Στην Ελλάδα η εναλλακτική θητεία έχει την διπλάσια διάρκεια όχι από αυτήν που προβλέπεται στον νόμο, γιατί αυτή έχει διάρκεια 24 μηνών, σύμφωνα με το άρ. 6 παρ. 1 Ν. 3421/2005 περί Στρατολογίας των Ελλήνων, αλλά από την θητεία που ισχύει αυτήν την στιγμή βάσει υπουργικής αποφάσεως. Είναι όμως αυτή η διπλάσια διάρκεια δίκαιη ή άδικη, τιμωρητική ή ξετιμωρητική;
Σύμφωνα με την συνταγματική αρχή της ισότητας, ο νόμος οφείλει να ρυθμίζη ομοίως τις όμοιες και ανομοίως τις ανόμοιες καταστάσεις. Σηκώνει φυσικά πολύ συζήτηση το τι ακριβώς σημαίνει “όμοιος” και τι όχι. Είναι κρίσιμη ανομοιότητα π.χ. το χρώμα του δέρματος ή οι ιδεολογικές πεποιθήσεις; Μάλλον όχι. Μερικοί όμως λένε ότι είναι κρίσιμο το τι υπάρχει ανάμεσα στα πόδια μας και σε ποιον θεό πιστεύουμε. Τέλος πάντων.
Ας πούμε λίγο πρόχειρα ότι κρίσιμη εν προκειμένω είναι η (αν)ομοιότητα που αναφέρεται σε ιδιότητες ή χαρακτηριστικά που συμπλέκονται με τον επιδιωκόμενο σκοπό. Η βαθμολογία για την εισαγωγή στα Πανεπιστήμια, το ύψος για τους αστυνομικούς, ο διαδικτυακός αλφαβητισμός για τους δημοσίους υπαλλήλους είναι παραδείγματα τέτοιων θεμιτών κριτηρίων διαφοροποίησης.
Υπάρχουν άραγε παρόμοια κριτήρια στο δίπολο ένοπλη στρατιωτική – εναλλακτική θητεία; Υπάρχουν λόγοι που να δικαιολογούν την διαφορετική χρονική μεταχείριση;
Θεωρώ πως ναι, φυσικά. Ας δούμε μερικά σημεία:
1. Ο κίνδυνος: Είναι ίδιοι οι κίνδυνοι που αναλαμβάνει όποιος κάνει βολές με όποιον κουβαλάει πάπιες; Όποιος φυλάει σκοπιά στα σύνορα με όποιον καθαρίζει σκάλες; Όποιος συντηρεί ερπύστριες με όποιον πλένει σώβρακα; Αλήθεια, πόσους νεκρούς είχαν οι εναλλακτικοί τα τελευταία δέκα χρόνια; Πόσους τραυματίες; Πόσοι αυτοκτόνησαν επειδή δεν την πάλευαν; Πόσοι εναλλακτικοί άκουσαν νάρκες να σκάνε σε λαθρομετανάστες και έμπορους ναρκωτικών να συναλλάσσονται μέσα στην νύχτα;
2. Η καταπόνηση: Η κούραση, η ταλαιπωρία, το άγχος του στρατιώτη δεν συγκρίνονται με τα αντίστοιχα του εναλλακτικού. Ο εναλλακτικός δεν κοιμάται μαζί με άλλους τριάντα μαντραχαλάδες, κανείς δεν τον υποχρεώνει να σφουγγαρίζη ή να πλένη τα πιάτα κάθε μέρα, δεν φοράει αρβύλες ή κράνος, επιλέγει εκείνος τι τρώει, κοιμάται όσο θέλει και όποτε θέλει. Κανείς δεν του απευθύνεται με αυστηρό ή ψαρωτικό ύφος, κανείς δεν τον υποχρεώνει να μάθη πράγματα που δεν θέλει, κανείς δεν τον υποχρεώνει να τρέχη ή να παίρνη κάμψεις.
3. Η πειθαρχία: ο στρατιώτης είναι στρατιώτης 24 ώρες το 24ώρο, 7 ημέρες την εβδομάδα. Δεν γνωρίζει αργίες, ημιαργίες, κυριακές και σχόλες. Υπόκειται σε αυστηρό πειθαρχικό δίκαιο και σε στρατιωτικούς κανονισμούς και υπάγεται στην αρμοδιότητα των στρατιωτικών ποινικών δικαστηρίων. Ο εναλλακτικός δουλεύει 8ωρο, αν όχι λιγώτερο, και κανείς δεν του λέει πόσο μακριά πρέπει να είναι τα μαλλιά του.
Τα παραπάνω δεν συνεπάγονται ότι η παρούσα ρύθμιση είναι δίκαιη φυσικά. Η ακριβής ποσοτικοποίηση της διαφοράς είναι δύσκολο να επιτευχθή. Ίσως η διπλάσια εναλλακτική θητεία να είναι όντως υπερβολική. Ίσως όμως και όχι. Ούτε μπορεί να μας βοηθήση ιδιαίτερα η εμπειρία άλλων κρατών με συγκρίσιμο επίπεδο πολιτισμικής ανάπτυξης, γιατί οι όροι δεν είναι ίσοι. Στο κάτω κάτω της γραφής, στην πολεμοχαρή Ελβετία π.χ. η εναλλακτική είναι το 150% της στρατιωτικής θητείας, πράγμα που δεν φαίνεται να ενοχλή την Διεθνή Αμνηστεία. Παρομοίως, στην Αυστρία διαρκεί 50% περισσότερο από την κανονική θητεία.
Το πραγματικό πρόβλημα λοιπόν δεν είναι κατά την γνώμη μου η διπλάσιας διάρκειας εναλλακτική θητεία και οι σχετικοί κλαυσαιδοίοι. Είναι η ίδια η αλυσιτελής, ακριβή και άσκοπη υποχρεωτική στρατιωτική θητεία, η οποία πρέπει να καταργηθή με την μορφή που έχει τώρα, αν θέλουμε να ανήκουμε στον ανεπτυγμένο κόσμο.
Αλλά επ’ αυτών κάποια άλλη φορά.
Καλά τα λες και με βρίσκεις σύμφωνο. Δεν είναι το ίδιο.
Αλλά το πρόβλημα είναι πως όντας η θητεία ήδη μεγάλη ουσιαστικά η εναλλακτική γίνεται κοροϊδία. Και μ’αρέσει που στην πρώτη σειρά αφήνεις υπονοούμενο να ήταν… 48 μήνες! Πας καλά;
Όταν παίζεις με τόσους μήνες το διπλάσιο (σε σχέση με το 1,5x της Ελβετίας και Αυστρίας) είναι σα να πολλαπλασιάζεις με το ∞.
Τέλος, είμαι σίγουρος πως θα βρεθεί κάποιος που έχει πάει στρατό να σου αναχαιτίσει αυτά που λες περί κινδύνου και άγχους, που τα έχουν πλέον οι μονιμήτες (ΕΠΟΠ, 5ετούς υποχρέωσης, κλπ) και όχι οι θητείας.
Και τί γίνεται στην περίπτωση της μεγάλης κατηγορίας Ελληνάρων με μέσο που ενώ είναι «μάχιμοι» και λιώνουν για την πατρίδα είναι έξι έξω μία μέσα; Bonus/malus αυτοί δεν έχει;
Σε αυτό έχεις δίκιο, χάος χωρίζει π.χ. το 6 μήνες vs 12 με το 12 vs 24, κι ας είναι η ίδια αναλογία. Από κει και πέρα, εγώ να το ζυγίσω με ακρίβεια δεν μπορώ, εκχωρώ αυτό το προνόμιο στους μπακάληδες της ΔΑ.
Αυτό είναι λάθος. Ο κίνδυνος δεν είναι κανένας σπουδαίος κίνδυνος, δεν συγκρίνεται όμως με τίποτα που κάνει ο εναλλακτικός. Μην φανταστής τίποτα εκρήξεις και τέτοια, σκέψου μόνο τροχαία ή μικροτραυματισμούς. Το δε άγχος φυσικά και υπάρχει, ας είναι και μόνο το άγχος να προλάβω να ντυθώ για την φρουρά ή να ξυπνήσω στην ώρα μου για την αλλαγή.
Όσοι υπηρετούν εναλλακτική θητεία πρέπει να νοικιάσουν σπίτι και να καλύψουν τα έξοδα τους με μισθό 400-500 ευρώ το μήνα.
Τι ακριβώς εννοείς όταν λες ότι η θητεία “πρέπει να καταργηθεί με τη μορφή που έχει τώρα”?
ελα θαναση ωραιο το κειμενο και μας το χρωστουσες
παρατηρησεις
ποσοι θα ειχαν σωθει αν η εναλλακτικη δεν ειχε τοσο τεραστια διαρκεια που την καθιστα μη επιλεξιμη?
Και δω ερχεται η βασικη μου ιδεα: οι ανθρωποι εχουν διαφορετικες προτιμησεις για τις οποιες δεν ευθυνονται. πχ εγω εχω τρομερη αποστροφη στις δημοσιες τουαλετες ενω αλλοι μπορουν να χρησιμοποιησουν και την πιο βρωμικη τουαλετα χωρις προβλημα. Ή ας πουμε καποιοι ανθρωποι ειναι αντικοινωνικοι και η παραμονη σε εναν θαλαμο με 30 αντρες τους προκαλει αναγουλα. Αλλοι ειναι ασθενικοι/περιεργοι και δεν εχουν καμμια ελπιδα να γλιτωσουν το δουλεμα και τις αγκαριες αν πανε στρατο.
Ολοι αυτοι γιατι πρεπει να τιμωρουνται με μεγαλυτερη διαρκεια, ενω ουτως ή αλλως απο την φυση τους ειναι καταδικασμενοι να κακοπερασουν σητν κανονικη ή εναλλακτικη θητεια? Μαλιστα σε αντιθεση με τον Γιαννη Ελληναροπουλο που στην θητεια περναει ζωη και κοτα και κανει και καποια κονε για το μελλον?
Γιατι τα μειονεκτημα της κανονικης θητειας που θιγεις δεν ειναι εξισου μειονεκτηματα για τον καθε ανθρωπο, για μερικους ειναι και πλεονεκτηματα (μην μου πειτε οτι μερικοι τεστοστερονογεμισμενοι κομπλεξικοι τυπαδες δεν περασαν θαυμα στον στρατο που ειναι το μονο μερος που επιβραβευει τα ταλεντα τους?)
δεν θιγω καν το ζητημα οτι η θητεια δεν προσφερει τιποτα, που θελω να θιξω μαλλον σε χωριστο κειμενο.
” Πόσοι αυτοκτόνησαν επειδή δεν την πάλευαν”
Δέν είδες τις “έρευνες” του “ένδοξου” ΕΣ που βρήκε ίδια ποσοστά αυτοκτονιών με τον γενικό πλυθισμό? ΧΑ ΧΑ ΧΑ
Αλκον, δεν ξέρω πόσα παίρνουν οι εναλλακτικοί, σίγουρα όμως πρέπει να είναι αρκετά για να τους εξασφαλίζεται στοιχειώδης στέγαση και διατροφή.
Είμαι υπέρ ενός μόνιμου πλήρως επαγγελματικού στρατού που θα συμπληρώνεται σε περιόδους κρίσης από επιστρατευόμενες μονάδες εθνοφυλακής, αποτελούμενες από εθελοντές που θα έχουν προηγουμένως υπηρετήσει μια βασική τρίμηνη θητεία και περιοδικές επανεκπαιδεύσεις, όλα αμειβόμενα.
Μάλιστα… Το μόνο επιχείρημα (ανάμεσα στα σώβρακα και στις ερπύστριες) είναι πως είναι πιο δύσκολη η κανονική θητεία από την εναλλακτική. Σύμφωνοι.
Εμένα όμως ως αντιρρησία -που αναγκαστικά όμως θα πάω για κανονική θητεία διότι δεν θέλω να καταστρέψω εντελώς τη ζωή μου βάζοντας ένα επιπλέον χρονικό εμπόδιο στην καριέρα μου- αυτό δεν με αγγίζει καθόλου.
Καταρχήν, σε αντίθεση με όλα τα μεγαλοποιημένα που περιγράφετε στο post, μου κάνει εντύπωση πως 4/4 από τους κοντινούς μου φίλους που κάνανε στρατό μου είπαν πως όλη μέρα ξύνονταν επί 12 μήνες. Δεν νομίζω πως είναι τυχαίο…
Εν πάση περιπτώσει, το πρόβλημά μου δεν είναι η όποια κούραση του Στρατού αλλά το αν θα σπαταλήσω κάποιο χρονικό διάστημα από τη ζωή μου κάνοντας κάτι παρά τη θέλησή μου, και αν θα επιτρέψω το Κράτος να δεσμεύσει την ελευθερία μου για όσο καιρό του καπνίσει. Αν κάποιος ξεκινάει με αφετηρία το σκεπτικό πως “όλοι όσοι έχουν κάτι να κρέμονται κάτω από τα πόδια τους πρέπει να κάνουν αγγαρεία πάση θυσία”, τότε το σκεπτικό σας έχει κάποια βάση. Εγώ όμως δεν θεωρώ δεδομένο το πως κάποιος έχει δικαίωμα να ελέγχει το τι μου αρέσει και τι όχι, το τι πολιτικές πεποιθήσεις έχω (και το να μη θες να πας στρατό σαφέστατα και έχει πολιτικές προεκτάσεις) και το που και σε ποιον θα πειθαρχώ. Οπότε από αυτή την άποψη είναι εντελώς ανήθικο να τιμωρείται κάποιος για τα πιστεύω του και μόνο.
Και φυσικά το αν είναι πιο κουραστικό/επικίνδυνο/εξουθενωτικό το να είσαι σε νοσοκομειακό περιβάλλον από έναν στρατώνα παίζεται, έτσι; Δεν ξέρω πόσους μήνες δουλέψατε ως τραυματιοφορέας σε νοσοκομείο ή βοηθός σε ψυχιατρική κλινική, αλλά και τα δύο εκτός από πολύ ψυχοφθόρα είναι και επικίνδυνα για την σωματική υγεία (ιδιαίτερα το νοσοκομείο όπου κυκλοφορεί η κάθε είδους ασθένεια). Δεν είναι τυχαίο που το υγειονομικό προσωπικό ζητά να ενταχθεί στα βαρέα και ανθυγιεινά τόσα χρόνια.
Εν πάση περιπτώσει, τζάμπα συζητάμε. Ο Στρατός ζει και βασιλεύει και πάμε για ακόμη πιο γερές θητείες, οπότε δεν χρειάζεται να ανησυχείτε. Ο θεσμός της τιμωρίας των αντιρρησιών συνείδησης θα συνεχίσει να υφίσταται μια χαρά.
Αυτός που ανάβει το καντήλι στο Λυκαβηττό ή φυλάει την Πρεσβεία στο Άμστερνταμ κάνει κι αυτός 24 μήνες, ή θεωρούμε ότι κινδυνεύει να του την πέσουνε ματάκηδες και να καεί από τους μπάφους αντίστοιχα;
Κάπως έτσι λειτουργούν όλοι οι επαγγελματικοί στρατοί. Τα προβλήματα είναι δύο:
α) Το μέγεθος της εφεδρείας θα είναι πολύ μικρότερο αν καταργηθεί η υποχρεωτική θητεία.
β) Το οικονομικό.
Jim_Hellas, το θέμα μου είναι αν η διάρκεια της εναλλακτικής είναι τιμωρητική ή όχι, όχι αν θα έπρεπε να υπάρχουνε στρατοί, αν ο ελληνικός στρατός είναι λούφα και παραλλαγή ή ό,τι παρόμοιο. Εφόσον συμφωνείς ότι η ένοπλη στρατιωτική θητεία είναι δυσκολώτερη από την εναλλακτική, περιμένω να ακούσω σε πόσους μήνες επιπλέον θητείας μεταφράζεται ή δεν μεταφράζεται αυτό και γιατί. Η καριέρα σου και οι φίλοι σου δεν με ενδιαφέρουν.
J95, δεν είσαι ευπρόσδεκτος στις δικές μου αναρτήσεις. Φύγε.
Για ΣΓ και Αλκον επιφυλάσσομαι.
Δεν είναι έτσι τα πράγματα για όλους.
Εγώ είχα φαντάρο στην παραμεθώριο που ο πατέρας του ήταν στα τελευταία του με καρκίνο και αυτός βάραγε γερμανικά στις βουνοπλαγιές.Επίσης γνωστά αυτά με τα ναρκωτικά κτλ.
Γενικά μπορεί να γίνει εξαιρετικά δύσκολη και αγχωτική κατάσταση ο στρατός, αν δεν έχεις βύσμα, μην το παίρνετε στην πλάκα – δεν είναι για όλους χαβαλές.
Τώρα, ΟΚ, αν είσαι στο Μουσικό, εντάξει, είναι λούφα & παραλλαγή.
Κοίταξε Σωτηρη, η στρατιωτική εκπαίδευση αυτόν τον στόχο έχει (θεωρητικά), να σου δώσει να καταλάβεις ότι πρέπει να λειτουργείς στο πλαίσιο μιας ομάδας που περιλαμβάνει κάθε καρυδιάς καρύδι, από βοσκό μέχρι πυρηνικό φυσικό στην ΝΑΣΑ και να παραμερίσεις ιδιαιτερότητες/προτιμήσεις κτλ.
Στόχος είναι η άμυνα της χώρας, δεν μπορεί να πεις «δεν αντέχω τις δημόσιες τουαλέτες/ την φάτσα του Λάκη» ενώ έχεις κατασκηνώσει στα βουνά.
Βέβαια στην εποχή μας ο αποκλειστικά επαγγελματικός στρατός είναι η μόνη σοβαρή πρόταση.Το πρόβλημα δεν είνια το κόστος (μην νομίζετε ότι τώρα με τους εφέδρους είναι μικρό), αλλά το ότι μετά και τον ΑΣΕΠ, είναι ίσως το μοναδικό ρουσφέτι που έχει μέινει.
SG,
υπενθυμίζω ότι υπό το παρόν καθεστώς, καλώς ή κακώς (μάλλον κακώς), η αντίρρηση συνείδησης πρέπει να είναι αιτιολογημένη και κρίνεται από επιτροπή, δεν είναι δηλαδή μια απλή επιλογή του στρατεύσιμου. Άρα η μη επιλεξιμότητά της δεν συνέχεται μόνο με την διάρκεια, αλλά και με το ότι οι υποψήφιοι αντιρρησίες, καληώρα ο Jim_Hellas, δεν έχουν πραγματική θρησκευτική ή ιδεολογική αντίρρηση. Οι σκέψεις σου μάλλον αναφέρονται σε ένα σύστημα σαν τους Zivis, που απλώς δεν υπάρχει στην Ελλάδα.
Από κει και πέρα, η απάντηση είναι όλα όσα αναφέρω στην ανάρτηση, τα οποία δεν νομίζω να αρνείσαι: η ένοπλη στρατιωτική θητεία είναι πιο δύσκολη από την εναλλακτική. Αν κάποιος δεν μπορεί να τρώη φακές ή να φοράη αρβύλες (δύο από τα μεγαλύτερα προβλήματα στο ένδοξο ελληνικό στράτευμα, για τα οποία δεν θα έλεγα ότι φταίνε οι κακοί στρατόκαυλοι καραβανάδες), ας υπηρετήση πιο χαλαρά, αλλά για μεγαλύτερο διάστημα ως αντιστάθμισμα. Είναι και θέμα κινήτρων ρε αδερφέ, ειδικά σε μία χώρα με δημογραφικό πρόβλημα και χαμηλές οροφές στις στρατολογικές σειρές.
Ερώτηση: γιατί να είναι ίση η εναλλακτική θητεία με την ένοπλη στρατιωτική και να μην είναι μικρότερη; Περιμένω απάντηση.
Αλκον,
Ναι, και; Ούτε χαρακώματα έχουμε να επανδρώσουμε ούτε επανάληψη της αρματομαχίας του Κουρσκ προβλέπεται. Το ΗΒ έχει λίγο μεγαλύτερο μέγεθος ενόπλων δυνάμεων από εμάς, ποσοτικά είμαστε συγκρίσιμοι δηλαδή, ποιοτικά όμως;
Αυτό μάλιστα. Θα ήμουν ανεύθυνος αν ισχυριζόμουν ότι έχω την λύση έτοιμη (ποιες θα είναι οι οροφές υλικού και προσωπικού, πώς θα κατανέμωνται, τι χρειαζόμαστε σε κάθε κλάδο και σε κάθε όπλο, πόσο στοιχίζει), αλλά είναι κάτι που αξίζει τον κόπο να ερευνηθή σοβαρά σε επιτελικό επίπεδο.
“το θέμα μου είναι αν η διάρκεια της εναλλακτικής είναι τιμωρητική ή όχι”
Είναι και πολύ μάλιστα κ μάλιστα για ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ
“Εφόσον συμφωνείς ότι η ένοπλη στρατιωτική θητεία είναι δυσκολώτερη από την εναλλακτική, περιμένω να ακούσω σε πόσους μήνες επιπλέον θητείας μεταφράζεται ή δεν μεταφράζεται αυτό και γιατί.”
Δεν συμφωνώ απαραίτητα. Σας είπα πως παίζεται το πόσο πιο δύσκολος είναι εν τέλει. Άποψή μου όπως σας είπα είναι πως θα έπρεπε να υπάρχει μια εναλλακτική θητεία που να μην σχετίζεται άμεσα με όπλα και λοιπές στρατιωτικές επιχειρήσεις, η οποία θα είναι ίσης διάρκειας με την “κανονική” (λέμε τώρα…) γιατί αλλιώς μιλάμε για ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ όπως σας είπα και στο πρώτο σχόλιό μου.
Ποια θα ήταν μια “καλή” εναλλακτική; Δεν ξέρω… Ίσως αυτό που πρότεινε ο αναγνώστης σας J95 τον οποιο διώξατε με τις κλωτσιές με τον κοσμιότατο τρόπο σας. ;)
“Η καριέρα σου και οι φίλοι σου δεν με ενδιαφέρουν.”
Να με συγχωρείτε τότε που αναφέρθηκα και στα δύο. Το μεν πρώτο έχει σημασία γιατί η επιπλέον θητεία συνδέεται άμεσα με ένα επιπλέον εμπόδιο στους αντιρρησίες (ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ!) και το δέυτερο για να σας φέρω ένα παράδειγμα το πόσο πιο δύσκολος είναι στην ουσία ο “κανονικός” στρατός σήμερα (ίσως δυσκολότερος, αλλά όχι όσο τον περιγράφετε στο γλαφυρό σας post).
Λυπάμαι που δεν σας δίνω μια πιο ολοκληρωμένη απάντηση, αλλά με τον τρόπο που απαντήσατε όχι μόνο σε εμένα, αλλά και σε άλλους αναγνώστες νιώθω ότι απλά χάνω το χρόνο μου με κάποιον που απλά πετάει στην άκρη ότι δεν θέλει να ακούσει (δεν απαντήσατε σε πολλά ουσιαστικά αντεπιχειρήματα). Μείνετε με την αρχική σας διαπίστωση την οποία αναμασάτε συνέχεια: “η εναλλακτική είναι πιο εύκολη από την κανονική θητεία”. Προφανώς κάπου εκεί είναι ο ορίζοντας…
Υ.Γ. Ποιος σας είπε ότι δεν έχω ιδεολογικές αντιρρήσεις αγαπητέ; Το ότι θα πάω να κάνω την “κανονική” θητεία με το ζόρι δεν σημαίνει πως δεν διαφωνώ, αλλά πολύ απλά πως δεν έχω τη διάθεση να βάλω ένα επιπλέον εμπόδιο στη ζωή μου (θαυμάζω δε αυτούς που το κάνουν!).
Καλή σας συνέχεια
φυσικα θα επρεπε να ειναι επιλογη χωρις επιτροπες και αλλες βλακειες, δεν αντεχω αλλο τις ολοκληρωτικες αλλα και κουτοπονηρες μεθοδους του ελληνικου κρατους.
εξαρταται για ποιον, αυτο δεν ελεγα? Μαλιστα εξαρταται και ποσο μεγαλο ειναι το κοστος της στρατιωτικης για τον καθενα. υπαρχουν ατομα που απλα ποτε δεν θα επρεπε να υποχρεωνονται σε θητεια και το βρισκω λιγο ανωμαλια και αντιδημοκρατικο να τους υποχρεωνουμε.
Κατα τα αλλα φυσικα συμφωνουμε οτι το στρατευμα θελει γενναια μειωση και αναπροσαρμογη.
ρε παιδιά, ποιο οικονομικό πρόβλημα μιλάτε για επαγγελματικό στρατό?
Τώρα που καταστρέφεις ζωές και δουλειές και καριέρες δεν χάνουμε λεφτά?
ιδίως για κόσμο με Τεχνική εκπαίδευση, που ξαφανίζεται για κανα χρόνο και αλλο ενα χρόνο ταλανίζεται με τη φρικτή και απαίσια δικαιολογία ταχαμ’ δήθεν οτι περιμένει να πάει φαντάρος η το σκέφτεται, η ο,τιδήποτε.
Και δεν μπορεί να μπει η να διακδικήσει δουλειές εν τω μεταξύ, δεν χάνουμε άπειρα κεφάλαια?
Ο στρατός ως εχει, μπλοκάρει ολη την οικονομία, ειναι η οικονομική καταστροφή της Χώρας.
Επειτα, σε μια χώρα που ο μισός πληυθσμός ειναι κατ’ουσίαν εποχιακά εργαζόμενος(καθηγηταίοι, δασκαλαίοι, αιώνιοι φοιτηταίοι, τουριστικοί κλπ κλπ) ειναι δυνατόν να μένεις απο κορμιά στο στρατό?
Και γιατί ακριβώς χρειάζεται να κουβαλάς κάποιον απο Καλαμάτα για να καθαρίζει τουαλέττες στον Εβρο? Δεν υπάρχει τοπικό προσωπικό να κάνει τη δουλειά με …”security clearance”?
Η να βαράει άσκοπες σκοπιές, να φυλάει τη πέτρα κατω απ΄τον κώλο του δλδ.
Τι λέμε ρε σεις?
Φανταστείτε τι θα γινόταν στην Αμερική αν υπήρχε υποχρεωτική στράτευση. Ουτε μια βδομάδα δεν θα κρατούσε ο πόλεμος στο Ιράκ
Jim_Hellas,
[quote]Δεν συμφωνώ απαραίτητα[/quote]
Στην αρχή όμως είχες πει αυτό:
[quote]Το μόνο επιχείρημα (ανάμεσα στα σώβρακα και στις ερπύστριες) είναι πως είναι πιο δύσκολη η κανονική θητεία από την εναλλακτική. Σύμφωνοι.[/quote]
Έστω, δεν συμφωνείς. Ανέφερες την ανθυγιεινή εργασία των νοσοκόμων κλπ, ανέφερα και εγώ τα δικά μου. Η κρίση στον έμφρονα αναγνώστη.
[quote]η οποία θα είναι ίσης διάρκειας με την “κανονική” [/quote]
Επαναφέρω την ερώτηση, που δεν απαντήθηκε: Γιατί ίσης και όχι μικρότερης; Ποιο είναι το κριτήριό σου βάσει του οποίου προέκυψε η ίση διάρκεια; Αν θεωρείς ότι η εναλλακτική κατά μέσο όρο είναι πιο δύσκολη από την ένοπλη, θα πρέπη να διαρκή λιγώτερο!
[quote]Ποιος σας είπε ότι δεν έχω ιδεολογικές αντιρρήσεις αγαπητέ;[/quote]
Εσύ ο ίδιος:
Κοίτα, όταν ο πρώτος λόγος που σου έρχεται στο μυαλό είναι η καριέρα σου και στην πορεία ανακύπτουν και ιδεολογικοί-πολιτικοί λόγοι, εύλογα δημιουργείται η υποψία ότι ανήκεις στην σεβαστή μερίδα των συμπολιτών μας που ενδύουν το συμφέρον τους με κάποια ετοιματζίδικη ιδεολογία. Ήλπιζα να μην είναι έτσι, γιαυτό και καυτηρίασα εμμέσως την αναφορά στην καριέρα.
Όσο για τους φίλους σου, ο καθένας έχει τις δικές του εμπειρίες, ο Σναποραζ έγραψε τις δικές του, φυσικά και εγώ έχω τις δικές μου, κάπως πιο άμεσες από τις δικές σας μάλιστα, αλλά δεν έχει νόημα να αρχίσουμε τις φανταροϊστορίες, γιατί η εμπειρία του καθενός είναι αντικειμενικά περιωρισμένη.
ΥΓ: Είμαι βέβαιος ότι ο J95 εκτιμά πάρα πολύ ότι κάνεις τον δικηγόρο του. Αν ο τρόπος μου δεν σου φάνηκε κόσμιος απέναντί του, ίσως θα έπρεπε να αναρωτηθής πριν προτρέξης ποιος ήταν ο δικός του τρόπος απέναντί μου στο παρελθόν. Καλή συνέχεια και σε σένα.
[quote]φυσικα θα επρεπε να ειναι επιλογη χωρις επιτροπες και αλλες βλακειες, δεν αντεχω αλλο τις ολοκληρωτικες αλλα και κουτοπονηρες μεθοδους του ελληνικου κρατους.[/quote]
Δεν είναι τόσο απλό, σε μας υπάρχει σχετική συνταγματική υποχρέωση για ένοπλη θητεία (σε αντίθεση με την Γερμανία π.χ.), άρα είναι λογικό να απαιτήται σοβαρός λόγος για να απαλλαγή κάποιος από αυτήν.
[quote]εξαρταται για ποιον, αυτο δεν ελεγα? Μαλιστα εξαρταται και ποσο μεγαλο ειναι το κοστος της στρατιωτικης για τον καθενα. υπαρχουν ατομα που απλα ποτε δεν θα επρεπε να υποχρεωνονται σε θητεια και το βρισκω λιγο ανωμαλια και αντιδημοκρατικο να τους υποχρεωνουμε.[/quote]
Οι διατάξεις όμως δεν μπορούν παρά να είναι γενικές και αφηρημένες. Σκέψου τι θα γινόταν αν προβλεπόταν ότι η θητεία δεν είναι 12, αλλά 6 έως 18 μήνες, ανάλογα με την προσωπικότητα του καθενός, πράγμα που θα κρίνεται από επιτροπή. Χώρια που θα ήταν φρικτά άδικο, γιατί στο τέλος θα ευνοούνταν όσοι είναι μυγιάγγιχτοι, κακομαθημένοι κλπ. Όσο για το αντιδημοκρατικό του πράγματος, όσο το προβλέπει το σύνταγμα, δεν νομίζω ότι στέκει η κατηγορία. Μερικοί δεν θέλουν να πληρώνουν φόορυς: είναι αντιδημοκρατικό που τους το απαγορεύουμε;
Σιμ, πολύ στο περίπου μου φαίνεται η ανάλυσή σου. Αυτά τα ζητήματα θέλουν μακροχρόνιες μελέτες, δεν μπορούμε να τα ξεπετάξουμε έτσι.
Εκεί είναι η ουσία. Για τα υπόλοιπα μπορούμε να φιλοσοφούμε χωρίς τέλος.
Μου κάνει εντύπωση που έδωσες μεγαλύτερη βαρύτητα σε μία λέξη, παρά σε ολόκληρα ερωτήματα που θέτω αργότερα:
“Καταρχήν, σε αντίθεση με όλα τα μεγαλοποιημένα που περιγράφετε στο post, μου κάνει εντύπωση πως 4/4 από τους κοντινούς μου φίλους που κάνανε στρατό μου είπαν πως όλη μέρα ξύνονταν επί 12 μήνες.”
Έστω πως αυτό δεν σας ενδιαφέρει καθώς είναι απλά οι εμπειρίες 4 ατόμων οι οποίες δεν είναι αντιπροσωπευτικές, θα μπορούσατε να δείτε και τον επόμενο προβληματισμό μου.
“Και φυσικά το αν είναι πιο κουραστικό/επικίνδυνο/εξουθενωτικό το να είσαι σε νοσοκομειακό περιβάλλον από έναν στρατώνα παίζεται, έτσι;”
Και συνεχίζω πάνω σε αυτό. Αντ’ αυτού προτιμήσατε να μου αποδώσετε τον χαρακτηρισμό που θέλατε βασιζόμενος σε μια λέξη.
Btw, σε αυτό το σημείο: “Και φυσικά το αν είναι πιο κουραστικό/επικίνδυνο/εξουθενωτικό το να είσαι σε νοσοκομειακό περιβάλλον από έναν στρατώνα παίζεται, έτσι;” προφανώς έκανα λάθος. το αντίθετο ήθελα να γράψω “Και φυσικά το αν είναι πιο κουραστικό/επικίνδυνο/εξουθενωτικό το να είσαι σε στρατώνα από ότι σε ένα νοσοκομειακό περιβάλλον παίζεται, έτσι”. Ζητώ συγνώμη. Ίσως αυτό να σας μπέρδεψε με κάποιον τρόπο.
Όντως…
Το ότι φυσικά η εναλλακτική είναι πιο δύσκολη από την “κανονική” θητεία, είναι κάτι που βάζετε στο στόμα μου, έτσι; Για να μην ξεχνιόμαστε :)
Πειράζει που δεν καταλαβαίνω και πάλι το πως βγάλατε τα συμπεράσματά σας περί του αν είμαι ουσιαστικά αντιρρησίας ή όχι. Για να το εξηγήσω: Θεωρώ πως ο στρατός γενικότερα είναι ένα χάσιμο χρόνου και -όπως εξήγησα το σκεπτικό μου- δεν είναι τίποτα άλλο από μια δέσμευση της ελευθερίας των πολιτών από πλευράς του Κράτους. Σε αυτή τη βάση το να επιλέξω να τιμωρηθώ ακόμη περισσότερο κάνοντας 2 χρόνια αγγαρεία αντί για ένα είναι κάτι το οποίο δεν μπορώ να το κάνω στον εαυτό μου, λόγω των σχεδίων μου για την καριέρα μου (η οποία δεν σας ενδιαφέρει, επομένως καταλαβαίνω γιατί μηδενίσατε κ αυτή την πρόταση).
Με συγχωρείτε κύριε Αναγνωστόπουλε, από πότε το να θέλω να επιλέξω ελεύθερα για την πορεία της ζωής μου δεν είναι απόφαση που έχει κοινωνικοιδεολογικές προεκτάσεις, αλλά αντίθετα είναι “ετοιματζίδικη ιδεολογία”; Δεν ξέρω πως ακριβώς ορίζετε αυτόν τον όρο βεβαίως, επομένως μπορεί με τα δικά σας κριτήρια να είναι οντως μια ετοιματζίδικη ιδεολογία, σε αντίθεση ίσως με άλλες ιδεολογίες λιγότερο ετοιματζίδικες (=που δεν μας δίνονται έτοιμες), όπως η υποχρεωτική στράτευση (που ακούστηκε να γίνεται πλύση εγκεφάλου σε αυτό το θέμα, ώστε να προκύψει μια ετοιματζίδικη ιδεολογία, έτσι; ). Οπότε εξαρτάται από τον ορισμό που δίνετε σε αυτή την έννοια, μιας και δεν υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια.
Νομίζω πως από το πρώτο σχόλιό μου έκανα αναφορά την άποψή μου για τον Στρατό.
“Εγώ όμως δεν θεωρώ δεδομένο το πως κάποιος έχει δικαίωμα να ελέγχει το τι μου αρέσει και τι όχι, το τι πολιτικές πεποιθήσεις έχω (και το να μη θες να πας στρατό σαφέστατα και έχει πολιτικές προεκτάσεις) και το που και σε ποιον θα πειθαρχώ.”
Πως αυτό δεν αποτελεί ιδεολογική τοποθέτηση, αλλά “ετοιματζίδικη ιδεολογία”, δεν ξέρω.
ΟΚ.
Ο J95 μπορεί να το εκτιμά ή όχι το αν είμαι δικηγόρος του, μπορεί να έχετε προηγούμενα κτλ. Αυτό δεν αλλάζει βεβαίως το γεγονός πως στο συγκεκριμένο post έγραψε ένα σχόλιο 2 γραμμών με ένα πολύ λογικό ερώτημα και αντί να του απαντήσετε προτιμήσατε απλά να το αποφύγετε με έναν χοντροκομμένο και άκομψο τρόπο. Δεν ήξερα πως για να διαβάζω έναν διάλογο κάτω από ένα Post θα πρέπει να ξέρω το ιστορικό της σχέσης μεταξύ σχολιαστή και αρθρογράφου.
Την καλημέρα μου.
Να πω κι εγώ τη γνώμη μου προσπαθώντας ταυτόχρονα να ξεκαθαρίσω κάποιες θέσεις που μου μοιάζουν λίγο θολές.
1) Ο Θανάσης, νομίζω, ξεκινά από την παραδοχή ότι η κανονική θητεία είναι πιο δύσκολη (κοπιαστική, ψυχοφθόρα κλπ) από την εναλλακτική. Θεωρώ ότι αυτή είναι μία πολύ λογική προκείμενη που δεν καταρρίπτεται από παραδείγματα τύπου καντηλανάφτη. Με απλά λόγια, είναι σα να λες ότι το να πας στον πόλεμο δεν είναι πιο επικίνδυνο από το να μείνεις στο σπίτι σου διότι κανένας γνωστός σου που πήγε δεν σκοτώθηκε ενώ, αντίθετα, ένας που έμεινε πίσω παρασύρθηκε από φορτηγό στην Πανεπιστημίου. Ασφαλώς, ο τύπος που κάθεται όλη μέρα στο κέντρο της Αθήνας 200 μέτρα από το σπίτι του τα περνάει καλύτερα από έναν τραυματιοφορέα αλλά επίσης τα περνάει απείρως καλύτερα από την συντριπτική πλειονότητα των στρατευμένων. Το παράδειγμα, λοιπόν, δείχνει ότι ο άνθρωπος αυτός απολαμβάνει ένα άδικο προνόμιο και όχι ότι η κανονική θητεία δεν είναι πιο δύσκολη από την κανονική.
2) Από το (1) ο Θανάσης συμπεραίνει ότι η χρονική διαφορά ανάμεσα στις δύο θητείες δεν είναι τιμωρητική αλλά δικαιολογείται από τη φύση των πραγμάτων. Επίσης λογικό εκ πρώτης όψεως.
3) Το αν θα πρέπει να υπάρχει θητεία γενικά η όχι είναι ένα άλλο θέμα. Με δεδομένο ότι υπάρχει, το κείμενο θέτει το ζήτημα της εναλλακτικής θητείας. Επίσης, με δεδομένο ότι υπάρχει μία τέτοια υποχρέωση, τίθεται και το προφανές ζήτημα της ισότητας: αντιμετώπιζονται όλοι οι πολίτες με τον ίδιο τρόπο; Είναι ισότιμοι απέναντι στο νόμο;
4) Εδώ ανακύπτει το ζήτημα της άρνησης στράτευσης για “πολιτικούς λόγους”. Κατ΄αρχάς, ομολογώ ότι κι εγώ είμαι ελαφρώς δύσπιστος απέναντι στην αόριστη καταφυγή σε ιδεολογίες και πολιτικές διώξεις. Από εκεί και πέρα, είναι προφανές ότι δεν υφίστανται όλοι την ίδια επιβάρυνση κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας: κάποιοι γουστάρουν τα όπλα και κάποιοι όχι, κάποιοι έχουν καριέρα μπροστά τους και κάποιοι βαριούνται και δεν έχουν τι να κάνουν, κάποιοι είναι περισσότερο ευαίσθητοι στη δυσοσμία, τον συνωστισμό, την υπακοή, ακόμα και την αγραμματοσύνη κοκ. Το ίδιο ισχύει για λίγο-πολύ τα πάντα: εγώ υποφέρω βαθύτατα από την καφρίλα του έλληνα οδηγού και γυρίζω στο σπίτι μου οργισμένος. Σαφέστατα και η αποστροφή μου δεν είναι αισθητικής προέλευσης αλλά κοινωνικής: με εξοργίζει η αδιαφορία των συμπολιτών μου για τις υποχρεώσείς τους απέναντι σε όλους εμάς και θεωρώ ότι αυτό είναι πολιτικό φάουλ σε μία δημοκρατία. Θίγεται η πολιτική ιδεολογία μου; Διώκομαι πολιτικά από το κράτος που δεν εφαρμόζει το νόμο, δεν υπηρετεί το δίκαιο και με καταπιέζει; Όσο διώκεται πολιτικά και ο Σώτος που απεχθάνεται τις δημόσιες τουαλέτες ή ο Τζιμ που θέλει να κάνει καριέρα και δεν επιθυμεί να τον διατάζουν.
5) Από εκεί και πέρα, δεν υπάρχει αμφιβολία για το γεγονός ότι κάποιοι -λίγοι- άνθρωποι, λόγω των πολιτικών, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεών τους υποφέρουν πραγματικά στον στρατό. Υπάρχει, όμως, χαώδης διαφορά (κι αυτό, υποψιάζομαι, υπονοεί ο Θανάσης όταν μιλάει για κακομαθημένους) ανάμεσα στο να ενοχλείται ή να δυσανασχετεί κανείς με την όλη ιστορία και το να υποφέρει πραγματικά σε σημείο που να είναι άδικο να του ζητούμε να επιτελέσει ένα νομικό καθήκον που απαιτεί από εκείνον οδύνη και θυσίες πολλαπλάσιες σε σχέση με τις αντίστοιχες που απαιτούνται από όλους εμάς τους υπόλοιπους. Σε αυτή και μόνο την περίπτωση ο άνθρωπος αδικείται και θα πρέπει να απαλάσσεται διότι δεν ευθύνεται και δεν μπορεί να υποφέρει για τις πεποιθήσεις του. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, με πρώτη και καλύτερη αυτή όσων “πιστεύουν στην ελευθερία και δε δέχονται να τους τη δεσμεύει το κράτος” η παραπάνω συνθήκη δεν υφίσταται. Και όχι μόνο επειδή δεν τους ζητείται κάτι διαφορετικό ή περισσότερο από αυτό που ζητείται από τους άλλους (και ποιος δε θέλει να μην υποχρεώνεται σε κάτι;) αλλά και επειδή το να θέλεις να είσαι ελέυθερος doesn’t qualify σαν πολιτική ιδεολογία. Αν ήταν έτσι, όλοι θα είχαμε την ίδια…
Να γιατί το έγραψες το κείμενο! Παλιοκαραβανά!! :D
Πέρα απ’την πλάκα. Έχω κάνει μια ανεπίσημη-εμπειρική διαπίστωση ανάμεσα σε φίλους μου που έχουν και δεν έχουν πάει στρατό.
Αυτοί που έχουν πάει είναι στατιστικά οι πιο φανατικοί υποστηρικτές της στράτευσης ως έχει, ακόμα κι αν λίγους μήνες πριν (λίγο πριν καταταγούν!) ψάχναν τα fora του Omhroi.gr για το πως θα τη σκαπουλάρουν έστω και με τρελόχαρτο!
Όταν φας τα σκατά του στρατού θες να τα φαν και οι υπόλοιποι γιατί αλλιώς το θεωρείς- υποσυνείδητα πάντα- κοινωνική αδικία!
—
Σωτήρη ψήνεσαι να το μελετήσουμε με νευροοικονομικές μεθόδους; Θα χρειαστώ μονάχα ένα fMRI τσέπης και λίγα υποκείμενα πριν ή μετά τον στρατό! :)
Αυτό συνοψίζει πολλά, Κενσάϊ.
Για τα υπολοιπα ..μπορούμε να φιλοσοφούμε χωρίς τέλος, οπως χαρακτηριστικά λέει και κάποιος εδώ πιο πάνω.
Οσοι φάγαν τα σκατά θέλουν και υπόλοιποι να φάν τα ιδια και χειρότερα. Μην ξεχνάμε η θητεία ηταν 24 (!) μήνες μέχρι πριν λίγα χρόνια. Ουτε Ισραήλ να είμασταν.
Φαύλος, καρα-φαύλος κύκλος.
Οχι, διαφωνώ.
Ο μονος λόγος που δυσκολευόμαστε να τα ξεπετάξουμε ειναι γιατι η ελληνική στρατιωτική και πολιτική γραφειοκρατία ειναι άχρηστη και για πολλές μπουνιές. Πολλές μπουνιές ομως να ματώσουν.
Αν και στηρίζω τον Μπούλη νομίζω οτι η κυβέρνηση της ΝΔ επρεπε να πέσει για τον απλούστατο λόγο οτι υποσχέθηκε 6 μήνες υποχρεωτική στράτευση και εχει ακόμη 12.
Ειναι άχρηστοι.
Μεϊμαράκης, ΑΧΡΗΣΤΟΣ!.
Ρίξτε μια βόλτα απο Νατοϊκό στρατόπεδο (η Αμερικανικό) να δείτε πως κάνουν σκοπιές και ελάτε πίσω να πείτε που βρείσκετε και πού βρίσκονταν το ελληνικό στρατόπεδο. Στο Μεσαίωνα !
{Εχουμε βελτίωση ως προς αυτό τα τελευταία χρόνια κυρίως γιατί επισκέπτονται και ελληνες αξιωματικοί τα εν λόγω στρατόπεδα}
Πόσο καιρό χρειάζεσαι να μάθεις να χειρίζεσαι ενα όπλο?
Εγινε καμμιά μελέτη? Χωρίς μελέτη και οργάνωση εχεις το παιδί του αλλου και τον πας τον φέρνεις χωρίς λόγο και αιτία.
Και χωρίς κάποιο μισθό. Στο τζαμπέ ολα.
Που ομως ΔΕΝ ειναι τζαμπέ γιατί πλερώνει η μάνα (και ο πατέρας) του παιδιού.
{πρόσθεση και διόρθωση}
“..να δείτε πως κάνουν σκοπιές ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΟΛΙΕΣ…”
το ‘βρίσκεται’ με “αι” οχι με “ε”
Κωνσταντίνε,
[quote] Από το (1) ο Θανάσης συμπεραίνει ότι η χρονική διαφορά ανάμεσα στις δύο θητείες δεν είναι τιμωρητική αλλά δικαιολογείται από τη φύση των πραγμάτων. [/quote]
Όχι ακριβώς, έγραψα ότι κάποια διαφορά σίγουρα δικαιολογείται, δεν ξέρω όμως αν η συγκεκριμένη διπλάσια διάρκεια είναι τιμωρητική, όπως ισχυρίζεται η ΔΑ και πόθεν συνάγεται αυτό.
Kensai, εύλογη και η εμπειρική σου διαπίστωση και η υποψία σου. Ευτυχώς που manent τα scripta ανυπόπτου χρόνου, πράγμα που ειδικά εσύ θα έπρεπε να θυμάσαι. :-)
Jim_Hellas, διαλύθηκαν κάποιες παρεξηγήσεις, επαναφέρω μόνο το ειλικρινές μου ερώτημα:
Τελικά ποια θητεία είναι η πιο δύσκολη κατά την γνώμη σου; Έχει ή δεν έχει άμεση σχέση η διάρκειά της με αυτό το ερώτημα;
ΥΓ: Δεν μου αρέσει να μου μιλάνε στον πληθυντικό ή να με αποκαλούν “κύριο”. Θα σε αγαπούσα πολύ περισσότερο αν σταματούσες να το κάνης.
Ω καλά ρε συ, και που να πας και πιο πίσω! Στο νηπιαγωγείο λέγαμε τα τρισχειρότερα. :D
Στο κάτω κάτω μπορεί ως νεόνυμφος και υποψήφιος διδάκτωρ εν Αθήνησι να συνειδητοποίησες πως δεν είχες πιθανότητες να τη σκαπουλάρεις. Μπορεί και η κυρία σου όταν άκουσε πως θα λείπεις το 2x να σου είπε πως σε χωρίζει. Δεν ξέρω. Αλλά φυσικά αστειεύομαι.
Tώρα σοβαρά όμως, οφείλουμε να αναλύουμε αυστηρότερα τις υποψίες μας. Αυτό είναι όλο. Η διαπίστωσή μου έχει γίνει και από άλλους γνωστούς μου. Που να ρωτήσεις και μεγαλύτερους- από εποχές που δε μπορούσες να τη γλιτώσεις με τίποτα…
—
Απλά προσπαθώ να φανταστώ τι πέρασες [στον στρατό] και σου βγαίνει τέτοιο μεράκι να φαν και οι αντιρρησίες τα ίδια. Πάντως μια φορά δικηγόρος άνθρωπος να «συντήρησες ερπύστριες» ή να «άκουσες νάρκες» δεν το πιστεύω.
Κι όμως στο γραπτό σου το παρουσιάζεις σαν τη ρουτίνα των στρατευμένων…
Σίγουρα υπάρχει ένα σωρό κόσμος που τρώει βαριά θητεία, άλλα άλλος τόσος που τη βγάζει jet [5 έξω 1 μέσα ή αντίστοιχες αναλογίες] και δεν παίρνει την αυξημένη που τρώνε οι αντιρρησίες.
Και να ήταν μια λογική προσαύξηση να πούμε εντάξει, αλλά το διπλάσιο στο δωδεκάμηνο είναι υπερβολή. Πώς να το κάνουμε δηλαδή.
Πλέον ο ΥπΕΘΑ Βενιζέλος ώρισε την διάρκεια της εναλλακτικής θητείας σε 15 μήνες για τους πλήρους θητείας (9 μήνες), σε 12 μήνες για τους μειωμένης θητείας 7 μηνών και σε 9 μήνες για τους 6μηνης μειωμένης θητείας.
Για να δούμε μπας και σταματήση η κλάψα.
Την ορισε στους 15μηνες επειδη ηταν υποχρεωμενος απο την ευρωπαικη ενωση να το κανει, καθως εχει ψηφιστει νομος που λεει οτι δε μπορει να ειναι το διπλασιο της κανονικης θητειας …
Ξερει κανενας περισσοτερες πληροφοριες για το πως ειναι πλεον η θητεια ? αν ναι στειλτε μου ενα mail στο aekleme2@in.gr :P
Νόμος της ΕΕ για τη θητεία; Δεν το νομίζω, μιν, για ξανακοίτα τις πηγές σου.