Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας

Ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας είναι ένας διεθνής οργανισμός κάπως αλλιώτικος από τους άλλους. Τα μέλη του ενώνει η προνεωτερική ιδεολογία της θρησκευτικότητας, καθώς αποτελείται από κράτη κατά πλειοψηφία ισλαμικά. Κάπου εδώ φαίνεται και η διαφορά από την αποδώ μεριά της Μεσογείου (και του Αιγαίου): ένας Οργανισμός Χριστιανικής Συνεργασίας θα ήταν παρωχημένος κατά μερικούς αιώνες. Για να μην σκεφτώ τις κλάψες ότι είναι ρατσιστικός, φασιστικός και το κακό συναπάντημα.

Γιατί να μας αφορά λοιπόν τι κάνουν μερικές δεκάδες, 57 για την ακρίβεια, αναπτυσσόμενες χώρες της Αφρικής και της Ασίας;

Μα επειδή υπάρχουν και Έλληνες την ιθαγένεια, Έλληνες ή Τούρκοι ή ό,τι άλλο την εθνικότητα, Μουσουλμάνοι.

Εκείνο που θα έπρεπε να κάνουμε συνεπώς είναι πρώτον να κλείσουμε την μύτη μας και δεύτερον να υποβάλουμε αίτημα ένταξης στον ΟΙΣ ως παρατηρητές. Αν η Αλβανία είναι μέλος και η Βοσνία παρατηρήτρια, δεν βλάπτει να ακούγεται και η δική μας φωνή στο σημαντικώτερο πολιτικό όργανο του ισλαμικού κόσμου. Συγκινούμαι και μόνο στην σκέψη ότι θα καθώμαστε δίπλα στο Τουρκοκυπριακό Κράτος, που παρατηρεί και αυτό.

Πολλώ δε μάλλον που όταν λείπει ο γάτος, χορεύουν τα ποντίκια. Τα αγαθά των απόντων Ελλήνων δεν μπορεί παρά να κινδυνεύσουν από τους παρόντες Τούρκους. Γενικός Γραμματέας του ΟΙΣ είναι ο Εκμελεδδίνος Ιχσάνογλου, Τούρκος την καταγωγή. Είναι πολύ χαρακτηριστικό άλλωστε ότι η ισλαμοδημοκρατική κυβέρνηση του Ερδογάνου επεδίωξε και επέτυχε την εκλογή ενός ανθρώπου της ως επικεφαλής μιας, της κατεξοχήν μάλλον, ισλαμικής οργάνωσης, ήδη από το 2005 έως σήμερα.

Και φυσικά ο ΟΙΣ υπό τουρκική ηγεσία προωθεί τα τουρκικά εθνικά συμφέροντα.

Γενικά, οι κακοί για τον ΟΙΣ είναι συγκεκριμένες χώρες με ευμεγέθεις ισλαμικές μειονότητες, πλην του Ισραήλ εννοείται: οι Φιλιππίνες, η Ινδία, η Ταϊλάνδη. Και η Ελλάδα εσχάτως.

Έτσι λοιπόν, οι Υπουργοί Εξωτερικών των κρατών μελών του ΟΙΣ, συναντώμενοι κάθε έτος ή δεύτερο, εκδίδουν ένα ψήφισμα και επί της κατάστασης των ισλαμικών μειονοτήτων σε τρίτες χώρες. Το πιάσατε το υπονοούμενο. Οι συναντήσεις αρχίζουν με ανάγνωση Κορανίου, τα πρακτικά κυκλοφορούνται στην αραβική, στις ημερομηνίες αναφέρεται και η ισλαμική ημερομηνία.

Για πρώτη φορά, όσο βλέπω, η τουρκική διπλωματία προώθησε το θέμα της Δυτ. Θράκης στον ΟΙΣ το 2002. Έτσι, στην 29η συνάντηση στο γραφικό Χαρτούμ αποφασίστηκαν τα εξής:

1. Condemns the juridical harassment aimed at the elected Mufti of Xanthi, Mr. Mehmet Emin Aga, and his sentencing to imprisonment.
2. Expresses its grave concern on the obstruction of the building of Kimmeria Mosque.
3. Demands that the steps for the election of the administration board of the Waqfs be taken to enable a better administration of the Waqfs which will promote the religious and educational activities.
4. Urges Greece to take all measures to restore the rights of the Turkish Muslim Minority in Western Thrace and urgently recognize the elected Muftis of Xanthi and Komotini as the official Muftis.
5. Requests the Secretary General to monitor the situation of the Turkish Muslim Minority in Western Thrace and to report to the Thirtieth Session of Islamic Conference of Foreign Ministers.

Και από τότε πάει λέγοντας, διδασκομένων ημών ανθρώπινα δικαιώματα από τον Νίγηρα, το Ομάν, την Συρία και την λοιπή παλιοπαρέα.

Η πιο πρόσφατη 37η συνάντηση στην Δουσάμβη της Τατζικίας το 2010/1431 κατήγγειλε στον κόσμο τα εξής:

The Thirty-seventh Session of the Council of Foreign Ministers, held in Dushanbe, Republic of Tajikistan (Session of Shared Vision of a More Secure and Prosperous Islamic World), from 4 to 6 Jumadal Thani 1431H, (18-20 May, 2010),
-Recalling Resolution No. 3/36-MM on the Situation of the Turkish Muslim Minority in Western Thrace, Greece,
-Reaffirming its commitment to Muslim communities and minorities living in non-OIC Member States,
-Fully aware that the Muslims in Greece, in general, and the Turkish Muslim Minority in Western Thrace, in particular, are an integral part of the Muslim World,
-Recalling the principles and objectives of the OIC Charter, the Resolutions adopted by OIC Islamic Summit Conferences, Conferences of Foreign Ministers, and international agreements, declarations, and conventions calling for the respect of human rights, including political, social, cultural, and economic rights and freedom of worship, and most particularly the Lausanne Treaty which guarantees the rights of the Turkish Muslim Minority in Western Thrace by virtue of which they have the right to use their Turkish language, practice their religious rites, and freely elect their representatives in all fields,
-Further recalling the UN General Assembly Declaration on the Elimination of All Forms of Intolerance andiscrimination Based on Religion or Belief,
-Realizing that the basic rights and freedoms of the Turkish Muslim Minority in Western Thrace are defined and protected by multilateral and bilateral treaties and conventions to which Greece is a party,
-Having considered the Report of the Secretary-General on the Situation of the Turkish Muslim Minority of Western Thrace in Greece (Document No. OIC/CFM-37/2010/MM/SG.REPS),

1. Invites Greece once again to take all measures to respect the rights and identity of the Turkish Muslim Minority in Western Thrace emanating from the bilateral and international agreements;
2. Demands that Greece recognize the elected Muftis of Xanthi and Komotini as the official Muftis;
3. Calls on Greece to take the necessary steps for the election of the Awqaf administration boards by the Turkish Muslim Minority with a view to ensuring their self-governance, enabling the elected Muftis to supervise the Awqaf properties, and putting an end to the expropriation of the Awqaf properties and to the heavy taxes levied on them. Calls on Greece therefore to introduce the necessary amendments in its laws on each of these aspects in consultation with the Muslim Minority representatives there;
4. Regrets Greece’s practice regarding the appointment of 240 imams/religious instructors by a commission of Orthodox public employees, despite reactions from the Turkish Muslim Minority and urges Greece to abolish the related legislation;
5. Regrets the ban imposed by the Greek Supreme Court on the activities of the Turkish Muslim Minority’s oldest Non-Governmental Organization in Western Thrace, namely the “Turkish Union of Xanthi”, and urges Greece to implement the three verdicts issued by the European Court of Human Rights (ECHR) concerning the Non-Governmental Organisations (NGOs) of the Turkish Muslim Minority, which lifted the discriminatory ban that had been imposed by the Greek Supreme Court on NGO activities under the pretext of containing in their names the words “Turkish/Minority”;
6. Urges Greece to reinstate the citizenship rights of tens of thousands of Turkish Minority members who were stripped of their citizenship under the nowrepealed Chapter of Article 19 of the Greek Citizenship Law No. 3370/1955;
7. Calls on Greece to consult with the representatives of the Turkish Muslim Minority, concerning the new Greek plan for administrative restructuring of the regions so that fair political representation of Muslims in Western Thrace does not become further imbalanced.
8. Invites Greece to take necessary and urgent steps, in consultation with the Turkish Muslim Minority, to address their educational problems which is also directly linked to the socio-economic development of the region they live in.
9. Requests the Secretary-General to initiate a fact-finding inquiry to ascertain the veracity of repeated reports of acts of vandalism and desecration targeting mosques and Muslim cemeteries in Western Thrace, and to present a report thereon to the Thirty-eigth Session of the Conference of Foreign Ministers;
10. Requests the Secretary-General to follow up the implementation of this resolution and to submit a report thereon to the Thirty-eight session of the Council of Foreign Ministers.

Το χειρότερο είναι ότι σε πολλά, τα περισσότερα, από αυτά για τα οποία διαμαρτύρεται ο ΟΙΣ έχει δίκιο. [Ας αφήσουμε κατά μέρος το γεγονός ότι τα κράτη μέλη του ΟΙΣ δεν παρέχουν στους χριστιανούς πολίτες τους ούτε το δέκατο όσων ζητούν από την Ελλάδα]

Ο ΟΙΣ κάνει λόγο για τουρκική μουσουλμανική μειονότητα. Το σύνηθες παράπονό μας σε μια τέτοιου είδους προσέγγιση είναι ότι η Συνθήκη της Λωζάννης αναφέρει μόνο μουσουλμανική μειονότητα, άρα θρησκευτική, χωρίς να την προσδιορίζη εθνικά. Αυτή η προσέγγιση είναι σαφώς λανθασμένη, καθώς πολύ πιο επικίνδυνο είναι ότι ο ΟΙΣ φαίνεται να θεωρή σύμπασα την μειονότητα τουρκική: χωρίς Πομάκους, χωρίς Τουρκόγυφτους Ρομά. Αυτό όμως συνιστά, πολύ απλά, πραγματολογικό σφάλμα, ή καλύτερα τουρκική μαϊμουδιά, διώκουσα τον σφετερισμό κάθε μουσουλμάνου της Θράκης ως Τούρκου.

Επίσης, ο ΟΙΣ πλέον ενδιαφέρεται για κάθε μουσουλμάνο που διαβιοί στην χώρα μας. Αυτό είναι εύλογο, αλλά ασφαλώς προοιωνίζεται νέα παράπονα στο μέλλον. Πολλά ασφαλώς βάσιμα.

Στο σημείο 2 ο ΟΙΣ απαιτεί. Ο τόνος είναι ανοίκεια επιθετικός, αλλά η νομική κατάσταση είναι κάπως πιο πολύπλοκη. Όπως έχω εξηγήσει εδώ, όσο ο μουφτής (κάκιστα!) παριστάνει τον δικαστή, δεν δικαιούται να εκλέγεται, γιατί κανείς δικαστής δεν εκλέγεται στο δικό μας νομικό σύστημα και με βάση το Σύνταγμά μας. Αλλά φυσικά δεν προσδοκώ από ένα ΟΙΣ να ζητήση πρώτα την κατάργηση της δικαιοδοσίας του μουφτή…

Για τα βακούφια και τον διορισμό των ιμάμηδων δεν γνωρίζω. Αν μισθοδοτούνται οι ιμάμηδες όμως (κάκιστα!) από το ελληνικό κράτος, δεν είναι παράξενο να διορίζωνται και από αυτό.

Στο σημείο 5 ο ΟΙΣ έχει επί της ουσίας δίκιο για την Τουρκική Ένωση Ξάνθης. Αλλά έχω εξηγήσει εδώ γιατί το ΕΔΔΑ σημείωσε μεγαλειώδες αυτογκόλ στην συγκεκριμένη νομική προβληματική. Δεν φταίει (μόνο) ο Άρειος Πάγος.

Για το σημείο 6, γενικά έχουνε δίκιο. Ο παλιός Κώδικας Ιθαγενείας εισήγε αντισυνταγματική διάταξη βασιζόμενη στην εθνική καταγωγή, οπότε πρέπει να ανακληθούν οι σχετικές διοικητικές πράξεις, ειδικά τώρα που καταργήθηκε το επίμαχο άρθρο. Δεν ξέρω βέβαια αν το θέμα αφορά δεκάδες χιλιάδες. [Γνωρίζω όμως ότι το ίδιο νομικό πρόβλημα υπό αντίστροφο πρόσημο αφορά δεκάδες χιλιάδες Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, τους οποίους η Τουρκία κατεδίωξε την δεκαετία του 1960]

Για το σημείο 7 κάτι έχουμε πει και εδώ. Έχουν τα δίκια τους.

Τέλος, για το σημείο 9 δεν ξέρω κάτι. Αλλά διαβάζω πράγματα που δεν μου αρέσουν.

Συνελόντι ειπείν, τα ψηφίσματα του ΟΙΣ κάθε χρόνο γίνονται πιο λεπτομερή, εισάγονται νέα ζητήματα, ο τόνος γίνεται απαιτητικώτερος.

Audiatur et graeca pars όμως: εκεί μέσα θα έπρεπε να υπάρχη η διπλωματική φωνή της Ελλάδας.