Απ’το ιστολογιο του Ν Σαραντακου θυμηθηκα παλι την Εκθεση των Πανελληνιων (εδω τα θεματα), μια εξεταση την οποια κατηγορω για 12 απο τα 10 μεγαλυτερα προβληματα της συγχρονης Ελλαδας.
Στο ιστολογιο αυτο κριτικαρουν την επιλογη του κειμενου (πολυ παλιο) και της λεξης “κοινοχρηστος” προς αναζητηση αντωνυμου (παρωχημενη χρηση στο κειμενο).
Εγω απτην αλλη βρισκω την ολη εξεταση αρκετα βαρετη. Βρειτε τις μεταφορες, βρειτε συνωνυμα και αντωνυμα, χμμμμ. Αυτο δεν εχει να κανει με κατανοηση κειμενου τοσο αλλα με τις πατροπαραδοτες αξιες της παπαγαλιας, ορισμων και λεξεων.
Προτιμω ερωτησεις στυλ SAT, κατανοησης του κειμενου, δηλαδη τι ειδους θεσεις πραγματικα στηριζει ο συγγραφεας.
Το χειροτερο ομως φαουλ, τυπικο της Εκθεση Πανελληνιων και της σαπιας κουλτουρας που καλλιεργησε σε τοσες γενιες Ελληνων, ειναι παλι η ελλειψη επιστημονικης σκεψης, η πιστη οτι μια θεση εμπειρικου περιεχομενου (π.χ. το πρωϊ εβρεξε) μπορει να αληθευει λογω ρητορικης (στο λεω εγω, με τοσα ωραια λογια. Ποιος εισαι συ να το αμφισβητησεις?), αστηρικτων ισχυρισμων (ολοι ξερουμε οτι βρεχει το πρωϊ στην Αθηνα), ανεκδοτων (η μαμα μου το ειπε), οχι λογω στηριξης απο επαρκη δεδομενα (ο σταθμος μετρησης κατεγραψε 2 μιλιλιτερ νερο ανα τετραγωνικο μετρο). Κατι που οδηγει και στην κλασικη ελληνικη αντιπαραθεση με αντιρητορικη, αντ χομινεμ επιχειρηματα κτλ (Και γιατι λες οτι εβρεξε? Μηπως εισαι πρακτορας των ομπρελοπαραγωγων?).
