Ηθικά

Αγαπητοί φυγόστρατοι,

υπάρχει μια άτυπη ομαδοποίηση των αρρένων Ελλήνων πολιτών που τέμνει οριζόντια τις συνήθεις πολιτικές, ιδεολογικές, οπαδικές και λοιπές διακρίσεις [όχι όμως και τις κοινωνικές…]. Στους κόλπους της περιλαμβάνει τον κιτρινιστή και συκοφάντη Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, τον εθνικό αρραβωνιαστικό Αντώνη Ρέμο, τον εθναμύντορα Κωνσταντίνο Αϊβαλιώτη και άλλους, ων ο αριθμός δεν θα γίνη ποτέ γνωστός εξαιτίας των κατηραμένων δεδομενολόγων. Ανακαλύπτω μάλιστα ότι, καθ’ ομολογίαν τους, σεμνύνονται για την ιδιότητά τους αυτή και πολλοί των Ελλήνων ιστολόγων: από τον Θέμη Λαζαρίδη και τον Λεωνίδα Ηρακλειώτη έως τον null και τον Κώστα Αλεξανδράκη, καθώς και άλλοι, λιγώτερο αξιόλογοι.

Είστε η φυλή των φυγοστράτων. Είστε φίλοι μεν, φιλτέρα όμως, πολύ φιλτέρα, είναι η αλήθεια.

Όλους εσάς ενώνει όχι απαραιτήτως η Ελλάς, αλλά ένα άλλο κοινό σημείο: έχετε τον τρόπο σας. Κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά. Σας είμαι ενάντιος.

Δεν αναφέρομαι εδώ στα νομικά παρελκόμενα. Φυγόστρατος για μένα δεν είναι μόνο ο ανυπότακτος του άρ. 32 ΣΠΚ ή ο λιποτάκτης των άρ. 33 επ. ΣΠΚ. Φυγόστρατος είναι και ο βυσματίας.Φυγόστρατος είναι και όποιος ξεχείλωσε νόμους και διατάξεις, προθεσμίες και ένδικα βοηθήματα για να αποφύγη την στράτευση. Φυγόστρατος είναι και όποιος διετέλεσε μερικά χρόνια ανυπότακτος στα εξωτερικά, για να νομιμοποιηθή εκ των υστέρων ως μόνιμος κάτοικος εξωτερικού ή με κάποια πελατειακή διάταξη

Read moreΚατά φυγοστρατίας πολεμικός

Λίγες ημέρες πριν μερικοί συμπολίτες μας πυρπόλησαν την συναγωγή Ετς Χαΐμ στα Χανιά. Για δεύτερη φορά.

Κάποιοι άλλοι συμπολίτες μας ζητούν την βοήθειά μας για να την αποκαταστήσουν.

Ας βοηθήσουμε τους δεύτερους, όχι τους πρώτους. Με πράξεις, όχι με λόγια. Πάντα, όχι μόνο σήμερα.

Αναδημοσιεύω:

People wishing to make a donation can do it in one of two ways, wire transfers can be made to directly to the Synagogue account at…

Read moreΟ εμπρησμός της συναγωγής Ετς Χαΐμ στα Χανιά

Άγιες μέρες έρχονται. Ερχόμαστε και εμείς αντιμέτωποι όχι μόνο με τα περιττά κιλά μας, αλλά και με τις ενοχές μας. Τις ενοχές του χορτασμένου, του καθαρού, του ευτυχισμένου, του υγιούς. Σκέφτηκα λοιπόν και σας προσφέρω ευγενώς τρεις τρόπους για να απαλλαγούμε από τις ενοχλητικές σκέψεις και να συνεχίσουμε ανέμελα τις ζωές μας.

Ιδού λοιπόν τρεις αλεξήνοχες πράξεις:

Αιμοπετάλια: Δωρεάν ελάβομεν, δωρεάν δώμεν. Κάθε ενήλικος υγιής άνθρωπος μπορεί να δωρίση αιμοπετάλια, πολύ πιο εύκολα και πολύ πιο συχνά παρά να δώση αίμα. Για την δωρεά ενός ασκού αιμοπεταλίων χρειάζεται μόνο 1 με 1,5 ώρα από την ζωή μας. Τηλεφωνούμε στο νοσοκομείο, κλείνουμε μια συνάντηση, παίρνουμε και ένα βιβλίο για συντροφιά. Η νοσοκόμα μάς τρυπάει, επειδή είμεθα άντραι δεν δείχνουμε ότι πονέσαμε, της κλείνουμε το μάτι. Το μηχάνημα μας πίνει το αίμα γουλιά γουλιά και μας το ξερνά χωρίς τα αιμοπετάλια. Τα οποία αιμοπετάλια είναι ένα σιχαμερό κίτρινο υγρό που μαζεύεται στάγδην στον ασκό. Τελειώνουμε, πίνουμε πορτοκαλαδίτσα, αυτό ήταν, τα αιμοπετάλια θα καταλήξουν σε κάποιο παιδάκι με λευχαιμία. Τα ενοχικά συμπτώματα υποχωρούν έντονα, ας γυρίσουμε στα μελομακάρονα.

Read moreΕν ανθρώποις ευδοκία;

Dramatis personae

Εκείνος, ίσως και Εγώ
Εγώ, ίσως και Εκείνος
Χορός Μπαλαμών

Εκείνος, ίσως και Εγώ: Τσιγγάνοι, Αθίγγανοι, Γύφτοι… Η φυλή αυτή είναι κατά 80% σκάρτη. Ναρκωτικά, κλοπές, ληστείες. Παντρεύονται στα 14, 15. Κάνουν ένα σκασμό παιδιά και δεν έχουν να τα ταΐσουν. Μένουν μέσα στα σκουπίδια. Δεν πάνε σχολείο. Βρωμιά.

Εγώ, ίσως και Εκείνος: Αλλά κανείς δεν προτιμά την φτώχεια, την ρυπαρότητα, την αγραμματοσύνη. Φταίει η κοινωνία, φταίει η ιστορική προκατάληψη, φταίμε εμείς.

Χορός Μπαλαμών: Είναι χρέος του λευκού ανθρώπου να βοηθήση τον Αθίγγανο να βγη από την κατάστασή του!

Read moreΠερί Αθιγγάνων

Εδώ και αρκετό καιρό ήθελα να γράψω στην Αναμόρφωση ένα άρθρο για το «Σαβουαρ Βιβρ», δηλ. για τους κανόνες καλής συμπεριφοράς και την ανάγκη τήρησής τους. Ωστόσο, κάθε φορά που το σκεφτόμουνα, δίσταζα. Βλέπετε, παλιότερα, όταν είχα περιοριστεί σε μια «υπεράσπιση του πληθυντικού ευγενείας», σε σχετικό post μου, κάποιος κακοπροαίρετος αναγνώστης του Buzz με χαρακτήρισε ειρωνικά «Ζαμπουνοαρθρογράφο». Δεδομένου ότι το τελευταίο «Σαβουάρ Βιβρ» που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα είναι όντως εκείνο που έγραψε ο Χρήστος Ζαμπούνης, υποθέτω ότι ο αναγνώστης αυτός ήταν εκτός από κακοπροαίρετος και αρκετά έξυπνος: Κατάλαβε δηλ. ότι πίσω από τις γραμμές εκείνου του post μου, υποστήριζα την ανάγκη γενικότερης τήρησης ενός «σαβουαρ βιβρ» στην καθημερινή επικοινωνία με τους συνανθρώπους μας. Στο παρόν, θέλω να θεμελιώσω καλύτερα την άποψή μου αυτή και να προκαλέσω τους αναγνώστες να σκεφτούν και να εκφραστούν επί των ακολούθων δύο ερωτημάτων: Χρειαζόμαστε ή όχι ένα «σαβουαρ βιβρ» στις μεταξύ μας σχέσεις; Ποιοι πρέπει να είναι οι κανόνες του και πώς θα τους μάθουμε;

Θα ξεκινήσω με το πρώτο ερώτημα: Ασφαλώς και χρειαζόμαστε ένα σαβουαρ βιβρ στις καθημερινές μας σχέσεις! Η χρησιμότητα των κανόνων σε όλα τα επίπεδα και τις εκφάνσεις της ζωής είναι αναμφισβήτητη. Χωρίς κανόνες είμαστε έρμαια της τύχης και της συγκυρίας. Ακόμη και ένα καρφί στον τοίχο να θέλω να καρφώσω, αν δεν τηρήσω τον κανόνα χρήσης του σφυριού θα αποτύχω. Και σε κανέναν άλλο χώρο δεν είναι περισσότερο αναγκαία η ύπαρξη και τήρηση κανόνων από τον χώρο της καθημερινής συναναστροφής και επικοινωνίας.

Read more“Δίκαιον Ευγενείας” ή γιατί χρειαζόμαστε το Σαβουαρ Βιβρ

Σήμερα περνούσα έξω από ένα ιχθυοπωλείο κοντά στον σταθμό της Βικτώριας. Πλησιάζουν την ιδιοκτήτρια τέσσερις πέντε Αφρικανοί [στερεότυπο: νεαροί, ψηλοί, πουλάνε σιντιά]. Ο ένας, ψηλός και γεροδεμένος, αράπακλας σωστός, την πλησιάζει και της λέει αργά αργά: -Άι γουόντ του μπάι ε φις. Με την αφρικάνικη προφορά του, αργά και σεβαστικά, σαν να ζητούσε βοήθεια. Η γυναίκα τρομοκρατήθηκε. Γυρνάει στην φίλη της που καθόταν δίπλα, με απόγνωση αλεπούς που την λούζουν οι προβολείς τριαξονικού στην εθνική. Δεν ήταν φοβισμένη, ήταν ταραγμένη από το άγχος της να επικοινωνήση και πιο πολύ από την αδυναμία της να το κάνη. -Ένα ψάρι, λέει, θέλει. -Α, ένα ψάρι. Παίρνει θάρρος, σηκώνει την φωνή: -Και ποιο ψάρι;

Λίγο μετά, κάτω στον σταθμό, στην αποβάθρα της ανόδου. Στην απέναντι αποβάθρα κάθονται στο παγκάκι μια ηλικιωμένη κυρία [στερεότυπο: η γκρινιάρα γειτόνισσα] και ένας μαύρος. Σε κάποια στιγμή η κυρία γυρνάει προς το μέρος του μαύρου και λέει: -Τι κάνεις εκεί; Δεν ντρέπεσαι; Αλλά δεν απευθύνεται σε αυτόν, παρά το φοβισμένο βλέμμα του. Κάτω είναι καθισμένες δυο κοπέλλες [στερεότυπο: πιτσιρίκες νταλικολεσβίες]. Υπάρχει θέση στα παγκάκια, αλλά δεν θα κάθονταν ποτέ κάπου που τους υποδεικνύει η επίπλωση του χώρου. Η μία βγάζει από την τσέπη της και κολλάει στον τοίχο ένα αυτοκόλλητο, αναρχοκομμουνιστικόν ασφαλώς. Η ηλικιωμένη κυρία σε αυτό αντέδρασε. Την σκυτάλη παίρνει από την δική μου αποβάθρα ένας ηλικιωμένος κύριος [στερεότυπο: πρέφα στο καφενείο, κοιλιά-φαλάκρα]. Η αυτοκολλήτρια τον κοιτάζει, γελά κάπως βεβιασμένα για να δείξη την αφοβία της και του λέει: -Δεν πέφτεις στις γραμμές καλύτερα; Εξαγριωμένε πολίτη! Εξαγριωμένε Έλληνα!

Read moreΜικρό προεκλογικό

Δεν έχω σκοπό να επιχειρήσω μια νομική έκθεση του τι ισχύει περί του Αβάτου. Εντελώς συνοπτικά αναφέρω ότι εξ επόψεως τεθειμένου δικαίου το ζήτημα είναι λυμένο, καθώς το Άβατο καθιερώνεται από διατάξεις ανώτερης τυπικής ισχύος, και συγκεκριμένα από το άρ. 105 Συντ. [βλ. και άρ. 186 Καταστατικού Χάρτη Αγίου Όρους: “Η εις την χερσόνησον του Αγίου Ορους είσοδος των θηλέων κατά τα ανέκαθεν κρατούντα απαγορεύεται.”]

Read moreΠερί του Αβάτου του Αγίου Όρους