Πολλά πολλά χρόνια μετά το πρώτο πολιτικό ερωτηματολόγιο, συντάξαμε ενόψει των εκλογών της 6ης Μαΐου ένα μικρό πολιτικό ερωτηματολόγιο, με θέματα τόσο επικαιρότητας όσο και γενικώτερων απόψεων των υποψηφίων. Το απευθύναμε σε μερικούς υποψηφίους βουλευτές της Δράσης-Φιλελεύθερης Συμμαχίας, αλλά και της Δημοκρατικής Συμμαχίας αργότερα. Κοινό τους γνώρισμα είναι ότι έχουν κάτι να πουν, δεν μιλάνε αοριστολογώντας, δεν αποφεύγουν τις σαφείς θέσεις, ενίοτε δε χρησιμοποιούν και αριθμούς ;-).
Μας απάντησαν λοιπόν οι εξής υποψήφιοι της Δράσης-Φιλελεύθερης Συμμαχίας, και όχι μόνο, [τους οποίους έχουμε την χαρά να γνωρίζουμε εν πολλοίς και διαδικτυακώς]:
Και ιδού οι ερωτήσεις μας:
Πού θα πήγαινε η δεύτερη ψήφος σας; [υπεκφυγή στην απάντηση συνεπάγεται μασχαλιαία δυσωδία επί τρίμηνο :-)]
Τάσος Αβραντίνης: Στη Δημοκρατική Συμμαχία.
Κώστας Κουκόπουλος: Στην Δημοκρατική Συμμαχία.
Σπύρος Ντόβας: Στη Δημοκρατική Συμμαχία.
Αντώνης Πολιτάκης: Δημιουργία Ξανά σαν σύνολο προτάσεων. ΔΗΜΑΡ αν ψήφιζα αντιπρόσωπο διότι ο υποψήφιος τους στο Ηράκλειο είναι άνθρωπος που το ξέρω προσωπικά και γνωρίζω την ικανότητα και την ηθική του ακεραιότητα.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Στη Δράση μάλλον.
Με ποιο ουσιώδες νομοθετικό ή άλλο μέτρο της κυβέρνησης ΓΑΠ συμφωνείτε περισσότερο; Με ποιο λιγώτερο; Γιατί;
Τάσος Αβραντίνης: Περισσότερο συμφωνώ με το νόμο Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ, κυρίως διότι περιορίζει τον έλεγχο των πανεπιστημίων από τα κόμματα και τις φοιτητικές παρατάξεις και συνδέει τη χρηματοδότηση ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος από τα αποτελέσματά του. Δε συμφωνώ με τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων κτισμάτων διότι έτσι εμπεδώνεται στους πολίτες η αίσθηση ότι αν παρανομήσουν δεν θα έχουν συνέπειες και η κοινωνία μας δηλητηριάζεται από ένα αίσθημα γενικευμένης ανομίας.
Κώστας Κουκόπουλος: Περισσότερο συμφωνώ με τον νόμο 4009/2011 για την ανώτατη παιδεία μεταξύ άλλων γιατί θεσμοθετεί μηχανισμούς αξιολόγησης. Λιγότερο συμφωνώ με την κατασκευή του φράχτη στον Έβρο ο οποίος θα κοστίσει, θα είναι αναποτελεσματικός ως προς τον στόχο της μείωσης της μετανάστευσής του και αποτελεσματικός ως προς την αύξηση της εκμετάλλευσης και του θανάτου που υφίστανται συχνά όσοι επιχειρούν να μεταναστεύσουν.
Σπύρος Ντόβας: Συμφωνώ με αρκετά από τα εξαγγελθέντα αλλά δυσκολεύομαι να εντοπίσω κάποιο από τα εφαρμοσθέντα :-). Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, παρά τις αδυναμίες εφαρμογής, ήταν ένα πολύ θετικό (και γενναίο) μέτρο. Διαφωνώ με κάθε μέτρο που έθιξε την ιδιωτική οικονομία όπως πχ η αύξηση του ΦΠΑ και η φοροκαταιγίδα, για να προστατεύσει τα κεκτημένα των συντεχνιών και του Δημοσίου.
Αντώνης Πολιτάκης: Συμφωνώ: Ηλεκτρονική συνταγογράφηση/μηχανογράφηση. Καιρός ήτανε να αρχίσουμε να μετράμε αλλιώς δεν μπορούμε να παράγουμε πολιτική. Διαφωνώ: άρθρο 99, προστατεύει επιχειρήσεις που πρέπει να πεθάνουν, σταματάει την ‘Δημιουργική καταστροφή’ και εμποδίζει (crowd out) την εισαγωγή νέων κεφαλαίων και τεχνικών στην διαχείριση των προστατευόμενων εταιριών.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Είναι μάλλον αρκετά με τα οποία συμφωνώ. Το Μνημόνιο Ι ήταν σίγουρα η σημαντικότερη παρέμβαση της Μεταπολίτευσης (σε επίπεδο διακήρυξης), αλλά η εφαρμογή του περιορίστηκε στον κυνισμό των οριζόντιων μέτρων. Το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων (στο μικρό βαθμό που προχώρησε) ήταν κάτι που έπρεπε από χρόνια να προχωρήσει. Οι παρεμβάσεις στο χώρο της παιδείας και της υγείας, αν και όχι αρκετά τολμηρές, ήταν μάλλον στη σωστή κατεύθυνση. (Το τραγικό της κυβέρνησης ΓΑΠ ήταν ότι, ενώ οι εξαγγελίες της και οι δεσμεύσεις της έδειχναν όντως μεταρρυθμιστική διάθεση, η πράξη έδειξε ένα δειλό μικροκομματισμό.) Εκεί που διαφώνησα κάθετα, πέρα από τις οριζόντιες αυξήσεις φόρων και μειώσεις μισθών, ήταν η πολιτική της κατασκευής του τείχους στον Έβρο. Δεν πιστεύω ότι η πολιτική των κλειστών συνόρων μπορεί να οδηγήσει πουθενά ή είναι έστω και στο ελάχιστο ρεαλιστική.
Ιεραρχήστε τις τρεις πιο σημαντικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα αυτήν την στιγμή.
Τάσος Αβραντίνης: Φορολογική μεταρρύθμιση με ενιαίο φορολογικό συντελεστή το πολύ 20% (λόγω κρίσης αλλιώς θα έπρεπε να είναι χαμηλότερος), απλοποίηση του φορολογικού συστήματος με κατάργηση του ΚΒΣ και ανάθεση του ελεγκτικού έργου σε ιδιωτικές εταιρείες ορκωτών ελεγκτών, 2. Κεφαλαιοποιητικό ασφαλιστικό σύστημα και 700 ευρώ εθνική σύνταξη για όλους όσους συμπληρώνουν το 67ο έτος της ηλικίας τους. Κατάργηση όλων των ταμείων, των ασφαλιστικών εισφορών. Για περαιτέρω εξήγηση (www.drassi.gr), 3. Δημιουργία ευνοϊκού επενδυτικού θεσμικού πλασίου για την προσέλκυση άμεσων επενδύσεων με κατάργηση των γραφειοκρατικών ρυθμίσεων, πρόβλεψη σημαντικών φορολογικών κινήτρων. Αυτή η μεταρρύθμιση θα πρέπει να τύχει αυξημένης τυπικής δύναμης ώστε να μην μπορεί να καταργηθεί από την τρέχουσα νομοθετική λειτουργία (με τυπικό νόμο).
Κώστας Κουκόπουλος: 1. Μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος προς την κατεύθυνση της μείωσης των μεγέθους και της πολυπλοκότητας του συστήματος και της μείωσης του βάρους του επί της εργασίας. 2. Μεταρρύθμιση της παιδείας ως προς την κατεύθυνση αύξησης της ανταγωνιστικότητάς της είτε στα δημόσια είτε στα ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Προώθηση πολιτικών σχολικής επιλογής (βλ. κουπόνια εκπαίδευσης). 3. Κατάργηση άχρηστων δημόσιων φορέων και ιδιωτικοποίηση αρκετών άλλων.
Σπύρος Ντόβας: 1. Δραματική συρρίκνωση του Δημοσίου και του Ευρύτερου Δημοσίου τομέα. Όποιος κρατικός οργανισμός δεν εξυπηρετεί απόλυτα ζωτικές ανάγκες του κράτους θα πρέπει να κλείσει άμεσα. 2. Εφαρμογή της ΒΕΣ. 3. Θεσμικές παρεμβάσεις για τον ουσιαστικό διαχωρισμό των εξουσιών.
Αντώνης Πολιτάκης: 1. Δικαιοσύνη, τόσο σε χρόνο απονομής όσο και σε ποιότητα αποφάσεων. Ανεξαρτητοποίησή της από την εκτελεστική εξουσία και κωδικοποίηση νόμων για να μην επικαλύπτονται. 2. Ασφαλιστικό. Οι υψηλότατες εισφορές σκοτώνουν τόσο την μικροεπιχειρηματικότητα όσο και τις μεγάλες επιχειρήσεις. Καθολική Υγειονομική περίθαλψη και προστασία μακροχρόνια ανέργων, αλλά όχι και να κάθονται. 3. Παιδεία. Πρέπει να βρούμε τρόπους συνεχόμενης επιμόρφωσης ιδίως στα μεσαία παραγωγικά επίπεδα. Έχουμε πολλούς επιστήμονες αλλά δεν έχουμε αρκετούς και καλούς τεχνικούς να καταλάβουν τι ζητάνε. Και οι τεχνικές σχολές πρέπει να έχουν την ευελιξία να αποφασίζουν τις εκπαιδευτικές τους διαδικασίες μακριά από τον κεντρικό προγραμματισμό του υπουργείου παιδείας για να μπορούν να μπαίνουν στο πετσί της τοπικής βιομηχανίας.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Μεταρρύθμιση του οικονομικού περιβάλλοντος, στην κατεύθυνση της απορρύθμισης, της απλοποίησης και της σταθεροποίησης των διαδικασιών, με ταυτόχρονη μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων. Αλλαγή του τρόπου οργάνωσης της δημόσιας Παιδείας με την εφαρμογή του συστήματος κουπονιών εκπαίδευσης, δίνοντας το δικαίωμα επιλογής εκπαιδευτικού ιδρύματος στο γονιό και το μαθητή – με ταυτόχρονη αυτονόμηση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και απελευθέρωση της αγοράς εκπαίδευσης. Σαρωτικό και ολοκληρωμένο άνοιγμα όλων των κλειστών επαγγελμάτων, χωρίς ημίμετρα, υπεκφυγές και χαριστικές ρυθμίσεις σε οργανωμένες συντεχνίες.
Παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια την απορρύθμιση του Εργατικού Δικαίου όπως το γνωρίζαμε. Πώς σχολιάζετε;
Τάσος Αβραντίνης: Χρειάζεται να προχωρήσουμε με περισσότερο θάρρος σε άρση όλων των κανονιστικών ρυθμίσεων που έχουν δημιουργήσει μια ανελαστική αγορά εργασίας, η οποία κρατά στην ανεργία χιλιάδες νέους ανθρώπους, οδηγεί σε απολύσεις και σε μείωση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων. Οι τάχα προστατευτικές διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας δε λειτούργησαν προστατευτικά για τους εργαζόμενους αλλά μόνο για τις οργανωμένες συντεχνίες των ΔΕΚΟ.
Κώστας Κουκόπουλος: Η απορρύθμιση είναι καλό πράγμα™. Χρειαζόμαστε και άλλη, ειδικά στον δημόσιο τομέα. Η οικονομία δεν μπορεί να ανακάμψει χωρίς να γίνει ευέλικτη και δεν θα γίνει ποτέ αρκετά ευέλικτη χωρίς ευελιξία στην αγορά εργασίας.
Σπύρος Ντόβας: Η αναμόρφωση του Εργατικού Δικαίου, προς της κατεύθυνση της φιλελευθεροποίησής του είναι κατά τη γνώμη μου αναγκαία. Δυστυχώς γίνεται ετεροβαρώς. Θα ήλπιζα σε δραστικότερα και καλύτερα στοχευμένα μέτρα.
Αντώνης Πολιτάκης: Πρέπει να υπάρξει περισσότερη ευελιξία στις εργατικές σχέσεις αλλά με παράλληλη αν όχι πρώτα μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού (ιδίως για το κομμάτι των ανέργων). Αν είναι κάποιος άνεργος για ένα χρόνο δεν δικαιούται ούτε περίθαλψη ούτε επίδομα.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Δεν κάναμε ακόμη όσα οφείλουμε να κάνουμε. Η απορρύθμιση όμως δεν μπορεί να εξυπηρετεί μονάχα δημοσιονομικούς στόχους. Πρέπει να κινηθούμε ταχύτατα προς την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας (σε συνδυασμό ίσως με ένα δίχτυ ασφαλείας) και την ενθάρρυνση της ευελιξίας αν θέλουμε να οδηγηθούμε σε περιβάλλον δημιουργίας θέσεων εργασίας και καινοτομίας.
Προτείνετε πρακτικά μέτρα για την καταπολέμηση της αστυνομικής αυθαιρεσίας.
Τάσος Αβραντίνης: Οι αστυνομικοί που αυθαιρετούν να τιμωρούνται αυστηρότερα ή και να αποπέμπονται από το σώμα. Να θεσπιστεί ατομική ευθύνη των οργάνων της τάξεως για παράνομες πράξεις τους ή και παραλείψεις τους. Παράλληλα να υπάρξει σωστή εκπαίδευση των νέων αστυνομικών και σωστή επιμόρφωση των ήδη υπηρετούντων με βάση τα διεθνή πρότυπα.
Κώστας Κουκόπουλος: 1. τακτικός ψυχολογικός έλεγχος των αστυνομικών με εξωτερική αξιολόγηση. 2. εγκατάσταση κάμερας καταγραφής συλλήψεων σε περιπολικά και υποχρέωση ενεργοποίησης της κατά την διενέργεια συλλήψεων. 3. υπεράσπιση του δικαιώματος βιντεοσκόπησης κάθε αστυνομικής ενέργειας από πολίτες.
Σπύρος Ντόβας: 1. Κάμερες στους δημόσιους χώρους οι οποίες δεν θα απαιτούν ανθρώπινο χειρισμό και τις οποίες θα ελέγχει ανεξάρτητη αρχή (όχι η αστυνομία). Σε περιπτώσεις που απαιτείται (εγκλήματα, αστυνομική βια κλπ) με παραγγελία εισαγγελικού λειτουργού θα είναι δυνατόν να εξετάζεται το υλικό. Άλλως θα καταστρέφεται 6 μήνες μετά τη μαγνητοσκόπησή του. Ένα παλιό σχετικό μου άρθρο εδώ. 2. Υποχρέωση της αστυνομίας να μαγνητοσκοπεί τις συλλήψεις της και τις μείζονες επιχειρήσεις της ειδικά εναντίον “ευπαθών” ομάδων (Ρομά, μετανάστες κλπ). 3. Μεικτά αστυνομικά κλιμάκια αποτελούμενα και από μέλη των “ευπαθών” ομάδων.
Αντώνης Πολιτάκης: Γνωρίζω μόνο για τα αναγνωριστικά των Ματατζήδων. Και απαγόρευση των χημικών. Δεν γνωρίζω
καλά τις υπόλοιπες διεργασίες για να προτείνω λύση.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Ας αρχίσουμε με τη σωστή εκπαίδευση των νέων αστυνομικών και την ξεκάθαρη απόδοση ευθύνης σε κάθε περίπτωση αυθαιρεσίας. Τα υπόλοιπα είναι τεχνικές λεπτομέρειες που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε σε δεύτερο χρόνο.
Θεωρείτε οτι το κράτος θα πρέπει να προσφέρει ελκυστικότερες συνθήκες εργασίας στο δημόσιο από αυτές που κυριαρχούν σε αντίστοιχες θεσεις στον ιδιωτικό τομέα;
Τάσος Αβραντίνης: Το κράτος θα πρέπει να έχει σημαντικά μικρότερο αριθμό δημοσίων υπαλλήλων, καλύτερα όμως αμοιβόμενο. Επίσης μέρος της αμοιβής των δημοσίων υπαλλήλων μπορεί να συνδέεται με το αποτέλεσμα της εργασίας τους.
Κώστας Κουκόπουλος: Όχι, το κράτος θα πρέπει να προσφέρει εκείνες τις συνθήκες που προσελκύουν επαρκείς εργαζόμενους, έχοντας ως ταβάνι τις συνθήκες που προσφέρει ο ιδιωτικός τομέας.
Σπύρος Ντόβας: Κατηγορηματικά όχι.
Αντώνης Πολιτάκης: όχι απαραίτητα. Δεν βρίσκω το λόγο ο καθαριστής στο δημόσιο να παίρνει καλύτερο μισθό.
Εξαρτάται όμως από την εργασία. Π.χ. ο Γενικός διευθυντής ενός υπουργείο πρέπει να αμείβεται καλά.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Σε κάποιες περιπτώσεις, ίσως ναι. Όταν θέλουμε υψηλού επιπέδου στελέχη σε συγκεκριμένες θέσεις του δημόσιου τομέα, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να τις κάνουμε και ελκυστικές στην αγορά εργασίας.
Υπάρχει μεγάλη συζήτηση περι τεχνοκρατών και δημοκρατίας. Χωράνε στο ελληνικό πολίτευμα μη αιρετοί τεχνοκράτες για συγκεκριμένα λειτουργήματα?
Τάσος Αβραντίνης: Ασφαλώς, αρκεί να το αποφασίσει η βουλή εάν πρόκειται για διορισμό κυβέρνησης τεχνοκρατών. Οι αληθινοί τεχνοκράτες χωρίς να έχουν στη σκέψη τους το πολιτικό κόστος των επιλογών τους μπορούν να προσφέρουν στην προώθηση των μεγάλων μεταρρυθμίσεων.
Κώστας Κουκόπουλος: Όχι κατά κανόνα. Ναι, ως λύση ανάγκης και ως δήλωση πολιτικής αποτυχίας.
Σπύρος Ντόβας: Ο σχεδιασμός του πολιτεύματός μας σχεδόν παρακαλά για κάτι τέτοιο. Οι πολίτες ψηφίζουν βουλευτές που νομοθετούν και στηρίζουν με την εμπιστοσύνη τους κυβερνήσεις. Οι κυβερνήσεις αυτές δεν απαιτείται να αποτελούνται από εκλεγμένους. Απλά στην εφαρμογή του το πολίτευμα έχει κακοφορμίσει. Θα καλοδεχόμουν έναν νόμο που θα προέβλεπε το ασυμβίβαστο βουλευτή – υπουργού.
Αντώνης Πολιτάκης: Διαχωρισμός εκτελεστική από νομοθετικής. Μόνο τεχνοκράτες στα υπουργεία, υπόλογοι στην
βουλή και όχι στο κυβερνών κόμμα. Κανένας βουλευτής σε υπουργείο. Ιδίως αν δεν έχει σχέση με το αντικείμενο.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Δεν έχω ξεκάθαρη απάντηση δυστυχώς. Το σίγουρο είναι ότι οι τεχνοκράτες δεν είναι απαραίτητοι. Μπορεί κάλλιστα κάθε κυβερνητικό στέλεχος να έχει τους κατάλληλους συμβούλους γύρω του ώστε να είναι σε θέση να καλύπτει τα όποια θεωρητικά ή τεχνικά κενά μπορεί να συναντά. Σε καμία περίπτωση ωστόσο δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι δεν νομιμοποιείται η παρουσία τους σε μία κυβέρνηση, αν αυτό αποφασίσει η Βουλή.
Ο γύρος του θανάτου: είκοσι ερωτήσεις για απαντήσεις με ΝΑΙ ή ΌΧΙ μόνο [εξυπακούεται ότι οι ερωτώμενοι δεν είναι μονολιθικοί άνθρωποι, ποτέ ή σπανίως δεν είναι 100% υπέρ ή κατά μιας θέσης, πάντοτε υπάρχουν επιμέρους επιφυλάξεις ή απαιτούνται διευκρινίσεις, απλώς εδώ απαντούν με το πιστόλι στον κρόταφο ;-)]
α. Γάμος ομοφύλων
Τάσος Αβραντίνης: Ναι.
Κώστας Κουκόπουλος: Ναι.
Σπύρος Ντόβας: Ναι.
Αντώνης Πολιτάκης: Ναι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Ναι
β. Φράχτης προστασίας στον Έβρο
Τάσος Αβραντίνης: Όχι.
Κώστας Κουκόπουλος: Όχι.
Σπύρος Ντόβας: Όχι.
Αντώνης Πολιτάκης: Όχι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Όχι.
γ. Χρηματοδότηση των εθνικών δυσβάστακτων χρεών απευθείας από την ΕΚΤ, ακόμη και με εκτύπωση νομίσματος
Τάσος Αβραντίνης: Όχι.
Κώστας Κουκόπουλος: Όχι.
Σπύρος Ντόβας: Όχι.
Αντώνης Πολιτάκης: Δεν τό’πιασα, πάντως συμφωνώ με μιας μορφής ευρωπαϊκό πληθωρισμό.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Όχι.
δ. Άμεση ανακήρυξη εθνικής ΑΟΖ
Τάσος Αβραντίνης: Ναι.
Κώστας Κουκόπουλος: Ναι.
Σπύρος Ντόβας: Όχι.
Αντώνης Πολιτάκης: Όχι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Ναι.
ε. Αποποινικοποίηση της χρήσης μαλακών ναρκωτικών (π.χ. μαριχουάνα, αμφεταμίνες)
Τάσος Αβραντίνης: Ναι.
Κώστας Κουκόπουλος: Ναι.
Σπύρος Ντόβας: Ναι.
Αντώνης Πολιτάκης: Ναι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Ναι.
στ. Ανοικοδόμηση μνημειακού ισλαμικού τεμένους στην Αθήνα
Τάσος Αβραντίνης: Ναι.
Κώστας Κουκόπουλος: Ναι.
Σπύρος Ντόβας: Ναι.
Αντώνης Πολιτάκης: Ναι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Ναι.
ζ. Αποτεφρωτήρια νεκρών
Τάσος Αβραντίνης: Ναι.
Κώστας Κουκόπουλος: Ναι.
Σπύρος Ντόβας: Ναι.
Αντώνης Πολιτάκης: Ναι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Ναι.
η. Μονομερής διαγραφή μέρους τουλάχιστον του δημοσίου χρέους
Τάσος Αβραντίνης: Όχι.
Κώστας Κουκόπουλος: Όχι.
Σπύρος Ντόβας: Ναι.
Αντώνης Πολιτάκης: Όχι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Όχι.
θ. Κυβέρνηση συνεργασίας
Τάσος Αβραντίνης: Ναι.
Κώστας Κουκόπουλος: Ναι.
Σπύρος Ντόβας: Ναι.
Αντώνης Πολιτάκης: Ναι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Ναι.
ι. Ένταξη Τουρκίας στην ΕΕ
Τάσος Αβραντίνης: Ναι.
Κώστας Κουκόπουλος: Ναι.
Σπύρος Ντόβας: Ναι.
Αντώνης Πολιτάκης: Ναι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Ναι.
ια. Αναζήτηση κατοχικών αποζημιώσεων από Γερμανία
Τάσος Αβραντίνης: Όχι.
Κώστας Κουκόπουλος: Όχι.
Σπύρος Ντόβας: Όχι.
Αντώνης Πολιτάκης: Ναι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Αδιάφορο.
ιβ. Ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών υπό τους όρους που συμφώνησε η Κυβέρνηση Παπαδήμου
Τάσος Αβραντίνης: Ναι.
Κώστας Κουκόπουλος: Ναι.
Σπύρος Ντόβας: Όχι.
Αντώνης Πολιτάκης: Ναι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Ναι.
ιγ. Η συγκρότηση της Κυβέρνησης Παπαδήμου ήταν ένα οιονεί συνταγματικό πραξικόπημα
Τάσος Αβραντίνης: Όχι.
Κώστας Κουκόπουλος: Όχι.
Σπύρος Ντόβας: Όχι.
Αντώνης Πολιτάκης: Όχι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Όχι.
ιδ. Υπάρχουν περιθώρια αύξησης της ονομαστικής φορολογίας
Τάσος Αβραντίνης: Όχι.
Κώστας Κουκόπουλος: Όχι.
Σπύρος Ντόβας: Όχι.
Αντώνης Πολιτάκης: Ναι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Όχι.
ιε. Απόλυση δημοσίων υπαλλήλων έναντι ελάφρυνσης φορολογίας
Τάσος Αβραντίνης: Ναι.
Κώστας Κουκόπουλος: Ναι.
Σπύρος Ντόβας: Ναι.
Αντώνης Πολιτάκης: Όχι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Όχι.
ιστ. Πάγωμα εξοπλισμών επί 5ετία
Τάσος Αβραντίνης: Ναι.
Κώστας Κουκόπουλος: Ναι.
Σπύρος Ντόβας: Όχι.
Αντώνης Πολιτάκης: Ναι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Ναι.
ιζ. Κατάργηση των παρελάσεων
Τάσος Αβραντίνης: Ναι.
Κώστας Κουκόπουλος: Ναι.
Σπύρος Ντόβας: Ναι.
Αντώνης Πολιτάκης: Ναι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Ναι.
ιη. Ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ
Τάσος Αβραντίνης: Ναι.
Κώστας Κουκόπουλος: Ναι.
Σπύρος Ντόβας: Ναι.
Αντώνης Πολιτάκης: Ναι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Ναι.
ιθ. Διατήρηση και ενίσχυση ενός στιβαρού δημόσιου τραπεζικού πόλου
Τάσος Αβραντίνης: Όχι.
Κώστας Κουκόπουλος: Όχι.
Σπύρος Ντόβας: Όχι.
Αντώνης Πολιτάκης: Όχι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Όχι.
κ. Άμεση απέλαση όσων παράνομων μεταναστών μπορούν νομικά και πρακτικά να απελαθούν
Τάσος Αβραντίνης: Όχι.
Κώστας Κουκόπουλος: Όχι.
Σπύρος Ντόβας: Όχι.
Αντώνης Πολιτάκης: Όχι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Όχι.
κα. Καινούργιος αντιρατσιστικός νόμος
Τάσος Αβραντίνης: Όχι
Κώστας Κουκόπουλος: Όχι.
Σπύρος Ντόβας: Δεν είμαι σίγουρος τι εννοείτε.
Αντώνης Πολιτάκης: Όχι.
Γιώργος Σαρηγιαννίδης: Όχι.
Πώς τους κρίνετε;
Προσθήκη 03Μαι12 14:35: προσέθεσα και τις απαντήσεις του Γ. Σαρηγιαννίδη, υποψηφίου της Δημοκρατικής Συμμαχίας στο ψηφοδέλτιο επικρατείας.
Προκαταρκτικά προλαβαίνω μια αντίρρηση:
Αρχικά στείλαμε τις ερωτήσεις σε υποψηφίους όλων των κομμάτων του συνταγματικού τόξου [πλην Οικολόγων, εδώ φταίω εγώ που τους λησμόνησα]. Συγκεκριμένα στους Γιάννη Ραγκούση από το ΠΑΣΟΚ, Κυριάκο Μητσοτάκη από την ΝΔ, Θοδωρή Δρίτσα από τον ΣΥΡΙΖΑ, Μάνο Ματσαγγάνη από την Δημοκρατική Αριστερά και Τάκη Μίχα από την Δημοκρατική Συμμαχία [εδώ έκανα κι άλλο λάθος, ο Μίχας κατεβαίνει υποψήφιος με την Δράση].
Βρήκα τα εμαιλ τους από το διαδίκτυο, ενδεχομένως λοιπόν να μην ίσχυαν. Ίσως να μην πρόλαβαν οι άνθρωποι, ίσως και να μην ενδιαφέρθηκαν δικαίωμά τους και αυτό. Αν θέλει κάποιος τους να προσθέση τώρα τις απαντήσεις του, είναι φυσικά ευπρόσδεκτος.
Αθανάσιε, προσωπικά δεν με καλύπτουν οι εξηγήσεις σου – θα ήθελα τις απόψεις των υποψηφίων και άλλων κομμάτων.
Πολύ ενδιαφέρουσες οι ερωτήσεις και αρκετά ενδιαφέρουσες οι απαντήσεις.
Εν πολλοίς με εκφράζουν οι απαντήσεις των τεσσάρων υποψηφίων και πάντως αναγνωρίζω το θάρρος της γνώμης τους.
Αρνητική έκπληξη μου προκάλεσαν οι εξής απαντήσεις – όλες προερχόμενες από το γύρο του θανάτου :
1) η καταφατική θέση ενός υποψηφίου στο ζήτημα “μονομερής διαγραφή μέρους τουλάχιστον του δημοσίου χρέους”.
2)η αρνητική θέση- του ίδιου υποψηφίου- στο ζήτημα “ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών υπό τους όρους που συμφώνησε η Κυβέρνηση Παπαδήμου”.
3)Η αρνητική θέση των υποψηφίων στο ζήτημα ” αμεση απέλαση όσων παράνομων μεταναστών μπορούν νομικά και πρακτικά να απελαθούν”.
Ειδικά το τελευταίο δεν μου φαίνεται ότι εκφράζει την κοινή λογική- που επικαλείται διαρκώς η Δράση. Για να μην πω ότι δεν έχει καμία απολύτως απήχηση στο εκλογικό κοινό.
Αλλά Ο.Κ., ο διλημματικός τύπος των ερωτήσεων ίσως και να αδικεί εν προκειμένω τις απαντήσεις των υποψηφίων -τουλάχιστο στα μάτια μου.
Για τις επιμέρους απαντήσεις ελπίζω να απαντήσουν οι ίδιοι οι υποψήφιοι, έχουν ήδη ενημερωθή.
Όσο για τις εξηγήσεις μου, τι άλλο να πω, κάποιοι το πληροφορήθηκαν και δεν απάντησαν, κάποιοι ίσως να μην το έμαθαν (αλλά τότε πρέπει να αλλάξουν το εμαιλ που έχουν στην σελίδα της Βουλής!).
Αν έχης υπόψιν σου κάποιον ενδιαφέροντα υποψήφιο που θα ήθελε να απαντήση, στείλ’το και μετά χαράς να τις σχολιάσουμε.
Μερικά σχόλια από μένα:
Η πολιτική ομοιογένεια των υποψηφίων αντικατοπτρίζεται και στις απαντήσεις τους. Για μένα τουλάχιστον, ήταν αναμενόμενες. (Και σχεδόν παντού συμφωνώ).
Θα ασχοληθώ πρώτα με τον γύρο του θανάτου.
Στην ερώτηση γ (Χρηματοδότηση των εθνικών δυσβάστακτων χρεών απευθείας από την ΕΚΤ, ακόμη και με εκτύπωση νομίσματος) οι τρεις υποψήφιοι, πλην Πολιτάκη, απαντούν Όχι. Εδώ το πρόβλημά μου είναι το εξής: μπορώ να καταλάβω γιατί ένας Γερμανός θα ψήφιζε όχι. Μπορώ να καταλάβω γιατί ένας δικαστικός (άρ. 125 ΣυνθΛΕΕ!). Αλλά ένας Έλληνας; Βασικά, αν το έχω καταλάβει καλά και ανεξάρτητα αν αυτό θα ήταν το σωστό οικονομικό φάρμακο για όλους, η πρόταση για την Ελλάδα ισοδυναμεί βασικά με λεφτά από τον ουρανό [το οποίο είναι βέβαια αυτό που μας έφερε εδώ πέρα…]. Υπάρχει εδώ κάποια σύγκρουση πολιτικής ιδεολογίας και εθνικού συμφέροντος; Αν όχι, γιατί; Θέλω να ακούσω κάποια πράγματα.
Στην δ (Άμεση ανακήρυξη εθνικής ΑΟΖ) περίμενα όλες οι απαντήσεις να είναι αρνητικές, ιδίως που εδώ ο λόγος είναι περί άμεσης ανακήρυξης. Θα ήθελα λοιπόν μια απάντηση από τους Αβραντίνη και Κουκόπουλο στα εξής σημεία: έχει προηγηθή σχετικά η διπλωματική προεργασία ή δεν χρειάζεται; Και πώς θα στηρίξουμε έμπρακτα την ΑΟΖ; Με τις φρεγάτες αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής που δεν έχουμε; Και πώς συμβιβάζεται αυτή τους η απάντηση με την απάντηση στην ερώτηση ιστ περί παγώματος των εξοπλισμών, όπου ψηφίζουν “ναι”;
Στην η (Μονομερής διαγραφή μέρους τουλάχιστον του δημοσίου χρέους) με εντυπωσιάζει το απροσδόκητο Ναι του Ντόβα. Πώς γίνεται ο ίδιος Ντόβας που δεν θέλει λιγουλάκι ψευτοπληθωρισμό εν μέσω ύφεσης να υποστηρίζη την μονομερή αθέτηση των συμβατικών μας υποχρεώσεων; Αυτό πρέπει να εξηγηθή.
Στην ι (Ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ) θέλω να χαλάσω την φιλελεύθερη μονολιθικότητα του ομόφωνου Ναι. Υπενθυμίζω ότι το Ναι είναι εδώ και 6 χρόνια εκτός ευρωπαϊκής γραμμής, εκτός γραμμής Σημίτη, αλλά πλέον, για όσους δεν το γνώριζαν, είναι εκτός γραμμής και της Δράσης! :-) Τέλος πάντων, είναι μεγάλη κουβέντα αυτή. Αλλά τα πράγματα αλλάζουν.
Στο ιδ (Υπάρχουν περιθώρια αύξησης της ονομαστικής φορολογίας) ο Πολιτάκης απαντά ναι. Μου αρέσουν πάντα οι αντιδημοφιλείς προτάσεις, αλλά η συγκεκριμένη μού έκανε εντύπωση, μιας και ο λόγος είναι περί ονομαστικής και όχι πραγματικής φορολογίας. Οπότε περιμένω μια απάντηση: ποιοι είναι αυτοί οι νέοι φόροι;
Στην ιστ (Πάγωμα εξοπλισμών επί 5ετία) ο Ντόβας αποκαλύπτει τον στρατόκαυλο που πάντα έκρυβε μέσα του ;-), γιατί μπορεί να μην θέλη την ΑΟΖ (βλ. δ), αλλά θέλει τους εξοπλισμούς. Συνεπώς, ερωτώ: ποιοι θα είναι αυτοί οι εξοπλισμοί; πώς θα χρηματοδοτηθούν; τι τους θέλουμε, αφού δεν τους χρειαζόμαστε για άμεση ανακήρυξη της ΑΟΖ;
Στην κ (Άμεση απέλαση όσων παράνομων μεταναστών μπορούν νομικά και πρακτικά να απελαθούν) όλοι οι υποψήφιοι ψήφισαν Όχι, ακολουθώντας ενδεχομένως το φιλελεύθερο ορμέμφυτό τους. Έχω όμως κάμποσες αντιρρήσεις: 1. Είστε κατά του φράχτη στον Έβρο, κατά των απελάσεων, προτείνετε άραγε κάτι για το θέμα ή απλώς αρνείστε τα πάντα;, 2. Η απέλαση δεν είναι κάποιου είδους αυθαιρεσία, είναι αυτό που προβλέπει ο νόμος. Προτείνετε λοιπόν καταργηση της συγκεκριμένης διάταξης; Και αν ναι, τι να συμβαίνη στους παράνομους μετανάστες; Πρόστιμο, φυλάκιση, παράσημο, τίποτα; 3. Συμβιβάζονται εύκολα αυτά με τις ευρωπαϊκές μας υποχρεώσεις βάσει Σένγκεν και Δουβλίνου 2; [εφιστώ την προσοχή ότι η ερώτηση αφορούσε τους απελάσιμους μετανάστες, εξαιρουμένων δηλαδή όσων είναι στην διαδικασία ασύλου, των προσφύγων, των Σομαλών κλπ, των σοβαρά ασθενών κλπ]
Με τα λίγα οικονομικά που σκαμπάζω :
α ) Ο πληθωρισμός της Ευρωζώνης τον Απρίλιο ήταν 2,6% . Παρά την ύφεση – πτώση του ΑΕΠ . Άρα εμμέσως χρήμα κόβεται ήδη ;
β ) Αν ο πληθωρισμός είναι ήδη 2,6% πόσο να γίνει για να μείνει ψευτοπληθωρισμός και να μην αρχίσει να αγριεύει ;
γ ) Να πούμε να γίνει 5% ; Τι έχουμε να κερδίσουμε εμείς ; Υποθέτω ένα μουλωχτό κούρεμα του χρέους κατά 2,5% ; Έχοντας και όλους τους κινδύνους αλλά και τις αδικίες που προκύπτουν από αυτό ( πληθωρισμός = έμμεση φορολόγηση ) . Και γιατί να μην γίνει ένα εξτρά κουρεματάκι 2,5% να τελειώνουμε ; Ετσι κι αλλιώς το OSI κούρεμα που έρχεται θα ειναι μάλλον αρκετά μεγαλύτερο.
Διόρθωση : με πληθωρισμο έχουμε 2,5% ετήσιο κούρεμα , ωραία .Αθροιστικά λοιπόν ένα κούρεμα ανάλογο του συνολικού πληθωρισμού κάποιων ετών .Εκτός κι αν εννοειτε μόνιμη αύξηση του πληθωρισμού για πάρα πολύ καιρο
Δηλαδη το ερωτηματολογιο δεν το εχει λαβει κανεις απο τη Δημοκρατικη Συμμαχια;
Όχι, αλλά μόλις το έλαβες εσύ! Απάντα, αν δεν βαριέσαι.
Ο κ. Πολιτάκης αλλοιθωρίζει προς τα αριστερά ; (και δεν εννοώ μόνο την πρώτη απάντηση)
Μια σύντομη απάντηση:
Στο μεταναστευτικό ερώτημα, ναι, εγώ είμαι υπέρ της αλλαγής του νόμου. Αλλά αυτή δεν ήταν η ερώτηση. Η προβλεπόμενη απέλαση εξ’όσων γνωρίζω είναι μια διοικητική εντολή που κάποιοι άνθρωποι παραβιάζουν και ερωτώμαι αν θέλω αυτοί να αποβληθούν από την χώρα με το ζόρι χωρίς να έχει διευκρινιστεί το που θα τους πάμε ή το πόσο θα κοστίσει σε αυτούς και σε εμάς. Απαντώ αρνητικά λοιπόν γιατί τα προτεινόμενα μέτρα θα έχουν πολύ μεγάλο κόστος, θα είναι αναποτελεσματικά και θα διαλύσουν υπερβολικά πολλές ζωές. Αντιπροτάσεις υπάρχουν πολλές αλλά ακόμα και αν δεν υπήρχαν αυτό δεν θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να αντιδράσουμε όπως και να έχει και με οποιοδήποτε κόστος. Ορισμένες φορές το φάρμακο είναι χειρότερο από την ασθένεια.
Όσον αφορά την ΑΟΖ: ειδικός σε διπλωματικά και πολεμικά θέματα δεν είμαι. Ωστόσο δεν βλέπω σε τι μας συμφέρει η αναμονή. Αυτό το πράγμα θα έπρεπε να είχε γίνει εδώ και δεκαετίες. Εάν η Τουρκία θέλει πόλεμο και όχι διαπραγμάτευση για το θέμα αυτό, καθώς και το ποια είναι η στάση των εταίρων μας, θα πρέπει να το ανακαλύψουμε με κάποια δική μας ενέργεια και όχι να περιμένουμε για χρόνια. Προσωπικά πιστεύω ότι στο τέλος-τέλος το συμφέρον θα οδηγήσει τους παίκτες σε ειρηνικές λύσεις, αλλά μόνο εφόσον γίνει κάποια κίνηση. Αντίθετα η αναμονή έχει κόστος, σε χαμένες ευκαιρίες.
Γιάννη,
ο πληθωρισμός μπορεί να είναι 2.6% στην Ευροζώνη αλλά η διακύμανσή του είναι μεγάλη ανάμεσα σε χώρες που είναι σε βαθιά ύφεση και άλλες που δεν είναι. Ας έφτανε και 4%, σιγά τα ωά.
Θανάση,
οι δικές μου ενστάσεις αφορούν το 20% ενιαίο φορολογικό συντελεστή. Κατ’ αρχάς θεωρώ το μέτρο κοινωνικά άδικο (να πληρώνει 20% ο οικοδόμος, 20% και ο Βαρδινογιάννης). Πέρα από αυτό όμως το νούμερο 20% μοιάζει με λαγό που τον έβγαλαν από το καπέλο. Γιατι 20 και όχι 18 ή 22? Πόσα έσοδα θα μαζέψουμε με αυτό το συντελεστή? Τι δαπάνες μπορεί να καλύψει? Ούτε η Δράση ούτε η Δημοκρατική Συμμαχία έχουν απαντήσει επαρκώς με νούμερα. Θα έπρεπε πρώτα παρουσιάσουν μια εκτίμηση με νούμερα στο πόσο θα κοστίζει το κράτος όπως το φαντάζονται (π.χ. με κουπόνια εκπαίδευσης, με ασφαλιστικό φορέα που θα καλύπτει νοσήλεια σε ιδιωτικά νοσοκομεία, κ.ο.κ.) και μετά θα έπρεπε να μας πουν πάλι με στοιχεία πώς θα καλύψουν τις δαπάνες αυτές. Αλλιώς ας πάμε να παίξουμε τις κουμπάρες (20, και γιατί 20, και πόσο να είναι,…).
Όσον αφορά το να αναλάβει η ΕΚΤ το βάρος των χρεών το δικό μου σκεπτικό είναι χονδρικά ένας συνδυασμός ακραίου moral hazard αλλά και μεγάλο ρίσκο να χάσει η ΕΚΤ την αξιοπιστία της και το νόμισμα μας να πάει περίπατο. Όχι, εάν κάποιος θα αναλάβει το βάρος των χρεών και αυτός ο κάποιος δεν είμαστε εμείς τότε αυτός θα πρέπει να είναι οι εταίροι μας και όχι η ΕΚΤ.
Σε έναν ιδανικό κόσμο θα συμφωνούσα. Το ερώτημα είναι αν θα πρέπει να εξαθλιωθεί η μισή Ευρώπη για να διατηρήσει η ΕΚΤ την αξιοπιστία της. Η ίδια η ΕΚΤ προωθεί για αυτό το λόγο τη λύση του Ευρωομολόγου η οποία όμως δεν φαίνεται να προχωρά. Τα ζητήματα είναι τα εξής
Α) Ο τρόπος που έθεσε το ερώτημα ο Θανάσης είναι λάθος. Η ποσοτική θεωρία του χρήματος είναι ξεπερασμένη, άρα δεν έχει νόημα να μιλάμε για “τύπωμα” νέου χρήματος. Αυτό που έχει σημασία είναι τα πραγματικά, μακροπρόθεσμα επιτόκια.
Β) Η ΕΚΤ διατηρεί χαμηλά τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια, ωστόσο τα μακροπρόθεσμα επιτόκια δανεισμού ειδικά σε χώρες όπως η Ελλάδα παραμένουν πολύ υψηλά, και τα δάνεια δίνονται με το σταγονόμετρο. Εκεί η ΕΚΤ έχει αποτύχει, καθώς τα συμβατικά της εργαλεία δεν φαίνεται να λειτουργούν. Υπάρχει τρομερή έλλειψη ρευστότητας.
Γ) Η αύξηση των προσδοκιών για τον πληθωρισμό (να δηλώσει η ΕΚΤ ότι είναι διατεθειμένη να αποκλείνει από το στόχο του 2% μεσοπρόθεσμο πληθωρισμό) είναι ένας τρόπος να μειωθούν τα ex ante επιτόκια. Αν υπάρχουν άλλοι καλύτεροι θα ήθελα να τους ακούσω.
Όσον αφορά την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ να υπενθυμίσω ότι οι τρεις από τους τέσσερις που απάντησαν δεν είμαστε μέλη της Δράσης αλλά της Φιλελεύθερης Συμμαχίας. Συνεπώς η γραμμή της Δράσης δεν άπτεται σε αυτό το σημείο. Επιπλέον η γραμμή της ΕΕ διαμορφώνεται εν μέρη και από την γραμμή των κρατών μελών, ένα εκ των οποίων είμαστε εμείς. Δεν βλέπω τίποτα λοιπόν το αντιφατικό στο να είμαστε μιας αντίθετης γνώμης από αυτή του Σαρκοζί για παράδειγμα.
Όχι βρε, δεν υπάρχει τίποτα αντιφατικό και για πλάκα το είπα αυτό για την γραμμή. Απλώς ενημερώνω ότι το κλίμα δεν είναι αυτό που ήταν το 2004.
Ε εντάξει, δεν θα την βάλουμε και στην ΕΕ μονάχοι μας. Και πράγματι είναι δύσκολο να μπει. Αλλά εάν μας… φερθεί καλά γιατί να μην την υποστηρίξουμε με ουσιαστικό τρόπο;
Νομίζω πως πρέπει να δώσετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το ασφαλιστικό σύστημα που προτείνετε. Κάποιες εύλογες απορίες μπορείτε να βρείτε στη σχετική συζήτηση εδώ.
Μια ερωτηση για τον Γιωργο, Παρισι ειναι πισω σου στην φωτο? Οχι ακριβως παραδεισος των ελευθερων αγορων :)
συμεων
ε τι να κανουμε, να τους υποχρεωσουμε?
γιαννη
τι θα πει κοβεται χρημα? Η ΕΚΤ εκανε δυο πολυ μεγαλες ενεσεις ρευστοτητας στις εμπορικες τραπεζες. Αλλα ανεξαρτητως αυτου, η ποσοτητα χρηματος στην ευρωζωνη δεν βλεπω να εχει πεσει ποτε (βλ Μ2).
Επι της ουσιας των απαντησεων δεν γραφω ακομα γιατι περιμενουμε απαντησεις απο τουλαχιστον ενα ακομα ατομο.
Κόβεται χρήμα στο φτωχό μυαλό του μη ειδικού σημαίνει οτι αυξάνεται η ποσότητα του χρήματος σε σχέση με τα προϊόντα – υπηρεσίες που αυτό αγοράζει . Αν δεν συμβαίνει αυτό τότε γιατί έχουμε πληθωρισμό ;
η ποσοτητα του χρηματος ανεβαινει συνεχως οπως ειπα.
Ο πληθωρισμος βραχυπροθεσμα δεν εξαρταται μονο απο την ποσοτητα του χρηματος, ειδικα αν κοιταμε τον πληθωρισμο σε συγκεκριμενες περιοχες μιας νομισματικης ενωσης. Στην Ελλαδα ας πουμε η τιμη των BMW αλλα και των λεμονιων δεν διαμορφωνονται τοπικα, αλλα στην διεθνη αγορα ή το λιγοτερο στην ευρωπαϊκη. Ο,τι και να γινει στην Ελλαδα, η τιμη των BMW δεν θα πολυαλλαξει, θα αλλαξει ομως προφανως η ζητηση και το κερδος των σχετικων εμπορων.
σχετικη συζητηση εδω
Γιάννη, το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε αξιόπιστο τρόπο μέτρησης της ποσότητας του χρήματος, γεγονός που ξεκινάει από το πρόβλημα ορισμού του τι είναι χρήμα και τι όχι. Γενικά όλα τα assets έχουν κάποια ρευστότητα η οποία μεταβάλεται. Ένας από τους βασικούς πυλώνες του πλωθωρισμού είναι η ζήτηση για αγαθά και υπηρεσίες, η οποία με τη σειρά της εξαρτάται από την πίστωτική επέκταση. Άρα τα επιτόκια είναι πολύ καλύτερος οδηγός από την ποσότητα κάποιων assets.
SG, αφού οι συγκεκριμένοι υποψήφιοι των άλλων κομμάτων στους οποίους απευθυνθήκατε δεν ανταποκρίθηκαν , να βρίσκατε άλλους . Δεν μπορεί να προθυμοποιήθηκαν μόνον τέσσερις υποψήφιοι να απαντήσουν και αυτοί όλως τυχαίως να προέρχονται από το ίδιο κόμμα! Η επιλογή να δημοσιευτούν οι απαντήσεις μόνον των υποψηφίων ενός κόμματος- με την ευπρόσδεκτη μεταγενέστερη προσθήκη πέμπτου υποψηφίου από άλλο κόμμα που δεν το λες πάντως και άλλη φωνή – αφαιρεί εξ αντικειμένου τον ουδέτερο και αντικειμενικό χαρακτήρα της πρωτοβουλίας αυτής. Κανένα απολύτως πρόβλημα για μένα με αυτό . Αλλά τα σύκα σύκα.
Παρίσι ναι. Μπορεί να μην ξέρουν πολλά περί ελεύθερης αγοράς, αλλά έχουν ωραίο φαγητό και είναι πολύ φιλόξενοι στη jazz.
γιωργο
τζαζζ ναι, οντως, ειδικα η εκδοχη Τζανγκο Ραϊνχαρνττ που παιζει αρκετα στο Παρι. Μονμαρτρη η φωτο?
συμεων
δεν υπαρχει καποια επιφαση οικουμενικοτητας, δεν διαλεξαμε ατομα στην τυχη, διαλεξαμε ατομα που εχουμε την εντυπωση οτι θα πουν κατι ενδιαφερον και λογικα συνεπες. Για οσους δεν απαντησαν δεν εχουμε πολλα που μπορουμε να κανουμε, εκτος απο το να περιμενουμε. Να αναζητησουμε λιγες μερες πριν τις εκλογες νεα ατομα και να τους στειλουμε τετοια προσκληση θα ηταν μαλλον σπαταλη χρονου και αδικο σε οσους βιαστικα θα αναγκαζοντουσαν να απαντησουν.
(τι εννοεις δεν υπαρχει αλλη φωνη, εδω ειπαμε ο Α. Πολιτακης ειναι ενα βημα απτο ΚΚΕ!)
[πλακα κανω Αντωνιε]
[[ποιος ψηφισε ΟΑΚΚΕ εδω αριστερα θα μου πειτε?]]
Από Μονμάρτη, όντως. Λίγο πριν πάω σε ένα καφέ για μπύρα και gipsy jazz :)
Και λίγα σχόλια για τον Γιώργο Σαρηγιαννίδη:
Στην ια (Αναζήτηση κατοχικών αποζημιώσεων από Γερμανία) δεν μπορείς να απαντάς αδιάφορο. Η πολιτική ημερήσια διάταξη δεν είναι πάντα αυτή που θα θέλαμε εμείς ή που καθορίζουμε εμείς. Αν δεν ξέρουμε ένα θέμα, μπορούμε κάλλιστα να πούμε “δεν ξέρω”. Αν σου είναι αδιάφορο, πες όχι.
Στην ιβ (Ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών υπό τους όρους που συμφώνησε η Κυβέρνηση Παπαδήμου) απαντάς Ναι, αλλά στην γ (Χρηματοδότηση των εθνικών δυσβάστακτων χρεών απευθείας από την ΕΚΤ, ακόμη και με εκτύπωση νομίσματος) απαντάς Όχι. Δεν είμαι βέβαιος ότι αυτά τα δύο είναι συνεπή μεταξύ τους, θα ήθελα μερικές σκέψεις επ’ αυτού.
ια. Όχι τότε.
ιβ. Αναπόφευκτη στήριξη σε κάτι που έχει ήδη συμφωνηθεί και βρίσκεται όντως στη σωστή κατεύθυνση.
γ. Διαφωνία στην αλόγιστη εκτύπωση νομίσματος.
Χμ, υποθέτω κάποιος θα αντέλεγε ότι το ένα είναι κρατικό χρήμα που πάει στα κράτη, όχι εντελώς παράλογο, ενώ το δεύτερο κρατικό χρήμα που πάει σε ιδιώτες, πιο αμφισβητήσιμο.
θαναση και γω θα ψηφιζα σαν τον Γιωργο εδω. Οι τραπεζες θελουν στηριξη εδω και τωρα, αλλιως δεν υπαρχει καμμια απολυτως ελπιδα ανακαμψης. Ο αρμοδιος για αυτην την στηριξη ειναι εν μερει η ΕΚΤ.
Η τσεπη του κρατους δεν ξερω αν χρειαζεται παντα στηριξη, μερικες φορες οπως ειδαμε η στηριξη παει στις λαθος τσεπες. Και σιγουρα δεν ειναι αρμοδια η ΕΚΤ για αυτην την στηριξη, η ΕΚΤ δεν πρεπει να εμπλεκεται σε πολιτικες αποφασεις. Τωρα, αν η ΕΚΤ λεει οτι θα δεχεται κρατικα ομολογα ως ενεχυρο, αυτη ειναι εμμεση στηριξη που ειναι πιο αποδεκτη γιατι η τελικη αποφαση παραμενει στα χερια τριτων.
Στην ερώτηση για την αστυνομική αυθαιρεσία με καλύπτουν οι συγκροτημένες απαντήσεις των Κουκόπουλου και Ντόβα, με την εξαίρεση της βιντεοσκόπησης, που προτείνει ο Κώστας. Όσο δεν ξέρουμε ποιος βιντεοσκοπεί και με ποιο σκοπό…
Ανέφερα την βιντεοσκόπηση δύο φορές: την πρώτη αναφερόμουν σε συστήματα in-car camera που έχουν δοκιμαστεί στην πράξη. Στην δεύτερη περίπτωση αναφερόμουν σε υπαρκτές ή υποτιθέμενες αποφάσεις που περιορίζουν κατά κάποιο τρόπο το δικαίωμα των πολιτών να κινηματογραφούν την συμπεριφορά των αστυνομικών δυνάμεων και που δίνουν στην αστυνομία την εξουσία να «καλύπτει τα ίχνη της» όταν αντιλαμβάνεται ότι κάποιος την κινηματογραφεί μέσω της συχνά βίαιης καταστολής του τελευταίου. Και δεν μιλάω υποθετικά, αλλά από πρώτο χέρι.
Δεν συμφωνώ με την πρόταση του Σπύρου παρεμπιπτόντως για αδιάκριτη παρακολούθηση από κάμερες στους δημόσιους χώρους γιατί, μεταξύ άλλων, θεωρώ πως ανοίγουν ένα ευρύ πεδίο καταχρήσεων.
SG και Παπουτσής.
Ήμουν στο ΚΚΕ, οπότε παίζει να μου έχει αφήσει κάποια κουσούρι και να αλληθωρίζω προς τα αριστερά.
Θανάση.
Η σκέψη μου είναι οτι θα ήταν καλό να είναι η τουρκία στην ευρώπη διότι μας σύμφερει αναπτυξιακά να έχουμε ελεύθερο εμπόριο με τον γείτονα, ιδίως στα νησιά που αρκετά είναι ποιο κοντά στην τουρκία παρά στην Ηπειρωτική Ελλάδα. Απο κεί και πέρα είμαι σίγουρος οτι υπάρχουν λόγοι γεωστρατηγικής τους οποίους δεν μπορώ να γνωρίζω(ακόμα). Αν χρειαστεί να πάρω αποφάσεις σαν βουλευτής θα ασχοληθώ ποιο εντατικά.
Κώστα, SG.
Είπα οτι συζητάω την πρόταση για Ευρωπαικό πληθωρισμό διότι θεωρώ πως την στιγμή που κάποιος χάνει την δουλειά του ή μειώνεται ο μισθός του και έχει δανειστεί για να πάρει σπίτι ή οτιδήποτε άλλο. Ο πληθωρισμός μπορεί να ροκανίσει το χρεός του(κατανοώ οτι υπάρχει κίνδυνος να ροκανιστούν και τα αποθεματικά επιχειρήσεων και αποταμιεύσεις_. Αλλά είμαι δεκτικός στις υποδείξεις των ειδικών αφού οι γνώσεις μου στα οικονομικά είναι textbook πρωτοετή( SG-κώστα, ποιός είναι Μίκρο και ποιός μάκρο απο τους δυό σας?)
Απο την άλλη πάλι ο Κουκόπουλος έχει δίκιο να μιλάει για moral Hazzard, την στιγμή που στην Ελλάδα περάσαμε την δεκαετία του ’80 με τον υψηλότατο πληθωρισμό τις ψεύτικες αυξήσεις και την αποβιομηχάνιση της χώρα.
Πες μας δυο λόγια και για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Αναφέρεσαι μόνο στο κατοχικό δάνειο ή και σε αποζημιώσεις; Πόσα λεφτά είναι όλα αυτά; Πώς σχεδιάζεις να τα αναζητήσουμε; Ποιο θα είναι το κόστος της αναζήτησης κατά την εκτίμησή σου;
Ρε παιδιά από Κέυνς μόνο τη γενική θεωρία διαβάσαμε ;
Τις οικονομικές επιπτώσεις της ειρήνης δεν τις διαβάσαμε ; Η μήπως μόνο η Ελλάδα δικαιούται αποζημιώσεις ; Η μήπως θα εξαιρέσουμε την Ελλάδα (λόγω ειδικών συνθηκών ή λόγω φουστανέλλας ) ; Το σχέδιο Μάρσαλ δεν δόθηκε (και) αντί αποζημιώσεων ;
Α , και οι αποζημιώσεις δεν θα πάνε σε μεγάλο βαθμό σε ιδιώτες ;
Κάθε απάντηση δεκτή
Αν είναι έτσι συγχωρείσαι , τη γλύτωσες πολύ φτηνά ; :-) ( πλάκα κάνω σύντροφοι μη μου κλείνετε θέση… )
Εσύ να μας πείς που είσαι και δικηγόρος. Έχουμε περιθώρια να διεκδικήσουμε αποζημιώσεις; και αν ναι γιατί τις κάναμε γαργάρα μέχρι τώρα. ΤΙ παίζει με το κατοχικό δάνειο. Ισχύει οτι λόγο ομοσπονδοποίησης της Γερμανίας χάσαμε την αξίωση μας πάνω σε αυτό. Επίσης, γιατί τα πρόστιμα στην SIEMENS ή και σε άλλες εταιρίες που προμήθευαν(με μίζες) το δημόσιο είναι τόσο μικρά. Έχουμε περιθώρια να κάνουμε παιχνίδι εκεί?
Δεν κατέχω το θέμα σε βάθος, δες αν θες αυτό το ενδιαφέρον άρθρο. Αν πάντως δεν το γνωρίζεις, ίσως θα έπρεπε να μην απαντήσης Ναι αβασάνιστα. Στο κάτω κάτω, για το πιθανό κόστος της αναζήτησης έχεις μια καλύτερη διαίσθηση.
Ούτε για την Ζήμενς ξέρω πολλά.
Μου βάζεις το πιστόλι στον κρόταφο και με ξεκινάς σε ένα γύρο ερωτήσεων θανάτου και μου λές να μην απαντάω αβασάνιστα???????????? Δεν απαντάω αβασάνιστα, αν έλεγα όχι ενώ υπάρχουν περιθώρια ελιγμών πάλι αβασάνιστα θα απαντούσα. Δεν θα το δείς στην ατζέντα μου(άρα δεν το έχω μελετήσει), αλλά δέχομαι να το συζητήσω και να το ψάξω.