Μέχρι τώρα έχουνε ένα, δύο, τρία οδοιπορικά στο Ρέθυμνο. Αυτό είναι το τέταρτο μέρος της πρόχειρης νομικοδημοσιογραφικής μου καταγραφής.
Πέμπτη, 7 Ιανουαρίου 2016, 7η ημέρα της δίκης.
Η σημερινή ημέρα θα μου μείνη αξέχαστη. Για την υπέροχη λιακάδα που επικρατεί στο φωτεινό πνεύμα του Καθηγητή Αντ. Λιάκου.
Η δικάσιμος ήταν όλη δική του. Συγκλονιστική κατάθεση Λιάκου σήμερα στην δίκη #Richter. Μια ιστορική στιγμή. Επιτέλους, ένας άνθρωπος που στάθηκε με τα δυο του πόδια ενώπιον του δικαστηρίου και μίλησε για θέματα αρχής. Που μίλησε για την φιλελεύθερη δημοκρατία. Που διαβεβαίωσε ότι τα βλέμματα των ιστορικών όλου του κόσμου είναι στραμμένα στο Ρέθυμνο. Που υπέμνησε στον Πρόεδρο την βαρειά ιστορική του ευθύνη.
Ξανά και ξανά: το περιεχόμενο του βιβλίου δεν αφορά το δικαστήριο. Δεν έχει καμία σημασία τι είδους και τι διαμετρήματος ιστορικός είναι ο Ρίχτερ. Η ελευθερία του επιστημονικού στοχασμού είναι κατά πολύ σημαντικώτερη. Κάποιος που έχει παραμείνει στις φυλακές της δικτατορίας 5 χρόνια πληροφόρησε σχετικά όσους το αγνοούσαν.