Νόμος και εφαρμογή: ένα δίλημμα

Διάβασα την είδηση για το πρόστιμο ύψους 1,5 εκατ. ευρώ που επιβληθηκε στη Eurobank, επειδή η Επιθεώρηση Εργασίας βρήκε σε μια μονάδα της Τράπεζας 150 εργαζόμενους να εργάζονται αδήλωτες ή παράνομες υπερωρίες (“Η έφοδος έγινε στις 19:00 και όπως διαπιστώθηκε, 150 υπάλληλοι που θα έπρεπε να έχουν αποχωρήσει από την εργασία τους το αργότερο έως τις 18:15, εργάζονταν κανονικά.”). Θετικό αυτό που έγινε ή όχι;

Θετικό, κατ αρχάς, γιατί υπάρχει νομοθεσία και πρέπει να εφαρμόζεται. Αλλά: η νομοθεσία για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας (ωράριο, υπερωρίες κτλ) είναι η κλασική περίπτωση ελληνικών νόμων που ψηφίστηκαν για να μην εφαρμόζονται. Είναι πολύ αυστηροί στα χαρτιά, αλλά αν ποτέ εφαρμοστούν κανονικά, το σύστημα θα καταρρεύσει. Δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις, ιδίως μικρομεσαίες, τους παραβαίνουν, είτε γιατί δεν θα άντεχαν το κόστος της συμμόρφωσης, είτε γιατί οι διαδικασίες που προβλέπονται για να είσαι σύννομος είναι τελείως ανεφάρμοστες.

Read moreΝόμος και εφαρμογή: ένα δίλημμα

Μικρά δικηγορικά ΙΙΙ

Πέρασαν κιόλας τρία χρόνια από τις προηγούμενες δικηγορικές εκλογές και φαίνεται ότι οι τοτινές μου ευχές εισακούονται, κατά το μεγαλύτερο μέρος τους τουλάχιστον.

Τέσσερα είναι τα θέματα που απασχολούν βασικά τον δικηγορικό κόσμο υπό την κοινή ονομασία της απελευθέρωσης του επαγγέλματος:

α. Οι κατώτατες αμοιβές.
β. Οι γεωγραφικοί περιορισμοί.
γ. Η απαγόρευση της διαφήμισης.
δ. Οι υποχρεωτικές παραστάσεις σε κάποιες πράξεις.

Η γνώμη μου επ’ αυτών και επί των προβαλλομένων αντιρρήσεων έχει ως εξής:

Read moreΜικρά δικηγορικά ΙΙΙ

Μικρό απογραφικό

Μεταξύ 30 Μαρτίου και 13 Απριλίου 2011 θα διεξαχθή η απογραφή του πληθυσμού της χώρας, δέκα χρόνια μετά την τελευταία απογραφή του 2001. Η απογραφή εκείνη ήταν η πρώτη που είχα ζήσει σαν ενήλικος και σαν υπεύθυνος ενός χωριστού νοικοκυριού, θυμάμαι δε ότι μου είχε αφήσει μια ξινή γεύση: δεν με είχαν ρωτήσει για τίποτε από όσα με ενδιέφεραν.

Ποια ήταν αυτά; Και γιατί θα έπρεπε να ενδιαφέρουν μια απογραφή πληθυσμού;

Read moreΜικρό απογραφικό

Αυτεπίστροφος δικαστικός ακτιβισμός

Δεν θα σχολιάσω επί της ουσίας την πρόσφατη απόφαση ΣτΕ 350/2011 και ελπίζω να μην χρειαστή να το κάνω ούτε όταν με το καλό αποφανθή η Ολομέλεια επί του ζητήματος της συνταγματικότητας των νέων διατάξεων περί αποδόσεως της ιθαγένειας και επί της συμμετοχής των αλλοδαπών τριτοχωριτών στις δημοτικές εκλογές. Εσφαλμένες αποφάσεις εκδίδονταν, εκδίδονται και θα εκδίδωνται όσο υπάρχουν άνθρωποι, και μάλιστα δικαστές άνθρωποι, με την ιδεολογία του, τις φορτίσεις του, την οπτική του ο καθένας.

Προτού σχολιαστή όμως η απόφαση επί της ουσίας, πράγμα που είναι το μόνο εύκολο και το μόνο βολικό για τους προχειρολόγους της ιστολογοσύνης, όσους αδικούν τον εαυτό τους γράφοντας εν θερμώ, όσους δεν χαρίζουν ούτε ένα δευτερόλεπτο στην αντίθετη άποψη, όσους δεν χάνουν ευκαιρία να πουλήσουν προοδευτισμό, λογικά προηγείται ο σχολιασμός της ίδιας της δυνατότητας του ΣτΕ να κρίνη επί του αντικειμένου, υπό την έννοια: αναγόταν το αντικείμενο της δίκης στα όρια του επιτρεπτού συνταγματικού ελέγχου ή μήπως συνιστούσε απλώς τσαμπουκαλίδικο δικαστικό ακτιβισμό;

Read moreΑυτεπίστροφος δικαστικός ακτιβισμός

Περί αυτεπάγγελτου διορισμού επί κακουργημάτων ΙΙ

Λέγαμε λοιπόν ότι ο αυτεπάγγελτος διορισμός συνηγόρου είναι για αυτόν υποχρεωτικός και δεν χωρούν “αποποιήσεις”, “αποδοχές” ούτε τα διάφορα παπατζολογικά “δεν ξέρω την δικογραφία”, “έχω Πολυμελές Πρωτοδικείο”, “με πονάνε οι ωοθήκες μου” και λοιπά.

Κατ’ αυτής της θέσης προβάλλονται δύο απόψεις, η μια αρκετά σοβαρή, η άλλη λιγώτερο.

Κατά την πρώτη άποψη, ο αυτεπαγγέλτως διοριζόμενος δικηγόρος δεν δικαιούται να αποδεχθή τον διορισμό του, διότι, λένε, η εντολή προς τον τέως συνήγορο εξακολουθεί υπάρχουσα και ουδέποτε ανακλήθηκε. Και μάλιστα, τυχόν αποδοχή του αυτεπαγγέλτου διορισμού θα συνιστούσε, λένε, πειθαρχικό παράπτωμα, ελεγκτέο από τον οικείο δικηγορικό σύλλογο.

Για να δούμε.

Read moreΠερί αυτεπάγγελτου διορισμού επί κακουργημάτων ΙΙ

Σιχαμένη Σιχοφοβία;

Για το ΕΔΔΑ έχω πει κακίες πολλές, ας πω και μια παραπάνω σήμερα. Άλλωστε, ένα δικαστήριο που σχεδόν πάντα αξιοποιεί τις ευκαιρίες που του προσφέρουν διάφοροι θρησκόληπτοι για να επιβεβαιώση την αξία της ελευθερίας της έκφρασης και της θρησκευτικής ελευθερίας δικαίως κατακρίνεται όταν μεταβάλλει την συμπεριφορά του ενόψει μιας συγκεκριμένης θρησκευτικής κοινότητας.

Η κοινότητα αυτή είναι οι Σιχ και, μα την αλήθεια, είναι από τις πλέον θρησκόληπτες (και όχι μόνο επειδή είναι δυνάμει μαχαιροβγάλτες). Αλλά τους έχω μια συμπάθεια, όχι μόνο επειδή διαχρονικά υπέφεραν ανάμεσα στην σφύρα των Μουσουλμάνων και τον άκμονα των Ινδουιστών, αλλά και εξαιτίας των τωρινών νομικών τους βασάνων.

Read moreΣιχαμένη Σιχοφοβία;

Περί αυτεπάγγελτου διορισμού επί κακουργημάτων

Σύμφωνα με το άρ. 340 παρ. 1 ΚΠΔ:

Ο κατηγορούμενος οφείλει να εμφανίζεται αυτοπροσώπως στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση, μπορεί να διορίζει δικηγόρο ως συνήγορο για την υπεράσπισή του. Στα κακουργήματα ο πρόεδρος του δικαστηρίου διορίζει, από πίνακα που καταρτίζει κάθε χρόνο τον Ιανουάριο το διοικητικό συμβούλιο του οικείου δικηγορικού συλλόγου, υποχρεωτικά συνήγορο στον κατηγορούμενο που δεν έχει συνήγορο.

Εξάλλου, σύμφωνα με το άρ. 3 παρ. 4 Ν. 3226/2004 περί νομικής αρωγής:

Ο διοριζόμενος δικηγόρος, συμβολαιογράφος ή δικαστικός επιμελητής έχει υποχρέωση να δεχθεί και εκτελέσει την εντολή δίχως αξίωση προκαταβολής αμοιβής ή δικαιωμάτων.

Read moreΠερί αυτεπάγγελτου διορισμού επί κακουργημάτων