βουλη

Στην Βουλή η αξιωματική μας αντιπολίτευση συνεχίζει τον θεσμικό κλεφτοπόλεμο. Μετά από το υπερθέαμα της αμαρτολής Ζωής Κωνσταντοπούλου, είχαμε και συνέχεια.

Στην ψηφοφορία για μια τροπολογία του Υπουργείου Υγείας που αφορούσε την τιμή των φαρμάκων η συριζαϊκή πτέρυξ άρχισε να διαμαρτύρεται. Εδώ το οπτικοακουστικό υλικό, με τον χαβαλέ να αρχίζη μετά το 178:32 και να κορυφώνεται στο 183:30, με την αμαρτολή ασφαλώς προεξάρχουσα. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ απαιτούσαν να ψηφίσουν την τροπολογία, που είχε πέντε άρθρα εν όλω, άρθρο προς άρθρο (γιατί όχι και επί της αρχής και μετά στο σύνολο;).

Είχαν όμως δίκιο;

Read moreΚοινοβουλευτικά άτακτα ΙΙ: πώς ψηφίζονται οι τροπολογίες;

Στις 12 Σεπτεμβρίου 2013 διεξήχθη στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής (στο εξής „Επιτροπή“) η σχετική ψηφοφορία για το σχέδιο νόμου “Νέος Κώδικας Δικηγόρων” (στο εξής “Κώδικας“, ήδη Ν. 4194/2013). Η σχετική διαδικασία αφορά στην ψήφιση του Κώδικα από την Επιτροπή πριν από την παραπομπή του στην Ολομέλεια. Η διαδικασία της ψηφοφορίας, κυρίως η διεξαγωγή της, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις.

Read moreΕγκρίνεται κατά πλειοψηφία…

Κυκλοφορείται ότι η Χρυσή Αυγή διατυπώνει την πολιτική απειλή της προσφυγής στις κάλπες λόγω της παραίτησης των βουλευτών της. Στον αγύριστο, προφανώς, αλλά έχει η απειλή αυτή συνταγματικό έρεισμα;

Το άρ. 104 π.δ. 26/2012 προβλέπει τα εξής:

1. Οι βουλευτικές έδρες που κενώνονται για οποιοδήποτε λόγο κατά τη διάρκεια της βουλευτικής περιόδου σε κάποια εκλογική περιφέρεια, πληρώνονται από τους αναπληρωματικούς του ίδιου συνδυασμού στην ίδια εκλογική περιφέρεια, που τυχόν έχουν ανακηρυχθεί, οι οποίοι καλούνται από τον Πρόεδρο της Βουλής για την πλήρωση έδρας που κενώθηκε κατά τη σειρά της ανακήρυξής τους.
2. Αν δεν υπάρχουν αναπληρωματικοί που προβλέπει η προηγούμενη παράγραφος ή ο αριθμός τους έχει εξαντληθεί, προκηρύσσεται αναπληρωματική εκλογή στην εκλογική περιφέρεια, στην οποία κενώθηκαν οι βουλευτικές έδρες.

“Εξάντληση” των αναπληρωματικών βουλευτών υπάρχει παραδειγματικά αν αρνηθούν να πληρώσουν την κενή έδρα.

Read moreΣυνταγματικά και εκλογικά άτακτα IV

Το εκλογικό όριο του 3% για την είσοδο στην Βουλή προβλέπεται στο άρ. 99 παρ. 1 π.δ. 26/2012:

Στην κατανομή των εδρών των εκλογικών περιφερειών, καθώς και των εδρών επικρατείας συμμετέχουν οι συνδυασμοί κομμάτων, οι συνδυασμοί συνασπισμών κομμάτων, οι συνδυασμοί ανεξαρτήτων, καθώς και οι μεμονωμένοι υποψήφιοι που συγκεντρώνουν στην επικράτεια ποσοστό εγκύρων ψηφοδελτίων τουλάχιστον ίσο με το τρία τοις εκατό (3%) του συνόλου των εγκύρων ψηφοδελτίων που έλαβαν στην επικράτεια όλοι οι εκλογικοί σχηματισμοί.

Το εκλογικό αυτό όριο είναι αντισυνταγματικό, πρώτα και κύρια επειδή παραβιάζει το δικαίωμα του εκλέγεσθαι, όπως έχω επιχειρηματολογήσει και πρόσφατα. Ενώ δηλαδή υποκριτικά ο νόμος συμπεριλαμβάνει και τους μεμονωμένους υποψηφίους, στην πραγματικότητα για να υπερβή ένας μεμονωμένος υποψήφιος το 3% απαιτούνται τα αδύνατα. Ειδικώτερα:

Read moreΚατά του εκλογικού ορίου του 3%

Το έτος που ακολουθεί θα είναι έτος πολλαπλών εκλογών, ας γράψουμε λοιπόν από τώρα και κάτι εκλογικώτερον, αναλογικώτερον, αλλά και λογικώτερον.

Το ισχύον εκλογικό δίκαιο (κωδικοποιητικό π.δ. 26/2012) προβλέπει ένα εκλογικό σύστημα, το οποίο χάριν κοσμιότητος αποκαλείται συνήθως ενισχυμένη αναλογική στα εγχειρίδια Συνταγματικού Δικαίου. Στην πραγματικότητα βέβαια υπάρχει λίγη αναλογική και πολλή ενίσχυση του πρώτου κόμματος βεβαίως βεβαίως, το οποίο με την περίφημη διάταξη του άρ. 99 παρ. 3 χαρίζει βραβείο 50 εδρών στο πρωτεύσαν κόμμα (η προγενέστερη παρόμοια διάταξη του π.δ. 96/2007 χορηγούσε βραβείο 40 εδρών), έδρες που αναλογούν σε ψήφους πολιτών που ψήφισαν άλλα κόμματα.

50 επί 300 εδρών λοιπόν σημαίνει κατά 16,67% φαλκίδευση της ισότητας της ψήφου. Ή: Όλων οι ψήφοι είναι ίσες, αλλά των ψηφοφόρων του πρώτου κόμματος κατά 16,67% πιο ίσες.

Read moreΥπέρ της απλής αναλογικής

Σήμερα επιθυμώ να πραγματευτώ με λίγα λόγια το ζήτημα της ενδυματολογικής ελευθερίας. Μιας ελευθερίας λησμονημένης σχεδόν, καθότι αυτονόητης, η οποία όμως επανέρχεται στο προσκήνιο, καθώς τίθεται σταδιακά στο στόχαστρο του Νεοηθικισμού ή της δυσανεξίας. Το ειδικώτερο θέμα της κρηδεμνοφορίαςτο ανέπτυξα εδώ, οπότε σας παραπέμπω στα ήδη λεχθέντα.

Πολλοί θα πουν: και τι το σπουδαίο έχει πια αυτή η δήθεν ενδυματολογική ελευθερία; Γιατί να ασχοληθούμε ειδικά με αυτήν; Ούτε στα Συντάγματα περιέχεται ούτε σε διεθνείς συμβάσεις. Και στο κάτω κάτω, ακόμη και αν το κράτος αποφάσιζε να ρυθμίση κάποια πτυχή της ενδυματολογικής μας έκφρασης, η προσβολή θα ήταν τόσο μικρή και ασήμαντη, που δεν αξίζει να ασχολούμαστε.

Είναι όμως έτσι; Ή μήπως εξ όνυχος τον λέοντα και εκ της ενδυματολογικής ελευθερίας την ευνομούμενη πολιτεία;

Read moreΥπέρ της ενδυματολογικής ελευθερίας

Επανερχόμενος σε ένα θέμα που με είχε απασχολήσει λίγο στο παρελθόν και μάλλον θα το βρίσκουμε μπροστά μας και στο εγγύς μέλλον, συζητείται ευρέως, με αφορμή και τα της ΕΡΤ, το φαινόμενο της νομοθέτησης διά ΠΝΠ. Το θέμα είναι πολύ ενδιαφέρον, οι διαμαρτυρίες ασφαλώς έχονται βασιμότητος, όπως έκανε εδώ με παρόμοια στατιστικά στοιχεία ο Χασοδίκης, θέλησα όμως απλώς να διερευνήσω λίγο μπακαλοστατιστικά την βασική σκέψη που διέπει τα παράπονα: ότι η Κυβέρνηση κυβερνά με διατάγματα, επειδή φοβάται/περιφρονεί την Βουλή.

Είναι πράγματι έτσι διαχρονικά; Άλλαξε η κοινοβουλευτική τακτική τον τελευταίο καιρό; Και αν ναι, πόσο περίπου;

Read moreΠερί ΠΝΠ μικρό στατιστικό