Γιατι καταρρεει η ελληνικη οικονομια και ποιος μπορει να σταματησει την πτωση?

Προσοχη: Αυτο το κειμενο δεν ειναι γραμμενο για να αρνηθει τα λαθη πολιτικης που εγιναν στην Ελλαδα επι δεκαετιες, ουτε για να προσφερει δικαιολογιες σε οσους αντιστεκονται στις απαραιτητες μεταρρυθμισεις για να γινει η Ελλαδα μια κανονικη, ευνομουμενη και δικαιη χωρα. Γραφω γιατι βλεπω πανευρωπαϊκα περρισευμα θυμικων και ηθικολογικων αντιδρασεων – αναζητουμε τους δρακους του παραμυθιου και ευκολες λυσεις που θα μας απαλλαξουν απο αυτους. Ταυτοχρονα εχουμε ελλειψη ψυχραιμης οικονομικης αναλυσης με στοιχειωδη γνωση των τοπικων ιδιομορφιων, ευαισθησια και ενδιαφερον για το ευρωπαϊκο Σχεδιο. Σε αυτο το κενο ευρωφιλης και αντικειμενικης αναλυσης θελω να βαλω ενα λιθαρακι.

Τα φωτα της δημοσιοτητας ειναι στραμμενα στην ελληνικη οικονομια χωρις ουσιαστικη διακοπη εδω και δυο χρονια πια. Καθε οικονομικος αναλυτης οπουδηποτε και να βρισκεται στον πλανητη εχει διαρκως ενα ματι στραμμενο προς μια γωνια της Νοτιανατολικης Μεσογειου οπου μια μικρη περιφερειακη οικονομια με 11 εκατομμυρια ψυχες απειλει να τιναξει την Ευρωπη στον αερα. Ας ειμαστε ξεκαθαροι, η Ελλαδα ξεκινησε την σημαντικοτερη υπαρξιακη κριση της ευρωζωνης που κινδυνευει να αποτελεσει την νεα “στιγμη Λεμαν” και να ξαναβυθισει ολοκληρη την Δυση στην υφεση.

Ειδικοι και λιγοτεροι ειδικοι κανουν αναλυσεις επι αναλυσεων για καθε πτυχη της ελληνικης οικονομιας και κοινωνιας. Καθε ατομο με προσβαση στο δημοσιο βημα αισθανεται οτι πρεπει να εκφρασει μια Γνωμη, απο σεβασμιους Οικονομολογους που δεν ηξεραν ως χτες να δειξουν την Ελλαδα στον χαρτη ως τον Δημαρχο Λονδινου και παλαβους που ψαχνουν απεγνωσμενα τα 15 λεπτα φημης τους.

Read moreΓιατι καταρρεει η ελληνικη οικονομια και ποιος μπορει να σταματησει την πτωση?

Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας

Ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας είναι ένας διεθνής οργανισμός κάπως αλλιώτικος από τους άλλους. Τα μέλη του ενώνει η προνεωτερική ιδεολογία της θρησκευτικότητας, καθώς αποτελείται από κράτη κατά πλειοψηφία ισλαμικά. Κάπου εδώ φαίνεται και η διαφορά από την αποδώ μεριά της Μεσογείου (και του Αιγαίου): ένας Οργανισμός Χριστιανικής Συνεργασίας θα ήταν παρωχημένος κατά μερικούς αιώνες. Για να μην σκεφτώ τις κλάψες ότι είναι ρατσιστικός, φασιστικός και το κακό συναπάντημα.

Γιατί να μας αφορά λοιπόν τι κάνουν μερικές δεκάδες, 57 για την ακρίβεια, αναπτυσσόμενες χώρες της Αφρικής και της Ασίας;

Καινούργιοι φίλοι και σύμμαχοι!

Read moreΟργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας

Υπέρ των Μονομελών Εφετείων Κακουργημάτων

Πριν από λίγους μήνες έκανα μια προφορική παρέμβαση στο 11ο συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Ποινικού Δικαίου, όπου τάχθηκα υπέρ της ίδρυσης Εφετείων Κακουργημάτων μονομελούς σύνθεσης σε μια ειδική μορφή τους. Είχα αρχίσει να την γράφω για να την καταθέσω στα πρακτικά του συνεδρίου, αλλά στην πορεία βαρέθηκα, όπως κάνω συνήθως. Τώρα που η ίδρυση Μονομελών Εφετείων είναι επί θύραις, το καταθέτω εδώ, πλαγιογραμμίζοντας κάποια σχόλια για την καλύτερη κατανόηση:

Ένας τρόπος με τον οποίο θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν πολύτιμες δικαστικές δυνάμεις, παράλληλα όμως όχι απλώς να μην διακινδυνεύση η ομαλή διεξαγωγή της συζήτησης στο ακροατήριο, αλλά αντιθέτως να ανυψωθή το επίπεδό της και να μειωθούν οι αντιδικίες και οι λεκτικές αψιμαχίες μεταξύ συνηγόρων και διευθύνοντος την συζήτηση, θα ήταν ο εξής:

Ιδρύονται Μονομελή και, στον δεύτερο βαθμό, Τριμελή Εφετεία Κακουργημάτων (ενώ τώρα δικάζουμε με Τριμελή και Πενταμελή. Σημειωτέον, παλιά είχαμε Πενταμελή και Επταμελή Εφετεία! Αδιανόητο σήμερα).

Read moreΥπέρ των Μονομελών Εφετείων Κακουργημάτων

Δεν είμαι ο Έλληνας που έχεις συνηθίσει!

Όσοι διαβάζουν τα κείμενά μου γνωρίζουν ότι επανειλημμένα έχω ασκήσει αυστηρή κριτική σε κακές νοοτροπίες διαδεδομένες στην Ελλάδα, και στις πολιτικές επιλογές των Ελληνικών κυβερνήσεων του παρελθόντος.  Ωστόσο έχω κουραστεί όπου βρεθώ στο εξωτερικό να ακούω υποτιμητικά σχόλια συχνά εκφρασμένα με ιδιαίτερα αγενή τρόπο, όπως π.χ. με ερωτήσεις του τύπου “Γιατί δεν πετάνε οι Ευρωπαίοι την Ελλάδα έξω από το Ευρώ?”  Ακόμα περισσότερο με ενοχλεί η προσπάθεια από διάφορα Ευρωπαϊκά μέσα μαζικής ενημέρωσης να εμφανιστεί ο μέσος Έλληνας ως κηφήνας που τρώει και πίνει αραχτός σε μια παραλία και περιμένει από τους Γερμανούς να του πληρώσουν το λογαριασμό.  Με ενοχλεί όχι διότι είμαι Έλληνας, αλλά επειδή γνωρίζοντας το οικονομικό δράμα που βιώνουν εκατομμύρια συμπατριώτες μου ξέρω ότι η εικόνα αυτή δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.  Αλήθεια, ποιό είναι το κρίμα των Ελλήνων?

Αυτό που μας προσάπτουν, και προσάπτουμε και εμείς στους εαυτούς μας, είναι ότι επιτρέψαμε λόγω της απληστίας μας στην Ελληνική κυβέρνηση να συσσωρεύσει ένα υπερβολικά μεγάλο δημόσιο χρέος.  Τι σημαίνει ωστοσο “υπερβολικά μεγάλο?”  Αν σημαίνει τόσο μεγάλο ώστε να μη μπορούμε να το αποπληρώσουμε άμεσα τότε το ίδιο ισχύει για όλο το δυτικό κόσμο.  Χώρες όπως η Γερμανία, η Αγγλία, οι Η.Π.Α. και άλλες μπορεί μεν να έχουν  χαμηλότερο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ σε σχέση με την Ελλάδα (μεταξύ 60% και 75% αντί για 140%) αλλά ούτε αυτές θα μπορούσαν να ξεπληρώσουν το χρέος τους σε ένα-δυο χρόνια αν καλούνταν να το πράξουν.  Αυτό που κάνουν όλες οι κυβερνήσεις είναι να μετακυλίουν το χρέος τους.

Read moreΔεν είμαι ο Έλληνας που έχεις συνηθίσει!

Η Ελλαδα δεν παραγει τιποτα, μερος 2 – Οι υπηρεσιες

Το παρον και το μελλον της ελληνικης οικονομιας βασιζεται στις υπηρεσιες. Εκει παραγεται ο πλουτος μας, εκει βρισκονται οι θεσεις εργασιας μας. Ας το παρουμε αποφαση και ας το κανουμε καλα.

Εγραφα παλιοτερα για την συγχυση που υπαρχει μεταξυ εμπορικου ελλειμματος και οικονομικης αδυναμιας. Στο μυαλο πολλων ενα εμπορικο ελλειμμα ειναι δειγμα μιας οικονομιας που δεν παει καλα, που δεν ειναι “ανταγωνιστικη”. Οπως εδειξα μια οικονομια καλλιστα μπορει να ειναι υγιης και παρολαυτα να εχει μεγαλα εμπορικα ελλειμματα. Αν υπαρχει καθαρη εισροη κεφαλαιων απο το εξωτερικο, τοτε το εμπορικο ελλειμμα ειναι απλα αναποφευκτο. Μαλιστα η εντονη οικονομικη μεγεθυνση συχνα ακολουθειται απο εμπορικα ελλειμματα.

Θα ηθελα να μιλησω τωρα λιγο πιο συγκεκριμενα για την Ελλαδα. Συνοδευτικα με την πλανη του εμπορικου ελλειμματος ακουγεται συχνα οτι η Ελλαδα εχει προβληματα γιατι δεν παραγει τιποτα και ουτε θα μπορεσει ποτε.

Η πλανη αυτη βασιζεται εν πολλοις στον φετιχισμο της φυσικης παραγωγης. Συμφωνα με τους περισσοτερους θεωρητικους της ελληνικης παραγωγικης αδυναμιας, χρησιμα αγαθα ειναι μονο αυτα που μπορεις να πιασεις με το χερι σου, ενα ωραιο μεγαλο βαρυ αυτοκινητο πχ. Η Ελλαδα δεν φτιαχνει αυτοκινητα, αρα ειμαστε καταδικασμενοι στην φτωχεια. Αυτη ειναι βεβαια μια μεγαλη πλανη. Στις δυτικες οικονομιες η συμμετοχη των (άυλων) υπηρεσιων στο ΑΕΠ εχει ξεπερασει προ πολλου την συμμετοχη της (υλικης) βιομηχανιας. Ο πλουτος μας εδω και δεκαετιες δεν παραγεται τοσο στα εργοστασια, αλλα στα γραφεια. Για την ακριβεια στην Ευρωπη περιπου 70% του ΑΕΠ παραγεται απο τις υπηρεσιες, ενω στις ΗΠΑ οι υπηρεσιες ευθυνονται για περιπου 77% του ΑΕΠ και 77,2% της απασχολησης.

Read moreΗ Ελλαδα δεν παραγει τιποτα, μερος 2 – Οι υπηρεσιες

Μικρό πλην εικονογραφημένο οδοιπορικό στον Γράμμο

Εντάξει, όχι σε όλο τον Γράμμο, όπως κάνει αυτός εδώ, αλλά στο κομμάτι του που είναι πιο κοντά στα σύνορα.

Τα χωριά του Γράμμου είναι το Πιλκάτι, η Σλήμνιτσα, το Γιαννοβένι, το Όμοτσκο, πιο κάτω η Γράμμοστα. Είναι δύσκολο να τα βρη κανείς σε χάρτες με αυτά τα ονόματα, μια και η πολιτική μετονομασιών του έμφοβου ελληνικού κράτους του 20ού αιώνα είναι εμφανής. Ας είναι.

Ο δρόμος από Καστοριά συνεχίζει προς Νεστόριο/Νεστράμι, ωραία κωμόπολη πάνω στον Αλιάκμονα, πρωτεύουσα του νέου καλλικρατικού δήμου, που τα τελευταία χρόνια ζη την δόξα του ρίβερ πάρτι. Από εκεί, αρχίζουμε και ανεβαίνουμε στον Γράμμο, τον ελατόεντα και ησυχαστή.

Read moreΜικρό πλην εικονογραφημένο οδοιπορικό στον Γράμμο

«Φράκο» ή «φουστανέλα»; Τίποτα απ΄ τα δύο

Με το άρθρο αυτό επιστρέφω μετά από καιρό στο ιστολόγιο της Αναμόρφωσης προκειμένου να κλείσω την συμμετοχή μου σε αυτό ως συγγραφέας με έναν λίγο πιο κανονικό τρόπο. Ευχαριστώ τους συντελε­στές για την φιλοξενία και την ανταλλαγή θέσεων, μέσα από την οποία αναδείχθηκαν ουσιαστι­κές και υφολογικές διαφορές. Με την πεποίθηση ότι η κριτική πρέπει να είναι προσανατολι­σμένη περισσότερο προς τα πάνω (στους θεσμούς και στις διάφορες «ελίτ» που τους διαμορφώνουν) ο γράφων θα ιστολογεί στο εξής σποραδικά εδώ.

Όταν κανείς χτίζει ένα κτίσμα, είθισται η ανέγερσή του να ξεκινά από τα θεμέλια και να προχω­ρά στην ανωδομή. Το αντίθετο, το να στήσει, δηλαδή, κανείς τις σκαλωσιές για να χτίσει πρώτα τους επάνω ορόφους, ώστε να «κατηφορίσει» εν συνεχεία προς το ισόγειο και τα θεμέλια, είναι κάτι που ίσως απαντά μόνο σε κάποιο ποντιακό ανέκδοτο. Κι όμως, συναντάται και σε μία ακόμη ιδιά­ζουσα περίπτωση: αυτήν του νέου ελληνικού κράτους. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό;

Με αφορμή την τρέχουσα οικονομική κρίση, η οποία παράλληλα με τον διεθνή διασυρμό της χώρας έχει ουσιαστικά οδηγήσει στην πέμπτη χρεοκοπία του ελληνικού κράτους από τον 19ο αιώνα ως σήμερα, ήρθε ξανά στην επιφάνεια ένα περίεργο δίλημμα. Ένα υπαρξιακό ερώτημα που εδώ και περίπου έξι αιώνες απασχολεί σε διάφορες μορφές και με έντονο τρόπο τους Έλληνες: παπική τιάρα ή τουρκικό φακιόλιο; Δύση ή Ανατολή; Φράκο ή Φουστανέλα; Ανά­λογα με τις περιστάσεις το ερώτημα αναδιατυπώνεται, αλλά μοιάζει να παραμένει ίδιο. Στις μέ­ρες μας, π.χ. θα μπορούσε να διατυπωθεί ως «Τρόικα, μνημόνιο και ευρώ ή βαλκά­νια υπανάπτυξη εκτός ευρωζώνης;». Οι ακραίες τάσεις και πάλι παρούσες: οι πιο δογματικοί δυτι­κό­φρονες μοιάζουν σχεδόν να βλέπουν στην τρόικα τους επιγόνους της (επίσης τριμελούς) αντι­βασιλείας του Όθωνα τον 19ο αιώνα, αυτούς, δηλαδή, που θα ολοκληρώσουν ό,τι άρχισαν οι Βαυαροί, μετατρέποντας επιτέλους τους ευρωανώριμους Έλληνες σε σωστούς Δυτικοευρωπαίους. Πιθανώς, μάλιστα, να μην κακοβλέπουν εντελώς και την επιστροφή στο 1941 μέσω της δημοσιονομικής και πολιτικής ένωσης της ευρωζώνης υπό την Γερμανία. Οι αντιμνημονιακές φωνές, από την άλλη μεριά, αντιμετωπίζονται συχνά συλλήβδην σαν η έκφραση των νοοτροπιών εκείνων που κρατούν την χώρα στην βαλκανική (ή ίσως και οθωμανική) Ανατολή, μακριά από το αυτονόητα δυτικό της πεπρωμένο.

Read more«Φράκο» ή «φουστανέλα»; Τίποτα απ΄ τα δύο