Πολλοί από σας πιθανότατα θα έχετε διαβάσει – και ξαναδιαβάσει – την χθεσινή ομιλία του Ομπάμα (εδώ μεταφρασμένη στα Ελληνικά – ένα μεγάλο μπράβο και από εμένα!). Πολλά σημεία της πιστεύω και εγώ πως ξεχωρίζουν… (Η αντίθετη βέβαια άποψη συνοψίζεται εδώ).
Ιδού το αγαπημένο μου μέρος:
“In reaffirming the greatness of our nation, we understand that greatness is never a given. It must be earned. Our journey has never been one of short-cuts or settling for less. It has not been the path for the faint-hearted – for those who prefer leisure over work, or seek only the pleasures of riches and fame. Rather, it has been the risk-takers, the doers, the makers of things – some celebrated but more often men and women obscure in their labor, who have carried us up the long, rugged path towards prosperity and freedom.” — Barack Obama
The doers, the makers of things… Άντε και στα δικά μας… σε ένα μέλλον με περισσότερες (δημιουργικές) καταστροφές.
(O τίτλος του μικρού αυτού ποστ είναι δανεισμένος από ένα review του βιβλίου του Gregory Clark, A Farewell to Alms: A Brief Economic History of the World).
Οντως μαικωλ και εμενα αυτο που με εντυπωσιαζει ειναι η κουλτουρα δημιουργιας χωρις φοβο και μιζερια. Δυστυχως ωρες ωρες ειναι σαν να βλεπω το ακριβως αντιθετο της Ελλαδας (αλλα οχι των Ελληνων, που πολλοι εξ αυτων εχουν μεγαλη παραδοση κοσμοπολιτικης ριψοκινδυνης δημιουργικοτητας).
Σωτήρη, το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι η κουλτούρα του “κεκτημένου” οδηγεί το μέσο πολίτη στο να αφιερώνει μεγάλο μέρος του χρόνου του, της ενέργειάς του, της πνευματικής του εργασίας, κ.ο.κ. στην οργάνωση και διενέργεια διαδηλώσεων, απεργιών, συνδικαλιστικών εκδηλώσεων και διαδικασιών, κ.ο.κ. Στις ΗΠΑ η κουλτούρα είναι αντίθετα, αν κατάλαβα καλά τα λόγια του Ομπάμα, ότι τίποτα δεν είναι κεκτημένο ή δεδομένο. Έτσι ο μέσος πολίτης οφείλει να προσπαθεί όσο μπορεί, σωματικά και πνευματικά, να συνεισφέρει παραγωγικά στην κοινωνία. Αυτή είναι μια μεγάλη διαφορά μεταξύ Ελλάδας, μιας κοινωνίας που εστιάζεται στην κατανάλωση, και ΗΠΑ, μιας κοινωνίας που εστιάζεται στην παραγωγή. Δυστυχώς τελευταία οι Αμερικανοί είχαν ξεφύγει από το παραδοσιακό αυτό μονοπάτι τους, και είχαν αρχίσει να μας μοιάζουν επικύνδινα. Η κρίση φαίνεται όμως να βάζει τα πράγματα στη θέση τους.