| Δημοσιεύθηκε στα Νέα της 19ης Δεκεμβρίου 2019. “Η δίκη της Χρυσής Αυγής οδεύει προς το τέλος της”. Η πρόταση αυτή περιέχει ήδη δύο σοβαρές ανακρίβειες, ανακρίβειες που αποκαλύπτουν πολλά για το πώς προσεγγίζουμε την μακροβιώτερη δίκη στην ιστορία του ελληνικού κράτους.Κατά πρώτον, δεν δικάζεται η Χρυσή Αυγή, ούτε ως κόμμα ούτε ως πιθανή εγκληματική οργάνωση. Δικάζονται αντιθέτως συγκεκριμένοι άνθρωποι, 69 τον αριθμό, οι οποίοι είναι ύποπτοι τελέσεως πολύ σοβαρών αδικημάτων. Η λήψη άλλου αντ’ άλλου δικαιολογείται ίσως στον ανεπίσημο ή προφορικό ή πρόχειρο λόγο, αλλά, όταν επαναλαμβάνεται επί μακρόν ενδεικνύει ότι μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης εννοεί την δίκη όχι ως δίκη των Εξηνταεννέα, αλλά ως δίκη της ιδεολογίας τους. Πέρα από αυτό, η δίκη, δυστυχώς, δεν οδεύει προς κανένα τέλος της. Οδεύει μόνο προς τον πρώτο σταθμό της, ήτοι την έκδοση της πρωτοβάθμιας απόφασης. Θα ακολουθήση και η δευτεροβάθμια απόφαση μετά την αναπόφευκτη άσκηση των εφέσεων και η αρεοπαγιτική και έχει ο Θεός. Και διανύουμε ήδη τον 56ο μήνα της δίκης. Πρόκειται δίχως καμία απολύτως αμφιβολία για μια θεαματική αποτυχία του ελληνικού συστήματος ποινικής δικαιοσύνης, το οποίο δεν μπόρεσε να διεκπεραιώση την δικαστική εκκρεμότητα μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα μάλιστα να ανακύπτη πιθανή περίπτωση αναγνώρισης ελαφρυντικής περίστασης στους καταδικασθησομένους κατηγορουμένους λόγω μη εύλογης διάρκειας της ποινικής διαδικασίας (νέο άρ. 84 παρ. 3 ΠΚ). Απεδείχθη απολύτως εσφαλμένη ιδίως η εισαγγελική απόφαση συσχέτισης της δικογραφίας για την δολοφονία Φύσσα με την δικογραφία για την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Η απόφαση αυτή προσέφερε στον κατηγορούμενο Ρουπακιά την ελευθερία του επί χρόνια ολόκληρα, λόγω παρόδου της διάρκειας της προσωρινής κράτησης. Καθόσον αφορά τώρα ειδικότερα το μέγα πολιτικό ζητούμενο της δίκης, που είναι η καταδίκη για εγκληματική οργάνωση και, άρα, ο έμμεσος χαρακτηρισμός της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης, δεν θα θεωρούσα τίποτε ως δεδομένο. Υπενθυμίζω ότι το παραπεμπτικό βούλευμα εκδόθηκε με μειοψηφία ως προς το σημείο αυτό, δηλαδή ένας Εφέτης είχε την γνώμη ότι δεν συντρέχουν σοβαρές ενδείξεις. Άλλωστε, το άρ. 187 ΠΚ απαιτεί η εγκληματική οργάνωση να “επιδιώκει την τέλεση περισσότερων κακουργηµάτων”. Ωστόσο, αυτό το πρόσθετο υποκειμενικό στοιχείο του σκοπού είναι αμφίβολο αν συντρέχει στην περίπτωση που απασχολεί το δικαστήριο, δεδομένου ότι μέλη της Χρυσής Αυγής αναμφίβολα διέπραξαν εγκλήματα, εκ πολιτικών κινήτρων μάλιστα, το γεγονός αυτό φαίνεται ότι ήταν τουλάχιστον εν γνώσει των επικεφαλής της, αλλά ο ισχυρισμός ότι η Χρυσή Αυγή ιδρύθηκε ακριβώς για να διαπράττη εγκλήματα, κατά τον ίδιο τρόπο που ένα μεξικανικό καρτέλ ναρκωτικών συγκροτείται ακριβώς για να καλλιεργή και να εμπορεύεται ναρκωτικά, δεν κινείται σε εξίσου σταθερό έδαφος. Άλλωστε, η Χρυσή Αυγή υπήρχε και δρούσε ως νόμιμο πολιτικό κόμμα από το 2001, έτος κατά το οποίο εισήχθη το έγκλημα της συγκρότησης και ένταξης σε εγκληματική οργάνωση, χωρίς κανείς Εισαγγελέας να θεωρήση ότι είχε μεταπέσει σε εγκληματική οργάνωση. Το δικαστήριο θα κρίνη βέβαια βάσει της αρχής της ηθικής απόδειξης μήπως συντρέχουν τα στοιχεία της εγκληματικής οργάνωσης εν προκειμένω. Ωστόσο, η τυχόν καταδικαστική κρίση του ως προς το σημείο αυτό, όσο καλά και να αιτιολογηθή, θα φέρη δυστυχώς για τους μνήμονες παρατηρητές ένα στίγμα: το στίγμα του “ψηλού Παναθηναϊκάκια”. Ήτοι των αθέμιτων παρεμβάσεων της εκτελεστικής λειτουργίας στην δικαστική. |
……ότι μέλη της Χρυσής Αυγής αναμφίβολα διέπραξαν εγκλήματα, εκ πολιτικών κινήτρων μάλιστα, το γεγονός αυτό φαίνεται ότι ήταν τουλάχιστον εν γνώσει των επικεφαλής της…….
Πολυ σιγουρος ο ποιητης. Εχουν ηδη αθωωθει για το φονο του Πακιστανου, ο τον οποιο προσπαθησαν να τους φορτωσουν. Σε οτι αφορα το φονο Φυσσα, η Εισαγγελεας λεει στην ουσια “ενοχος ο Ρουπακιας, αθωοι ολοι οι υπολοιποι”.
Αν αφαιρεθει ο φονος του Πακιστανού, και επιπλεον περασει και η εισαγγελικη προταση για το φονο στο Κερατσίνι, τοτε τι μενει; Οι φαπες στους Πακιστανους στις λαικες αγορες;
Απεδείχθη απολύτως εσφαλμένη ιδίως η εισαγγελική απόφαση συσχέτισης της δικογραφίας για την δολοφονία Φύσσα με την δικογραφία για την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής.
Ο ποιητης κανει οτι δεν καταλαβαινει. Διοτι γνωριζει καλα οτι η συνδεση των δικογραφιων εγινε ακριβως για να παραταθει η δικη χρονια ολοκληρα, επειδη ηξεραν οτι η κατηγορια για ηθικη αυτουργια στο φονο Φυσσα δε στεκοταν με τιποτα. Διαφορετικα θα δικαζαν αυτη την υποθεση χωριστα, και θα ειχαμε γρηγορες καταδικες που θα τους εστελναν 30 χρονια μεσα.
Ειναι δε γνωστο οτι η “δικογραφια για την εγκληματικη οργανωση της ΧΑ” ειναι οι 31 υποθεσεις που ανεσυρε απο τη ναφθαλινη του αρχειου ο τοτε Υπουργος Δικαιοσυνης Δενδιας εκ των υστερων, μετα τη συλληψη των κατηγορουμενων, και τις εστειλε στους “συνεργαζομενους” εισαγγελεις για να συρραψουν επιπλεον κατηγορητηριο.
Ωστόσο, η τυχόν καταδικαστική κρίση του ως προς το σημείο αυτό, όσο καλά και να αιτιολογηθή, θα φέρη δυστυχώς για τους μνήμονες παρατηρητές ένα στίγμα: το στίγμα του “ψηλού Παναθηναϊκάκια”. Ήτοι των αθέμιτων παρεμβάσεων της εκτελεστικής λειτουργίας στην δικαστική.
Μεγαλη η επιθυμια του ποιητου να βαρεσει τον Αντωνακη. Αν ομως οι κατηγορουμενοι ειναι ενοχοι, οπως στα μουλωχτα υποστηριζει ο ποιητης, τοτε ο Αντωνακης μονο για υπερβαλλοντα ζηλο μπορει να κατηγορηθει.
Θα αποτολμησω και μια υποθεση. Αν ο ποιητης ηταν δικαστης στη θεση του Παναθηναικακια, θα ηταν ακομα πιο “συνεργασιμος”.
Ουδεις γνωριζει με βεβαιοτητα την αποφαση. Παρα την εισηγηση της εισαγγελεως, οι πιθανοτητες ειναι και παλι εις βαρος των κατηγορουμενων, διοτι το δικαστικο συστημα ειναι τοσο διεφθαρμενο οσο και το πολιτικο. Οι Παναθηναϊκακηδες πολλοι, οι Αδαμαντιες Οικονομου λιγες.