Δημοκρατικός συγκεντρωτισμός;

Καταρχάς παραθέτω απόσπασμα της αγόρευσης στην Βουλή στις 11Νοε12 του Υπουργού Αναπληρωτή επί των Εσωτερικών Χαραλάμπους Αθανασίου, ναι, του γνωστού:

Η αναθεώρηση του Συντάγματος θα ανοίξει όπου είναι. […]

Επιτρέψτε μου να διατυπώσω κάποιες σκέψεις με αφορμή την απομάκρυνση πολλών συναδέλφων μας από τα κόμματά τους όταν ψήφισαν το μεσοπρόθεσμο. Και πρέπει να πω επειδή πολύ το υποστηρίζουν –και πρέπει να το δούμε, το λέω ως προβληματισμό χωρίς καμία διάθεση να πάρω θέση αυτή τη στιγμή ή να μειώσω οποιονδήποτε- ότι η διάταξη του άρθρου 60 του Συντάγματος που λέει ότι οι Βουλευτές έχουν απεριόριστη ελεύθερη γνώμη μέχρι που πάει; Είναι χωρίς όρια; Ποια είναι τα όρια που διαγράφει το Σύνταγμα και περιορίζει αυτό το δικαίωμα; Είναι τα όρια του άρθρου 29 του Συντάγματος των οργανωμένων κομμάτων. Δεν είναι δυνατόν ένα κόμμα να παίρνει στα όριά του, στην κοινοβουλευτική του ομάδα αποφάσεις και να ανατρέπονται από μεμονωμένα άτομα τη στιγμή που είναι αποφάσεις καταστατικού με προγραμματισμό. Ούτε είναι σωστό αυτό που λέγεται «είμαι εκπρόσωπος του έθνους». Ναι, κύριε είσαι εκπρόσωπος και σε βγάζει ο λαός αλλά σε ένα πρόγραμμα που σε επιλέγει ως ικανότερο μεταξύ πολλών ικανών μόνο και μόνο για να εφαρμόσεις το συγκεκριμένο πρόγραμμα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πιστεύω αυτά τα θέματα να τα δούμε στην αναθεώρηση του Συντάγματος γιατί δεν είναι δυνατόν να αλλοιώνονται έτσι οι πλειοψηφίες των κομμάτων.

Read moreΔημοκρατικός συγκεντρωτισμός;

Περί των νεκρών του Πολυτεχνείου λόγος ενημερωτικός

Στον Δύτη των Νιπτήρων. Μισή ντροπή δική μου, μισή δική του.

Εθνικόν το αληθές, για μία ακόμη φορά.

Ημιεθνική επέτειος σήμερα, εορτή της Δημοκρατίας και λοιπά. Ιδού λοιπόν κάτι επετειακό, φιλάληθες, πλην κάπως λυπημένο.

[Εν μέρει θέλω να ξορκίσω και μια παλιά ιστορία, εδώ και εδώ και εδώ].

Λίγο πριν την εισβολή.

Read moreΠερί των νεκρών του Πολυτεχνείου λόγος ενημερωτικός

Το Ιδεοδικείο του Στρασβούργου VIΙ: μικροί πράσινοι Ραελιανοί

Είναι κάτι σκαγιωμένοι τύποι, που τους λένε Ραελιανούς. Αυτοί λοιπόν πιστεύουνε, λέει, ότι ο πολιτισμός στην Γη δημιουργήθηκε από εξωγήινους, τους οποίους οι τότε ημιβάρβαροι πρόγονοί μας θεώρησαν θεούς, δαίμονες ή αγγέλους. Και ότι κάποια μέρα οι ιπτάμενοι δίσκοι θα ξαναέρθουν και τότε οι Ραελιανοί θα τους καλωσορίσουν σε μια Πρεσβεία που θέλουν να χτίσουν. Ή κάτι τέτοιο. Διαβάστε τα μόνοι σας.

Εντάξει, οι τύποι είναι ηλίθιοι, δεν τίθεται θέμα (βασικά, μου μυρίζει μηχανή για να χτυπάνε γκόμενες, τέλος πάντων…). Αλλά έχουν και δικαιώματα.

Read moreΤο Ιδεοδικείο του Στρασβούργου VIΙ: μικροί πράσινοι Ραελιανοί

Κοινοβουλευτικά άτακτα

Η κοινοβουλευτική επικαιρότητα ποτέ δεν μας αφήνει παραπονεμένους. Οι παραστάτες του ελληνικού λαού, αντιπροσωπευτικά ανθρωπολογικά δείγματα των οποίων εκθέτω κατωτέρω, παρέχουν πάντοτε αφορμές εμβάθυνσης στο Κοινοβουλευτικό.

Γεώργιος Γερμενής

Read moreΚοινοβουλευτικά άτακτα

Η IV Mεραρχία στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο

Βρισκόμαστε στις 09 Οκτ 1912. Ο Στρατός Θεσσαλίας, υπό την διοίκηση του Διαδόχου Κωνσταντίνου, προελαύνει. Ο Βαλκανικός Πόλεμος, αυτός που θα εξεπλήρωνε τα όνειρα του Έθνους, είχε αρχίσει. Ο δρόμος για την δόξα περνούσε όμως από την στενωπό του Σαραντάπορου.

Ο Κωνσταντίνος ήταν στρατιωτικός της εποχής του. Και το πρόσταγμα της εποχής του ήταν “εφ’ όπλου λόγχη!”. Γνώριζε μόνο την κατά μέτωπο επίθεση, την πολεμική ιαχή, την γενναιότητα της προσωπικής μονομαχίας.

Ο Δκτης της ΙV Μεραρχίας πάλι, της Μεραρχίας μας, Υπτγος Κωνσταντίνος Μοσχόπουλος, ήταν μια αλεπού που ήξερε πολλά μονοπάτια.

IV ΜΠ

Read moreΗ IV Mεραρχία στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο

Κατά των απεργών δικαστών

Ή: Προς τον Α.Π. χαριστήριος, τιμής ένεκεν.

Το σκέφτηκα αρκετά πριν γράψω την παρούσα ανάρτηση. Όχι για το περιεχόμενό της, για αυτό δεν αμφέβαλλα από την πρώτη στιγμή. Αλλά για λόγους, πρώτον, πολιτικής τακτικής: τι θα κέρδιζα άραγε για τον σκοπό μου; Τίποτα, μάλλον θα εξώργιζα τις ευερέθιστες κεφαλές ενίων. Δεύτερον, για λόγους επαγγελματικούς: προσπαθώ από την δικηγορία να κερδίζω το γάλα των παιδιών μου. Δεν θα ήθελα να έχω απέναντί μου δικαστικούς με απόψεις σαν κι αυτές να κρίνουν τους εντολείς μου, έχοντας διαβάσει όσα υποστηρίζω. Τρίτον, για λόγους προσωπικούς: γνωρίζω κάποιους νέους δικαστές προσωπικά, είναι φίλοι μου και ασφαλώς μια τέτοια ανάρτηση θα τους στενοχωρούσε. Αν δεν μου κόψουν την καλημέρα δηλαδή. Τέταρτον, για λόγους ανθρώπινης αδυναμίας: είναι πάντα πιο εύκολο να λες σε κάποιον, ειδικά σε ένα δικαστή, μεγάλε, τι ωραίος που είσαι, έμπαινε ασύστολα, εσύ μας οδηγείς, σ’ωραίος. Τα ωφέλιμα είναι πάντα δυσάρεστα.

Αλλά τελικά το αποφάσισα. Αφού δεν τα λένε στα φανερά οι δικηγόροι και οι πανεπιστημιακοί, με τις λίγες λαμπρές εξαιρέσεις, ας τα πη η αφεντιά μου.

Read moreΚατά των απεργών δικαστών

Περί καθυβρίσεως θρησκευμάτων

Ανυπομονώντας να παρακολουθήσω την σημερινή εκδήλωση της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, σκέφτηκα να γράψω δυο πράγματα για το αδίκημα της καθύβρισης θρησκευμάτων, που τόσο επίκαιρο έγινε τον τελευταίο καιρό, αφενός λόγω της υπόθεσης Παστίτσιου, αφετέρου λόγω της παράστασης Corpus Christi στο θέατρο Χυτήριο.

Καταρχάς, να θυμηθούμε τι λέει ο ελληνικός ΠΚ στο άρ. 199:

Όποιος δημόσια και κακόβουλα καθυβρίζει με οποιονδήποτε τρόπο την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ή άλλη θρησκεία ανεκτή στην Ελλάδα τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.

Έχουμε ένα αδίκημα λοιπόν πολύ ευρύ (“με οποιονδήποτε τρόπο”), με ένα δυσεξιχνίαστο υποκειμενικό στοιχείο του αδίκου (“κακόβουλα”, υπάρχουν δηλαδή και καλόβουλες καθυβρίσεις;) και, κυρίως, με ένα πολύ ύποπτο προστατευόμενο έννομο αγαθό: την θρησκευτική ειρήνη.

Το μόνο εύκολο είναι να αρχίσουμε να ουρλιάζουμε: “Μεσαίωνας! Μεσαίωνας!” Όντως, ψιλομεσαίωνας είναι. Αλλά έχουμε εκλεκτή συντροφιά μαζί μας.

Read moreΠερί καθυβρίσεως θρησκευμάτων