Νομικα, οικονομικα, φιλοσοφια, επιστημες
Από την ΠοινΔικ 4/2011, 438 επ.: Αναγνωστόπουλος, Υπέρβαση αμύνης από αστυνομικό υπάλληλο, ΠοινΔικ 2011, 438-447
Πουθενά.
Σύμφωνα με το άρ. 110 παρ. 1 Συντ.:
Oι διατάξεις του Συντάγματος υπόκεινται σε αναθεώρηση, εκτός από εκείνες που καθορίζουν τη βάση και τη μορφή του πολιτεύματος, ως Προεδρευόμενης Kοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, καθώς και από τις διατάξεις των άρθρων 2 παράγραφος 1, 4 παράγραφοι 1, 4 και 7, 5 παράγραφοι 1 και 3, 13 παράγραφος 1 και 26.
[Όπου βεβαίως λησμόνησαν να περιλάβουν και το ίδιο το άρ. 110 παρ. 1 Συντ. στα μη αναθεωρήσιμα. Χοχο.]
Μετα απο αρκετο καιρο καταφεραμε να κανουμε παλι ενα ποντκαστ με τον Κωνσταντινο, αυτην την φορα οχι τοσο περι αφηρημενων ζητηματων, αλλα σχετικα με ενα συνεδριο περι ελληνικης κρισης που εγινε πριν δυο βδομαδες στην Οξφορδη.
[display_podcast]
Μερος πρωτο
-καποια δεδομενα για την φτωχεια στην Ελλαδα πριν την κριση και μετα (με στοιχεια απο ομιλια Π.Τσακλογλου)
-τα σεναρια εξοδου απο την κριση (με στοιχεια απο ομιλια Γ.Στουρναρα)
-τι συμβαινει με τις ελληνικες τραπεζες
-η αποψη του Ντεϊβιντ Βαϊνς και τι βλεπει να λειπει απο τις συζητησεις στην Ελλαδα
-[ο φετιχισμος με την φυσικη παραγωγη]
Μερος δευτερο
-το θεμα της δικαιοσυνης
Read moreΕλληνικη κριση, σεναρια εξοδου και θεματα δικαιοσυνης: Ποδκαστ με αφορμη ενα συνεδριο
Για το θέμα του γάμου ομοφύλων είχα πει μια γνώμη εδώ, θα επανέλθω εν καιρώ, αλλά τώρα θυμήθηκα μια άλλη λεπτομέρεια.
Ένα από τα επιχειρήματα που προσάγεται προς υπεράσπιση της de lege lata νομιμότητας των γάμων μεταξύ ομοφύλων είναι ότι η διαφορά φύλου πουθενά δεν αναφέρεται στον Αστικό Κώδικα ως προϋπόθεση εγκυρότητας του γάμου. Συναφώς, δεν περιλαμβάνεται ούτε στους λόγους ακυρότητας, ακυρωσίας ή ακόμη ανυποστασίας του γάμου. Και για λόγους ασφάλειας του δικαίου, αλλά και προστασίας του ατομικού δικαιώματος του γάμου, και εδώ ισχύει ότι επιτρέπεται ό,τι δεν απαγορεύεται: εφόσον η διαφορά φύλου δεν είναι λόγος ούτε ακυρότητας ούτε ακυρωσίας ούτε ανυποστάτου, έπεται ότι δεν βλάπτει.
Δεν είναι κι άσχημο το επιχείρημα, αλλά ξέρω ένα ομορφότερο.
Ανώτατο όργανο της (ουσιαστικής) δημοκρατίας είναι ο λαός εν στενή εννοία, το εκλογικό σώμα. Ανώτατος Άρχων όμως είναι ένα όργανο, συνήθως μονοπρόσωπο, το αξίωμα του οποίου σε άλλες χώρες είναι αιρετό (τυπική δημοκρατία ή προεδρευομένη δημοκρατία ή ρεπούμπλικα ή πολιτεία), ενώ σε άλλες κληρονομικό (βασιλευομένη ή πριγκηπευομένη ή, γιατί όχι, σουλτανευομένη ή φαραωνευομένη δημοκρατία).
Είναι άραγε ισοδύναμες οι δύο εκδοχές δημοκρατίας;
Με αφορμή άρθρα όπως αυτό εδώ του Σταύρου Τσακυράκη και αυτό εδώ του Bernard-Henri Lévy, κάποιες σκέψεις:
Σύμφωνα με το άρ. 8 παρ. 2 και 3 Ν. 3090/2002:
2. Η μετάδοση από την τηλεόραση ή η κινηματογράφηση ή μαγνητοσκόπηση ή φωτογράφηση των προσώπων που οδηγούνται ενώπιον των δικαστικών ή εισαγγελικών ή αστυνομικών και λοιπών αρχών απαγορεύεται.
3. Όποιος παραβαίνει τις διατάξεις των παρ. 1 εδ. α΄ και 2 τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών και χρηματική ποινή είκοσι χιλιάδων (20.000) έως διακοσίων χιλιάδων (200.000) ευρώ.
Σαν να μην έφτανε που είναι οι προαιώνιοι εχθροί μας. Το χειρότερο δεν είναι που κυβερνάνε τον κόσμο από τα γραφεία των πολυεθνικών τους. Όχι, δεν πειράζει τόσο που ελέγχουνε τις τράπεζες, τους ανήκουν οι βιομηχανίες όπλων, σαρώνουνε τα Νομπέλ Φυσικής και Οικονομικών, μας πήρανε τον Σχορτσιανίτη και στενοχωρούν τον Μίκη Θεοδωράκη.
Το χειρότερο είναι ότι οι Εβραίοι δεν ξέρουν καν πώς λένε τον Θ_ό τους!