Θεωρώ ότι αυτή η αλήθεια είναι αυταπόδεικτη, ότι δηλαδή ο ατομικός βομβαρδισμός της Χιροσίμας και του Ναγκασάκι υπήρξε ένα από τα φρικτότερα εγκλήματα πολέμου της αιματοβαμμένης ιστορίας του ανθρώπινου είδους. Δεκάδες χιλιάδες άμαχοι κάηκαν ζωντανοί από ένα νέο όπλο, το οποίο εξ ορισμού παραβίαζε το δίκαιο του πολέμου. Το μέγεθος και η πρωτοτυπία του ανήκουστου και ανεπανάληπτου εγκλήματος καθιστούν την 6η Αυγούστου παγκόσμια ημέρα πένθους.
Παγκόσμια ημέρα πένθους βέβαια όχι για όλους μας, αλλά μόνο για όσους είναι κατά του καψίματος γυναικόπαιδων. Κατανοώ απολύτως λοιπόν ότι ζω σε μια κοινωνία όπου υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν ότι δεν είναι κάτι κακό να καις γυναικόπαιδα, αρκεί αυτά να είναι κίτρινα, να μιλάνε μια παράξενη γλώσσα και να ζουν στην χώρα του εχθρού. Ας δούμε λοιπόν τα ψωραλέα επιχειρήματα που επικαλούνται όσοι υποστηρίζουν τα αμερικανικά εγκλήματα πολέμου:
1. Ο ατομικός βομβαρδισμός ήταν αναγκαίος για την λήξη του πολέμου στον Ειρηνικό.
Εισαγωγικά, “ατομικός βομβαρδισμός” είναι το μυστικό συνθηματικό που χρησιμοποιείται ευρέως από τους υπέρμαχους των αμερικανικών εγκλημάτων πολέμου αντί να πουν “ολοκαύτωμα αμάχων”, γιατί ακούγεται πιο ωραίο έτσι. Υποστηρίζουν λοιπόν τα τρουμανάκια ότι χωρίς το διπλό έγκλημα δεν θα τελείωνε ο πόλεμος, ή μάλλον δεν θα τελείωνε τόσο σύντομα. Αυτό είναι αληθές, αλλά ερωτάται πόσα εγκλήματα δικαιολογεί. Η λήξη του πολέμου δεν είναι ένας στόχος που επιτρέπεται να επιτευχθή παντί τρόπω. Υπάρχει και ένα πράγμα που λέγεται ius in bello.
Πράγματι λοιπόν, τα ατομικά όπλα εξ ορισμού παραβιάζουν την καταστατική αρχή του δικαίου του πολέμου: την διάκριση μαχίμων και αμάχων. Επιστρέφουμε δηλαδή στην εποχή των Οστρογότθων ή κάπου εκεί. Πολλώ δε μάλλον όταν, όπως στην Ιαπωνία, τα όπλα αυτά χρησιμοποιήθηκαν εν γνώσει των Αμερικανών κατά στόχων που δεν παρουσίαζαν κανένα στρατιωτικό ενδιαφέρον. Επρόκειτο καθαρά για ένα έγκλημα κρατικής τρομοκρατίας.
Για τον λόγο ακριβώς αυτό, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης σε γνωμοδότησή του έχει κρίνει ότι ακόμη και η απειλή χρήσης των ατομικών όπλων, πολλώ δε μάλλον η χρήση τους, παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο:
It follows from the above-mentioned requirements that the threat or use of nuclear weapons would generally be contrary to the rules of international law applicable in armed conflict, and in particular the principles and rules of humanitarian law;
2. “Ναι, αλλά για τον συμβατικό βομβαρδισμό του Τόκιου δεν λέτε τίποτα”.
Εγώ λέω: ήταν επίσης ένα φρικτό έγκλημα πολέμου. Όπως ήταν και οι γερμανικοί βομβαρδισμοί στο Βελιγράδι, το Ρότερνταμ ή το Λονδίνο, καθώς και οι εμπρηστικοί αγγλικοί βομβαρδισμοί σε όλη την Γερμανία. Ειδικά οι τελευταίοι ήταν σχεδιασμένοι ακριβώς για να κάψουν αμάχους. Η διαφορά είναι διαφορά ποσότητας. Κάθε πολεμική πράξη που στοχοποιεί αμάχους είναι έγκλημα πολέμου. Πραγματικά, δεν θέλει και πολλή νοημοσύνη, λίγη ενσυναίσθηση μόνο.
3. “Αν δεν είχε γίνει η Χιροσίμα, θα είχε επιχειρηθή απόβαση και θα είχαν πεθάνει 1 χιλιοδισεκατομμύριο φτωχόπαιδα από το Κάνσας στις ακτές του Χονσού κλπ κλπ”.
Ενθουσιάζομαι με την εναλλακτική ιστορία, όπου ο καθένας μπορεί ανεύθυνα να υποστηρίξη ό,τι τον συμφέρει. Βρισκόμαστε λοιπόν στο καλοκαίρι του 1945. Η Ιαπωνία δεν έχει συμμάχους, δεν έχει ναυτικό ή αεροπορία, δεν έχει πρόσβαση σε πρώτες ύλες, αντιμετωπίζει το φάσμα της λιμοκτονίας ενόψει του επερχόμενου χειμώνα, αλλά, προς Θεού, οι άγιοι Αμερικανοί δεν είχαν άλλη επιλογή. Τρία θαυμαστικά!!! Δεν μπορούσαν π.χ. ούτε να αποκλείσουν την Ιαπωνία, που δεν παρήγε καν τα δικά της τρόφιμα ούτε διέθετε πετρέλαιο, ούτε να επιδείξουν την χρήση του εγκληματικού τους όπλου στον ανοιχτό ωκεανό για να απειλήσουν την Ιαπωνία. Δεν μπορούσαν ούτε να στείλουν στην Ιαπωνία οπτικοακουστικό υλικό των ατομικών δοκιμών. Μπορούσαν μόνο να δολοφονήσουν αμάχους.
Εν πάση περιπτώσει, τέτοιου είδους επιχειρήματα εντυπωσιάζουν τους Ιησουίτες, όσους πιστεύουν δηλαδή ότι ο πολιτικός σκοπός αγιάζει το ολοκαύτωμα των αμάχων, και όχι τους κανονικούς ανθρώπους.
Μιας και μιλάμε για επίδειξη, ακούστε κάτι παράξενες συμπτώσεις: στην διάσκεψη του Γιάλτας (Φεβ 1945), η Σοβιετική Ένωση, δηλαδή ο κύριος Στάλιν, δεσμεύθηκε ότι θα επιχειρούσε κατά της Ιαπωνίας στην Ανατολή τρεις μήνες μετά την λήξη του πολέμου στην Ευρώπη. Δηλαδή στις 09 Αυγούστου 1945, όπερ και εγένετο. Μια τέτοια επιθετική ενέργεια πιθανόν θα προκαλούσε την διαίρεση της Ιαπωνίας δίκην Κορέας σε Βόρεια και Νότια, αν δεν ωδηγούσε σε ολοκληρωτική σοβιετοποίηση της Ιαπωνίας. Με λίγα λόγια, θα επέφερε μια σοβαρή γεωπολιτική αλλαγή στην Άπω Ανατολή, που θα άλλαζε την ισορροπία εις βάρος των ΗΠΑ και θα έδινε άπλετα πρόσβαση στους Σοβιετικούς στον ανοιχτό Ειρηνικό Ωκεανό.
Ε, μαντέψτε τι έγινε τρεις ημέρες πριν την σοβιετική επίθεση. Και ποιος ήταν ο αποδέκτης του μηνύματος για το οποίο κάηκαν δεκάδες χιλιάδες γυναικόπαιδα.
Διεπραξαν εγκλημα πολεμου οι Αμερικανοί;
Ας το δουμε κατ΄αρχην απο νομικη αποψη.
Βεβαιως ΝΑΙ, αν λαβουμε υπ΄οψιν το τοτε Κατα το τοτε ισχυον δικαιο του πολεμου (Συμβαση Χαγης 1907)
Βεβαιως ΟΧΙ, αν λαβουμε υπ΄οψιν παλαιοτερες θεσεις του αρθρογραφου.
https://anamorfosis.net/blog/?p=11059
Αντίποινα κατά αμάχων, καμμένα χωριά, εκτέλεση ομήρων, συλλογικά αντίποινα, όλα προβλέπονται μέσα στον αμερικανικό κανονισμό (και, φυσικά, στον αντίστοιχο βρετανικό, στις σελ. 304-305. Και στον γερμανικό). Δεν ξέρω αν σας θυμίζουν κάτι.
Λοιπόν, να μην τα πολυσκαλίζουμε καλύτερα.
Με βασητα παλαιοτερα κριτηρια του αρθρογραφου,η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι ηταν “νομιμα αντιποινα”.
Διοτι οι Ιαπωνες ειχαν κατ΄επαναληψιν παραβιασει το Δικαιο του Πολεμου το 1941-1945, κατα τις συγκρουσεις με τους Αμερικανούς. ΤΟ 40 % των Αμερικανων αιχμαλωτων, (καπου 11.000 απο τους 27.000) πεθαναν στα χερια των Ιαπωνων, ενατι μονο 1 % των Αμερικανων αιχμαλωτων που πεθαναν στα χερια των Γερμανων.Αλλοι πεθαναν απο την κακομεταχειριση, και αλλοι απλως δολοφονηθηκαν. Ιδιαιτερα κατα των συλλληφθεντων Αμερικανων πιλοτων διεπραχθησαν τρομερες ωμοτητες.
Τονιζω οτι δεν ειναι αυτη η δικη μου αποψη, εφαρμοζω τα παλαια μετρα και σταθμα του αρθρογραφου.
Καλα η νομικη πλευρα, αλλα απο ηθικης αποψεως;
Χμμ, εδω ισχυει μαλλον το “ο αναμαρτητος πρωτος τον λιθον βαλλετω”
Για τους Ιαπωνες, τα ειπαμε. Αλλα και οι Αμερικανοί δεν ηταν πολυ καλυτεροι. Εκαναν και αλλα πολλα “ανδραγαθηματα” περαν της ριψης των ατομικων βομβων. Λιγοι ξερουν για τους τρομερους ομαδικους βιασμους στην Οκινάουα, ή αυτους σε περιοχες της Ιαπωνιας μετα την παραδοση της χωρας. Ενας βρωμικος πολεμος με πολυ μισος, και μπολικες ωμοτητες εκατερωθεν.
Αδερφέ, μπερδεύεσαι. Τα αντίποινα διατάσσονται ως αντίποινα, εξού και οι περιβόητες γερμανικές διαταγές με τις αναλογίες νεκρών Γερμανών προς εκτελεσθέντες Έλληνες. Ο ατομικός βομβαρδισμός δεν διατάχθηκε ως αντίποινα. Εξ όσων γνωρίζω άλλωστε, ποτέ οι Αμερικανοί δεν διέταξαν αντίποινα κατά αμάχων στον Β΄ ΠΠ.
Υπόδειξέ μου μια ηθική θεωρία που να επιτρέπη τον ατομικό βομβαρισμό αμάχων, είμαι περίεργος και μου αρέσει να μαθαίνω.
“Τα αντιποινα διατασσονται ως αντιποινα”.
Μαλλον. Ως τι αλλο θα μπορουσαν να διατάσσονται δηλαδη; Ως ενδειξη φιλίας και αβροφροσύνης;
Βεβαια τετοιες ταυτολογίες υποδηλωνουν αμηχανία, αφου υποθετω και εσυ ο ιδιος αντιλαμβανεσαι ποσο αδυναμο ειναι το επιχειρημα σου. Και δες ποσο ευκολα καταρρίπτεται:
Δηλαδη αν ο Τρούμαν ελεγε “αμολάμε τη βόμβα ως αντίποινα”, θα ηταν Οk ;
E, λοιπον, αυτο εκανε. 16 ωρες μετα τη ριψη της βομβας, ανεφερε σε διαγγελμα του τα εξης:
“Τhe Japanese began the war from the air at Pearl Harbor. They have been repaid many fold.”
Οι Ιαπωνες επιτεθηκαν αιφνιδιαστικα στο Περλ Χαρμπορ χωρις να εχουν κηρυξει επισημως πολεμο, ή εστω επιδόσει καποιο τελεσίγραφο. 2300 Αμερικανοι ναυτες νεκροι, 8 θωρηκτα βυθισμενα. Παραβίαση της Συνθηκης της Χάγης. Αρα; Αντιποινα. Δεν ειπε ευθεως τη λεξη ο Τρούμαν, αλλα στην ουσια αυτο εννοουσε.
Εχει καμια διαφορα αν οι αμαχοι αποδημησουν εις Κύριον απο τα πολυβολα των Γερμανων ή απο την ατομική βομβα των Αμερικανών;
Σε καθε περιπτωση, αφου οι Ιαπωνες παραβιασαν κατ’ επαναληψιν το δικαιο του πολεμου, οι Αμερικανοί απεκτησαν -με τη δικη σου παντα συλλογιστικη- το δικαιωμα να επιβάλλουν αδιακριτως μαζικα αντιποινα στον πληθυσμο του εχθρου, και να καθορισουν και οι ιδιοι κατα το δοκούν το μετρο της αναλογικοτητας, πχ 50 Ιαπωνες για καθε Αμερικανό.
Με βαση τη νομικη επιχειρηματολογια που ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ανεπτυξες τοτε, η ριψη της ατομικης βομβας ηταν νομιμότατη”.
Και με βαση παλι την ιδια επιχειρηματολογια, το νομιμον ειναι και ηθικόν.
Μονος σου παγιδευτηκες σε αυτο το ηθικο ναρκοπεδιο με αυτα τα προκλητικα που εγραφες καποτε, δεν σε παγιδευσα εγω. Τι να σου κανω, προσεχε τι γραφεις, scripta manent.