το ταξίδι τους καταδώ, και αρκετά παραπάνω. Η υποδοχή και η διαλογή τους πρέπει να γίνεται στην Τουρκία, μια χώρα ασφαλή (και μουσουλμανική και αναπτυσσόμενη οικονομικά, γιατί δεν κάθονται εκεί καλύτερα;). Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να στραφούν οι διπλωματικές προσπάθειες της Έψιλον Έψιλον (Πρόβλεψη: δεν υπάρχει περίπτωση ο σουλτάν Ερντογάν Χαν να συνεργαστή με την ΕΕ στο προσφυγικό).

Αυτό προϋποθέτει ότι η ευρωπαϊκή στάση έναντι των προσφύγων που ενσαρκώνει η Μέρκελ δεν πρέπει να αλλάξη εξαιτίας των επιθέσεων στο Παρίσι. Αντιθέτως. Οι πρόσφυγες είναι φύσει και θέσει αντίπαλοι των ισλαμιστών τρομοκρατών, έστω και αν φυτευτούν ανάμεσά τους κάποιοι εγκληματίες. Πρέπει να αναλάβουμε αυτόν τον μικρό κίνδυνο, πολλώ δε μάλλον όταν η μεγάλη πλειονότητα των τρομοκρατών επί ευρωπαϊκού εδάφους είναι ιθαγενείς: από Αγγλοτζαμαϊκανοί (!) μέχρι Γαλλοαλγερινοί.

Ο Γερμανός Λίνδσεϋ. Τζαμαϊκανός τρομοκράτης, αν έχεις τον Θεό σου.
Ο Γερμανός Λίνδσεϋ. Τζαμαϊκανός τρομοκράτης, αν έχεις τον Θεό σου.

Θέλω να επιμείνω σε αυτό το σημείο. Ναι, υπάρχει κίνδυνος. Ναι, οι εχθροί της δημοκρατίας θα επιχειρήσουν να εκμεταλλευτούν την προσφυγική ροή. Ναι, πρέπει να εντείνουμε τους ελέγχους. Αλλά δεν μπορούμε να αλλάξουμε το ηθικό μας παράδειγμα. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε κάτι τέτοιο.

Read moreΠερί του προσφυγικού

Λίβελος κατά του Νίκου Παρασκευόπουλου, μέρος Β΄

Ρε σεις, δεν τον προλαβαίνω τον άνθρωπο. Δυο μήνες μετά τις εκλογές και ο Νίκος Λιμπερταδόρ κερδίζει με το σπαθί του νέα ειδική ανάρτηση, εξαιρετικά αφιερωμένη.

Πάμε:

1. Διορισμός Προέδρου ΣτΕ

Είσαι ΥπΔικ. Εισηγείσαι στο Υπ. Συμβούλιο τον Χ για την θέση του Προέδρου ΣτΕ, αλλά αυτό αποφασίζει υπέρ του Ψ. Τι επιτάσσει η ευθιξία;

Κατά την ειδησεογραφία των ημερών, ο ΝΠ πρότεινε ως νέο Πρόεδρο του ΣτΕ τον Αντιπρόεδρο του Δ΄ Τμήματος Πετρούλια, μια καλή επιλογή, όπως ακούγεται. Αντ’ αυτού, το Υπουργικό Συμβούλιο, δηλαδή ο Τσίπρας, επέλεξε τον Σακελλαρίου, μια κάκιστη επιλογή, όπως ακούγεται (Ο νέος Πρόεδρος ΣτΕ Ν. Σακελλαρίου είχε καταψηφίσει τον νόμο Ραγκούση για την ιθαγένεια (ΟλΣτΕ 460/2013). Τι θα ψηφίση άραγε, όταν φτάση στην Ολομέλεια ο αντίστοιχος νόμος Χριστοδουλοπούλου; Αγωνία. #δεύτερη_φορά_αριστερά). Κυκλοφόρησε μάλιστα ότι τον Σακελλαρίου πρότεινε/επέβαλε πίσω από την πλάτη του ΝΠ ο Αναπληρωτής Υπουργός Δικαιοσύνης Παπαγγελόπουλος.

Δεν ξέρω αν έχει ξανασυμβή να μην εισακούεται, με αυτόν τον τρόπο μάλιστα, η εισήγηση του ΥπΔικ. Ίσως ναι, δεν το αποκλείω. Ξέρω όμως πολύ καλά τι κάνει ένας αξιοπρεπής άνθρωπος, που τον έχουν για διακοσμητικό ΥπΔικ, ανίκανο να κρίνη για τις κεφαλές των ανωτάτων δικαστηρίων: παραιτείται.

Read moreΛίβελος κατά του Νίκου Παρασκευόπουλου, μέρος Β΄

Υπέρ της κοινωνικής κινητικότητας

Στην αγαπημένη φίλη Α.Κ.

Σύμφωνα με το κεφαλαιώδες άρ. 5 παρ. 1 Σ:

Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη.

Αυτό είναι το γενικό δικαίωμα ελευθερίας που προβλέπει το ελληνικό Σύνταγμα. Ας σκεφτούμε λίγο πάνω στο τι ακριβώς επιτάσσει:

Η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας ταυτίζεται εν πολλοίς με την εκδίπλωση των δυνατοτήτων του ατόμου. Το άτομο πρέπει να είναι σε θέση να ανοίγη τα φτερά του, να καλλιεργή το τάλαντό του, να δοκιμάζη τις δυνάμεις του.

Ας αναπλάσουμε όμως τώρα μια φανταστική κοινωνία κοινωνικής στασιμότητας (και όχι αξιοκρατίας). Μια κοινωνία όπου ο γυιος του μηχανικού γίνεται μηχανικός, όπου στα πανεπιστήμια εισέρχονται μόνο τέκνα αποφοίτων τους, όπου η καταγωγή και το όνομα επικρατούν πάντοτε της αξίας και της προσωπικής αρετής. Είναι δυνατή άραγε σε μια τέτοια κοινωνία η εκπλήρωση της ως άνω συνταγματικής επιταγής;

Read moreΥπέρ της κοινωνικής κινητικότητας

Συνέντευξη με ένα μειονοτικό στρατεύσιμο: Μουσταφά Τσολάκ

Είχα γράψει πιο παλιά ένα άρθρο υπέρ της εθνικής αντίρρησης συνείδησης, όπου υποστήριζα την νομική δυνατότητα να απαλλάσσωνται από την ένοπλη θητεία όσοι δεν αισθάνονται Έλληνες. Τύχη αγαθή, γνώρισα ένα Έλληνα πολίτη που δεν είναι Έλληνας στην εθνικότητά του (αν και δεν πολυσκοτίζεται για αυτά), οπότε σκέφτηκα να τον ρωτήσω, για να μάθουμε πέντε πράγματα για το πώς τα βλέπει και εκείνος. Πρόκειται για τον Μουσταφά Τσολάκ, δημοσιογράφο, εκδότη της δίγλωσσης εφημερίδας της Θράκης “Barikat”, ποιητή και, εντάξει, αγωνιστή της ριζοσπαστικής Αριστεράς, κανείς δεν μπορεί να είναι τέλειος.

Ε ναι λοιπόν, ήταν και υποψήφιος βουλευτής με την Λαϊκή Ενότητα.
Ε ναι λοιπόν, ήταν και υποψήφιος βουλευτής με την Λαϊκή Ενότητα.

Read moreΣυνέντευξη με ένα μειονοτικό στρατεύσιμο: Μουσταφά Τσολάκ

Περι εντεχνου

Φετος Περυσι ηταν η χρονια του εντεχνου, ακουγαμε συνεχως Διεση στο ραδιοφωνο και με συρανε και σε 3-4 συναυλιες (Χαρουλης, Θ. Παπακωνσταντινου, Μαλαμας, Μ. Ζαμανη).

Θα κανω μια κριτικη χωρις ελεος κι ας με βρισουν.

To “εντεχνο” ειναι ενα μετρια ενδιαφερον μουσικο ειδος (αν ειναι χωριστο ειδος), που εχει υπερτιμηθει τρομακτικα σε καποιους κυκλους στην Ελλαδα.

Ειναι ατεχνο
Λειπει δεξιοτεχνια, χωρις να εχουν την δικαιολογια του cantautor. Πού ειναι το σολο, το παθος του μουσικου, το ξεσκισμα της κιθαρας, τυμπανου, whatever γρατζουνας τελοσπαντων? Δεν νομιζω οτι πρεπει να δειξω ιδιαιτερως οτι λειπει δεξιοτεχνια, φανταζομαι και οι ιδιοι οι “εντεχνοι” θα το δεχοντουσαν.
Τωρα, το να παιρνεις μια κιθαρα και να τραγουδας ειναι ωραιο αν εχεις κατι να μας πεις. Αλλα…

Εχει κακη στιχουργικη
Οι στιχοι τεινουν απο το ελαφρως ΟΚ, προς το μπαναλ, προς την εξεζητημενη χαζομαρα.

Read moreΠερι εντεχνου

ΑΠΛΗΤΗ 61-80

ΑΠΛΗΤΗ-61: Εκτός από τον πρόσκοπο, υπάρχει και ο πρόσκωπος (<προς + κώπη), δηλαδή ο κωπηλάτης. ΑΠΛΗΤΗ-61δις: Υπάρχουν 48 (περίπου) περίκλειστες χώρες.

ΑΠΛΗΤΗ-62: Στα γερμανικά η Βαυαρία γράφεται Bayern με y και όχι με i, λόγω του φιλελληνισμού του βασιλιά Λουδοβίκου.

ΑΠΛΗΤΗ-63: Το 2013 το ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακα υπερέβη για πρώτη φορά το φράγμα των 400 μερών ανά εκατομμύριο.

CO2 2014 PPB

ΑΠΛΗΤΗ-64: Η φαινομένη γωνιακή ταχύτητα του Ήλιου είναι 15 μοίρες την ώρα.

Read moreΑΠΛΗΤΗ 61-80

Περί της περιτομής

Είχα γράψει ότι στο Αθεϊστάν απαγορεύεται η περιτομή των τέκνων.

Για να δούμε λίγο τα εκατέρωθεν επιχειρήματα:

Η περιτομή συνιστά πέραν πάσης αμφιβολίας περίπτωση σωματικής βλάβης του άρ. 308 ΠΚ. Ακόμη και αν ο περιτετμημένος απολαμβάνει κάποια (δυσαπόδεικτη, δυσδιάκριτη και στην τελική μάλλον αλυσιτελή για την συζήτησή μας) ιατρική ωφέλεια σε σύγκριση με τον απερίτμητο, η διαπίστωση αυτή δεν κλονίζεται. Με άλλα λόγια, δεν μπορεί να υποστηριχθή ότι, επειδή η περιτομή βελτιώνει δήθεν το γενικό επίπεδο υγείας του τέκνου (αδιάφορο αν το κάνει!), δεν πληρούται η αντικειμενική υπόσταση της σωματικής βλάβης, για τον πολύ απλό λόγο ότι αυτό θα σήμαινε ότι δεν θα συνιστούσε σωματική βλάβη ακόμη και η περιτομή που θα διενεργούσαν τρίτοι στην ατυχή πόσθη. Όπερ άτοπον.

Η Περιτομή του Χριστού.
Η Περιτομή του Χριστού.

Read moreΠερί της περιτομής